Canraşit

Efendim, yanlış olduğu ve prim verme konusunda size katılıyorum ama küfür edecekti ön yargısına katılmıyorum. Zira, adamın buna benzer şekilde yerli yersiz kekelemeleri, takılmaları vardı, bu ilk değil. Şansızlığı böyle bir takılmanın o cümleye denk gelmesi, hepsi bu ! Tabii, karşıtlarına ne desek boş, anlamazlar, anlamak istemezler, işlerine gelmez, o ayrı... Saygılar sunarım.

Yapmayın efendim, akıl var mantık var. Kendini Kemalist olarak değil, Atatürkçü olarak tanımlayan ve bununla birlikte, Atatürkçülüğü Kemalizmle özdeş görmeyen birisine, siz onun anlayışından hareketle nasıl Kemalist dersiniz ? Söyledim ya efendim, yazdıklarımı okumuyormusunuz yoksa ? Şeklinde örneklerle tartışmasız, olasılıksız, yorumsuz ortaya koyduğumu okumuş olmanız gerekirdi. Oklardan en önemlisi ve hepsinin dayandığı ilke '' Devrimcilik ''tir sayın Fuzuli, statükocu anlayışlar gerçek Atatürkçülük de, gerçek Kemalistlik de değildir. Baykal ile Kılıçadaroğlu'nun yorumları farklı değil demiştim ve siyaset tarzlarının farklı olması ilkeleri farklı yorumlamaları anlamına gelmez demiştim hala aynı şeyi söylüyorsunuz. Saygılar sunarım.

Tabii, uslüp düzeyi böyle olunca, anlama düzeyi de ona göre oluyor. Ben nerede kalkıp da, "vicdanın kaynağı ideolojilerdir" fikrine katılmışım ? Yoksa, bu ifademden: onu mu anladınız ? Ahlak konusunda da yazdığım çok açık ve mantık aynı. Yani; diferansiyel...yani; fark kavramını anlamak bu kadar mı zor ? Bence, telaşa kapılıp, heyecanlanıp, acele cevap kestane kebap yapmadan önce, zaman ayırıp, ne demişim bir anlayın, öyle cevap yazın. Yanlış anlamayın, sizin için daha iyi olur diye söylüyorum. Ben beklerim, siz rahat olun. Saygılar sunarım.

Bu arada, kimse kusura bakmasın ama ben yine bir çelişkiyi tekrar sergilemekten kendimi alamayacağım: Saygılar sunarım.

Fransiz devrimi, aristokrasi sınıfının, soyluların, din adamlarının direnci olmasa idi, kanlı mı olurdu ? Sanıyor musunuz ki, o insanlar '' tabii buyrun, malikanem sizin emrinizdedir, serflerimi de azad ettim, ben de Paris'te bir dükkan açıp kumaş satmaya, pasta yapmaya başlayacağım '' dediler ? Devrimler, isyan ettikleri düzenin temsilcisi olan, egemeni olan sınıfın zihniyetinin ortadan kalkması amacında ise, karşı oldukları sınıf da doğal olarak eski düzenin devamı yönünde çaba göstereceklerdir. Onun için, devrimlerin kanlı olması da, yeni düzen yanlıları için doğaldır, meşrudur, eski düzen yanlısı olanlar için ise değildir. Ki bunu siz de, başka bir başlıkta teyit etmişsiniz: Bunun gibi, Mekkenin ele geçirilmesi de, Aristokrasi sınıfının niteliğinin değişmesi için, eski zihniyette olanların direnişi sebepli, eski düzeni tamamen ortadan kaldırmaya yönelik kan dökülmesi de meşrudur, doğaldır. Buna meşru demek, kan dökülmesinin bir amaç olduğunu değil, bir araç olduğunu söylemektir. İslam'ın ortaya çıkışı da böyle bir devrimdir. Aristokrasi tekelleşmiş, Doğu Tipi Feodal sisteme geçiş başlamış, köle sömürüsü yok olmamış ama azalmıştır. Yani, İslam'ın çıkışı toplumsal evrilme açısından ileri doğru bir adımdır. Ayrıca, Fransız devriminden sonra da devrimi gerçekleştirenler arasında uzun yıllar boyunca iç savaşlar, idamlar olmuş, hatta bir ara monarşi geri gelmiş, kan dökülmesi yeni düzen oturana kadar durulmamıştır. Saygılar sunarım.

Sayın Evrensel, bazı şeyleri birbirine karıştırdığınız, yazdıklarım üzerinde ayrık düşünüp, bütünsel düşünmediğiniz için anlaşamıyoruz veya ben yeterince sizin gibi '' az ve öz '' vurgularla ifade edemedim. Güncellememde yazdığı gibi, '' daha az bazen daha çoktur '' ama, '' bazen '' de, her zaman değildir. O nedenle, binlerce yıldır insanlığın üzerinde tartıştığı soyut konuları, ayrıntılandırmadan, kısa ve öz vurgularla kestirip atmak mümkün değildir. Öte yandan, üzerinde anlaştığımız nokta, anladığınızın aksine, vicdanın kaynağı konusunda değil, vicdanın niteliği, gelişmişlik düzeyi konusunda idi. Vicdanın, dinsel kökenli mi, evrimsel kökenli mi olduğu, insanlığın bilinen tarihinin başlangıcından beri öyle veya böyle dinler hep var olduğu için bilinemeyen bir konu olduğu gibi, evrimsel kökenli ise eğer, bu da, Tanrı'nın insan vicdanının oluşmasından bağımsız olduğunu göstermez demiştim ( hayvanlarda da sevgi, bağlılık, merhamet, adalet duyguları var olduğu düşünülüyor bilim adamları tarafından ). Bunu da, konuyu açan siz olduğunuz için söyledim. Zira, '' Bilginin tarihsel diyalektik gelişimini görmezden gelip, tanrılara mı mal edelim? '' diyen de, '' Tüm ahlaki kurallar için kaynağın, sadece dinler olduğunun ispatını nasıl yapabileceksin? '' diye soran da '' sizdiniz ''. Tek geçerli bilgi, bilimsel bilgi değildir. Daha önce de gösterdiğim gibi, bilimin değer yargıları konusunda söyleyebileceği bir şey yoktur henüz. Çünkü, bu değer yargılarının bulunduğu alanlar kaotiktir ve bilimin analiz edemediği, çözümleyemediği konularda '' böyle olması gerekir '' diye bir yargıda bulunma durumu yoktur. Özellikle, Etik ve Estetik konular böyledir. Bilim, '' güzellik budur, iyilik budur '' gibi bir yargıda bulunamaz. Bu yargıların yapıldığı alanlar Ahlak Fesefesinin ve Sanat'ın alanlarıdır. Böyle düşünmek, '' felsefe bitti '' diyen 19.yy. Pozitivizminin bir yanılgısıdır. Konuya dönersek, zorlama diye nitelediğiniz bu cümlelerimde ne demek istediğim bellidir: Bunlar dinlerin iddiası demişim, İnanılsın veya inanılmasın dinler böyle anlaşılmalıdır demişim, dinlerin, katı ve hiç değişmez sosyolojik yapı ve ona uygun hukuk ve ahlaki gelişmişlik düzeyi getirdiği şeklinde anlaşılmamalıdır demişim. Ve sonra; İdam konusunda, kısasa temel oluşturan adalet duygusunun vicdani düzeyini, evrensel vicdani düzeyle uyumsuz bulup, reddetmedik mi ? Buna karşın, mesela, Muhammed Peygamber'in evrensel vicdani düzeyle uyumlu olan kedi sevgisini neden göz ardı edelim ve bunu yaygınlaştırmaya çalışmayalım ? Komşunuzu sevin diyen dogmadan neden yararlanmayalım ? Herhangi bir filozofun bir konudaki beğendiğimiz bir sözünü paylaşmaya, yaygınlaştırmaya çalışıyoruz da, neden bu da olmasın ? İnsanların inancına karışmadan, dogmatik düşünmeyi yıkmanın mümkün olduğunu da bir çok yerde açıklamıştım. Dinin yukarıda anlattığım biçimde anlaşılmasına paralel olarak, evrensel ahlaka, vicdana ve akla uygun olan dogmaların dışlanmasının bir mantığı var mı ? Nitekim, Erich Fromm'un dinler konusunda dediği de budur ve Ahmet Taner Kışlalı alıntıladığım yazısında da yaklaşık olarak bundan bahsetmiş: Ve işin ilginci, siz ve sayın demirefe de gerçekte benimle aynı fikirde olmanıza rağmen, bunun farkında olmamanız: Not: Bu arada, '' Bak sen...'' gibi küçümseyici tavırlardan ve '' senli, benli '' laubali konuşmalardan hoşlanmadığımı belirtmiştim. Ciddi olalım lütfen ! Saygılar sunarım.

Hiç boşuna beklemeyin, benden söylemesi. '' Arkadaş '', yapıştırıp geçer, gerisine karışmaz gibi görünüyor. Bilindik '' düşünmeye gerek yok, nasıl olsa birileri bizim yerimize düşünür, ne derlerse doğrudur, tartışacak bir şey yok, biat edelim yeter '' zihniyeti devam ettikçe, bu tür haberlere alışmamız gerekiyor. Güzel günler çok uzakta görünüyor, göreceğimizi de hiç sanmıyorum ! Saygılar sunarım.

Seçimden önce verilirse, elbette seçim rüşveti olarak algılarız. Sosyal devlet olmanın gereği, vatandaşın onurunu hiçe sayarak geçici yardımlar yapmak değildir. Zavallı Kübra'nın sorumluluğunu, AKP'li belediyelerin tersine, devlet yardımından yoksun CHP'li belediyeye atmak ise, kötü niyet barındıran, ne insanlıkla, ne müslümanlıkla bağdaşmayan, bir yandan seçim öncesi Kaymakamlıklar, Valilikler tarafından devlet hazinesinden yapılan yardımlar AKP'nin reklamı için kullanılırken, kendi sorumluluğundaki bir tradejiyi oya tahvil etme amaçlı bariz bir çarpıtmadır. Nitekim, bu yazıdaki iddianın tam aksine, Kaymakamlık, sorumluluğu kendi üzerinde görmüş ki, açıklama yapma gereği duymuş ama o da yalanlarla dolu: 1- Otopsi sonucu, bebeğin ölümünün düşmeden kaynaklanan lezyonlardan kaynaklanmadığı anlaşıldı. 2- 5 sene boyunca yapıldığı söylenen 10 binin üzerindeki yardım bile, ayda 166 TL'ye tekabül ettiği için, değil bir ailenin 1 kişinin geçimine bile yetmez. Görüldüğü gibi, Kaymakam'ın açıklaması da, özrü kabahatinden büyük denilen türden bir açıklama...

Efendim, siz ne demek istediğimi anlamışsınızdır ama yine de izah etmeye çalışayım. Cümlemin geçtği paragrafı tam olarak alırsak; burada ilk paragraftaki ve ikinci paragraftaki ilk cümlelerimden anlaşıldığı gibi, dinlerin getirdiği evrensel kurallar, köleci toplum veya feodal toplum sosyolojik aşamasına uygun kuralları içeren hukuka veya ahlaka ait değil, toplumsal bir varlık olan insanın vicdanının oluşmasını sağlayacak veya onda apriorik olarak mevcut olduğu varsayılan iyi bir insan olmak, sevgi dolu olmak, merhametli olmak gibi vicdan ögelerini ortaya çıkarmak için vurguladığı esaslara ait olanlardır. İnanılsın veya inanılmasın, dinlerin evrensel olduğunu öne sürdüğü kurallardan bunlar anlaşılmalıdır demek istemiştim. Ahlak tabii ki toplumlara göre değişkendir ve toplumun sosylojik aşamasından da hepten bağımsız değildir, bu bakımdan eleştiriniz haklı olmakla birlikte, kastetiğim şey, dinlerin iddiasının, dinlerin öğütlediği temel ahlaki esasların, insanın varoluşundaki özünde mevcut olanlar olduğudur. Siz örneğin, merhamet duygusunun evrimsel köklerini açıklamış olsanız bile, bu başlıbaşına bu duygunun Tanrı iradesi ile insana verilmediğinin kanıtı olamaz. Merhamet duygusunun evrimsel yararının var olması, dinlerle Tanrının bu duyguyu geliştirmek istediği düşüncesi ile uyumlu da olabilir. Ben tüm ahlaki kurallar için kaynağın, sadece dinler olduğunun ispatını yaptığımı söylemiyorum, böyle bir iddiam yok. Benim nesnel tartıştığımı şimdiye kadar anlamış olmalısınız. Ki bunu bir kaç kere de vurgulamıştım. Anlatmaya çalıştığım, öyle yada böyle, insan odaklı düşünüldüğünde sonuca bakılması gerektiği. Neticede, bu ahlaki esaslar iyi mi, kötü mü ? Evrensel ahlakla uyumlu mu ? Bunları tartışalım bence. Eğer, iyiyse, neden üzümünü yemek, din konusunda insanların bilincini yükseltmek, dinde var olan bu esasları yaygınlaştırıp, hakim kılmaya çalışmak yerine, bağcıyı sorgulayıp, bu derinlikte düşünecek fırsatı ve imkanı olmayan ezilen insanların tek dayanağını yıkmaya, onları daha da mutsuz bir çözümsüzlüğe itmek için uğraşılmaya çalışılsın ? Sonra, asla kanıtlanamayacak ve yanlışlanamayacak bir iddia ile uğraşmanın bir manası var mı ? Bu bir takıntı olmuyor mu ? Bilginin kaynağının apriorik mi, deneysel mi olduğunun Tanrı kavramını yanlışlar veya doğrular bir yanı yok ki. Bilginin tarihsel diyalektik gelişimi, bilginin Tanrısal olmadığını mı ispatlamış ? Tekrar ediyorum ben bunun tersini de savunmuyorum. Fakat, sizin biraz açıklayıcı, ayrıntılı ifadeler yazmanız gerekir ki, ben de ayrıntıya girebileyim. Saygılar sunarım.

Ne varmış o zamanki hukuk sisteminde ? Erdoğan AB'den alınca kırk yamalı bohça olmuyor da, o zaman alınınca mı oluyor ? İlla tek bir yerden mi almak gerekir ? Böyle bir kural mı var ? Ne biçim bir eleştiri ki bu ? Her ideoloji, din, fikir akımı yanlış yorumlanabilir, çarpıtılabilir. Bu gayet doğal. İslam'da bile yorum farkları, mezhepler yok mu ? Ayrıca, Atatürk'ün döneminde uyguladığı ırkçı bir milliyetçilik örneği verilsin, ona bakalım. Böyle afaki tartışma olur mu efendim ? Devletçilik ilkesini donuk bir ilke olarak düşünmek, yeterli sermaye birikimi oluşturamamış müteşebbis kesimin giremediği, halk için elzem olan alanlarda devletin öncülük yapmasını, ilelebet o alanların devlet elinde kalması gerektiği şeklinde düşünmek de nereden çıktı ? Yoksa, '' Yeni Asır'' da yazmıyor mu bunlar ? Eylem bazında olamaz mı yani ? Kemalizmi nasıl anlatmışlar size böyle? Saygılar sunarım.

Saygılar sunarım.

'' “suçluların” kurşun harcanarak öldürülmesi yerine Loire nehrinde boğularak öldürülmesine karar verilmiştir. Hatta öldürülenlerin ekserisinin din adamlarından oluştuğu bir süreçte bu uygulamaya “Mariage républicain” (cumhuriyet evliliği) adı verilir: Rahip ve rahibeler halkın önünde çırılçıplak soyundurulduktan sonra sırt sırta birbirlerine bağlanırlar ve Loire nehrine batırılırlar. Din adamlarının evlenmeme yeminine atıfla da dönemin bölge yöneticisi Jean-Baptiste Carrier sıra dışı yöntemine bu ismi uygun görmüştür. Zaman zaman “la déportation verticale” (dikey sürgün) dediği de olmuştur. Resmi rakamlar yaklaşık 5000 kişinin Loire nehrinin derinliklerinde son bulan bu “sürgünde” can verdiğini bildirir. Nantes’lılara göre bu rakam elbette gerçeğin sadece bir kısmıdır.'' -http://emrahce.com/2009/11/19/fransiz-ihtilali-ya-da-devrim-devirenindir/- Saygılar sunarım.

Her ne kadar anlaşılması zor, dil bilgisi kurallarını iğdiş eden, kim bilir ne acılar çekilerek üretilmiş cümlelerde bir şeyler ifade edilmeye çalışılmış olsa da, anladığım kadarıyla cevaplamaya çalışayım. Efendim, müslüman hukukçu seküler davranamaz mı da, şamanist hukukçu davranamasın ? Altı oktan biri olan Milliyetçiliği herkesin kendisine göre yorumlayıp Kemalist olduğunu iddia ettiğini görmemek gibi, altı oktan Devletçilik ilkesinin o dönemdeki nihai hedefinin liberal ekonomi olduğunu görmemek mümkün mü ? Tek kişinin egemen olduğu bir yönetim olsa, toprak reformu yapılamaz mıydı ? Köy Enstitüleri kapatılmak zorunda kalır mıydı, parti içi muhalefet ezilmez miydi ? Hayır, bir de İnönü'nün babası Kürt kökenli, ne kurbağası ne taşı ? Kurbağa korkusu varsa, tek kişi egemenliği nerede ? Şimdiye kadar, 160 küsur sınırsız biat eden milletvekilini bir kalemde evine göndereninkinden daha net tek kişi egemenliği gördü mü bu ülke, sormak lazım Sarıgöle ? Kemalist olmak suç mu ki, gizlenmeye çalışılıp takiyye yapılsın ? Saygılar sunarım.

Evet, evet...teşekkür ederim, çok sağ olun ! Saygılar sunarım.

Elbette, kendi penceremden bakıp, daha doğrusu kendi tanımımı doğru kabul edip ona göre değerlendirdiğim için, o insana Mümin değil deyişim, onun kendini Mümine özdeş olarak İmanlı diye tanımlamasını değiştirmez. Fakat, bana göre ne İmanlı ne de Mümindir. Diyelim ki, Mümin kelimesi Siyasal İslamcı olmakla eşdeğer anlamda algılandığı, yerleştiği için, o insan Siyasal İslamcı olmadığını belirtmek için kendisine İmanlı demeyi tercih etmiş olsun. Ben de bir Siyasal İslamcı olarak, onun Mümin olmadığını, İmanlı da olmadığını söyleyebilirim değil mi ? Buna hakkım olmadığını söyleyemezsiniz herhalde. Aynı şekilde, 60 sonrası Kemalizm kelimesi ortanın solunu kapsayacak biçimde anlam değişmesine uğradığı için, askerin bu kelime yerine, NATO politikası gereği Sola mesafeli duruşu, kendi fikirsel yapısını Atatürkçülük gibi bir kelime ile ifade etmesini gerektirmiştir. Alakası yok efendim. Size Baykal CHP'sinin yanlış siyaset ürettiğini veya hiç üretemediğini söyledim. İlkelerden saptığını değil ki. Öyle derseniz, her kavram için de bu denilebilir. Her din için, her ideoloji, her ilke veya ilkeler bütünü için bu geçerlidir zaten. Niyetinizin yalnızca Kemalizmi veya Atatürkçülüğü yoz olarak göstermek olduğunu zannetmemi istemezsiniz öyle değil mi? Altı Ok ve CHP dedim ya. Tek tek ilkeleri mi anlatmamı istiyorsunuz ? Siz kafanızdaki soruları sorsanız da ben ona göre cevap versem ? Nedir Atatürkçülüğün '' ne '' olduğu konusunda kararsız kaldığınız noktalar, ben yardımcı olmaya çalışayım ? Saygılar sunarım.

Gitmesin mi ? Ne demek istediniz yani ? AB desteği falan mı ? O kadar işçinin hakkını korumaya çalışması sizce yanlış mı ? Saygılar sunarım.

Saygılar sunarım.

Efendim, galiba birisinin dogmasına fena yüklenmişiz. Onu anladım da, yalnız neden acaba Pamukoğlu'nun görevinin teokratik yönetime destek vermek olduğu suçlamasına bir tepki yok. Yoksa, sessizliği kabul manasına mı yormamız gerekir ? Suküt ikrardan mı geliyor ? TV'de telefonları kilitleyen, bilgisayarları kilitleyen ama miting için 350 kişiyi zor toplayan, o da herhalde sağdan soldan, kahveden, ajanda toplatmaya benzer bir yöntemle kesenin ağzı açılarak ulaşılan bir popülarite ( ! ) Hayır, hitap edilen toplam kitle belli. Böl üçe, hepsi baraj altı, ne 4.partisi, ne 3.partisi ? Mesele, Türk-İslam sentezi meselesi değil ki, Saadet'i İslamcı olduğu için mi destekliyoruz, yoksa, ulusal bir duruşu olduğu için mi ? Ayrıca, iki sayfa önce övülen Demirel'in banka boşaltıcısı yeğeni nasıl da unutuluyor ? Vatanını seven o rejimi değiştirecek anayasaya mani olmak için kişisel egosuna yenilmez. Müttefiklerine vurmaz. Çerkes Ethem adıyla bilinen Ethem Bey de, bir çok hayati yararlılık göstermesine, Kurtuluş Savaşına büyük katkılar sağlamış olmasına rağmen, olmadık zamanda kişisel hırslarına kapılıp Kuvayi Milliyeye saldırdığından hain olarak addedilmedi mi ? Başka bir örnek Enver Paşa ! O da hayalci idi, hırsları vardı. Mustafa Kemal gibi gerçekçi olamadı. Saygılar sunarım.

Efendim, söylediğimin neden anlaşılmadığını anlamadım doğrusu. Evet, anlamak için prof olmak gerekmez, çok basit dediğim. Basit mantık, Fuzzy Logic değil yani. Siz Kemalist ordu diyorsunuz, ben değil diyorum. Onlar kendisine Kemalizmle aynı anlama gelen Atatürkçü dese de, Atatürkçü de olamadılar, dolayısıyla Kemalist de olamadılar diyorum. Sizin anlayacağınız, bir insana siz mümin diyorsunuz, ben de, o kendisine imanlı dediği halde, mümin olamadı diyorum. Gerçekte münafıktır diyorum yani. Bu kadar basit. Yarım sayfa yazılacak bir durum yok ortada. Saygılar sunarım.

Saygılar sunarım.

Saygılar sunarım.

Hudeybiye anlaşması, Müşrik denen insanların, Medine'deki Müslümanların güçlü oldukları bir dönemde saldırmalarından korktukları için imzaladıkları bir anlaşmadır. Dolayısıyla dediğiniz biraz zormuş. Mekke ele geçirilince de bir devrim gerçekleştirilmiştir ve devrimler kanlı olur biliyorsunuz. Köklü bir yapı değişikliğidir. Ve tabi ileri doğru olması şarttır. Avrupalı Hristiyan Sömürgecilerin Latin Amerikada uyguladıkları katliam, bugünün değerlerine göre olduğu gibi, kendi yaşadıkları zaman göre de korkunçtur, geridir. Ama Kabe çevresindeki Müşriklerin Müslümanlar tarafından öldürülmesi,bugünün değerlerine göre korkunç olmasına rağmen, kendi yaşadıkları zaman göre normaldir. İleriye doğru bir devrim olduğu için de normaldir. Peygamberden sonra, Müslümanlar tarafından yapılan savaşlarda bu ayetin dikkate alınmaması ise bu devrimin görünen yüzüdür. Konu güç yetirememe, esnetilme, gözardı edilme konusu değildir efendim. Tarihte tüm müslümanlar o ayeti Selefiler gibi anlasalardı, bugün İslam coğrafyasında hiç Yezidiler, Şamanistler, Bahailer, Sâbiîler, Hindular gibi müşrik sayılan dinlere mensup insanlar kalmamış olurdu. Ama hala varlar. Hem de az değil. Bu kadar açık ve nettir. Saygılar sunarım.

Mescidi Haram = İslam toprağı...peki, ya sonra ? Hep öyle mi kalmış da, müşriklerin hep sürülmesi veya öldürülmesi gereksin ? Bu gerekçe ile öldürülüp, sürülmüyorlar, bu bir savaşa cesaretlendirme, motivasyon konuşması: '' 13. (Ey müminler!) verdikleri sözü bozan, Peygamber'i (yurdundan) çıkarmaya kalkışan ve ilk önce size karşı savaşa başlamış olan bir kavme karşı savaşmayacak mısınız; yoksa onlardan korkuyor musunuz? Eğer (gerçek) müminler iseniz, bilin ki, Allah, kendisinden korkmanıza daha lâyıktır. '' Saygılar sunarım.

Doğrusu olmaz denmiş, doğrusu gösterilince yorum başlamış. Dogmanın neden doğru söylediği kendince izah edilmeye çalışılmış: Saygılar sunarım.