Admin

Dev Kristal Mağarası, Meksika Chihuahua'daki bu mağara 2000 yılında bir madencilik şirketi tarafından keşfedildi. En büyüğü 36 fit uzunluğunda olan selenit kristalleri, madenciler mağarayı boşaltıp içeriye girene kadar muhtemelen yüz binlerce yıl içinde oluştu. Mağarayı ziyaret etmek maalesef neredeyse imkansız çünkü ısı ve% 100 nem potansiyel kaşifler için hayati tehlike oluşturuyor.

Blood Falls - Kan İnişleri, Antarktika Taylor Glacier'ın altında iki milyon yıl boyunca tuzağa düşmüş, demir açısından zengin ve dış ortamdan bağımsız olarak evrilmiş nadir mikropların yaşadığı eski bir göldür. 1911 yılında keşfedilen buzuldaki küçük bir çatlak, gölün az miktarda sızmasına izin vererek beş kat yüksekliğindeki kan renginde bir şelale oluşturur.

Ramla Bay - Koyu, Gozo, Malta Akdeniz Gozo Adası, Malta takımadalarındaki ikinci en büyük adadır. Kıyı şeridinin çoğu kayalık uçurumlardan veya tepelerden oluşurken, Ramla Körfezi'nin Ramla I-Hamra olarak da adlandırılan kumlu koyu, adanın kuzey kıyısındaki en büyük kum plajıdır. Koyun denize açıldıkça turkuaz sular koyu maviye dönüşür.

Kolukkumalai Tea Estate - Çay Hanı, Hindistan Engebeli dağlar ve geniş vadilerle çevrili 8.000 feet yüksekliğindeki bu çay arazisi, dünyadaki en yüksek çay plantasyonudur. Ziyaretçiler sadece görkemli yeşil manzaralar için değil, aynı zamanda taze yaprakları ödüllü çaylara dönüştüren geleneksel yedi adımlı sürece de tanık oluyorlar.

Reed Flüt Mağarası, Guilin, Çin Mağaranın dışında büyüyen sazlardan adını almasına rağmen - müzik aletlerine dönüştürülebilen sazlıklar - Reed Flüt Mağarası'nın çekişi, ses değil, görme açısından biridir. Eski insanlar tarafından kullanılan ve İkinci Dünya Savaşı sırasında yeniden keşfedilen taş sütunlar mağarası şimdi çok renkli ışıklarla aydınlatılıyor ve ziyaretçilere açık.

Cehenneme Kapı, Türkmenistan Cehennemin Kapısı veya Cehennemin Kapıları olarak da bilinen Darvaza gaz krateri, 1971'den beri yanan doğal gaz sondaj alanında 230 metrelik bir deliktir. Krater, bir Sovyet sondaj kulesi doğal gaz odası ve zemin teçhizat yuttu altında çöktü. Zehirli gazların yayıldığından korkan işçiler çukuru ateşe verdi - ve o zamandan beri yanmayı bırakmadı.

Corn Palace, Mısır Sarayı Mitchell, Güney Dakota Birden fazla kez yeniden inşa edilmesine rağmen, Güney Dakota, Mitchell'deki Mısır Sarayı ilk olarak 1892'de yerleşimcileri kendi ilan ettiği "Dünyanın Mısır Başkenti" ne çekmenin bir yolu olarak inşa edildi. Beton binanın dış kısmı her yıl mısır kulakları ve diğer tahıl ve otlardan yapılmış farklı duvar resimleri ile dekore edilmiştir.

Treehotel - Ağaç Otel, Harads, İsveç Kuzey Kutup Dairesi'nin hemen dışındaki, kuzeydeki küçük Harads köyü yakınlarındaki bu İsveç oteli, ziyaretçilere her biri farklı bir mimar tarafından tasarlanan çeşitli ağaç evlerinden birinde kalma şansı sunuyor. Ağaç evler modernist ve minimalist özellikleri bir araya getirir ve kuş cenneti, UFO ve yansıtıcı ayna küpü gibi eklektik tasarımlara sahiptir.

İskelet Sahili, Namibya Namibya'nın batı kıyısı boyunca yaklaşık 300 mil uzanmak, 1000'den fazla gemi iddia eden hain, çorak bir kıyı şerididir. Terk edilmiş teknelerin dışında, vahşi sahil şeridi başka medeniyet belirtisi taşımıyor. Kumullar kıyı boyunca 300 metreye kadar yükselir ve kum ve dalgalarda gezinirken leoparlar, zürafalar ve filler görülebilir.

Kağıt Ev, Rockport, Massachusetts 1922'den itibaren makine mühendisi Elis F. Stenman evini geleneksel malzemelerden inşa etmeye başladı. Duvarlara geldiğinde gazete kullanmayı denemeye karar verdi. 1930'da tamamlandığı ve taşındığı zaman, duvarlar, mobilyalar ve kapılar 100.000 gazeteden oluşturuldu. Kağıt Ev artık bağışla tedavi edilebilecek bir müzedir.

Abraham Gölü, Alberta, Kanada Donmuş metan kabarcıkları bu buz kaplı gölü kışın doldurur ve Kanada, Alberta'daki bu Rocky Mountain yereline fotoğrafçıları çeken gerçeküstü bir manzara yaratır. Kabarcıklar, bakteriler çürüyen organik maddeleri tükettiğinde ve metanı atık olarak serbest bıraktığında oluşur ve bu donmuş gölde sıkışır.

Nükleer Atık Macera Yolu, Weldon Spring, Missouri Eskiden bir patlayıcı fabrikası ve daha sonra bir uranyum rafinerisi olan Missouri'deki bu insan yapımı tepe, entombed bir tehlikeli atık bölgesidir. 15 yıllık temizlik ve yüz milyonlarca dolar harcandıktan sonra, Bertaraf Hücresi artık güvenli bir rekreasyon alanı olarak kabul edilmektedir ve kuş gözlemcileri ve stargazers için popüler bir mekandır.

Cam Plajı, Fort Bragg, Kaliforniya 1900'lü yılların başında resmi olmayan bir kasaba dökümü alanı olarak başlayan şey, şimdi deniz camıyla kaplı bir plaj. Temizlik çalışmaları 60'larda başladı ve 2002'de Glass Beach Kaliforniya'daki MacKerricher Eyalet Parkı'nın bir parçası oldu. Ziyaretçiler yıpranmış cam ve bibloların tadını çıkarabilirler, ancak camdan veya diğer hazinelerin plajdan çıkarılması yasaktır.

Dole Plantation'ın dev ananas Bahçe labirent, Wahiawa, Hawaii Bir zamanlar dünyanın en büyük labirenti olan bu tropikal bitki bahçesi 3 dönümden fazla bir alanı kaplıyor ve yaklaşık 2,5 mil yol içeriyor. Labirent, ananas, ebegümeci ve krotonlar dahil 14.000 ikonik Hawaii bitkisinden yapılmıştır ve merkez bir ananas şeklindedir.

Perito Moreno Buzulu, Arjantin Dünyadaki buzulların çoğunun aksine, Arjantin, Patagonya'daki Perito Moreno Buzulu hala büyüyor. 19 mil uzunluğunda ve ortalama 240 fit yüksekliğindeki buzul 121 kilometrekarelik bir alanı kaplıyor ve genişlemeye devam ediyor. Buzulun devasa parçalarının kırılması ve altındaki suya çarpması, ziyaretçiler için destansı bir gösteri yaratması yaygındır.

Market Tiyatrosu Sakız Duvarı, Seattle, Washington 1993 yılında, insanların bir komedi şovu için sırada beklerken kullanılmış sakızlarını yapıştırmaya başladıkları küçük bir duvar parçası olarak başladı. Sakız duvarı şimdi Post Alley'in her iki yanında 50 metreden fazla uzanıyor ve şimdi beklenmedik bir turistik yer. Yılda bir kez temizlenmesine rağmen, duvar tomarını terk etmek ve bir selfie almak isteyen turistleri çekmeye devam ediyor.

Malabar Sahili, Hindistan Hindistan'ın güneybatı kıyısı boyunca Malabar Sahili olarak bilinen bir dizi kumul, lagün ve iç su yolları bulunur. Kıyı ovası 15 ila 60 mil genişliğindedir ve küçük tekneler tarafından yönlendirilebilen acı su kanalları ile bağlanmıştır.

Bira Kutusu Ev, Houston, Teksas Houston'da bu evin dışına tahmini olarak 50.000 bira kutusu uzanıyor. 1968'de, çimlerinden başlayarak, emekli döşemeci John Milkovisch, mülkünün her santimini kayalar, mermerler ve bira kutuları gibi metal parçalar da dahil olmak üzere çeşitli eşyalarla örtmeye başladı.

Zhangye Danxia Landform Geopark, Çin Gansu'daki bu çizgili tepeler Çin'in Gökkuşağı Dağları olarak bilinir. Kumtaşı yatakları, manzaraya renklerini veren demir ve diğer mineralleri içerir. Eskiden yatay tabakalar, iki tektonik plaka 55 milyon yıl önce çarpıştığında çapraz çizgili dağlara dönüştü.

Red Sand Plajı, Maui, Hawaii Hawaii, Maui'deki Red Sand Plajı veya Kaihalulu Plajı, sadece dik kayalıklardan sonra tehlikeli, kaygan bir yol boyunca yürüyüş yaparak erişilebilen gizli bir koy. Orada bir kez, bu gizli mücevher gözler için renkli bir şölen. Kırmızı kumu ile plaj paslı kırmızı kayalıklar ve siyah lav kayaları ile çevrilidir. Koyun dışındaki okyanus, bozulmamış bir derin mavidir.

Nerede Olduğunu Asla Bilmediğiniz Muhteşem Yerler Büyük Kanyon'a ilk bakan kişinin zihninden neler geçtiğini düşünün. Birçok doğal harika, insanlık onlara göz yummadan çok önce vardı ve birçoğu henüz keşfedilmemiştir. 24/7 Tempo, varlığını bilmediğiniz 45 muhteşem yerin bir listesini hazırladı. Bu daha az bilinen yerel mekanlar, doğal oluşumlardan, insan yapımı harikalardan ve macera duygusunuzu canlandıracak nadir veya garip olaylardan oluşur. Bu yerlerden bazıları o kadar uzak ki, sadece yerli halk ve en kaşifler tarafından tanık olan gizli taşlar olarak kaldılar. Diğerleri ise dünyayı gizemle doldurmak isteyen yaratıcı insanlar tarafından inşa edildi. Nasıl olurlarsa olsunlar, bu yerler etrafınıza bakmanıza ve ormanın boynundaki harikaları aramanıza ilham verebilir. Güzellik en olası yerlerde bulunabilir - Amerika'nın en büyük 25 şehrinde mutlaka ziyaret edilmesi gereken gizli parklar - ve neyse ki, onları görmek için hepsini ziyaret etmek zorunda değilsiniz, ancak diğerlerinin fotoğraflarını deneyimleyebilirsiniz. hevesli kaşifler.

Bir Trilyon Dünya Araştırmalar gösteriyor ki güneş sistemimizde bazı tuhaf durumlar mevcut. Kesinlikle değişim. Yirmi yıldan biraz daha uzun bir süre önce, yeni ekstrasolar gezegenin keşfi her zaman ön sayfa haberleri olarak ele alındı. Son yıllarda, yeni keşfedilen bir dünya neredeyse hiç bahsedilmiyor ve NASA'nın Exoplanet Arşivi'nde biriken binlerce gezegen onayına başka bir veri noktası ekliyor. Birçok çaba alanı gibi, ekzoklantoloji de büyük veri alanına geçiş yapmaktadır. Bu durum, dünyaları karşılığında giderek azalan övgüler alan gezegen avcıları için sinir bozucu olsa da, galaktik gezegen sayımının ince taneli istatistiksel açıklamasını izlemek heyecan vericidir. Bugüne kadar bulunan hemen hemen her şeyin bir sürpriz haline geldiğini söylemek abartılı değil. Geriye dönüp bakıldığında, ilk dış-düzlemsel sistem, teleskopunu Jüpiter'e çevirip dört büyük uydunun hareketlerini fark ettiğinde 1610'da Galileo tarafından keşfedildi. Jüpiter'in Galil Uydular (Io, Europa, Ganymede ve Callisto), birbirine yakın dairesel yörüngelerde, birlikte Jüpiter'in kütlesinin yaklaşık on binde üçüne kadar toplanan ve (Callisto için) iki gün (Io) ila iki haftadan fazla sürün. Yörünge dönemleri aralığı ve uyduların kütlelerinin gezegeninkine oranı ile tanımlanan bu temel mimari, Satürn ve Uranüs'ün etrafında dönen ay sistemleri için hoş bir şekilde kopyalanmıştır. Ancak, en büyük gezegenin güneş kütlesinin binde biri olduğu ve gezegenlerin yörünge dönemlerinin büyük gezegenlerin uydularından çok daha uzun olduğu güneş sisteminin mimarisine benzemez. Gökbilimcilerin kalıcı sürprizi için, galaksideki ortalama gezegen sisteminin güneşin gezegenlerinden çok Jovian uydularına benzediği açıktır. Yakındaki yıldızların yarısının kütleleri Dünya'dan önemli ölçüde daha büyük olan ve sadece günler ila haftalar arasında değişen yörünge dönemleri olan en az bir (ve çoğu zaman birkaç) dünyaya sahiptir; sistemimizde, küçük Merkür’ün 88 günlük yörüngesinin iç mekanı tamamen boş. Kompakt, kısa süreli gezegen sistemlerinin yaygınlığının ilk ipuçları, on yıl önce, Şili'nin La Silla şehrinde bulunan HARPS spektrografının sonuçlarıyla geldi. HARPS, düşük kütleli gezegenlerin bolluğunu tespit etmek için Doppler hız tekniğini kullanmıştır. Sonuçlar o kadar beklenmedikti ki, şüphecilikle karşılandılar. Bununla birlikte, NASA’nın Kepler misyonu, çok sayıda süper Dünya boyutunda gezegene geçiş yapan yüzlerce sistem bulduğunda şüpheler ortadan kalktı. Transit tekniği ve Doppler hız tekniği tamamlayıcıdır. Birincisi bir gezegenin büyüklüğünü ölçer ve ikincisi kütlesini algılar. Bununla birlikte, Kepler ile bulunan küçük gezegenlerin çoğu için, Doppler yöntemiyle doğru kitleler elde etmek zordur. Sinyaller çok küçüktür ve ana yıldızlar genellikle spektrumlarda karıştırıcı gürültü üretir. Neyse ki, sıkı aralıklı yörüngelerdeki geçiş gezegenleri genellikle saat gibi düzenlilikten sapmalar gösterir. Gezegenler arasındaki çekicilik ve çekimsel çekim akışı, geçiş sürelerinin değişmesine neden olur ve gezegenlerin sapmalarını analiz ederek, kitlelerin ve yörüngesel detayları genellikle üzerinde çalışılabilir. Eğer bir gezegen için hem kütle hem de boyut ölçümü varsa, o zaman yoğunluğu bilir, bu da gezegenin yapısına ve neden yapıldığına dair önemli bir fikir verir. Yoğunluk tahminleri artık kütleleri 30 Dünya kütlesinin altında olan yüzün üzerinde gezegen için mevcuttur ve sonuçların toplamı şaşırtıcıdır. Özetle, gezegensel yoğunluklar haritanın her yerinde. Bir gezegenin yarıçapını biliyorsanız (ancak başka hiçbir bilgiye sahip değilseniz), kütlesini tahmin etmek için neredeyse hiç temeliniz yoktur. Dünya ile Neptün arasındaki (Dünya yarıçapının dört katına sahip) boyut aralığında düşen gezegenler arasında, belirli bir yarıçaptaki kütle aralığı 10 katına kadar değişebilir. demirden yapılmış yoğun dünyalardan bol miktarda hidrojen içeren kabarık kürelere kadar gamı çalıştırın. Ancak son zamanlarda, dış gezegen yoğunluk diyagramı tarafından tetiklenen karışıklık artmaya başladı. Açıklık, gezegenlerin ana yıldızlarının, özellikle de yarıçaplarının özelliklerini daha iyi ölçmek için büyük yer tabanlı teleskopların yaygın kullanımından kaynaklanmaktadır. Yıldızın büyüklüğüne ilişkin doğru bilgi, doğrudan gezegenlerinin büyüklüğünde gelişmiş bir tutamağa yol açar. Artık gezegen boyutlarının dağılımının ayrı bir çift tepe noktası şekli içerdiği açıktır. Yarıçapı Dünya'nın yaklaşık 1,75 katı olan gezegenler, Dünya'dan biraz daha büyük olan gezegenlerden veya Dünya'nın 2,5 veya daha fazla katı olan gezegenlerden önemli ölçüde daha az yaygındır. Bu gezegensel “yarıçap boşluğu” bize önemli bir şey söylüyor. Büyük olasılıkla, temelde karasal olan kabaca Dünya büyüklüğündeki dünyalar ve Uranüs ve Neptün'e daha sıcak, daha küçük kuzenler olan derin hidrojen-helyum atmosferine sahip gezegenler arasında oldukça keskin bir geçişi tanımlar. Montreal Üniversitesi'nden doktora sonrası araştırmacı Lauren Weiss tarafından yönetilen ve gezegensel kitlelerin ve boyutların yayılması için meraklı bir örgütlenme ilkesinin varlığını belirleyen bir ekip tarafından ayrı ve daha da ilginç bir içgörü sağlandı. Belirli bir sistemdeki gezegenler, çok benzer boyutlara (ve kütlelere) sahip olma eğilimindedir ve bir bakladaki bezelye düzenlemesine benzer şekilde, geometrik bir aralık dağılımına uyma eğilimindedir. Bu fenomenin güneş gezegenleri arasında ipuçları olsa da (Dünya ve Venüs, Uranüs ve Neptün gibi tekdüze bir çift sunar) Kepler misyonu tarafından keşfedilen sistemler arasında çok daha belirgindir. Bu meraklı sistem içi tekdüzeliğin kökenleri henüz tam olarak belirsizdir ve gezegen oluşum süreci üzerinde ilginç bir kısıtlama sağlarlar. Yani, bu özellikler yıldızdan yıldıza çılgınca değişse bile, belirli bir sistemdeki gezegenlerin büyümesini ve aralığını koordine etmek için bir mekanizma mevcut olmalıdır. Gökbilimciler, gezegensel veri hazinesine çok önemli bir ekleme yapmakla meşguller. NASA’nın Kepler'in halefi TESS Misyonu, Nisan 2018'de başarıyla başlatıldı ve şu anda geçiş yapan gezegenler için yıldızları izliyor. İki yıllık asal görevi sırasında, TESS yaklaşık 200.000 parlak yakın yıldız örneğinden binden fazla yeni gezegeni eleyerek tüm gökyüzünü araştıracak. Aynı zamanda, Doppler hız ölçümleri yapmak için bir dizi yeni yüksek hassasiyetli spektrograf çevrimiçi hale geliyor. Yakın zamanda yapılan bir konferansta, çoğu veri alan ve saniyede santimetre saniye hızının gerekli hızlarına ulaşacak enstrümanları (Kuzey Yarımküre'de EXPRES ve Güney'de ESPRESSO gibi) tanımlayan 23 ayrı ekipten sunumlar yapıldı. Dünya benzeri yörüngelerdeki Dünya benzeri gezegenleri hissetmek için. Samanyolu bir trilyondan fazla gezegen içeriyor. Bu muazzam nüfusun tam bir muhasebesine uzaktan yakın bir yerde olmamakla birlikte, dağıtımın ana hatları ve nasıl ortaya çıktığı hızla kavrayışımızın içine düşüyor. Kaynak: Scientific A.