Mouchette

Yine Verdi.. La Traviata operası. Libiamo ne lieti calici..

Bu forumda kaç kişi arya sever dinler bilemiyorum ama ben en sevdiğim aryaları burda paylaşmak istedim Andrea Bocelli den ilk arya. Verdi'nin Rigoletto operasından la donna e mobile Çoğumuzun kulağına yabancı gelmeyecektir. Bu arada kadınlara vermiş veriştirmiş sözlerinde

Biz cecile'e devam et yoluna desek ne olur bırak desek ne olur Zaten o seçimini yapmış baksanıza aşkını, sevgisini havadan sudan bir konu olarak görmüş

Daha 2. sezona yeni başladım haftasonu ve 2 part daha seyrettim. Fakat ilk sezonda en çok etkilendiğim 6. bölümdü. Donald Groves'ın diş çekimi olayı beni epey bi güldürdü. Ama böyle sert bir dizide duygulanıp gözlerimin dolacağını hiç tahmin etmezdim. Tobias Beecher'ın başına neler geldi ööle. Sonradan nasıl bir değişim içine girdi akılalmaz.Vern Schillinger'ın ...... diyim yeter heralde

ee sıcaklar iyice başladı. öyle haftasonu gezmeleri filanda pek yok bende. deniz desen bi yere kadar burnunun dibinde olunca oda sıkıyor insanı. en yakın arkadaşlarında almışlar yıllık izinleri gitmişler bir yerlere kalmışsın tek başına.yapacak pek fazla şey olmadığından dizilere filmlere sarmaya başladım yine. Adaydı şuydu buydu yok hapisten kaçtı bak başına neler geldi, yok hiroydu filan derken bu kışı geçirmişiz. Kendime seyredebileceğim yeni bir dizi ararken ( ki bu arada Cyrano'nun tanıtımını yaptığı ve bana bulaştırdığı O.Z. hala seyredilmeye devam ediyor) oda ne Tim Roth hastayım bu adamın donuk donuk rol kesmelerine. Pulp Fiction ,Rezervuar köpekleri, Gridlock filmelerinden hatırlasınız kendisini. Lie to me diye bir dizisi başlamış bu yıl.Dedektif burda kendisi. Yalan uzmanı Senaryo itibari ile Mentaliste benziyor ama olsun Tim Roth varya benzesin dursun. Yalan uzmanı dr.Cal suçluları vücut hareketlerini ve yüz mimiklerini inceleyerek tespit ediyor. Yalnız ben biraz geriliyorum diziyi seyrederken. Hem İnglizcem çok iyi değil alt yazılardan takip edyorum genelikle ve çoğu zaman Dr.Cal ın kusurlu gördüğü mimiği kaçırıyorum ve al başa tekrar izle. Bide arada ağzım açık Tim Roth bakarsam epey bi oyalayacak bu dizi beni . Mehter takımı gibi iki ileri bir geri. Lie to Me“, “The Truth is written all over our faces.” (Gerçek, yüzümüzün her yerinde yazılıdır.) The Lightman Group, ülkenin en iyi yalan uzmanı olan Dr. Cal Lightman tarafından kurulmuş özel bir kuruluş. Kuruluşun müşterileri arasında FBI, ordu, devlet, büyük holdingler, okullar kısacası ortada büyük bir yalan olduğundan şüphelenilen her kurum var. The Lightman Group yalan söylediğinden şüphelenilen kişilerin yüzünü, vücut dilini hatta sesini analiz ederek yalan makinasının bile yetersiz kaldığı davaları çözüyor ve yalanların ardındaki saklı gerçekleri gün yüzüne çıkarıyor. (dizinin tanıtım yazısından)

evet ama bunlar racon kesmeyen soft piranhalardı allahtan

bak işte büyük sözü tokat gibi geliyo insana

Teomanın yeni albümünü dinliyorum şimdi. Çok beğendim. Hele ki Mavi kuş ve küçük kız diye bir şarkı varki vurdu geçti beni. Şarkının sözleri harika. bulutlar içiçe ve her an başka bir resim oluyorlar başka bir adla, başka bir zamanda rastlasaydım demiştim ya o gün sana vazgeçtim, kaçmak yok, söz bu kez çok güzel uyuyorsun diye yanımda bak, çok gevezeysem, hadi kapat çenemi sözcükler ne ki duygular yanında yoksa yarın sabah uyanıp ayılınca utanacağım şeyler söyleyebilirim şimdi ya da bırak hazır açmışken kapılarını kalbime biraz daha temiz hava girsin yalancıyımdır biraz ama bana inan sarhoşken hep çok sahiciyim yine fazla içmişim bu akşam da coşmuş kalbim, of nal gibiyim. sağır, kör, dilsiz görünür kalbim ama bil, ben aslında iyi biriyim bilirim, çok kirlidir aşk sicilim sadakat konusunda da pek iddialı değilim ama bu kez farklı olsun diye sen denersen, ben de denerim pek iyi olmadı şarkı, boş vereyim gel hadi “ortaçgil” dinleyelim sıcaklığını verirken sen bana sızayım aniden kollarında çok düşündüm kaçayım diye ama dedim; ne zaman anlaşmış ki kalple beyin ve hele ne zaman düşünsem seni yaprak gibi titriyorken kalbim 1. Sevişirdik Bazen Söz & Müzik: Teoman Şiir: Ahmet Erhan 2. Çoban Yıldızı Söz: Teoman Müzik: Calogero / Zazie 3. Galata’da Rıhtımda Söz & Müzik: Teoman 4. Ruhun Sarışın Söz: Müge Emirgil, Teoman Müzik: Barlas 5. 1 Kadın ve 1 Erkek Söz & Müzik: Teoman 6. Fahişe Söz & Müzik: Teoman 7. Gündüz Düşleri Söz & Müzik: Teoman 8. Mavi Kuş İle Küçük Kız Söz & Müzik: Teoman 9. Elveda Söz & Müzik: Teoman 10. Yalnız Kalpler Sütunu Söz & Müzik: Teoman 11. Uçurtmalar Söz: Elif Şafak Müzik: Teoman

sakın sakın jön'ü dinleme benden de sana abla tavsiyesi büyükler ne derse doğru der. anne lafı dinle bir kaç ay sonra ortada ne aşk kalır nede başka bişey. şu an aşkın gözü kördür lafı var ya sanırım sen onu yaşıyorsun.

2007 de gitmiştim olimpos'a. Sanırım Türkmen Pansiyondu kaldığım yerin adı. En derli toplu pansiyon orası gibi gelmiş ve orayı seçmiştik arkadaşlarla. Yemekleri ve odaları güzeldi. Üniversite öğrencilerinin özellikle daha çok rağbet ettiği bir yer olimpos. Geçirdiğim en güzel tatillerden biriydi oradaki 15 günüm. Yalnız pansiyondan denize kadar gitmek için epey bi yürümek gerekiyor. Ama denize yaklaştığında tatlı su ile deniz suyunun olduğu noktayı görünce o yorgunluğa değiyor. Ki orayı hiç unutamamın sebeplerinden biri de arkadaşımın gazına gelip cola nın daha iyi bronzlaştırdığına dair teorisini gerçekleştirme çabam. bir litre colayı üzerime boca edip güneşin altına serilmemle birlikte neredeyse olimpostaki bütün arılar bana yapışmaya kalkıştı ve kendimi nasıl denize atacağımı şaşırdım. Ve bu seferde denizdeki küçük balıklardan habersiz ben onlara resmen yem oldum yaaa. Nasıl bişeydir o balıklar ööle vücudundaki yaralara bir saldırışları var ki. Yani anlayacağınız ilk günüm tamamen bir fiyasko. Tatil bitene kadar bütün arkadaşlara kahkaha malzemesi oldum bide

ka d'argo

Ku ku le le... balkan göçmeni bir akrabamızın açtığı ve kısa sürede batırdığı küaför dükkanın adıydı bu. Bu bizde kullanılan bir deyimdir aslında. Anlamıda vay başımıza gelenler

Küçükken benden büyük akraba kızlarının giyinmelerine özenip allahım benimde büyüyünce o kadar çok kıyafetim olsun ki dolabı açıp baktığımda ne giyeceğimi şaşırayım derdim. ve oldu Kıyafet almayı, onları yıkayıp ütülemeyi dolaba yerleştirmeyi, ne giyeceğim ben diye şaşırıp kalmayı çok seviyorum. En kıymetlim onlar benim

Bu filmi izleyeli epey bir zaman oldu. Hatta izlediğim gibi forumun Yabancı Sinema bölümüne hemen filmin tanıtımını yapmıştım. Mutlaka seyredin derim bu filmi. Bu küçük kız çocuğunun öyle güzel bakan gözleri var ki...

Les Quatre Cent Coups (400 darbe) Bir François Truffaut filmi Yönetmen : François Truffaut Senaryo : François Truffaut , Marcel Moussy Görüntü Yönetmeni : Henri Decaë Müzik : Jean Constantin Yapım : 1959, Fransa Tür : Dram Oyuncular Jean-Pierre Léaud, Claire Maurier, Albert Rémy Yapım yılı 1959...ve zamanının çok ötesinde bir film. Yönetmenin daha 27 yaşında çektiği ilk uzun metrajlı filmi. Ve bu film ona en iyi yönetmen ödülünü de getirmiş. Konu çok gerçekçi. Küçük bir çocuğun bakış açısıyla anlatılıyor okul, aile, hapishane ekseninde yaşadıkları.

hımmmm kimmiş bu arkadaş acaba hoşgeldin elonki ....

beni kimse kandıramaz zaten... görmek istediklerinden başka bir şeyi görmeyenler kansın bunlara. Nasıl bir sahte propaganda yürütülüyor hala görmüyormusunuz. Orada yaşananların etnik bir çatışma olduğunu görmüyormusunuz. Açın bakın gazetelere orada geçen mış 'ın kulaktan dolma bir bilgi olmadığını zaten göreceksiniz. Ayrıca Rabia KAdir'i başrole de yerleştiren kim? , ona Uygur Türklerinin Anası diyen kim ? Kesinlikle ben değilim.

Rabia Kadir'in hayat hikayesini okuyanların hiç mi dikkatini çekmiyor acaba. Kendisi rüşvet, karaborsacılık gibi işlerle uğraşarak büyük bir servet elde etmiş. Yani üç kağıt zaten kendisinin yaşam tarzı. Ayrıca Çİn Büyükelçiliği önünde yapılan gösteride yere saçılmış ölülerin ve otomobillerin olduğu bir fotoğraf var. Bu fotoğrafta 15 mayısta Hangcou şehrinde meydana gelen bir trafik kazına aitmiş.

da vidiş da znaş da pamtiş Avrupanın , Avrupalının utancı... Auschwitz de yapılanlardan ne farkı vardı...

Hürriyet Gazetesi'nde Okan Konuralp imzası ile yeralan habere göre, Nakşibendi Tarikatı İsmailağa Kolu’nun önemli isimlerinden ’Cüppeli Ahmet Hoca’ lakaplı Ahmet Ünlü, bir fetvayla cemaatinin ’İslami oyuncak bebek’ standardını belirledi. Ünlü oyuncak bebeklerle ilgili şunları söylüyor: "Öyle bebekler yapıyorlar ki, saçlarını tarıyorlar, uzun bacaklı falan, bunlara izin verilmiyor. Çünkü normal insanı tahrik edecek gibi. Tıpatıp bebekler, tıpa tıp benzetim var, sanki resim gibi, üstelik çıplak gibi." FOTOĞRAF CAİZ HEYKEL HARAM Ahmet Ünlü’nün resmi internet sitesinde yayımladığı fetvasındaki diğer detaylar da şöyle: Fotoğraf caiz heykel haram Vesikalıklar ve boy resmi de olsa caizdir. Çünkü gölgeyi hapsetme, durdurma kabilindendir. Ancak haram olan kısmı; duvara asarsan, oraya doğru namaz kılarsan, penyelere basarsan haramdır. Kesinlikle haram olan kısım, heykel kısmıdır. Yani gölgesi olan suretler haramdır. Ama bir manzara kabartmış; bunda bir sorun yok. Gölgesi olması haram etmez. Ancak hayvanların da heykelleri haramdır. Canlı şekli verdin, ama can veremedin. Canı çıktı Japonya’nın robot yapana kadar. Ufacık bir robot yaptı, o da buradan buraya yürüyemiyor. İKİNCİ ÇOCUĞU TÜP BEBEKLE YAPMAK CAİZ DEĞİL Çocuk varsa 2’ncisi tüp bebek olamaz 2’nci çocuk için tüp bebek yapması caiz değildir. Allah bir çocuk vermiş, daha ne istiyorsun. Tek çocuğu var ve ikincisi erkek olsun diye yapılan muamele haramdır. Ama hiç çocuğu olmayan için bu ihtiyaçtır. Kadının rahmine işlemi zerk edecek kişinin kadın olması şarttır. KADINA KADIN DOKTOR ŞARTI Neden kadının avret yerini erkek görsün? Ancak ölüm döşeğindeyse olur. O zaman erkek doktor, kadını kurtarır. Ama bu işlemi yapan kadın doktor varken, bu işlemi erkeğin yapması haramdır. Erkeğin yapmasından başka yol yoksa; o erkek tek başına kalmayacak. Teke tek kalırsa ’halvet’ denir, haramdır. Zaruretinin gerektirdiği yer dışında fazla yer açılmayacak. Ne kadar gerekliyle o kadar yer açılacak. (alıntıdır İnternet haber) Cübbeli Ahmet Hoca yine çoşmuş...

Fragmanı izlediğimde serinin en komiği buymuş gibi geldi bana. Buz Devri manyağı ben ilk iki bölümü defalarca seyrettim. Eminim bu da öyle olacak.

Bu dediklerine katılmamak elde değil. Her zaman her yerde benim de savunduğum ve çoğu zaman kız arkadaşlarımla veya çevremdeki yaşça epey büyük bayanlarla sürekli tartışmama sebep olmuş bir konudur bu. Her zaman yaptıkları hataları veya yapamadıkları şeyleri bir okul okuyamamaya veya üniversite eğitimi almamaya bağlayan bir çok kadın var. Ama dediğin gibi ilk önce evde kendi kız çocuklarını kendileri gibi olmamaları için yetiştirseler sorunun epey bir kısmı zaten kendiliğinden hallolmuş olacak. Ama yengem gibi kızını küçük yaştan beri zengin ve hizmetçili bir koca bulabilmesi için ve evinde ayakkabılarını çıkarmadan yaşayabileceği bir hayatı garantilemesi için yemeyip içmeyip kolej de ve özel üniversite de okutan ve en nihayetinde bütün amaçlarına ulaşan ana-kız mıdır akıllı olan Bi nevi oda kendince kendi gibi olmaması için yetiştirdi kızını... Ama sorsan ona da devekuşunu bırak neslinin tükendiği veya iki ayağı olup olmadığı hakkında kritik yapmayı suratına bakıp ayyyyy tırnağım kırıldı bak gördünmü eskiden deve kuşu mu varmış canım diyip o sevimli kahkasını basar ve recep ivedik müsfettesi kocasının bi kerecik daha gözdesi oluverir. ve şu genellemeyi de unutmayalım; erkekler sorgulamayan pek fazla düşünmeyen kadınlarla mutlu olurlar.makbul olan budur. kafanın bişeylere çalıştığını anladıkları anda bir bakmışsın ki kaçmışlar yanından. çünkü çok can sıkıcısındır.

Kıymet N. Bindebir Cinius Yayınları / Yayınevi Genel Dizisi Bu toplum aynen Nazmiye Demirel gibi altmış yıldır ‘yüce insanların yanında, ayakta, fonksiyonsuz, kıpırtısız, ağaç gibi dikilip duvar gibi susarak, susturularak, tepkisiz yaşadı. Altmış yıldır sağ iktidarların dayattığı bireysel/toplumsal eşitsizliğe karşı tepki veremeden, Nazmiye Hanım gibi küçük kırmızı mendili terli avu-cunda sıkıp durdu. Sonunda Türk toplumu da Nazmiye Hanım gibi Alzheimer a yakalandı. O artık hiç konuşamama, kimseyi tanıyamama, tepki verememe hali. O beyindeki gri hücreleri artık hiç kullanamama durumu… Alzheimer’lılar iç dünyalarında ne yaşıyorlar, neler hissediyorlar bilinmiyor; ama bir sandalyede hareketsiz oturup, sabit bakışlarla öööyle ufuklara dalıyorlar. (Tanıtım Bülteninden) Bir arkadaşım tavsiye etti ve daha yeni aldım. Bakalım nasıl bir kitapmış...