SANCI
''Görünmez bir el bilinmeyen yerlerden kalbimi bıçaklıyor
Yaramın kimse farkında değil, o kendi içimde kanıyor"
aslına uyan ey özümden geçen
bu ka-h-pe düzenden yok sana fayda
ne bir ses veren var uzaklarda
ne sesimi duyan biri var yanımda
eriyorum bir buz dağı gibi
eridikçe kıyılarımı su basıyor
buzdan ateşe dönüyor gibi
gönül halden hale geçiyor
korkuyorum ey ruhumun sahibi
bana benden yabancı yok buralarda
ne istiyorsan benden, böyle
hatta ne diliyorsan onuda söyle
boş sözler vermedim kimselere
hele birde tutamayacaklarımı
bildiğim tek şey yalandan uzak kalmak
elimden fazlası gelmesede...
yapamadıklarımız
yapamayacaklarımızın teminatı
aslına varana kadar bu bedenin işçisiyiz
amele misali, karın tokluğuna emekçiyiz
sibel
çok güzel yazmışsın bidenem yüreğine sağlık