Hava soğuk,çok soğuk.
Rüzgar aman vermiyor kağıtlara.
Deniz ayaklarımın ucunda,
deniz mavi;kalın bir örtü gibi Boğaz’da.
Yalnızım.
Öyle ki,kimseler görmüyor
beni kalabalıklarda.
Bir kız gelip oturuyor yanıma.
Yüzüne bakıyorum,
saçını örtmüşler ayakları çıplak.
Kız çocuk,kız çok küçük…
_Bir yardım abla,küçük
bir yardım.Üşüyorum abla.
“Gel,iç” diyorum,
“çay sıcak,dokunmadım daha…”
“Yok,” diyor,beğenmiyor çayı galiba.
Arkasını dönüp gidiyor,ağlamaklı.
***
Nasıl üşüyorum bilemezsin
Sesini duymalıyım,diyorum,
Kulübe çok uzakta.
Sen de uzaksın;
Köprüden geçen otobüs kadar bana.
Uzaksın,çok uzak.
“Sen” bile diyemeyecek kadar sana.
alıntı..