Aries

Öyle.. sevgisiz mutluluk ve güç olurmu?

Özünde iyidir..çevre faktörleri,yaşam zorlukları,inançsızlık onları kötüye yöneltir.. Öykü sözcüğünün kökeni depo kelimesidir..öykülerin birer depo olduğu söylenebilirmi?

Pişmanlık yaşadıklarım oldu ama çok nadir.. başkaları yararına bir şey yapmak görevmi?zevkmi?

Baktığım çok oldu.. Engeller,kararlılığınıza mani olurmu?

Kesinlikle katılıyorum..Bu atasözü beni anlatır.. İmkanın olsa yapabileceğin en önemli şey ne olurdu?

Başarının sırlarından biri,geçici başarısızlıkların bizi yenmesine izin vermemektir..

Bir arkadaşına sırrını açmadan önce,iki kere düşün..

Para bizzat cemaat olduğundan,karşısında başka cemaatlere tahammül edemez.. K.MARX

Bal bal demekle ağız tatlanmaz...

Aşkın tokadı üzüm gibi tatlıdır.. Mısır Atasözü

Boş çuvalın dik durması zordur.. Benjamin Franklin

Hepimizde başkalarına katlanacak güç vardır.. LA ROCHEFONCAULD

The Barefoot Girl. Detail. 1895. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. First Communion. 1895/96. Oil on canvas. Museo Picasso, Barcelona, Spain. Portrait of the Artist's Mother. 1896. Pastel on Paper. Museo Picasso, Barcelona, Spain. Self-Portrait. 1896. Oil on canvas. Museo Picasso, Barcelona, Spain. Science and Charity. 1897. Oil on canvas. Museo Picasso, Barcelona, Spain. Matador Luis Miguel Dominguin. 1897. Pencil on paper. Lola, Picasso's Sister. 1899. A Spanish Couple in front of an Inn. 1900. Pastel on cardboard. Private collection. Leaning Harlequin. 1901. Oil on canvas. The Metropolitan Museum of Art, New York, USA. Woman with Chignon. 1901. Oil on canvas. Fogg Art Museum, Harvard University, Cambridge, MA, USA. Death of Casagemas. 1901. Oil on wood. Musee Picasso, Paris, France. Self-Portrait in Blue Period. 1901. Oil on canvas. Portrait of the Art Dealer Pedro Manach. 1901. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA. The Absinthe Drinker. 1901. Oil on cardboard. Melville Hall Collection, New York, NY, USA. Woman in a Blue Hat. 1901. Pastel on cardboard. Galerie Rosengart, Lucerne, Switzerland. The Absinthe Drinker. 1901. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Woman with a Cigarette. 1901. Oil on canvas. Barnes Foundation, Lincoln University, Merion, PA, USA. Le Gourmet. 1901. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA. L'Absinthe. 1901. Charcoal, pastel, gouache on paper. Collection of Otto Krebs, Holzdorf. Now in the Hermitage, St. Petersburg, Russia. The Visit (Two Sisters). 1902. Oil on canvas pasted on panel. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Breakfast of a Blind Man. 1903. Oil on canvas. The Metropolitan Museum of Art, New York, USA La Vie (Life). 1903. Oil on canvas. The Cleveland Museum of Art, Cleveland, USA The Tragedy. 1903. Oil on wood. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA Portrait of a Young Woman. 1903. Oil on canvas pasted on cardboard. The Hermitage, St. Petersburg, Russia The Old Guitarist. 1903. Oil on panel. Art Institute of Chicago, Chicago, IL, USA Portrait of Soler. 1903. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Old Beggar with a Boy. 1903. Oil on canvas. The Pushkin Museum of Fine Art, Moscow, Russia L'ascete. 1903. Oil on canvas. Barnes Foundation, Lincoln University, Merion, PA, USA. Woman with a Crow. 1904. Charcoal, pastel and water-color on paper. Toledo Museum of Art, Toledo, OH, USA The Catalan Sculptor Manolo (Manuel Hugue). 1904. Ink and watercolor on paper. In 'Lapin Agile' or Harlequin with a Glass. 1905. Oil on canvas. Private collection. Harlequin Sitting on a Red Couch. 1905. Chinese ink and watercolor on paper. Private collection. Acrobat on a Ball. 1905 Oil on canvas. The Pushkin Museum of Fine Art, Moscow, Russia Tumblers (Mother and Son). 1905. Gouache on canvas. Staatsgalerie, Stuttgart, Germany Girl in a Chemise. c.1905. Oil on canvas. Tate Gallery, London, UK. The Family of Saltimbanques. 1905. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA Boy with a Dog. 1905. Pastel and gouache on cardboard. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Two Brothers. 1905. Oil on canvas. Kunstmuseum Basel, Basel, Switzerland. Two Youths. 1905. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA. Acrobat and Young Harlequin. 1905. Oil on canvas. Barnes Foundation, Lincoln University, Merion, PA, USA. Juggler with Still-Life. 1905. Gouache on cardboard. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA. Lady with a Fan. 1905. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA Young Girl with a Goat. 1906. Oil on canvas. Barnes Foundation, Lincoln University, Merion, PA, USA The Peasants. Composition. 1906. Oil on canvas. Barnes Foundation, Lincoln University, Merion, PA, USA. Nude Youth. 1906. Gouache on cardboard. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Glassware. Still Life with a Porro. 1906. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Boy Leading a Horse. 1906. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA. La Toilette. 1906. Oil on canvas. Albright-Knox Art Gallery, Buffalo, NY, USA Hairdressing. 1906. Oil on canvas. The Metropolitan Museum of Art, New York, USA. Self-Portrait with a Palette. 1906. Oil on canvas. Philadelphia Museum of Art, Philadelphia, PA, USA. Portrait of Gertrude Stein. 1906. Oil on canvas. The Metropolitan Museum of Art, New York, USA. Sketch for The Demoiselles d'Avignon. 1907. Watercolor on paper. Museum of Art, Philadelphia, PA, USA. Les Demoiselles d'Avignon. 1907. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA The Dance of the Veils. 1907. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Composition with a Skull. 1907. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Head of a Woman. 1907. Oil on canvas. Barnes Foundation, Lincoln University, Merion, PA, USA. Head of a Man. 1907. Oil on canvas. Barnes Foundation, Lincoln University, Merion, PA, USA. Woman Seated. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Friendship. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Green Bowl and Black Bottle. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Pot, Wine-Glass and Book. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Decanter and Tureens. 1908. Oil on cardboard. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Flowers in a Grey Jug and Wine-Glass with Spoon. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. La Fermiere (half-length). 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. (full-length). 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. House in a Garden. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Dryad. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Three Women. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Woman with a Fan. 1908. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Two Naked Figures. 1908. Oil on canvas. Portrait of Fernarde. 1909. Oil on canvas. Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Düsseldorf, Germany. Bread and Fruit Dish on a Table. 1909. Oil on canvas. Kunstmuseum Basel, Basel, Switzerland. Woman Playing the Mandoline. 1909. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Man with Arms Crossed. 1909. Watercolor, gouache and charcoal on paper pasted on cardboard. The Hermitage, Russia. Woman with Fan. 1909. Oil on canvas. 1909. The Pushkin Museum of Fine Art, Moscow, Russia. Nude. 1909. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Compotier, Fruit, and Glass. 1909. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Young Woman. 1909. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Factory in Horta de Ebbo. 1909. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Portrait of Ambroise Vollard. 1910. Oil on canvas. The Pushkin Museum of Fine Art, Moscow, Russia. More. Nude Woman. 1910. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA. Portrait of Kahnweiler. 1910. Oil on canvas. Art Institute of Chicago, Chicago, IL, USA. Still-Life with Chair Caning. 1911/12. Collage of oil, oilcloth, and pasted paper Russia. Nude, I love Eva. 1912. Oil on canvas. Museum of Art, Columbus, OH, USA. The Restaurant: Turkey with Truffles and Wine. 1912. Oil on canvas. Bottle of Pernod (Table in a Cafe). 1912. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Musical Instruments. 1912. Oil, sawdust and gypsum on cardboard. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Tavern (The Ham). 1912. Oil and sawdust on cardboard. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Violin and Guitar. 1913. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia Clarinet and Violin. 1913. Oil on canvas. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Guitar. 1913. Charcoal, pencil, ink and pastel paper. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA The Card-Player. 1913-1914. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA. Composition. Bowl of Fruit and Sliced Pear. 1914. Wallpaper, gouache and plumbago on cardboard. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Fruit Vase and Bunch of Grapes. 1914. Paper, gouache, tempera, sawdust and pencil. The Hermitage, St. Petersburg, Russia. Harlequin. 1915. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA. Portrait of Olga in the Armchair. 1917. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Sketch of Set for the "Parade". 1917. Peinture a la colle. The National Museum of Modern Art, Paris, France. Harlequin with a Guitar. 1918. Oil on wood. Collection H. Berggruen, Paris, France. Pierrot. 1918. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA The Bathers. 1918. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France Sleeping Peasants. 1919. Tempera, water-color and pencil. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA. Torero. Study for "Le Tricorne". 1919. Gouache. Private collection. Guitar, Bottle, Bowl with Fruit, and Glass on Table. 1919. Oil on canvas. Collection H. Berggruen, Paris, France. Polichinelle with Guitar Before the Stage Curtain. 1919. Gouache. Private collection. Three Dancers. 1919-1920. Pencil. Group of Dancers. Olga Kokhlova is Lying in the Foreground. 1919-20. Crayon. Juan-les-Pins. 1920. Oil on canvas. Portrait of Igor Stravinsky. 1920. Graphite and charcoal. Musee Picasso, Paris, France. Reading of Letter. 1921. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Three Musicians. 1921. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA Mother and Child. 1921-22. Oil on canvas. The Alex L. Hillman Family Foundation, New York, NY, USA. Still Life with Guitar. 1922. Oil on canvas. Galerie Rosengart, Lucerne, Switzerland. Women Running on the Beach. 1922. Oil on plywood. Musee Picasso, Paris, France The Classical Head. 1922. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA. Portrait of Mme Olga Picasso. 1922-23. Pastel. La Dance Villageoise. 1922. Pastel on canvas. Portrait of Paul Picasso as a Child. 1923. Oil on canvas. Collection of Paul Picasso, Paris, France. The Lovers. 1923. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA The Pipes of Pan. 1923. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France The Seated Harlequin. 1923. Oil on canvas. Kunstmuseum Basel, Basel, Switzerland Madame Olga Picasso. 1923. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA. Picasso's Mother. 1923. Oil on canvas. Olga Khokhlova, Picasso's First Wife. 1923. Oil on canvas. Paulo, Picasso's Son, as Harlequin. 1924. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France Three Dancers. 1925. Oil on canvas. Tate Gallery, London, UK. Paulo, Picasso's Son, as Pierrot. 1925. Oil on canvas The Three Graces. 1925. Oil and charcoal on canvas. Studio with Plaster Head. 1925. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA Bather Opening a Cabin. 1928. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Nude in an Armchair. 1929. Oil on canvas. Nude on a Beach. 1929. Oil on canvas. Acrobat. 1930. Oil on canvas Crucifixion. 1930. Oil on wood. More. Figures on a Beach. 1931. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Young Girl Throwing a Rock. 1931. Oil on canvas. Nude and Still-life. 1931. Oil on canvas Nude in an Armchair. 1932. Oil on canvas. Woman with a Flower. 1932. Oil on canvas. Galerie Beyeler, Basle, Switzerland Girl Before a Mirror. 1932. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA. Minotaur with a Javelin and Woman Hostage. 1934. Chinese ink on wood. Interior with a Girl Drawing. 1935. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA. Girl on a Pillow. 1936. Oil on canvas. Sketch of Set for "Le 14 Juillet" by Romain Rolland. 1936. Marie-Therese Walter. 1937. Oil on canvas. Young Girl Reading a Book on the Beach. 1937. Oil, charcoal and pencil on canvas. Young Girl in an Armchair. 1937. Oil, charcoal and pencil on canvas. Marie-Therese Walter. 1937. Oil on canvas. Minotaur and His Wife. 1937. Oil on canvas. Lee Miller. 1937. Oil on canvas. Dora Maar. 1937. Pencil on canvas A Woman in Tears. 1937. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Guernica. 1937. Oil on canvas. Museo del Prado, Madrid, Spain. La Suppliante. 1937. Oil on canvas. Gouache and China ink on wood. Musee Picasso, Paris, France. Portrait of Marie-Therèse. 1937. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Portrait of Dora Maar. 1937. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France Portrait of Nusche Eluard. 1937. Musee Picasso, Paris, France. Bathers with a Toy Boat. 1937. Oil, chalk and charcoal on canvas. Peggy Guggenheim Collection, Venice, Italy. Weeping Woman. 1937. Oil on canvas. Penrose collection, London, UK Girl with a Boat (Maya Picasso). 1938. Oil on canvas. Galerie Rosengart, Lucerne, Switzerland. Maya with a Doll. 1938. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. A Young Faun Playing a Serenade to a Young Girl. 1938. Oil on canvas. Maya, Picasso's Daughter with a Doll. 1938. Oil on canvas. Still-Life. 1938. Oil on canvas. Farmer and Nude, Surrounded by Hens. 1938. Charcoal on canvas. Portrait of a Young Girl. 1938. Oil on canvas. Nusch Eluard. 1938. Oil on canvas. Wounded Bird and Cat. 1938. Oil on canvas Young Girl Struck by Sadness. 1939. Oil on canvas. Night Fishing at Antibes. 1939. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA. Young Tormented Girl. 1939. Oil on canvas. Woman in a Stripped Hat. 1939. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Silhouette of Picasso and Young Girl Crying. 1940. Oil on canvas. Dora Maar. 1941. Oil on canvas. The National Gallery of Art, Washington, DC, USA. Still Life with Steer's Skull. 1942. Oil on canvas. Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Düsseldorf, Germany. Still-Life with Cheese. 1944. Oil on canvas. Private collection. The Charnel House. 1944-45. Oil and charcoal on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA. Still-Life. 1945. Oil on canvas. The Bull. State I. 1945. Lithography. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA Portrait of Françoise. 1946. Drawing. Musee Picasso, Paris, France. Woman in an Armchair I. 1948. Lithography, 4th step in black. Claude, Son of Picasso. 1948. Oil on canvas. Woman with Green Hair. 1949. Lithography. 2nd step. Paloma and Claude, Children of Picasso. 1950. Oil on canvas. Paloma with Celluloid Fish. 1950. Oil and enamel on plywood. Françoise Gilot with Claude and Paloma. 1951. Enamel on plywood. Françoise, Claude and Paloma. 1951. Oil on plywood. Knight, Page and Monk. 1951. Oil on canvas. Portrait of Sylvette. 1954. Oil on canvas. Private collection. Jacqueline with Crossed Hands. 1954. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Paloma Playing with Tadpoles. 1954. Oil on canvas. Françoise, Claude and Paloma. 1954. Oil on canvas. Jacqueline with Flowers. 1954. Oil on canvas. Jacqueline Picasso Collection, Mougins. Jacqueline Rocque. 1955. Oil and charcoal on canvas. Jacqueline in Studio. 1957. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Paloma Picasso. 1956. Oil on canvas. The Studio of "La Californie" at Cannes. 1956. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Jacqueline in the Studio. 1956. Oil on canvas. Gift from the Galerie Rosengart to the city of Lucerne. The Doves. 1957. Oil on canvas. Museo Picasso, Barcelona, Spain Las Meninas. After Velázquez. 1957. Oil on canvas. Museo Picasso, Barcelona, Spain. The King of the Minotaurs. 1958. Oil on canvas. Monolithic Nude. 1958. Oil on canvas. Jacqueline Rocque. 1958. Oil on canvas. "La Californie". 1958. Enamel on canvas. Nude in an Armchair. 1959. Oil on canvas. Nude in an Armchair with a Bottle of Evian Water, a Glass and Shoes. 1959. Oil on canvas. Nude Queen of the Amazons with Servant. 1960. Oil on canvas. Jacqueline. 1960. Oil on canvas. Portrait of a Sitting Woman. 1960. Oil on canvas. Musee d'Unterlinden, Colmar, France. Luncheon on the Grass. After Manet. 1961. Oil on canvas. Galerie Rosengart, Lucerne, Switzerland. The Rape of the Sabine Women. 1962-63. Oil on canvas. The Museum of Fine Arts, Boston, MA, USA. More. Cavalier with Pipe. 1968. Oil on canvas. Galerie Rosengart, Lucerne, Switzerland. Female Nude and Smoker. 1968. Oil on canvas. Galerie Rosengart, Lucerne, Switzerland. Rembrandt Figure and Eros. 1969. Oil on canvas. Gift from the Galerie Rosengart to the City of Lucerne. The Kiss. 1969. Oil on canvas. Musee Picasso, Paris, France. Portrait of Man in a Hat. 1971. Oil on canvas. Musee d'Unterlinden, Colmar, France. Self-Portrait. 1972. Crayons. Jacqueline de Vauvenargues. Oil on canvas. Vauvenargues. Oil on canvas. Lunch on the Grass. Oil on canvas. El Bobo. Oil on canvas.

Doğum Tarihi : 25 Ekim 1881 - Ölüm Tarihi : 1973 Picasso'nun yaşam öyküsü aslında o doğmadan çok önce başlar. Picasso'nun babası Don Jose Ruiz Blasco orta karar bir ressamdı. Blasco ailesinin geçmişi 1541'e dek uzanıyor. Picasso'nun ataları kuşaklar boyunca sanata düşkün, sanat konularından ciddi, yürekli ve açık görüşlü, din konularında ise son derece dürüst kişiler olmuşlardır. Annesi Dona Maria Picasso, Lopez den, fiziksel özelliklerini almıştır. Üstelik ailenin bu kanadında en az iki ressam vardır. Pablo Picasso Resimleri Video Picasso doğduğu gün ölümle ilk kez burun buruna gelmiştir. Ebesi çocuğun öldüğü kanısına varıp tüm özenini annesine yöneltmiştir. Yetkin bir doktor olan amcası Don Salvador’un soğukkanlılığı Picasso’yu soluk alamayıp ölmekten son anda kurtardı. Don Salvador’un uyguladığı etkili yöntemle geleceğin dahi sanatçısı küçük Pablo’yu yaşama döndürdü. Yüzüne biraz puro dumanı üflenen bebek hemen ağlamaya başladı. Tarih, 25 Ekim 1881. Saat, 11.15. Picasso yaşamının ilk on yılını doğduğu kasabada Malaga’da geçirdi. Ailesine zengin denemezdi. Babası kasaba müzesinin müdürüydü. Ayrıca resim öğretmenliği yapıyordu. İki yakalarının bir araya gelmesi çoğu zaman çok güç oluyordu. İspanya’nın kuzeyinden daha iyi ücretle yeni bir iş önerisi aldığında sevinerek kabul etti. Picasso’lar dört yıl geçirecekleri Atlantik kıyısındaki eyalet merkezine taşındılar. Picasso okulda sayıların biçimleriyle ilgilenir, onları defterine geçirir, ama onlarla oluşturulan aritmetik problemlerle hiç mi hiç ilgilenmezdi. Okulda defterlerini çizimlerle doldururdu. Başlangıçta babasını örnek alıyordu ama 13 yaşına geldiğinde ona çoktan yetişmişti. Picasso babasının isteği üzerine bir resimdeki güvercinin ayaklarını tamamlamıştı. Avignon'lu Kızlar - Banyo Yapan Avignon'lu Genç Kızlar, Les Demoiselles d'Avignon. 1907. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA Bunu o denli başarıyla yapmıştı, güvercinler o denli gerçekçi olmuştu ki babası gereçlerini oğluna vererek onun artık olgun bir sanatçı olduğunu kabul etmişti. Babası fırçasıyla boyalarını eline tutuşturdu ve bir daha hiç resim yapmadı. Picasso, Barselona’daki sanat okulunun giriş sınavlarında da benzer bir başarı gösterdi. Ayrıca bir aylık bir ödevi bir günde tamamladı. O bir harika çocuktu. Doğru dürüst eğitim görmemişti ama, daha 14 yaşında tanınmış bir sanat okuluna kabul edilmeyi başarmıştı. Bilim ve Merhamet, Science and Charity. 1897. Oil on canvas. Museo Picasso, Barcelona, Spain. Picasso çıraklık döneminin sona ermesinden çok önce Barselona’nın en tanınmış ressamları arasına girmişti. Barselona’da o güne dek gerçekleştirilen en önemli sergide ilk büyük boyutlu yağlı boya tablosu sergilendi. 1897’de Malaga’da geçirilen kısa bir yaz tatilinin ardından Picasso, Madrid’deki yeni atölyesine taşındı ve İspanya’nın en tanınmış sanat okullarından birine girdi. Önceleri geçmişin usta ressamlarını kopya edip onların biçemlerini yansıladı. Daha sonra bu resimler onun özgün resimleri için birer kaynak oldular. Bu konuları değişik düzenlemeler ile tekrar tekrar işledi. Guernika, Guernica. 1937. Oil on canvas. Museo del Prado, Madrid, Spain. Haziran başında kızıla yakalandı. İyileşmek için Barselona’ya döndü. 1899 İlkbaharında Barselona’ya yepyeni tasarılarla döndü. İspanyol resmindeki yeni gelişmelere daha açık bir görüşle bakmaya başlamış, öncüleri ile tanışmayı aklına koymuştu. Çok geçmeden buradaki yaşlı başlı ressamların saygısını kazandı. 1900’de ilk kişisel sergisini açtı. Picasso’nun resimlerine büyük ilgi gösteren genç galeri yöneticisi ressama hemen bir anlaşma önerdi. Picasso öneriyi hemen kabul etti. Düzenli aralıklarla galeriye vereceği resimler karşılığında ayda 150 frank alacaktı. Böylece, parası sorunlarını şimdilik çözmüş bulunuyordu. Öylesine coşkuyla doluydu ki ilk galericisinin birkaç portresini yaptı. Anavatanı İspanya’ya döndü ve pek kısa bir süre kaldı. Ailesine yabancılaşmıştı. Onların taşralı zihniyeti karşısında duyduğu düş kırıklığı içinde Paris’e geri döndü. Picasso olgunluk aşamasını akademik bir eğitimden geçerek erişmişti. Ama daha on altı yaşına geldiğinde öğrenilecek ne varsa hepsini öğrenmişti. Picasso henüz kendi özgün biçimini yaratmamıştı. Öte yandan diğer ressamlarla dirsek dirseğe sürdüğü alışveriş yavaş yavaş sona eriyordu. Özgün bir sanatçı olarak kimliğini ilk kez vurgulayan Mavi ve Pembe Dönemlerinin eşiğindeydi. Eğitim süreci sona ermişti artık Picasso, Picasso olmuştu. Amazonlar'ın Çıplak Kraliçesi Uşağıyla, Nude Queen of the Amazons with Servant. 1960. Oil on canvasPablo Picasso 1904’te Paris’e yerleşir. Burada göçebe yaşayanların, palyaçolarla ip cambazlarının dünyasına hayran kalır. Etkileyici çarpıtmalarla neredeyse tek renkli denebilecek mavi bir ton kullanarak onların resimlerini yapar. Onun bu dönemine “Mavi Dönem” denir. Pembe Dönemi’nde de yine aynı konular vardır. Ama renkler daha yalınlaşmıştır. 1907’de Avignon’lu Kızları yapar. Hıçkırıklarla Ağlayan Kadın, Weeping Woman. 1937. Oil on canvas. Penrose collection, London, UKKübist gelişmenin başlangıç noktasını Picasso’nun Avignonlu Kızlar adlı tablosu temsil eder. Avignon'lu Kadınlarda, Picasso'nun kısa süre önce tanımış olduğu zenci yontularının etkileri izlenir. Buradaki figürlerin yalın ve köşeli düzenlenişi Kübizm’in doğuşunun habercisidir. Kompozisyondan insanı kavrayan renk, lekelerinden ve biçim çarpılmalarında tedirgin edici, etkiyi, kuşkusuz resimde canlandırılan “Salon”da uygun düşmektedir. Ondan önce hiç kimse bu biçimde resim yapmış değildir. Aynı sıralarda Brague’da Fovizmden ayrılmakta, hiçbir havası olmayan, Streometrik çizimlerle oluşturduğu “Estague de evler” manzaralar yapmaktadır. Küçük Kız Oyuncak Kayığıyla Oynuyor, Girl with a Boat (Maya Picasso). 1938. Oil on canvas. Galerie Rosengart, Lucerne, SwitzerlandPicasso kübizme gittikçe daha çok yönelir. Başka insanlar, başka ressamlarla birlikte Mont Martre da “Bateau ‘Lavoir” yeni çamaşır teknesi adını verdikleri bir atölyede çalışmaktadır. Burada onu aralarında Leo Stein’da bulunduğu eleştirmenler, ünlü yazarlar, sanatçılar ziyarete gelir. Juan Griss kübizmin biçimlerin çözülüp dağıtıldığı bu çalışmasını “Çözümleme dönemi” (Analitik) olarak nitelendirilir. Resim konuları oldukça sınırlıdır. Ev eşyaları ve müzik araçları ile yapılmış, natürmortlar arada bir figür (Mandolinli Kız) yada bir portre herhangi bir mekansal çevre yaratılmadan üçüncü boyut renk tonlarıyla yakalanır. 1912’ye doğru kübizmin “bireşimci” (sentetik) aşaması başlar. Artık biçimler parçalanmakta gazete kesikleri, cam, sigara yardımıyla yepyeni biçimler oluşturulmaktadır. Bu tür çalışmaya Collage adı verilir. Bu yeni yöntem cisimlerin resminin yapılması ile son bağları da koparır. Artık resmin bağımsızlığına erişilmiştir. Yaralı Kuş ve Kedi, Wounded Bird and Cat. 1938. Oil on canvas27 Nisan 1937 yılında Almanların saldırısıyla Guernica kasabası bombalandı. Picasso bu olaydan çok etkilendi ve bunun üzerine Guernica adlı bir eser yaptı. Guernicada ağlayan insanlar felaket ve benzeri resmediliyordu. Bir gün Picasso atölyesinde resmi tamamlamak üzere olduğundan Alman komutan içeri girer ve resme uzun bir süre baktıktan sonra bu resmi sen mi yaptın diye sorar. Picasso’da hayır siz yaptınız cevabını verir. 1937 yılının Ekim ayında anne çocuk çizimlerinden yola çıkarak, Guernica’nın bir tür dipnotu sayılabilecek Ağlayan kadını yaptı. Çağın yaygın konusu olan çekilen acılar burada çok yakından bakılan bir kadın başına sığdırılıyordu. İlk bakışta resim salt sanatsal öğeleriyle dikkat çeker. Oysa bu resme nereden ve nasıl bakarsak bakalım orta yerinde genellikle bir acı olarak kullanılan mendilin çok köşeli biçimi gözümüzü alıyor. Kadın umutsuzlukla mendili ısırmış gözyaşları mendile doğru akıyor. Mendil kadının ağzını bir peçe gibi örterek acısının şiddetini vurguluyor ve renklerindeki mavi beyaz karşıtlığı Guernica’ıyı akla getiriyor. Picasso 92 yaşına kadar yaşadı ve bu süre zarfında birçok ödüller aldı ve birçok sanatsal eserler meydana getirdi. Picasso'dan bir yaşam hatırası Ahmak, Budala, Sersem, El Bobo. Oil on canvas. Bir ülkenin hükümdarı dönemin en ünlü ressamını huzuruna ister ve ondan bir horoz resmi çizmesini isteyecektir. Ve ülkenin en iyi ressamı Picasso gelir. Picasso hükümdardan bu resim için üç ay süre ister. Üç ay sonra Picasso elinde boş bir kağıt ve kalemle gelir hemen bir horoz resmi yapar. Hükümdar çok şaşırır. Madem bu resmi on saniyede bitirecektin benden niye 3 ay zaman istedin diye kızar. Picasso’da hükümdarı atölyesine gelmesini ister. Bunun üzerine hükümdar atölyeye gider ve Picasso dolabı açar, dolabın içinden en az üç yüz tane eskiz dökülür. Hükümdara dönerek bu resim 3 aylık çalışmamın ürünüdür der. Picasso'dan Sözler “Benim arayışlarımdan söz ediyorlar, ben aramam ki... Bulurum.” “Ne yapacağını iyi biliyorsan, gidip de onu yapmanın ne anlamı var? Nasılsa, biliyorsan böyle bir deneye girişmenin bir anlamı yok. Başka bir şey yap, daha iyi” “Anlaşılmaktan daha tehlikeli bir durum var mı? Üstelik bu zaten olası değildir ki, hep yanlış anlaşılırsın. Yalnız olmadığını sanırsın, oysa her zamankinden daha yalnızsındır.” “İnsan hiçbir zaman iyi iş becerdim, üstelik yarında Pazar dememeli durduğun anda yeniden başlamalısın bir daha hiç dokunmayacağım diyerek tuvali köşeye atabilirsin. Oysa son hiçbir zaman gelmez” “Herşeyi söylemem ama, her şeyin resmini yaparım” PİCASSO'NUN DÖNEMLERİ Mavi Dönem 1901-1903 yılları Picasso'nun mavi dönemi olarak adlandırılır. Arkadaşı Carlos Casagemas intiharıyla başlayan bu dönemde, Picasso, tablolarında mavi rengi egemen olarak kullanmıştır. Bu dönem tablolarında yaşlılık, fakirlik ve ölüm temaları işlenmiştir. Daha çok Fakirler, dilenciler ve körler tasvir edilmiştir: Pembe Dönem Picasso, 1904'te Paris'e yerleşir. Burada ilk eşi Fernande Olivier'yle tanışır. Dönem adını tıpkı mavi dönemde olduğu gibi, pembe ve tonlarının yoğun kullanımından alır. İşlenen temalar daha çok melankolik ve duygu yüklüdür; bu dönem tablolarında sirk dünyasına da rastlanır. Picasso, bu dönemde renkten çok çizgi ve desen kullanımına önem verir. Kübizm 1907'den 1914'e kadar kübist olarak adlandırılan tarzda tablolar yapar. Kübist tabloların genel özelliği, geometri ve geometrik şekillerin kullanılmasıdır. Resmedilen nesneler geometrik formlar oluşturacak şekilde basitleştirilmiş yahut geometrik şekillere bölünmüştür. Kendi Portresi, Self-Portrait. 1907. Oil on canvas. Narodni Gallery, Prague, CzechiaKübizmin bir diğer özelliği de uzaydaki(3 boyutlu) bir cismi iki boyutlu yüzeye aktarma çabasıdır. Bu amaçla Picasso, şekilleri yanal yüzeylerine bölüştürüp her birini iki boyutlu yüzeyde göstermeye çalışır. Yine bu nedenden portrelerindeki insanların hem profili hem de önden görünüşü görülmektedir. Birinci Dünya Savaşı sırasında Picasso, Jean Cocteau ile beraber Roma'da kalır. Burada sahne dekoratörü olarak çalışırken dansçı Olga Kokhlova'yla tanışır. Picasso ikinci eşi olan Olga Kokhlova ve oğlunun birçok portresini yapmıştır. (Paul en Pierrot, 1925, Picasso Müzesi, Paris) 1920'li yılların başında ressam klasisizme geri döner: Trois Femmes à la fontaine (1921, Modern Sanat Müzesi, Paris). Ayrıca mitolojiden de esinlenir: les Flûtes de Pan (1923, Picasso Müzesi, Paris). Evian Water'ın şişeşi, bir bardak, ve bir Çift ayakkabı ile koltukta oturan çıplak, Nude in an Armchair with a Bottle of Evian Water, a Glass and Shoes. 1959. Oil on canvasKoltukda Bir Çıplak, Nude in an Armchair. 1959. Oil on canvasPicasso tanınan en üretken sanatçıdır. Guiness Rekorlar Kitabı'na göre, 13,500 resim, 100,000 baskı, 34,000 kitap resmi, ve 300 heykel ve birçok seramik ve çizim üretmiştir. 1973'de eserlerinin toplam değerinin 750 milyon dolar olabileceği tahmin edilmiştir. Bir genelevdeki beş fahişeyi gösteren ve Kübizm akımının en önemli örneklerinden biri olarak görülen ünlü eseri Les Demoiselles d'Avignon, Fransa'da 1907 yazında çizilmiştir. En tanınmış eseri Alman ordularının Guernica kasabasını bombalamasını anlatan Guernica adlı eseridir. Resim 1937'de yapılmıştır. Bu resim şu anda Madrid'de Reina Sofía Müzesinde bulunmaktadır. Picasso, bir sergisi sırasında kendisine, "bu resmi siz mi yaptınız" diye soran bir Alman generaline, "Hayır, siz yaptınız" cevabını vermiştir. Pablo Picasso Adını Kimden Aldı? Pablo Picasso (25 Ekim, 1881 – 8 Nisan, 1973) 20. yüzyıl sanatının en iyi bilinen ustalarından biridir. Georges Braque ile birlikte Kübizm akımının mimarıdır. Tam ismi Pablo Diego Jose Francisco de Paula Juan Nepomuceno Crispin Crispiniano de la Sentissima Trinidad Ruiz Blasco Picasso y Lopez'dir. Picasso 25 Ekim 1881' de Malaga, İspanya’da doğdu. Resim yapmaya sekiz yaşında başladı. 1895'te Barselona Güzel Sanatlar Okulu'na gitti. 1901' den itibaren anne soyadı olan Picasso'yu kullanmaya başlar. RESİMLERİ Kedili Dora Maar NEW YORK - Ünlü ressam Pablo Picasso, eserlerine en yüksek değer biçilen ressam unvanını pekiştirdi. Picasso’nun 1941 yılında, sevgilisini resmettiği ‘Kedili Dora Maar’ adlı tablosu, New York’taki açık artırmada 95 milyon 216 bin dolara, yani yaklaşık 124 milyon Yeni Türk Lirası’na alıcı buldu. Paris ve Barcelona’daki Picasso müzelerinden, Musee d’art moderne Lille Metropole’den, FABA’dan (Fundación Almine Bernard Ruiz - Picasso para el Arte) ve aile koleksiyonlarından Picasso’nun torunu Bernard Ruiz-Picasso tarafından seçilen eserler kronolojik olarak sergileniyor. "AVIGNONLU KIZLAR" İÇİN ESKİZ Paris, Haziran 1907 Kâğıt üzerine suluboya, 22 x 17,5 cm Özel koleksiyon Banyo Yapan Avinyon'lu Genç Kızlar, Les Demoiselles d'Avignon. 1907. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USA En tanınmış resimlerinden olan Les Demoiselles d’Avignon (Avignonlu Kızlar) (1907), sanatçının yaklaşımında bir devrim niteliğinde oldu ve bu yeni yaklaşım, modern sanatın gidişatını yönlendiren akımların hep en önünde yer almasına neden oldu. Primitif ve arkaik sanata yeni bir gözle bakıp bu izlenimleriyle eserlerini zenginleştiren Picasso, Batı sanatı geleneğine de yeni bir soluk getirmiş oldu. İnsan vücudunu resmedişindeki radikal yaklaşım insanları sarsmış olsa da dünyaya yepyeni bir gözle bakabileceklerini gösterdi. 1936-39 yılları arasındaki İspanya İç Savaşı’nda Cumhuriyetçiler safında yer alan Picasso, ünlü eseri Guernica’da (1937) ülkesini alt üst eden savaşın acımasız yönünü unutulmayacak bir biçimde yansıttı. Marie Therese Walter. 1937. Oil on canvas92 yaşına kadar yaşayan Picasso’nun sınırsız yaratıcılığı, uzun hayatı boyunca yeni sanatsal olanakları araştırmasına ve bunları çeşitli alanlarda hayata geçirmesine neden oldu. Tek bir resim, tiyatro sahnesi veya baskı dizisi olmasına bakmaksızın her projesine başlarken Picasso, kendini geçmişin büyük sanatçılarının varisi olarak görmekle kalmadı, sanatsal ifadeyi yepyeni boyutlara ulaştıracak yöntemler geliştirdi. Hayatının son dönemlerinde yaptığı deneysel heykel, seramik ve baskı çalışmaları, ve tabii resim ve çizimlerindeki enerji bu benzersiz yaratıcılığı yansıtır. YOKSULLARIN YEMEĞİ Paris, 1904 Çinko oymabaskı, 46 x 37,8 cm Musee Picasso, Paris SERGİ EKİBİ Aynanın Karşısındaki Kız, Girl Before a Mirror. 1932. Oil on canvas. The Museum of Modern Arts, New York, NY, USASerginin küratörlüğünü Picasso’nun torunu ve Malaga’daki Picasso Müzesi’nin Başkanı Bernard Ruiz-Picasso, FABA Başkanı Almine Ruiz Picasso ve Images Modernes Temsilcisi Marta-Volga Guezala’nın yanı sıra, SSM Müdürü Dr. Nazan Ölçer ile Sergiler ve Dış İlişkiler Yöneticisi Selmin Kangal yürütüyor. Sergi, Sabancı Holding’in desteği ve FABA (Fundación Almine Bernard Ruiz - Picasso para el Arte) ile İstanbul Fransız Kültür Enstitüsü’nün katkılarıyla düzenleniyor. ESERLER Picasso’nun tüm dönemlerini kapsayan 135 eser Ressamın İspanya’daki ilk gençlik yıllarına ait çizimler Paris ve Barselona’daki Picasso müzelerinden, Musee d’art moderne Lille Metropole’den, FABA’dan (Fundación Almine Bernard Ruiz - Picasso para el Arte) ve aile koleksiyonlarından seçilen eserler Sanatçının çalıştığı stüdyoların ve yakın çevresindeki kişilerin, ünlü fotoğrafçılar tarafından çekilen fotoğrafları KATALOG Üç Dansçı, Three Dancers. 1925. Oil on canvas. Tate Gallery, London, UK.Sergi katalogu, Picasso biyografisti Marilyn McCully tarafından hazırlandı. Picasso uzmanları John Richardson, Marilyn McCully ve Michel Leiris’in yazılarını da içeren katalog, İngilizce ve Türkçe olarak sunuluyor. Katalogda, ünlü Türk ressamı Abidin Dino’nun da Picasso ile ilgili anıları yer alıyor. İKİ PAN VE SU PERİSİ Paris, 7 Ocak 1938 Tuval üzerine yağlıboya, 50 x 61 cm Özel koleksiyon ESERLERİ İlk Komünyon (1895-1896) 'Dağınık Saçlı Otoportre (1896) Picasso Müzesi (Barselona) Kısa Saçlı Otoportre (1896), Picasso Müzesi (Barselona) Otoportre (1899-1900) Otoportre Yo, Picasso (bahar 1901), özel koleksiyon(New York) Maternidad, Picasso (1901) Otoportre : Yo (1901), John Hay Whitney Koleksiyonu(New York) Kafede (1902) Otoportre (1901), Picasso Müzesi (Paris) Madame Soler (1903), Pinakothek der Moderne, Münih Dama en Eden Konserinde (1903) La tragedie (1903) Hayat (1903) Jaime Sabarte'nin Portresi (1904) Harlekin, otururken (1905) Les Saltimbanques (1905) Gertrude Stein'in Portresi (1906) Genç Adam Kafası (1906) Kadın Kafası (1906) İki Nü (1906) Otoportre (bahar 1906), Gellman Koleksiyonu(Meksika) Otoportre (ete 1906), özel koleksiyon Paletli Otoportre(yaz/güz 1906), Philadelphia Museum of Art (Filadelfiya) Denizci, Sigara Sararken (1907) Otoportre (ete 1907), Národni Gallery (Prag) Avignon'lu Kadınlar (1907), Museum of Modern Art (New York) Sarı Nü(1907) Elmalı ve Armutlu Meyvalı Kup(1908) Vadideki Evler (Horta de Ebro) (1909) Georges Braque'ın Portresi (1910) Viyolon (1912) Sandalyeli Natür Mort(bahar 1912), Paris Gitar ve Gazete(1916) Olga Kokhlova (1917), Picasso Müzesi (Malaga) Yıkananlar (1918) St. Raphael'de Bir Pencere Önünde Natür Mort (1919) Sisley Ailesinin Portresi (1919) Yıkananlar (1920) Üç Müzisyen(1921), Museum of Modern Art (New York) Annelik (1921-1922),Picasso Müzesi (Malaga) Beyaz Bereli Paulo (1923), Picasso Müzesi (Málaga) Paul en Arlequin (1924) Şarlotlu Natür Mort(1924), Centre Georges-Pompidou'dan çalındı (Paris) Okuma (1932) Minotauromachie (1935) Okuyan Kadın (1935) Guernica (1937) Yeşil Çoraplı Kadın Portresi (1938), Picasso Müzesi(Malaga) Kolları Kafasının Arkasında Kadın Büstü, (1939), Picasso Müzesi (Malaga) Sarı Hırka (1939) Koltukta Oturan Kadın(1946),Picasso Müzesi (Malaga) Kore'de Katliam (1951) Bayan Z ya da Çiçekli Jacqueline (1954), özel koleksiyon Sandalyede Jacqueline (1954), Paris Pinakoteği Oturan Jacqueline (1954), Picasso Müzesi (Málaga) Türk Giysili Jacqueline (nisan 1955), özel koleksiyon Oturan Jacqueline(1955) Oturan Adam(otoportre) (1965), özel koleksiyon Yıkanan Kadın (1971),Picasso Müzesi (Malaga) Otoportre (30 haziran 1972), Fuji Television Gallery (Tokyo)

1452 15 Nisan’da, Ser Piero di Antonio da Vinci’nin gayri meşru çocuğu olarak dünyaya geldi. Leonardo’yu babası aldı ve köylü olan annesi Caterine yerine, sosyal sınıfını daha uygun gördüğü Albiera di Giovanni Amadori ile evlendi. 1469 Floransa’ya taşındı. Leonardo ressam ve heykeltıraş olan Andrea del Varrocchio’nun atölyesinde çalışmaya başladı. 1472 Floransa’daki San Luca Derneği’ne katılması, onun ressamlıkta profesyonel ve bağımsız bir konuma yükseldiğinin bir göstergesi oldu. 1473 Bilinen ilk resmi olan “Arno Vadisi Manzarası”nı yaptı. 1476 Leonardo 17 yaşındaki asistanı, Jacopo Saltarelli, ile homoseksüel bir ilişkisi olmasıyla suçlandı. 1472-1480 Verrochio’nun atölyesinde çalışmaya devam etti. Aynı zamanda ‘İsa’nın Vaftizi’, ‘Karanfilli Meryem’, ‘Benois Meryemi’ ve hatta ‘Meryem’e Müjde’ gibi bireysel çalışmalarına da devam etti. 1478 Floransa’da, Palazzo Vecchio’da bulunan Bernhard Kilisesi’ne mihrap resmi yapmak üzere -büyük olasılıkla babasının yardımıyla- görevlendirildi. Ancak resmi tamamlamadı. 1482 Milano’ya taşındı ve Milano Dükü Ludovico Sforza adına askeri mühendis, heykeltıraş ve ressam olarak çalıştı. 1483-1486 Ambrogio ve Evangelista de Predis adlı iki erkek kardeş ile beraber ‘Kayalıkların Meryemi’ adlı mihrap resmi yapmak için görevlendirildi. 1487-1488 Milano Katedral Atölyesinde danışman mimar olarak çalıştı. 1489-1494 Sforza ailesinin ressamı olarak çalışan Leonardo, Ludovico Sforza tarafından ısmarlanan, Francesco Sforza’nın atlı bir heykeli üzerinde çalışmaya başladı. 1499 Fransa Kralı Louis XII için ‘Burlington Evi’ne başladı, ancak Milano’dan ayrılarak Venedik’e gitti. 1500 ‘SS. Kilisesi için Meryem, İsa ve Azize Anne’ resminin desenini yaptı. 1501 Florimond Robertet için ‘Meryem ve İsa’ (Yarnwinder Meryemi) üzerinde çalıştı. 1502 Asker olan Cesare Borgia’ya, Kuzey ve Orta İtalya seyahatı sırasında, mimar ve askeri mühendis olarak eşlik etti. 1503 Floransa’ya döndü ve karısı Lisa del Giocondo’nun –günümüzde Mona Lisa olarak anılan- portresi üzerinde, daha sonra da en görkemli çalışmalarından biri olan Palazzo Vecchio’daki duvar resmi ‘Anghiari Çatışması’na başladı. 1504 Babası öldü. 1506 Floransa’daki sivil otoriteler tarafından, Fransız Vali Charles d’Amboise’un isteği üzerine, üç aylığına Milano’ya gitmek üzere izin aldı. Ancak izin süresini aştı ve ‘Anghiari Çatışması’nı yarıda bıraktı. 1507 Duvar resmini bitirmek üzere kısa bir süreliğine Floransa’ya geri döndü, ancak tekrar Fransa Kralı tarafından Milano’ya çağırıldı ve burada ‘Kayalıkların Meryemi’ adlı resmin yeni bir versiyonu üzerinde çalışmaya başladı. 1508-1512 Floransa’ya kısa ziyaretler dışında zamanının çoğunu Charles d’Amboise’e hizmet etmekle geçirdi. 1513 Charles d’Amboise’un ölümünden sonra, Leonardo yeni patronu Guiliano de’ Medici ile Roma’ya gitti. 1516 Guiliano de’ Medici’nin ölümünden sonra, Fransız Kralı Francis I’e hizmet etmeye başladı. Yaşadığı Cloux’ta bilimsel deneyler, mimari ve sulama projeleri yaptı. 1519 Leonardo, 2 Mayıs tarihinde Cloux’ta öldü. İsteği üzerine Amboise’daki St. Florentine Kilisesine gömüldü, ancak savaş sırasında mezarı yok oldu. 1520-1530 Leonardo’nun öğrencisi olan Francesco Melzi, ona miras kalan yazıları düzenledi ve ‘Resim üzerine İncelemeler’i bir araya getirdi. Leonardo’nun resimleri ise Giacomo Salia adlı başka bir öğrencisine miras kaldı. Ancak Salia’nın ölümünden sonra Leonardo’nun resimleri 1530’larda Fransa Kralı tarafından alındı. Resimler halen Louvre Müzesi’nde görülebilir. Kaynakça: Frank Zöllner, ‘Leonardo’, Germany: Taschen, 2000 Leonardo Da Vinci: “L’UOMO UNIVERSALE” Ve Dönemi Asıl adı Leonardo di Ser Piero da Vinci olan Leonardo da Vinci, genellikle Michelangelo, Raffaello ve Tiziano ile çağdaş kabul edilmekle birlikte, onun yaşamının büyük bir kısmının 15. yüzyılda geçtiği bilinmektedir. Floransalı ressam Verrochio’nun atölyesinde yetişen Leonardo, 1481’de Floransa’dan ayrılarak Milano Dükü Ludovico Sforza’nın yanında çalışmaya başlamış ve burada asıl olarak mimarlık ve mühendislikle ilgilenerek 17 yıl kaldığı Milano’da sadece 6 resim yapmıştır. 1500 yılında, Fransızların Milano’yu işgal etmesi üzerine önce Mantua, sonra Venedik ve ardından Floransa’ya gitmiş; 1502’de Papa IV. Alexandre’ın oğlu Cesar Borgia için çalışmaya başlamış; 1513-1517 yılları arasında da öğrencileri Francesco Melzi ve Salai ile Roma’da, Papa X. Leo tarafından Pontine Bataklıkları’nın kurutulması projesinde görevlendirilmiştir. 1517 yılında Roma’dan ayrılan Leonardo, Fransa Kralı I. François’nın hizmetine girmiş ve ölümüne dek Fransa’da kalmıştır. Bu özet bilgiler dahi, bir sanatçı ve bilim adamı olan Leonardo’nun, Rönesans’ın “l’uomo universale”si (evrensel insan) olarak gittiği tüm kentlerde Rönesans sanatının yayılmasını sağlamıştır. Rönesans düşüncesine egemen olan, antik düşünce kaynaklı Hümanizm, Yeni-Platonculuk ve Doğa Felsefesi, Rönesans sanat felsefesinin ve dolayısıyla sanatının oluşmasında da etkili olmuştur. 14. yüzyıl Nominalizmi’yle deney önem kazanmaya ve buna bağlı olarak öte dünya anlayışının yerine görünür dünyanın araştırılmasına başlanmış; evrenin bir makro kozmos olarak algılanmasıyla, bir mikro kozmos olarak kabul edilen insan da, bu dönemde “birey” olarak öne çıkmıştır. Doğadaki sonsuzluğu arama çabaları, insandaki sonsuzluğu arama çabalarına uygun düşmüş ve bu doğrultuda felsefe gibi sanat da özellikle insanı ve doğayı işlemiştir. 15. yüzyılda Floransa’da kurulan Platon Akademisi, başlangıçta Platon ve Aristoteles’i uzlaştırmaya çalışsa da, antik dönem metinlerinin sayıca artmasıyla Plotinos’u da keşfeder. Platon’un, sanatları duyarlı görünüşlerin öykünmesine, güzelliklerini de bir aldatmacaya indirgeyen görüşüne karşı Plotinos, sanat yapıtlarının güzelliğinde, kavranabilir olanın belirtisini görür. Plotinos’a göre, en düşçü varlığın bile kendisini güzel sayılan bir şeyle ilişkilendirmesi gerekir. Bunu güzel görünmek için değil, basitçe varolmak için yapmak zorundadır. Söz konusu varlık, ayrıca ideal güzelliğe katıldığı ölçüde varolur. Onu ne kadar fazla yakalarsa, o ölçüde kusursuz olur, çünkü güzelliği o ölçüde içine sindirir, içselleştirir. Plotinos, genel olarak Yunan felsefesinin gelenekleştirdiği mimesis kuramından yola çıkar ve tamamen tutarlı olarak salt bir idealizme, idealist sanat felsefesine varır. Onun düşüncesi, Rönesans döneminde, özellikle Leonardo da Vinci’de yeni bir canlılığa kavuşacak, öykünme kuramından yaratma kuramına geçişe katkıda bulunacaktır. Diğer bir deyişle, 15. yüzyılda Yeni-Platonculuk ile antik düşüncenin “mimetik sanat” kuramından yararlanılırken; 16. yüzyılda sanat, mimetik bir etkinlik olmaktan çıkıp idealist yaratıcılığa doğru gelişim gösterecektir. Bu dönemde arkeolojik keşiflerin yapılmaya başlanması da, giderek sanatçıların tavırlarının değişmesine neden olmuştur. Nitekim, 1506’da Laokoon heykel gurubunun keşfinden hemen sonra Michelangelo, “…bu bir sanat mucizesi ve artık bunu kopyalamaktan ziyade sanatçısındaki ilahi dehayı anlamalıyız.”demiştir. 15. yüzyıl boyunca gördüğünü kopyalayan Rönesans sanatçısının yerini, 16. yüzyıla doğru arkeolojik bilginin artmasıyla, antik sanatı anlamaya çalışan sanatçı tipinin almaya başladığı söylenebilir. 15. yüzyıl başlarında İtalyan sanatçılar, sanata Ortaçağ ruhundan farklı bir ruhla yaklaşmışlardır. Onlar için resim, öncelikle dış dünyanın görünümünün yansıtılmasıdır. Bu, Leonardo’nun deyişiyle, “taklit edilen nesneye en çok benzeyen resmin en güzel resim olduğu” yolundaki inanışa dayanan yeni bir anlayıştır. Bu dönemde artık, resimde gerçeğe benzetmenin genel ve temel bir önerme kabul edilmesi ve mekanın üç boyutlu bir süreklilik olarak yorumlanması ilkesi esastır. Bu durum sanat kuramcıları tarafından da dile getirilmektedir. Örneğin Alberti , 1435 yılında hazırladığı Della Pictura adlı kitabının taslaklarını gözden geçirmesi için Brunelleschi’ye gönderdiğinde ona şöyle demektedir: “Resmini yapmak istediğimiz şeyi daima doğadan almalıyız ve daima doğadaki en güzel şeyleri seçmeliyiz.” Leonardo’ya göre de sanatçı, sadece perspektifin ve doğru çizimin kurallarını bilmekle yetinmemeli, doğanın yasalarını da iyi bilmelidir. Bunun için de temel koşul, doğayı incelemektir. 1480’lerde Domus Aurea’nın, yani İmparator Neron’un Altın Evi’nin keşfiyle hem birçok klasik motif tanınır hem de Rönesans dönemi arkeolojisi başlamış olur. Neron’un Altın Evi’nin keşfi sonrasında birçok sanatçı buradaki motiflerden kopyalar yapmış, bu sayede motif dağarcığı zenginleşmeye başlamış, sanatçılar da eserlerinde Neron’un Altın Evi’nde gördükleri grotesk motiflere de yer vermeye başlamıştır. Leonardo’nun ilk çeyreğini gördüğü 16. yüzyıl Rönesansı “Yüksek Rönesans” ya da “Geç Rönesans” olarak adlandırılmaktadır. Peter Burke, bu dönemi “Nazire Çağı” olarak adlandırır ve “bu dönemde klasik olan ile Ortaçağlı olan arasındaki çizgilerin netleştiğini ve belirsizliklerin ayıklandığını” söyler. Yüksek Rönesans ya da Burke’nin deyişiyle “Nazire Çağı”, büyük koleksiyonların oluştuğu, kazıların yapıldığı Roma’da şekillenmiştir. Avrupalı bir bakış açısıyla zaten dünyanın merkezi olarak tasvir edilen Roma’nın bu dönemde bir sanat merkezi olmasının nedeni, 15. yüzyılın sanat merkezi olan Floransa’da, Medici Hanedanı’nın 1494 yılında ihraç edilmesinden 1512 yılında geri dönüşüne kadar ve yine 1527-1530 arasında geçen iç karışıklıklar olarak görülebilir. Roma’nın bu dönemde bir sanat merkezi olmasının bir diğer nedeni ise, 1503-1521 yılları arasında her ikisi de bir sanat uzmanı olan II. Julius ve X. Leo’nun papalığıdır. 16. yüzyıl Roma’sı, Michelangelo, Raffaello ve Leonardo da Vinci’nin yaşadığı ortam olarak bilinmekle birlikte, kentin bu dönemde antik edebiyatın merkezi olarak da aynı derecede ünlü olduğu belirtilmelidir. Floransa’da Platon Okulu’nda yetişen ve şair Poliziano’nun öğrencisi olan Papa X. Leo’nun döneminde Roma, hümanizmin de merkezi olmuştur. Edebiyatla ve bilimle ilgilenen, klasik el yazmaları koleksiyonculuğu yapan Papa X. Leo, hümanistlerden Pietro Bembo’yu (1470-1547), Ovidius’un yapıtlarını derleyen Andrea Navagero’yu (1453-1529) ve Il Cortigiano adlı yapıtın yazarı Baldassare Castiglione’yi (1478-1529) Roma’ya davet etmiş ve kentin hümanizm açısından da bir merkez olmasını sağlamıştır. Bu hümanist ortam, hiç şüphesiz Leonardo’nun sanatına da yansımış; bu yansıma kendini onun portrelerinde olduğu kadar anatomi çalışmalarında da kendini göstermiştir. Bu dönemde sanatçılar, kadavralar üzerinde çalışmışlar, insanın yapısını incelemişlerdir. Bu konuda Leonardo da Vinci’nin de önemli çalışmaları bulunmaktadır. Leonardo, otuza yakın kadavra üzerinde çalışarak insan anatomisine ilişkin bilgileri toplamış ve bunları ünlü defterine aktarmıştır. Bunlar çoğu kez sanatsal olmaktan ziyade, Rönesans’ın l’uomo universale (evrensel insan) tipiyle de örtüşen bilimsel bir merakın ürünü olarak değerlendirilebilir. Rönesans hümanizminin, belki de en önemli etkisi, evrensel insan tipinin ortaya çıkmasıdır. Bu dönemde bilgi, Rönesans’ın ana hedefi olan, kendinin bilincinde olan insanı oluşturabilmek ve akıl varlığı olan insanın tüm yetilerini geliştirmesini sağlamak için kullanılmış; bilgi sayesinde yetilerin gelişmesi sonucu, Rönesans’ta çok yönlü insan anlayışı söz konusu olmuştur. Burckhardt’ın deyişiyle, “Şahsiyetin en yüksek derecesine kadar gelişmesi, kültürün bütün unsurlarına hakim bulunan gerçekten kuvvetli ve üstelik de çok taraflı bir yaratılışla birleşince çok-taraflı insan, l’uomo universale ortaya çıkar. Vasari de, Rönesans insanını üçe ayırmış ve en son kategoriye, Leonardo ile Michelangelo arasına, evrensel insanı yerleştirmiştir. Bu ideal insan, bireyin en gelişkin evresini ve insanın dünyevi zaferinin ulaştığı doruk noktasını simgelemektedir. Leonardo’nun, Rönesans sanatına resimlerinden ziyade resim üzerine yazdıklarıyla katkıda bulunduğunu belirtmek yanlış olmayacaktır. Alberti’nin De re Aedicatoria’sı (Mimarlık Üzerine) 1485 yılında basılmış, Piero della Francesca, 1480-90 yılları arasında De Prospectiva Pingendi (Resimde Perspektif Üzerine) adlı kitabını yazmış, Leonardo’nun arkadaşı olan matematikçi Luca Pacioli’nin 1494’lerde yazdığı Divina Proportione’nin (İlahi Oran Üzerine) çizimlerini de Leonardo yapmıştır. Bütün bunlar, Leonardo’nun sanat ve bilim üzerine düşüncelerini dile getiren bir yapıt yazma isteğini uyandırmış olmalıdır. Leonardo’nun amacı, resim bilimi üzerine bir kitap yazmaktır. Alberti’nin ve Piero della Francesca’nın kitapları derinlik çizimleri ve oranlar konusunu ele alan ilk yapıtlardır ancak Leonardo’nun isteği bunları bir adım daha ileri götürmektir. 1490-95 yılları arasında resim, mimarlık, mekanik, anatomi, jeofizik, botanik, hidrolik ve havacılık konuları üzerinde araştırmalar yapan Leonardo, gözlemleriyle elde ettiği sonuçlarla kitaplardan öğrendiklerini birleştirmiş ve bunları çizimlerle de desteklemiştir. Leonardo’nun resim, heykel ve mimarlık dışında mekanik, jeofizik, botanik, hidrolik ve havacılık gibi konularla ilgilenmesi, sanatsal olmaktan ziyade Rönesans’ın l’uomo universale tipiyle örtüşen bilimsel bir merakın ürünüdür. Onun bilimsel merakını ve evrenselliğinin belki de en güzel örneği, 1481 yılında Ludovico Sforza’ya yazmış olduğu mektuptur. Bu mektubunda Leonardo, “müzikle, botanikle, jeofizikle uğraştığını, mekanik aletler tasarladığını söyler ve gerekirse resim de yapabileceğini belirtir.” Leonardo da Vinci ile ilgili olarak belirtilmesi gereken bir nokta da, onun bir akademi kurma isteğidir. 1563 yılında Cosimo de Medici, Floransa’da, sistematik bir programı olmamakla birlikte sanatçıların uğrak yeri olan Accademia del Disegno’yu (Desen Akademisi) kurar. Leonardo’nun asıl istediği, Floransa’daki Platon Akademisi ile eş bir kurum ortaya koymaktır. Fiziksel olarak böyle bir akademi kuramasa da, Leonardo pek çok öğrenci yetiştirdiği için kaynaklarda “Accademia Leonardi Vinci” den söz edilmektedir. Leonardo’nun öğrencilerine tavsiyesi şudur: “Önce bilim öğrenilmeli, sonra bu bilimin nasıl doğduğu pratiğe dökülerek sanat eseri oluşturulmalıdır. Dolayısıyla her ne kadar fiziksel bir kuruluş olmasa da Leonardo’nun akademisi, öğrencilerine Rönesans’ın çok yönlü insan anlayışını öğreten bir okul olarak nitelendirilebilir. Özetle, insanın üç temel etkinliği olan eylem, üretim ve bilgi edinmek, onun kendisine, doğaya, evrene bakış açısına göre belirlenir. Bakış açısı, insanın tüm tinsel ve cisimsel ürünlerine yansır. Dünyaya bakışın belirleyici koşullarını, bireysel özellikler kadar tarihsel-kültürel birikimler de oluşturur. İnsanın en temel etkinliklerinden biri olan sanatsal üretimin arka planındaki düşünce yapısı, sanat yapıtının içeriğinde ve formunda görünüşe çıkar. Bu bağlamda yapıt, onun yaratıcısının yaşamının cisimleştiği nesne olarak karşımıza çıkar. Yapıtta cisimleşmiş olan yaşam da, sanatçının içinde yaşadığı dönem ile bağlantılıdır. Bu açıdan Rönesans’ın sanat anlayışını belirleyen, bireycilik kavramının dönemin düşünce yapısında başat olmasıdır. Bireycilik bağlamında, insanın her şeyin ölçüsü olduğu anlayışının antik düşünceden kaynaklandığı göz önüne alınırsa, Rönesans-Antikçağ arasındaki etkileşim açıklık kazanır. İnsanın her şeyin ölçüsü olması, aklı ön plana çıkarırken, insan aklının ulaştığı bir kavram da sanatta, ideal güzellik anlayışıdır. Özellikle, Platon’un her alana kuramsal olarak uyguladığı idealizm, Rönesans sanatçısının sanatını olduğu kadar, kimliğini de etkiler ve çok yönlü sanatçı kimliği ortaya çıkar. 18. yüzyılda Kant’ta ve 19. yüzyılda Schelling’de görülecek olan deha kavramının tohumları da Rönesans’ta atılır. Bu tohumları atanların başında da Leonardo da Vinci, “l’uomo universale” gelmektedir.

Asıl adı Donato di Niccolo Betto Bardi olan Donatello'nun Floransa'da 1386'ya doğru doğduğu kabul edilir. Onun sanat alanındaki etkinlikleriyle ilgili ilk belgeler, 1404-1407 arasında Ghiberti'nin atölyesine devam ettiğini gösterir; ancak daha önce, İtalyan heykelcilerinin pek çoğu gibi o da, kuyumculuk alanına yönelmişti; bu mesleği mimar Brunelleschi'nin atölyesinde öğrendiği sanılır. Floransa Vaftizhanesi'nin ikinci kapısı için açılan yarışmada (1401) Brunelleschi'nin başarı kazanamaması üzerine, Donatello onunla birlikte bir süre Roma'da kaldı. Söz konusu yarışma, çeyrek yüzyıl sürecek ve Santa Maria del Fiore Katedrali'nin çevresinde sergilenecek olan hayranlık verici bir çalışmanın başlamasına yol açtı. Yarışmayı kazanan Ghiberti, pek çok sanatçı, tunç ustası ve dekoratörün birbirini izlediği büyük bir şantiye kurdu. Bu dönem boyunca ve mimar Michelozzo ile ortak çalışmaya başlayıncaya kadar, Donatello'nun etkinliği, büyük ölçüde katedrale ve Orsanmichele'ye yönelik çalışmalara bağlıydı. 1406'dan sonra sanatçı kendi hesabına, katedralin Mandorle Kapısı için mermerden iki peygamber heykeli yaptı. Giysisinin dökümleri kalça üzerinde toplanmış ilk Davud (1408-1416) ve pişmiş topraktan devasa Yeşu heykeli (1409-1412) de katedral için hazırlanmıştı; ancak, yapımına Donatello'nun çalışma arkadaşlarından biri olan Bernardo Ciuffagni'nin de katkıda bulunduğu bu sonuncu heykel kesin olarak ortadan kaybolmuştur. Aziz Yuhanna (1411-1415) ise, hayran olunacak yücelikte bir eserdir ve Michelangelo'nun Musa'sının habercisi gibidir. Bunların yanı sıra heykelci, Orsanmichele için bir koruyucu azizler dizisi hazırladı; Floransalı loncalar hesabına gerçekleştirilen bu dizideki heykeller dıştaki nişlere yerleştirildi. Aziz Markos (1411'e doğru-1415) ve Aziz Giorgio (1415'e doğru-1417) heykelleri tam anlamıyla bağımsız heykele doğru atılmış kesin bir adım sayılabilir. İkinci heykelin oturtmalığı üstüne Donatello ilk alçak kabartması olan Aziz Georgius'un Ejderhayı Öldürmesi'ni yaptı. Varasi'nin yassı kabartma <<rilievo schiacciato>> olarak adlandırdığı bu kabartma türünde, kompozisyon, neredeyse hissedilmeyen bir derece derece hafifletme yöntemi sayesinde, yontulmuş gibi değil de mermer üzerine çizilmiş gibi görünür. Aynı tarihlerde Brunelleschi henüz ünlü eserlerini gerçekleştirmemiştir. Donatello tunç kullanmaya başladığı Toulouselu Aziz Luigi (1422'ye doğru-1425) adlı eseriyle birlikte, o sıralarda gotik mimariye özgü olan niş sorununa kesin bir çözüm getirdi: bundan böyle nişler Korinthos üslubundaki iki gömme ayak arasında kalan dev bir cephe üzerinde, iki küçük İyon sütunu arasına sıkışmış küçük bir apside açılacaktı. Bir başka anıtsal heykel grubu da, yaklaşık 1420-1436 arasında, katedralin çan kulesindeki nişler için yapılmış olan beş peygamber dizisidir; il Rosso takma adıyla bilinen Nanni di Bartolo, Abraham ve İshak (1421) adlı çalışmasına katkıda bulunmuştur; grubun en önemli heykeli Zuccone (Kel) olarak da adlandırılan Habakuk son derece anlatım yüklü bir kompozisyondur ve derin bir çilecilik ile mutlak bir tinselliğin sonucunu yansıtıyor gibidir Bargello Müzesi'nde yer alan Davud heykeli, Kutsal Kitap'ta adı geçen genç kahramanın düşmanı Calut'u yenmesinden sonraki halini canlandırır. Doğal boyutlardaki bu çıplak heykel, Antikçağ'dan beri ilk olarak yapılmış bir tam kabartmadır ve heykelcilik tarihinin önemli anıtlarından birini oluşturur. Donatello'nun gençlik yıllarında, katedral için mermerden yaptığı Davud ile yaratmış olduğu galip genç erkek tipi, bu tunçtan heykelde en son biçimine ulaşmıştır: heykel grubu, defneden bir taç üstüne oturtulmuş, böylece çok sayıda bakış açısı elde edilmiştir; kahramanın üstünde yalnızca dizlik ve şapka vardır; silah olarak deve isabet ettirdiği taşı ve devin kafasını uçurduğu kılıcı tutmaktadır. Contrapposto bir duruştaki beden, zarif, coşkulu ve rahatlamış bir halde ve duruşrnr her an değiştirecekmiş gibi görünmektedir; sol bacağıyla yenilgiye uğrattığı devin kafasını çiğnemektedir; devin kafasında iri bir çift kanatla süslü başlık vardır; kanatlardan biri kahramanın sağ bacağına değer durumdadır. Genç bedenden fışkıran şehveti, parlak görünüşlü teni ile incelikle, titizlikle işlenmiş dizlikleri ve defne yapraklı başlığı arasındaki karşıtlık vurgular. HİÇ tanınmamaktadır <<Yudit ve Holofernos>> grubu gibi Davud heykelinin de XV.yy sonunda Medici'lerin sarayında bulunduğu bilinmektedir. BAŞLICA HEYKELLERİ * 1411-1415 Aziz Yuhanna, mermer. * 1415'e doğru-1417 Aziz Georgius'un Ejderhayı Öldürmesi, mermer. * 1425-1427 Herodes'in Şöleni, yaldızlı tunç. * 1427'ye doğru-1436 Habakuk (Zuccone), mermer. * 1435'e doğru Meryem'e müjde, kireçtaşı. * 1438 Aziz Yuhanna, ahşap. * '1445'e doğru-1453 Condottiereyi at üzerinde gösteren Gattamelata, tunç. * 1446'ya doğru-1460 Davud, tunç. <<Yudit ve Holofernos>>, tunç. * 1454'e doğru Azize Maria-Magdalena, ahşap.

Modest Petrovich MUSSORGSKY (28 Mart 1893 yılında Karewo’da doğmuş, 28 Mart 1881 yılında Petersburg’da ölmüştür). 19. yüzyılın en büyük iki Rus müzisyeni olan Modest Mussorgsky ile Peter Çaykovski’nin hemen aynı yaşta olmaları herhalde bir tesadüf değildir. (Çek besteci Anton Dvorak da onlara dahildir). Sırrı ve hikmeti bilinmeyen, fakat delilleri çok olan, nesiller arasındaki münasebete dayanan “aynı zamanda zuhur etme kanunu”nu bir daha ispat etmek lazım gelirse işte bu onun açık bir misalidir. Çaykovski, ile tesiri geç olduğu kadar yine daha derin olan Mussorgsky dünyaya yeni Rus bestecilerinin büyüklüğünü tanıttılar. Bu besteciler artık sadece Michael Glinka’yı takip etmekle kalmayıp Avrupa müziğinde seslerini duyurmaya başlamışlardı. Müzikli tiyatro devri denilen bu asırda dikkate çayan öyle bir an vardır ki, opera ile müzikli dramın gelişme çizgileri adeta aynı anda önemli bir şekilde birbiriyle karşılaşmıştır: Wagner “Siegfried”i yarattığı sırada Verdi’nin “Aida” operası, Bizet’in “Carmen” ve Mussorgsky’nin “Boris Godunow” operaları yazılıyordu. Bu gelişmedeki mantık bizim için ne kadar manalıdır. Bu oluşun içinde bulunsaydık bile, onu kavramamız yine mümkün değildi. Mussorgsky dahi mizacının bütün zenginliğini bu operasında göstermiştir. Dramatik hadiselerin tasviri işitilmedik bir kuvvet taşır. Kaderin baskısı altında kah ezici bir yeis, kah taşkın bir neşe içinde feveran eden bir milletin çeşitli tezahuratı ile doludur. Mussorgsky’nin müziği işte bu milletin müziğinden doğmuştur. Gogol’un “Kızıl Şeytan” adlı güzel hikayesinden meydana getirdiği, gerçekten neşe dolu bir eser olan “Soroçinski Panayırı” operasını türkülerle doldurarak bu sahadaki zengin yaratma kabiliyetini gösterdi. Hiçbir bağ tanımayan bu müzikçinin eserlerinde müziğin müstakbel gelişmesinin saklı olduğunu o zaman şüphesiz hiç kimse tahmin etmiyordu. Tiyatro alanında yaptığı denemeler, bu arada Mussorgsky’nin bütün hayatı boyunca meşgul olduğu “Chovançina” (Hovançina) operası yanında, liedler, köy hayatına ait küçük olaylar, parçalar, tasviri tablolar, hüzünle neşenin karışık olduğu çocuk şarkıları, ölümün titretici ve meşum havasını aksettiren güzel “ölüm liedleri ve raksları”dır. Bu liedler onun iç alemini tam manasıyla ihata etmektedir. Sahne eserlerinde, korolarında ve senfonik şiirlerinde (“çıplak dağda bir gece”) aynı gerçeklikte bir ifade tarzı göstermektedir. Ravel tarafından orkestraya adapte olunan “Bir Sergiden Tablolar” adlı piyano eserinde geleceğin emareleri en bariz şekilde belli oldu: Bu Empresyonizmdi. Çağdaşları onun intizamsız görünen eserlerini yadırgadılar. Onlarca lüzumlu görünenleri de rövizyona tabi tuttular. Bdüşünce tarzı ise değişiktir. Bugün bu eserler hakiki şekilleriyle sevilmektedir. Çünkü onlar, Mussorgsky’nin yaratma tarzını ve öz cevherini göstermektedir. Zira onun hayatı da, iyi karşılanmayan bir düzensizlik içinde trajik bir yücelik taşıyan sanatına benziyordu. Mussorgsky müzik yapmayı annesinden öğrenmişti. Daha ilk denemelerinde, sanat öğreniminin düzenli yollarına yönelmeden önce bile kendi özelliğini taşıyordu. O devirde müzikle uğraşan vatandaşlarının çoğu gibi müzik onun tali bir meşguliyetiydi. Ancak subay olduktan sonra müzik tahsili yaptı. Fakat fani hayatı acıklı bir şekilde geçti. Bir vekalette yaptığı küçük bir memuriyet ile kendini verdiği sanat yaratıcılığı arasında, feci halini unutmaya çalışan zavallı bir insan olarak kendini yıprattı. Çok defa görüldüğü gibi, aynı neslin en büyük iki Rus bestecisi olan Mussorgsky ile Çaykovski’nin birbirleyile anlaşması mümkün değildi. Şahsiyetleri ve karakterleri arasında geniş uçurumlar vardı. Senfoni bestecisi Çaykovski dram bestecisi Mussorgsky’nin ifadesindeki tazeliğe hayran kaldığı halde, bu ifadenin “çirkinliğini“ tenkid etti, hatta ondan nefret duydu. Fakat gariptir ki, ikisinin de Puşkin’e hayran olması onları bir noktada birleştirir. Bununla beraber ikisi de Puşkin’i başka türlü görüyordu. Çünkü Mussorgsky’nin devrine göre cesurane, istikbal karşısında hamleci sanat görüşü mutlak ve katiydi: “BENİM İÇİN ESAS OLAN, NERDE OLURSA OLSUN HAYAT, NE KADAR ACI OLURSA OLSUN HAKİKAT. İNSANLARIN KARŞI KARŞIYA, GÖZ GÖZE GELEREK CESARETLE VE SAMİMİYETLE BİRBİRİYLE KONUŞUP ANLAŞMASIDIR. BU YOLDAN AYRILMAK BANA ISTIRAP VERİR. BENİM YARATILIŞIM BUDUR VE HEP BÖYLE KALACAĞIM.“ ESERLERİ A Night on Bald Mountain (189k) (J.Nishio) Gopak (40k) Khovanshchina - Prelude: Dawn over the River Moscow (46k) (M.Knezevic) King Saul (T.Matasovic) Meditation - Album Leaves (M.D.Burgh) Pictures at an Exhibition Introduction, Gnomus; Promenade 2, The Old Castle; Promenade 3, Les Tuileries; Bydlo (Old Polish Cart); Promenade 4, Ballet of Chickens; Samuel Goldenberg and Shmuyle; Promenade 5, Marketplace at Limoges, Catacombs, Skulls (36k); Baba Yaga's Hut on Fowl's Legs, Great Gate of Kiev (51k). (R.Finley) Quadri di un'esposizione (108k) (D.Galimberti) Sonata in C for piano four hands 1.Allegro assai (49k); 2.Scherzo (32k); (F.A.Longo) Sonata for piano four hands in C (74k) (J.G.Soltau)

History

telepati

Cat Eyes Nebula ...şekil a da

Roma

Kreasyon

unutmuşum.. donau nehri nereden doğar

Oldukça.. Şeytanca düşünceler barındırırmısın?

Venezuella ve İZMİR