gloria

Sayfa 344: Dükalar Sarayı ve San Marco Bazilikası "Bildiğiniz gibi Venedik'te turistleri çeken iki önemli yer bulunur. Bu mekanlar dükalar tarafından yine dükalar için yaptırılmıştır. pek çoğunun mezarı oradadır. " Dükler Sarayı (Palazzo Ducale) - Dükalar Sarayı San Marko Bazilikası

Sayfa 337: "Vecchio Sarayı'ndaki Vasarti freskiyle ilgili uzun zamandır süren gizemi aktaran langdon, cerca trova kelimeleri için doğru yerin orası olduğunu belirtti. "Ezeli düşmanının Vecchio Sarayı'nın üç blok ötede ölüme atlamış olması tesadüf olamazdı." Sayfa 337: "Daha önce size nazarlığımı gösterdiğimde ve onun hekimliğin simgesi olan yılanlı asa olduğunu söylediğimde duraksadınız...." "........Bir önemi yok ama nazarlığınızın tıbbın eski bir simgesi olduğunu söylediniz ki bu doğru. Ama ona caduceus diyerek çok yaygın bir hata yaptınız. Caduceus'ta asanın üzerinde iki yılan ve tepesinde de kanatlar vardır. Sizin nazarlığınızda bir tane yılan var ve kanatları yok. Sizin sembolünüzün ismi..." "Asklepios'un Asası" Burada sayfa 333'te de bahsedilen Doktor Sinskey'in taktığı ve kitabın başından beri adı geçen mavi nazarlık kolye hakkında konuşuluyor. Konuşmayı bir hatırlayalım olmadı "Langdon kadının kolyesine bakarak, 'Güzel bir nazarlık' dedi.'Lapis Lazuli mi?' Sinskey başını evet anlamında sallayıp, dikey duran bir asaya sarılı yılan şeklinde kesilmiş taş nazarlığa baktı. 'Tıbbın sembolü; caduceus. Ama bunu bildiğinize zaten eminim." Lapis Lazuli Taşı Lapis lazuli taşı özellikle Antik Mısır'da Firavunlar tarafından çok önem verilen kıymetli bir taştır. Mavinin taşı ya da gökyüzünün taşı anlamına gelmektedir. Taşın ruhu günah, kıskançlık ve korkudan arındırdığına inanılırdı. Caduceus Asklepios'un Asası

Sayfa 334: "Langdon "Botticelli'nin Mappa dell İnferno'su," dedi. Dante'nin Cehennem'inden ilham almış." "..... Sinskey resmin, Venüs'ün Doğuşu ve Primavera şaheserleriyle tanınan Botticelli'ye ait olduğunu öğrenince şaşırmıştı." La Primavera Sayfa 334: Biblioteca Apostolica "..... bu durumda aramamız gereken yer Vatikan'daki Biblioteca Apostolica." Vatikan Kütüphanesi filoloji ve tarih alanları ile geriye dönük olarak teoloji, hukuk bilimi ve fen bilimleri alanlarında uzmanlaşmıştır ve dünyada bulunan en ünlü araştırma kütüphanelerinden biri olarak kabul edilmektedir. Roma kilisesinin önemli evraklarının saklandığı yer ve aynı zamanda kütüphane ve arşiv olarak hizmet veren kütüphanenin tarihi dördüncü yüzyıldan beri kayıtlıdır. Kütüphaneye serbest erişim hakkı üniversitelerin ve yüksek okulların doçentlerine ve asistanlarına, doktora çalışmalarını hazırlayan akademisyenlere, bu kütüphanede bulunan malzeme üzerinde çalışmasının gerekli olduğu belgelenmiş olan öğrenciler ile sahip oldukları yetkinlikler, ilgili bilimsel yayınlarla kanıtlanmış olan bilim insanlarına tanınmaktadır.

Sayfa 318: "Langdon'un içindeki simgebilim uzmanı anında bu spirali fark etti. Arşimet Spirali" Sayfa 320'deki Khtonik canavarlarla ilgili bilgiyi 348. sayfadaki bilgiyle birleştirip vereceğim. Şimdilik geçiyorum bu konuyu... Sayfa 330: ".... kiralanmış bir fiat sedan, Duoma Meydanı'nı geride bırakıp Floransa'daki Santa Maria Novella Tren İstasyonu'na doğru Via dei Panzani'de hızla kuzeye ilerliyordu. Sayfa 330: "Tren istasyonuna yaklaşırken, Langdon'un her yıl katıldığı sanat konferansı etkinliklerine ev sahipliği yapan Grand Hotel Bagliani'yi geçtiler." Sayfa 330: "Davut'u ziyaret etmeden Floransa' dan ayrılıyorum." Sayfa 333'teki Lapis Lazuli taşı hakkında Sayfa 337'de tekrar bahsedileceğinden konu ile ilgili bilgiler ve fotoğrafları orada aktaracağım.

Sayfa 310: "Langdon slayt slayt ilerleyerek üç başlı şeytanın resmedildiği çeşitli sanat eserlerini gösterdi; Botticelli'nin Mappa'sı, Floransa Vaftizhanesi'ndeki Mozaik ve Andrea di Cione'nin, kürküne kurbanlarının kırmızı kanı bulaşmış olan korkunç siyah şeytan. Botticelli'nin Mappa'sındaki üç başlı şeytan figürü Floransa Vaftizhanesi'ndeki Mozaik Yukarıda daha ayrıntılı hali var hatırlayacaksınız yine de küçük bir tane ekleyeyim. Andrea di Cione'nin, kürküne kurbanlarının kırmızı kanı bulaşmış olan korkunç siyah şeytanı (Tam olarak burada bahsedilen resmi bulamadım ama şimdilik kafamızda bir fikir oluşması için Cione'nin siyahi şeytanınına ait bir fresk ekleyeceğim. Sayfa 310: "Bu Domenico di Michelino'nun Floransa'nın duvarları dışında duran kırmızı cüppeli Dante'yi resmettiği tabloydu. "Eğer dikkatlice bakarsanız... o yıldızları görebilirsiniz." Sayfa 311: "Langdon, Michelino tablosunu gösterdi. Ufukta Dante'nin arkasında gökyüzüne doğru yükselen koni şeklinde bir dağ görünüyordu. İnce bir patika dağın etrafında gittikçe daralan bir şekilde dokuz kez dönerek tepeye doğru çıkıyordu. Çıplak figürler yolda çeşitli kefaretler ödeyerek acı içinde tepeye tırmanmaya çalışıyorlardı. Langdon, işte karşınızda Araf Dağı diye belirtti ve ne yazık ki bu yorucu, dokuz daireli tırmanış, cehennemin derinliklerinden cennetin nuruna çıkan tek yoldur. " (Bu resimden daha önceki sayfalarda da bahsedilmişti ama yine de buraya ekleyeceğim çünkü birkaç sayfa ayrıntılı bir şekilde bu resimden bahsediyor) Sayfa 311-312: "kanatlı bir melek Araf Dağı'nın eteğinde bir tahtın üzerinde oturuyordu. Meleğin ayaklarının dibinde bir sıra tövbekar, günahkar yukarı tırmanma izni bekliyordu. Meleğin elinde uzun bir kılıç vardı ve ucu tuhaf bir şekilde sıranın başındaki insanın yüzüne saplanmış gibi duruyordu....." "...... Melek kılıcını bu zavallı adamın alnına saplıyormuş gibi görünüyor ama öyle değil. Dante'nin metnine göre arafı koruyan melek, kılıcının ucunu ziyaretçilerin alınlarına birşey yazmak için kullanılır....." ".....Evet P harfi. BU P harfi paccatum u temsil ediyor. Latince günah demek. Ve yedi kez yazılması, Septem Peccata Mortalina'nın sembolüdür. Yani.... Yedi Ölümcül Günah" Aslında yukarıdaki resimde de görülüyor ama bu resmin arka tarafında kalan Araf Dağı'nın yakınlaştırılmış hali

Ben önce bahçesine karar veriyorum... Şöyle bir bahçesi olsun mesela Evin kendisi de bu olsun... Manzarası da bu olsun... İçinde kiminle yaşadığımın hiçbir önemi yok, mümkünse benden başka kimse yaşamasın, bir köpek bir kedi yeter de artar bile.. Ama yakışıklı bir komşuya hayır demem

İzledim ve çok beğendim bir de paylaştım, buyurun okuyun ve siz de izleyin IN BRUGES

IN BRUGES Martin McDonagh’ın ilk uzun metrajlı filmi olan In Bruges, her ne kadar IMDB’de komedi türü altında yer alsa da aslında bir dram.. Tıpkı ikinci filmi olan Yedi Psikopat (Seven Psychopaths) gibi diyaloglardan kurulu bir senaryoya sahip. Aynı zamanda bir Brugge panoraması… Konusuna gelecek olursam; iki kiralık katil Ken ve Ray, patronları Harry tarafından bir işi halletmeleri için Brugge'a gönderilir. Harry’den kendilerine telefon gelene kadar da burada bir turist gibi davranmaları ve beladan uzak durmaları tembihlenir. Sonunda beklenen telefon gelir! Ve sonra her şey beklenmedik bir şekilde değişir. Sonuç mu? Aslında cehennem diye bir şey yoktur, cehennem bizim kafamızdadır. Cehennem belki de bizim vicdanımızdır. Brugge’a gitmeden önce mutlaka izleyiniz ya da gittikten sonra dönünce izleyiniz, gitmeyecekseniz de izleyiniz. Bu arada ben Martin McDonagh’ı çok sevdim; daha genç de bir yönetmen, çok güzel filmler yapacak eminim ve ben her birini hemen izleyeceğim. IMDB: 8/10 Yapımı: 2008 - İngiltere, Belçika Tür: Dram, Komedi, Suç Süre: 107 Dak. Yönetmen: Martin McDonagh Oyuncular: Colin Farrell, Ralph Fiennes, Clémence Poésy, Brendan Gleeson, Ciaran Hinds Senaryo: Martin Mcdonagh Yapımcı: Peter Czernin, Graham Broadbent Guilt-stricken after a job gone wrong, hitman Ray and his partner await orders from their ruthless boss in Bruges, Belgium, the last place in the world Ray wants to be.

O yüzden de hala buralardayım yoksa çoktaaaaan yatmıştım.

Yok ya, düşünüyorum taşınıyorum gerçekten de sabah kalkınca onsuz yapamayacağım diyeceğim bir şey bulamıyorum, bu eksiklik mi acaba yoksa kendine yetmek mi bilemiyorum... Aşkım olunca "aşkım" derim ama

Aşkım demek isterdim ama maalesef öyle bir şey yok... Olunca gelip ilk iş buradan diyeceğim ama

Bu da Marmara Bahar Şenlikleri öncesi dağıtılan bir bildiriymiş...

Sayfa 302: "Son olarak bakışları, pek çoklarının ortaçağ astronomisi dikkate alınarak yapıldığına inandığı süslü karo zamnine ulaştı. Siyah beyaz karoları takip ederek desenin tam ortasını buldu." "İşte burası." Sienna tedirgin bir ifadeyle Langdon'un işaret ettiği yere, zeminin merkezine baktı. 'Ama... burada hiçbir şey yok' Langdon, 'Artık yok,' diye karşılık verdi. Geriye sadece kırmızımsı kahverengi, sekizgen bir döşeme kalmıştı. Alışılmadık kadar sade bu sekiz kenarlı alanın çok daha süslü tasarlanmış zemininin desenini kapattığı anlaşılıyordu.Şimdiki hali, geniş, yamalı bir deliği andırıyordu ki zaten tam olarak da öyleydi." Dante'nin de vaftiz olduğu orijinal vaftiz yeri kilisenin ortasındaki insanların durduğu sekizgen döşemenin olduğu kısımdır. Sayfa 303: Süslü bir kapının arkasındaki yükseltilmiş platformun üstünde, küçük bir sunağı veya servis masasını andıran, oyma mermerden altıgen bir heykel ayaklığı duruyordu. Yüzeyi öylesine detaylı işlenmişti ki, sedeften yapılmış bir kameo kabartmayı andırıyordu. Mermer ayaklığın üzerinde, yaklaşık doksan santim çapında cilalı, ahşap bir tabla vardı...." "Evet, bu bir sunak veya masa değil. Cilalı ahşaptan yapılma tabla aslında bir kapaktı ve derin bir bölümün üstünü örtüyordu. Sienna; "Vaftiz kurnası mı?" diye sordu. Langdon başını salladı. "Dante bugün yaşıyor olsaydı, işte tam da bu kurnada vaftiz edilirdi...." "Kapağı kenarlarından sıkıca tuttu ve tek tarafından kaldırıp dikkatle kaydırarak kurnanın yanına yere bıraktı. Sonra, altmış santim genişliğindeki karanlık ve derin boşluğu inceledi."

Sayfa 300-301 San Giovanni Vaftizhanesi - İsa Tasviri "Bakışlarını mozaiğin göbeğine çevirdi. Ana altarın tam üzerinde, kurtarılanlarla lanetlenenlere yargıçlık yapan sekiz metre boyundaki isa tasviri yükseliyordu. Dürüst olanlar İsa'nın sağ tarafında sonsuz hayat ödülünü alıyordu. Sol tarafındaysa günahkarlar taş kesilmiş, kazıklara geçirilmiş ve türlü yaratıklar tarafından yeniyordu." Sayfa 301: San Giovanni Vaftizhanesi - Şeytan Tasviri "Yukarıdaki korkutucu mozaikte boynuzlu bir şeytan, bir insanı kafasından yemeye başlıyordu. Kurbanın şeytanın ağzından sarkan bacakları, Dante'nin Melabolge'sinde bellerine kadar gömülü günahkarların kıvranan bacaklarını çağrıştırıyordu...... Tıpkı Dante'nin Cehennem'inin son kantosunda tasvir ettiği gibi, şeytanın üç başlı olduğu izlenimini vererek, kulaklarından dışarı kıvrılan iki koca yılan da günahkarları yiyordu. " Sayfa 301: İlahi Komedya - Üç Başlı Şeytan Tasviri "Langdon hafızasını zorlayarak Dante'nin tasvirinden parçalar hatırlamaya çalıştı. Altı gözünün altısıyla birden ağlıyor ve yaşlar kanlı bir salyayla birlikte, üç çenesinden aşağı süzülüyordu. Ağızlarının her birinde, değirmende çeker gibi, dişlerinin arasında bir günahkarı öğütüyor, böylece üç günahkara aynı zamanda işkence yapıyordu." Sayfa 302: "Hemen bakışlarını vaftizhanenin ikinci kattaki balkonuna indirdi. Önceleri kadınların buradan sadece vaftiz izlemelerine izin verilirdi. Ardından adeta bir mumya veya sihirbaz numarasına katılan bir oyuncu gibi yukarıda duran Antipapa XXIII. Johannes'in huzur içinde yattığı mezarına baktı."

Sayfa 300: San Giovanni Vaftizhanesi Kubbe Deliği ve Pantheon Kubbesi Deliği "Vaftizhanenin hayli yüksek sekizgen kubbesi, bir uçtan diğerine yirmi dört metreydi.... Kehribar rengi altın yüzey, ortam ışığını bir milyondan fazla smalti camıyla farklı biçimde yansıtıyordu. Smalti'den oluşturulmuş mozaikler, İncil'den sahnelerin betimlendiği, ortak merkezli altı dairenin içine yerleştirilmişti. Doğal ışık Roma'da bulunan Pantheon'dakine çok benzer bir tepe deliğinden geçerek, üst kısmın parlaklığını iyice vurguluyordu." Pantheon Kubbesi'nin Deliği Pantheon Bu arada ünlü ressam Raphael'in mezarı da Pantheon'un içindedir.

Sayfa 294 Lorenzo Ghiberti - Cennetin Kapıları "Yaklaşık beş metre yüksekliğindeki bronz kapıları yapmak Lorenzo Ghiberti'nin yirmi yılını almıştı. Üzerlerinde kutsal kitaptan figürlerin bulunduğu on panoyla öylesine kaliteli şekilde süslenmişlerdi ki, Giorgio Vasari kapılar için "Her yönden inkar edilemeyecek kadar kusursuz ve şimdiye kadar yapılmış en muhteşem sanat eseri," demişti. Ancak kapıların günümüze kadar gelen bir takma isim kazanmasına Michelangelo'nun coşkulu övgüsü neden olmuştu. Michelangelo, kapılara çok uygun düşen bir isim vermiş, onlara Cennetin Kapıları demişti." Kapı, Floransa'nın vebayı atlatması üzerine tanrıya olan şükürlerin sunulması için adak olarak sipariş edilmiş. (Sayfa 296'dan bir bilgi) Resmin üzerine tıklayıp bakınız lütfen, görüntü büyüyecek ve gerçekten de muhteşem bir görüntüyle karşı karşıya kalacaksınız. "Ghiberti'nin parıldayan Cennetin Kapıları, her biri Eski Ahit'teki farklı bir önemli sahneyi betimleyen on tane kare panelden oluşuyordu. Cennet Bahçesi'nden Musa'ya ve Süleyman Mabedi'ne kadar değişen Ghiberti'nin heykel anlatımı, her bir beş panelden meydana gelen iki dikey sütun üzerinde gözler önüne seriliyordu." Günümüzde Cennetin Kapıları'nın orjinali sel, yağma ve kirliliğe maruz kalmaması için Museo dell'Opera del Duomo'da saklanmaktadır. Kapıların başka bir kopyası da Francisko'daki Grace Katedrali'nin ön kapısını oluşturmaktadır. Museo dell'Opera del Duomo Francisko'daki Grace Katedrali Buranın kapısını merak ettim, bakalım bulabilecek miyim? Evet tabii bulurummmm

Sayfa 292: Giotto'nun Çan Kulesinden geçmiş sayfalarda bahsetmiştik, resmi tekrar eklemiyorum. İsterseniz buradan bakabilirsiniz. Döneceğim oraya, vaftiz kurnamda Defne yapraklı taç giyeceğim başıma DANTE / İLAHİ KOMEDYA Sayfa 292: San Giovanni Vaftizhanesi "Katedral gibi çok renkli taşlar ve çizgili gömme sütunlarla süslenmiş vaftizhane, dikkat çekici şekliyle büyük binadan ayrılıyordu. Kimilerinin söylediği gibi, katlı bir pastaya benzeyen sekiz kenarlı yapı, düz bir beyaz çatıya doğru yükselen üç kattan oluşuyordu. "Langdon sekizgen şeklin estetikle değil, sembolizmle ilgisi olduğunu biliyordu. Hristiyanlıkta sekiz rakamı, yeniden doğuşu, ve yeniden yaratılışı temsil ediyordu. Sekizgen, Tanrı'nın cennet ve cehennemi yarattığı altı günü, Sebt için bir günü ve Hristiyanların vaftizle 'yeniden doğdukları' veya 'yeniden yaratıldıkları' sekizinci günü temsil eden bir hatırlatmaydı." "Vaftizhanenin mozaikleri o kadar muhteşemdiler ki, eski insanlar buranın tavanının cennete benzediğini söylemişlerdi." Bu da başka bir açıdan görüntüsü, gerçekten de muhteşem... Vaftizhane ile ilgili sayfa 300'den sonra birkaç bilgi daha var... Ekleyeceğim...

Sayfa 290: Duomo Meydanı, II. Duomo - Santa Maria del Fiore Katedrali (ve tabii Brunelleschi Kubbesi) "Kompleks yapı sistemiyle bu muazzam meydan eskiden Floransa'nın dini merkeziydi. Günümüzde ise daha çok bir turist merkezi olan alan, tur otobüsleri ve Floransa'nın meşhur katedralinin etrafında toplanan ziyaretçilerle dolup taşıyordu. Sayfa 291: Vasari tarafından yapılmış kubbe süslemesi olan Son Hüküm (Last Judgement - Giorgio Vasari) "II. Duomo ya da resmi adıyla Santa Maria del Fiore Katedrali, Ignazio Busoni'ye takma ismini kazandırmanın yanı sıra Floransa'nın hem manevi hem de yüzyıllar süren dram ve entrika merkezi olmuştu. Binanın değişken geçmişi, Vasari'nin kubbede kullandığı için hor görülen Son Hüküm freski hakkında yapılan uzun ve şiddetli tartışmalardan, kubbeyi bitirmesi için seçtiği mimara kadar hararetli çekişmelere sahne olmuştu." Brunelleschi Kubbesi Sayfa 291: Filippo Brunelleschi - Canonici Sarayı "Zamanın en büyük ressamı olan Filippo Brunelleschi sonunda karlı anlaşmayı yapmış ve kubbeyi tamamlamıştı. Günümüzde, Brunelleschi'nin heykel, Canonici Sarayı'nın dışında oturmuş, şaheserine memnuniyetle bakarken görülebilir.

Sayfa 282: "Günümüzde Dante Kilisesi karşılıksız aşk acısı çeken kırık kalplerin tapınağı haline gelmiştir. Genç Beatrice'in kabri de kilisenin içindedir ve sade mezarı şairin hayranları ve onun gibi kederli aşıklar için bir hac haline gelmiştir. Beatrice öldüğünde Dante'nin gördüğü rüyanın resmi... - Dante's Dream at the Time of the Death of Beatrice - Sayfa 283: "Langdon içgüdüsel olarak sola dönüp Beatrice Portinari'nin sade kabrine baktı. İnsanların bu kiliseyi ziyaret etmelerinin esas sebebi bu mezardı. Ama kabrin kendisi değil de yanındaki ünlü nesne daha çok ilgilerini çekiyordu. Hasır bir sepet O sabah, her zamanki gibi sade hasır sepet Beatrice'in kabrinin yanında duruyordu. Ve o sabah, her zamanki gibi içinde katlanmış kağıt vardı; hepsi ziyaretçilerin Beatrice'e yazdığı mektuplardı. Beatrice Portinari, talihsiz aşıkların koruyucusu azizi haline gelmişti ve eskiden beri Beatrice'e yazılan dualar, yazana aracılık eder; belki birini onları daha çok sevmeye teşvik eder veya gerçek aşklarını bulmalarına yardımcı olur ya da göçüp gitmiş bir sevgiliyi unutmaları için onlara güç verir umuduyla sepetin içine bırakılıyordu.

Sayfa 281: "Dante Kilisesi olarak bilinen La Chiesa di Santa Margherita dei Cerchi ibadethanesi, bir kiliseden çok şapeldi. Minik tek odalı ibadethane, Dante hayranlarının büyük şairin hayatındaki iki önemli anın vuku bulduğu, bu nedenle Kutsal Toprak olarak gördükleri popüler bir yerdi." Not: Cümleye kaldığı yerden devam edeceğim ama kiliseyle ilgili ilerleyen satırlarda bir ayrıntı daha vardı onu da buraya arada yeri gelmişken ekliyorum. Çünkü yazıyla resim gerçekten birbirini tamamlıyor. "Daha dar bir sokağa -Via Del Presto- girdiklerinde Langdon kapıları incelemeye başladı. Kilisenin girişini bulmak her zaman zordu, çünkü iki binanın arasında kalan yapı çok küçük ve gösterişsizdi. İnsan hiç farketmeden yanından geçip gidebilirdi. Tuhaf bir şekilde bu kiliseyi gözleri değil de kulakları kullanarak bulmak daha kolaydı. La Chiesa di Santa Margherita dei Cerchi'nin tuhaflıklarından biri de burada sık sık konserler verilmesiydi ve kilise, konser olmadığında ziyaretçilerinin müzik dinleme zevkinden mahrum kalmamaları için konserlerin kayıtlarını yayınlıyordu." *** Şimdi cümleye kaldığım yerden devam ediyorum. "Günümüze kadar gelen bilgilere göre Dante, ilk görüşte aşık olduğu ve hayatı boyunca sevdiği Beatrice Portinari'yi ilk kez dokuz yaşındayken bu kilisede görmüştü. Ne yazık ki, Beatrice başka bir adamla evlenmiş ve sonra yirmi dört yaşında gençliğinin baharında ölmüştü." Bu Beatrice ve Dante, La Chiesa di Santa Margherita dei Cerchi'nin önündeler. Resim kilisenin içinde sergilenen resimlerden bir tanesi.. Bu resim, Beatrice'in düğününe ait.. Resmin adı "Matrimonio di Beatrice Portinari" Raffealo Sorbi tarafından yapılmış. Resimdeki kırmızı kıyafetli kişi ise Dante'nin ta kendisi... Kilise yine aynı kilise; La Chiesa di Santa Margherita dei Cerchi "Dante yıllar sonra bu kilisede büyük yazar ve şair Boccaccio'nun gözüyle bile onun için kötü bir eş seçimi olan Gemma Donati ile evlenmişti. Çift çocukları olduğu halde birbirlerine fazla sevgi göstermemiş ve Dante'nin sürgününden sonra her ikisi de birbirini görmeye pek hevesli olmamıştı." Bu resim de Gemma Donati'nin resmi.. "Dantenin meşhur şiir kitabı Yeni Hayat "Kutsal Beatrice" hakkında övgü dolu mısralarla doludur. Daha felsefi olan İlahi Komedya ise Beatrice'i cennette Dante'ye yol gösteren kurtarıcı olarak gösterir. Dante her iki eserinde de ulaşılmaz kadınına olan özlemini dile getirir." İlahi Komedya'da Cennette Dante'ye yol gösteren Beatrice Yeni Hayat ya da orjinal ismiyle Vita Nuova

Sayfa 276: Dante'nin Evi (Müze) - Museo Casa di Dante "Via Santa Margherita'nın üzerindeki Casa di Dante, taş cephenin yarısından yola kadar sarkan büyük Museo Casa di Dante pankartıyla kolaylıkla far edilir." "Dante'nin evine mi gidiyoruz? Pek Sayılmaz, Dante'nin evi sokağın köşesindeydi... Burası daha çok Dante Müzesi" Dante ile ilgili ünlü eserlerin reprodüksiyonları bu evin içinde sergilenmektedir. Sayfa 276: İlahi Komedya Posterleri "Üzerinde mikroskobik harflerle Dante'nin İlahi Komedyası'nın tüm metninin yazılı olduğu kocaman posterler sattıkları bir hediyelik eşya dükkanı olduğunu biliyorum."

Sayfa 273: Via Dante Alighieri "Burası ara sokağa daha çok bezniyordu. Yukarıdaki tabelada şöyle yazıyordu. Via Dante Alighieri"