simin

kargo bilgilerini yolla özelden valla yolla cidden yolla. ben yollayacağım o bulamadıklarını tüm ayıklığıyla yaşanmışlıklar var hem biz tinerci değilmiyiz. kafamız her daim güzel olmalı

tutulmayacak bir laf değildiki.. herkezin içinden geçer arada böyle şeyler Şarap üzümün gözyaşıysa; benim göz yaşım kim.... ???

aşkın ömrü 3 yıldır.. diye bir kitap okuduydum gerçektende 3 yılın sonunda gördümki bitmiş gitmiş aşk ve bittii.. hadi çocukluk aşkımla yeniden buluştuk 11 yıl sonra 3.seneye girerken evlenmedik ama ayrıldık yani 3 yılı geçerseydim şeytanın bacağını kıracağım

Ezginin günlüğü- Aşk hiç bitermi?

çok pis arnavut damarım tuttu ...

te bea kızanım er yer tekirdağ altın seri de bir başka yahuu

bir erkekten madalya almakta varmış şu ahir ömrümde teşekkürler Admin

yani Radya.. evlide olsak biz çok bilmişler herşeyi kendimiz yaparız sende onayladın bunu ... neden herşeye yetişmek her işe becerekli olmak gibi lutüflarla bezendik bilmedimki hayat boyu...

evet Gloria bizler güçlüyüz.. biz yaparız işte ama bende katılıyorum sana düşsek bişii olsa kokucaz

3 gündür tuvaletimdeki çeşme damlatıyor idi.. dün akşam iş çıkışı gittim nalburdan yeni bir musluk yada çeşme adı bile bilmediğim o şeyi aldım yapacaktım o damlamayı durduracaktım işte... zaten hastaydım ve canımda sıkkındı kafamı dağıtırdım bana uğraş olurdu... birde boru pensesi denilen alet i de nasıl kullanmam gerekteğini nalburdan öğrendim evde aldığım bir takım çantası var nasılsa evimdeki her işi ben hallederdim.. matkabım bile var perde rustiklerimi bile ben yaptım .. elimden her iş gelir Âaa dostlarrr... herneyse daldım yine o takım çantasının içine tüm gerekli malzemeyle geçtim tuvalete . asılıyorum asılıyorumm yoook dönmüyor sökeceğim çeşme artık sinirden ağlıycam tüm gücümle çevirmeye çalışıyorum çat diye bir ses kıç üstü yapıştım yere çeşme kırıldı orta yerinden sökmem gereken yerin tamda bitiminden. artık o canımın acısıylamı yoksa başaramdım kırdım psikolojisiylemi ağzımdan şu kelimeler döküldü "Çatısına,temeline, sıvasına çaktığımın apartmanı!" bu replik "kurtuluş son durak" filminden yerleşti dağarcığıma ama o an birden çıktı... iş iyice sarpa sardı artık o boru pensesiyle tutacak bir boruda kalmadı yani.. oldu olcak fayansıda kırayımki hareket alanım açılsın dedim.. kırdım fayansıda o sese ev sahibim indi aşağıya "hayırdır ne oldu dedi" ben tuvalette söylenirken evin çatısına temeline duydu muhakkak öyle bir baktımki 25-26 senedir hiçmi değiştirilmez bir çeşme yahu dedim hık mıklarla döndü gitti kadınceyiz vee o sinir harbiyle bu kezde babama söylenmeye başladım neden uzaktalar neden ihtiyacım olduğunda gelemiyorlar diye . içimdeki o cadı da " gördünmü her işi sen yapamazmışın erkek gücü gerektiren işlerde varmış".. onada bir çıkıştım "ben yaparım!!!" dedim... ve yaptım 1 saat uğraştım ağladım düştüm canım yandı bir erkeğe ihtiyaç duymadan yaptım! bu gün avuç içlerim su toplamış haldeler çok acıyor ellerim. ama benim yaptığım şeyler bana çok büyük mutluluklar veriyor... biz kadınlar istersek herşeyi yaparız varyaaaaaaaaa

Büyümek istiyorduk, çünkü b*k vardı... keşke ah keşke... bitmese o "tek" ve gerçek aşkımız...

bu çok fenaaa yaaa

sabah işe giderken ayakkabılarını parlatmak için paçaları sıvayıp sokağa çıkıp yaklaşık 20 mt yürüyüpte yanından geçen 3 kişinin direk ayaklara doğru bakışları sezip kendine gelme... dumura uğrama .... kendi kendine gülmeye başlayıp birde deli damgası yeme ne ararsan hepsinin olduğu bi kaos.. akılsızımm çooook akılsız...

benimde yüreğime yaz gelirmiki? gelmiyor .... kutuplarda bile 6 ay kış geçiyor hemen ...benim buzum 28 aydır erimiyor

evet sevgili tülvent bende ağla ağla içim şişiyor okudukça o mektubu ama.. sanırım bu gözyaşları mutluluktan kesinlikle duymalıyız onları ...

HARİKA olan İKRAM'dı.. bende onunla gurur duyuyorum... çok teşekkürler..

Asıl adı İKRAME... ama etraf ve ben ona ikram diyoruz... İkram ile bundan 2.5 yıl önce tanıştım yani bu şehre yerleştiğim günün 2. saati falandı... tülbentini bunun üstüne kadar sarmış masmavi gözlerle "hoşgeldiniz hayırlı olsun" dedi... bizim yan bitişik apartmanda oturuyor ben evime girerken merdivenlerden çıkıp o küçük mutfak havalandırmasından görüp iletişim kuruyor benimle ikram... zemin kat düşmüş onlara mal paylaşımında...ama en zemindede olsa nasılda yüksekte şimdi onu dilim döndüğünce anlatacağım... Gel git zaman benim iş çıkış eve geliş saatlerim onun yemek yapış saatleriyle çakışır oldu sürekli ben her anahtarımı şıkırdatışımda ikram o camı açıp gülümsedi bana bende aynı gülücükle kucakladım onu her seferinde davet etsemde çocuklar küçük deyip red etti beni yeni 3. çocuğunu doğurduğunu söylemişti küçükte bir bebek oluyordu bazen kucağında işte... günler aylar geçtikçe beni gördüğünde o burnuna kadar çekili tülbentininde mesafesi daha aşağılara iniyordu artık burnunu gülümsemesini görüyordum ve bir cumartesi eşim evde yok buyrun gelin çay demledim dedi ... bende hiç düşünmeden gittim ona.. vee uzunca konuştuk daha ilk görüşmede... İkram 12 yaşında genç kız olmadan kadın edilmiş, bir renkli televizyona verilmiş benimle aynı yaşta ama en büyüğü 15 yaşında 3 çocuğa sahip bir kadındı artık ... biraz daha konuştukça ikramın okuma yazma bilmediğinide öğrendim çocuklarına istesede yardım edemiyordu... çok istiyordu büyük oğlu polis olsun... ben sana öğretirim dedim!!! ama ev işleri çocuklar nasıl olacaktıki yapamam dedi.. akşam eşine de söylemiş beni davet ettiğini ve isterse benim okuma yazma öğreteceğimi... eşi benimle görüşmesini yasaklamış ona vurmuş. "okuyupta ne olcak üniversiteyede gidersin sen bu saatten sonra" deyip alay etmiş... ama ikram yine akşamları camda olmaya devam ettii dayak yedi, hakaret işitti, gizliden gizliye görüşmeye devam ettik. yılmadı öğrenmek istiyordu çünkü. buna ihtiyacı vardı .. yeri geldi o camdan defterler yazılar gazeteler el değiştirdi... veee ikram bu sabah bana bir mektup yazdı yaşadığım mutluluğun hazzın tarifi olamaz!! ve İkram artık herkeze ve hayata inat üniversiteye bile gidebilir ona yardımım olacak herşeyide yapacağımın bilincinde... ikram olarak sunulan o adam da kadir kıymetini anlar umarım .. Etrafımızdaki çığlıkları görelim.. o tülbentlerin altında neler saklı duyarlı olalım.. hissedelim.. zorlayalım. aralayalım o perdeleri... bir kişiyi değiştirebilsek bir kişinin hayatını kurtarsak bundan güzel mutlulukmu olur! yokmuşşş ... hayatın çok güzel olsun ikram...

Mustafa Kemal'e gerçekten sahip çıkanlar varsa onlar da bizleriz. Onun istiklal-i tam prensibini ve onun istiklal-i tam Türkiye idealini yalnızca biz devam ettiriyoruz. Deniz Gezmiş

bu tam benlik bişeymiş yahu! hem doğa aşığı olup hemde börtü böcek alerjisi olan birisi için ideal kesinlikle .. korkusuzca ve kaşınma atakları olmadan kalınabilir...

kadın olmak zor zanaat !!

hepimiz isterdikki böyle ağaçtan bir dünya kuralım kendimize.. ağaca aşık olmayan çocuk yoktur 90lı yılların başına kadar.. ama şimdilerde korkulurki birgün ağaç neydi! diye sorar duruma mı geleceğiz acaba...

))