Ölümden korkuyor muyuz?

[Φ baransoyer]

Bir gazetecinin ölümle ilgili yazısını okuduktan sonra bu konu hakkında daha çok düşünmeye başladım ve bu yazıyı sizlerle paylaşmak istedim.Yazarın yazısından kısaca bahsetmek istiyorum. Böbrek yetmezliğine yakalanan yazar sanki hiç ölmeyecekmiş gibi yarın için sürekli planlar yaptığı, kendisinden çok uzak olduğunu düşündüğü bir anda nasıl ölümle yüz yüze geldiğini yazmıştı. İnsanın kendisine yakıştıramadığı ölümün aslında ne kadar yakın olduğunu ve her an ölebileceği gerçeğini kavramıştı. Son olarak yazar bize bir nefes kadar yakın olan ölümün hayata bakışını nasıl değiştirdiğini yazmış. Artık biliyordu ki dünyaya bağlanıp kalmak; bitmek tükenmeyen hırslar, istekler ve tutkular ona hiçbir şey kazandırmayacaktı; sadece yıkım olacaktı. Artık onun gözettiği tek bir gerçek vardı: Kendisini Yaratana kulluk etmek…

 

Yazının tamamını koymak isterdim ama bulamadım. Bu yazıyı okuduktan sonra gerçekten ölümün hiçte sandığım (sandığımız) kadar uzak olmadığını ve ölüm hakkında konuşmadan ya da onu bir şekilde ört pas etmekle bu gerçekten kurtulamayacağımı fark ettim.Ne kadar güzel, sağlıklı, zengin… ve güçlü olsakta Allah’tan gelecek herhangi bir şeyi engellemeye gücümüz yetmez. Artık ölüm benim için korkulacak ya da değiştirilmesi gereken bir konu değil. Böylece hep aklımda olan sorular da su yüzüne çıkmış oldu. Peki ya öldükten sonra..?

[Misafir taurusmutis]

Ölümden korkmuyorum.Neden korkmalıyım ki..?Her can ölümü tadacaktır der Allah ve inanmayanlar da bunu yalanlayabilecek durumda değil sanırım.Sanırım diyorum zira nelere karşı çıktıklarına inanamıyorum bazen.E gelmesi mutlak olandan korkmanın,bu korkuyla yaşamanın anlamı ne o zaman..

 

Elbette Allah'a iman etmiş biri olarak akibetimden emin değilim,günahlarımı burada ifşa ederek sizide buna şahit tutacak da değilim.Ama Allah biliyor ve korktuğum sadece bağışlanmamak.Yoksa bu dünya çok ta bağlanılacak,ayrılması zor olacak bi yer değil.Bu yaşıma kadar çok sevinçlerim çok güzel günlerim oldu ama çok ta acı yaşadım.Burada kalıp sevdiklerini uğurlamak çok daha zor emin olun..

 

Bu yazdıklarımdan,hayata küstüğüm anlamını çıkartmayın lütfen.Yaşamanın tadına varmak için güneşin sırtımı ısıtması bile yeter çoğu zaman.Küçük şeylerle mutlu olabilmeyi başarabilenlerdenimdir.Hayatın bana verebileceği son damlayı bile kullanma niyetindeyim.Ama bittiğinde istikakım,emaneti teslim etmekte pek zorlanacağımı sanmıyorum.Şekli pek önemli değil,imanımla öleyim bu yeter bana..

 

Sevgiyle..

[Φ adrenalin]

ölmekten korkuyormusunuz????

 

doğmaktan korkuyormusunuz sorusu gibi birşey bu...

 

yani cevabı verenin sonuç hakkında hiç bir tahmininin olmadığı bir soru...

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

yaşamaktan korkuyorum desem çokmu trajik olur...

 

(ters kafa....anladın sen...)

[Φ denizz]

nasıl ölümden korkulmazmış anlamıyorum.en küçük basit günlük alışkanlıklarından dahi fedekarlık yapmakta zorlanan bizler en büyük alışkanlık olan yaşamdan kopmadan nasıl korkmaz.samimi bulmuyorum.bunu gerçekten 24 saat ömrünüz kaldığını düşünerek yaşayın bakalım infaz zamanı belli bir idam mahkumu gibi.son tahlilde hepimiz öleceğiz.kimsenin sevinerek hayattan uçtuğunu sanmıyorum.

[Φ alamet-i farika]

ne korkacam ölümden yahu...

asıl o benden korksun... ehi...

[Φ baransoyer]

Ben yazıyı okuduktan sonra ölüm hakkında googleda bir kaç araştırma yaptım ve ölüm, ahiret, hesap günü ile ilgili bilmediğim çok şey olduğunu gördüm. Ya da bazı bildiklerim sadece hurafeden ibaretmiş. Bu dünyanın bir imtihan yeri olduğuna ve yaratılış amacımın sadece Allah'a kulluk etmek ve O' nun benden razı olması için dua etmek ve salih davranışlarda bulunmak olduğuna kanaat getirdim. Aslında gözardı ettiğimiz ya da önemsemediğimiz bazı konular bizm için ne kadar da önemliymiş. Burdaki yaşamımıza göre ya sonsuz bir azapla cezalandırılacağız ya da cennetle ödüllendirileceğiz. Bizlere verilen süre hızla geçiyor. Sanırım ahirette yaşayacağımız sonsuz mutluluğun yanında bu dünyada yaşayacağımız ortalama 60-70 yılı boş bir hayatla riske atmaya değmez!!

[Misafir taurusmutis]

nasıl ölümden korkulmazmış anlamıyorum.en küçük basit günlük alışkanlıklarından dahi fedekarlık yapmakta zorlanan bizler en büyük alışkanlık olan yaşamdan kopmadan nasıl korkmaz.samimi bulmuyorum.bunu gerçekten 24 saat ömrünüz kaldığını düşünerek yaşayın bakalım infaz zamanı belli bir idam mahkumu gibi.son tahlilde hepimiz öleceğiz.kimsenin sevinerek hayattan uçtuğunu sanmıyorum.

 

Sevgili arkadaşım;

 

Sanırım sen korktuğun için böyle düşünüyorsun.Sakın yanlış anlama,çok doğal bir duygu bu.Ama korkulmayacacağını da kabul etmelisin.Herkesin mantığı ve iç dünyası farklıdır.Ben ölüm korkusu yaşasam,40 mt.yüksekte bir çiviye bağlı ipe nasıl güvenerek nasıl tırmanış yapabilirim.Seni korkutan bana haz verebilir,bir düşün bunu.. Kiminin aşağıya bakamayacağı yükseklikten diğeri serbest atlayış yapıyor.Korkular değişkenlik gösterir,belki de senin korkmadığından ben korkuyorumdur.Tıpkı benim korkmadığım ölümden senin korktuğun gibi..

 

Sevgiler..

[Φ sedelina]

ölümden çok,yaşamaktan korkuyorumm..çünkü insanların sahtekarlığı hergün öldürüyor,ölüm ise bır kere

[Φ adrenalin]

yaşamaktan korkuyorum desem çokmu trajik olur...

 

(ters kafa....anladın sen...)

 

 

ölümden çok,yaşamaktan korkuyorumm..çünkü insanların sahtekarlığı hergün öldürüyor,ölüm ise bır kere

 

kopya sebest diye birşey duymadım yada okumadım ben ama..... :D

 

alıntıdır o...

 

alıntı...

 

[Φ sedelina]

kopya sebest diye birşey duymadım yada okumadım ben ama.....

 

alıntıdır o...

 

alıntı...

 

adrenalimi yükseltme şimdi

[Misafir taurusmutis]

adrenalimi yükseltme şimdi

 

E bu da benle ilgili..

[Φ halilim]

Unutmayalım ki ölüm var ölüm gibi, ölüm var zulüm gibi

[Φ nobody]

nasıl ölümden korkulmazmış anlamıyorum.en küçük basit günlük alışkanlıklarından dahi fedekarlık yapmakta zorlanan bizler en büyük alışkanlık olan yaşamdan kopmadan nasıl korkmaz.samimi bulmuyorum.bunu gerçekten 24 saat ömrünüz kaldığını düşünerek yaşayın bakalım infaz zamanı belli bir idam mahkumu gibi.son tahlilde hepimiz öleceğiz.kimsenin sevinerek hayattan uçtuğunu sanmıyorum.

ölmekten korkmak bir genetik miras

canlılar ölmekten korkmayıp kolayca ölselerdi nesillerini devam ettiremezlerdi ve zamanla türleri yok olurdu.

 

ama konuya evrimsel döngünün dışına çıkıp bakarsak

ölmek "algılarımızın ve düşüncelerimizin sona ermesi" demektir.

Ne acı (algı boyutu), ne de üzüntü (düşünce boyutu) kalacaktır, ölünce.

 

Özetle

herkesten özğr dileyerek şu sonucu çıkarıyorum:

ölmekten korkanlar ilkel hayatta kalma içgüdülerinin esiri olanlar,

korkmayanlar ise bunu aşmış olandır...

 

gerçi ben korkmamamın şizofrenik bir belirti olmasından korkmaktayım ya......

[Misafir taurusmutis]

ölmekten korkmak bir genetik miras

canlılar ölmekten korkmayıp kolayca ölselerdi nesillerini devam ettiremezlerdi ve zamanla türleri yok olurdu.

 

ama konuya evrimsel döngünün dışına çıkıp bakarsak

ölmek "algılarımızın ve düşüncelerimizin sona ermesi" demektir.

Ne acı (algı boyutu), ne de üzüntü (düşünce boyutu) kalacaktır, ölünce.

 

Özetle

herkesten özğr dileyerek şu sonucu çıkarıyorum:

ölmekten korkanlar ilkel hayatta kalma içgüdülerinin esiri olanlar,

korkmayanlar ise bunu aşmış olandır...

 

gerçi ben korkmamamın şizofrenik bir belirti olmasından korkmaktayım ya......

 

Aman teşhisi dikkatli koy doktorcum.Birde şizofren lafı yapışmasın üzerimize..

[» iLyAdA]

Ölümden korkmam aslında, bilirim ki doğanın kanunu..Ama bazı ölüm şekilleri beni korkutur açıkçası. Yanarak ölmek, boğulmak, vs gibi ama varsa kader de kaçış göçüş yok bilirim.

Ölümden korkmanın diğer bir boyutu da, Yaradan'ın huzuruna O'nun istediği gibi çıkamama korkusundan kaynaklanmaktadır bence(en azından benim açımdan).Ama Rabb'imizin bilerek yada bilmeyerek işlediklerimizi affedeceği umudunu yitirmeden devam etmeli yaşamaya..Biliriz ki O bağışlamayı sever...

[Φ frozen]

ölümden kızım doğana kadar korkmadım...

[Φ nobody]

Aman teşhisi dikkatli koy doktorcum.Birde şizofren lafı yapışmasın üzerimize..

Marmara depreminden sonra arkadaşlarla şunu gözlemlemiştik:

Depremin şiddetli hissedildiği heryerde insanlar dışarı fırlamış, sabaha kadar da dışarıda kalmıştı, İstanbul'da bile. Ama faya çok yakın oturan bazı kişilerin o korkunç sarsıntıdan sonra dışarı çıkıp şöyle bir baktıktan sonra yataklarına dönüp uyuyabildiklerini duyduk. Ve bu kişilerin ortak özelliği şizofren olmalarıydı. Bu beni ürpertti çünkü -deprem bölgesinde oturuyordum- sonraki güçlü artçı sarsıntılar -örneğin düzce depremi- sırasında 30 dairelik apartmanda evinde yatan tek kişi bendim.

[Misafir gelincik]

Ben ölümden korkmuyorum.Epikür'ün dediği gibi ölüm varken ben yokum ben varken de ölüm yok.

 

Bende gittim evimde uyudum nobody ne dersin bende mi şizofrenim.

[Φ muki]

Ben olumden korkuyorum. Ama nasil ve nereye gidecegimden degil. Daha cok bu dunyada olmayacagimdan dolayi uzuntu duyuyorum.

[Φ nobody]

Ben ölümden korkmuyorum.Epikür'ün dediği gibi ölüm varken ben yokum ben varken de ölüm yok.

 

Bende gittim evimde uyudum nobody ne dersin bende mi şizofrenim.

Epikürün sözü fazla realist geldi. Ben öldükten sonrası beni ilgilendirmez diyor gibi. Ardından üzülecek/özleyecek bir ailesi -hele de çocuğu- olanlar için realizmin bu kadarı kabul edilebilecek gibi değil.

Diğer konuya gelince;

Benim sözünü ettiğim kişiler gölcük, izmit ve adapazarı merkezlerinde yaşayan kişiler.

Siz de deprem sırasında buradaysanız ve uyuyabildiyseniz ...?? bilemem valla

ama çevre illerde -istanbul ve bursa gibi- herkesin sabaha kadar uyanık kalması beklenmez tabii.

İstanbulluları test etmek için birkaç yıl beklemek gerekiyor

[Φ frozen]

Bu benim hep çok ilgimi çekmiştir... Neden?

 

Yaşamım boyunca devrimcisini, ülkücüsünü gördüm çok aktif oldukları siyasi yaşamlarında... Ama bir gün evleniyorlar ve çocukları oluyor ve o aynı insan birden bire farklı bir insan oluveriyor...

 

Neden dersiniz çocuğu için yaşamaktan mı dersiniz?

 

vey sevgili frozen sizin için neden nedir biraz açarmısınız?

 

açayım sevgili by_x_man

 

küçük ve savunmasız oldukları için önce koruma içgüdüsüyle

 

sonrasındada büyümesini kaçırmamak,hayatını kendi başına idame ettirecek yaşa gelinceye kadar(yine koruma)yanında olabilme arzusundan....

 

tabi duyduğuma göre pek çok anne çocuğu doğduktan sonra ölüm korkusuna kapılabiliyormuş...

 

sevgiler..

[Φ suheda]

Kime sorulsa ölümden korkmayacağını söyler,ama bir saat sonra öleceksin denilse ne yapar ne hisseder insan acaba?Yada ölümcül bir hastalığın pençesinde kıvranırken ufacık bir yaşama ümidi aramazmı?

Ölümden korkarım ölümün insanı ürküten yanlarından korkarım bir inançlı olarak beni neyin beklediğini düşünüp acaba Allah'ın sevdiğimiyim diye korkarım hani Hz.Ömer için derler ya bir insan cehenneme gidecek denildiği zaman ağlarmış acaba benmiyim diye,onlar korkuyorsa bizim pekala korkmamız lazım,kimse mükemmel olduğunu iddaa edemez.

Bir diğer taraftan inançsız olsaydım daha çok korkardım herhalde çünkü ölüm bir yok oluş onlar için,düşünsenize 20 yaşında öldünüz ne yaşadınız hayattan ne anladınız ki yok olup gidiceksiniz yokluk hiçlik daha ürkütücü 20 yaşında öldünüz yok oldunuz diğer taraftan öbürü 95 yaşına kadar yaşadı haksızlık değilmi bu??

Netice itibari ile ölüm soğuk ve ürkütücü olmakla birlikte insanı düşünceye sevk edip daha iyi insan olma yolunda mücadele verdirdiği için güzeldirde hani bir çok lafın arkasında söyleriz ya "değmez ölümlü dünya"

[Φ BAmbu]

Bencede korkmayan pek olmaz sanırım sonuçta sınav sonuçlarımız verilcek elimize ölümden sonra..bide gerçekten dünya da değer verdiklerin varsa onları kaybetmeyi düşünmekte insanı korkutuyo...

 

gerçi bi yere kadar hepsi bitecek sev ya da sevme.....

[Φ akbar]

"ölümden neden korkayım ki; ben varken ölüm yok, ölüm varken de ben yokum birbirimizi asla görmeyecegiz" felsefeyi geçelim, benim düşünecek, ben olmazsam haytını idame edemeyecek bir kimsem yok, ve de bu dünyayı yeterince adaletsiz buluyorum, insanoğlu kendisini ödürmeye başka herşeyden daha hevesli. Ama kendimi de öldürmek istemiyorum o da inancıma göre sakat. temennim fazla yaşamamak mümkünse. onun için sürveyan(bomba imha uzmanı) olmak istiorum imkan bulursam.bakalım hayırlısı

[Φ figgaro]

yıllardır..on dakka sonrasında ölüme hep hazır yaşarım..kasmadan..ve budalalık yapmadan..amma korktuğum gülerken yada yemek yerken öleceğim..iki defa bu badireyi atlattım..bakalım üçüncüsü nolucak..görücez..yada sizler görüceksiniz..