Φ diloş Gönderi tarihi: 16 Mart , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 16 Mart , 2007 diloşum ve leylaM, ikiniz de güneş gibi pırıl pırılsınız.depresyon kötü birşeydir,girmeyin,girdinizse de hemen çıkın depresyondan.sorunlarınızı anlatın ayşegül ablanıza,çözüm bulalım.ben her türlü sorun çözümüne ayarlanmış durumdayım.minik bi kardeşim var,işyerinin başcadısı,günde beşon kere arayıp sorun danışır bana.bigün eşim korkunç hary'ye kaset doldurttum,şöyle diyor;''Alo,24 saat açık sorun danışma hattına hoşgeldiniz.işyeri sorunları için 1'i,parasal sorunlar için 2'yi,sağlık sorunlarınız için 3'ü,duygusal sorunlarınız için 4'ü,ailevi sorunlarınız için 5'i tuşlayınız....peşine de bizim çocuklar müzik ekledi.ailecek telefonun başına oturduk,teybi de ayarladık tabii,kardeşim arasın diye bekliyoruz.telefon çaldı,alo deyince mikrofonu ahizeye dayadık,daha başlar başlamaz bizimki koptu tabi.neyse,diyeceğim o ki,beynimi zorlaya zorlaya her türlü soruna birşeyler söylemeye alıştım.ayrıca çocukların da sürekli sorunları oluyor,boş konuşmayacaksın,sıkıcı şeyler söylemeyeceksin,onların ortamında çözeceksin sorunu.siz de var olan bu ücretsiz sorun danışma hattından yararlanın.... bunları sizi biraz gülümsetmek için yazdım.başarılı olduysam,evet yazıp herhangi bir kısa mesaj hattına gönderin... minik arkadaşlarım. Ayşegül..sen tatlı..ne hoş bişeysin ya..iyi ki tanıdım seni.. ayriyetten korkunç Hary'ye selamımı söyle çok dahiane bi fikir..yalnız benim bir önerim olacak..bu danışmanlığı zannımca ücretsiz yapıyosun..kapitalist düzendeyiz şekerim..şu kısa mesaj hattın 8 sms'le ücretlendirilsin..bak sen bu işten köşe olmazsan..bende diloş'luktan çıkıyım.. evet..beni gülümsetmeyi başardın.. yes yazıp mesajını gönderdim bile.. benim son zamanlardaki en güzel keşfim.. Ay şe gül ... Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 16 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 16 Mart , 2007 diloşum ve leylaM, ikiniz de güneş gibi pırıl pırılsınız.depresyon kötü birşeydir,girmeyin,girdinizse de hemen çıkın depresyondan.sorunlarınızı anlatın ayşegül ablanıza,çözüm bulalım.ben her türlü sorun çözümüne ayarlanmış durumdayım.minik bi kardeşim var,işyerinin başcadısı,günde beşon kere arayıp sorun danışır bana.bigün eşim korkunç hary'ye kaset doldurttum,şöyle diyor;''Alo,24 saat açık sorun danışma hattına hoşgeldiniz.işyeri sorunları için 1'i,parasal sorunlar için 2'yi,sağlık sorunlarınız için 3'ü,duygusal sorunlarınız için 4'ü,ailevi sorunlarınız için 5'i tuşlayınız....peşine de bizim çocuklar müzik ekledi.ailecek telefonun başına oturduk,teybi de ayarladık tabii,kardeşim arasın diye bekliyoruz.telefon çaldı,alo deyince mikrofonu ahizeye dayadık,daha başlar başlamaz bizimki koptu tabi.neyse,diyeceğim o ki,beynimi zorlaya zorlaya her türlü soruna birşeyler söylemeye alıştım.ayrıca çocukların da sürekli sorunları oluyor,boş konuşmayacaksın,sıkıcı şeyler söylemeyeceksin,onların ortamında çözeceksin sorunu.siz de var olan bu ücretsiz sorun danışma hattından yararlanın.... bunları sizi biraz gülümsetmek için yazdım.başarılı olduysam,evet yazıp herhangi bir kısa mesaj hattına gönderin... minik arkadaşlarım. Dilosum'a katiliyorum,seni iyi ki tanidim,daha dogrusu tanimaya calisiyorum,kesfettik diyeyim gulumsemeden ziyade biraz kahkaha da attim ben,ne kadar neseli ve saglikli bir aile ortaminiz var,sanirim sayende..dogrusu ben de pek sorununu paylasabilen biri degilim,genellikle dinleyenimdir,insanlar sorunlari olunca beni bulurlar,bu nedenle aliskin degilim..yalniz bu forumda kendimi oldukca astim,sorunlarimi da acabiliyorum bazi..cok tesekkur ederim,sicakligin icin,kendimi cok iyi hissettim..ve.."evet" Alıntı
Φ ayşegül Gönderi tarihi: 17 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 17 Mart , 2007 Dilosum'a katiliyorum,seni iyi ki tanidim,daha dogrusu tanimaya calisiyorum,kesfettik diyeyim gulumsemeden ziyade biraz kahkaha da attim ben,ne kadar neseli ve saglikli bir aile ortaminiz var,sanirim sayende..dogrusu ben de pek sorununu paylasabilen biri degilim,genellikle dinleyenimdir,insanlar sorunlari olunca beni bulurlar,bu nedenle aliskin degilim..yalniz bu forumda kendimi oldukca astim,sorunlarimi da acabiliyorum bazi..cok tesekkur ederim,sicakligin icin,kendimi cok iyi hissettim..ve.."evet" ya,siz beni böyle sevince şımarsam mı,yoksa bi deliğe saklanıp bi daha çıkmasam mı,şaşırıp kalıyorum... Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 ya,siz beni böyle sevince şımarsam mı,yoksa bi deliğe saklanıp bi daha çıkmasam mı,şaşırıp kalıyorum... bu saydıklarının dışında bir ihtimal daha var Ayşegül... Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 evet diloşum bir seçenek daha var. Ayşegüüüüüüüüüüüüüüüüüüüüüül nerdesin? Alıntı
Φ ayşegül Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 burdayım.başka ne seçenek var ki? Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 diloşum şuan yok ama bence bir diğer seçenekte şu, burada kal, bizimle ol, ne bir yere saklan nede şımar Ayşegül benim seçeneğim bu, bize katılmanı istiyoruz. Alıntı
Φ ayşegül Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 19 Mart , 2007 tamam sardunyam.sen de yazıp yorulma diloşum,sana da tamam. o zaman size bir anı anlatayım ben...beşiktaş'ta arasıra dönerli pide yediğimiz bir yer var,define büfe..eski cola reklamlarındaki resimlerin basılı olduğu teneke tepsileri vardı...geçen yazın sonlarında birgün,baktım onların yerine kahverengi plastik tepsiler koymuşlar. masayı silerken garsona,''eski tepsileri ne yaptınız,attınız mı?''diye sordum.''atar mıyız abla,nastoljik tepsi onlar,senin gibi beğenenlere hatıra veriyoruz, sen de ister misin,dedi. şimdi bizim evde iki adet nastoljik tepsi var... Alıntı
Φ KesKiNkAleM Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Bende bir anımı anlatmaya çalışayım. Daha 4 ya da 5 yaşlarındaymışım annemin anlattığına göre. Mahalle bakkalına gidip o zamanlar için büyük bir meblağla sanırım bugünün 100 Ytl'si kadar bir parayla ben bunun hepsine çikolata istiyorum demişim. bakkalımız sormuş sen bunu nereden buldun, annem verdi demişim. Tamam şimdi sen eve git ben sana sonra çikolata getireceğim diyerek beni eve göndermiş ve annemi çağırarak olayı anlatmış. Annemde parayı almış ve teşekkür etmiş. Eve geldiğinde ben kendimi o zamanlar kütüphaneli çekyatlar vardı onun içine saklamışım tabi beni bulmuş ve bana bunun yanlış olduğunu anlatmış. Annem buna hala çok güler ben çok net hatırlamasamda hala utanıyorum. parayı nereden mi almışım annemin sandığından. Alıntı
Φ ayşegül Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Bende bir anımı anlatmaya çalışayım. Daha 4 ya da 5 yaşlarındaymışım annemin anlattığına göre. Mahalle bakkalına gidip o zamanlar için büyük bir meblağla sanırım bugünün 100 Ytl'si kadar bir parayla ben bunun hepsine çikolata istiyorum demişim. bakkalımız sormuş sen bunu nereden buldun, annem verdi demişim. Tamam şimdi sen eve git ben sana sonra çikolata getireceğim diyerek beni eve göndermiş ve annemi çağırarak olayı anlatmış. Annemde parayı almış ve teşekkür etmiş. Eve geldiğinde ben kendimi o zamanlar kütüphaneli çekyatlar vardı onun içine saklamışım tabi beni bulmuş ve bana bunun yanlış olduğunu anlatmış. Annem buna hala çok güler ben çok net hatırlamasamda hala utanıyorum. parayı nereden mi almışım annemin sandığından. iyi ki yazdın da hatırladım,o kütüphaneli çekyatları çok özlemişim.kapaklı yerlerinde cep fotoromanlarım vardı... Alıntı
Misafir taurusmutis Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Bende bir anımı anlatmaya çalışayım. Daha 4 ya da 5 yaşlarındaymışım annemin anlattığına göre. Mahalle bakkalına gidip o zamanlar için büyük bir meblağla sanırım bugünün 100 Ytl'si kadar bir parayla ben bunun hepsine çikolata istiyorum demişim. bakkalımız sormuş sen bunu nereden buldun, annem verdi demişim. Tamam şimdi sen eve git ben sana sonra çikolata getireceğim diyerek beni eve göndermiş ve annemi çağırarak olayı anlatmış. Annemde parayı almış ve teşekkür etmiş. Eve geldiğinde ben kendimi o zamanlar kütüphaneli çekyatlar vardı onun içine saklamışım tabi beni bulmuş ve bana bunun yanlış olduğunu anlatmış. Annem buna hala çok güler ben çok net hatırlamasamda hala utanıyorum. parayı nereden mi almışım annemin sandığından. Ya alsaydın o çikolataları.Ya oturup yeseydin.. O zaman bu anı hastanede geçerdi sanırım.. Bu arada bende öyle küçücük yerlere saklanmayı severdim.. Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 tamam sardunyam.sen de yazıp yorulma diloşum,sana da tamam. o zaman size bir anı anlatayım ben...beşiktaş'ta arasıra dönerli pide yediğimiz bir yer var,define büfe..eski cola reklamlarındaki resimlerin basılı olduğu teneke tepsileri vardı...geçen yazın sonlarında birgün,baktım onların yerine kahverengi plastik tepsiler koymuşlar. masayı silerken garsona,''eski tepsileri ne yaptınız,attınız mı?''diye sordum.''atar mıyız abla,nastoljik tepsi onlar,senin gibi beğenenlere hatıra veriyoruz, sen de ister misin,dedi. şimdi bizim evde iki adet nastoljik tepsi var... o ihtimali anladın sen...dahası biliyordun zaten... itiraf etmeliyim merak ettim sizdeki şu nastoljik tepsileri... ne yapıyorsun onlarla..korkunç Hary'ye kahvemi ikram ediyosun yoksa? Bende bir anımı anlatmaya çalışayım. Daha 4 ya da 5 yaşlarındaymışım annemin anlattığına göre. Mahalle bakkalına gidip o zamanlar için büyük bir meblağla sanırım bugünün 100 Ytl'si kadar bir parayla ben bunun hepsine çikolata istiyorum demişim. bakkalımız sormuş sen bunu nereden buldun, annem verdi demişim. Tamam şimdi sen eve git ben sana sonra çikolata getireceğim diyerek beni eve göndermiş ve annemi çağırarak olayı anlatmış. Annemde parayı almış ve teşekkür etmiş. Eve geldiğinde ben kendimi o zamanlar kütüphaneli çekyatlar vardı onun içine saklamışım tabi beni bulmuş ve bana bunun yanlış olduğunu anlatmış. Annem buna hala çok güler ben çok net hatırlamasamda hala utanıyorum.parayı nereden mi almışım annemin sandığından. Sevgili Keskinkalem... Efendim sizi buralarda görmek..hele ki anılarınızla..ne hoş .. sizin bu saklanma anınız bizim bahriyeliyle(köşemizin müdavimleri bilirler..kendisi kardeşim olurlar..şu an asker) ilgili bir hatırayı çağrıştırdı..hemen naklediyim... öğretmenlerin katıldığı bir yaz kampıydı..Akçay'da..kardeşim 3, ben 11 yaşlarındayız..o yaz bizim ufaklığın başına gelmeyen aksilik kalmadı..daha 3.gün körpe bağırsakları kampın yemeklerine adapte olamadığından iflas etti ...zavallıcık daha iyileşemeden zehirli bi haşeratın hücumuna uğradı..sol göz şişerek tamamen kapandı.. çocuğa baktıkça içimiz acıyor...kendiside kendine acıdığından olacak bütün fotoğraf çekimlerinde minicik eliyle sol gözünü kapatmaya çalışıyor... neyse efendim..birkaç gün sonra bir akşam yemek vakti bizimki ortadan yok oldu...bütün alanı fır dönüyoruz yok!...arama ekibine her geçen dakika başkaları da katılıyor...bi zaman sonra kampın yarısı bizimkini arar oldu... restorant bölümü denize çok yakın..annem çığlık çığlığa sahile seyirtti..tabii bütün ekipte arkasından...fakat oraya gittiğine ilişkin en ufak bir ipucuna rastlanamadı...heryerden bizimki anons ediliyor.."üç yaşlarında,üstünde şu renk şortu olan,gözünün biri kapalı bir erkek çocuğu kaybolmuştur.." bir süre sonra annemle ben ağlamaya başladık...belli etmesede babamın gözleri dolup dolup boşalıyor...hep beraber son bir kez daha şu tarafa bakalım diye birkaç adım atmıştık ki..kulağıma derinlerden bi yerden bizimkinin sesi geldi..sağıma soluma baktım yok..ama o ses derinden derine halen devam ediyordu..kalabalığa" susun" dedim...sesin geldiği yere konsantre olup yürümeye başladım...tabi ki ekipte peşimde...biraz ileride bir bilardo masası vardı...ses sanki oradan geliyordu...fakat görünürlerde kimse yoktu...eğilip altına baktığımda masanın dibinde ağaç kovuğu gibi bir delik..ve o deliğin içinde yine 3 yaşlarında iki kız ve ortalarında tek gözü kapalı bi şekilde pusmuş duran bizim kerata uzunca bir zaman o ufacık deliğe nasıl girmiş oldukları bir türlü anlaşılamayan ve muhabbet kuşu gibi birbirine sokulmuş üç afacanı soluğumuzu tutarak seyrettik... sonrada bastık kahkahayı tabii... manzara o denli komikti ki annemin gözyaşlarıyla kahkahaları birbirine karışmıştı...sanırım bizim tek gözlü bastıbacak durumdan o denli memnundu ki bizleri tamamen unutmuştu... Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 20 Mart , 2007 Anilar anilari aciyor Oncelikle sevgili Aysegul,ben hep katilirim,yine Sardunyam ve Dilos'a katiliyorum,o ihtimal aramizda,bizimle olman olursa ben de cok sevinecegim Keskinkalem'in anisi benim degil ama bir cift ikiz amcam var,onlarin (onlar cok guzel anlatirlar ama) yaptiklari asirma olayini hatirlatti..Okula yeni baslamislar,kucuk bir yerde yasiyorlar,herkes birbirini taniyor.Para birimlerini tanimiyorlar henuz.Cok hoslarina giden,arkadaslarinda ve bakkalda gordukleri bir kalemtras var..babalarinin cebindeki bir tomar paradan,cok degil,birtanecik,yoklugu bile hissedilmeyecek ve zarari dokunmayacak bir kagit para alip,bakkala gidiyorlar ve kalemtrasi istiyorlar.Bakkal suphelenip,babaniz mi verdi bu parayi diye soruyor,bizim acemiler tasdik ediyorlar ve adam ozenle bir tomar bozuk para ustunu cok dikkatli olmalarini soyleyerek uzatiyor.Saskina donuyorlar,bir tanecik para almisti onlar,neden bakkal onlara bu kadar cok para verdi geriye? Yolun yarisina kadar saskin,dusunceli gelip,istisare ediyorlar ve yaptiklari isten urkup,bakkala geri gidiyorlar. Kalemtrasi almaktan vazgectiklerini soyleyerek vermis olduklari butun yuzlugu geri istiyorlar ve aldiklari yere gizlice birakiyorlar.. Ve Dilosum..benim de dort numarali kardesim,bes yasindayken,birgun sokakta oynarken hava kararmasina ragmen eve gelmedi,abisi onu ihmal etmisti..Neticede kayip,tipki sizin gibi herbirimiz disariya yayildik,yana yakila kardesimi ariyoruz,herkese soruyoruz,yok.Evde bir taraftan durum degerlendirmesi yapiliyor,artik polis lafi yapmaya basladik,son umit diger ondan buyuk kardesimi arkadasinin evlerine gonderdik..ve bulundu.Arka sokaklarin birinde ..Mahalledeki cocuklara ucbucuk yasinda,minicik boyu,sevimli olmasina ragmen asik surati ile korku salan kabadayi bir ufaklik vardi,bizimkini bir binaya yaslayıp sıkıstırmıs,elinde ki sopayi boynuna dogru yaslamis tir tir titriyor kardesim..aradaki boy farki da az buz degil hani bizim odlek mi diyeyim tirsak mi,kuzu kuzu duruyor sesini cikaramiyor. Sonucta kurtardik ve cocugun ailesiyle konusuldu,dogrusu bizi bile korkutuyordu,sevimli bucur.. Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Leylam Allah seni inandırsın bizim yer cücesi de kızlardan dayak yiyip ağlayarak eve gelirdi.. bakma sen onun iki kızın ortasında küçücük bir yerde büzüştüğüne...eminim kızlar korkutmuştur... Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 dün yine ordaydım..yıllar sonra..okul yolumda.. her köşesinde, her karesinde adımlarımın görünmeyen izlerini aradım...iki yanı ağaçlı okul yolum...şahittir ruhumun her dalgalanışına..yüzümün her ifadesine..gözyaşlarıma... baharla birlikte ağaçlar beyaza kesince..ayaklarım yere deymeden uçarcasına hülyalı hülyalı geçtiğim okul yolum...saçlarımı uçuşturan bahar rüzgarı...başımda tatlı tatlı esen kavak yelleri..kaldırımlar boyu çınlayan kahkahalar...o şenlik..o cümbüş..hiçbirşeyin ve hiçkimsenin dizginleyemeyeceği o çılgın yürek... takılıp bir hayalin peşine..bakışlarına methiyeler konduruş...sonra...oturup yolun ortasındaki bahçe duvarına..yatırmak gözleri geleceği yere...görününce köşeden..yenilmek kalbinin çarpıntısına ve kaçmak ürpertiyle.. baktım..herşey değişmiş...okul yolum...her seferinde ayağımın takıldığı o taşı göremedim...sonra yolun kenarındaki pastane yokolmuş...üstüne yıkılıp kaldığım o bahçe duvarı yıkılmış...bir zamanlar şiirlerime ve şarkılarıma kahraman olmuş hayali düşündüm...inanılır gibi değildi..yüzü aklıma gelmiyordu...gözlerimi kısıp,hafızamı zorladım...olmuyordu...silik soluk birşeyler..ama o değil!..dalgın ve şaşkın artık misafir olduğumu anladığım okul yoluma son kez baktım..bir tek ağaçlar tanıdı beni..güldüler halime....onlarda biliyorlardı sebeb-i ziyaretimi... kutlama değildi bu sadece anımsamak istemiştim..içgüdüsel olacak..yıllaryılı ezberinde tuttuğu o şarkıyı mırıldanmaya başladı ruhum..sevgili ağaçlarda gecikmiş yapraklarını döktüler üstüme..ya eşlik etmek için..yada teselli olsun diye.. eylülde gel.. eylülde..okul yoluna.. beraber yürüyelim gireyim koluna görenler dönmüş hemde mutlu diyecekler ağaçlar sevinçten başımıza konfeti gibi yaprak dökecekler... yaprak dökecekler... yaprak dökecekler... Alıntı
Φ frozen Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 dün yine ordaydım..yıllar sonra..okul yolumda.. her köşesinde, her karesinde adımlarımın görünmeyen izlerini aradım...iki yanı ağaçlı okul yolum...şahittir ruhumun her dalgalanışına..yüzümün her ifadesine..gözyaşlarıma...baharla birlikte ağaçlar beyaza kesince..ayaklarım yere deymeden uçarcasına hülyalı hülyalı geçtiğim okul yolum...saçlarımı uçuşturan bahar rüzgarı...başımda tatlı tatlı esen kavak yelleri..kaldırımlar boyu çınlayan kahkahalar...o şenlik..o cümbüş..hiçbirşeyin ve hiçkimsenin dizginleyemeyeceği o çılgın yürek... takılıp bir hayalin peşine..bakışlarına methiyeler konduruş...sonra...oturup yolun ortasındaki bahçe duvarına..yatırmak gözleri geleceği yere...görününce köşeden..yenilmek kalbinin çarpıntısına ve kaçmak ürpertiyle.. baktım..herşey değişmiş...okul yolum...her seferinde ayağımın takıldığı o taşı göremedim...sonra yolun kenarındaki pastane yokolmuş...üstüne yıkılıp kaldığım o bahçe duvarı yıkılmış...bir zamanlar şiirlerime ve şarkılarıma kahraman olmuş hayali düşündüm...inanılır gibi değildi..yüzü aklıma gelmiyordu...gözlerimi kısıp,hafızamı zorladım...olmuyordu...silik soluk birşeyler..ama o değil!..dalgın ve şaşkın artık misafir olduğumu anladığım okul yoluma son kez baktım..bir tek ağaçlar tanıdı beni..güldüler halime....onlarda biliyorlardı sebeb-i ziyaretimi... kutlama değildi bu sadece anımsamak istemiştim..içgüdüsel olacak..yıllaryılı ezberinde tuttuğu o şarkıyı mırıldanmaya başladı ruhum..sevgili ağaçlarda gecikmiş yapraklarını döktüler üstüme..ya eşlik etmek için..yada teselli olsun diye.. eylülde gel.. eylülde..okul yoluna.. beraber yürüyelim gireyim koluna görenler dönmüş hemde mutlu diyecekler ağaçlar sevinçten başımıza konfeti gibi yaprak dökecekler... yaprak dökecekler... yaprak dökecekler... Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 diloşum harikasın ya, nasıl bir tarz bu böyle ki insanı bir anda zamanın gerisine götürebliyorsun... şimdi fonda bu şarkı var, nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım, bazen gözyaşım oldu, bazen içli bir şarkı, her anını eksiksiz dün gibi hatırlarım, dudaklarımda tuzu, içimde durur aşkın... hani o saçlarına taç yaptığım çiçekler, hani o güzel gözlü ceylanların pınarı, hani kuşlar ağaçlar, binbir renkli çiçekler, nasıl yakalamıştık, saçlarından baharı.... şimdi çocuklarımı okula ben götürüyorum ve ben alıyorum, çünkü sokaklara güvenmiyorum... çok uzak bir mesafe olmasa bile asla yalnız göndermiyorum... oysa benim okulum çok daha uzaktı, yalnız yürürdüm... mahallemizin kuruyemişçisinden her gün, bir kese iğde ya da keçiboynuzu alır, yürürdüm... sokaklar güvenliydi, herkes birbirini tanırdı, neşeyle giderdik okulumuza... ben yürürken içimden hep şarkı söylerdim hala söylerim... bulutlara bakardım onları birşeye benzetirdim... evimizin çok yakınında kırlık bir alan vardı, bizim mahallenin çocukları orada toplanır kolkola girer, telgrafın tellerine kuşlarmı konar türküsünü söylerdik... bağıra bağıra... çimlerde yuvarlanır, üstümüz başımız yemyeşil olarak eve dönerdik... şimdi nerede yeşil bir alan görsem hep oraya gidip çılgınca koşmak istiyorum... nefesim kesilene kadar... yığılana kadar... sırt üstü yatıp bulutlara bakmak istiyorum, yine hayal kurmak istiyorum... artık bulutlar bişeye benzemiyorlar mı, yoksa ben artık göremiyor muyum? şimdi günden güne içimde eksilen bişeyler var... güven, huzur, sükunet, neşe çok uzaklarda kalmış... Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 "artık bulutlarmı bişeye benzemiyorlar, yoksa benmi artık göremiyorum?" artık o gözlerle bakamıyoruz da ondan Sardunyam..oysa bulutlar yerli yerinde duruyor..herzamanki gibi...değişen onlar değil,bizleriz canım arkadaşım... Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Canim Dilosum..Sardunya ablam..duygulularim benim.. ne guzel de anlatmissiniz o okul yolunu.. hergun bazen kendi adimlarima,ayakkabilarima bakarak,bazen etrafa; yururdum,ayni duygularla..o bahar kipirdanislari,icimin icime sigmamasi,sanki birseyler olacak,sanki birseyler yapmak istiyorum.ama ne..? hafiften de huzunlu ama,dogrusu simdiki kadar degil.. Dilosum,bizim ufaklik ilkokula basladiginda,ogretmeni gulerek soyledi,gozlerimizle de gorduk,kendisi soyleyemiyordu.sinifindaki guzel mi guzel bir kiz,her teneffuste ve firsatta gelip gelip bizimkini opuyormus,sefkatle tabi yanaklari kipkirmizi bizimkinin.. Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 "artık bulutlarmı bişeye benzemiyorlar, yoksa benmi artık göremiyorum?" artık o gözlerle bakamıyoruz da ondan Sardunyam..oysa bulutlar yerli yerinde duruyor..herzamanki gibi...değişen onlar değil,bizleriz canım arkadaşım... haklısın leylam evet şimdiki kadar değil... eminim şimdi sizinde gözleriniz dolu dolu, benimkiler aktı gitti... Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 canım Leylam benim.. ne kadar da doğru söyledin..şimdiki kadar değil... vay yer cücesi vay... sizin ufaklığı öpen bücür cadıya söylüyorum... demek şefkatli buseler ha... Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 haklısın leylam evet şimdiki kadar değil... eminim şimdi sizinde gözleriniz dolu dolu, benimkiler aktı gitti... canım Leylam benim.. ne kadar da doğru söyledin..şimdiki kadar değil... vay yer cücesi vay... sizin ufaklığı öpen bücür cadıya söylüyorum... demek şefkatli buseler ha... evet,cok tatliymis da bizimki ehem.. yalniz sefkatten Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 canlarım şuan en çok istediğim şey ne biliyormusunuz, dördümüz frozenim, leylam, diloşum ve ben yemyeşil bir kırda öylece uzanmışız çimenlere, başımızın üstünden gelip geçen bulutlara bakıp neye benzediğini söyleyelim, sonra şarkılar söyleyelim isterdim... size sarılabilmek isterdim, hüzünlerimizi o çimlerde bırakmak isterdim... bunu çok isterdim... sizi çok seviyorum... Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Sardunyam.. ne güzel bir dilek bu.. ben ilaveten o çimlerde yuvarlanmayıda öneriyorum.. Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 Gönderi tarihi: 21 Mart , 2007 canlarım şuan en çok istediğim şey ne biliyormusunuz, dördümüz frozenim, leylam, diloşum ve ben yemyeşil bir kırda öylece uzanmışız çimenlere, başımızın üstünden gelip geçen bulutlara bakıp neye benzediğini söyleyelim, sonra şarkılar söyleyelim isterdim... size sarılabilmek isterdim, hüzünlerimizi o çimlerde bırakmak isterdim... bunu çok isterdim... sizi çok seviyorum... ablacim.. okuyunca benim de en cok istedigim sey oluverdi birden..ozellikle sarilabilmek..huzunleri o cimenlere birakabilmek.. niye istedigimiz hicbirsey olmaz ki sanki Dilosum..yuvarlanmak mi dedin,cocuklugumuzdaki gibi.. cicek de toplardik ve piknik..olmazdi aksamlar.. Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.