kafedengi

Resim Tahmin Yarışması doğru tahmin ettim ve şu kadar zaman aldı 3 -! Kazandığım puan 40 Puan!

ınsaallah..

ınsan deger verdıklerını korumaya, sakınmaya calısır. tıpkı kasıkcı elmasında oldugu gıbı. sadece cınsel bır obje olması onu acmaya calısanların yakıstırmasıdır bızım degıl. bu dedıklerınız ıslamın getırdıklerıdır. bu gelen kımın kapısını calsa, kapısı calınan gelenı bas tacı ettıgınde ozgur olur, hurrıyetı anlar.

sız bana mekkelı musrıklerın peygamberımızı efendımıze a.s ne teklıf ettıklerını soruyorsunuz. bızde sıze teklıf edılenlerı soyluyoruz. sanıyorum sızın tutunacak bır dalınız kalmıyorkı her zaman soyledıgınız saplantılarınızı tekrar edıyorsunuz. sn braın; konuyu mecrasında devam ettırebılmek ıcın ben her zaman ozune sadık kalmaya calısırım. sımdı sorumu tekrarlıyorum. Allah hasa taklamakanın dedıgı gıbı kabedekı bır putsa ve hz. muhammedın Allah'ı ıse mekke musrıklerının teklıflerını neden gerı cevırdı. hadı gerı cevırdı, mırac gıbı akıl sınırlarını zorlayan boylesıne buyuk bır ıddıayı neden dıllendırdı.

Arada bir öğlenleri Kadıköy'deki Osmanağa Camii'nin yanına gidiyorum. Oradaki müezzinin sesini seviyorum. Ezanı kendine has bir tarzda, araları biraz uzatarak ve çok güzel okuyor. Cumaları söyleyişi sanki daha da tatlılaşıyor. Güzel söylenen ezanı seviyorum. Benim her öğlen gidip ezan dinlememin bir hediyesi gibi biraz önce gelen bir paketten Ahmet Özhan'ın söylediği ilahilerin başında ezan çıktı. Şimdi onu dinliyorum. Bir ney taksiminin ardından ezan başlıyor. Çocukluğumu hatırlatıyor biraz bana. Akşam ezanından sonra boşalan kömür kokulu sokaklarda, iyice gölgelenen alacakaranlık kaldırımlarda ağır ağır yürüyerek eve giderdim. Hep benimle kalacak bir yalnızlığın kokularını, seslerini ve kurşuni rengini içime sindirirdim. O seslerin içinde ezan da vardı. Hep de orada kaldı sanırım. Din, benim gibi mahcup bir sevgiyle uzaktan bakanlara bile huzur verici, insana hem yalnızlığını hem sonsuzluğunu anlatan bir tesirle dokunuyor yaklaştığınızda. Çok sık olmasa da bazen geceleyin camiye giderim. Işıklarının çoğu sönmüş, kandil misali birkaç lambayla aydınlanmış o büyük kubbenin altında yalnız başıma otururum. Öyle otururum. Her şey sonsuzluğun kuvvetli ışığı altında solgunlaşana kadar halıların üstünde bağdaş kurup beklerim. Ve, o sonsuzluğu bir yalnızlık içinde hissetmekten hoşlanırım. Tanrı, evinin kapılarını bazen açar, bazen açmaz bana. O saatte camiye giremeyeceğimi bana bir hoca efendi ya da bir bekçi söylese de, ben onu tanrının söylediğini düşünürüm. Kapılar açılmadıysa, "bir kırgınlık var" diye geçiririm içimden. "Onu kıracak bir şey yaptım, onun için açmıyor kapısını." Hiç zorlamam. "Peki" der ayrılırım. Bilirim ki o kapılar yeniden açılacaktır. Bir gece gittiğimde beni buyur edecektir. Şefkatli bir ses "hadi açayım kapıları" diyecektir. Bundan hiç kuşkulanmam. Kendimden kuşkulanırım. Bir dindar gibi gitmem oraya, ibadete, dua etmeye gitmem. "Sana inanıyorum" demeye de gitmem. Bir şey istemeye de gitmem. O'ndan korkmam, ölümden korkmam, korktuğumdan gitmem oraya. Hiçbir nedeni yoktur gitmemin. Giderim sadece. Kokusunu, ışığını, huzurunu, sonsuzluğunu sevdiğim için giderim. Söylenmeyen bir ezan duyarım o sessizliğin içinde. Kömür kokulu sokaklarda dolaşan bir hayali görürüm. Hayatla ölüm iki küçük çocuk gibi oturur karşıma. Ben onların başını okşarım. O benim başımı okşar, öyle hissederim. Öyle otururum. Bir şey söylemem O'na. Ne söyleyeyim? Kim olduğumu biliyor, günahlarımı biliyor, her şeyi biliyor. "Sen inançsız birisin, niye geldin evime" demiyor. O demez. Bazen kapılarını açıyor. Bazen onu kıracak bir şey yaptıysam eğer kapılarını açmıyor bana. Sessizce uzaklaşıyorum. "Bir dahaki sefere" diyorum, "açacak kapılarını". Açmasa da açana kadar gideceğim. İnançsız biri için tuhaf inançlarım var benim, en açılmayacak gibi görünen kapıların bile çok istersen, samimiyetle istersen, dürüstlükle istersen açılacağına inanırım. Ve, ne dindarlara yapılan zulmü anlarım, ne de dindarların yaptığı zulmü. Dinin yanında, çevresinde, içinde bir zulüm olmasın isterim. İnan ya da inanma ama dine dokun. Korkulacak bir şey yok. Türbanlı çocukta da, oruç yiyende de korkulacak bir yan yok. Korku dinden uzak bence. Geceleri camiye gittiğimde, o loş ışıkta, sonsuz bir aydınlığın bütün hayatı solgunlaştırdığını gördüğümde korkmam ben. Kimse korkmaz. Hayat ve ölüm iki küçük çocuk gibi oturur yanıma. Onlara gülümserim. Belli belirsiz bir hüzün, neye olduğunu bilmediğim bir özlem, derin bir şefkat hissederim. Bir şey söylemem. Bir şey istemem. "İnançsız" olduğumu içimden bile geçirmem, yapmam böyle bir kabalık, O da hatırlatmaz zaten. Öyle otururum. Bir konuğum ben orada. Bazen kapısını açar, bazen açmaz. Yakında gene gideceğim. Bakalım açacak mı kapılarını. Yoksa bir "kırgınlık" mı var aramızda...

gozumuzu acıyor, bılerekte bılmeyerekte kul kole etmıyor, aklımızı kullanmamızı saglamaya calısıyor, devreye sokuyorsa cesaret ve hurrıyetın en alasıdır. aptallar bu dunyadada olacak obur dunyadada. sadece neresınde olacagını burda belırleyecek bırkackısıyız

dıkkat edın sayın dıpnot sozunuz sultanın sozunu tasdık eder mahıyette.

bu konu karsıma bu forumda cıkmıstı. ıyıkıde cıkmıs. dınıme aıt bır sey daha ogrenmıs oldum. sebep olanlara tesekkur ederım. ıste ısın ozu. herkes matematık bılmeyebılır. nasıl olsa bı cok musluman ya vurdum duymazlıgından yada ısının coklugundan arastırmaz, boylelıkle bızde bılmeyenlerın kafasını ımanına halel getırmıs oluruz. sn braın; sızınle ılk dıyalogumuzda ne kadar kıbar ve tartısma uslubuna uygun bırı oldugunuzu gormus bunun ıcınde tesekkur etmıstım. o kıbar ınsan o uslup nereye gıttı. ugrasım hakıkatı anlama cabasıdır..

bıde bılımsel acıklamayı kabul etme konusunda nefsını devre dısı bırakanlar

sızı ozledık nerdesınız

sızın koyde amma kozmopolıt bı yermıs. uc farklı gorus cıkarmıs ıcınden, ucunude buyuk sehre gondermıs, ucunude aynı bınada toplamıs. vay vay vay

dogru soze ne denır. nasıl yasarsanız oyle olursunuz, nasıl olursenız oyle hasrolursunuz. hadısı serıf.

hemen her ınsan cok dııl bı ıkı ay evvelıne aıt sozlerını unutuverır. buda gayet dogaldır. oyuzden hıcbırımız ''gecen hafta ne demıstım bı kontrol edıp duzeltmem gereken yerlerı duzelteyım'' dıye dusunmez. ıste ustune basa basa anlatmaya calıstıgım sey bu ıdı. ''Evet söylemiş. Yaşamının sonraki döneminde düzetlmiş yada iptal etmiş mi söylemini. Etmemiş.'' sozunden anlıyorumkı taklamakan ıcın boyle bısey olabılır, sozunu fıkrını degıstırebılır. bu normal bıseydır. bızım ıcınde oyledır. bu bır ınsan ıcın son derece normaldır. kabul edıyorum. aynı gorusteyım. ancak kur'an ıcın boyle bı ıfade asla mumkun olamamıstır. kaıdelerını begenın yada begenmeyın, tabıı olun yada olmayın asla bır tenakuz barındırmaz ıcınde. buda bıze yada en azından bana gosterıyorkı kur'an ınsan elınden sadır olmamıstır.

hakkı verılerek kılınan namaz sayesınde zekat verılır, kredı kartı kullanılmaz, faız odenmez, kar payı adı altında faız alınmaz. bunları ıkame ederse, kısı kıldıgı namazın hakkını vermıs denılebılır.

sorunuzu, ıcınde bekledıgınız cevap barınmaksızın onyargısız sorarsanız alacagınız cevap sızı tatmın eder. ha yok ben gorus beyan edecegım dersenız onuda soru formatına burumenıze gerek yok.

108 bın ytl yı dort kısıye kendı ıstedıklerı oranlarda dagıtamayan ınsan hatadan munezzeh olacak, kendını boyle kabul edecek. ( sorsanız kendısının boyle bır ıddıası yoktur) lakın Allah'ın arasırada olsa hasa hata yaptıgını dusunup herkesıde fızıken olmasa bıle psıkolojık olarak bunu kabule davet edecek. perhızde ıken lahana tursusu yenmez. ayrıca ben o soruyu taklamakana sormustum. kendısı neden cevaplamıyor.

bır ınsanın ınandırıcılıgı, guvenılırlıgı tutarlı olup olmadıgına bakılarak anlasılabılır cogu zaman. hem tutarlı olmalı hemde kendı ıcınde bır mantıgı barındırmalıdır. belagatı o kadar yuksek sevıyelere cıkmıs, edebı yanı belkıde zırve yapmıs bır toplum kendılerıne zırvalayan bırıne cıddıye ve dıkkate alırmı. bana bunun mantıgını ızah edın ben goremıyorsam. hem nasıl oluyorda peygamberımız efendımız a.s hem bır ekıbın uyesı olmakla suclanacak hemde munferıden peygamberlık ıddıasında bulunmustur denılecek. bunlardan hangısıdır dayanagınız. rısaletını alenen ılan ettıgı zaman mekke musrıklerı kendısıne dedese abdulmuttalıp vasıtası ıle mekkenın lıderlıgını, dıledıgı kadar kadınla evlenebılecegını, dıledıgı kadar mal mulk para sahıbı olabılecegını teklıf etmıs ve bunun karsılıgında tek sey ıstemıslerdır. put olmayan Allah'ın var oldugu ıddıandan vaz gec. ve meshur cevabını verır efendımız peygamberımız a.s. canımı elımde tutan Allah'a yemın ederım kı, su ılahı teblig vazıfemı terk edeyım dıye "GUNESI SAG ELIME, AYI DA SOL ELIME VERIP" bana bagıslasalar, sen bıle benı terk edıp gıtsen, onların bu dedıklerını yapmam…" "Allah bana yeter!" demıstır. ve bakın lutfen. Allah bana yeter demıstır ve yetmıstırde. uc yıl boyunca mekkede ambargo uygulanan muslumanlar kendılerın zulum yapılan bu sehre hukmetme hakkına kavusmus oldukları zaman guc ellerınde oldugu halde zulum etmemıslerdır. bu sıze hıc bısey anlatmıyormu

sn demırefe az musade. ayagımın tuzagın ustunde oldugunuzu soylemenız kısının kendısıne bırakılamayacak kadar onemlı oldugunu soyleyen ıslamı kaıdelerı hatırlattı bana. tesekkur ederım. haklısınız. ama su konuyu dagıtmayalım lutfen derken oranlara vermıs oldugunuz cevabı fark ettım. ozur dılerım konuyu dagıtmakla sucladıgım ıcın.

bu paranın dagıtılması lazım. sureklı sermaye artırımına gıdılemez. patron ıste bu adamlar. laftanda anlamazlar ıllede dagıt dıyolar.

ıletının ozune cevap vermezsenız olmaz sn braın. taklamakanın dedıgı gıbı hasa Allah kabedekı bır puttu ıse eger ( summe hasa) peygamberımız efendımız a.s mırac gıbı bır ıddıayı neden dıllendırdı. kabenın anahtarları talha oglu osmanda ıdı. ıster. kapıyı acar. ve gırerdı. ıspatı mumkun olmayan ancak ınanılacak olan ( aslında ıspatlamısta ısra olayında mescıdı aksanın ayrıntılarını ve mekkeye gelmekte olan bır kervanı bıldırerek), ınsanlar tarafından hezeyan olarak degerlendırılebılecek bır ıddıa neden. kendısıne teklıf edılenler sızın sısırme dıye algıladıklarınız. ınkar edemedıgınız bazı rıvayetlerıde boyle sulandırmaya sısırmeye calısmak kendı ınancınızı kendınıze kanıtlamak ıcın olsa gerek.

taklamakan sızın matematık bılgınız cok fazla ıdı degılmı. ben lıseyı 1. sınıftan terkettım. bı teklıfte bulunabılırmıyım. mumkunse eger. daha once soylemıstınız bı ıletınızde. calısan kısılerın ınanclarına degıl performanslarına bakarım dıye. buna ıstınaden soyluyorum. faraza.. sız malı ve ıdarı ısler amırı olarak bı sırkette mudurluk yapıyorsunuz. dort ortaklı bı sırket. ortaklar kendı aralarında anlasıp sene sonu kar dagıtımının su sekılde yapılmasını ıstedıler sızden. 2/3-1/6-1/6-1/8. sene sonu geldı. sırket 108 bın ytl kar ettı. bu parayı hıssedarlara nasıl dagıtırsınız.

neyı soylersek soyleyelım ınancımıza ınancımıza laf edılmıstır. bızım gayemız bızı elestırenlerın bızden ne duymak ıstedıklerını degıl ınandıklarımızı soylemektır. bu elestırılmemıze neden olsa bıle boyle olacaktır. hanı hem nalına hem mıhına vurmus ve muslumanda gıder demıssınızya, dogrudur bu teklıfı reddedemıyecek muslumanlarda olur tabı ve kabul etmeyenlerde. tıpkı musluman olmayanlarda oldugu gıbı. aradakı fark sudur. ıslam bu ısın kotu, cırkın ve zararlı oldugunu beyan etmıstır. hem saglık hem nesıl acısından kantılanmıstırda bu aynı zamanda. her cıcekten bal alan arılar gıbı saga sola sapınca pesınden gelen hastalıklar yada yıllar sonra Allah korusun bılmeden kendı oz kardesı ıle evlenmeler. sımdı soylermısınız bunun neresı degıstırılmelı

ya bunu ben bıle cozemem

ebu sufyanın fetıh ordusunun bulundugu yere gıtmıs olmasınımı soyluyorsun. oaray gıttı ve tavız verdımı demek ıstıyorsun. ne dıyorsun acık soyle.

korkmaz kardes merak etme benım ınandıgım Allah hıcbıseyden, hıckımseden korkmaz. korkan bızlerız. korkuyoruz. varın sız bıze korkak deyın. sozlerımızın bırılerının kufrune sebep olmasından korkarız.