hırçın karadenizli!

başka ne istersiniz hanfendi?şimdilik yetmiyor;istemeye devam onların isteklerden korkması için duymaları gerek!

sen rahat ol,yok şimdilik emparyalizme kurban.

Materyalizmi,Marxı anlama açısından oldukça önemli bilgiler.Ben bir komünisttim ve din ile kendi değerimi kıyaslamayacağım.Yalnız ben dini din adına yapılan yanlışlarla değerlendiremeyeceğim gibi değerleri mi de değerin kendi dışında yer alan aknedotlarla değerlendirmem.Sadece saygı.

Yayamaz Kayımca 100 yaşında mı şimdi?Şaka değil mi?Kimbilir belki de kendini böyle hissediyor diyeceğim ama iletileri haksız çıkaracak beni.Mutlu seneler güzel arkadaş.İyi ki doğdun.

Uzun saçlar karizmaydı,mavi çok alay etti.Allahtan senin gibi dostlar var.Canım Yayamaz en kısa zamanda bitirip şu askerliği yapmam gerekenlere dönmek için gün sayan arkadaşını unutmadığın için teşekkür ederim.Biz daima dost kalacağız.Sevgiler.

işte buna şaşırmadım.

Helal be Mavi.yazmaya devam.

Tamam sen istemeye devam et,duymayanlar utansın.

Mavi,hasta mı olmuş?Çok geçmiş olsun.Canım arkadaşım,sana ulaşamıyorum;telefonun kapalı.Soner abiye açtım;biraz daha iyiymiş diyor.Dikkat et kendine.Yanında biri olsun daima.Yalnız kalma evde.Şimdi nöbette benim sıram.Aklımda olacaksın.Bunu okuyunca bana mutlaka ulaş.Bekliyorum.

Evet,sizde yoksunuz.zaten sizin için arada takılıyorum.Asi bir memlekete gitti,pir gitti.Sende hastaymışssın!Canımıza yakışmaz hastalık ama lütfen bir gün bana ben hep böyleyim yerine artık çok iyiyim de!

Mavi bak bunu az önce okudum!Çok güzel;bakalım nasıl bulacaksın! göçmen kuşlar giderken uzaklara hoşçakalın diyecek bizlere uğurlarken onları aç olacağız döndüklerinde aç olacağız belki az kalacak, belki hiç kalmayacak kalırsak dik, ölürsek yiğit olacağız bir mevsim aç olacağız her mevsim onurlu olmak için Sabah ayaza kesmişti havalandırma. İnsanın içini ürperten bir soğukluk. Alışkanlıktan galiba, ne zaman havalandırmaya çıksak, gökyüzünün o muhteşem maviliğine takılır kalır gözlerimiz. Her sabah o maviden alırız yüreklerimize. Maviye keser yüreğimiz. Ayaza kesen havalandırmanın belki de en güzel yanı göğün mavisidir. Göçmen kuşları gördük bu mavide. Payımıza düşen kare gökyüzünde uçuyorlardı salına salına. Avucunu açsan, onları avucuna sığdırabilecekmişsin gibi geliyor insana. Bir avuç göçmen kuşu. Nereden gelir, nereye giderler bilmiyorum. Gözlerim yine göçmen kuşlarına takılıyor. Kara kara uçuşuyorlar gökyüzünde. Fırat geliyor aklıma. Göçmen kuşlar ve Fırat, Fırat'ın şiiri: "Göçmen kuşlar giderken aç olacağız döndüklerinde yine aç" Hemen havalandırmamızın üzerindeler. Onlara bakarken soluğum kesilecek gibi. Daha başım yukarıdayken kara ufak bir top havalandırmamızın duvarına sürtünerek hızla yere düşüyor. Bir kuş. Göçmen kuşların belki en küçüğü. Daha yavru. Avucumun içine alıyorum. Soluğumla ısıtmaya çalışıyorum. Belli ki hasta. Buna rağmen gözleri pırıl pırıl. Ürkek ürkek bakıyor. Korkuyor. Ona nasıl anlatabilirim ki, gözlerimle onları izlediğimi, yüreğimle konuştuğumu. Ve ona nasıl anlatabilirim ki korkmaması gerektiğini. Avucumda hala kanat çırpıyor. Tüm gücüyle kanatlarına yükleniyor. Ama onları harekete geçiremiyor. Gözleri sürekli akıyor. Gökyüzüne bakıyorum yine. Diğerleri gittikçe yükseliyor, uzaklaşıyorlar. Ufak bir karartı halindeler artık. Bir, avucumda kanat çırpmaya çalışan kuşa, bir gökyüzündekilere bakıyorum. İçim sızlıyor. Sürüsünden kopuyor bu kuş. Kimbilir neler neler düşünüyordur. Avucumun içini hırsla gagalamaya çalışıyor. Güçsüz, öyle güçsüz ki, o bütün gücüyle avucumu gagalamaya çalışırken, ben sadece baktığımda bunu farkediyorum. İçeri alıyoruz onu. Diğerleri çoktan gözden kayboldular. Siz rahat olun diyorum arkalarından. Ama onlar duymayacak kadar uzaktalar şimdi. Avucumdaki kuş ısındıkça daha bir hararetle kanat çırpıyor. Belli ki tek derdi soğuk. Gözleri gözlerimde. ... Gözlerini gözlerime dikme göçmen kuşu. Sana baktıkça bizimkiler geliyor aklıma. Bilir misin sen açlığımızı? Yıllar önce sizler uzak, sıcak ülkelere giderken biz açtık. Döndünüz yine açtık. Sonra yine gittiniz ve yine döndünüz ve biz yine açtık... 122 kez açlıktan öldük. Neden diyorsun ha? Kafese koymuşlar bizi. Sen kafese dayanır mısın, diyorum avucumdakine. Beni anlıyormuş gibi kanat çırpıyor tüm gücüyle. Anlardım diyorum, kalamazsın. Hele de yanında beraber şakıyacağın bir yoldaşın yoksa, bu kafes daha da kötü. Ben konuştukça kanat çırpmaya çalışıyor minik kuş. Anlıyor diyorum bu, anlıyor beni. Hani yıllar önce bizim Fırat size seslenirken "açız" dediğinde, belki de siz bunu hiç unutmadınız. Anlattınız hep birbirinize. Bundandır belki de, yavru kuş beni anlıyor. Isıtıyoruz onu. Isındıkça daha da canlanıyor. Canlandıkça daha da hızlı kanat çırpıyor. Kapılar kapanıyor. Minik kuş kanatlarını çırpmaktan vaz geçiyor. Öylece kalıyor. Sabah kalktığımızda minik kuşun yanına koşuyoruz. Daha da canlanmış, alt katta koşturuyor. Avucuma alıp havalandırmaya çıkıyorum. Gökyüzü yine maviye kesmiş. Bugün onu yolcu edeceğiz. Avucumun içine eğiliyorum, ona fısıldıyorum: "Döndüğünüzde belki yine aç olacağız. Açlığımızı uzak ülkelere götürün. 122'lerimizi anlatın. Fıratımızı anlatın" diyorum. Avucumu gagalıyor yine. Bu kez gagasını hissediyorum. Canlanmış. Kanatlarını hızlı hızlı çarpmaya başlıyor. Avucumu açıyorum. Vakit kaybetmeden hemen uçuyor. Havalandırmamızın üzerinde bir iki tur atıyor. Belki vedalaşıyor bizle, belki... Sonra göğün mavisine doğru kanat çırpıyor. Hava ayaz. Gök mavi. Yürek mavi. Göçmen kuşlar gidiyor, biz voltadayız... Çok beğendim;ne kadar güzel yazmışlar.Alıntıdır ayrıca;belirtelim değil mi

ben mi?lütfen gel kurtar beni ne kadar zormuş asker olmak.özletmiştin kendini,sık sık gel ama tam iyi ol da gel

ya beni unuttun sen,olsun ben arkadaşım Yyamaz Kayımcayı unutmam.bu sadece sana tamam mı? DİYALEKTİK GAZEL büyük bir şaşaadır ölüm ebruli nurlarla gelir öyle bir yanardağdır ki öfkesi mutantan destur'larla gelir karşıtıyla yüklüdür herşey mutlak çözümlerden vazgeç tartışılmaz mükemmellikler ne gizli kusurlarla gelir sen sen ol korkma karanlıktan dik ışık çekirdeklerini çünkü en berrak sular bile en yağlı çamurlarla gelir nasıl doğmakla başlarsa ölüm ölmekle başlar öyle hayat bil ki dünyayı sarsan sıçramalar birikmiş şuurlarla gelir ATTİLA İLHAN

Taş duvar, demir, karyola ve yerlerde sayısız izmaritler, helanın pis kokusu, rutubetli, sıkıntılı, nikotinli, insanı serseme çeviren kurşun gibi ağır bir hava, duvarlar sanki soğuk dalgaları imal ediyor. İstediğiniz kadar üzerinize kalın şeyler giyinin, oligarşinin hücresinde soğuğu yenmek imkansız. Ranzanın karşısında kafesli demir kapı, arkasında Mehmet. Görevi dakikası dakikasına beni denetlemek mehmedim utanıyor, kahroluyor. "askerim ağam n'aparsın" diyor. Aslında o' da tutsak. Ben hücre içinde, o hücre önünde. Günde beş kez büyük başlar bakar içeriye; yüzlerinde tecessüs. "çılgın adam, 3-5 kişi ile koskoca karanlıklar imparatorluğuna kafa tutan adalılar" ama yine de "çılgın adamın" karşısında bir eziklik duyuyorlar, o başka, gündüz, gece diye bir ayrım yoktur hücrede, zaman ve mekan özümlenmiş artık. Sadece koldaki saattir, geceyi gündüzü bildiren. Işık yirmi dört saat yanar. Bir nefes, bir dumandır yoldaşım. Cigaramı her çekişimde duman olur, uçar giderim, ta uzaklara, çoğu kere ada'ma giderim, cigaramın dumanı, beni memleketime; ada'ma götürür. ***** İstanbul’un, ***** bir bölgesinde, bir evdeyim yoldaşlarımla beraber. Bu ev, yoldaşlık- dostluk-kardeşlik-mertlik-kazanç ve sevgi evidir. Bu evde, her şey o kadar güzel ve o kadar anlamlıdır ki... Ev de değil ada, ada! Satılmışlığın, kahpeliğin, riyakarlığın, adiliğin ve her çeşit aşağılık ve her çeşit yabancılaşmanın karışımı olan, karanlık denizi'nin ortasında, güneşi batmayan bir ada. Ben ne şuralıyım, ne buralı, adalıyım adalı, ada'm ormanlıktır. Dostluk, yoldaşlık, mertlik ormanı, bütün ada'mı kaplar. Erdemin güneşi, yirmi dört saat aydınlatır adamı biz ada sakinleri bilmeyiz karanlığı. Ben adalıyım ey ***** hücre, ada'lı doğru ya sen nereden bileceksin ada'mı. Asırlık, feodal, militarist, hücre. Ya sen, öküze benzemek için kasılan, şişen haset kurbağa hilkat garibesi bilir misin adamı? Dünya karanlıktır, güneşi batmayan böyle bir ada yeryüzünde yoktur. Değilmi ki karanlıklar cücesi, zavallı acuze? Ya sen yarasalar şairi, pişkin cacomcho? Değil şiirlerde, masallarda bile böyle bir ada yoktur. Böyle bir ada eşyanın tabiatına aykırıdır. Senin için değil mi karanlıkların kapkara şairi? Senin dediğin eşyanın değil, karanlığın tabiatına aykırıdır. Karanlık cüceleri, acuzeler, dürzüler... Yarının Türkiyesi'nin hayvanat bahçesinde teşhir edilecekler... Ada'm kalabalıktır hain hücre: elde mitralyözüyle, Sierra maestra'da, falcon'da, vietnam'da Mozambik’te, angola'da, sina çöllerinde... Özgürlüğün türküsünü söyleyenler. Zulme, kahpeliğe, sömürüye karşı... Dişiyle, tırnağıyla üç kıtada karşı koyanlar benim evlatlarımdır ***** hücre. Benim adamın ormanlıklarından aldıkları fideleri, "birer birer dikiyor, kahpeler koalisyonunun dünyasına Kel dünya, ada'mın ağaçlarıyla ayıbını örtüyor, güzelleşiyor artık. İyi bak bana feodal duvar, iyi tanı beni. Seni yerle bir edecek adalılar'ı iyi tanı. Ada'm ve hemşerilerinin çoğu ne halde diye dudak bükme, orospunun dölü utanç duvarı evet ada'mı karanlığın suları bastı. Evet, benim gibi birçok adalı çirkef suların altında, ama boşuna sevinme, ada'm batmaz, yok olmaz ada'm sadece karanlık denizinde yerini değiştirdi. Hepsi o kadar. Mahir Çayan Yayamaz Kayımcaya armağan olarak sunduğun bu şiiri bende sana armağan ediyorum neden mi?Güzel yürekli küçük kızımız,bunu buraya ve olduğun her yere yazacağım.Ama şimdi değil.

Hülya ve keçi,ikiside inatçı.Ortak olan bu hehehehe,cidden üzüldüm.Yazık olmuş da ne yapacan keçiyi?Benim yerim değişti,numarayı ve adresi sana attım.Tabi sen voleybolu bırakıp telefonlara kaçmayınca,kırıldım işte yok kızdım(senin uslübünle)yahu ne bitmez izin.kocaman dediğin sevginin en kocamanı benden!E hadi gel artık!

evettttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt,asi beni bulmadı ben onu buldum güzel insanlar birbirini bulur Yayamazzzzzzzzz.bak seni de buldum ya yayamaz ve asi kız neredesinizzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz(biliyorum neredesiniz ama )

Yayamaz maviye ulaşılmıyor,kapsama alanı dışında.Bir ara telefonu çaldı,aman dedim yakaladım,babası baktı bizim kız Iğdırı karıştırıyor,bir de nerede bulmuşsa bir keçi eve kadar getiriyormuş.Mavi kızma,baban söyledi. Şaka bir tarafa küçük kızımız Dbakırdan hasta gitmiş memleketine,şimdi iyileşmiştir galiba.Ha yayamaz mavi Erzuruma geldi,ben cezayı yedim.Arkadaşları arabaya yededk lastik almayınca dağ başında kaldık,mavi arabayı kaçırdıo ben de cezayı yedim.Ama süper bir gündü.Teşewkkürler!!!Kendisi buraya pek uğramamış ama gelirse sevgilerin en özelinden

Yayamaz arkadaşların en harbisi yine hastaymış.Çok geçmiş olsun.en yakın zamanda iyileş de gel.

bence siz daha önce toplumsal bir tepkinin hakılılığını belirli bir zihniyetle tartacağınıza önce daha önceki toplumsal tepki adı altında öldürülenleri,yakılanları ve linç edilenleri kendi tepkinizle tartın.

Ne zaman insanlar kürt sorunu ve PKK arasındaki farkı algılarsa işte o zaman burada kürt sorunu gerçek anlamda yazılıp çizilir.

İşte buna süper derim.Büyük bir mutlulukla seni bekleyeceğim.Adres belli zaten.Direk erzuruma geleceğine göre önce Ankaraya uğrayacaksın.Bana özlediğim şehirden bir parça mavı olan düşlerimi de getirmeyi unutma.Sözünü tutan yürekli mavi iyi ki varsın!

Galiba bende inanmaya başladım.Olması gereken bir varlık.Olmazsa...

Özgürlük ve demokrasi derken bile Laiklik üzerinde yorum yapmak pek doğru olmasa gerek.

Türkiye’de bir ilk gerçekleşti. Ağır çekim darbe başarısızlıkla sona erdi. İlk kez hep birlikte bir darbeyi durdurduk. Bu ülkenin sağcıları, solcuları, liberalleri, sosyalistleri, gençleri, yaşlıları, inançlıları, ateistleri, Türkleri, Kürtleri, Ermenileri el ele verdik ve bu darbeyi durdurduk. Kendine demokrat olmayı içimize sindiremedik, Siyaseti hukuk dışı müdahalelere kurban etmeye razı olmadık, Tüm görüş farklılıklarımızı bir kenara koyduk, yaşadığımız mahalle baskılarını umursamadık, hiçbir ‘ama’lı cümle kurmadan bu davanın karşısında yer aldık. AKP’yi şimdi bir seçmen olarak değerlendireceğiz. Geleceğini oylarımızla belirleyeceğiz. Kapatma davası hukuki değildi. Bu nedenle kapatılması ya da kapatılmaması kararının da hukuki olmasını beklemiyorduk. Bu karar; demokrasiden yana, darbelere karşı yüksek ses çıkaranların zaferidir. Tayyip Erdoğan çok iyi bilmelidir ki: Kara bulutları kendiliğinden doğan bir güneş dağıtmadı. Daha da önemlisi kara bulutlar sonsuza kadar dağılmadı. Şimdi yapılması gereken yeni bir anayasa yapmaktır. Askeri ya da hukuki darbe hayali kuranlara fırsat vermeyecek kalıcı, sağlam bir demokrasi kurmak için harekete geçmektir.(genç siviller) Biz hep buradayız.Kürt ve Türk'üyle.Biz hep buradaydık.Kimi zaman Kürtleşerek kimi zaman Türkleşerek ve en nihayetinde çoğu zaman bu ülke diyerek.