hırçın karadenizli!

İyi de bu forumda o ******** kim söyledi ki böyle birşeye gerek duydunuz.

işte bunu kabul etmek lazım.Sorulan ve cevap aranan zaten şu?Koruyuculuğun amacı dışında olan hal ve hareketlerin neden hesabı sorulmadı?

ÖTEKİ den hesap sormayla suçlarken neden önceki iletilerinde yazdığın Kürtler de kim,onlarda soykırım yaptı manasında ki cümlelere açıklık getirmiyorsun?Kimsenin kimseyle sorunu yok zaten.Eleştirilen sistemken sen kalkıp ama sizde bunu yaptınız diyorsun.Şaşılacak şey.

Kaplan nasıl ısrarla din ve komünizmi kıyaslama yoluna gidiyorsun.Komünizm toplumsal olandır.Ekonmidir,üretimdir.Bu kadar basit.Din kulluktur.İnanıp inanmama da özgürsün.Ben inanmam.Ama türbanı yasaklayan bir sistemide kabullenmem.

Sizi samimi bulmuyorum.

Ben Türk'üm;şimdi kardeşlerimin çektiklerini onlarda bana bunu yaptı diye görmemezlikten mi geleyim.Kaplan-200 ısrarla koruyuculuğu savunuyorsun,ben yıllarca STK larda çalıştım.ve bu koruyucuların ne çirkin bir yüze sahip olduğuna tanık oldum.Kabul edin,yanlışlar yapıldı.Kürtler de yaptı.Biz de yaptık.Kendinizi kandırmayın.

Değer verdiğiniz düşüncelere yazacaklarınızı ÖM den de yazabilirsin.Yabana atılmayacak bu düşüncelerde bakıyorumda herkes rahatsız.herkes haklı.burada bunu uzatmayacağım.lütfen neyi nereye yazacağını önceden hesap et.Kürt konusunda da bence şimdi sanki cevap veremeycek gibi davranma.kendisi muhtemelen işte.gelince eminim yazacak çok şeyi vardır. Mavi kızacaksın ama ben yeter dedim bile.Sen Kürt konusunda yazarken yazmadıklarınla suçlanıyon,sırf kimlikten.biz yazınca gelmeyin bu oyunlara.ne oyunu ya.kim neyin nazını yapıyor.Şimdi senin gibi yazı boyutunu üçleyeyim. Mavi kusura bakma.bunu burada yazmamalıydım,ama dayanamadım.

Bunu neden buraya yazdınız ki?Ültimaton mu

iştekileri zaten ben ile Yayamaz halledecez.gerçi sen onlara hadlerini bildirdin.helal benim arkadaşıma.Malatyada ne işin var.Ama bana sorarsan git,gez.Dbakırdan çıkarsan belki gidemezsin.Bu arada şarkıyı ikinci defa dinliyorum.çok güzel.bize ve çocuklarımıza gelsin.O yazıyı ben başkasından çalmıştım ama neyse iyileştin mi bakalım küçük kız?Bu arada kimin ne düşündüğü önmeli değil,ben gerekeni yazdım zaten omlara yoldaşım.

Bence de Sosyalizm.Mavi olmayan gök,bak bunu çok konuştuk.''bahar gelmiş dağlarına memlektimin''diye bitirilen tartışmalarda ne kadar yol aldık acaba.

YAŞAMAK Biliyorum, kolay değil yaşamak, Gönül verip türkü söylemek yar üstüne; Yıldız ışığında dolaşıp geceleri, Gündüzleri gün ışığında ısınmak; Şöyle bir fırsat bulup yarım gün, Yan gelebilmek Çamlıca tepesine... -Bin türlü mavi akar Boğaz'dan- Her şeyi unutabilmek maviler içinde. Biliyorum, kolay değil yaşamak; Ama işte Bir ölünün hala yatağı sıcak, Birinin saati işliyor kolunda. Yaşamak kolay değil ya kardeşler, Ölmek de değil; Kolay değil bu dünyadan ayrılmak. ORHAN VELİ KANIK canım arkadaşımın doğum gününü kuru kuru kutlamak olur mu?Yaşamak gerçekten zor,sevgi varsa yaşamak gerçekten kolay!Tekrar dogüm günün kutlu olsun!

Aradığını söylediler;sabah burada yazdığına göre daha hasta mavim.İşe de gitmişsin galiba.Ha ben bunu dün yazdım.sen uyurken En sevdiğin şarkılardan birini mırıldanmaya başladım birden. ...uyandırmasın kimse uyuyan bu çocuğu...devamı senden!

başka ne istersiniz hanfendi?şimdilik yetmiyor;istemeye devam onların isteklerden korkması için duymaları gerek!

sen rahat ol,yok şimdilik emparyalizme kurban.

Materyalizmi,Marxı anlama açısından oldukça önemli bilgiler.Ben bir komünisttim ve din ile kendi değerimi kıyaslamayacağım.Yalnız ben dini din adına yapılan yanlışlarla değerlendiremeyeceğim gibi değerleri mi de değerin kendi dışında yer alan aknedotlarla değerlendirmem.Sadece saygı.

Yayamaz Kayımca 100 yaşında mı şimdi?Şaka değil mi?Kimbilir belki de kendini böyle hissediyor diyeceğim ama iletileri haksız çıkaracak beni.Mutlu seneler güzel arkadaş.İyi ki doğdun.

Uzun saçlar karizmaydı,mavi çok alay etti.Allahtan senin gibi dostlar var.Canım Yayamaz en kısa zamanda bitirip şu askerliği yapmam gerekenlere dönmek için gün sayan arkadaşını unutmadığın için teşekkür ederim.Biz daima dost kalacağız.Sevgiler.

işte buna şaşırmadım.

Helal be Mavi.yazmaya devam.

Tamam sen istemeye devam et,duymayanlar utansın.

Mavi,hasta mı olmuş?Çok geçmiş olsun.Canım arkadaşım,sana ulaşamıyorum;telefonun kapalı.Soner abiye açtım;biraz daha iyiymiş diyor.Dikkat et kendine.Yanında biri olsun daima.Yalnız kalma evde.Şimdi nöbette benim sıram.Aklımda olacaksın.Bunu okuyunca bana mutlaka ulaş.Bekliyorum.

Evet,sizde yoksunuz.zaten sizin için arada takılıyorum.Asi bir memlekete gitti,pir gitti.Sende hastaymışssın!Canımıza yakışmaz hastalık ama lütfen bir gün bana ben hep böyleyim yerine artık çok iyiyim de!

Mavi bak bunu az önce okudum!Çok güzel;bakalım nasıl bulacaksın! göçmen kuşlar giderken uzaklara hoşçakalın diyecek bizlere uğurlarken onları aç olacağız döndüklerinde aç olacağız belki az kalacak, belki hiç kalmayacak kalırsak dik, ölürsek yiğit olacağız bir mevsim aç olacağız her mevsim onurlu olmak için Sabah ayaza kesmişti havalandırma. İnsanın içini ürperten bir soğukluk. Alışkanlıktan galiba, ne zaman havalandırmaya çıksak, gökyüzünün o muhteşem maviliğine takılır kalır gözlerimiz. Her sabah o maviden alırız yüreklerimize. Maviye keser yüreğimiz. Ayaza kesen havalandırmanın belki de en güzel yanı göğün mavisidir. Göçmen kuşları gördük bu mavide. Payımıza düşen kare gökyüzünde uçuyorlardı salına salına. Avucunu açsan, onları avucuna sığdırabilecekmişsin gibi geliyor insana. Bir avuç göçmen kuşu. Nereden gelir, nereye giderler bilmiyorum. Gözlerim yine göçmen kuşlarına takılıyor. Kara kara uçuşuyorlar gökyüzünde. Fırat geliyor aklıma. Göçmen kuşlar ve Fırat, Fırat'ın şiiri: "Göçmen kuşlar giderken aç olacağız döndüklerinde yine aç" Hemen havalandırmamızın üzerindeler. Onlara bakarken soluğum kesilecek gibi. Daha başım yukarıdayken kara ufak bir top havalandırmamızın duvarına sürtünerek hızla yere düşüyor. Bir kuş. Göçmen kuşların belki en küçüğü. Daha yavru. Avucumun içine alıyorum. Soluğumla ısıtmaya çalışıyorum. Belli ki hasta. Buna rağmen gözleri pırıl pırıl. Ürkek ürkek bakıyor. Korkuyor. Ona nasıl anlatabilirim ki, gözlerimle onları izlediğimi, yüreğimle konuştuğumu. Ve ona nasıl anlatabilirim ki korkmaması gerektiğini. Avucumda hala kanat çırpıyor. Tüm gücüyle kanatlarına yükleniyor. Ama onları harekete geçiremiyor. Gözleri sürekli akıyor. Gökyüzüne bakıyorum yine. Diğerleri gittikçe yükseliyor, uzaklaşıyorlar. Ufak bir karartı halindeler artık. Bir, avucumda kanat çırpmaya çalışan kuşa, bir gökyüzündekilere bakıyorum. İçim sızlıyor. Sürüsünden kopuyor bu kuş. Kimbilir neler neler düşünüyordur. Avucumun içini hırsla gagalamaya çalışıyor. Güçsüz, öyle güçsüz ki, o bütün gücüyle avucumu gagalamaya çalışırken, ben sadece baktığımda bunu farkediyorum. İçeri alıyoruz onu. Diğerleri çoktan gözden kayboldular. Siz rahat olun diyorum arkalarından. Ama onlar duymayacak kadar uzaktalar şimdi. Avucumdaki kuş ısındıkça daha bir hararetle kanat çırpıyor. Belli ki tek derdi soğuk. Gözleri gözlerimde. ... Gözlerini gözlerime dikme göçmen kuşu. Sana baktıkça bizimkiler geliyor aklıma. Bilir misin sen açlığımızı? Yıllar önce sizler uzak, sıcak ülkelere giderken biz açtık. Döndünüz yine açtık. Sonra yine gittiniz ve yine döndünüz ve biz yine açtık... 122 kez açlıktan öldük. Neden diyorsun ha? Kafese koymuşlar bizi. Sen kafese dayanır mısın, diyorum avucumdakine. Beni anlıyormuş gibi kanat çırpıyor tüm gücüyle. Anlardım diyorum, kalamazsın. Hele de yanında beraber şakıyacağın bir yoldaşın yoksa, bu kafes daha da kötü. Ben konuştukça kanat çırpmaya çalışıyor minik kuş. Anlıyor diyorum bu, anlıyor beni. Hani yıllar önce bizim Fırat size seslenirken "açız" dediğinde, belki de siz bunu hiç unutmadınız. Anlattınız hep birbirinize. Bundandır belki de, yavru kuş beni anlıyor. Isıtıyoruz onu. Isındıkça daha da canlanıyor. Canlandıkça daha da hızlı kanat çırpıyor. Kapılar kapanıyor. Minik kuş kanatlarını çırpmaktan vaz geçiyor. Öylece kalıyor. Sabah kalktığımızda minik kuşun yanına koşuyoruz. Daha da canlanmış, alt katta koşturuyor. Avucuma alıp havalandırmaya çıkıyorum. Gökyüzü yine maviye kesmiş. Bugün onu yolcu edeceğiz. Avucumun içine eğiliyorum, ona fısıldıyorum: "Döndüğünüzde belki yine aç olacağız. Açlığımızı uzak ülkelere götürün. 122'lerimizi anlatın. Fıratımızı anlatın" diyorum. Avucumu gagalıyor yine. Bu kez gagasını hissediyorum. Canlanmış. Kanatlarını hızlı hızlı çarpmaya başlıyor. Avucumu açıyorum. Vakit kaybetmeden hemen uçuyor. Havalandırmamızın üzerinde bir iki tur atıyor. Belki vedalaşıyor bizle, belki... Sonra göğün mavisine doğru kanat çırpıyor. Hava ayaz. Gök mavi. Yürek mavi. Göçmen kuşlar gidiyor, biz voltadayız... Çok beğendim;ne kadar güzel yazmışlar.Alıntıdır ayrıca;belirtelim değil mi

ben mi?lütfen gel kurtar beni ne kadar zormuş asker olmak.özletmiştin kendini,sık sık gel ama tam iyi ol da gel

ya beni unuttun sen,olsun ben arkadaşım Yyamaz Kayımcayı unutmam.bu sadece sana tamam mı? DİYALEKTİK GAZEL büyük bir şaşaadır ölüm ebruli nurlarla gelir öyle bir yanardağdır ki öfkesi mutantan destur'larla gelir karşıtıyla yüklüdür herşey mutlak çözümlerden vazgeç tartışılmaz mükemmellikler ne gizli kusurlarla gelir sen sen ol korkma karanlıktan dik ışık çekirdeklerini çünkü en berrak sular bile en yağlı çamurlarla gelir nasıl doğmakla başlarsa ölüm ölmekle başlar öyle hayat bil ki dünyayı sarsan sıçramalar birikmiş şuurlarla gelir ATTİLA İLHAN