Radya

Hahaha doğru ya unutmuşum "CİX"dim ben.Şimdi yarene anlattım,senin beni uyumak üzereyken kucaklayıp öptüğünü benim de sana "seni yaren sandım"dediğimi...Gerçi ben bunu söylediğimi hiç hatırlamıyorum,demek ki iplerimi salıvermişim çoktan uyku alemine... Ben de şimdiden özledim,ben doyabildim mi sanıyorsun Şinciiiii gelelim şu "CİX"in mealine >>cogunlugunun kafasi bo$ olup super iyi sevi$en yataksal sorunlari olmayan grup sex'e on yargiyla yakla$mayan di$hi insan turu >>buyuk gazetelerimizden birine gore asosyal ve satanist gencler tarafindan genel gecer toplum kurallarini benimseyen genclere verilen ad(mi$ >>halk arasinda genel olarak bilinen tanimi ve insanlarin bunun gibi bi sifata sahip olmak icin ugrasabilmesi turk gencinin neyin ne oldugunu pek de bilmedigini gostermekte bence.ciks insanlar genelde salak ama guzel olur tunalida gezer karuma giderler.burlingtondan baska corap giymez her zaman iirenc ama pahali olan designer clothes giyerler. >>hayır" deme efekti. örnek: - abi fazla paran var mı yav? - cıks. >>kendilerine baktıkları ve güzel giyindikleri icin surekli bu sozlerle suclanan, bi nevi taciz edilen masum insanlar. >>nkara'da bu anlamdaki kelimelerin evriminde copcop, ciks, tiki zinciri izlenmistir. yaklasik 91 94 yillari arasinda gerceklesen bu evrimde, eski kelimeler de atilmamis, boylece ortaya uclu bir kullanim imkani cikmistir. >>1987 civarında ankara gençliği arasında genel olarak bugünkü tiki anlamında, ama daha çok o sırada moda olan, "gömleğin yaka düğmesini ilikleyip herhangi bir medeniyet yuları takmadan ortalıkta gezinmek eylemi"ne verilen ad olarak kullanılmaya başlandığına ben de şehadet ederim. >>yemeden içmeden kesip parasını sırf o beş para etmez ayakkabı ve pantolonlara harcayan,sonrada kendini birşey sanıp kasılarak yürüyen,türkçenin içine edip ingilizceyle harmanlayıp kullanmaya meraklı insancıklar.şimdide züppe tavırlarla son moda cep telefonlarıyla olur olmaz herşeyin fotoğrafını çekmeye dadandılar.her yeri istila etmeye başladılar.gölge etmesinlerde.... ek$i sozluk

Evet hiç bilmiyordum seninde akordion sevdiğini... Canımsın sen benim,bitaneciğim...Tamam söz ben de senin o iri iri beyaz papatyalardan olman için elimden geleni yapacağım...

-Beni önce o denizi görebildiğin, blogunda bahsettiğin cafe'ye götür.(Starwars'a )Oraya önceden gitmiştik ama o bahsettiğin yere oturmamıştık. -Starwars değil hahaha starbucks... -Dilimiz sürçtü kızım ya,hem köylüyüm ben bilmiyon mu sen alla allaaaaaaa Ne çare ki denizin göründüğü o köşeye oturmak kısmet olmuyor yine, denizi göremiyoruz bir türlü,hey allahım duyanda hiç deniz görmüyorum sanacak beni... Kuru bir tahta sandalyenin üzerinde denizi görsem nolur görmesem nolur.Bi sağıma bi soluma yanlatıp yanlatıp oturuyorum zaten,gece yolda oturmuşum,gündüz gittiğim yerlerde oturmuşum.İsyan ediyorum en sonun da! -Yumuşak bir yere oturmak istiyorum artık!!! Bana göstere göstere kırık bir koltuğu gösteriyor hanfendü...Oturuyorum vallahi,hemide daha önce başka bir arkadaşının o koltuktan düştüğüne aldırmadan Ve kalkıyoruz nihayet...Tam da tahmin ettiğim yere sürüklüyor beni.-ADA KİTABEVİ-Koşturuyor kitapların arasına.Bense oracıkta öle kasada put gibi kalıyorum,karşıdan bir çocuk kitabını zoom'layıp (Kedi Adası) oğlum için alıyorum.Aslında kendime de bir sürü kitap almak istiyorum,içimde korkuç bir okuma açlığı olmasına rağmen okuyamayacağımı bildiğimden almaya yeltenmiyorum bile.3 yıl öncesine kadar sabahlara kadar kitap okuyan biriyken nasıl böyle olduğumu düşünüp hayıflanıyorum.Annemin sözleri geliyor aklıma (kitaplığında bir sürü kitap var onunda,hepsini okumuş); -Okuyamıyorum artık! Neden ki derdim eskiden,yaşlanmakla mı ilgili,yoksa vakitsizlikle mi alakalı.Ben kendi nedeni mi buldum galiba; 3 yıldır kendimle konuşuyorum...Elif Şafak'ın "İçimdeki Sesler Korosu" diye adlandırdığı koro ile konuşuyorum.Değişim yaşıyorum,kendimi tanımaya ve anlamaya çalışıyorum,içimdeki sesler, işittiğim tüm sesleri bastırıyor...Hiçbir kitaba konsantre olamayışım bu yüzden.Bütün o işittiklerimi yazmak istiyorum bazen,yazamadığımda da her yerim karıncalanıyor. Dönüşte terminale uğruyoruz,ertesi gün öğleden sonra gitmeyi planlarken sabahın körüne mecburiyetten bilet alıyorum hem de 43 numeroda.Önce isyan etsem de sonra olsun diyorum "yarın belki de yanıma hiç kimse oturmaz ve ben ayaklarımı uzata uzata giderim" Eve varıyoruz ama ben elbette ki yatacağımı hayal bile etmiyorum.Zaten zeynep söylenip duruyor sadece bir gece kaldığım için,bir de yatacağım dersem üzerime panter gibi atlayacağına hiç kuşku yok. Onun çok sevdiği terasına geçiyoruz,salıncağın üzerinde ki 50 kadar kitabı kaldırıp oturmak için yer açıyor.Sonunda yumuşak bir yer bulmanın heyecanıyla kendimi salıncağa atıveriyorum.Zeynep başlıyor anlatmaya,o anlatıyor ben dinliyorum... -Kız sallama şu salıncağı uyuyacam bak! -Napim anlatırken heyecanlanıyorum ondan sallıyorum... Bazen onu susturup söylediklerine itiraz edecek oluyorum ama mıh gibi ağzımı kapayıp,kelimeleri isteksizce yutuyorum.O olsa şimdi on kere, bin kere bana söylenmeye başlamıştı.Ama ben kendimden biliyorum o ne kadar konuşsa da ben gene bildiğimi okuyorum.Onun da ne söylersem söleyeyim bildiğini okuyacağını bildiğimden susuyorum... Farklı yollar çizsekte geldiğimiz ve buluştuğumuz nokta onunla hep aynı ,ruhumuzda ki çizikler de belki de bu yüzden birbirine çok benziyor. Sabah üstümde ki tüm yorgunluğa rağmen dinlenmiş ve uykumu almış açıyorum gözümü.Telaşlı telaşlı hazırlanıp kahvemi içmeyi de ihmal etmiyorum o aralıkta.Nasıl geçecek onca yol diye dertlenirken evin her yerinde ki kitaplara bakar buluyorum kendimi.Yemin ediyorum size Zeynep'in evinde banyoda tuvalet kağıtlarının altında Halil Cibran'ın kitabı var Ani bir hareketle elim kitaplıkta ki bir kitaba uzanıyor...(ELİF ŞAFAK-Siyah Süt...Bu kitabı seçmemin bir tesadüf olmadığını kitabı yolda okumaya başlayınca anlıyorum.) Hiç sevmiyorum vedalaşmayı ama vedalaşıyoruz...O, ben otobüse binerken bile hala söyleniyor, az kalmışım diye...Ama unuttuğu veya gözardı ettiği bişey var.Haklı aslında, çünkü bunu ancak anne olduğunda anlayabilecek.Ben onunla mutlu anlar yakalamanın, onu kucaklamanın keyfiyle biniyorum otobüse.Zaman öyle acımasız ki, ha bir gün ha beş gün,en uzunu bile akıp geçmiyor mu sanki... Dönüşü sonraya saklıyayım eniyisi,fazla uzun olmasın, bu kadarla kalsın şimdilik...

Bende senin benden önce ölmeni istemiyorum canım napıcaz öyleyse Gene ağzımı bi karış açık bıraktın biliyomusun...Bu şiir,bu şiir sana söylemişmiydim bu şiiri çok sevdiğimi ben,hayır söylediğimi sanmıyorum Bakla ol sen ha ha ha niye böyle dedim bak...Aslında güldüm ama bunun çok iç burkan bir hikayesi var bende. Herşeye sinirlenen,her fırsatta bizimle kavgaya tutuşan huysuz babacığımın hikayesi... Babaannem öldükten sonra mezarlığa ziyaretlerinden bir tanesinden dönüşünde elinde baklalarla döndü. -"Baba hayrola baklamı canın çekti baklamı pişirticen anneme" dedim. Babam her ne kadar sert görünse de gözyaşları hemen gözünün ucundadır.Gözleri dolu dolu dedi ki; -"Bu baklalar babaannenin mezarında bitmişti,bu baklalarda annem var" O baklaları bir köşede hala sakladığından eminim,benim babamsa saklıyordur... Beni de gömerken nergiz tohumlarıyla gömsünler mümkünse,mis gibi kokular salan nergiz olayım

Evet gösterivedim onları da işte... Buyrun efem size de ikram edelim sırmalıda

Evett gelir... İşte aynen şöle gelir... KüçüK ellerin anası İlyada,Zeynepp,Radya

Şiiişşşt kavga etmeyin döverim bak...

Geldimmmmmmmmmmm..... YİYİN GARİ..

k.akkurt(23), mavicocuk(21), gulll(22), crocus_1907(18) İyi ki doğdunuz arkadaşlar...

Selamlar,hoşgeldiniz..

TOYOTA RAV4 AD http://www.youtube.com/watch?v=dAQdCxG9H4w

PEPSİ MAX-SIFIR ŞEKER http://www.youtube.com/watch?v=IiICLg-S4n8

256 kutu içinde çizdiğiniz şekillerle veya koyduğunuz noktalarla güzel melodiler keşfedebilirsiniz. http://lab.andre-michelle.com/tonematrix

Hoşgeldin canım Aslında var ya toplantı da konuşulanları burada yazmak iyi fikir aslında,top on listesinde birinci olurum valla Ah şahnazım ah, daha yaşayacak güzel günler vardır inşallah ama vakit dolduğunda elbette ki birbirimizi uğurluyacaz en güzel şekilde...

25 MAYIS PAZARTESİ 1944. Nuri Demirağ'ın fabrikasında yapılan ilk Türk uçağı İstanbul'dan Ankara'ya uçtu. 1954. Tokyo'da yapılan Dünya Serbest Güreş Şampiyonası'nda, Türk Milli Takımı şampiyon oldu. Aynı gün Türkiye, Osmanlı borçlarından kendine düşen payın son taksitini ödedi. 1961. Nispi temsil sistemini getiren Milletvekili Seçim Kanunu Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde kabul edildi. 1963. 30 Afrika ülkesi bir araya gelerek Afrika Birliği Örgütü'nü kurdu. 1968. Şili'de öğrenciler üniversiteyi işgal ettiler. 1979. Cezaları Af Yasası ile 24 yıla indirilen hükümlülerin tahliyesine başlandı. 1983. Milli Güvenlik Konseyi kürtaj yasa tasarısını kabul etti. 1987. Sosyolog Doçent Doktor İsmail Beşikçi infaz yasasından yararlanarak tahliye oldu. 1988. Irak Basra'yı İran'dan geri aldı. 1989. Mihail Gorbaçov, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği devlet başkanı oldu. 1995. Nasuh Mahruki dünyanın en yüksek tepesi Everest'in zirvesine çıktı. Mahruki Everest'e tırmanan ilk Türkiyeli oldu. 1997. Özgürlük ve Dayanışma Partisi (ÖDP) "Ne Refahyol Ne Hazırol" mitingi düzenledi. Bugün Doğanlar: 1974. Tiyatro sanatçısı Ulvi Uraz. Bugün Ölenler: 1892. Yugoslav lider Mareşal Jozef Tito. 1899. Helikopterin mucidi, Rus asıllı Amerikalı mühendis İgor Sikorsky.

mdeniz02(29), teomanpano(21) İyi ki doğdunuz arkadaşlar...

Haydaaaa yaşlı diyor kendine...Bende mi alıştırsam bu" yaşlı" kelimesine kendimi.Eh şunun şurasında 14 cük yılcık kaldı 54 de ama dilim alışsa bile ruhum alışmaz ki,çünkü o daha gencecik... Hem dayıcım sen de çok iyi biliyorsun ki biletleri yaşa göre kesmiyorlar...

Ölüm marşıda olsa illa ki birşeyler tıngırdatsınlar arkamdan...

Bu da sizin bakış açınız tabi.. Güle güle...

aydin(34), biR deLi'nin GünLüğü(24), unknown rocker(19), denizimu(19), chemist(30) İyiki doğdunuz arkadaşlar....

ruyet(24), GÜLSÜN(20), ferit(21), remzisky(27), NEHİRR(23), QuickShare(27) İyiki doğdunuz arkadaşlar....

Asıl şu ütüye çare bulsalar ya