Çok Radikal Farklı Bakış Açıları

[Φ democrossian]

Olaylara ne kadar farklı, ama çok farklı, kökten ve radikal biçimde çok farklı açılardan bakmak ne kadar  da olası.

Bana bunu yazdıran olayın çok basit bir rastlantı olduğunu düşünmek de son derece normal, bundan derin anlamlar çıkarmak da olası.

Gece yarısından sonra saat ikide nefes alamadığımı farkederek uyandım. Burun deliklerimde birer tıkaç var gibiydi. Bu şekilde uyumamın olanaksız olduğunu anlayınca kalkıp nöbetçi eczane baktım. Şansıma yakında bir tane vardı. Giyinip çıktım ve eczaneyi elimle koymuş gibi buldum. Ben gibi hayli dertli insan vardı. Neyse eczacı bana bir şekilde öncelik verip tek istediğim şey olan burun spreyini aradan verdi. Caddeden ayrıldım sokağa girdim ki peşimden telaşlı bir ses beni durdurdu. Bir adam "kardeşim hastam var allah rızası için nöbetçi eczane var mı" dedi. Tam adamına sordun filan demedim. Adama eczaneyi bulamamasının olanaksız olacağı şekilde tarif ettim. Çünkü adam çok telaşlıydı. Dualar ederek koşarak tarif ettiğim yöne gitti.  

Şimdi... Bu olay tabii ki tesadüf. Gece yarısından sonra bir eczanenin civarında yardıma muhtaç kişilerle onlara yardımcı olabilecek kişilerin karşılaşması kadar doğal bir şey olamaz. Fakat insanın aklına o adama yardım ettirmek için beni birisi gecenin ikisinde uyandırdı mı acaba diye bir düşüncenin sinsice sokulması da kaçınılmaz oluyor. Bana rastlamasa o adam yine de eczaneyi bulurdu. Telaştan gecikir, bir hata yapar mıydı, yardıma gerçekten ihtiyacı var mıydı, bilemiyorum. Ama tarifim üzere benim bulduğum gibi eliyle koymuşçasına eczaneye ulaştığından eminim. 

Bu olay son derece basit sıradan bir rastlantı, bu son derece kesin. Fakat bir kastın o yardıma muhtaç adama yardım ettirmek için beni yatağımdan kaldırıp dışarı çıkardığı düşüncesini kafamdan kovmak çok kolay değil. "Rastlantının nedenleri" elbette var ama kastı, amacı yok yani şimdi!!! Bunu iddia etmek inanç olur!

Buna benzer olaylar aralıklarla oluyor. Bir sefer arabamın önüne aniden küçük bir kız çocuğu fırladı. Çok ani bir refleksle frene bastım. Aynı anda bir kadın da arabanın önüne atlayarak çocuğun üzerine kapandı. Görüş açımdan çıktılar, onları kaputun altında göremiyordum. Fakat hiç bir temas sesi olmadı. Kapıyı açmama kalmadan kadın kalktı ve çocuğu kenara çekti. Şansınız var anında frene basabildim dedim. Kusura bakmayın çok özür dilerim dedi. Önemli olan size bir şey olmaması dedim ve yürüdüm. Yolda gözümden yaşlar geldi. O kadın çocuğu için ölmek üzere arabanın önüne atlamıştı. Vücudunu çocuğuna siper etmişti. Anne şefkati ve fedakarlığını bundan daha canlı nasıl görebilirdim? O kadıncağızın elleri dizleri kesin yaralanmıştır, çünkü yüzme havuzuna atlar gibi çocuğun üzerine kapandı.

Kim bilir onlar kimdi... Onlarla tanışmadığım için seviniyorum tabii... Hastanede polise ifade verirken isimlerini öğrenmek de vardı... Acemi bir sürücü ikisini de öldürürdü. Her zaman söylerim, otomobil silahtan farksızdır. Emanet vermek doğru değildir. Fren yerine gaza basıp bir çocuğu öldüren biliyorum. Olay görgü tanıklarının sürücüyü kasıtla suçlamalarına varacak kadar vahimdi. Otomobil durmak bir yana canavar gibi çocuğun üzerine atlamıştı. Ama kasıt elbette yoktu, basit bir fren yerine gaza basma vakası... Sürprizler bazen korkunçtur.

[Φ democrossian]

Olaylar bazen denk gelebiliyor. Bir defasında evrimle ilgili bir tartışma yapıyorduk. Ben konuyu türler arası rekabet kapsamından daha geniş bir bakış açısına çıkarmak ve tür içi rekabeti konu etmek istiyordum. Bunun tartışmaya yeni bir ufuk getireceği düşüncesindeydim. Konuyu buraya nasıl çeviririm diyor ama çok da kafama takmıyordum. Bir şekilde laf buraya gelirdi. Hiç aklımda olmadan sırf bir şeyler okumak amacıyla rasgele kitaplıktan bir kitap seçtim. Ne olsun Gen Bencildir olsun tamam. Rasgele bir sayfa açıp okuyayım dedim. Rasgele açtım tamamen ve şok: Tür içi rekabet!!!  

Ama yani bu kadar olur! Tabii bunu rastlantı olarak ele alacaksak ve rastlantının nedenleri varsa, tabii ki bu ilk kez okuduğum bir kitap değil. Bu kitapta bu konunun olduğunu da biliyorum. Ama kaçıncı sayfasında olduğunu hatırlamıyorum. Ama bilinçaltım hatırlayabilir. Bilinçaltı insana bazı oyunlar oynayabilir. Biraz da şansın yardımıyla tek açışta kitabın bu bölümünü açabilirim!

Eğer daha önce hiç okumadığım bilmediğim bir kitap olsa ve bunu da kitaplığıma kim bırakmış, bu da nerden geldi neymiş bu neden bahsediyormuş diye rasgele açmış olsam da tür içi rekabetin anlatıldığı sayfalarla yüz yüze gelsem bu daha acayip olurdu. Bu durumda hey birisi mi var yukarıda diye gözlerimi şüpheyle çevirebilirdim. Ama bu bile tesadüf olabilirdi. 

Bir insanın "yalan söylüyorsam kafama taş düşsün" demesi üzerine kafasına bir taş düşmesi de istatistik olarak olanaksız değildir. O yüzden böyle olaylardan mucize çıkarılmaz. 

Çıkarılmaya kalkışılsa bile benimki mucize ya da keramet olmaz. Buna İslami ıstılahta yani jargonda "istihraç" denir. İslami jargona bakacak olursak mucize peygamberliğin, keramet evliyalığın  belirtisi iken, şeytanın askerlerinin de şeytan sayesinde gösterebildikleri sıra dışı olaylara istihraç denmektedir! 

Atatürk'ün hayatında 19 rakamının çok yer alması kimilerince Atatürk'ün Allah tarafından gönderilmiş olduğunun kanıtıdır ama Mehdi olarak mı Deccal olarak mı? Muslimlerin anlaşamadığı bu! 

[Φ Radya]

Sen geçende de bi laf ettin ben görmemezlikten geldim bilerek..Hani dedin ya "kul sıkışırsa hızır yetişirmiş" ...

hahaha yok oltaya gelmeyeceğim, gelmek isteyen gelebilir..

[Φ democrossian]

3 saat önce, Radya dedi:

Hani dedin ya "kul sıkışırsa hızır yetişirmiş"

O lafı ben demedim yalnız. Hani derler ya deyip aktardım sadece! Yoksa hızıra inandığımdan filan değil! Hızır diye biri yoktur. Efsane.  İlyas ile buluşup ikisi ortalığı filan da yeşertmezler! Masal bunlar... Masallara da bazen atıfta bulunulur. Normaldir.