LostsouL

çaresizlik: isteyipte korkuluga konamayan kargaların, kendi kanatlarını kendi sırtlarında dövmesi gibi.. sensizlik: karsılıgı olmasada türkceye cevirmeye calısmak gibi, kürtce bir askı...

kaybedicek hicbiseyi kalmamıs bir insan gibi yazıyorsun.. mademki kaybedicek bişi kalmadı..neden simdi canının her istedigini yapmıyorsun? sana akıl vermek gibi bi haddim olamaz..acının buyuklugunu ve neler kaybettigni senden baska kimse anlayamaz.. sadece basit dusunmek gerektigine inanırım boyle durumlarda.. cunku ne kadar ince ayrıntıya girersen o kadar sarılırsın.. kabul et..yenildin..kaybettin..hersey gechti.. simdi elinde kaybedicek hicbişi yohk.. hatta yasamak icin takatim yohk diyorsun...yaşamak ve ölmek aynıysa..neden simdi yarım bıraktıgın hayatına devam etmiyorsun.. ne kaybedersin artık icinden gelen herseyi yapsan.. tum yaptıklarını yapacaklarını bir anlamı olmak zorunda deil..sadece tadını cıkar.. hepimz öyle yapmıyormuyuz cogumuz farkında olmadan.. yasadıklarınla yüzleşmeye sorgulamaya yada cevaplar bulmaya kalkma..elleme..bırak kalsınlar.. simdi nokta koydugun yerden yeniden basla yazmaya..buyuk harf kullanmak zorunda deilsin..icinden geldigi gibi.. ne kaybedersin?

bir yabancı selamı ile huzunlere daldım...kendi ellerimle ben beni kederlere saldım sonunda bir oyuncak kara sevda aldım senden..yani deişmedim hala öyle biras cocuk kaldım.. ne gusel sarkı.. böle bi sarkı duyuyorum ondan sonra sanki biri yangın alarmını calıstırmıs gibi sirenler calmaya baslıyor bir telas bir kosusturma herkes yangından ilk kurtaracaklarını alıyor yanına ben yuregimi cıkarıyorum kilitledigim dolabımdan sıı sıkı sarılıp kosmaya baslıyrum işte o anda yuregim oldugunu hissediyorum uzun zamandan sonra.. ve baslıyorum yazmaya: şiir oluyor once sonra buyuyor yazdıklarım makale tadında karalamalarım ardından kuculuyorum yazdıklarımın altında tasıyamıyor susuyorum utandıgımdan deil...beceremedigimden kısa cumleler kuruyorum nokta koyamadıgımdan deil virgullerle nefes almak hosuma gitti icin genis zamanlara sarkıyor söylediklerim sonra kırmızı ojeleriyle bir kız goruyorum gozlerinin ici ıpıslak yeniden dönuyorum sarkıma aldanmadan inanmadan kendi soyledigim yalanlara yeni bir dunya kuruyorum..icinde tum hırslarım istemlerim..isteyemediklerim..cekinip te susamadıklarım sonra sarkı yavaslıyor aksam oluyor ömrun düş yorgunu kızıl ısıkları yuzume vuruyor gozlerimi alan gozlerinin bugusu deil gidisini ardından gozlerime kalan caresisligi.. yohk öyle el gibi durma gül biras.. sana gulmeler yakısır.. yohk öyle güz gibi soguk olma güz ayrılık tasır.. ne diimki yarım kalmıs yuregimin sancıları dondurup bir dolaba saklamıstım ben onu.. simdi kim caldı bu alarmı..bu siren sesleri..dumansıs yangınların asılsıs ihbarları olmalı canım sıkılıyor.. durmadan kosturmaktan..dursam diyorum.. ellerinde yangından ilk kurtarılacaklarıyla bir suru insan ben yuregime sarıldım sımsıkı..simdi o bile agır geliyor.. sanki hayatımdaki herseyi kurtarmısımda yangınlarımdan kalbim duracak diye korkuyorum... ömrümün son yangınında..

aşk bahara uzak ölüme yakın kadere yenik benim dudaklarımın arasında senin kalbinde benim durmadan iççektigim senin gülümsedigin seni düşündükce bu hayata bağlanmaktan korkuyorum seni aklımdan cıkarınca ölümden.. geldiğinden beri nerdeyse hicbisi yazmıyorum her gidişinin ardından şairligim tutuyor.. elinin şeklini aklımda tutup dokunabilmek icin senaryolar yazıyorum uzun zamandır ilk kez bekliyorum kimseyi hicbişeyi beklemedigim gibi ve özleyebilmeyi anımsadım yohklugunda uzanıp camların bugusuna adını yazıyorum sonra gülüyorum cocukluguma ama silemiyorum hayatıma girdiginden beri tuhaf bir merhamet dokunuslarımda sokakta gördugum her cocuk gulumsuyor ve ben ne zaman deniz kenarına insem bu istanbul sen gibi kokuyor.. simdi yohksun ya tuhaf karnım da bir agrı var varlıgına sevinirken kafiye bulmakta zorlanmamak gelirsin diye kısa bırakmak cumleleri gidip gelip gidip gelemeyip gelip seni bulamayıp seni bulup dokunamamak.. sanırım tanrımın bana sundugu en son imtihan sensin.. bu sınavı gecersem cenneti vaat ediyorlar.. sanırım dönem uzatıp bir sure daha seninle kalıcam bu tuhaf kelimeler diyarında özlemek böle bişimiydi? yohksun diye kendime sudan sebeplerle bahaneler uydurmak yalan söyle bana ama nolur gelicem de... ben beklicem yatırıp gözlerimi gözbebeklerine..

sanırım gelmiceksin..yada gelemiceksin.. seni beklerken biras foruma baktım..yasdıklarımısı okudum sonra maillerini okudum durup durup sana bakıyorum..ferkında olmadan geldinmi die yohksun bi iki arkadasla konustum calıstım yani konusmaya sonra sıkıldım mynetin sayfasına girip okey oynadım..masadakilerle tartıstım masadan atıldım sonra maillerimi kontrol ettim sana bişiler yazmak istedim.. yasamadım..kapatım pencereyi.. odamın penceresini actım soguktu rusgar geceyi dinledim..gokyuzu acıktı ama yıldızlar yohktu.. senin yanındadırlar simdidiye aklımdan gecti.. ekrandan gozlerimi alalı sanırım iki dakika olmustu..aslında otus saniye olmus..yine baktım listeme senin dısındaki herkesi engelledim.. bir sana actım kapılarımı yohktun.. napıyorsun simdi? uyuyormusun.. aklındamıyım? biliyorum bugun seni cohk ihmal ettim dogru duzgun yazamadım yaınnda olamadım dısarı cıktım seni aklıma alamadım aklımdaydın seni dusunurken baska bişi yapmadım sonra sorularım geldi aklıma yanıtlarım yıkılmarımdan sonra ayakta kalmıs umutlarım beni sana tasıyan neydi bilmiyorum yada seni aklımın seyrine sokan.. biliyorum bugun ihmal ettim seni hemde cohk fazla.. belkide yazamadıgm icin erteledim bişileri simdi yohksun diye canım yanıyor aklındamıyıım? ruyanda beni goruyormusun? goremessin dimi..cunku gorunecek kadar cohk olamadık hayatmısda.. yarından sonra gideibilirim demiştin simdi gidişinin yıkıcı etkilerini hesaplıyorum tum uzmanlıgımla.. neyin uzmanlıgı deme bana hala küllerimi surpumeye calısıyorum aklımın seyrinden.. bunun masallar la bir ilgisi yohk biliyorum ama masalımsı bir sevdaya dönusucek bu diye korkuyorum hani su gece yarısı oldugunda bal kabagına donusen araba gibi bizim ardımısda bırakıcak camdan ayakkabılarıms olmayacak biliyorum tuhaf kelimelerimisden baska hicbir kanıt bulamayacaklar birlikteligimize dair.. sana dair.. uyuyormusun.. cıhk gel simdi ellerinde yıldıslar kırmısı ojelerinle.. denizin kenarına kadar indim kokunu duymak icin durupdurup akıp giden sarklara mudahale ediyorum..benim istedgimi calmıyor diye radyoları kapatıyorum gelmiyorsun diye kendime surat yapıyorum biliyorum bugunku eşşekligimin iler tutar yanı yohk tutarsıslıgımın agırlıgını tasıyabilrmiyim bilmiyorum ne zaman hayatıma bu kadar girdin diye sormuyorum kendime cunku biliyorum ilk yazdıgını okudugum gun hersey icin cohk gecti artık genis zamanlı ikili bir yalnızlıga soyunuyorduk benim kelimelerim biticekti senin sabırların acımıza öfke nobetleri ekleyip intikam cıglıklarıyla yeni eserler yaratacaktık sınırlarımızın farkındaydık.. hayali kurarken cizgirlere basmamaya özen gosteriyorduk gercekten icimdesin simdi ayak seslerin kulaklarımda kokun, damagımda saklı kalmıs tadın gibi.. merak ediyorum seni öptugum zaman da simdiki gibi yanık karanfilmi kokucaksın? merak ediyorum bu cizgileri gecmeye kalkarsam sende beni yakıp bırakacakmısın? uyuyorsun d`mi.. gelmemenin gecerli bir nedeni olmalı mutlaka..bana kızmadın d`mi? simdi seni bekleyebilmek icin aklıma geleni yazıyorum seni yanımda tutabilmekicin aklıma geleni soyledigim gibi.. önce heyecandan sonra yaşlılıktan titriyor ellerim.. ne olur kızma..genc deilim ki sevgilim.. uyuyan kadın..senden yıllar once yazılmıs şiirimemi geldin simdi.. yohksa sen geliceksin diyemi verildi bu kelimeler bana bilmiyorum.. ama simdi eski şiirlerimi de yeni kelimelerimi de daha cohk seviyorum yaşım kadr gectim sevgiden... her sevgi deildi böyle derinden... yohksun d`mi yohkluguna alıstırıyorum kendimi..varlıgına tutuldugum gibi.. neydi aslında bu olup biten yarın sabah uyanır uyanmas yine bilgisayarın basına gecicekmisin? kahvaltın etmeden yuznu bile yıkamadan yine bana bakmak icin gelicekmisin? ve tum gun beni aklına sarıp , gelişim icin kelimelerini saklayacakmısın? bagımlılıgın baglıyor beni sana her dakika biras daha fazla.. yine benim icin bişiler yazıcakmısın.. cohk olurdu d`mi simdi özledim desem.. gel desem.. ... geldin..

gitin sesinin yankısı bile kalmadı odamın icinde kelimelerinin golgesinde gulumsuyorum inkar ettigim tüm yasanmıslıklarım karsısında hukumler giydim umrumda deil simdi bir su brikintisini kıyısında uzerindeki yansımalara şiirler yazıyorum gittin..giderken beni aldın saclarının kokusunu bıraktın ojelerinin rengini iççekişlerinin ve beni beklemelerinin cesaretiyle özluyorum seni caresisligimden utanıyorum gunlerdir gelsen diye adaklar adadıgım tanrıma borcluyum geldiginden beri gulumsuyorum bu sehre yalan deil.. soyleyemediklerimi simdi susuyorum icimde biriktirdigim onca kelime canımı yakıyor karasularımdaki butun multecilere kucak acıyorum artık senden haber getirirler diye ve hala gitmene izin verdim die kendi canımı yakıyorum bu plansıs gelişini acıklayamıyorum acıklamak ta istemiyorum ne cok erteledim sevda sozlerini geldiginden beri hayatıma mavi desem olmuyor icim dısım bembeyaz dudaklarımda senin gulumsemen ben, sen diye kendime sarılıyorum sen diye aklımda tutuyorum öpüşlerini.. geldiginden beri hayatım kırmısı yüzüm yanıyor durmadan ellerimdeki telas gözlerimdeki yoklugunun korkusu biliyorum aklındayım aklımda olman yetmiyor özlemek iki ucu keskin bıcak ne seni cıkarabiliyorum aklımdan nede icimdeki yaraları kanatmadan durabiliyor bu icimdeki durmadan senin peşinden giden kaçak...

elbet şiir olacak sairin tesellisi ve en kotusu bile işe yarayacak asklasmaların..yazana deilse bile okuyana sen aska asıksın musaitsin kelimeleri abartmaya.. bis olsa olsa bir muddet asklastık..asık olamadık.. bırak yoluma gideyim bildigimce yabancısı deilim yabancılasmanın.. ben seni gordugumden beri bu kadar suskunum sen geldin diye susuyorum gidersen intihar olur iccekişlerim kalırsan susarım..varlıgına susadım ben.. yohklugunla temyize gidemez idam fermanlarım..

günaydın..ışıltınla acmak yeni bir gunu..hüzünlü istanbulumun soğuğu gitmiş yerine bir sonbahar günü bırakmıs.. yuzumde kırmızı siyah parmak izleri..senmi öptün beni bu kadar.. üzerimde kokun, aklımda beyaz ojelerin.. bugunu hicbir günlük kayıt edemiyecek.. cunku hic bir alıskanlık gibi olmamalısın sen.. içimdeki karın agrılarının şiddeti artıyor. ellerimin arasındaki ellerinin hayaliyle avuclarım terliyor.. hangi düşten düşmüştük biz..simdi ayılmaya calısan bir cerrah gibi, yıkanmakla gitmiyor beynimin icindeki sarsıntılar... simdi baktıgın denize bırakıyorum gecelerin tortusunu.. her gun biraz daha sana uyanıyorum..ruyalarımın tamamlayamadıgı.. her gun biraz daha ayılıyorum bu yuzyıllık uykudan..kanıma enjekte edilmiş panzehir gibisin..damarlarımda yayıldıkca sen gibi kokuyorum..kendime sarılıyorum gunlerdir.. günaydın...ışıltınla acmak yeni bir günü.. seni benden aldı diye geceye kızmamı engelliyor sabahın bu en bağışlatıcı gülümsemesi..

gechti... verdigim rahatsızlık kırdıgım kalpler icin sahiplerinden özur dilerim.. yalnızlıgıma tasıyorum artık kelimelerimi caresizligime baska bir isim bulmam lazım baska bir sehrin ikliminde üşüyor ellerim.. ben bu işe basladıgım zamanki ben deilim artık simdi baska bir kalbin körfezinde demirledim sevdanın rengi acık mavi gokyuzu parcalı bulutlu icimde karamsarlık artık baska bir sehrsin ikliminde üşüyor ellerim sözlerim yabancı bir dilde.. sevdanın rengi mavi gechti... verdigim rahatsıslık icin özur diliyorum..

```gitmek çok zor biliyor musun..söylemesi bile çok can yakıyor.bu ne bilmiyorum;bir oyunmu,serzeniş mi yada başka bişey?emin olduğum tek şey içten geldiği...içe gittiği..``` belki kalmak daha zordur...bir gun gidecegini bilerek. belki de hic baslamasaydık, görmeseydik duymasaydık hissetmeseydik.. inanmasaydık bugulu gozlerin sevdasına iç cekmelerin gizemlerini sorgulamasaydık ve içimize gömmeseydik içten gelen sevda sözlerini.. belki kalmak daha zordur.. bir gün bitecegini bile bile inadına bir dikkafalılık inadına körluk ve duymazlıkla kalmak.. simdi yoklugun ellerimi baglıyor aklımda ucusan kelimeleri bir arada tutamıyorum mantıklı bir acıklama arıyorum gunlerdir hangi mısranda tutulmustum sana simdi yazdıklarını icimde buyutuyorum.. ne zaman gideceksin bilmiyorum.. kalırsan yeni bir baslangıc olmayacak bu olmayacak bişi gibi bu neydi aslında tüm yasadıklarımızın uzerinde suzulup duran bir kalp agrısı bir oyun...bir serzeniş.. yarım kalmıs zamanında söylenememiş sevgi sözlerinin simdi geri gelip hesap sormasımı gitmek cohk zor.. gidecegini bilipte yazmak içimi kazıyorum durmadan eski ayrılıkların izlerini temizliyorum.. gideceksen eger beni bırakacaksan bu ilk olmalı ilk defa yıkılmıs gibi canım yanmalı gelişine hazır deildim..affet beni.. simdi izin ver gidişine göre ayarlansın ölümün saatleri.. gitmek zorundamısın?

kendi sorularımın altında kalıyorum gunlerdir.. hic bir anlamı olması gerekmiyordu yapılanların yazılanların ipini koparmıs bir ucurtma gibi rusgarların kolları arasında savrulan kayıp bir ruhtum ben simdi kuramadıgım cumlelerin agırlıgını tasıyamıyorum sıcaklıgın, kelimerine yükledigin anlamların tuhaf bir alışkanlık oldu bu sigaralarım küllüklerde yarım kalıyor ickim kadehimde durup durup yazdıklarına geliyorum bir anlamı olması gerekmiyor biliyorum yada soruları karıstırırsak buna bu herneyse bozulur diye korkuyorum icim icimi yiyor.. camların bugusuna dokundukca sana yazıyorum gozlerimi kapadıkca korkuyor beni gelip alsan diyorum sonra kendime kızıyor soramadıgım soruları tahtaya diziyorum tek ayak uzerinde dursunlar die bu dönem bitmez bu okul farkındayım aklım fikrim sende yoklugunu acıklayamıyorum. kapanmıs yaralarının izlerine dokunmayı istiyorum durmadan.. bilmedigim bir sehrin hic bilmedigim sokakları gibisin ne zaman seni düşünsem baska bir cıkmazda acıyorum gözleirmi bu yosun kokusu bu martı cıglıkları ellerinde yıldızlarla kapıma gelen o kadın senmisin.. gozlerinin altında yorgun yılların izleri okudukca baska bir ruyaya uyandıgım senin kelimelerinmi.. gunlerdir gulumsemeni hayal ediyorum.. sen gulumserken dudaklarının aldıgı sekillerin abartılası bir anlatımı olmalı göremiyorum ama cok guzel olduklarını biliyorum usta bir ressamın fırcasından cıkmıs gibi.. yorgunum..gunlerdir nefes almadan yazmaktan tüm gun durmadan koşturuyorum zaman cabuk gecsin die.. kacırdıgım butun vapurlara butun randevulara erken gidiyorum sayfama girdiginden beri aklımdaki tum anılara biras daha uzaktan bakıyorum hayatımdaki karanlıklara simdi senin yazdıgın her kelime icin acıklama istiyorum cunku yetmiyorsun üstüne ekliyorum caresisliklerimin ne kadar derinde olursan ol umrumda deil.. hangi karanlıga neden girdigin butun kimliklerini bırak evden cıkarken kırıklarını al kalbinin heba edilmiş kelimelerinin yerine yenilerini koyamıyacaksak ne anlamı kalıyor bekle beni.. ya ışıgında olucam yada gelip karanlıgında bulucam seni...

bir sure sonra kirliyle temizin bir farkı kalmıyor.. insan kirlendikce arındıgnı hissediyor.. temizlendikce kirliliğe daha cohk yaklastıgını.. sonra vazgeciyorsun aradaki cizgiyi belirginleştirmeye calısmaktan.. araladıgın sayfaları karalamaya devam ediyorsun..

temis bir sayfa araladım kendime.. ``` yorgun görunuyorsun biras uzan istersen.. sever gibi yapma artık daha henüz vakit varken.. bir kac yaralı ruh bir kac bira şişesi..elimisde bunlar var...mutlu olmaya yetmeski.. yalanlarımıs güsel inanması zevkli.. bir sey sevmeye degerse ölmeye de degermi..? bir kac uyku hapı bir kac kıskanclık krizi..elimisde bunlar var mutlu olmaya yetmeski.. bası yalanlar güsel.. bası gercekler acıymış. bası ölümler uzun... bütün hayatlar kısaymış. calısmıs kaybetmiş kosmus yorulmustuk.... birbirimise icmeden dokunamaz olmustuk.. bir kac kalp agrısı bir kac imdat cagrısı..elimisde bunlar var..mutlu olmaya yetmeski.. yetmeski.. bası yalanlar güsel..bası gercekler acıymıs. bası ölümler uzun...butun hayatlar kısaymış. Teoman ``` temis bir sayfa araladım kendime.. ama köşelerindeki kıvrılmalardan kurtulamadım bir turlu.. düselsinler die köselerine ataclar taktım durmadan bir gun farkettimki sayfalar atacları yamultuyorlar.. sonra sıkıldım araladıgım temis sayfayı karaladım.

yaralarını avuclarımla kaparsam duracakmı akan kanların.. icindeki acıları nasıl kapatırım bilmiyorum.. gelmemek mi..? hic gitmiyorum ki bırakıtıgın yerden.. yokluguma alısmayasın diye dokundugum her yerine kelimlerimi bırakıyorum.. okumuyormusun? bazen, ne yaparsan yap, olmuyor.. erteledigin sevinclerin gulumsemelerin neden aglıyorsun neden konusmuyorsun yoruldum suskunlugundan neden gormuyorsun dizlerimin uzerindeyim gecelerdir gelsen diye yalvardıgım tanrımla didişiyorum neden karartıyorsun bakıslarını ben ışıgınla renkli ruyalar goruyorum.. kim yıktı seni.. avuclarında derin ayrılık izleri ne cok kanamıssın yalnızlıgınla bilirkişi raporlarında basarısıs intihar notlarına rastlamıslar ne kadarını öldürdün kendinin? simdi benim bekledigim hangisisin.. seni ben mi uydurdum yohksa, yohksa hala boş bir ekranamı yazılıyor yalnızlık notlarım kimsin sen.. duvarlarının ardından seslenmeye calıstıgım.. acık yaralarını saramam belki belki yenileri eklenir korumaya calıstıgın kalbine bu yuzden mi hayalinde saklıyorsun beni duvarlarına kazıyorum sözlerimi kimsin sen? ya gelirsen diye umutlar ekiyorum gelmiyorsun zamansıs bir kar yagısı baslıyor uzerime sanki tek lanetlenmiş yaratıgı bendim tanrının belkide bu yusden en cohk beni cezalandırır yohklugunla ne gerek vardıki simdi sen gelmeden oncede acıklayamasdım bu yohksullugu bir gun bir daha gelmiceksin biliyorum tum bunlar yazıldıgı yerde kalıcak ve bir kursun sıkıcaklar aşkın düştügü yerde gögsune sorulanlar iyi bilirdik diyecekler hala anlam yüklenemiyor hala anlatamıyorum sussam diyorum sacmalamyı kessem biri yakalarımdan tutup dolaba carpsa istiyorum ne tarafa baksam ...... bakmasam.. senden baska görmek istemiyorum.

istedigin gibi istedigin eklemeyi yapabilrsin..ama mumkunse senn kelimelerin senin sözlerin olsun.. ben mumkun oldugunca kendi cumlelerimi aktarıyorum.. begendigin icin tesekkur ederim..benim için bu başlık bir çeşit gunluk haline geldi.. her gece gelip bişiler karalıyorum..anlasılabiliyorsam ne mutlu bana.. hic tanımadıgım belkide hic tanısmayacagım insanlarla ortak bişiler yaşıyor/yaşamış olmak, hayatın aynı yollarından gecmiş olmak ve paylaşmak guzel...başlık herkese acık..belki yaralarımızı birbirine gosterirsek yad yalnızlıklarımısı bu hayat daha yaşanabilir bir hale gelebilir..

bir yudum su gibisin..yanıyorken yohklugunda gelsen diye bekliyorum geldigin an doyamıyorum varlıgının sarhoslugundayım hala, gittinmi? simdi havadamı kalıcak yazdıklarım canım yanıyor... simdi unut bunları, kelimelerimin ardındaki o tuhaf varlık senmisin? aklımın pesinden kostugu..gittin.. giderken beni aldın kelimelerini bıraktın giderken öpüşlerini bıraktın dudaklarımı aldın giderken nefesimi aldın kokunu bıraktın simdi ne kendimi tamamlayabilyorum nede seni aklımdan cıkarabiliyorum giderken bildigim inandıgım her varlıgı aldın, bana seni bıraktın simdi yokluguna alışabilmek icin mumlar yakıyorum yarın gece geliceksin d`mi..? yohksan... zaten bir anlamı da yohk.. gelmessen eger bu canı da sağ bırakmasın d`mi?

yazdıkların icimde yankılanıyor..acemiligim cekingenligim.. yorgunum her ic savasımda esir dusurmekten bu yüregi.. saatlerdir solgun bir monitor ısıgında seni bekliyorum kelimelerim tukenmesin diye durup durup kendimi tekrar ediyorum sana anlıyormusun? yeni bir ömre hazırladım seni tum soguklarını aldırdım baharların simdi ucsus bucaksıs bir sıcagın arefesindeyiz.. aklındaki tum ayrılık kelimelerini serbest bırak.. özgurlugunu istiyorum senden varlıgını ruhuma sar kayıp bir uh olmaktan yoruldum beni icine al.. sesin icimde yankılanıyor ben sen diye aynaya bakıyorum simdi sızıp kalsam bu makinanı basında uyandıgımda seni kokunu arıyorum yastıgımda belki gec kaldım..belki cohk erkendi beklemek icin belkide anlam yuklemek icin yanlıs zamandı saatlere gelirsin diye bekledigim, gelmedin diye kufurler ettigim her andan özur diliyorum.. simdi varlıgın yanımda die her sucu, gunahı ustleniyorum. gidersen sonbahar olur... sonrası yalan.. bir baska yalnızlıga sarkar carsisligim.. ben bir kelimene razıyım bir ah de yeter.. ben gunlerce seni aklımda tasıyayım..

yarr kendimi bildim bilieli bir sana asık bir sana deli seninle actım bu gozleri senile kaparım ancak gelsende gelmesende umrumda deil benim sevdigim bu beklemeler.. dur durak bilmes bu gonul kosar pesinden bir omur son demindeyken hayatın neden??? bu surgun bilirim seni sevdim zamansıs sen sabırsıs ben firarsıs hic utanmadık inan senile sevisirken gellll yalan yohkki icimde sen tanımadınmı onca sene duslerimden kalktım hep sana uyandım sadeceeeee ben yar kendimi bildim bileli bir sana asık bir sana deli seninle actım bu gozleri seninle kaparım ancak.. havai taragın siyah ayakkabıların beyaz corapların bileklerinde kısacık sacların alnına dusmesin diye taktıgın tokaların kucuk ellerinde pembe bir canta digeri cebinde üşümüssün bakısların ısıl ısıl agladınmı? dudaklarının kıvrımlarında onca hayal benimi bekledin bunca saat? dizlerinin uzerinde gri etegin boynundaki sarı atkın belli belirsis ic cekişlerin benimi icinden gecirdin? sıcacıksın bu aksam üstü dudaklarını aralasan adım duyuluyor bu kadarmı özledin? gülümsesen cicekler acıyor baktıgın yerde günesler doguyor bu kadrmı üşüdüm ben? ellerini tuttukca adam oluyorum yanında durdukca insan uzagından aklım ermiyor yokluguna gittiginden beri bıraktıgın yerdeyim gelip alırsın diye soranlara adımı bile vermiyorum...

yazdıklaını muska yapıp uzerimde tasıyorum geliceksin diye sana mavi renkli yazılar bırakıyorum aklımdasın diye gozlerimi huzurlu kapatıyorum anlıyorsun diye sadece gulumsuyorum biliyorsun diye soylemiyorum adını bile bilmiyorum ama simdi sen diye basladıgım her satırı icimdeki sızınla bitiriyorum...

nerdesin.. sen adını bilmedigim kadın.. kelimelerini bekledigim okuduklarımla yeni dunyalarda uyandıgım kadın.. sabırsıslıgım damarlarımda durmuyor.. canım sıkılıyor durmadan olsan diyorum gelsen hissetsem yeniden okudukca baska bişi oluyorum okundukca baska bişi.. nasıl birseysin ki sen dun geceden beri her saatin altını kalın cizgilerle ciziyorum anlatamıyorum korktugum oldu işte bu sehir bile simdi bana büyük gorunuyor canım yanıyor varlıgının anlamını bilmiyorken yohklugunun caresisligiyle eziliyorum.. geliceksin d`mi? bu tuhaf hayatın kafiyesis guselliklerinden birimi olucaksın yohksa hayat diye yazdıgımın kısa bir özetimi.. bildigim gordugum duydugum herseyi inkar etmeye hazırım ya sen nasılsın? yeni bir sevdanın kırıklarına nasıl dayanırsın?

baska bir sehrin karanlıgında gibiyim.. ne yagmuru nede rusgarı bilmiyorum... söylesene saclarını ıslatan yagmur dudaklarımın uzerinde gezinenmidir..? söylesene teninde gezinen rusgar benim dudaklarımın arasından cıkan nefesmidir..? uzun zamandır aglıyorum ben tuhaf nedenlerle yalnıslıkla caresislikle sensizlikle.. sen nasıl birseydin ki..hayatıma girmeden once ben yohklugunun özlemiyle yanıyordum.. sanki yıllar oncesinden hazırdım gelişine.. kutsal gunlerin toplamı bir karnaval havasıyla dualar biriktiriyordum tanrıma.. bakıslarının sıcaklıgınla kendimden gecerken bana ne söylesene inanırdım.. hicbisi demesende hazırdım bu yıkıma.. simdi aklını seyrimde tutabilmek icin aklıma gelen herseyi yazıyorum.. hala korkuyorum kelimelerim yetmiyor hissettiklerimi tasımaya.. hangi sarkıdan yardım istesem yalan gibi duruyor.. oysa ben sadece senin yalanlarına hazırdım hicbisi söylemesen bile.. resmi tatillerden biri gibiydi gelişinin rastladıgı 5 mart gecesi sonraki yıllarda kanunlara gore umursanmayabilir ama sonraki hayatımda kırmısı kalemle altını karaladıgım gunlerden olucak.. sonra.. nasıl birseydin ki sen simdi dedigin gibi umut dedigimis bizi uyutan sacmalık.. elimde deilki sen diye baslayınca dusunmeye umut etmeden durmak.. bugun butun gun vapurları izledim... en cohkta gecikenleri bekliyorum..aklımda kelimelerin bakısların uzerimde ellerini goremiyorum ama cohk guzel olduklarını hayal edebilyorum yoklugum canını yakmış..yaralarına dokunabilmek isterdim.. varlıgına yetişememek içimi kanatıyor.. lutfen sus..aglama.. beni bekle.. akan yaşları saklamanı istiyorum.. yuzumde hissedemiyeceksem bu kelimeleri neden yazıyorum? öyle yorgundumki bir ömru dizleirmin uzerinde yasamaktan kış guneslerinden yamalı sevdaların karın agrılarından.. bir turlu tamamlanamayan devrik cumlelerden.. kapımın önunde gezinip duran bir turlu kapıma dokunamayan senmiydin? aklımın ucundan gecip duran bir turlu inanamadıgım gunlerdir yohklugun icin ispatlar aradıgım hakkındaki tum iddiaları asılsıs cıkarıp bir kes daha tutuldugum senmiydin? ayak seslerin icimden geliyor.. ne zaman bu kadar benim oldun? uzun sacların beyaz ellerin...yakılacak hayallerin.. benim harabelerim ahşap bir binanın cürümüs duvarları gibiyim.. simdi seni icime alıp sarılsam diyorum korkuyorum kendi enkazımda yeni bir kayba tahammulum yohk..

``çık gel nerdesin yazma konuşma kelimelerini gözlerinden okuyayım hiç konuşma boynuna sarılayım saatlercee... şimdi kör bir kuyuya düşüyorum hiçbir çarem yok ipler senin elinde... üzgünüm canım gitmek zorundayım. seni daha çok özlemeye sevmeye... gitmek zorundayımm.. ojelerim akıyor.alnımdan.kıpkırmızı.. ya benim yaralarım...`` bıraktıgın yerdeyim elim kolum baglı.. bir kısır döngunun icinde nefes alamıyorum.. sana gelen tüm yollarım kelimelerimden geciyor ve ben korkuyorum.. yıllardır ilk kez korkuyorum..biterse diye yazacaklarım.. baska sozler baska yuzler yetmiyor.. aşkım uyumak uzere yalnızlıgımda..ben sana yazarken bir gölgenin kuytusunda aglıyorum.. gozlerimden okuyabileceklerin boynuma sarılabileceklerin yazdıklarımdan okuyabileceklerin.. nerdesin? sahip oldugun zorunlulukların yazma bana istemiyorum.. biliyorum o vapura asla yetişemiycem ama cigerlerim patlarcasına koşmak istiyorum.. belki yarlarını saramıycam ama sana dokunmak istiyorum.. parmaklarımın arasından süzülen kanınsa seninle birlikte kanamak istiyorum.. üzgünüm.. gitmek zorunda oldugun icin..öyle az geliyorsunki bana her kelimeni cerceveletip asıyorum duvarlarıma.. öyle az geliyorsunki bana.. gidiyorum dedigin zaman nefes alamıyorum.. ıslıgıma gömuyorum kalbimdeki sozleri.. keşke yaralarını sarabilseydim.. elimde yamalı bir sevdanın kullanılmıs kelimeleri alkol kokan bir ihtiyarın nefesi parmaklarımın arasından suzulen kanın keşke seninle birlikte kanayabilseydim..

icindeki sesleri duyabilmek isterdim.. beni özleyen ve benden cekinen.. bana gelmene ne kadar hazırım emin deilim.. ve yohkluguna nasıl alıstırırım bu aklı.. içindeki tuhaf ic savasların mudahil avukatı olmak istemiyorum.. geliceksen bu sen istedigin icin olmalı.. kaybediceksen de... aklımın icinde nereye saklanabilirsinki.. ve ben daha ne kadar varlıgını gormezden gelebilrim bilmiyorum. kactıkca inkar ettikce olasılıkları kendinden de uzaga gidebilyormusun..? ne zamandır inanıyorsun buna.. her gece saklandıgın o perdenin ardında saklandıgının ben olmadıgıma... karsılıklı iki yabancı gibiyis.. tesadufen aynı otobuse binmiş oysa ikimizde farklı yonlere giden.. birimiz digerine gulumserken diger birimiz bakıslarından ürkmuş.. bogazımızda dugumlenen kelimelere ses verememişis..ertelemişis hayatın ekşi tadını.. beklemenin zorlugumu canını yakıyor yohksa beklentilerinin baglandıgı iskelenin catırdayan tahtalarımı..? hangimiz daha güclüydü bu hayatın karsısın da senmi küllerinden dogacaksın önce.. yohksa benmi yeniden yakıcam bu ahşap binayı.. gec kaldıgımız hangi hayat..? senin hayatın mı?_ benimki mi? madem ki biz diyoruz.. o hayat hangi kafiyede kullanıldı? ve hangi sabah biz uyanırken kokun uzerimde ellerim saclarında tadın dudaklarımda sevdan damarlarımda aklım da sözlerin.. geliceksin d`mi..? gelirsen biz`e başlayabilirs bu hayata.. gelmessen zaten gec kalmak deildir bu.. agladıgın bir baskasının omuzlarında nedeni ben deilmiyim.. bana söylemeyi ertelediklerini ondan mı duymalıyım? ne cohk agladın yanımda.. ve ben cok ic cekislerine kalem kırdım birer birer düşlerimi asıp.. gemileri yakmak zamanı geldimi..? bir sabah bekliyordum seni gelirsin diye.. kac sabahtır gozlerimi ufka yatırıp dualar ediyorum.. ben tanrısıyla dargın tuhaf yaratık.. gelirsin diye adaklar adıyorum..şiirler biriktiriyorum.. gelişin bir ömrün sonu olucaksa zaten gelmeyişine gore kuruldu bu saatler.. ne kaybederim ki.. ne kadar yıkabilrsin bu harabeyi..kac yangın..kac deprem.. her ic savasında rehin alındı bu yurek.. simdi ne isteniyor yasam kanıtları icin? nerden bakarsan bak burda bekliyorum.. yohkluguna mumlar yaktım.. bildigim her dilde seni cagırıyorum.. yinede sen bilirsin. seni kendimle carpıp acılarını bölüp sonra toplanıp bir aksam ustu cekip gitsek haritanın yırtılan yerine.. aklımızı kacırıp pesine düşsek.. hesap verecek kimimiz var bizden baska.. ya gelmessen acısını cekicek kim var? küçük cantan, kısa sacların ellerin avucların.. içimi yakan sıcak bakısların.. kırmızı damlayan ic cekişlerin.. derin bir nefes almadan önce öptugum dudakların.. ne kadar buyumuş olabilirsinki sen? geceler boyu sarılıp ağladıgım.. bırak kendini.. kac gece daha yakılacak.. bu sevdanın atesleri.. ne kadar büyümüş olabilrsinki sen..? küçük yüregimin özlediği..

An`ı yaşa.. üzüleceksen iliklerine kadar üzül..sevineceksen kahkahan butun sokaklarda cınlamalı.. kavga ediceksen kan icinde kalmalı ellerin aglayacaksan salya sümük kazagına silmelisin yaşları.. tadını cıkar.. sevdadan verem olmalısın.. mutluluktan intiharlara yeltenmelisin... abartabildigin kadar abart bu hayatı.. kac defa daha dunyaya geliceksin?

ne gitmek o kadar zor..nede kalabilmek tek basına.. belkide zor olan bunları bilipte yaşamayı ertelemek.. adresini bilipte yollayamadıgım mektupları blog yada forum sitelerine yazıyorum gunlerdir.. acısı geciyormu diye sorarsan ictigim alkol aldıgım uyusturucu kadar hafifletiyor icimdeki sancıları..ayılınca yan etkilerinden kurtulmak icin kendimi yaşama veriyorum... bir sürü abuk subuk aklı basında işler yapıyorum insanların hayatlarına girip cıkıyorum kimi zaman gülümsüyorum ucup giden martılara kimi zaman yanımdan gecen adamlara kufurler edip dayak yiyorum..uzun zamandır yetişemiyorum vapurlara ama yinede yetişmek icin koşmak hosuma gidiyor.. adresini bilipte yollayamadıgım mektupları uc uca ekleyip kalın bir ip yapıyorum... her gece kendimi asmak icin,şiir defterlerinden yapılmış kuleme.. ve yazdıgım her satırda biraz daha boguluyorum.. sonra kalemimin arkasındaki silgiyle siliyorum yaşayamadıklarımı aklımdan... ertesi gün bişi olmamış gibi kalkıp kendimi yaşama veriyorum.. biliyorum yetişemiycem ama o vapura koşmak öyle eglenceliki..