diloş

hıh...neyini özlesin ki senin ...söz konusu ben olsam özlerdi tabiii

Leylacım o listenin işine yaramasına çok sevindim...benim her yemek için kullandığım farklı soslar vardır...sen hangi yemekte kullanacağın bir sos tarifi istiyosan söyle...hemen veriyim cancağızım...bu işte iyiyimdir..söylemesi ayıp

kıskanç şey nolucak ...ayrıca kimi çok sevdiği belli bence... evet..yokluğunda birbirimize iyice kenetlendik... var mı itirazın???

bende senin,farkındalığımın farkında olma farklılığını seviyorum ne dediğimi anlayan olduysa elime mum diksin ayrıca burnuma bir tehdit kokusu geliyor...bana ha...tehdit ha...adıyla sanıyla silahşör diloşum ben göz oymak falan...talihsiz sözler bunlar...

geçenlerde bir mönü vermiştim hatırlarsan..zannımca onu deniyor. ..sahi..yaptın mı dediklerimi gülbeşekerim??

bildim ki nasibim yalnız sen.. ekmeğim senden gelirmiş insan uyuyabilirmiş izin verirsen..

aramıza kutuplardan katılan sevgili dostum...okurmusun bu adamı?...1882'lerde şöyle demiş;"beni öldürmeyen şey, güçlendirir!"...

başkasını bulmak mümkün mü? ..sen varken ...aramadım da zati

Sardunyam..yüreğimizin aynasında gördüklerimiz korkutabilir bizi bazen...insanın kendiyle yüzleşmesi kadar yıpratıcı bişey olamaz...ve kendini bağışlamanın mümkün olmadığı durumlarda..kendini unutman gerekebilir

doğrusu şudur aslında; özgürlük olmaksızın her ikisi de nahoştur...esaret altında yaşanan her duygu tökezlemeye mahkumdur.

Ben acılar denizinde boğulmuşum İşitmem vapur düdüklerini , martı çığlıklarını Dalgalar hergün bir başka kıyıya atar beni Duyarım yosunların benim için ağladıklarını Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını Bu ne karanlık , bu ne zindan gece böyle Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını.. Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse Yılların içimde bıraktıklarını... Frozen... birgün farkında olmadan içinde bir yerlere dokunduğumu söylemiştin...nerden biliyorsun farkında olmadığımı? ...görüyorum içindeki o karanlık delhizleri...dahası bende tanışığım onlarla...bilmem ondan... o kara deliğin seni yutmasına izin verme...bunu yapabilirsin...o güç var sende...hissediyorum...belki aynı çukura düşmüşlüğümüzden..belki değil...seni anlıyor ve seviyorum...

güzel arkadaşım ...bugün senin için Atilla İlhan'ın çok sevdiğim bir şiirini seçtim...Aysel git başımdan.. Aysel git başımdan ben sana göre değilim Ölümüm birden olacak seziyorum. Hem kötüyüm.. karanlığım.. biraz çirkinim Aysel git başımdan istemiyorum. Benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün Dağıtır gecelerim sarışınlığını Uykularımı uyusan nasıl korkarsın, hiçbir dakikamı yaşayamazsın. Aysel git başımdan ben sana göre değilim. Benim için kirletme aydınlığını, hem kötüyüm.. karanlığım biraz.. çirkinim Islığımı denesen hemen düşürürsün, gözlerim hızlandırır tenhalığını Yanlış şehirlere götürür trenlerim. Ya ölmek ustalığını kazanırsın, ya korku biriktirmek yetisini. Acılarım iyice bol gelir sana, sevincim bir türlü tutmaz sevincini. Aysel git başımdan ben sana göre değilim. Ümitsizliğimi olsun anlasana hem kötüyüm.. karanlığım biraz.. çirkinim. Sevindiğim anda sen üzülürsün. Sonbahar uğultusu duymamışsın ki içinden bir gemi kalkıp gitmemiş, uzak yalnızlık limanlarına. Aykırı bir yolcuyum dünya geniş, Büyük bir kulak çınlıyor içimdeki. Çetrefil yolculuğum kesinleşmiş. Sakın başka bir şey getirme aklına. Aysel git başımdan ben sana göre değilim, ölümüm birden olacak seziyorum, hem kötüyüm.. karanlığım biraz.. çirkinim. Aysel git başımdan.. Seni seviyorum...

Sardunyam...ne güzel bişey bu böyle...teşekkür ederim canım ...sevgisi uğruna özgürlüğünden vazgeçmiş biri... gönüllü esaret doğru mu dersin?

Özlemek Birden özleyiveriyorsunuz... Çoktan unuttuğunuzu sandığınız ya da yalnızca bir kere karşılaştığınız ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz. Rüyalarınız, içinizdeki o gizli, esrarını ele vermez büyücü, siz çarşaflarınızın arasında, bütün tehlikelerden uzak, güvenle yattığınızı sandığınız bir anda, usulca ruhunuza sokulup, sizden habersiz oralara yığılmış cephanelikleri birer birer ateşleyiveriyor. infilaklarla sarsılarak uyanıyorsunuz. Hayatınızda olmayan birini hayatınıza almak, ona dokunmak, onun sesini duymak için kıvranırken buluveriyorsunuz kendinizi... Özlemek, o yakıcı istek, bilinen herşeyi ve önem sırasını değiştiriveriyor. Özlediğiniz ise çok uzaklarda... Yanında olmasını istediğiniz halde yanınızda olmayan bir tek kişi, yanınıza bile yaklaşmadan, hatta onu özlediğinizden ve onu istediğinizden haberdar bile olmadan, bütün hayatı, bütün görüntüleri eritip başka kılıklara sokuyor... Ahmet ALTAN Önemli not; canım efendim…sırf önceki iletimdeki imla hatalarını düzeltmek için tekrar yazdım… şu bendeki inceliğe bir bakarmısınız…insan olur da bu kadar olmaz yaw… Tehlikeli not; bana bak Frozen cadısı…şu nazlanmama derhal bir bir son ver…yoksa canını fena halde yakıciim...

Özlemek Birden özleyiveriyorsunuz... Çoktan unuttugunuzu sandiginiz ya da yalnizca bir kere karsilastiginiz ve özlemek için yeteri kadar tanimadiginiz birini bir sabah çilginca özleyerek uyaniyorsunuz. Rüyalariniz, içinizdeki o gizli, esrarini ele vermez büyücü, siz çarsaflarinizin arasinda, bütün tehlikelerden uzak, güvenle yattiginizi sandiginiz bir anda, usulca ruhunuza sokulup, sizden habersiz oralara yigilmis cephanelikleri birer birer atesleyiveriyor. infilaklarla sarsilarak uyaniyorsunuz. Hayatinizda olmayan birini hayatiniza almak, ona dokunmak, onun sesini duymak için kivranirken buluveriyorsunuz kendinizi... Özlemek, o yakici istek, bilinen herseyi ve önem sirasini degistiriveriyor. Özlediginiz ise çok uzaklarda... Yaninda olmasini istediginiz halde yaninizda olmayan bir tek kisi, yaniniza bile yaklasmadan, hatta onu özlediginizden ve onu istediginizden haberdar bile olmadan, bütün hayati, bütün görüntüleri eritip baska kiliklara sokuyor... Ahmet ALTAN tıpkı seni özlediğim gibi... bak..Sardunyam ne güzel söylemiş...sensiz kanadımız kırık...süzülemiyoruz gönlümüzce...gel hadi...seni çok özledik

Çağlar..hernedense üniversite yıllarımı hatırladım izlerken...hoş... hassas bir yapı...acaba şarkısının ve kendisinin internette dolaştığını bilmek onda nasıl bir duygu yaratacak??zira şarkıyı da yarım bıraktı..pekte söylemeye niyeti yoktu...unutmaya çalıştığı belli...

manilerini..süperler

Sevgilim canım yandı çok Hayat yüzünden senin suçun yok Ben öğretilenlere hiç karşı koymazdım hayır demezdim Adanmış aşklar yaşardım..ölürüm derdim ama ölmezdim Şimdi başka bahar gönül gün ışığı gördü Şimdi aşklar kadar kalp kendine döndü Hadi gel yeniden buluşalım kalbim Bir daha barışalım senle Küsmeyelim hayata asla Hadi gel anlaşalım Her insan biraz romandır.. kahramandır.. biraz yalandır Gün gelir anlar ki en çok harcadığı şey ah zamandır Vakit tamam yollara düştüm Elbet benimde hikayem vardır

Leylam(Gülbeşekerim),Frozenim ve Sardunyam...Çiçeklerim onlara...neden verdiğim açık değil mi?...seviyorum onları...

yukarıdaki iletimi yanlış yere yazmışım onlar şu an okuduklarım tamamlanmamış olanlar... son zamanlarda okuduğum ve beni çok etkisinde bırakmış bir kitaptan bahsedebilirim... Savaş ve Açlar...Hasan İzzettin Dinamo.. babamın kitaplığını karıştırırken bulduğum bu romanı yemeden,içmeden ve uykusuz olarak çok kısa bir zaman aralığında bitirdim...bitirdiğimde Hayat Güzeldir filminden çıktığımdaki duygularımla hemen hemen aynı şeyleri hissediyordum...bir şok!...kabullenememe...ve herşeye rağmen romanı tekrar okuma isteği...bulabilirseniz..tarafımca şiddetle önerilir...

iki ayrı kitabı dönüşümlü olarak okuma alışkanlığımdan şu an iki kitap var elimde; biri..Nietzche Ağladığında-Irvın D.Yalom diğeri..Rüya Sakinleri-Irıs Murdoch her ikisinin de ortalarındayım...bitirdiğimde ayrınıtılı bir yorum yaparım inşallah...

Eski Türk Filmleri'ni severmisiniz?...ben bayılırım!!!... hele bazıları var ki her seyredişimde aynı tuhaf tadı kalır içimde...anlatılmaz bişeyler var o karelerde...bir tılsım... ve her filmin unutulmaz birde müziği...ve işin ilginç yanı hep aynı buğulu ses...Türkan Şoray söylüyor...Kadir İnanır'a; Sevemedim kara gözlüm seni doyunca.. Hep kıskandım seni elden ömür boyunca... Sonra Hülya Koçyiğit...Ediz Hun'a ; Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım Bazen gözyaşı oldu bazen içli bir şarkı... Türkan Şoray Azize oluyor sonra ...bir başka filmde dünyanın en güzel kadını...bi dolu film... fakat o buğulu sesin sahibi ne Türkan Şoray ne de Hülya Koçyiğit...görünmeyen ve yıllarca saklanan bir kahraman var geride...o filmlere güzel sesiyle ruh katmış...bir emektar...dün bir müzik markette tesadüfen tanıştım kendisiyle...BELKIS ÖZENER ...25 film müziği "Sahibinin Sesinden Yeşilçam Şarkıları" adı altında ve o günkü stüdyo kayıtlarından derlenerek, Kalan Müzük tarafından çıkarılmış...bu muhteşem Cd'de bu unutulmaz filmlerden bazılarının replikleriyle karşılaşıp hepten mest olacaksınız...dün gece 02.00'ye kadar o büyülü dünyadan ayrılamadım...nostaljiden hoşlananlar için bir hazine değerinde...bu Cd'ye emek veren herkese..başta o görünmez kahraman Belkıs Özener'e bu hisleri bu güzellikte hissettirebildiği için yürekten teşekkür ediyorum...mutlaka edinin...ne demek istediğimi o zaman anlıyacaksınız

Arkadaşlar şu an o kadar hafiflemiş durumdayım ki üzerine yazdıklarınızıda okuyunca keyfim katlandı...ne hoş anlar di mi?..Sardunyam eminim şu folklor gösterisi sırasında size pekte hoş gözükmemişti ama bak,ödül bilem almışsınız...azminiz jürinin kanını dondurmuş olmalı ...orda olup sizi seyretmek isterdim...ama inan öyle güzel anlatmışsın ki yaşamış gibi oldum...sağolasın Buraya her geldiğimde yaptığım gibi Sanemavinin iletisini okudum yine...ve yine katıldım ...olmaz böyle bişey...insan her okuduğunda aynı şiddette güler mi bişeye yahu?...bu iletimi çok komik, yoksa bende mi bi sorun var??? lütfen geriye dönüp okuyun ve benimle paylaşın..merak içindeyim... ve Sanemavi bu şeyi..herneyse..bizimle paylaştığın için sana yürekten teşekkürler varsa daha bunun gibi birşeyler esirgeme lütfen...

Kimi zaman tüm çiçekler dindiremez kanayan yalnızlığı Başın alıp dağa taşa vurursun Kimi zaman ellerinle boğarsın yüreğini iğreti gülüşlerinin arkasında boğulursun Gün gelir tek çiçekle meydan okursun dünyaya Sol döşünün altında bir kin bombası seyrir Ayağınla belini kırdığın pis bir böcektir korku Ruhunu pazarlayan-yaşlı bir yosmaya dönmüş kentlerin Yüzüne tükürürsün... Gün olur da zaptedemez seni Ne zincirler-ne duvarlar Yağmur olur gül dalına yağarsın Sel olursun çoraklardan akarsın... Bulut olup yağan gönül senin Oysa saplanıp kalmış bir bıçaksın gecenin yüreğine Başlangıçsızlık ve sonsuzluklar içinde Kendi gerçeğin kanar durur derinlerinde kesilmiş bir ormanın son ağacısın sanki Yapayalnızsın...