sardunyam

teşekkür ederim murticim yenisinden de aldın mı?

arkadaşım nilgüne gittim biraz gevezelik ettik ve çok güldük... ah bu kocalar insanı öldürüyorlar... günüm iyi gidiyor şuana kadar inşallah iyi bitecek. sürprizleri sever misin desem?

ÇOK SEVİNDİM DAHA DA İYİ OLACAKSIN BİLİYORUM BU BİR DEMDİR GELİR DEÇER DEMİŞ ATALAR

canım ablammm..(canım annem)...seni nasıl anlatabilirim ki...ben seninle konuşurken gerçekten bir abla değil bir anne gibisin bana...o yüzden sana bu şekilde hitap ediyorum...ve sen o kadar yücesin ki bende..sen bir annesin ve sen gerçek bir annesin herşeyden ötesin...kalbin hep evlat sevgisiyle dolu..bunu da o kadar güzel yyansıttın ki bana....seni seviyorum SARDUNYAM... ölürüm ben sana, çok teşekkür ederim çok güzel duygular yaşattın, güne güzel başladım sayende, iyiki varsın. yolun açık olsun, bende seni çok seviyorum canım kızım. sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm...

murticim nasılsın arkadaşım umarım keyifler yerindedir, yumotecim depresif takılyor bu aralar aslında bende biraz depresifim hatta çok fazla sinirliyim, gerginim böyle birilerini dövesim var, kimi döfsem acaba, sedoşumu döfsem yoksa frozenimi... yoksa ikisinede mi şiirler çok hoş, yeni bestelerimi bekle murticim...

çok teşekkür ederim arkadaşım saolasın honest... iyiyim derim... sıcak bir sahlep istedi canım desem...

canımsın evladım takma dişlerimi gördünmü suya koymuştum bulamıyorum buyrun benim aldım bende birtanem çalıkuşum çok teşekkürler sedat çok kibarsın buda benden size gelsin bütün media ailesine

Elalemin "suç" saydığı... Bizde olmuş "örf, adet." Bu insanlık ayıbıyla mücadele etmeden, çocuklara karşı işlenen cinsel suçlarla mücadele edemez Türkiye. Çünkü sorun, adli değil. Ahlaki. Yam_yam yazdığın yazı çok doğru tespitler içeriyor. Sana katılıyorum değerli arkadaşım, artık birşeylerin değişmesi gerekiyor, ilk önce de kafaların. Söylenildiği gibi, çocuk yaşta evlendirilen evlatlar, kendilerinden 20/30 yaş büyük neredeyse ebeveynleri ile yaşıt kişilerle evlendiriliyor ve bu halk arasında normal karşılanıyor. Oysa fiziksel olarak erişkinliğe ulaşamamış çocukların ne ruh yapıları bu evlilik kurumunu yürütecek kapasitededir ne de fiziksel olarak gelişimlerini tamamlamamışlardır. Yine de evlendirilenlerin birde çocuk sahibi olduğunu düşünüyoruz ve her şeyden önce kendisi çocuk olanın nasıl çocuk yetiştireceğini merak ediyorum... Aile eğitimi hakkında tartışılıyor bende fikrimi söylemek istiyorum. Yaşlandıklarında kendilerine bakılması ve soyunu devam ettirmek için çocuk dünyaya getiriliyor. Oysa her şeyde bir ehliyet aranırken isteyen istediği kadar çocuk yapmakta serbest. En basiti bir işe başvuracaksınız sizden o işi yapıp yapamayacağınızın hesabını soruyorlar. Ama kendisini bile eğitememiş insanlar bir insan dünyaya getiriyorlar ve nelere mal olacağının hesabını yapamıyorlar. İşte bu bakımdan sosyal devlet olma zamanı gelmiştir. Devlet ehil ebeveynler yetiştirmelidir ve çocuklara her şeyden daha çok önem vermelidir. Aile içinde şiddete ve tacize uğrayan evlatların takipçisi olmalı ve kurumlarını sürekli denetlemelidir. Ancak bütün bunlar imkansız gibi geliyor çünkü daha devletin başındakiler bile işin vehametinin farkında değiller. Şimdi çocuk olanların yarın birer yetişkin olacağını biliyoruz iyi eğitilememiş, ahlaki, insani, vicdani değerleri kavrayamamış bir nesil yetişiyor. bu çok acı bir tablo. Bir mahallede bulunan tek bir kötünün bütün mahalleliye zararı vardır bir de düşünün ki o mahallede 10 kötü olduğunu. Bunun bütün topluma yayılma riski var. Sizler iyi çocuklar yetiştiriyor olabilirsiniz ama toplumun büyük çocunluğunda bilinçsiz ve sorumsuz çocuklar oluşmaya başladı. Bunu devlet ya şimdi çözer ya da vakıa büyür ve artık önüne geçilemez. Aileler çocuklarını eğitirken kendilerini de eğitmelidir. Ve her çocuğun farklı birer birey olduğunu bilerek her birinin kendi ruh yapısına göre bir eğitim metodu geliştirmelidir. Diyelim ki 10 çocuğunuz var ve aynı metodla hepsine aynı eğitimi veriyorsunuz genelde doğru gibi gözüküyor ancak aynı eğitimi verirken her bir çocuğun kendi kişisel yapısını gözönünde bulundurarak eksik yada fazlalarını görmek gerekir. Nelere meyilli olduklarını fark etmek gerekir. Bunları yapabilmek içinde dikkat gerekir. Yani işin özü her birey bu dikkati gösteremez. Bugün geldiğimiz sonucun nereden ve nasıl başladığını düşünün. 70'li yıllarda doğanların 80'lerde nelerle tanıştıklarını, 90'larda neleri gördüğünü düşünün. bu ülke uzun yıllardır enflasyon, avrupalılaşma, yozlaşma, sanattan uzaklaşma, ahlaktan uzaklaşma gibi sorunları yaşıyor ve geldiğimiz yer bir sonuçtur. Kendi öz kültürü ile dünya kültürü arasında kalmış ve melezleşmiş bir kültürle yaşamaya devam etmekte olan bir toplumuz biz. Avrupa'da cinselliğin başlangıç yaşı bizde resmi olarak evlendirilme yaşından ufaktır. Şimdi Avrupa bunun faydasını görmüşmüdür. 15 yaşında kürtajla tanışan bir kızın yaşayacağı ruhsal travmayı düşünün. Aslında biz kendimizi eleştirirken ve değişimden söz ederken neyi kriter alacağımızı ve nasıl bir değişim göstereceğimizi iyi bilmemiz gerekiyor. Çünkü dünya da örnek alabileceğimiz bir topluluk yok öyle ise biz kendi öz kültürümüzü, bilimsel değerlerle örtüştürüp yeni bir başlangıç yapmalıyız diye düşünüyorum. Ama bu imkanlı birşey mi, valla onu bende bilmiyorum.

ben teşekkür ederim samimi duygularımdı... benzeşenler çekermiş birbirini. nerede yeni bir yazını görsem hemen okuyorum üstelik sadece bir kaç kişi var takip ettiğim sende onlardan birisin... senden bir adım önde olduğumu söylemişsin estağfurullah...

Eğitim ve öğretim yadsınamaz bir faktör, ailelerin de kendilerini ve çocuklarını iyi eğitmeleri gerektiğini biliyorum... Sevgili gelincik eğitim ile öğretimin birbirine karıştırıldığını ifade etmişsiniz. Eğitim öğretimden bağımsız tutulamaz ki, bir insan öğrenirken eğitilir. Eğitilirken de öğrenir. Ancak insanların çok değişik saplantılı ruh halleri var bunların psikolojide isimleri var. Ama bütün bunların nedenlerini tartışırken sonuçları gözden kaçırıyoruz. Ve o sonuçlar yüzünden huzursuzluklar yaşıyoruz. Şimdi en yakın zamanda çocuk ******* yapanların cezalarının ne olacağı çok önemli. Çünkü halkın bu kadar üzerinde durduğu konunun sonuna kadar takipçisi olması gerekiyor eğitecek zamanınız yoksa ve kaybedecek çok şeyiniz varsa suçu işleyenlerin ve potansiyel suçluların verilecek cezalardan sakınması gerekir. Bu en azından yeni canların yanmasını önler diyorum.

insana değer vermeyende yine insan değil mi? yani birbirine değer vermeyenler topluluğu. ya kendilerine değer veriyorlar mı bu insanlar, kendilerini biliyorlar mı... ya da değer veriyorlarsa bunu hangi maddi ölçüye göre yapıyorlar, maddi bir karşılığı varmı insan olmanın...? insanlar birbirlerine değer veriyorlarsa, kendilerine değer veriyorlar demektir çünkü aynı türdeniz. Kendisine değer vermeyenin kimseye de veremeyeceğini düşünüyorum... paylaşımınız için teşekkürler ilyada. size gülümsenmesini istiyorsanız önce siz gülümseyin... anlaşılmak istiyorsanız, önce siz anlayın... sesinizin duyulmasını istiyorsanız, önce siz dinleyin... saygı görmek istiyorsanız, önce siz saygı gösterin... farkedilmek istiyorsanız, önce siz farkedin... insanca yaşamak istiyorsanız, insanca yaşayamayanlarında yaşamasını sağlayın...

benim...

hayat seçimlerden ibaret. ve hatta bir söz vardı... hayat yapmış olduğunuz seçimlerin toplamıdır... diye. kısmen doğru... bir şeyleri seçeriz, onu yaşarız, yaşadığımızdan bir sürü anı yapışır üzerimize, asla çıkaramayız. bazende seçemeyiz seçmek istesekte... hayat beklentilerimizin ve seçimlerimizin harmanıdır belkide.

çoktan unuturdum ben seni çoktan... ahh bu şarkıların gözü kör olsun... sözlerin gülüm sözlerin can acıtır, iç kanatır... intikam almak gelir içimden... kıyamam... sevgim, öfkemden ağır gelir, kelimeler boğazımda düğümlenir ne çok yakmışsın canımı ne çok... dönüpte bakınca ardıma kelimeler acımasız geliyor. keşke korkmasaydın benden bu kadar keşke bu kadar sakınmasaydın... keşke canımı yakmak için bu kadar hevesli davranmasaydın...

insanlar yüzyüze iken bazen araya bir duvar örülür, o duvarın ardından bakmaya çalışırlar birbirlerine. o yüzden insan kendisini en iyi yazarak ifade edebilir. hiç kimse hissetmediği bir şeyi yazamaz. yazsa bile hissizliği anlaşılır. zaten içinde olmayanı kalemine aktaramaz ki insan. yazdıklarında bana duygusal bir etki ediyorsa o insandan korkmam asla... ben yazılarını okuduğum insanları görmek isterim. gözlerini görmek isterim. ve insanlardan kaçırmam ben bakışlarımı dik dik bakarım. aslında bazen yanlış anlaşılıyorum ama ben insanları en iyi gözlerinde ve yazılarında okuyabiliyorum. kimse gözümün içine baka baka yalan söyleyemez hemen görürüm yalanını. Sezen sevdam yüzünden onu her gördüğümde ağladım. Bostancı gösteri merkezinde gittiğim ilk konseriydi sahneye çıktı kalaşnikofu söylüyor "bum bum bum vur Allah kıran kırana hey ya" acayip ritmik bir şarkı ama ben nasıl ağlıyorum biliyor musun? neden ağlıyorum? o kadar çok kendimi buluyorum ki mutluluktan ağlıyorum. geçtiğimiz yaz Harbiyedeki konserinde de elbisesine iltifat etti bir seyirci oda çok mutlu oldu, ben bağırdım "sen hepsinden daha güzelsin" diye. bakıştık gülümsedi bende gülümsedim. hayal kırıklığına uğramadım. ben onu tanımıştım tanımadığım gibi çıkmadı... yani gözleri... özel hayatlar da yaşananlar yüzünden şaşırsam da, yakıştıramasam da onları bastırır sadece bana verebildiğine bakarım.

çok güzel ya, Bu Murathan arkadaşı nerede buluruz ki acaba gidip kapısında pusuya yatsak... ben erkeklerin acıdan korktuklarını bilirim, o yüzden kaçtıklarını bilirim. iğne vurulacakları zaman bile korkudan komik hallere düşerler. Ama Murathan Mungan gibilerinin de varolduğunu bilmek hoş. Bu kadar duygusal bu kadar detayları farkedici ve bu kadar özenlisi az bulunur...

bu güzel bilgiyi bizlerle paylaştığınız için teşekkürler sayın ilyada. umuyorum ve inanıyorum ki çocukların eğitimi için hiç kimse duyarsız kalmayacak burada. ve hatta bu bir başlangıç ve yeni bir bilinçlenme hareketine atılan bir adım olmalıdır... hepinize sevgiler ve saygılar

altına imzamı atıyorum. insanlığın bu utançtan kurtulması için birlikte hareket etmesi gerektiğine inanıyorum.

değerli öğretmenim bugün gönderiyorum ben koliyi, siz canınızı sıkmayın ulaşmaması için bir sebeb yok. kargolar ne için var değil mi? bayramdan sonra bir daha göndereceğim inşallah... selamlar

acılı künefeye bayılırım tam süper olur hemide. adana kebab yemem ben pek et yemem, salgam içebilirim kan yapıyormuş, mantıcı varmı sizin oralarda mantı yeriz o zaman.

evet ya düşüpte hiç çıkamayanlarda var

evet ya, kaç saatlik mesafelerdeyiz değil mi? Adanada halam vardı rahmetli, aslında babamın halası onun çocukları var hala orada birgün yolum düşerse Adanaya uğrarım sanada ve bir kahve ısmarlarsın o zaman sen bana...

çok güzel bir yazı değil mi, beni çok duygulandırdı kelimeler çok yalın ve derin. o kadar içten ifade etmişki duygularını Hani bir ân gelir... Bir ân gelir... Hani bir göz bir göze gelir... Hani bir ân gelir... Bir ân... Bakışlar düğümlenir; Bütün yarlar silinir, Sıra söylenmezlere gelir... harika ya,

damla kendisini tamamlayınca damlar... hımm düşündürücü, bu durumda biz tamamlanmış damlalarmıyız ki bacım