sardunyam

yok yaww kimseyi döfmedim öyle bir denk gelirse diye şeettimdi. tan'ı dövdüm ama iyi yapmışmıyım? Tamam yaw, sağ kroşemi biliyorsun ama sol yan tekmemi bilmiyorsun besteler henüz bitmedi biteni dinletiyorum biliyorsun? ben bu aralar akşamları girmiyorum nete, sabahları gecemle takılıyoruz biras o bizi pikniğe götürüyor ve orda kalıyoz nedense hadi görüşmek üzere

dimek hava ve yol tahmini spikeri basmış ha? senin defterini ne bassın seri katil bassın mı?

Yumotem valla bende bilmiyorum bize ne oldu Abd depresyon bombası mı attı üzerimize ne? (komplocuyum ya o bakımdan) Geçecek illaki canım demek ki böyle olması gerekiyormuş. Aslında bir akşam msn de toplanalım biraz geyik yapalım sanırım iyi gelecektir. Murticim hemen deneyeceğim kocakarı ilacını geçmezse canına okurum ona göre. Artık kurtar kendini benden bilemem şiir için teşekkürler arkadaşım evet şiirleri çok severim bin anlam yüklüdür onlar...

sakın bir söz söyleme yüzüme bakma sakın sesini duyan olur sana göz koyan olur düşmanımdır seni kim bulursa cana yakın annen bile okşasa benim bağrım taş olur... dilerim tanrıdan ki sana açık kucaklar bir daha kapanmadan kara toprakla dolsun anmasınlar adını candan anan dudaklar sana benim gözümle bakan gözler kör olsun...

şekeri cana yakını

haklısın derim... ne var ne yok desem. yine okulu bırakma taktikleri deniyormusun desem?

zayıfladım ben bu aralar... karakter olarak!!!

bu depresyonda ne bulaşıcı şey salgın gibi herkese bulaşıyor. bende depresif takılıyorum bir dokunan bin ah işitiyor bugünlerde benden... hatta evde de terör estiriyorum, köşe bucak kaçıyorlar bu ara... ne yapalım bizde böyleyiz işte takıntılı, kuruntulu, alıngan deliler... şimdi ben depresif sen depresif, büyük ihtimal diloş depresif... bildiğim kadar yumote, sedelina, suheda da depresif... ne oldu bize diye sormak geldi içimden...

ben teşekkür ederim ekselans...

valla ben bu çiçeğide çaldım nataliacım hem güzel hemde sardunya... hiç dayanamam haberin olsun...

ne o, pastayı paylaşamıyon mu bizimle bakim sen çikolatalı kalmamış güllüsünden kalmış idare ediver şimdilik...

beni bilen bilir ben kuruntuluyumdur ama asla panik atak değil... benden iyi dedektif olurdu bunu bilirim... akıllara gelmeyen aklıma gelir... yanlışı doğrusu sonra çıkar ortaya, enine boyuna düşünürüm. kurarım, kurcalarım, denerim yanılırım... biliyorum sizinde var böyle takıntılarınız, ne çok yanıldığınızı da görmüşsünüzdür benim gibi. ama itiraf etmesi zordur bunu kendimize, ben yanıldım demek ağır gelir hepimize... oysa biliriz içten içe. yanılmak bize mahsus, yanılmamak imkanlı mı ki? herşeyi bilmek mümkünmü ki? ne acılar yaşanıyor dünyada ne acılar, ne açlıklar, ne kavgalar, ne çokmuş kötülüğün çeşitleri ve insan ne kadar meyilliymiş zulmetmeye... zulmün çeşitlerini saymanınsa oluru yokmuş... topu topu 70 yıllık kalacağımız bir gezegene ne kadar bağlanırmışız, ne kadar çırpınırmışız büyük başarılar kazanmak için... oysa kim kaldı geriye...? kimden ne kaldı? Dünyaya bağlanırken, büyük başarılar peşinde koşarken harcanmasın insanlar ve kimse kendi başarısı için aç insanları kullanmasın... kısacık ömrümüze sığdırmaya çalıştığımız başarılar başkalarının canını yakmayan başarılar olsun... olamaz mı? dün bir film izledim Kamboçya'da ki aç ve hasta çocukları, Çeçenistan'daki iç savaşı, Afganistan daki zulümleri... ve açlığın üzerinden para kazananları... gerçekti bunlar bir filmden ibaret değildi. ve sonra düşündüm 6 milyar insanı 6 milyarının da kendi sıkıntılarını... ne çoktu kimbilir.

uğurun bol olsun ve iyi haberlerle gel... güzel kızım...

aminnn birtanem sana tac yaptım yıldızlardan ve aralarında papatyalar var... senin gibi ışıl ışıl ve senin gibi bembeyazlar...

diz dövdüm şavkı aktı sakarya'nın suyuna sakarya'nın suları nâmın söyleşir hemşehrim sakarya öksüz sakarya ankara'dan uçan kuşlar kemal'im der günler günü çağrışır kahrolur bulutlara karışır gök bulut yaşmak bulut uca dağlar dev boyunlu morca dağlar divan durmuş bekleşir mustafa'm mustafa kemal'im nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin sol yüzünde güneş südü sıcaklık ellerinden öperim mustafa kemal senin dalın yaprağın biz senin fidanların biz bunları yapmadık sen elbette bilirsin bilirsin mustafa kemal elsiz ayaksız bir yeşil yılan yaptıklarını yıkıyorlar mustafa kemal hani bir vakitler kubilay'i kestiler çün buyurdun kesenleri astılar sen uyudun asılanlar dirildi mustafa'm mustafa kemal'im ATTİLA İLHAN

ay soluk soluğa yıldızlar akla ziyan bir irilikte uzaydan yanmış kibrit kokuları koklasam korkarım koklamasam gizli yılan ıslıklarıyla özsuyu zaptediyor henüz birer iskelet gibi çıplak aşağıdan yukarıya ağaçları çiçekleri uyandı uyanacak koparsam korkarım koparmasam öyle yoğun bir elektrikle çıtırdar ki saçları kim değse tutuşacak dokunsam korkarım dokunmasam gözleri bir yangın başlangıcıdır dudakları kırmızı alarm uğultusu şehre yayılır sokak sokak tutulsam korkarım tutulmasam ATTİLA İLHAN

silah atılmıyor güvercin şakırtısıdır şafakta yaldızlanan şadırvanda su ıhlamurlarda ezan görkemli bir namaz uğultusu heyhat hamzabey cami-i şerif'inden kim kaldı kim kaldı eski selanik'ten laternalar sustu sürahiler tenha tek kibrit çakılmıyor kim kaldı ittihat ve terakki'den o jöntürkler ki - `hariçten evrak-ı muzırra celbederlerdi' - o fedailer ki barut öksürürler sakal tıraşları mavi kırmızı bıyıkları biber kim kaldı müdafaa-i hukuk cemiyeti'nden avcı ceketi körüklu çizme astragan kalpak bazen `ittihatçı' hafif `iştirakiyun' öfkeli kaşları salkım saçak kumral bıyıkları mahzun hani felaket tütün içerler ceplerinde idam fermanları bellerinde Söğüt yaprağı bıçak ya millet meclisi'nde meb'us ya kuva-yi seyyarede asker kadehlerde rakı nazlı beyaz vaniköy korusunun `teşrinler'deki sisi gramofonda incesaz meyhane musikisi o şenliklerden heyhat kim kaldı ezeli dalgınlığımızın ıslığıdır ney keman yanlış anlaşılmasından tedirgin utlar vahim sorular soruyor öldü nazım samilof sarı mustafa yıkılmış strasnoy ploscat'ın saat kulesi eski bolşeviklerden kim kaldı ATTİLA İLHAN

söyleşir evvelce biz bu tenhalarda ziyade gülüşürdük pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının ne meseller söylenirdi mercan koz nargileler zamanlar değişti ayrılık girdi araya hicrana düştük bugün ah nerde gençliğimiz sahilde savruluşları başıboş dalgaların yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller elde var hüzün o şehrayin fakat çıkar mı akıldan çarkıfeleklerin renk renk geceye dağılması sırılsıklam aşık incesaz kadehlerin mehtaba kaldırılması adeta düğün hayat zamanda iz bırakmaz bir boşluğa düşersin bir boşluktan birikip yeniden sıçramak için elde var hüzün ATTİLA İLHAN

Geleceğim bekle dedi Ben beklemedim o da gelmedi ölüm gibi birşeydi Ama kimse ölmedi Attila İlhan...

ne oldu kal gelmiş sana öyle... hayat akıp giderken avuçlarımdan bir çok anı ile beraber birikmiş öfkelerimi sınarım hiç varolmamış gibi gittiğimde geride bıraktıklarımdır beni hatırlatan... onlarında ömrü dolunca bir varmış ve bir yokmuş gibi gittiğimle kalırım...

amcamı bende özledim yakışıklılar yakışıklısı Tarık Akan gibi karizma amcamı özledim kaybedeli 6 yıl oldu... sana kırçiçeklerinden tac yapsam ne dersin?

canım kardeşim çok teşekkür ederim bu pastamı yoksam... yoksam diyeti bozduracakmısın bana... Erbay gelmeden alayım yoksa dilim kalmaz bize...

bence evet ben ney dinlemeyi çok severim ve dinlerkende huzur bulurum (mercan dede) özellikle çocukluğundan en çok neyi özledin?

şarkı dinlerim hemde çok dinlerkende söylerim ama söylerken kargalar kaçıyor o bakımdan konserlerimi kendi kendime yaparım. sesime dayanamazsınız... (bak görüyormusun hemen hemen aynı cümleyi kurmuşuz sen bana benzemeye başladın ve geçeceksin beni kızım benim varisim sensin) bu aralar en çok hangi şarkıyı seviyorsun?

evet görüşemiyoruz nihayet karşılaştık... ben iyiyim umarım sizde iyisiniz, canım kızım ve sen... hayır içimi karatmaz yapmurlu havalar... kardan adam yapmayı özledin mi?(canım kısım benden hızlı davranıyor eee boynuz kulağı geçermiş değil mi? benden hızlısı yoktu eskiden)