muki

Sevgili sardunyam, elbette düşünen herkes doğru düşünür diye bir kural yok. Diğer taraftan ama, yazılıp bize sunulanların hepsi de doğru olmayabilir. Çoçuk aklımızla bize verilen her bilginin, anlatılan her masalın doğru olduğunu sanıyorduk, ama artık büyüdük...

Kuran'a göre kadınlar, erkeklerin görmek istediklerini saklıyorlar, bunun gibi mi sayın 4mevsim? Hangi çağda yaşıyoruz sayın 4mevsim. Siz şimdiye kadar Türkiye'de kadınların başı açık diye erkeklerin saldırdıklarını gördünüz, duydunuz mu? (Tek tük sapıklar olacak elbette her toplumda, orası ayrı... ama bunlara türbanda kar etmez.)

Ya varsa! Ben kendimi garantiye alayım da... E pes doğrusu!

Allah, Peygamberler, Melekler, Cinler, Periler, Cennet, Cehennem vardır veya yoktur. Bu bir inanç meselesidir ve her konu gibi tartışmaya açıktır. Ancak benim gözlemlediğim, bazı inanan arkadaşlar, inanmayan arkadaşları bilgisizlikle, okumamışlıkla, dini doğru dürüst kavrayamamışlıkla suçlayıp duruyorlar. Bir dinde yanlış algılama, anlama diye bir şey yoktur. Okursun, okuduklarını mantıklı mı, değil mi diye değerlendirirsin ve ona göre karar verirsin. Fakat, çocukluğumuzda kulaktan dolma bilgiler (bizim toplumumuzda korkular desek daha yerinde olur, zira çocuklar hata yaptıklarında hep Allah'ın onları cezalandıracağı ile korkutulur. Gerçi bizim toplumda korku duyulan, korku duyulduğu kadar da sevilen iki şey vardır: Biri baba, ikincisi Allah) beynimize o kadar işlemiştir ki, okuduklarımız bize mantıksız geldiği halde 'vardır bir hikmeti', 'Allah en iyisini bilir' deyip inanmaya devam ederiz. Dindeki çelişkiler, tutarsızlıklar, haksızlıklar gözler önüne serilince de, soyut, metafizik değerler akla uygunlaştırma eylemine dönüşür. Bu akla uygunlaştırma eylemi sonuç vermeyince de yukarıda yazdığım gibi, karşı taraf okumuyorsun, okuduğunu anlamıyorsun diye suçlamalara başlar. Karşımızdaki kişiyi ne kadar tanıyoruz -ki böyle bir suçlamada bulunuyoruz? Karşı tez veya iddiaya göre biz kendi tez ve iddiamızı sunarız. Etik bunu gerektirir. Velev ki karşımızdaki kişi anlamadı, bunu suçlamadan da kendisine anlatabiliriz. Umuyorum ki, hiçbirimiz bundan sonra tepkilerimizi bu ucuz yoldan dile getirmeyiz.

Pardon ama bizim dinimiz, bizim inancımız ne demek? Bizler Reneslip gezegeninden gelip bizim olmayan bir dine burnumuzu sokmadık. Zaten kurtuluşların her türlüsü zavallı insanlara önerilir hatta dikte edilir, bazıları yemez ama birçoğu yer. Haaa, dini siz adam gibi anladınız!, şimdi bize mi anlayın diyorsunuz...

Kitaptaki akıl fikir buna işlediği için mazur görmek lazım...

Doğrudur. Havaya girmeniz gerekiyor sayın abraham, yoksa havanızı alırsınız.

Allah'a 'hadi biz geldik Allah'ım diye' toplu halde gidilmez sayın prenses, ancak ortaçağın karanlıklarına toplu halde gidilir.

Sayın fft, gene başa geldik ama... Siz bu hurilerin bayan olmayışını nereden duydunuz, öğrendiniz? Şimdi de imanlı kadınların İslam dinini sorgulamamaları, 'aaa bak orada erkeklere huriler var, ya bize ne var' diyerek dinlerinde şüpheye düşmemek için Cennetteki hurilerin kadın olmadığı söylentileri mi sürüldü piyasaya? O zaman neden Huriye bir bayan ismi de, Huri bir erkek ismi olamıyor? "Aydan arıdır yüzleri / Misk amberdir sözleri / Cennette huri kızları."- Yunus Emre. huri gibi (isim) çok güzel (genç kadın) İslami cevaplar sitesinden alıntı yapıyorum: Kadının yapısı erkekle aynı olmadığı için kadınlara da erkek huriler verilmesi düşünülemez. Dinde böyle bir hüküm yoktur. Bir kadının aynı anda birden çok erkekle evli olması dünyada uygun bir durum olmadığı gibi, Cennet için de uygun değildir. Bu durum kadın ile erkeğin yaratılışı ile ilgilidir. Kadınlara da birçok huri verilecek dense erkeğe verilmiş olan 'namus' duygusu ile çelişen bir durum oluşurdu. Bu durum erkeğe son derece ağır gelirdi. Fakat erkeğe verilecek huriler kişinin karısına namus duygusu açısından değil, sadece kıskançlık açısından bir derece zor gelebilir. Cennet ise kıskançlık duygusunun olmayacağı bir yer olduğundan bu sorun da orada kendiliğinden kalkacaktır. Kadının Cennette sevdiği kocasından alacağı zevk erkeğin yetmiş huriden alacağı zevk gibi olacaktır. Bakarmısınız Cennet manzaralarına!!!... Bu dünyayı almış öbür tarafa yamamış... diyor ki; erkeğin namus duygusu ile çelişen bir durum ortaya çıkarmış... devam ediyor; huriler kadını sadece kıskançlık açısından rahatsız edermiş... ekliyor; Cennet kıskançlık duygusunun olmayacağı bir yer olduğundan, bu sorun da orada kendiliğinden kalkacaktır... son olarakta; kadın kocasından alacağı zevk erkeğin yetmiş huriden alacağı zevk gibi olacaktır... Hadi hadi kadınlar iyisiniz gene, kıskanmanıza gerek yok, boşuna dememişler: 'Tilkinin dönüp dolaşıp geleceği yer kürkçü dükkanıdır' diye. Benim anlamadığım nokta ise: Cennet kıskançlık duygusunun olmayacağı bir yer ise, neden namus duygusu bulunan bir yer??? Ve alınan zevk ne tür bir zevk???

Sayın fft, o zaman size şöyle bir soru yöneltmek lazım: Hani diyorsunuz ya; o zaman, kitap ehli bir Yahudi veya bir Hristiyanla - onu müslüman olmaya zorlamadan- evlenirmiydiniz, ya da kızınız olsa evlenmesine izin verirmiydiniz? Nede olsa onlar da ayrı adlar altında bir tek tanrıya inanıyorlar. İsmi ha JHWH, ha God, ha Allah ne fark eder bu durumda, önemli olan kitap ehli oluşu değil mi?

Türkiye'de ki laik Cumhuriyet kesimine ait olan insanları, Nazi Almanyasında toplanıp sessiz sedasız, tepkisiz gaz odalarına, fırınlara götürülen insanlar gibi görüyorum artık.

Allah dünyayı, insanları, hayvanları, çiçekleri, böcekleri yarattı. Buraya kadar tamam. Ama özellike bu yarattığı insanın evrim geçireceğini ve bu dünyayı üstündekilerle mahvedeceğini bilmiyormuydu da, gönderdiği peygamberlere verdiği öğütlerde insanları din uğruna savaştıracağına, dünyanın kıymetini bilin, bilmezseniz haliniz yaman diye öğütler vermeyip, o günün insanlarının problemlerine eğildi ve bu dünyayı geçici, diğerini kalıcı olarak gösterdi? Burada bizim çıkarımız ne? Cennet mi? Peygamberler tarafından bize süslü püslü, ak pak bir cennet tablosu çizildi. Ama gidip gören olmadı burayı hiç. Hadi diyelim ki, Allah ileriyi göremedi... Cennete gitmenin yolu Allah'a ve peygamberlere imandan çok, bizi ilgilendiren bu dünyayı, bize tarif edilen Cennet gibi yapmak biz insanların elindeydi, ama bize yapıcı öğütler veren olmadı ki, bu yüzden har vurup harman savurduk, ganimet, petrol derken birbirimizi yedik durduk. Dualarda Allah'ım bize akıl ver dedik, ama bu aklı dünyanın ve insanlığın yararına nasıl kullanacağımız bize bildirilmedi. Evrim sonucu akıllandık ama, biraz geç oldu sanırım.

Pardon Hristiyanlık barış dinimidir değilmidir sorusunun da net bir yanıtı var... barış dinidir. Ama Bush Tanrı'dan işaret aldı, ve barışı tesis etmek için memleketinden onlarca km uzaktaki ülkelere savaş getirdi.

Tanrı inancı olan insanlar tarafından tanrıtanımazlığın memnuniyetle akılsız/mantıksız olduğunun iddia edilmesi, tanrıtanımazları harekete geçiriyor ve onlar da dindeki akılsızlıkları/mantıksızlıkları ortaya çıkarıyorlar. Bu yüzden Tanrı'ya ve dine inananların şikayet etmeye ve yakınmaya hakları yoktur diye düşünüyorum. Önümüzde iki olasılık var: Tanrı (ne şekilde tanımlanırsa tanımlansın) ya var, ya yok. Bu durumda Tanrı ve dinin mantıklı olduğunu düşünmek, aynı zamanda tanrıtanımazlığın mantıksız olduğunu düşünmek anlamına geliyor -ki böyle bir niyet içinde bulunulmasa dahi. Tanrı'ya inanan biri şöyle düşünse: ''Tanrı inancım ve benim dinim aslında akla yatkın değil, buna karşılık tanrıtanımazlık tamamıyla akla yatkın olmasına rağmen ben benim dinime inanmak istiyorum.'' Ama ne yazık ki, Tanrı'ya ve dine inanan bir insan böyle düşünmekten yoksun. Kendilerine biçilen bir yol tuturmuş gidiyorlar. Sonunda ne mi var? Bunu buraya yazmama gerek yok herhalde...

Sevgili sardunyam, ama tıbba ilah diye tapmıyoruz ki, reddedelim prospektüsteki terimleri. Diğer taraftan din kitaplarında yazılanlar mantığımıza ters geldiği için reddediyoruz. Bir diğer taraftan, hadi bırakalım cennet vaadini, mantıksız olan şeylere neden inanır bir insan onu soralım kendimize.

Sayın 4mevsim, bakın, yukarıda gereksiz işkence dedim. Bunun içine; bir tanrıya yapılan, sokak ortasında illa kan akacak diye bir hayvanın gırtlağının ilkel ve bilinçsizce kesilmesi de dahildir. Bakın gene alıntı olacak ama, başka bir sitede bu konuda yazan arkadaştan daha güzel dile getiremezdim beynimdekileri: Fakir insanların boğazından yılda bir kez et geçmesini sağlayarak bütün problemlerinin çözüldügü bayram. Her ne kadar uygulamada bu fakir insanlar %99 apartmandaki komsular olsa da, her ne kadar uygulamada %99 kurban kesmek bir prestij göstergesi haline getirilmis olsa da (bak gördün mü 8 numaradaki Abdullah beyler deve kesmiş, biz bi koyun bile kesemedik körolmayasıca herif), her ne kadar günümüzde kullanılan alış gücü birimi et değil para olsa da (parayla et veya neye ihtiyacınız varsa onu alabilirsiniz ama, etle para alamazsınız), her ne kadar fitre-zekat gibi güzel geleneklere kimsenin itirazı olmasa da; karşı çıkanların has müslümanlar(!) tarafından elinde colayla bilgisayar başında ahkam kesen tuzukuru, toplum sorunlarından habersiz, fakirliğin ne olduğunu bilmeyen tipler olarak gösterilmeye çalışıldığı, tartışmalara sebep olan, ilkel toplumlardan kalma gelenek. Her kurban bayramında büyük zevkle kurban kesen bu sahışların ve kesmeyen sahışların hayatlarında kaç kişiye yardım etmiş, kaç hayır kurumuna ne kadar bağışta bulunmuş olduklarının karşılaştırılması bence sonuçları çok saşırtıcı olabilecek ayrı bir araştırma konusudur. Ama yapmak gerekir çünkü bonus puan iyidir, kolay kazanılır, level atlatır... (anyman)

Vay o kartın taksitlerini zamanında geri ödeyemeyenlere. Akıtılan kanlar da boşuna gitmiş olacak.

Bir ulusun büyüklüğü ve ahlaksal kalkınması insanlarının hayvanlara nasıl davrandıklarıyla ölçülür. Mahatma Gandhi Bu yüzden hayvanlara yapılan her türlü gereksiz işkenceye karşıyım.

Anlaşılan odur ki; bazı kadınların sadece saçlarını değil, görme, duyma ve düşünce yeteneklerini de örtüyor bu türban.

Buna ekleyebileceğim iki satır daha var: Ne bildigin degil, ne anlatabildigin seni bilge yapar... Gerisi kuru laf kalabalığı, haklısın sevgili yersoy.

Sayın Cyrano, neden bu kadar saldıgan bir tavır sergiliyorsunuz? Bunu size bir değil, bir kaç arkadaş hatırlattı, ama siz aynı tutuma devam ediyorsunuz. Bir fikriniz varsa bunu daha ılımlı bir şekilde dile getirebilirsiniz. Ayrıca insanlara birazcık şunu oku, birazcık bunu oku tavsiyelerinde bulunmaktan da vazgeçin artık. Burada yazanlar en az sizin kadar, belki de daha fazla okuyorlar. Bazıları sizin gibi allameicihan olmasalar dahi unutmayınız ki, her insanın söyleyeceği bir şey vardır ve söyleyeceği şey size ne kadar komik ve basit gelse de dinlenmeye değerdir. Ha, siz bu kişinin dile getirdiğiyle aynı görüşte olmayabilirsiniz, ama bu sizin o kişiye cahil muamelesi yapmanızı gerektirmez.

Geçenlerde dini bir forumda okudum. Bakın ne diyor: ''Allah'tan korkan kişi, sadakat, vefa, doğruluk, dürüstlük, samimiyet gibi tüm güzel ahlaka ait tavırları gösterir. Gerçekte, tüm insanların özlemini duyduğu insan modeli de budur. Fakat, Allah korkusu olmadığı takdirde bir insanda bu özelliklerin gerçek anlamda ve devamlı bulunması asla mümkün değildir. Çünkü Allah'tan korkmayan bir kişi kendi menfaatleriyle çatıştığı anda Kuran ahlakını değil, çıkarlarının gerektirdiği davranış biçimini benimseyecektir. Allah'tan, O'na hesap vermekten, cehenneme girip kötü davranışlarının karşılığını görmekten korkmadığı için böyle davranmasını engelleyen bir endişesi yoktur.'' Allah'tan korkan kişi yukarıda sayılan bu özelliklere cehennem korkusu ile sıkı sıkıya bağlıdır. Düşünüyorum da, bazı kişilerin Allah'tan korkmasının hiç te fena fikir olmadığına karar veriyorum. Düşünsenize, bir de Allah'tan korkmasalardı bu insanların neler yapabileceklerini. Bunu sadece şiddet olarak düşünmeyin. Dindar bir komşum vardı. Karısına bir gün 'Allah'tan korkmasam seni aldatırım' demiş. Diğer tarafta annemin çok samimi bir arkadaşı vardı. Bir kuyumcu dükkanı olan kocası beş vakit namazında hacca gitmiş bir adamdı. Kendisinden beyaz altın diye alınan yüzükler gümüş çıkmıştı. Bu da Allah korkusu olan bir zat. Kim olursa olsun, birisinin karşısına geçip hesap verirken 'senden korktuğum için...' mi demek daha güzel, yoksa 'seni sevdiğim için...' demek mi daha güzel? Siz korktuğunuz bir işvereninizi mi daha çok seversiniz, yoksa kendisinden korkmadığınız bir işvereninizi mi? Bir kişinin Allah'tan korkmasam, şunu şunu yaparım demesi, o kişinin Allah'tan korktuğunu mu gösterir, yoksa cehennem ateşinden korktuğunu mu? Psikolojide nefret aşkı diye bir tanımlama vardır. Bir insandan nefret ettiğiniz için ona aşıksınızdır. Bunu Allah'a uygularsak korku aşkı diye adlandırmamız gerekir herhalde. Sonuçta böyle bir nefret veya korku aşkı sadist-mazoşist, bağımlılık çıkar ilişkisidir. Kuran ahlakına gelince: Kuran'daki ahlak alıyor seni bir uçtan atıyor diğer bir uca. Nasıl aşk insanı kör ederse, Tanrı aşkı da insanı kör edip, Kuran gerçeklerine gözlerini, kulaklarını, ağzını kapamalarını sağlayabiliyor. Allah'ı korku ile değil de sevgi ile anan, yeri geldiğinde Allah'ı bile eleştirebilen kişiler hem Allah'a, hem kendilerine daha dürüst değiller mi? Allah inancı olmayanlar, bir adım daha ileriye gidip, tüm mesuliyeti üzerlerine aldıklarından dolayı hiç bir endişesi olmayan kişilerdir. Onları engelleyen Allah korkusu veya sevgisi değil, insan ve bilim sevgisidir.

Ha şimdi de bu mu çıktı? Müslümanlar iffetlidir... Müslümanlar dürüsttür... Müslümanlar şiddet karşıtıdır... Müslümanlar çevrecidir... Askere alınanlar Kuran'a el mi basıyorlar ben müslümanım diye? Yani saçmalığın bu kadarı da fazla.

Sayın fft, burada konu ne dedikodu, ne dışlama, ne de insanlar aynı mı değil mi... Burada vurgulanmaya çalışılan şey, kendini Allah'a ve dine adayan kişilerin kendilerini ve kendilerini adadıkları dini maskara yapması. Jakarta İslami Moda Festivali

İnancı gereği başını örtüyormuşmuş, güleyim bari. Neydüğü belli olmayan tesettür modasını da, kendilerine müslüman süsü veren modacılar tarafından icat edilmiş olsa gerek. Ne de olsa moda dedin mi akla kadın gelir ve bu dini bütün! kadınların sırtından kazanılacak çok paralar var daha. Oldu olacak Türkiye demeyelim de, Tislamya diyelim bu topraklara. Türkiye'nin T'si kalsın gerisi islamya olsun, ne dersiniz...