OLUR ÖYLE ŞEYLER KİTLENMEMEK LAZIM..
yaramaz çocuklar gibi kavgaşarlıktadır bedeninle ruhun, beyninse ikisine birden küs.. kendinide taşar insanlara kızarsın hani..ardından da bir tavşana , kimbilir..
koltukta otururken bir gün eşine ne kadar yabancı olduğunu düşünürsün, sonra kendine bile itiraf edemediğin yanların..suskunluğunu çıldırasıya paraladığın iç çığlıkların..annene kızarsın sonra..geçmiş sevgililerine..hatta terliklerine..yıllarca sevdiğin rengin kırmızı olmadığını anlarsın..şaşkınca ayna karşısında yüzüne bakarsın..bu benmiyim acaba..
şekillendirdiğin yaşammı, yoksa yaşam mı seni şekillendirir diye bir düşüngüye dalarsın..sonra dostunu ararsın varsa tabi. ya sana bişey dicem diye lafa başlarsın , konuşmanın sonunda saçmaladığını anlarsın..bir duş alırsın ardından hani kendinden gıcıklanmışsındır, arınmalıyım dersin..allam heryanım negatif elektrik..falan, ardından elektrik çarpmış gibi fönlediğin saçların..bi an şampuanının kokusu gelir burnuna saçlarından ,hafiften bi hoşumsu olursun..sonra bedenine bakarsın ayna karşısında..gözüne vücundaki benlerin çarpar gülümsersin onlara, lakin onlar zoraki senlerdir..sonra tekrar vücuduna göz gezdirirsin , sonra ona dokunan elleri düşünürsün, kimileri yüzünü güldürür..kimilerinde acı bi burukluk..
birden çocukluğun gelir aklına..saçma çocukluk anılarınla başbaşa kalmışlığın..estantane de bir iç çekiş, ahh çocukluğum..! lakin çocukluğun senden habersiz..
bir kompozisyonsa hayatın, giriş - gelişme ve hala yaşamakta olduğun sonuçları düşünürsün..hayır dersin daha koymadım son noktayı..ve nereden geldiği bilinmez bir enerjiyle lakin kompozisyonun değişmez döngüsünün verdiği gazla, burnunu öne çıkarırsın..burun farkıyla sonuca dalarsın..bir leğende yüzen şaşkın istarvitlere karşı attınmıda o hüzzamsal sırıtışını..işte tamam dersin...
leğende yüzüyordur o an hüzzamsal sırıtışıyla bir istarvit..
olur öyle şeyler kitlenmemek lazım...
figgaro...
7 Yorum
Önerilen Yorumlar