Tanri/Yaratici/Akilli Tasarimci(Herbiri ve Cesidi)nin Ortaya Cikisi

[∞ evrensel-insan]

Herseyden once dinazorlar devrinde ve insanoglunun yer almadigi dunyada, tanri kavraminin da yer almasdigi konusunda insanoglu hem fikir olmalidir.

 

Tanrinin, her turlu ezeliligi, ebediligi v.s. sadece insanoglulu bir dunya da gecerli soylemdir.

 

Tanri kavraminin, tanrisal yanasim ve zihniyetin, tanri uzerine uretilen dusunce ve yerlestirilen dini ya da dini olmayan sistem, duzen ve her turlu yasam ve iliski deger ve verisinin algilanmasi demek; tum bu kavramdan onu hic tanimamis gibi kurtulmak demektir.

 

Insanoglu, hayal gucu, idealleri, meraki ve soyutlama yetisi olan bir canli turudur.

 

Yasam tecrubesinide genelde deneme&yanilma metodu uzerine dusunce ve inanc gelistirerek gelistirmistir.

 

Insanoglunun meraki algiladigi herseyin ne oldugunu ortaya koyma merakidir. Bu da otomatikman insanoglunun algiladigi herseyi ortaya koyamamasini getirir. Iste ilk tanri boyle ortaya cikar. Agac meyva verir, ama; bu agacin neden meyva verdigi algilanmaz ve bilinmezse, agac tanri olur. Gunes isitir, ay aydinlatir ve bunlarin neden bu ozellikleri oldugu algilanmazsa tanri olur. Iste insanoglu bu kendince kendine yarari olan ve ne oldugunu algilayamadigi bu nesnel varliklari kendi gucunun ustune koyarak, onlara icerimk ve anlam yuklemis ve boylece ilk tanrilar olusmustur.

 

Insanoglunun donum noktasi tanri acisindan, anaerkil toplumdur. Cunku kendinin nereden geldigini goren insanoglu, kendisinin geldigi yeri tanrilastirarak; INSANOGLU BUTUNLUGUNUN ILK FIZIKSEL AYRIMINI YARATMIS ve DISISINI TANRILASTIRMISTIR.

 

Daha sonra, disisinin gebelikten gelen isgucu "aksakligi" erkegin daha "dayanikli, guclu, otoriter " v.s. olusu, insaoglunun disisini erkegin yaninda geri planas itmis ve INSANOGLU AYRIMCILIGININ ILK KOLELIGI VE ESITSIZLIGI olusmuustur.

 

Disisini tanri yapmaktan vazgecen ve disisini erkegine kole yapan insanoglu, duzen kurmaya sistemlesmeye ve "nasil bir arada yasanir?" sorusunu algisiyla ve akliyla toplumun bir gercegi yapmaya ve yonlendirim ve yaptirima baslamistir.

 

Burada tanri en onemli korkutma ve disiplin rolunu oynamis, tanriya kulluk yapan insanoglu, yoneten efendiler ve yonlenen koleler olarak ayrilmistir. Iste, bu asama; TANRININ YERYUZUNE INIS ASAMASI, YANI DINLERIN OLUSMAYA BASLADIGI, DINI SISTEM VE DUZENLERIN KURULMAYA BASLADIGI ASAMASIDIR.

 

Iste bu icerik ve temelde ve de bilimin bilinmiyenleri bilinir kilmasina paralel olarak, bu dusunce ve sistem duzen olarak yenilense de, degisen bir sey olmamistir.

 

Tanrili bir dunyayi yaratan insanoglu olmus, tanrinin kavram olarak yer almadigi bir dunyayi yaratan da insan olacaktir.

 

Iste zihinsel ve soyutlama olarak insanoglunun dogal zihniyeti ile, insanin insansal zihniyetinin farki da bu bilinc ve farkindalik ile ortaya cikacaktir.

 

Bugunku emperyalist zihniyet, amerikan idealizmi ve onun her turlu ve icerikteki ve her konudaki (bilim dahil) yonlendirimi; boyle bir insansal zihniyet tasiyan insani ve onun bireyini olanaksiz kiliyor.

 

Ama bunu saglayacak olan da, yaratan ve yarattiginin anlamsiz ve gereksizligini algilayan ve kendine kendi eliyle zarar veren ve rahatsizlik veren ve herturlu insanlikdisi dusunce ve davranisin kaynagi olan insanoglu, bunun bilinc ve farkina vardikca ancak; insanlasacak ve evrensellesecektir.

 

Henuz kendi arasinda her turlu insandisi ve insanlikdisi, ayrimci cikar ve ust/alt yoneten-yonlendiren/yonetilen-yonlendirilen ve bunu sistem ve duzen olarak korumak icinde guc, otorite ve iktidar temelinde her turlu hukuk, yasa, kanun, kuralini kendi turune dayatmistir.

 

Hersey, bir dogan bebegin; dogdugu cografya ve toplum ne olursa olsun; orada yasam da aldigi tum veri, ogreti, bilgi, tabu ve degerlerini uygulamak, ya da karsi cikmak ve bu verilenlere yasamini harcatmak yerine; bunlarin ne oldugu, neden ve nasil verildigi v.s. nin arastirmasi,sorgulanmasi, irdelenmesi, aciklanmasi v.s. temelinde bir zihniyet dogumu ve uretimi ile degisecektir.

 

Yoksa ne tanri kavrami ve yasam ve iliskimize verdigi zarar ve rahatsizliktan kurtulabiliriz, ne turumuzun ve kendi bir varligimizin farkina ve bilincine varabiliriz, ne de yasamimizin onem ve degerini algilayabiliriz. Ne de sadece bir insan oldugumuzu ve tek ortak noktamizin bu oldugunun bilincine varabiliriz. Ne de farklarimizi ve farklarimizin her birinin her turlu gelismisligin bir halkasi oldugu , temelinde kullanmanin onemini algilayabiliriz.

 

Ne de gelecek nesillere, tanri kavramini tanimayan, bilmeyen ve onu zihninden, dusuncesinden ve lugatindan cikarip atmis bir dunya birakabiliriz.

 

Yarin onlar, bizlerin kendi kendimize anlattigimiz bu masallara yine kendimizin inanmasini ve tum yasam ve iliskilerimizi tadamadan bu masal ugruna feda etmemizi ve bunun icin biribirimizi her turlu insanlikdisi dusunce ve davranis ile yok etmemizi v.s.gulerek, saskinlik ve hayret ile karsilayacaklar.

[Φ Tumagü İskicap]

Tanrı diye birşey yok. Allah kavramı belki de alla-hü dür. Allah'ın vahyi güncel olmak zorundadır. Ayet, gerçeğe bağlanan araç, sultan, veri elde edimiş ispatlardır. Vahiy allah'ın evrenin heryerine, enrenin geneline indirdiğidir. Yalnızca kişiye özel vahiy inmiyor aslında. Genele inen vahiyden yararlanan bir kişi eğer özel bir kişi - peygamber olabiliyorsa, onun bireysel başarısıdır aldığı o vahiy.

 

Allah(hü)'dan vahiy aldığını söyleyen (Eyyühen nebi أَيُّهَا النَّبِيّ Herhangibir haberleyen),

Mu-Hammed'in vahiylerinde bu durumu görmekteyiz.