Φ sardunyam Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Ali Pektaş'ın hayata yorumuna bakalım bir de.. Bilmiyordum Öğrendim Bilmiyordum öğrendim Yalnızmış o güller içindeki goncalar Yeni birer ümitmiş çekilen acılar Tırmandıkça erişilmez olurmuş dağlar Her karanlıkta bir ışık varmış Ve her son yeni bir başa kanıtmış Örtüler apaçık edermiş saklananı Söylenen her yalan bir doğrunun parçasıymış Ve her sevgi kalbinde sevgisizlik saklarmış Bilmiyordum öğrendim Denizler korkudan köpürürmüş Gelinen yerle aynıymış dönülen yer Tokluk açlıktan ibaretmiş Zenginlik yoksulluktan Gerçek aşk kalbe ağır gelirmiş Her yeni sevgi eskisini bitirirmiş Mutluluk bir yanında mutsuzluk beslermiş Bilmiyordum iyi ki öğrendim Kuşlar da yalan söylermiş Bilmiyordum öğrendim Şiir yazmazmış şairler Alaca karanlıkta çalarmış mısralar kapısını İçki değil içmek sarhoş edermiş adamı Hüner değilmiş yaşamak Gün gelir çekilen nefes boğarmış insanı Sular zehir olurmuş içtikçe Sudan ibaret değilmiş gözyaşları İnsan yaşamayı değil asıl ölmeyi severmiş Öğrendim ki aslında gökyüzü de mavi değilmiş Bilmiyordum öğrendim Bildiklerim bilmediklerimi bildiğimmiş Gördüğümü sandıklarım aslında göremediklerim Kısraklar çatlamak için koşarmış Kader kadersizlikle beraber yaşarmış Çiçekler sabırla beklermiş dalından kopmayı Tuttuğumu sandıklarım aslında tutamadıklarımmış Duyduğumu sandıklarım duymadıklarım Taşlar acı çekerek ufalanırmış Ve hayat dedikleri aslında kocaman bir yalanmış.. çok güzel taurusmutis gerçekten çok güzel... teşekkürler... evet kocaman bir yalanmış, sahi sandığımız, kendimizi paraladığımız, hırslarımız, koşturmalarımız ve hatta üzüntülerimiz bile yalanmış... gerçek olan yaşadığımız yalanlardan bize kalan... ve o gerçeklerden biride şiirde dediği gibi hiç bir şey bilmediğimizdir... ki asıl bilmek belkide budur... Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 ADIMLA NASIL BERABERSEM!! Adımla Nasıl Berabersem hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan koşar gibi yürüyüşün karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatın karanlık boşluklarında akıp giderken zaman adımla nasıl berabersem öylece beraberiz seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat koltuğumuzun altında birer dinamit gibi kellemiz ve sonra her zaman her ölümlüye aynı şartlar altında kısmet olmıyan gerçekleri görmenin aydınlığı alınlarımızda hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın.... Atilla İlhan Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 bu nasıl yalnızlık bu nasıl bir hayat ki, hep kavgadır bize kalan... dört bir yanı sarmış yalancılar bizi kuşatmış kalpazanlar... insan eti ve insan ruhu alıp satarlar... bir uçurumdayız ki... sıkıştırıyorlar bizi... ne yana uzansak boşluktur biran... bir tek dal var bize uzatılan... çok yukarılardan... yetiş bize Allah'ım... bu hayat kavgasında yalnızlığa itilen biz olduk sensin bize yetecek olan ve asıl sensin bütün gerçeklerden daha gerçek olan... Sardunyam Alıntı
Φ frozen Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 DEĞİŞTİM.. Değiştim maalesef değiştim Beni de kayırmadı yordu hayat Gün oldu dövüştüm gün oldu seviştim Bir tek ana evindeymiş rahat Yok eski cesaretimden eser Geçti benden Olayların içinde değil dışındayım Seyirciyim ne hayatlar geçer önümden Bilmiyorum aslında kaç yaşındayım Ne gecem belli ne gündüzüm dünya durdu Hep aynı mahallede geçiyor rüyalar Beni ayrılık değil Acı söz can evimden vurdu Ama daha bitmedi bu hikaye yarım Tam vazgeçiyorken yetiştin Az da olsa ümidim var şimdi Ban ki aşk için ölmeli demiştim Ne yazık ki aşklarda çok değişti Ne gecem belli ne gündüzüm dünya durdu Hep aynı mahallede geçiyor rüyalar Beni ayrılık değil Acı söz can evimden vurdu Ama daha bitmedi bu hikaye yarım sezen aksu. Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Frozenim bidenesin... beni nereye koyuyorsun böyle? neresinde yaşıyorum yüreğinin? var mıyım senin için, gecelerinin masalsı düşü ben miyim yoksa kendin misin?... beni sığdırabiliyor musun içine? hangi yana baksam tünel; sonsuz uçurumlar gibi dipsiz ve kuyu hani içinin aynasıdır ya sevdiğin, benim aynamda karanlık aksetmekte... öyleyse anlarım ki ben de yokum sen de. beni nerede yaşatıyorsun söyle? cennetin miyim senin, amber kokulu bahçelerinde gezindiğin? yoksa kaybolduğun kör kuyun mu, dehliz yalnızlıklarını yitirdiğin? artık anlamsız geliyor tüm sorular yanıtlarını bir gün verecek olsan bile ben de bir şeyler buram buram, ben de çok şey ılık ılık, ben de sen acıtarak, kanayarak eksiliyor... ben seni bunca zamana ağırlayamazken ruhumda aitsizliğim çaresiz çoğalıyor... ve görüyorum aynada yüzü silinmiş suretimi sen bende herşeysin belki ama ben sende yitiyorum için için... beni nerelerde arıyorsun öyle? yüreğine sor bir de mutlaka cevabı gelecektir sessizliğinin.. Alıntı
Φ avniler Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2007 Negüzel şiirler yüreğinize sağlık Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 13 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 13 Şubat , 2007 Negüzel şiirler yüreğinize sağlık çok teşekkürler, hoşgeldiniz... Kum Sen kum nedir bilmezsin Deniz görmedin ki Yum gözlerini zamanı düşün Deniz bir gözünde Kum bir gözündedir. Sen taş nedir bilmezsin Dağa çıkmadın ki Yürü ufuklara doğru Dağ bir ayağında Taş bir ayağındadır. Sen kül nedir bilmezsin Ateş yakmadın ki Uzat ellerini gökyüzüne Ateş bir elinde, Kül bir elindedir. Sen kan nedir bilmezsin Ölmedin, öldürmedin ki Yat toprağa boylu boyunca Ölüm bir yanında Kan bir yanındadır. Sen aşk nedir bilmezsin Beni sevmedin ki Ağla ağlayabildiğin kadar Bütün güzellikler sende AŞK bendedir. Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 14 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 14 Şubat , 2007 Hayat; bir yaşam öyküsüne katlanılamayacak kadar uzun! Bir gülümseyişe,bir kıpırdanışa,bir dokunuşa vakit ayıramayacak kadar kısa! Hayat; gerçekleri sırtlayıp taşıyamayacak kadar ağır.. Bir kuşun kanadına konup ona bile hissettirmeden ucabılecek kadar hafif! Hayat; her anını dibine kadar yaşamaya çalışmak icin nefes nefese koşturmayı göze alacak kadar dolu.. Bütün yaşadıklarının sadece bir hayal olduğunu hissettırecek kadar boş! Hayat; koskoca ömürde ‘’yalnız bir gün daha nasıl geçecek,şu saatler nasıl bitecek’’ diye şikayet edebılecek kadar muamma.. Göz acıp kapayıncaya kadar gecen sürede nihayete erebilecek kadar basit. Hayat; kendini oluşturan her büyüsü,her cazibesi,her rengi yürekleri hoplatacak,kanlarımızı kaynatacak kadar parlak ve güzel.. Gözlerimizi acılarla,hüzünlerle,ayrılıklarla,ölümlerle bulusturdugumuzda,sadece iki renk! Gri ve siyah! Hayat; her anını tuvallere,yazılara,şiirlere,gösterilere döküp,sergileyebileceğın kadar sanat! Tek bir uyanışta,görevinin tek bir oyundan ibaret,tek bir rol olduğunu fark edebileceğin kadar da kısır ve monoton.. Hayat; senin tek bir ‘’evet’’ınle başkalarına bölüştürüp sunabileceğin,nefes alıp verişinlerinle’’paylaştırabileceğin kadar hayret verici ve cömert.. Tek bir ‘’hayır’’ınla her şeyi mahvedebileceğin,yok edebileceğin kadar da cimri ve densiz! Hayat; gerçek yaşam öykülerine katlanabilecek gücü bulup,bulaştırıp,daha da büyüğünü oluşturabilecek kadar heybetli ve zor. Her şeyden vazgecip,’’yaşama veda etmeyi ‘’isteyecek kadar güçsüz ve zayıf! Hayat; sevmeyi bilecek,bilmiyorsa öğrenecek,tadacak,sunacak,paylaşacak..ve böyle sevgilerle bütün sevgileri çoğaltabilecek kadar anlam’lı.. Nefreti seçip,sıçratmak,sıçrattıkça da o pisliğe bulaşacak kadar da anlam’sız.. Hayat; gerçek yaşam öykülerine katlanmaya değecek kadar ‘’yaşamaya değer’’.. Hayat; onu kısaltmanın haksızlık olduğunu anlatacak kadar öğretici.. Ve bir daha bulunmayacak,yaşanmayacak kadar ‘’tek’’.. Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 15 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 15 Şubat , 2007 Herşey Sende Gizli Yerin seni çektiği kadar ağırsın Kanatların çırpındığı kadar hafif.. Kalbinin attığı kadar canlısın Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç... Sevdiklerin kadar iyisin Nefret ettiklerin kadar kötü.. Ne renk olursa olsun kaşın gözün Karşındakinin gördüğüdür rengin.. Yaşadıklarını kar sayma: Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; Ne kadar yaşarsan yaşa, Sevdiğin kadardır ömrün.. Gülebildiğin kadar mutlusun Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin Sakın bitti sanma her şeyi, Sevdiğin kadar sevileceksin. Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın Bir gün yalan söyleyeceksen eğer Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın. Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak. Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü. Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin.. İşte budur hayat! İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun Çiçek sulandığı kadar güzeldir Kuşlar ötebildiği kadar sevimli Bebek ağladığı kadar bebektir Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren, Sevdiğin kadar sevilirsin... Can Yücel Alıntı
Φ KesKiNkAleM Gönderi tarihi: 16 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 16 Şubat , 2007 çok güzel bir topic olmuş, katkıda bulunanlara teşekkür ederim. hayat sevince güzel, sevince kolaylaşır herşey, sevgi cesaret demektir, cesarette hayat demektir. SEVMEYE CESARETİ OLANLAR İÇİN. Tam ortasındayım yağmurun Karın soğuğun ortasındayım Nasıl da paylaşıyor insan isterse Nasıl da birmiş meğer hasretler Nasıl da mecburmuşuz sabretmeye Sevmeye, öğrenmeye Tam ortasındayım yolun Hmmm koşunun ortasındayım Tam varıyorum ki hedefe Bir yenisi başlıyor Bu oyun hep aynı, değişmiyor Hala devam hala figân Hem de bile bile Nasıl da paylaşıyor insan isterse Nasıl da birmiş meğer hasretler Nasıl da mecburmuşuz sabretmeye Sevmeye, öğrenmeye... MFÖ Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 16 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 16 Şubat , 2007 hayat mücadeledir ve mücadele cesaret gerektirir, korkusuz bir insan olamaz ve asıl mücadele korkuyla yüzleşmektir. kazanıp kaybederken, hayat yolunda ilerlerken düşer kalkar insan, yolundaki engellere takılırken herşeye rağmen, sevgi üstesinden gelir bütün korkuların ve sarılır bütün yaraların... sardunyam Alıntı
Φ KesKiNkAleM Gönderi tarihi: 17 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 17 Şubat , 2007 ey hayat, söyle nedir seni yaşanılır kılan...? nedir bütün acılara dayanma gücü veren? her canın ölümü tadacak olmasını bilmesine rağmen nedir seni vazgeçilmez kılan... şiirlerde aradım seni, hikayelerde aradım, gözlerde aradım, dostlarda aradım, yürüdüğüm yolun manasında aradım, kavgalarda, kırılmalarda, düşlerde, umutlarda, şarkılarda, meyve veren ağaçlarda, bir kedinin mırıltısında, bir kuşun kanadında, bir yağmurun damlasında, toprağın bereketinde, güneşin vazgeçmeden hergün doğuşunda, ıssızlıkta, kalabalıkta, sende, bende, onda, doğurduğum evlatta, yaşarken tanıdığım herşeyde aradım... her tattığımda ve her tanıdığımda buldum senden bir mana ama eksik olan bir şey var... çözemediğim... bir şey daha var bütün bildiklerimden başka!!! hayat olmazsa olmazlarımızdır... üzüntülerimiz, seviçlerimiz, öfkelerimiz, kavgalarımız, terk etmelerimiz, terk edilmelerimiz, çoşkumuz, sevdalarımız, umutlarımız, bir eski dostun selamı belki... ne varsa içinizde sizi siz yapan, odur bütün yaşadıklarınızdan kalan... ne bugün ne yarın, zaman bile ölüp gittiğinde sizi siz yapanlardan başka hiç bir şeyin kalmadığını göreceksiniz... bir ömre sığan bir şiire sığmaz elbette, bir "an" içinde yaşadıklarını bile anlatamazsın bir sayfa dolusu metinle... saniyenin bilmem kaçta kaçında aklından neler geçer, kalbinde neler çarpar ve kanında neler dolaşır kanla birlikte... hani ben bu anı daha önce yaşamıştım der gibi, bir şiirde o "an"larınızdan bir parça, bir şarkının melodisinde hep çok eskilerden kalmış garip bir tanıdık hüzün gibi... aklınızdan geçenlere çarpar geçer... ve anlamaya çalıştığımız hayat ondan hep sözlere dökülür... ama elde kalan hep kocaman bir soru işaretidir. en babayiğit filazof bile çözememiştir annesinin karnından gelip, karatoprağa girdiği zaman içinde ne olup bittiğini??? ondandır onların filazofluğu... bir yanıt bulmuşluklarından değil tek bir yanıt olmadığını bilirler ve her "an" yeni anlamlar bulmak çabasındadırlar... deneyip deneyip yanılmaktayız ve en çok yanılan hiç yanılmadığını sanandır... Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 Yaşamak Biliyorum, kolay değil yaşamak, Gönül verip türkü söylemek yar üstüne; Yıldız ışığında dolaşıp geceleri, Gündüzleri gün ışığında ısınmak; Şöyle bir fırsat bulup yarım gün, Yan gelebilmek Çamlıca tepesine... -Bin türlü mavi akar Boğaz'dan- Her şeyi unutabilmek maviler içinde. Biliyorum, kolay değil yaşamak; Ama işte Bir ölünün hala yatağı sıcak, Birinin saati işliyor kolunda. Yaşamak kolay değil ya kardeşler, Ölmek de değil; Kolay değil bu dünyadan ayrılmak orhan veli kanık -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- O Çocuk Benim insanlığın okulu yok doğru söylüyorsun bu dünyadaki yaşantıdan nefretimi cinnetimi yalancılara önümden gülüp arkadan çalanlara hepsinin küllerini denize atmayışım doğrudur uyurgezer olsam hiç uyanmasaydım yosun tutsaydı gözlerim hiç görmeseydim bak bir çoçuk doğuyor ben gibi ağlamaklı sen aç gözünü çoçuğum herşeye kader diyemezsin kabul et çoçuğum yılana sarılacaksın adam gibi adam kadın gibi kadın yok balda zehir bulacaksın arayış denizinde boğulacaksın çoçuğum susuz rakı gibi yakacaklar senide bir gözün devamlı ağlamakli olacak gülerken sağır günlerini özleyeceksin emekli aşklarda kalemi kırıp yüreğini mahkum edeceksin sen hep çoban onlar padişahin tek kızı olacaklar çoçuğum kendin kurutacaksın gözyaşlarını isyanlarda olacaksin vefalı yar olacak duvar kime danışsan akıl verir beyin saatin duracak ölüm pusuda hayat ipuçunda azrail yanında olacak insanlar diken baharlar hazan yazlar susuz dolacak çoçuğum çok para akıllısı var sen deki aşk yazarım biz ikiziz aşkın dili yanlızlık benim pınarım liman deme kimseye gemiyi hemen batırırsın kibarlik aşk saygı şiirlerimizin dillerinde her şey para bir görsen para kimin ellerinde bitmeyen aşk yokmuş rüya gibi,kaçaçaklar dünya dönme dolap boşalıp doluyor,çıkaracaklar gecelerin koynunda umut yükleyeceksin,boşaltacaklar şehrin akıllısı ol devamlı paradan konuşup,delirtecekler birine acı bak çiçeklerin arasindan üstüne,kusacaklar serdar san Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 hayatı en iyi "sevgi" anlatır... Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 ölüm döşeği sanırım fazlaca haklısın Alıntı
Φ baharrr Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 belki icten gelen birkaç damla gözyaşı belkı de samimi bir gülümseme; Alıntı
Φ mustafabcelebi Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2007 hayat.... anlatılmaz .. yaşanır Alıntı
Φ KesKiNkAleM Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2007 EGER HAYATTAN BIKIP OLUME DOGRU SESIZCE YURUMEK ISTERSEN YANIMA GELKI SANA SENSIZLIGIN OLUM OLDUGUNU GOSTEREYIM... BELIM BUKUYOR BOYLE AYRILIK. VERDIGIN ACILAR HASRET TANIDIK. GORMEDIM KI BIR GUN SENDEN YAKINLIK. DONMESENDE GERI FARKETMEZ ARTIK... KESKE YANLIZLIGIM KADAR YANIMDA OLSAYDIN! KESKE YANLIZLIGIMLA PAYLASTIGIMI SENINLE PAYLASSAYDIM! KESKE SENIN ADIN YANLIZLIK OLSAYDI VE BEN HEP YANLIZ KALSAYDIM!!! HEP KALANLARA GIDENLERI KATTIM! BIR GUN YERINE GECEMEDILER. O KALANLARA GIDENLERI KATTIM YINE BIR TANE SEN EDEMEDILER. ZOR GELDI AYRILIK ALISAMADIM. SILINIR DIYORLAR EN ACI IZLER, BITERMIS KISLARIM GELIRMIS YAZLAR, BILMEZLER SU GONLUM DERINDEN SIZLER, UNUTURSUN DIYE SOYLEMEK KOLAY... UMUDA KURSUN SIKSADA OLUM, UNUTMA UMUDA KURSUN ISLEMEZ... BELKI ANLAMADIGIM BI HIS,BELKI SANA KIZAMADIGIMIN BELGESI, BELKIDE SAMIMIYETI YANLIS ZAMANDA YANLIS INSANDA ARAMANIN CARESIZ ANLATILISI IDI... SENI BIRAKIYORUM BIR ELVEDA BILE DIYEMEDEN, SENI SEVIYORUM, SENI BILE GOREMEDEN... NEZAMAN SAGIR BIR RESSAM KIRISTAL BIR ZEMIN UZERINE DUSEN GULUN CIKARDIGI SESIN RESMINI YAPARSA ISTE O ZAMAN BEN SENDEN VAZGECERIM... SENSIZ KALDIGIM ILK GUNDEN BERI ICIMDE BIR UMUT VUSLATA DAIR. AKSAMLARI IMZALADIM GOZYASLARIMLA. SENI ARAMIYOR SENI SORMUYORSAM BUM SENDEN VAZGECTIM DEMEK DEGILDIR BIRDAHA BOYLE SEVECEK OLSAM BIR KALEMDE SILERDIM SENI... BEN SENIN ICIN OLMASAM BILE SEN BENIM ICIN HEP VARSIN... BIR COCUK GULUSUNDE, RUZGARIN EN CAPKIN OPUSUNDE, YAGMURUN HER SACINA DUSUSUNDE BENI HATIRLA.... EGER BENI BU SOKAKTA, BU MAHALLEDE, BU SEHIRDE BULAMAZSAN, SEVGILIM BILKI BEN, GOZLERININ DALDIGI YERDEYIM. HUZUN YILDIZLARI PARLIYOR BUGUN GOKYUZUNDE, BU GECE YINE ICIN, ICIN YANIYORUM,OTURMUS SENI DUSUNUP AGLIYORUM, SENI, GIDISINI, SEVISINI, HER SEYINI... BU GECE AGLIYOR AY SEVIPTE KAVUSAMAYANLAR ICIN, YILDIZLAR SARKI SOYLUYOR SEVIPTE SEVILMEYENLER ICIN. BU GECE BENDE AGLIYORUM OZLEYIPTE ULASAMADIGIM SEVDIGIM ICIN. . SENDE GUN GELECEK SEVECEKSIN ONUN ICIN GOZYASI DOKECEKSIN ASKTAN ANLAMAYAN ZALIM UGRUNA HAYATINI ZEHIR EDECEKSIN ISTE O ZAMAN BENI HATIRLA. Alıntı
Φ helin Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2007 hayat aşktır onu en güzel aşkı yaşarken anladım Alıntı
Φ mustafabcelebi Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2007 Bir fesleğen kokusunda duyumsamak ve olduğu gibi kabullenmek, zamanı geldiğinde tüm zorluğuna rağmen bir gökkuşağı renginde seyredebilmek, bazen de bir annenin şefkatiyle sarılmak hayata. Her ayrılığı bir kavuşmaya döndürebilmek en zor anlarda. Beyaz bir mendil semada ayrılıklara ortak olurken, eller acı acı sallanırken ve istasyonda son bakışlar dolaşırken merhabalara yelken açmak. Bir balıkçı gibi umutlara doğru ağ atmak ve bir deniz yıldızının yorgunluğunda kıyıya vurduğunda kendini yeniden maviliklere teslim etmek hayatın ta kendisi belki. Bir martı edasıyla acıların üstünden geçebilmektir hayatın özü belki de.Belki de geçmişi ve geleceği masal tadında yaşayabilmektir aslolan. Ne olursa olsun hayat gerçektir. Ne uyandığında gördüğünü hayra yorabileceğin bir rüya, ne de çocukken bir uçurtma kadar renkli sandiğın hayallere benzer.Bazı an gelir deli bir fırtına gibi tutar kolundan savurur, bazen kışın ortasında baharı yaşatır gönlüne. Çıkmazlara girersin, patikadan yürürsün,yokuşlar tırmanırsın. Birgün bakmışsın düz yola çıkmışsın. Kocaman bir kutu gibidir hayat, içi süprizlerle dolu.Tahmin etme, hep yanılırsın. Gençlik bahar mevsimidir yaşadığın ömrün. Hayat kovalar, sen kaçarsın. Sonra sonbahar gelir çalar kapını. Eskiden başında esen kavak yellerinin rüzgarı üşütür içini, kendine sarılırsın. Güz yaprakları gibi sararır düşlerin, düşlere kırılırsın. Ardından kış gelir. Peşini yaşlı bir gölge izler. Güzdüzler siyah bir sise bürünüp gece olduğunda karanlıklar serpilir üzerine ağır ağır. Yıldızlar parlasa da gözün yine karanlığın o serin o esmer koyuluğunda gezinir. Saatin sesi gecenin sessizliğinde sana yalnızlığını haykırır, sen unutmak istedikçe. Müptelası olduğun bir gülüş, özlediğin bir çift göz sonsuzlukta gözlerinden geçer durur, kimbilir kaç kez? Herşeye rağmen kışı yaşarken bile her şafak yepyeni umutları getirmeli, uçup giden hayallerinden bomboş kalan avuçlarına. Binlerce kez solsanda bir çiçek saflığında tekrar açabilmeli ve aynada kır saçlarınla kendine gülebilmelisin. Ta ki; hayat sana sırtını dönüp gidene dek! Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 22 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 22 Şubat , 2007 yaşadığın andaki mutluluk kadardır.. Alıntı
Φ frozen Gönderi tarihi: 22 Şubat , 2007 Gönderi tarihi: 22 Şubat , 2007 acı çekmemize rağmen yaşamdan vazgeçememek Alıntı
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 22 Şubat , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 22 Şubat , 2007 hayat uzun yorucu bazen sıkıcı ama yaşanıyor işte bazen mutlu bazen mutsuz ama daima umutlu Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.