super sevimli bisey : ))

Benim kısmetime de bu çıktı anasınıfı öğretmeni olan bir arkadaşım paylaşmış 

 

 

Benim kısmetime de bu çıktı anasınıfı öğretmeni olan bir arkadaşım paylaşmış 

Afiş haline getirip her sokağa asmak gerekli 

 

 

super sevimli bisey : ))

ee kimin kızı

 

Gurbete eğimli çocuğun, özleme eğimli olur annesi..

 

çok güldüm gece gece

 

Yorgunum, hiçbir şey bilmiyorum; tek istediğim, yüzümü kucağına koymak, başımın üzerinde dolaşan elini hissetmek ve sonsuza dek öyle kalmak...

 

|F.Kafka / Milena'ya Mektuplar|

 

İNSAN,lık bizde kalsın Evlat,belliki gidecek yeri yok..(Dayı)

 

https://www.facebook.com/photo.php?v=10200174734466502&set=vb.139852402768579&type=2&theater

yeminle soluyorum haykirdim ne ara bole bisey yapmislar da gormemisim

“İnsan duygusal belleğinde kayda geçmiş “ anı ” ları

tekrar tekrar hatırlayarak acı çeker.

Bu yüzden de geçmişte yaşar.

 

Geçmiş ve Gelecekte yaşayan kişi de an’a dikkatini veremez.

An’ da kendisini, “ şimdi ve burada ” yaşayamaz.

Farkındalık ışığını an’ a yöneltemeyen kişi,

bir an sonra geçmiş olacak anların karanlığında kalmaya

kendisini mahkûm eder. İşte bu karanlık,

Cehaleti, bencilliği, bağımlılığı doğurur.

 

An’ da tüm farkındalığımızla dolu dolu yaşadığımızda

hiçbir eksiklik kalmayacağı için bir an sonra “ geçmiş ” olacak bu an, eksikliği tamamlamak için bizi kendisine (geçmişe) doğru çekmez.

Ve biz yeni bir An’ı deneyimlemek üzere tümüyle Özgür oluruz…”

 

Jiddu Krishnamurti

Felsefe Külübü sayfasından..

Sevgili Tülvent arkadaşımız paylaşmış. Facebook sayfamı açınca bu çıktı karşıma .Okuyunca bende paylaşmadan edemedim

 

 

 

 

 

Tanığından dinlemiştim:
ABD Büyükelçisi, Ortadoğu'daki bir takım girişimlerine destek sağlamak amacıyla Başbakan Yardımcısı Erdal İnönü ile görüşmektedir. Girişimleri için destek talebinde bulunur. İnönü olumlu yaklaşım göstermez. Büyükelçi başarılı olamayınca meselenin önemini anlatmak amacıyla "Bir varil petrolün fiatı nedir, biliyor musunuz?" şeklinde aklısıra etkili bir çıkış yapmaya yeltenir. İnönü'nün cevabı şu olur: "Bir varil kanın fiatı nedir, biliyor musunuz sayın Büyükelçi?"…
Görüşme orada biter…

Kan giderek ucuzluyor galiba?...

Yücel Erte

 

2. Geleneksel Çocuk Sevindirme Etkinliği

 

“Yoksulların çocukluk fotoğrafı az olur

Hiç olmaz belki de avuntunun bez bebeği”

 

Nilay Özer

 

Geçen sene düzenlediğimiz çocuk sevindirme etkinliğine umduğumuzdan çok daha fazla sayıda katılım olunca, bu sene de 29 Eylül günü aynı eylemi geleneksel hale getirerek sürdürme cesaretini bulduk. Geçen sene facebook’ta örgütlediğimiz etkinliğe 1.700 kişi katılmıştı. Hadi bu sayının 700 tanesi öylesine katılım tuşuna basıp eklenmiş olsun, geriye en az 1000 kişi kalır. Her biri bir çocuk sevindirmiş olsa en az 1000 çocuk sevindirildi o gün. Pek çok dostumuz, sevindirdikleri çocuklarla birlikte fotoğraflar ve videolar çekip etkinlik sayfasında yayımlayarak bizi daha da motive ettiler.

 

Yapacağınız şey basit, 29 Eylül günü, çevrenizdeki en az bir çocuğa, bir paket çikolata, bir küçük oyuncak ya da bir çift ayakkabı gibi bir hediye vereceksiniz, ya da en azından çocuğun başını okşayıp içtenlikle şefkat göstereceksiniz. Özellikle de yoksul mahallelerdeki, çocuk esirgeme kurumundaki, sokaklarda çalışmak zorunda bırakılmış çocukları sevindirmeye çalışmalıyız.

 

Bir çocuk sevindirmek, asla ona anlık mutluluk vermek kadar sığ bir etkiye sahip değildir. O çocuğun hayata, topluma, insana olan güvenini ve inancını güçlendirirsiniz bu eyleminizle. “Hayat zor ama iyi insanlar da var.” diyebilmelerini sağlarsınız. Kendisinin sevilmeye değer, buna layık olduğu hissini de yaşatırsınız o çocuğa. Böylece kendisiyle daha barışık, hayata ve topluma güveni daha da artmış çocukların, yani geleceğin yetişkinlerinin oluşum sürecine pozitif bir katkı yapmış olursunuz. Hatta daha ötesi, bugün sevindirdiğiniz üç çocuktan en az biri, gelecekte yetişkin olduğunda, kendisine yapılan iyi niyetli tavrı anımsayarak o dönemin çocuklarını sevindirmeye çalışacaktır. “Derken bir karanfil elden ele” dediği gibi hani Edip’in.

 

“Efendim, çocuk sevindirmenin günü mü olur, bunlar her gün yapılmalı…” diyenler de olmuştu, gene olacaktır. Elbette insanların her gün, her fırsatta çocuk sevindirme alışkanlığını içselleştirmesi nihai hedefimiz, ama bir motivasyon unsurudur belirli bir günde toplu halde bir eylemi ayrı ayrı yerlerde de olsa gerçekleştirmek. Çocukları sevindiriyor olmanın mutluluğunu tatmak ve bu eylemin bireysel, toplumsal yansımalarına dair bilinç geliştirmek, kimilerinin bu eylemi sürekli yapma alışkanlığı kazanmasına, bunu bir yaşam biçimi haline getirmelerine neden olacaktır, kimileri ise belki –henüz- aynı tutumu gösteremeyecektir. Ne var ki her iki durumda da çok sayıda çocuk sevinecek bu eylemle. “O kadar çok mutsuz çocuk var ki hangi birine yetişelim, bir çocuk sevindirmek neyi değiştirir…” diyenlere de şu ünlü “deniz yıldızı” hikâyesini anımsatalım. Evet, o “bir çocuk” için çok şey değişecek…

 

Serkan Engin

 

Bu gülümseme dünyalara bedel

..

 

bi de torun-bebeğin gülümsemesi..

nelere bedeldir allah bilir..

 

..

..

 

bi de torun-bebeğin gülümsemesi..

nelere bedeldir allah bilir..

 

..

Babaannem bademimin içi diye severdi bizi..

Babaannem bademimin içi diye severdi bizi..

 

"siz ne diyerek seveceksiniz?"

 

demiş idim efendim..

 

..

"siz ne diyerek seveceksiniz?"

 

demiş idim efendim..

 

..

Bademimin yağı

 

öyleydi değil mi

..

 

harikasınız örtmenim..

moleküllerle aranızın fevkalâde oluşundan bahs ediyorum..

takılar yane..

 

..

..

 

harikasınız örtmenim..

moleküllerle aranızın fevkalâde oluşundan bahs ediyorum..

takılar yane..

 

..

 

Örtmenin örtmeni kim..