Gönderi tarihi: 6 Ağustos , 2007 17 yıl bana bir şiir mırıldan yatmadan önce içim nasıl acıdı bir bilsen seni de kendimden uzaklaştırırken seni de kaybettim, onu da kaybetmiştim, şunu da hepsi gitti, hepiniz gittiniz elimden yine birşey gelmedi seni de kendimden uzaklaştırırken bana bir şiir mırıldan kendime gelmeden önce ve affet beni sana ben şiir okurken bu kez saçlarımı okşa ve affettim, anlıyorum seni de ve bu kez bana sen bir şiir mırıldan ben uyumadan önce sevdiğim herkesi çok ucuza kaybederken ben yarın yeni bir gün olacak diye sevineceğim sen bana şiir okurken bana bir şiir mırıldan yatmadan önce
Gönderi tarihi: 6 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar işsiz bir babanın oglu olmakmı daha zor? yoksa işsiz bir baba olmakmı... cepleri delik bir pantalonla sevda yasamakmı yoksa sevdasız bir saltanat surmekmi... çime cektigim bu duman mı hayata baglar beni yoksa bu dumanı bırakmamı öneren doktorlar mı... belki de en zor olan işsiz bir babanın işsiz oglu olmaktır... bir kız çocuguna damdan düşer gibi vurulmakmıdır zor olan yoksa bir kız cocugunun vuruldugu olmak mı... bu sevda şiirnin gzli öznesi olmakla belirtili nesnesi olup cumleler arasından cıkartılınca şirin anlamını kaybetmemesi kısacası bu sevdadan cıkartılınca sevdanın anafikrine etki edemiyor olmak mı dokunur insana yoksa bu sevdayı bitirmek icn dogru sözü dogru zamanda söyleyememek mi... seni seviyorum ama bu ellerimin arasından akıp giden zaman bu sensiz yakıstıramadıgım yasamak kokusu üzerime bu sen yoksan yarın yeniden baslamak sen bulmaya bu smdi sen alıp basını giderken geride bıraktıgın olmak değil dokunan bu sen gitmeden once benim zarar görmesn diye coktan kacırmıs olmam bu rahatlıgımın batması vicdanıma buz gibiyim konusurken ya senden sonra içimi kazıyorum körelmiş bıcaklarla iki yıldır kazıdıgım izlerin sanki gitmeyecekmissin gibi durup durup sana tutulmalarım senden baska bir kadını öpemediğim icin deil bir gün seni öpersem eger duymayasın diye baska kadın kokusunu her gece sana sarılıp uyuyuslarım... bu sevdanın zor olan yanıyım yıllardır bir turlu ehlileştirilemeyen hayvanı boyundurugun altına grdigim andan beri belkide aldıgın intkamların icin seni suclayamayıslarım bu sevdanın en tutarsız acıklamaları, sana seni seviyorum diyerek baslayanları... simdi seni öpüp koklayamıyorsam eger arkadaslarının en yakını benim icimde buyuttugum sevdanın bir daha kaldırmamak sartıyla üzerine attıgım toprakları... iki sevgiliysen eğer artık bir şiirin kafiyelerinden en cok tutanları ve öpüşemiyorsak artık protokollere baglıyorsak dokunusları belkide en doğru olanı bir ömür boyu iki iyi dost olarak kalmak...
Gönderi tarihi: 7 Ağustos , 2007 17 yıl yıllarca düşündüm üzerine şimdi ise anne olacak benim yaşıtlarım onlara bakıyorum bazen anlamlı ve uzun uzun bir gün ben de baba olabilir miyim acaba diye şiir buymuş demek ki hissetmekmiş yoğun bir şekilde hatta belki de bokunu çıkarmakmış herşeyin bütün ilişkilerin yalnız kalmakmış şiir ben küçükken de vardı şiirler o zaman anlamazdım şiir hissetmekmiş tüm hayatı damarlarında çok acı olsa bile bazen üstesinden gelemesen de kendi yazdıklarının şiir de buymuş meğer daha kaç şey kaldı öğrenecek kazandıklarım, kaybettiklerim yine yalnızım ama suçlanacak kimse yok herkesin hakkı var bu hayatta herkesin bir rolü var ben üzerime düşeni oynadım sen de öyle söyle o halde neden acıyor içim hala ne kaldı geriye hissedecek eksik birşeyler var değil mi hala ne kadar oynasak da herşeyim yarım kaldı hayatım da kelimelerim de ben de yarımım yanımda sen yoksun diye bunun bir anlamı olması gerekiyor dostum bu yaşadıklarımızın bir anlamı olmalı
Gönderi tarihi: 8 Ağustos , 2007 17 yıl hepsi bitti birer birer izleri kaldı geçmiyor hepsi gitti teker teker terkettiler beni bu böyle işte bitmiyor içimdekiler tükenmiyor olmuyor yazıyorum onu düşünüyorum yapamıyorum bırakıyorum yorulduğumda ancak kaç yaşındayım neredeyim neler oldu bitti bilmiyorum düşünemiyorum artık yoruluyorum yetersizim çaresizim yazıyorum hepsini istediğimden değil hapşırdığımdan burnum kaşınıyor ve hapşırıyorum hepsi bu hepsi bu ben bir hiçim yokum yoktum, hiç olmadım bazen olur gibi oldu ama yok bu böyle bu bu kadar basit yarın.... yarınsa meçhul bu böyle bu bu kadar basit hepsi bitti yokoldular teker teker gittiler ve herkes bittim yokum savruldum çok ve üzgünüm ve yorgunum ellerim hapşırdıkça kelimeler saçılıyor bilgisayarıma o da yoruldu bana isyan ediyor bırak artık beni diyor git başka birşeye musallat ol olmuyor yapamıyorum yalnız başıma savaşıyorum ama işin iyi yanı hayat da devam ediyor o da bitmiyor bir şansım daha olabilir mi belki.... şimdi dinlenme zamanı ama biliyorum ki bir gün hepsi geçecek zaman acılarımı silecek ve ben o zaman geldiğinde onu da anlatacağım bu kez huzurlu bir ifadeyle...
Gönderi tarihi: 8 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar kollarındayken kendinden gectigin ve beni unutturan sana o adam bittikten sonra bir kac satır yazsın senin icin... varlıgına şükran duysun yüzünü sürüp yüzüne sımsıkı sarılıp tenine kelimelerini bıraksın bir sigara yakmak yerine...
Gönderi tarihi: 10 Ağustos , 2007 17 yıl bir yüzyıl geçti ve bir yüzyıl daha 200 sene önceki insanlar nerede hiçbiri yok düşünecek çok şey var izleri kalmış hepsi kitap olmuş ne olmuş yaşamışlar bitmiş hepsi bu bana dik durmayı öğreten ilkokul öğretmenim ve diğerleri herkes bana bakmayın beni görmeyin şimdi çok yakınım kitap olmaya saçmalıyorum her geçen gün herkese katıldım sadece bana kızmayın saçmalıyorum şimdi moda kaç kitap yapar acaba söyleyeceklerim ya da hiç başlamasamıydım yazmaya söyleyeceklerim palavra aslında kimse takmaz başını çevirmez bile bense ısrar ediyorum tavrımda bile bile saçmalamaya devam şimdi moda kaç film eskittim saymadım kitaplarsa kaç oldu bilmem hepsi bitince bu kaldı geriye yazıyorum şimdi aslında saçmalıyorum ben başlatmadım aslında şimdi moda herkes konuştu sıra bende 100 yıl gerideki insanlar kitapların içinde meraklanıyorum şimdi baksana ben ne zaman gireceğim o kitapların içine diye ilk şiiri kim yazdı acaba kaç yüzyıl önce bana sert birşey söyle kitabım çıkmadan önce söyle ki ilham versin saçmalayayım yine bana saçmalama deme şimdi moda şimdi herkes çok eğitimli eğitimliyken saçmalaksa bir başka üzerime gelme birşey yapamam inan bana bu konuda bırak saçmalayayım, şimdi moda neyse canını sıktım yine herkes canı sıkkın dolaşıyor sokaklarda başı önde herkes depresyonda şimdi moda saçmalıyorum eeeeeeeeeeeeeeee herkes yapıyor şimdi moda
Gönderi tarihi: 11 Ağustos , 2007 17 yıl yok işte benim yerim burası orası değil burası kaybedenlerin tam yanı en azından denedim olmadı basit
Gönderi tarihi: 12 Ağustos , 2007 17 yıl uykum yok saat geç yatağım bile isyan ediyor sanki ağzı olsa bağıracak bana adeta hadi uyu artık diye uykum yok ki her zamanki gibi kafamda birçok sorun aslında sorun bile değil ama bende öyle duruyor onlar benim yanımda sorun hepsi sanki bir lanetmiş gibi yıllar geçiyor ama onlar gitmiyorlar sizinkileri bilmem benimkiler kalıcı sanki
Gönderi tarihi: 12 Ağustos , 2007 17 yıl yok canım salak değilim, deli de değilim sakarım biraz hepsi bu yoruldum artık herşeyi kendime saklamaktan hepsi sizin olsun abartılı mı boşverin bu sefer öyle olsun insanlar sert bana dert olan da bu arada düşerim sokakta gülerler kendileri hiç düşmemişler yıllar eriyor benimle birlikte bir gün hiçbirşey kalmayacak ben de öyle şımarıkların kıymete bindiği bir dünya burası yok kızmayın bana ama bana göre değil nasıl şımarılır bilmem ki en azından ciddi olmak gerekirken benim gibi insanlar var biliyorum canım tanrım neredeler yanımda yoklar sadece zor iş şimdi gel de kendini anlat başkası gözlerinden anlayacakken elene elene geriye çok az şey kaldı bir gitar var evde güzel ama hep kaybolmak isterken ben bana yardım eden bir gitar sadece orada duruyor ama sıkıldım kaybolmaktan yoruldum da kendimi beğendirmekten de öyle ben ki çok dalga geçilen insan kaybolmak isteğim küçümsenmekten hiç yoktum ki dostum varım diye anlatmak zor be şimdi 28 yaşındayım aptal Türk filmlerine gülerdim ama ayrı dünyaların insanları varmış benim dünyam bile yok aslında yapılacak çok şey var tamam ama bu şekilde değil keyif alınacak şeye ciddi ciddi bakma ya yeter boşver zaman tüm acılar siler eğer ben istersem istiyorum.........
Gönderi tarihi: 12 Ağustos , 2007 17 yıl hadi diyelim ki kaybettim sanane zararım birtek kendime yanımdan geç git bir de böyle birisi varmış de hayatta ben seni anlarım merak etme
Gönderi tarihi: 12 Ağustos , 2007 17 yıl daha kaç yüzyıl geçecek insanların anlaması için yıl 2007 2007 sene dostum ve daha öncesi daha ne anlayan yok onların yaşadığı hayat değildi sanki öyleydi yaşadılar ve bitti dinleyen yok şimdi teknoloji var ama acılar aynı halbuki ve son o da aynı ama düşünen yok bunlar olsa hayat daha güzel olur belki ama galiba isteyen de yok hayat da yok hepsi sahte çokları gibi
Gönderi tarihi: 12 Ağustos , 2007 17 yıl yitik bir şehirde yitik bir insanım sadece hayat parmaklarımın arasından akıp gidiyor çok parçalandım ve parçalanmak beni incitiyor ne yapsam olmuyor hayatım düzelmiyor yoruluyorum ama bi yol bulup tekrar deniyorum kendime yakıştırıyorum bazılarını acaba üzerime oturular mı diye saçmalıyorum tam anlamıyla canım acıyor çok fazla 27 yaşında aptal gibiyim şimdi çok kişiyi suçladım ama boş kimsenin suçu yok hayat böyle hayat nasıl ahhh bir yol var ümidiyle katlanıyorum her nefes alışım ayrı bir sıkıntı ter damlaları çoğalıyor tenimde her yerimi sarıyorlar terim de dinecek gibi değil kelimeler de bir yol vardı hep yol vardı kimse gitmedi istemedi aslında şiirlerim de yarım bir türlü bitmiyorlar
Gönderi tarihi: 13 Ağustos , 2007 17 yıl şöyle bir başım dönse aşktannn hiçbirşey düşünmeden öpsem seni karanlık bir gecede loş bir ışık altında ya da sabah aydınlığında ikimizi de terletirken güneş bana bakarken sen puslu puslu o güzel gözlerinle ben sana yine hayranım yine vurulmuşum güzelliğine hep zordu bunlar engeller, duvarlar yıkılalı çok oldu ben biteli de öyle zamansız herşey zamansız lanet zaman hiçbirşey olmuyor birden herşey sonradan bitense ben en son olan da bu lanet zaman bir türlü olmuyor hayat sensiz yarım zaman geçmek bilmiyor sensin hayat........ bayat anlamsız herşey anlamsız sabah uyanıyorum anlamsız gece yatarken de uyurken kendimde değilim zaten pehhhhhh çok düşündüm ve çok isterdim keşke kendime gelmesem diye o kadar savaş, kan, gürültü öyle birşey işte terkediliş, reddediliş başarılar, yenilgiler yaşlananlar, doğanlar hepsi öyle birşey işte küçük hesaplar insanlara bunu yaptıran küçük hesaplar büyük insanlar az neredeyse yok hayat zor gittikçe de zorlaşıyor sabah akşam sabak akşam sabah akşam beni yıpratıyor onlar bana gülerken içten içten neye güldüklerini bilmeden ruhum acı çekiyor aslında ama çaktırmıyorum bu konuda iyiyimdir hiç çaktırmam gerçekten! ne düşündüğümü sorarlarsa çok şey diyorum bir tanesini söyle diyorlar boğazımda düğümleniyor konuşamıyorum bile birilerinin arkasına gizlenmek kolay şimdi düşünüyorum hatta güzel bile belki de en doğrusu uydu hep anlayamamışım kolay hayat kolay aslında hiç düşünmeyince arkana yaslanınca öylece sadece trafik gürültüsü kuş zırıltısı falan varsa işte böyle bu da böyle öyle işte yarım kaldım hep asında o yüzden şiirlerim hep diğer yarıma nerede o biryerlerde heryerde benim yanım dışında yanlış hayat yanlış yolda ben de içinde aklım dışarıda sonsuzda burada değil burası bana göre değil çiçeği sev doğayı koru kadınlar kadınlarımız herşeyimiz otomobil bisiklet deniz kum güneş ay ışık karanlık gece soğuk sıcak ve temiz hava olması gereken nereden bu kin bu nefret nereden halbuki orda duruyor yaradan hayat sıradan herşey dümdüz 27 yaşında ben hep yalnız yok çaresi yok ama karnım tok çok şükür çok şükür birşeyler var ve olacak bir gün zaten bitecek güzel olacak hayat o zaman olacak hadi beni güldür biraz daha yolumuz var sonuna kadar dayan dayan
Gönderi tarihi: 16 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar aklımın iplerini saldım gittim kendime yeni bir klaye aldım ama hala duzelmedi yazdıklarımın imlası aklımdan gecirdiklerimin utanmazlıgı ve yuzsuzluguyle simdi alamadıgı nefesler icin durup durup kendine öfkelenen benim yumrukladıgım benim göğsüm ne dersin? umarım beni affedersin... belkide terkedip gidersin... aklımın iplerini saldım simdi serseri bir mayın gibi ne alkolum yetiyor sarhoş olmak icin nede zamanım var ayılıp yeni bir hayat surmek icin inananların dualarında buldugu benim bir turlu kabul etmek istemedigim simdi içime cekemedim diye nefesimi yumrukladıgım benim göğsüm sen diye hayal edip içinde tükendiğim benim benim caresizliğim... ırmaklar denizlerde...denizler sahillerde durdular arayanlar hicbiryerde inananlar dualarda buldular kimbilir sen benim halimde sakinligimde ne buldun bense yoruldum kendi kendime sokuldum uyuya kaldım aklımın ipleirni saldım o giderken biran durup pesinden baktım ne dersin? umarım beni affedersin... belkide terkedip gidersin.... umarım...
Gönderi tarihi: 17 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar içimdeki çürüme damarlarımdan baslıyor bu agırlık hissi bu nefes alamamak sıkışması gögsünün kafesine... bu onune bakmadan yuruyememek artık, ve dayanamadan bir agac parcasına ayakta duramamak... bu ömrün sonbaharımıdır yoksa bazen mevsim kış olmadanda solarmı cicekler? bileklerinde değilde ince bir kadın belinde asaılıyken cıkardığı sesin ne kadar guzel olabilecegini bir kelepcenin yaşayarak ogreniyormus insan bekleyip durarak değil... ve bir palyanconun yuzune cizdigi gulumsemenin bozulması icin bir kac damla gozyası yetiyormus kalın dudaklarında rujları olan kadınların öpmesi değil... yaptıgı hataları duzeltmesi umuduyla bileklerini kesen bir adam tanıdım ve merak ettim intihar ederek ne kadarını duzeltebildi yaptıgı hataların yada buldugu telafilere değdimi damarlarındaki sıcak sıvıyı akıtmaya soguk bir kuvete... taraftarı oldugu takımın renklerinde carsaflar satın alırken adam o carsaflar uzerindeki ilk sevişmesini hayal etmişmidir sevgilisyle ya satısı yapan tezgahtar muzipce gulumseyip gozgoze gelmişmidir adamla ve bu gulumseme rahatsızlık vermişmidir adama yoksa gururmu duymustur bir muzaffer edasıyla kredi kartını uzatırken tezgahtara... bir belediye otobusunun en arka koltugunda öpüşmesimi daha tuhaf gelir insana iki kadının yoksa iki adamın ele ele tusup yurumesimi sokakta... gece birlikte yatarken sarılan iki kız cocugu dusuncesimi mantıklıdır yoksa iki erkek cocuktan birinin basını digerinin gogsune koyup uyumasımı? yoksa her ikiside tuhaftır da insanın tuhafına sadece birinin gitmesi işinemi gelir? aklımın iplerini saldım dokunulmazlık zırhımı giydim uzerime simdi sectigim her kelime kanun gibi kimbilir sen benim halimde, sakinligimde ne buldun? bense yoruldum kendi kendime sokuldum... ne dersin? umarım beni affedersin... belki de terkedip gidersin...
Gönderi tarihi: 17 Ağustos , 2007 17 yıl o kadar yoldan sonra sonuca ulaşıyorum galiba acıdan çok geçtim şimdi sen tüm acılarımı hafifleten ilk gördüğümde seni hayatımı değiştirdin ikincisinde tekrar ne üçüncüsünde yine mutluluğa uğradım azcık güzel oldu ama biliyorum böyle gitmeyecek yola devam bakalım daha ne göreceğiz
Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar ilgimi cekmiyorsun artık yollarıma bıraktıgın kelimelerin süslü kafiyelerinle kanayan cümlelerin simdi içime cekemediğim kadın kokunun bir anlamı kalmadı durup durup tenini özlediğim sen değilsin ucuncu sınıf bir fahişenin hayalini kuruyorum geceler boyu alkol karıstırıp kanıma beynimi uyusturdugum peri masalları uydurdugum kadın gitti şimdi bir otobusun en arka koltugunda yorgunluktan sızarken az once yanından ayrıldıgım sen değilsin öperken dudakları titreyin bir kız çocugu... kabuklarını soyup kanatırken yaralarımı hesaplayamadıgın damarlarımdaki hayata tutunma cabası simdi adını bile telaffuz edemedigim bir makinanın merhametindeyim yanımda durup elimi tutan elinin derisi kırısmaya baslamıs orta yaslı bir kadın... ilgimi çekmiyorsun artık ne de sayfalarıma bıraktıgın küçük karalamaların gecenin bir yarısı bıraktıgın sessiz aramaların şimdi hayalimi kuran yazdıklarıma kapılmadan bana tutulan karanfil kokulu bir kadın... seninle actıgım parantezleri kapatmadan kaldırıyorum satırlarımın arasından aklımın ucundan gecmezdi bir gun aklımın ucundan gecersen oturup sana sitem dolu yazabilecegim simdi ne özlem bu okudukların nede bir hesap sorma cabası gecti artık yaralarımın kabuklarını kaldıran bir baskası merhametine sıgındıgım yine aynı bir turlu adını telaffuz edemedigim yaşam destek ünitesi... fişini ceksin diye bekledigim bir kadın ne şekli önemli artık nede isimleri...
Gönderi tarihi: 24 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar derin bir ic cekince geciyormu acısı yoksa bir nefes daha erteleyebiliyormusun gunu gelen borclarını omuzlarının uzerinden dökülen saclarınla bu soluk ekranın ardındaki melek tasviri gibisin acemi bir ressamın elinden cıkmıs ve butun beceriksizligine ragmen güzelligi bozulmamıs... gitmelerin ardından bırakılan yalnızca akıldan gecenlermidir? yanına aldıkların hic aklından gecirmediklerin mesela benim gülümsemem gibi... gidecegin yerde buna ihtiyacın olucakmı bilmiyorum ama herseye ragmen bu hayata umut dolu bakıslarım... bir süredir dolduramadıgmız yada bir turlu dökmeden tasıyamadıgmız bu sevdanın yükü sanki ustumuze bir beden buyuk bicilmişti bu takım biz cekiştirip dururken kullanılmaz hale getirdik simdi avuclarımızda yaşanmamıs hayat parcacıkları senin giderken yanında aldıgın benim yarım yanımda bıraktıgın senin... karsısında duramadıgım masumlugunmu? beni kıskırtıp duran teninin kıvrımlarımı aramıza konulan mesafelerin sorumlusu kim? esmer tenine değmemiş başka bir söz sana dokunulası ve öpülesi bir ten verdigi icin hangi tanrıya sükretmeli? modern zamanların efendisi kim? simdi isyan edip cıkacagımız dağ neresi? aşkıyla yanıp satırlara yazılacagımız senmisin? bir gun gelirsin diye yarım bırakılacak şiir hangisi? tevazumu göstermeli elimizdekiler icin yoksa ukalalık yapıp daha fazlasınımı talep etmeli sen gulumserken dudaklarının aldıgı şekillerin bir anlamı olmalı sen yokken hayaline kapılıp başka şekli yok gulumsemenin baska dudaklardan yayılıyorsa eger yeryuzune... teninin kıvrımlarının ilahi bir gücü olmalı ürkek bakıslarının meraklı ve cekingen hepsinin ustuste gelmesi gibi yasadıklarımın simdi ustune ekleniyor sana bakıp yazamadıklarım bu yutkunamadıklarım bogazımda senmi gec kaldın bana bilmiyorum elimdeki tek dilek hakkımı senin icin kullanıyorum butun ürkekligini bırakıp benim ol başka bir gün olmayacak gibi baska bir bedende acmayacakmışsın gibi sanki bir daha nefes almayacakmıssın gibi solugumu icine cek varlıgım varlıgına armagan olsun ....
Gönderi tarihi: 25 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar mevsimini sasıran bir cicek gibi actın hayatımda bir türlü kabullenemiyecegim gercekliginle hala esmer tenindeyken aklım bu titremesi parmaklarımın dokunuyor olmak ve biliyor olmak dokungunu icimde yol alırken icine yol alırken yutkunmak kadar zor bogazımda dizilen her sözcuk ne kadar aceleci ve beceriksizim artık sanki son sansını kullanan huysuz bir ihtiyar gibi bir an once erimek kollarında ve gunleridir icimde biriktirdigim her kelimeyi bırakmak teninin en ıslak yerlerine... mevsimini sasıran bir cicek gibi actın hayatımda ne aklım hazırdı varlıgına nede ansızın kapımdan girersin diye cabucak toplayabilme ihtimallerim vardı odamı... belki de suçüstü yakalayasın diye aralık bırakısım kapılarımı seni hayal ederken yazdıklarımı buldugunda haberim yokmuş gibi davranıslarım sana yakalanmak icin durup durup sacmaladıklarım simdi sen okuyacaksın ya işime gelmiyor bitirmek senden ayrılmanın boyle bir etkiye sahip olacagını kestirememiştim belki de bu yuzden simdi aceleci bir ihtiyar gibi agzımın icinde geveleyip durduklarım mevsimini şaşıran karanfil gibisin acmak icin kuraklıgımı secmiş simdi benim susadıgım sensin sanki yıllardır bekliyormus gibi az once kollarının arasından ayrıldıgım ne zaman gelirsin diye ruyalara yattıgım abartamıyorum diye daha fazla resmine bakıp yeni dunyalar yarattıgım... aklımın iplerini saldım simdi ucurumlarından düştügüm sensin küçük ellerinle tutmaya calıstıgın kacınılmaz bir sona dogru ilerlerken goze aldıgım öptüğüm senin omuzların dokundugum senin dudakların simdi sen gittikten sonra durup durup kendime sokuldugum sensin diye okuyacaksın diye ordasın diye varsın diye bekledigim sensin varlıgım varlıgına armagan olsun...
Gönderi tarihi: 27 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar ellerim yanıyor kimsin sen... bunca zaman nerdeydin ki simdi varsın diye kendimi sanslı insanlar tarafında sanıyorum beklentilerimden fazlasın sen belkide bunca senedir bir turlu anlatamadıgım sendin ya dusunebiliyormusun aynı sehirde olsaydık ne kadarını kontrol ederdik kaderimizin...ne kadar benim olurdun ve ben senin olduktan sonra sonra ve sonra... oyle ya sen ondokuzunda koca bir kadındın ve ben seni tüm yalanlardan daha cok sevecektim... benim gibi bir ihtiyar icin öyle hayalsinki bir turlu yazıp cizemedigim ve nasılda susamısım sana sanki yıllardır dokunulmuyoruz gibi kimse tarafından belkide sadece abartıyoruzdur bunları ama düşünüyorumda keske butun abarttıklarım senin kadar güzel olsaydı sen benim kör düğümüm mü olucaksın emin değlim ama simdi istedigim senden baskası değil sus de bana cunku yazdıklarım kafiyeli yazılıyor artık merak etme bebegim kapılıp gidecek yasları coktan gectim ben avuclarımdaki atesi sondurmek icin yazıyorum simdi ve tek sorumlusu sensin bu yangının bu yangını görüpte yetkililere haber vermeyip yanmasına seyirci kalan yine ben...
Gönderi tarihi: 27 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar ve gideceksin biliyorum sanki birsey olmamıs gibi konakladıgın bu gunubirlik pansiyondan hesabını nakit ödeyip belkide biraz bahşiş bırakıp üstü kalsın deyip alıp cantanı gideceksin sanki birsey olmamıs gibi sana ait ne varsa alıp yanına kırmızı ojelerin renksiz rujların havai taragın esmer tenine yakısan allığın ve saclarının tenime degerken bıraktığı ürpertiyide dudaklarının dudaklarımdaki ıslaklıgınıda ve bakıslarının o içimdeki huzurnuda alıp gideceksin dokundugun her esyayı ve her anıyı alıp yanına beni bırakıp gideceksin sanki bana hic dokunmamıssın gibi... bu sessizligi gecenin kullanılmamıs tek kelime yok senden once simdi sana orjinal bir bagımlılık sunamadıgım icin dönüp dönüp kendimi taklit etmelerim ne cok keşke söndürdüm kültabaklarında simdi alkol diye yudumladıgım sensizligin etkisiz hale getirilmesinden baska birsey değil hayatım uzerindeki hala doktor kontrolunde tutulan ve saglıklı bir teshis konulamayan beni rahatsızlıgım rahatsızlıgım senden uzakta calısamıyor olusu aklımın şimdi fişi cekilip sagusun diye bekletilen benim ama durmadan aklımı basımdan alıp ruhumu atese veren senin tenin...
Gönderi tarihi: 29 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar yinemi guzelis yinemi cicek hamdolsun altınbaş kadehe yag gibi dolsunnn özledim seni... üzülme deyince gecmiyor. belkide seni aklımın neresine koyacagımı bilmedigim icin el ustunde tutuyorumdur.. senin olmadıgın anlarda pause tusuna basıp senin geldigin anda itibaren devam ediyordur köhne bir hayat... ne zaman seni görebilecegim sorusuna verilebilecek inandırıcı bir cevabım olmadıgı icin belkide seni gorur gormez agzından laf alma cabalarım senin tenine her dokunusum ve kokun iliklerime kadar icimde hissettigim simdi beni dusunup uyudugun ruyalar benim uyandıgın hayat benim beklentilerim az once kollarının arasında yeniden dogdugun benim aç bir bebek gibi sana sarılan benim tecrubesizligim... yazamadıgım icin içime sakladıgım ayıp kelimelerim ayıp diye deil senin diye yalnız sana diye , dudaklarımı ısırıp sustugum üzerine yazılacak ten senin değilse kafamı duvarlara vurup unuttugum burdasın simdi yandıgın benim tenim deilse bilincli bir hayat surmektense bilincisz bir kursunla vuruldugum ya gel simdi yada sus sadece gelirsen adam olurum gelmessen kayda gecmez varlıgım sözlerim yarım ne sabahı var bu telaşların nede mantıklı bir izahı durup durup tenine dokundugum evlli bir kadın ne üstünü örtebilrsin toprakla nede acık bırakılır mubarek gunlerin duasıyla
Gönderi tarihi: 30 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar eskiden burdan sevgilim oldugu zamanlarda ne guzeldi yaf kanala yazar yazar o online olunca susardım butun kanal susar gibiydi hani aksam olurda ısıklar kapanır sandalyeler ters cevrilir masa ustlerine cıraklar ıslatır yerleri supururuken tos kalkmasın diye kac tane vardı bi bilsen hala logları saklarım eski asklarımın ama simdi okuyunca icim burkulur gercek asklarımın bile yetmedigni anımsarım dusunsene abi kızın yuzunu bile gormemişssin sadece yazdıklarına tutulmussun iki dakika laga girse yazmasa kızdı sanıyorsun yada alındı küstü nasılda degerli geliyor adama halbuki altı ustu sanal ekranda karsında biri var yazıyor bir kac satıra kapılıyorsun ve yazıyorsun sonra icinden geldigi gibi cogu zaman geldiginden fazla altalta yazınca kafiyede olursa şiir oluyor hemde dogaclama sonra kapıyorsun ya ekranı cıkıyorsun burdan sonra sabah oluyor bişi yokmus gibi aksam oluyor yine icin kıpır kıpır ha geldi ha gelicek bazen gelmiyor işi cıktı diyorsun gizliyorsun tel numaranı cagrı yapıoyorsun bilmesin istiyorsun ama yinede anımsasın yani sensin ama yapamıyorsun işte acıkca arıyamıyorsun nerdesin diye ne guzeldi yaf.. cocukca biraz biraz salakca ama guzel işte bazen baska biriyle konusurdu kıskanırdın kim o nerden neden derdin kendi kendine kurardın sonra bakardınki abartmıssın kalbini kırmıssın ne hayvanım dersin icinden şirinlik olsun diye yazarsında ne hayvanım ben senden suphelendim diye gecti işte ihtiyarladık simdi ne sanalı ne gerceği altı ustu toplasan sabah olur hayat devam eder aksam olur sızar kalırsın soul ekran karsısında.. aşk anılarının arasında bugun hatırlayıp gulumsediginden ibaret
Gönderi tarihi: 31 Ağustos , 2007 17 yıl Yazar kırmızısı sevdanın seni adınla baslayan bir ruyanın ötesinde simdi gittin diye içime gömüp buyumesini bekledigim bu sevda değil senden sonra silecegim senin izlerin var tenimde aklımda senin tenin simdi uyuyorsun ya aklımı basımdan alıp gidiyorsunya kalsaydın sabahlar olmazdı simdi sensin diye nedeni hafifletici sebeplerim içimi titreten senin gülüşün gülüşüne kafiye yazan ben öyle az ve öyle tatlısınki hayatımda işledigim en agır gunahlara deger en sevaplarımdan degerli basmı gogsune yaslayıp uyudugum sen sabah uyanıp arandıgım sensin diye uyrugumu inkar edip baska bir cumhuriyetin cocugu olmayı göze alan ben al beni aklımdaki tüm soruların cevabı sen bir turlu karar veremeyeni ben bu sevdanın
Gönderi tarihi: 9 Eylül , 2007 17 yıl Yazar silinemeyen bir turlu aklımın içinden yazılası bir şiiri olmadıgı icin hayatımın hayalini kurduklarımı yazma tesebbuslerim durmadan simdi varlıgının farkında oldugum icin belkide ve özledigim icin kendime kırgınlıgım üstlenemeyecegim kadar agır bir sorumluluk bu nöbetlerini tuttugum deildin belki ama beklerken buldugum sendin simdi seni cıkardıktan sonra hayatımdan eksikligini hissettigim gelirsin diye yazmaya calıstıgım ama bir turlu uyduramadıgım kafiyelerim senden önce bunca yazdıklarımın bir önemi yok simdi sana hazırlayamıyorsam aklımdakileri gelirsen nasıl utanır nasıl kendimden gecerim yüsüne nasıl bakarım beni istemessen bıraktıgım yerden nasıl baslarım yasamaya bitirdigim yerden yazmaya üstünde durmuyor gibi gorunsemde umrumda deilmiş gibi olsamda her sabah yeniden sanki seninleymişim gibi aynı saatte uyanıp aynı saatte işbası yapmaya eklanenemiyor icimdekiler yazıya sensizligi tarif edemiyorum artık ne kadar cabuk teslim olan bir korkagım ben artık belkide yorgunum savasmaktan bitsin istiyorum bir an once seninle seviştigim her gece aklımın kıvrımları icinde bu sen yoksan adam bile olamayısım bu baska bir kadına dokunamayısım
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.