alkanaga

İnsan, idraklerdeki kadar insan... Ne kadar idrak etti insan, işte o, O kadar İNSAN...

bıkılmış olmalı "izm" ile biten davalardan ve inançlardan... pekala , varmı insanİZM diye bi izm , inanç yada felsefe ? anlatılanlar kime neye ve NEDEN ? her şey sadece kend"İZM"iz için değilmi ? gerisi zevk ve teferruat...... Teşekkürler abim...

İnsan kendi sınırlarını kendi çizer,dilediği elbiseyi giyer.İnsanlar doğada aramış tanrıları.Sonra gökyüzüne çıkarmış, ardından yeryüzüne indirip nihayet kendinde bilmiş.Bu iniş ve çıkışlar ile insan kemalatını aramış,kendini aramış... Gözlemlemiş ölümü,Merak etmiş.Ölümü araştırmış,bu kayboluşa anlam veremediğinden.Tanrılar yaratmış kendine bu korkularına çare bilemediğinden.Tanrıları ayıklamış,gerçeği kendinde bulabilen. Tevhid olmuş işi,hayal ile uğraşmadığından... İlim yük olur insana fazla elde tutulursa.İlim bilinmek için var,bilinip uygulamak için var. Uygulamadığın bilgi ancak hamallık için var.İnsan,kendini bilendir.Kendini bilmekten kasıt.Kendinde olanı verendir. İnsan sözle anlatılsada aslı her dem görendir.

Şu Paslı Dünya.Paslandırıyor . Birer parlak metal gibi ,ışıl,ışıl gelir şu Aleme Bebekler.Mis gibi kokuları vardır. Gülerler,Ağlarlar,oyunlar yaparlar.Ne kadar saf ve doğal olurlar... Dedik ya zaman la Paslandırıyor şu fani Dünya. Günler geçince büyüyor çocuklar.Türlü türlü huylar ediniyorlar.Hiç ummadığınız Anda Ağzından beklenmedik küfürlü laflar dökülüyor veya beklemediğiniz hareketleri yapabiliyorlar.Büyüdükçe çevreyi keşfediyor çocuklar.Arkadaşlıklar kuruyor etkileşim içinde oluyorlar.. Günler geçtikçe yabancılaşıyor,şu fani alemin süslerine kanıyoruz. Gün oluyor baktığımızda,bambaşka huyların esrarı oluyoruz. Bu gün İzmir’e yakın şipşirin bir köy e gittim.Cümle şarapları Ziyaret ettim. Derterinden tadıp alemi seyrettim. Şu Alemin Özü şarap tır.Şarabın özü ise Dünyanın kızı üzümdendir.Tortularından arınmış şarap en mükkemmeli dir. Üzüm ise bir ağızdan yenendir. Allah bisükundur.Her zerre de kemalatına yol alır. Hiç durmaz bu Alem.Her zerre de zevk edendir.Bu gün bir nefes alıyorsak hayatta.Yarına ne oluruz belli değil.İçinde hala sevgi ile yaşıyorsan,şükretmene sebep bundandır.Şu alemin resimleri,Her daim değiştirir perdeyi.Hangi perdede sahne alırsak alalım.Gördüğümüzden zevk alalım.Azab eden dedikleri.Sahiblenip bildiklerindir.İnsan tüy gibi hafifken hızla gezer,yapışıp kaldıkların işte bu fani alemin tortusudur... Saygılar Efendim...

İnsan, Düşüncesini yansıttığı mertebede insandır... Düşünen insan fikir sahibi olur. Fikir sahibi olan insan, tanımaya,bilmeye başlar. Bilen insan tecrübe eder,uygular.Uygulayan insan,bildiğini yaşar.Yaşayan insan,Bildiklerine şahit olur.Şahit olan insan,kendini tanır,kendinden emin olur.Korkularından Arınmış insan,Sevgiyi bulur.Sevgiyi bulan İnsan Mutlu olur.Mutluluğu bulan İnsan,Huzuru bulur.Huzuru bulan İnsan,Bulduğunu yansıtır.Bulduğunu yansıtan İnsan,gelmişi geçmişi bir,içi dışı bir İnsandır.

Okumayı bilenin,kuranı vardır. Ayet ,hadis,sünnet onun kendi hayatındadır. Peygamber Kuran okudu.An layan anladıDinliyen Din ledi. Kimi leride kitap eyledi.Adına da mushaf dendi.Kuran Evrenseldir,her daim yenilenir. Bunu da azizim, gören görür bilen bilir....

Şu Alem O kadar süslenmiş ki. Nasılda cezbediyor, şu feleği.Yer ve gök heybetli görünsede sanki Baki, Fani dir bu Dünya Fani... Yüzler gördüğümüz resimler,Arkasından gelen her olay birer çevrilen filimler.. Ne zaman ki film biter O zaman gün olur devran döner. Aşk tır şu Alemin Ateşi. Kandil gibi yakar Kalpleri. Bir güzele sevdalananın gözü görmez başka şeyi.. Her Derdin Dermanı var dostum,Her güzelin bir de cilvesi var. Lakin Dönen bu çark-ı feleğin binbir yüzü var.. Tabip te sensin Hasta da sen. Sözde sensin nefeste. Şu Alemin Anahtarı sende. Gözlerinin içinde. Yoğurduğun gönül toprağına ektiğin fidan sensin, toprağa dikilen Sen.Arama kendini başka kollarda çünkü sıkılan kolda sensin... Bir nehir kenarından geçen Genç,kendi Aksini görmüş su da. Hayran olmuş bu görüntüsüne.Eriyip bitmiş orada. Nergis çiçeği bitmiş orada... Kendini olduğu gibi kabul eden,Kabul den öte hayatı seven, Sevgiyle yaşamı çizene Sefalar olsun. Sevgi tüm pislikleri örter.Sevmeden Alem neye döner? Yüzler birer elbise dir. Her Elbisenin Aslı bir,kumaşı bir.Fani Dünya nın Gözü bir. Doğumu ve ölümü bir.Alkanaga Dertlendi yine.İki kelam karaladı işte.Cümle Alemin derdini Neylesin. Onun derdi bir... Saygılar Efendim...

İnsan Tam bir Seyyah şu Alem de.Her Anı ayrı güzel ve zevk için de. Üç günlük bir yol eyledik, Cümle Alemi seyran eyledik ,güzeller ile sohbet eyledik,kalanlara Selam Eyledik. Bu fakir bakındı yol boyunca.Cümle Alem toplanmış bir don da. Nice güzellikler seyretti yol boyunca. Dağlar,ovalar,tarlalar hayatın rengi,Yeşil ile kaplıydı. Haki olan toprak üzerinde kesreti gösteriyordu.Her nebatat bir topraktan Can eyliyordu.Ehadiyetten,Kesrete dönüyordu.Hak olarak oynuyordu dallar,eğiliyordu çiçekler.Bu Alkan aga rübübiyetle seyretti gören oldu bu gözler.Tüm yol boyunca geçtik cümle vadiden. Ne başı vardı nede sonu mana nın... Seyyahız bu Alem de, toplarız tüm An ları.Zevk ile dertlendirir bu An lar Aşıkları.Cümle Fena silinmiş bir kalemde.Sır olmuş Adem de Hak kelamı. Ma latya ya vardım. Bir zahit Girdi kolumuza,gezdirem dedi, agam seni bu Şehrimizde. Bir yıkık minare nin yanından geçtik. bir minareli imiş gördüğüm bu Camii,İçinde namazda idi Cemaati... Tek minare yıklmış her inşasında,çok denemişler tekrar tekrar yapmaya. Yıkık kalmış O minare Tek başına.Camii yi cami etmişler Çift minare inşaasıyla.. Biri Diğerine ayna olmuş.Birbirleri ile felah bulmuş.Cümle Cemaat içine koşmuş... Az daha gezindi bu fakir Malat yayı düşündü. Muhammed ten aldığı aldığı mim İle Başlayan Adı ,Cebrail in lam’ı ile sürüyordu. Cebrail ve Muhammed işte bir şehirde yürüyordu. Hal denilen bir mevkiye geldik..Burada cümle meyva,ve Altın renkli kayısı ların satıldığını duyduk ,gördük...Kayısı lardan tattı bu fakir. Kayısı Hakikatin kıyısı idi.Hakikati Altın renginde saklı idi..Aslı ise En olgunu en kıyıda idi.Tattık cümle çeşitten.Hal denilen mevki bir pazar idi.Meyvalar burada satılıyor idi.Gördüğünü tattı bu fakir.Görmediğiyle işi olmadı... Üç günlük bir Rüya idi öldü bitti,Yeniden İzmide can oldu fakir.Koştu e Denizin kıyısına zevkine yine zevk kattı orada.... Bu Alem zevk deryası,görmeyi bilen tadar bu tadı.Göremeyene söylüyecek kelamım yok.Alem de olur cümle çeşit meyvası... Saygılar Efendim...

Mutluluk,mutlu olmak ,hayatı güzel görebilmek ve gördüklerinden ders çıkarabilmek, insanın kendi elindedir.Her gün işlediğimiz tüm faaliyetler, tüm görüp duyduklarımızın ve tüm düşüncelerimizin bir birlikteliği olarak yaşanır.Duygu ve düşüncelerimizin Esiri olmak yerine, duygu ve düşüncelerimizi yönlendiren olduğumuzu fark eylediğimiz de,İnsan kendi Alemini yönetmeye başlar.Aksi ise Duygularımızın kölesi olmuşuzdur. Güne tebessüm ederek başlamak,hayatı en basitinden kafa karışıklığına mahal vermeden ,sade şekliyle yaşamak,yaşama mutluluk ve huzur veriyor.İnsan her anının kıymetini bilmeli. Bilmeden rastgele verilen kararlar kendi yansıttığınız kararlar olmaktan çıkıyor... Hayatın tamamı bu karalarımız ile oluşur.Ya bir Cennet bahçesi veya Cehennem de çukur olur. Sözlerimiz bir dışa vurumdur.Duyduklarımız gözlediklerimiz,düşündüklerimiz sözcükler ile açığa çıkar.İşte bu sözler, sizin ifadelerinizdir... Vücut bulan bu sözler sizin vücudunuzdan çıktı.Karşınızda ki vücutlarda da kimbilir ne etki bıraktı.Dişlinin çarkları gibi dir şu hayatın kesreti.Ufağından büyüğüne cümlesi tıkır tıkır işler işleri. Bugün sohbet eyledik öyle.Makam dan , makamın efsanelerinden dem vurdu bir abi.Makam veya ünvan ,yok şu hayatta. Makam ünvan kovalayan,bir makamı kendine sahiplenen. Makamı bir mağrifet sayan ,Makamıyla kalır bunu gördüm inan... Muhammed mirac için gökyüzüne yükseldi Arkasına da bir taş takılıverdi.Dur dedi Muhammed gelemezsin . O taş oradan ileri gidemedi.Muallak taşı dendi Adına, O taş kaldı Orada.Zerre ile uğraşan Zerre görür,Okyanusa dalan.Daldığını görür...Cennet denizin kenarında imiş. Kıyısından Seyreyleyen Ummanı görür... Şu Alem Sevgi üzerine kurulu.O halde bırakalım,Seyreyleyelim Alemi ki görelim,ne başı var ne sonu... Saygılar Efendim...

Evirdim çevirdim,öylece baktım. Bundan Asırlar önce insanlar At Arabaları ile geziyorlardı... Savaşlarda bile At arabarı vardı,adına savaş arabaları dediler... Daha sonra buhar gücü keşfedildi buharlı buharlı araçlar icat edildi.Yine yetmedi. Katı yakıttan petrole giden bir dizi olay oldu ve Petrolle çalışan fosil yakıt araçlar yaptı insanoğlu.Buna bağlı olarak ekonomik Şartlar sıkınca Tüplü arabaları bile sürdüler piyasaya. Lpg li arabalar la doldu piyasa ee...! devir ekonomi devri.Şimdi yeni yeni elektrikli veya güneş Enerjili Arabalar üzerinde duruyorlar.Bilmem ki ilerde ne teknoloji çıkacak.Belki Su ile çalışanını yaparlar veya nüklüer güçle çalışan arabalar çıkar. Teknoloji ile beraber hızlı gelişimler oluyor.Buharlı Araçlardan Türbünlü Motorlara,Atlı arabalardan Uzay mekiklerine giden hızlı gelişimler var son yüzyıllarda. Sanmayın ki sadece teknoloji gelişti.Bununla beraber insanlarda değişip gelişti.Büyükşehirler kalabaliklaştı.İnsanların oturdukları konutlardan, yedikleri gıdalara kadar hızlı bir değişim var. İdraklar,düşünceler değişti.Stress,tehdit algıları değişti.Kısaca değişiyoruz efendim..

Keşke, Dünyaya geri geliversem,Güzel olurmuy du?... Bu soruyu sordum kendime.Ya hu dedim,gelip de göremedikten sonra nepçaan geç Dalganı dön evine.Yok öyle üç kuruşa beş köfte... Şu Fani Hayattan geride kalan Sadece HayAli lerimiz.Hayal ve An ı topluyoruz.Atıyoruz kendi Kaf(D)a(Ğı)mıza.Toplanan lar bir gün elbet hasat ediliyor.

Kainatın tamamı hareketli, duran zerre yok. Bazen kendime bakıyorum, bir Anım bir Anımı tutmuyor. Kafamda bir çok düşünceler Daim dönüp duruyor. Her an değişen ve değişik olaylara göre şekillenen düşünceler var. Şöyle bakınca,bir Hareket ve bir değişim var.Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir demiş bir Abi. Güzel söylemiş. Daim bir gelişim var işte.Bir değişim içerisindeyiz işte. Bazılarımız bu değişimi kabul etmez, sabit fikirlilik gütmeye kalkar. Böylelikle karşısına sabit engeller dikilir. Ne zaman ki kafayı değiştirir, O zaman ki engeller kalkar. Değişim güzeldir. Her değişimle değişik tatlar, hazlar elde edilir. Bu tatlar ve zevkler ile nice değişimlere gebe kalınır. Değişim yaşamın kendisidir. Değişim olmaz ise yaşam olmaz. Sabit ve değişmez olan Ancak ölümdür...

Şu Yaşadığım Dünyaya baktım;bulutlar kuşlar,Dağlar ve Mavi gökyüzü,ne kadar da güzel.Dünya benzeri bir gezegen Daha bulunmadı.Daha sonra şöyle bir komşu gezegenleri düşündüm,kimi çok sıcak,kimi çok soğuk bizim için.Güneşimiz Bile Tam dengede.Ne uzak ne de yakın bize göre.Belki İlerde o da Bir son bulacak,genişleyip,hızla büzülerek bir beyaz cüce olacak.Ardında bıraktıklaarıyla belki başka nice yıldızların Doğmasına vesile olacak.Neyse dedim, Güneşimizde bizim gibi.Şu an yaşıyor işte.Sıcaklığını bize gösteriyor. Daha sonra samanyolunu Düşündüm.Samanyolunda bir zerre kalan bizimm güneş sistemimiz,Olanca güzelliğiyle pırrıltılar saçan Samanyolu Galaksisi.Milyonlarca Güneş var içinde.Adeta bir spiral burgu gibi Dönüp duruyorlar şu karanlık evrende.Bizim galaksimiz gibi Milyonlarca Galaksi olmalı evrende.Kimi Spiral, kimi basık,kimi Darma Dağınık... Vs.. Sonra bu Alemde pulsarlar,Kara delikler olduğunu Düşündüm.Resmen temizlik işçisi gibi,nice yıldızları,Nice gezenleri yutuyor.Işık dahi kaçamıyor,Işığı bir karanlıkla örtüyor.Daha da Düşündüm.Bu kusurzuz kainat nasıl oluştu diye? Big bang olayı ile açıklamış ilim insanları kainatın oluşmasını.Yoklukta bir noktadan çıkmış bunca şey.Tüm evren bir noktadan Dağılıp saçılmış. Sonra terse aldım filmi Döndüm Dünyaya,Alkanagamı buldum orada.Alkanagam da şu Alemde bir nokta.küçücük ama günde yüzlerce An bırakan,yüzlerce söz ile dışarı fışkıran bir nokta.Tanrıya neden inanılmaz derseniz,ötelere kadar gittim bir tanrı göremedim.Neden inanılır derseniz. Alemin her bir parçasını kendimle ve kendimde bildim...

Şu ummanın tuzuyum ben.. Sözlerde gönüllerde söyleyen Anlayan anlar beni Anlamayana akamam ben... Sözler benim elbisem... Gönüller ise mekanım.. yok mu beni alemde gören.. Secdededir bana Alem.. Yüzler Benim Yüzüm.. Sözler benim sözüm.. Yandım,yandırdım Ademi Gören yine benim Gözüm... Şu felek Aşıktır Bana.. Bülbül pervane Bana.. mutluluk bahçesi ne bir bak.. Kapısındaki anahtar benim.. Alkanagam Sarhoş olmuş yine Bir içmiş Şen olmuş Yine.. Bakmayın benim bu halime.. Hem Sarhoş hem ayık benim..

Nereden görünüp geldim, nerelere gidecem.. Neler gördüm, Daha neler görücem.. Tüm kelam sır olmus bu Aşk Topragında.. Sen kimsin ki kime ne söylüycem... Bak Dürülmüş Alem birbiri içinde... Kimi cennet te gül, kimi yaşar Cehenneminde.. Geç şunu bunu be Agam takılma fazla.. Bak hepsi görünür şu senin kabrinde.. Bil ki Söz bir yaradır kanayan.. Kanayıpta etrafını kana bulayan.. Kan olmadan hiç Can olur mu... Söz içinde sır dır,anlatan... Şu Alemin Türlü rengi var.. Her renk te türlü elbiseler var.. Seç Agam hangi elbise uyarsa Sana.. Alem Senin,seçim senin, seninle var..

Ölüm, ulaşılamayan Sevgili gibi dir.Ne zaman ulaşsan sen yok olursun.O ne zaman uzaklaşsa sen var olursun.. Ölümve Hayat, Güneş ve Kar gibi dir.Ne zaman kar gelse güneş saklanır,ne zaman ki Güneş gelse kar erir.. Ölüm, bir Oluşum ve değisimdir.Ne zamanki biryerde Öldün ,Uzak kaldın oradan.Ne zaman ki doğdun kucak Aldın Anadan..

Gördünmü agam gördün mü.. Rahmet yağmurunu gördünmü.. Kime ne kısmet Düşer.. Ağlayanı gördün mü.. Sözlerin bir Aslı var.. Yüzlerin bir ismi var.. Hani cihan yanmış ya... Gözlerinle gördün mü.. Şahit ol ki söyleyesin... Kendinle ol ki bilinesin.. Yok ezber eyleme boşuna.. O da birgün bozulur bilesin.. Nice Renk var şu toprakta.. Niceleri de durur altında Altı üstü ne diye sorarsan.. Unutma ki sadece bir nokta.. Arz dan topraga berekettir.. O ki üstünde berekettir.. Rahman ve rahim olan.. Bir isminde Ahmettir..

Doğduğum Gün öldüm Dostum. Öldüm de bu Aleme Daldım... Bu Alemde gördüm Gözüm Açıldı.. Bir bebek gibi durmadan Ağladım.. Nefes verdim Cümle ilden.. Yel olum her zerreden.. Dagıldım toprak gibi.. Hem dem oldum ölümlen.. Kefenim beyazdı Al oldu.. Arz dan Arş`a mest oldu.. Söz eyledi bu tıfıl dil.. Derdim bana merhem oldu.. Bir kayboldum Alemde.. Kayboldum şu gerçeğe.. Cümle dert kapısı Açıldı.. Şu dönen çark-ı feleğe.. Mezar taşım neyim yok.. Alemdeyim,gözüm yok.. Yanar Ağzım Söyler Dilim.. Biçareyim Sözüm yok.. Alkanagam be neylersin.. Gördüklerini söylersin.. Bu gün var yarın yok.. Bir görünüp bir gidersin..

Hayat devam ediyor.Her nefesle çekiyoruz ciğerlere hayatı.Ne zaman bu Fani Hayata geldik.Ölümüde Hak ettik.Bunu Da yaşam içinde öğrendik.Gezdik ,eğlendik,üzüldük,Ağladık lakin hep ölümle burun burunaydık.Hayatın Anlamına bakınca insan,Sadece hatıralar mazi olan.Hatıralarımızla yaşıyoruz.Her geçen gün ile beraber. Ömre yeni hatıralar katıp, ömürden bir gün daha harcıyoruz. Bir kaç gün Evvel Akrabalar geldi. Çocuklarını Asker Edeceklerdi.Annenin gözlerindeki Sevgiyi,Oğlunun gözlerindeki yansımasını seyrettim.Birbirlerine mutlulukla sarıldılar... İnsan bir saat sonrasını bilemiyor.Lakin bir saat sonrasına dahi hatıralar ile giriyor. Düşündüm Kendimce Alkanagam dedim,neyin kıymeti var hayatta huzurdan başka.Huzurda olduğum An mutluluk duyduğum An dır.Mutluluk Şarabını şöyle yuvarlamamdır. Tebessüm etmek,sevebilmek çıkarsızca,kırmadan ,incitmeden konuşabilmek.Sevgiyi paylaşabilmek,Dertleri unutabilmek,sünger çekebilmek Fenalığa.Var mı Hayatta bundan güzeli başka.Şu Alemde kalıcı değilim.Zerre yi Dahi taşıyıcı değilim.Elbet Emanet Aldığım Şu hayat, Sahibine iade edilir.O halde söyleyin bu hayatın içinde ben neyim?... Gözler Açıldığı An dan,Sözler saçıldığı Andan.Yürekler ise tanıştığı Andan itibaren Dil e gelir.Dil e gelen her ne ise ondan vesile gelir.Yüzler var şu Hayatta türlü türlü.Her biri Ayrı Dünya.Ayrı Öykü.Kitap olmuş her insan.Lakin Hepsi de Aynı Dil ile Anlatır öyküyü.. Gönül de olan Dil e dökülür.Dil de olan Zuhura saçılır.Zuhura saçılan Ortada olur.Ama görmez gönül görür...

İnsanın en büyük put u bilinmezlik tir.Korku duyduğu,gaib te aradıklarıdır.Bilinmeyenden korkar insan. Bir köpek varmış su kenarında.Kendi Aksinden korkarmış her baktığında.Ne zamanki cesaretini toplamış atlamış suya..Anlamışki korktuğu görüntüymüş,böylece kavuşmuş suya...

Evet, Toplumlar Hak ettiği şekilde Yönetilirmiş.Geçmişten bir Abi güzel demiş''Bana bir Dil yaratın Size bir Millet yaratayım'' diye.

Bakıyorum şu Hayata öyle.. Hasretiz tebessüm edene.. Nicelerdir unutmuşlar.. Sevmeye sevilmeye... İnatlaşmanın yok faydası.. Geçmez bil ki Dil yarası.. O halde sev be Dostum.. Sevgiyle Açılır gönül kapısı.. Sakın Ha Büyüklenme.. Karşındakini küçük görme... Güzel bak Dünyaya bir daha.. Masivaya kanıp sakın Sövme.. Nice sövenler toprak oldu.. Ardında Rüzgar kaldı.. Bu dünyaya ne katarsan o sun.. Bilmek gerek karşındaki Aslı.. Sözler bir yolcudur Ne diyem.. Öyle ki gönülden gönüle giden.. Herkes yolcu değilmi fani... Sözü kalır aynası,bilinen... Bu Alkanagam söz söyledi.. Sözü titretti yeri.. biz dönelim kendi çadırımıza.. Bırakalım Haline Elalemi..

Evet Çalsınlar elektriği.Hatta Hep beraber çalalım neden para veriyoruz ki.Bak neden aklımıza gelmedi bunlar.Ya hu bütün garibanlara söyleyem,elektrik parası vermesinler, çalmak varken...

Ev de Anteni değiştirem dedik.Gittik Çarşıdan bir uydu Anten Aldık.Akşama takmak için BirEkip yolluyacaklarını söylediler.Akşam biri 12-14 yaşlarında biri de 18-19 Yaşlarında, iki genç geldiler anten takmaya..Eee bizde Anten takılırken yardım edecez tabe, ordan tut burdan çek. Hahh görüntü şöyle böyle vs.. Sağolsunlar Anteni Taktılar. Ama öyle koştururken.Çocuklar anlattı; Abi dedi Siz bizim gelecegğimizi çaldınız.Yatırım hep buralara oluyor. Yaff dedim ne geleceği ne çalması.Kulaklarıma inanmak istemedim..Devam ettiler.. Zenginler hep buraya yatırım yapıyo da şöyle böyle... Düşündük ya hu dedim bu nasıl bir pisikoloji,bir ezilmişlik duygusu var gençlerde... Her ne olursa olsun Diyarbakırdan Siirt'e ,Mardinden batmana görmüşlüğümüz vardı.Bir çok güzel insan da tanıdık oralarda lakin bu gençlerdeki ruh hali,şaşkınlık yarattı.Agam dedim geleceğimizi çaldınız ne demek.Kimin geleceğini neden çalam. Bu ülkede Doğdum,Türk üm,Müslümanım ve kimseden birşey çalmadım.Neden çalam ki.Aksine etrafımdakilere yardımcı olmaya çalıştım.Kanunlara saygılı oldum.Vatanıma devletime,halkıma bağlı oldum. İnsan gibi hareket eden herkese,insan gibi davranmaya dikkat ettim. Şimdi bakıyorum bazı larına,Kürtçe serbest olsun,biz ırkız,bizim haklarımız verilmiyor,bize yatırım yapılmıyor.Vs.. Ya hu dedim el insaf. Diyarbakırda Bulundum,sık sık elektrikler kesilirdi neden ısıtıcılara yükleniliyor.Elektrikçi çagırdım Abi kaçak mı normal mi diye soruyor. Kaçak elektrik kullanmak nerdeyse normal olmuş...Gittik D.bakır tek 'e sorduk abi bizim faturalar yüksek diyee.. Ne desin görevli,EEee. bilirsiniz halk garibandır,veremez şöyle böyle.. vs... Gaziantep ten urfaya kadar otoban yapılıyordu,ordan da D.bakıra uzanacak.Ule birde çanakkalenin yollarını düşündüm içler acısı.. Türkiye hepimizin Doğusuyla Batısıyla.Amacımız memleketi yükseltmek ileri medeniyetler seviyesine çıkartmak olmalı.Yoksa şu cu bucu diye bölmek değil.Unutmayalım ki,başka Türkiye Yok..