alkanaga

İki kapak arasındaki Mushaftır.Zevk etmek için kullanılır. Zevk etmekle kastım nice düşüncelere dalmandır.Daldığın düşüncelerle yeni manalar çıkarmandır.Sonuçta bir şablondur.Bu şablondan da bakabilirsin hayata... Gelelim KURAN a. Kuran bilinen en yüksek kemalatta insanda bilinir. Çünkü bildiğimiz en üst idrak kendini bilen insandadır.Alemin her zerresi ise bir ayet,bir ibrettir. Düşünen insan için nice fikirler üretir... Üretilen her fikir.Bir hevesin peşinde,her heves ise o fikre güzel gelendir. Şayet insanlar heves etmeseydi ne cep telefonu olurdu nede araba lakin Asıl olan nedir bilirmisiniz dostlar? Kendini bilen,fikirlerini akıl süzgecinden geçirip karar verendir.Feraset sahibi insan,aldığı kararların neticesini zevkle bekleyebilir. İşte sabrı-cemil de,bu neticeleri zevkle beklemektir.. İnsanların huyları farklı farklı,renk rektir. Aynı zamandaKarekerleride öyle, Lakin kim hangi karekteri yansıtıyorsa aleme.İşte KULlanıldığı renk O dur.Her renk ise biliriz ki beyazın üstünde renk olur... Saygılar efendim...

Kendini Tanımak,kendini bilmek... işte bu sözle anlatılan, İnsanın tüm hayatı kendinin yansımasıdır.Kişi neleri işledi ise Dünyada,kendisi oldu işte sonunda.Her işimiz,kendimizi yansıtır.Her ortaya koyduğumuz hareket bizim hareketimizdir.Bu ortaya koyduklarımız ile şekillendiririz hayatımızı... Heveslerimiz bize özeldir. Bu heveslerde bizim dir. Her insan kendi hevesinin peşinden gider. Aslı heveslerimizi bilmek,kendimizi bilmeye eştir. Kimi sıkıntı yapar ufacık bir cilvede.,Kimi sıkıntılarla büyür. Ders alır her seferinde.İnsanın kendini bilmesi. Kendi Alemine hükümran olmasıdır çünkü aldığı kararlar kendi kararıdır. Her fikir ile nicelerine gebe olur şu Alem. Düşünen insana bunda nice ibret vardır. Bakalım şu fani dünyaya.Neler işledik her anında.Her insanda bir ruh katar işte bu devrana.Kimi çekimser,kimi karamsar,kimi sevgi dolu ,kimide zevkine bakar lakin Cümlesi bir denge içindedir ve aslı hepsi sende var. İnsan Düşünmek için var bu Alemde. Düşündüğü ile zevk etmede. Ne kadar idrak ettin kendini, işte o kadar yol aldın kendinde. Kendini bilmek demek,kendindeki huyları farkedip karekterini bilmendir.İşte bunların hepsi inan senin bir yansımandır. Nasıl yansıyorsan oysun işte bu Alemde. Ona buna sarma sakın,gören göz sendedir... Saygılar Efendim...

Hep Edep dedik, Edeb söyledik Efendim.Edeb efendi olmanın, efendi olabilmenin zevkidir. Efendi olmak ise Rahman ve rahimiyetten ileri gelir. Efendi insan,müşkülleri giderebilendir. İnsan olmak, insanca yaşamak,yardım eliyle rahimiyet dağıtmak,dertleri paylaşabilmektir efendilik.Efendilik, kimseyi hor görmeden,her mertebeden İnsanı seyredebilmektir,Bu seyrettikleri ile her mertebede hazır ve nazır olabilmektir. Efendilik,sözlerin ve işleyin Adabını bilmektir. Kimseye tek bir zarar vermeden Hak'ı temsil edebilmektir.Karşındakine zarar vermek,kibir ve garez etmek edebsizliktir. Sevebilmektir efendilik,bir Anne nasıl seviyorsa yavrusunu öyle sevmektir tüm Alemi. İnsanca duruş gösterebilmektir efendilik, Züht-ü Riya ile insan kanı içmek değil. Hoş konuşup,hoşluk yaşatabilmektir Efendilik,kimseyle *********** yarıştırmak değil... Ey Dost En büyük Efelik Efendiliktir derler.Güzelde söylemişler.Edeb erkan-ı tanımamazlık etme,işte bu edeb ile çizilir tüm çizgiler... Saygılar Efendim...

Kafana faza takmıycaksın fani alemin yükünü.. Nice Eşekler çekti,bitiremedi tümünü.. İnsan olana laf bir kere söylenir... Tadını çıkar hayatın,zevk et hergününü.. Yerince diken de olur şu fani hayat yolunda.. Dikensiz bir Gül göster bakalım Dünyada.. O halde bilki her gül ün dikeni var.. Her Diken bir gül saklar sonunda... Sorma sakın şu hayatın sırrını.. Sır sensin sıkma asla canını.. Biz mutluluk şarabıyla Can veririz... Hüzünlüde olsan gör arkasında olanı.... Muhtaç olma kimseye,kendinden emin ol. Güzel bas ayaklarını yıkılımadan Dik ol.. Nice engeller dalga gibi çarpar bedene... Her dalga ile dolup boşalan sahil ol.... Alkanagam dert eyledi söz içinde.. Her söz ile yol eyledi Dost iline... Bugün var yarın yok fani hayatlar... İçelim biz yine baki olanın Şerefine..

Ey Fani,bir yanım hep eksiktir benim. Eksikliğim Arzu isteklerim. Ademi halk ettim bilinmek diledim. Adem olmasa nasıl bilinebilirdim. Havva yaratıldı,şu Ademin Hatırına. Nice zevklere Duçar oldum bunca yılda. Sözler oldu elbisem,gezdim hep gönüllerde.Bazen Settar oldum bazen Ateş oldum Aşkla. Yüzlerde göründüm 99 ismimle. Yüzlere nurumu verdim zat-ı Muhammedimle. Nicelerine perde çektim göremediler beni.Ariflere nur oldum O muhabbetimle. Hep bilinmek diledim bunca zamandır. Gece görünmeze yol gösteren Ay dır. Ay'a o nur benim,söz benim zevk benim... Can lara nice Sultanlar koydum şu Dünya Sarayına.Hepsine baktım geri döndüler bana. Hangi sultana baktımsa hep. Hepside beni Anlattılar Bana... Din Denilen Puthaneler yaptım.Başlarına nice iblisler Çaktım. Hep Aradılar sağda solda beni.Cehenneme nice yollar yaptım... Gönül Aynasında Muhammedi gördüm.Aşkım ile Onu Tac ettim. Sevgilim oldu,hep Anlattı beni.Gören gözü Duyan kulağı oldum.... Aşıklar Camilerim oldu yeryüzünde. Her birinde saklandım bin bir isimle.Arz dan semaya yol eyledim,Sırat eyledim Tüm Rahmetimle... Ey Aşık kulak ver bu sözlerime. Ya Er gibi öl,yada yaşama şu Alemde. Tüm Cihanı sevgi üstüne kurdum ben. Sevgiden Gayri sakın görmeyin beni... Saygılar Efendim...

VARamadığın yeri göremezsin.VARolduğun yerde merkezsin. Sen göremiyorsun diye cihanı yok saymak neden. Sen Gittikten sonra nice zevkler peydah olur,göremezsin. İnsan,bir gözdür aslıhatı.Var ile yok arası.Var olan yaşadığın bu anın ve hatıralar, umuttur gelecekte var olacaklar...

Umut bir dayanaktır şu hayata. Umut olmadan,Hayatın anlamı olmaz. Umut bir yönüyle ateştir yakan fişekleri.Umudu kalmayan An lamını bulamaz. Pekçok kişi umutla sarılır şu hayata. Ardında bıraktığı hatıralarla. Her hatıra umutlara açılmış kapılardır şu üç günlük rüyada. İnsan ölmez.İnsan da umut bitmez. İnsanın kendi umuttur.Umutsuz olan yerde insan olmaz.İnsan zevktir hayatta.Hep durur yeni umutlarla.Umudun adı insan olur.Zevkle bakar şu hayata. Bakalım şu Aleme Dostum.Ne dir kalan hayatta.bu alkanagamda zahiren kaybolsa. Yaşar yine hatırlayan olursa... İnsan Hatırdır dostum.Hatıralardan ibarettir.Yaşattığı tüm hatıralar.O yaşayan zat a aittir.Yaşamadan An lam bulan ne var? Yaşadıkça olur hatıralar... İnsan gönüldür dostum.Topraktan yoğrulmuştur çamuru.O toprak var olmasa idi.Şu koca Dünya var olurmuydu?Tüm yaşam bu topraktan nemalanır.Döneceği şey yine şu kara topraktır... İnsan sevinç ve hüzündür. İşte bu iki ayak üzerinde yürüyendir.Gezen bilir Dostum.İşte İnsan bir Seyyahtır... Saygılar Efendim

Yaşıyoruz işte Geçirdiğimiz An lar ile. Her Anı ve hatıra ile nice Düğümler atıyoruz Hayata.Yaşam Harekettir ve bu hareketle beraber gelen sürekliliktir.Bugün bakmışsınız evinizde uyurken ,yarın bakmışsınız başka şehirde ve yerde gözünüzü açmışsınız. Hayatı sağlıklı kılınmasının yolu, bu Süreklilik içerisindeki fazlalıklardan kurtulmaktan geçiyor.İnsan vücudu dahi hergün binlerce cenaze kaldırıyor.Her gün binlerce hücremiz ölüp binlercesi yeniden doğuyor.Yani fazlalıklardan kurtuluyor.Şayet ölmeyeydi bu hücreler,Sağlığımızı kaybederdik.Keza Uzay da da böyle. Nice güneşler Doğup,büyüyüp Ölüyor. Bir başka güneşlere veya sistemlere Maya oluyor. İnsanlarda böyle.Her gün binlercesi doğup,binlercesi ölüyor.Bununla beraber bu işleyiş bize hüznü ve sevinci yaşatıyor. Keza bu sağlıklı işleyiş sosyal hayatlar içinde gerekli. Misal, Eşinizle,çocuklarınızla veya akrabalarınızla sağlıklı bir iletişim için her gün onlarca düşüncenizi öldürüp,Onlarcasını Doğuruyoruz.Bu süreklilik ve hareket daim dönüp duruyor işte. Alemin temelindeki Atom ve Atom içindeki çekirdeğin etrafındaki elektron da öyle.Hayatın her anı bir hareket ve bir berekettir.Yabi bir fena ve bir beka dan ibarettir. İnsan Anladığı İdraktır.İnsan, Hayat mimari gibidir. Ölçüp biçtiği hayatı,bir kelamda anlatır. Saygılar Efendim..

Eh be Dünya neden Cilvelenirsin... Her Cilvende Beni Ateşlere verirsin... Ateşte olsan kor da olsan kime ne.. Ben bilirsem sen anca bilinirsin.... Gözsüzlere nice Efsaneler yazmışlar.. Nice sırları bir noktaya koymuşlar... Herkes binmiş bir kayığa gidiyor işte... Bir Gülü bin Dikenle yaratmışlar... İnsan bir nefesten olur elbet... Her nefesle gelir bir işaret... Alkanagam bak yine dalgana... Tüm Hayatın bir Efsaneden ibaret...

Şu 3 günlük Dünyada yaşarız nice hüzün ve sevinçleri.Bir bayrak gibi savruluruz rüzgardan rüzgara.Her salınışımız yaşamın nice cilvelerini barındırır.Bu barındırdıkları ile oluşur işte bu fani hayat. Bugün İş çıkışı bakındım yol boyunca.Tüm kesret saçılmıştı öyle önüme.Herkes kendi dalgasında idi.Bakındım işte öyle durup.Agam dedim,Bak işte NAS serilmiş önüne.Hepsinin de bir İP i var elinde. İstediğinin ucundan tut işte budur NASİBİN de.. Şu fani hayat geçiyor işte,biz istesek te istemesek te.Nice hüzün ve mutluluk görüp, türlü hallere dalıyoruz. Lakin bu zevkin tümü inanın bir nefestir.İnsan,bildim diyemez asla. Her an yeniden taliptir yeni Alemlere.Kemalatın bir sonu yok. Bir son, bir erişelecek yer yok.İşte bizde geçiyoruz bu fani Dünyadan böyle.Seyredip türlü tatları öyle. Yarınımız farklı zevkte dost.Ne zaman bitecek şu çevirdiğimiz film ,ne zaman dönücez kendi sılamıza belli değil.Sözler ve gönüllerde kalan yaşamdan An larımız.Her An ile yaşadıklarımız.Güzel yaşayan,türlü güller koklayan,daha bu alemde iken ölümü bulan,selamete erendir. Selamet ,gönlün selameti.Sözlerin,öz ün selameti.Şu fani alemin selameti olsa gül hiç solmaz idi,Güneş te asla batmaz idi.Yaşadığımız bir gölge oyunundan farksız,sabun köpüklerinden yapılmış bir alemde oynamak gibi. Dostum,Hak Ayandır tüm bu gölgeler içinde.Sözler birer ulaktır,şu gönüller içinde. Aslı, Gönlüller de olanda ve görünüp zahire erende bir dir.İşte Nur var Nur içinde... Saygılar Efendim...

İnsan olmasaydı bilinmezdi bu alem.O halde herşey İnsan için var. İnsan olmadan karanlık kalır bu Alem. İnsan nur dur hayatta. Nur olmadan göz görmez. görmeyen göz ise şahit olmaz. O halde Alemin Nur'u insan. İnsanı anlatmaya kelam yetmiyor.İnsansız birr hayat ise hiçbirşey ifade etmiyor.İnsan yüklenmiş emaneti,ancak Alem insanla biliniyor.. Saygılar Efendim..

İnsan,pekçok şeye şahit oluyor şu Hayatta. Her gördüğünden farklı zevkler ediniyor, Farklı öğretimler yaşıyor hayatta. İnsan güzeli görendir.Güzeli öğrenendir. Hayatta nice dersler gizli.Her derste ediniriz nice fikirleri. İşte böyle gider hayatın kemali. Her söz bir,yeniliktir aslı.Bu yenilikler ile açarlar cümle sırrı.Anlayanın Evreni işte burada saklı.Bu idrakler ile açılır arzdaki ve semadaki bütün kapı . Sevgi evreni bu evren.Sevgi tohumu eken sevgiyi,garez eden de şeytanı bulur.Herkez aradıgıdır aslı.İnsan ise hep arayıstadır.Sevgiyi cümle kapıdan seyredendir. Her aldığı zevkle cümle ruh katandır Hayata. Dostlar,bu aleme güzellik katmaya geldik. Güzellikler kendi yansıttığımızdır hayata. Güzellik yansıtan güzellik bulur çünkü ZATen odur. daim dağılıp boşalan şu Alem var ya kabullerimiz ile Şekillenir. Her kabulumuz ayrı şekildir.Güzellikleri kabul edelim.Güzellik olsun Kabemiz. Yoksa bu Alemde ne buluruz.. Saygılar Efendim...

Be DENSİZ adama sual olmaz.Çünkü Ba densizdir orada. Densizle,Dem lenen bir olurmu..

Şu Evren var ya,Sığmış şu ufacık bedenlere.Her insan dipsiz Karadelikler gibidir. Aynen yansıması gibi evrenin.Her insan içine açılan bir karadelik işte.Dışarıda gördüğü nice yıldızları, gezegenleri,Işığı veya nice maddeleri alır içine.Aldıkları ile kaybolur şu evrenin bir köşesinde. Kainatta sürekli bir hareketlilik vardır.Daim bir harekettir bu.Tüm galaksiler,yıldızlar,gezegenler döner.İnsanda öyle,her daim bir hareketle döner,sabahtan akşama,akşamdan sabaha.Türlü halleri yutmuştur,şu fani dünyada.Nice düşünceler ve fikirlerle doldurmuştur alemini. Defalarca dolup boşalır şu fani dünya.Niceleri doğar,niceleri elvada der hayata.Bu kafalardaki filirler,düşüncelerde öyle.Defalarca boşalır ,defalarca dolar şu Başımız.Sadece ve sadece fikirler düşünceler değişir lakin fikir fikir dir ,düşüncede düşünce.Ne kadar dolup,boşalsalarda hep yeni fikir ve yeni düşünceler olur orada... Saygılar Efendim...

Sevginin olmadığı yerde Hayat olmaz. Hayatın olmadığı yerde de İnsan olmaz.İnsanı İnsan yapan sevgidir. Sevgi olmadan Alem var olmaz. Kainatın her zerresi sevgi ile raks eder. Makro Alemden, Micro Aleme,Gördüğünle görmediğinle Sevgi Deryasıdır... İlk Baharın yaza,yazın da Son bahara, son baharında kış'a Hasreti gibi,Bu gözlerdeki dertte sevginin hasreti dir. Dört iklim yedi köşe sevgi ile bilinir.

Sevgi olmasaydı,tüm alemler karanlık kalırdı.Sevdiğimiz için Aydınlık olur etrafımız. Aydın yüzümüzü döneriz hayata.Sevdiğimizden,çocukla çocuk,yaşlı ile yaşlı oluruz. Paylaşırız sevgimizi.Sevdiğimizden,Risk alır nice maceralara atılırız. Hep bu sevdiklerimizledir parçamız. Seni nasıl tarif etsin ki dilim... Ne sözle anlatılır ,nede görünensin.. Nasıl,nereden başlanır seni anlatmaya.. Ne başı nede sonu olan bir denklemsin.. Dağların zirvesindeki kar gibi soğuksun.. Bazende yanıbaşımdasın tutacakmışım gibi.. Arada uzaklara gidersin,İnadına... Ama bil ki bir çocuğun,bir Annenin gözlerindesin.. Seni Nasıl tarif etsin ki dilim... Feryat eden Kalbimin içindesin.. Sevinçli olduğum anda yanımdasın.. Hüzünlendiğimde destek olanda sensin... Nereye yakarsam, ağlasam seninle deniz olur.. Sarhoşların içtiği şarapta sen varsın.. Bazen bir Gelinin işlediği nakıştasın... Veya dinlediğim bir yalnızlık şarkısında.. Seni nasıl tarif etsin ki dilim... Güzellerdeki al dudakta görürüm seni.. Yüzlerdeki o tebessümde durursun.. Bazen çatlak ellerin hamuru olursun.. Rüzgarın mırıltılarla okşadığı saçlarımdasın.. Dalgaların sahilleri okşayışındaki Ahenktesin.. Konuşulan her kelam , her sözün içindesin.. Seni nasıl tarif etsin ki Dilim... Sen sevgiden başkası değilsin...

İnsanın minneti,kendinedir.O halde İnsan kendine güvenmeyi öğrenmelidir.Kendine Güveni olmayan, Kendi Hayatını güvensizlik üzerine kurar.Ayrıcada yine kendine Güveni olmayan, huzurda olamaz.Ailelerin en temel görevi,çocuklarına özgüveni aşılayabilmektir. Özgüveni tam olan bir çocuk,yarınında hayatını güven içerisinde yaşayacaktır.Bir çoğumuz gözümüz gibi baktığımız yavrularımıza kıyamaz,Ellerini sıcak su dan,soğuk suya bırakmayız lakin böyle yapmış olmakla ,çocuk işlerinde size güvenir.Hazır varken neden yorulsun ki?Ceplerini para ile doldurup Sokağa saldığımız yarularımızın ,hazır para varken para savurganlığına ,kıymeti görmemesine neden olur.Aslında sevdiğimizden zarar vermiş oluruz. Kıymet bilmeyen,Bereket bilmez olur.Bereketi aşılayan,bekasında bereket bulur. Bir işin yarınlarda daha güzel yaaşaması,kemalatını bulması için gerekli şeylerden biri, o işi Aktarmaktır,gelecekte yaşatmaktır. Aynı şekilde bir fikrin, düşüncenin devamlılığı ve gelişimide o düşünceyi aktarmak ve yaşatabilmeye bağlıdır.Yaşamanın devamı budur. Çocuklarımızı sevgi,ilgi ve kendine güvenle yetiştirdiğimiz taktirde, Gelecekte pek çok şeyin üstesinden gelebilecek bireyler yetiştirmiş oluruz. Çocuklarımızın cesaretini kırmak,aşağılamak ve şiddet göstermek yavrumuza zarar verir. Sevgi tahumu ekmek ve sevgi üzerine bir hayat sürmek hem mutluluk hemde huzur verir.. Cesaretin çoğu bir işe başlamaktır.Bir işe başlayan o başlama esaretinden kurtulup,başına C harfi alır. C harfi bir çizginin bükülmüş,ezilmiş halidir ki,esareti ezdiğinizin anlamıdır.Cesaretin Anahtarı özgüvendir. Özgüveni tam olan insan,Cesareti elde edendir. Tüm değişim ve gelişimler Cesaret ve özgüven tabanıyla oturur. Bu cesaret ve özgüveni sağlayan ise Sevginin Tam kendisidir. Çok zengin bir İşAdamı abiye soruyorlar; -Nasıl bu kadar zengin oldunuz... Cevabı, -Annem sayesinde oldu,birgün Buz dolabından Sürahiyi Alıyordum,tam tutamadım kırıldı.Mutfak batıp çıkmıştı Annem geldi,Oğlum ortalığı güzel Dağıtmışsın,beraber toplayalım dedi.Beraberce ortalığıtopladık oyun gibi oldu.Daha sonra Annem bana sürahinin nasıl tutulacağını gösterdi.Ardından bahçeye çıktık.Annemle oyun oynadık.Bir Sürahi dolusu su ile bahçede koşturdum.Tam gün eğlendik.Lakin kendime güvenim Tamdı.Bütün işlerin sevmek ve sevdirmekten geçtiğini gördüm.Seven insan neleri yapmaya kaadir değil ki? Hayatımın Anlamını sevgi üstüne kurdum dostlar.Hermüşkülde,sevgimden aldım desteğimi,Ailemi sevdim,arkadaşlarımı, dostlarımı sevdim.İşte budur benim Asıl zenginliğim... Evet hikaye böyle,biraz cesaret ve sevgiyle hayatın anlamı çıkar ortaya.Sevgi bulmayan hayatlar.Susuz çiçekler gibidirler.Ne diyelim Sevgiyle kalın... Saygılar Efendim...

İnsan,bir gemidir şu kesret denizinde. Her daim gark olur yeni bir zevkle. Bugün öyle gezindim Türlü dalgalar arasında.Türlü suretler gördüm, herbiri kendi hevesinde. Hayatta var olan kendi bakışımızdır. Bu bakışımızın kabulleriyle şekil olur şu düşünceler.Bu Düşünceleri Süzen ise akıldır. Akıl ile süzülen mamul fikriyattır. Fikriyat ise Aleme kattığımızdır.Her kattığımız fikir ile zevkte oluruz. Cümlelerini gördüm söz ile gezinen.Yolları yoktur hakkın iline. Binmiştir kelam gemisine.Lakin zevkler kadardır idrak.Kelamda gezen, Rüzgarsız kalır bu Derya Üzerinde... İnsan gemi olduğu gibi rüzgardırda. Herdem haşır ve neşirdir hayatla. Ölüm ve kalımı üzerinedir tüm hayatı. Ne yöne gitmek dilerse o yönedir rüzgarı. Dertler ile yüklenmiştir tüm hayatı.Onun tümderdi kendisidir,kendi. Bugün üç Arkadaş muhabbet eyledik.Üç ayrı dertten Ayrı Ayrı içtik.Her Alem farklı bir bakış,ayrı bir pencere şu hayata.Her pencereden bakışta başka Alemler gördük.. Gördüğümüz aslında kendimiziz,Kendimizdeki zevklerdir.İnsan kendini seyrettikçe,nice sırlarla tanış olandır. Saygılar Efendim...

İnsan Hasrette be.Hasreti her dem yakıyor.Hasretle yanan insan Acıyla konuşuyor lakin bu Ateş, Tasa ateşi değil.Aşk Ateşinin ta kendisidir... İnsanı insan yapan değer edebidir. Her makamda vurduğu edeb dolu kelamdır.Edebsiz olursa kişi o na herşey mübahtır.Edeb kendi koyduğumuz çizgidir. Sözlerdeki titizliliktir.Yüzlerdeki nezakettir,hallerdeki kabul dur.Hareketlerdeki ölçüdür.Ölçüsünü bilmeyen edebini de bilmez olur... Hayatın Anlamı kişinin kendinde gizlidir. Kim ne yönde Edeb ile yürürse o yönde hareketlenir.İnsan bir nefestir,bir hava dır şu fani hayatta.Hani şu mağaza önlerinde hava ile şişirilip hareketlenen kuklalar vardır yaa ,hava pompalandığı müddetçe sağa sola eğilip hareketlenir.İşte aynen öyledir. Bir hava ile hareketlenen insanda Aldığı hava,yani nefesi müddetince hareketlidir.Çünkü canlıdır. İster şu beden kabrinden bakın isterse sosyal yaşamınızdan.Nefes aldığı hava ile şişirdiği müddetçe şu gönül balonunu Hayat bulur insan ve Hayat bulduğu müddetçe ruhtan ruha hayat verir,Hayat olur insan.Bu ruh yerince kulaktan üflenir.Nice alemler görür insan... İnsan dedik ya,insan işte bir havadır. Bir ruhtur insan,gönülden gönüle akan.Hayaller alemindeyiz Dostum, anılardır ardımızda kalan.... Saygılar Efendim....

Gün -ü Ah eden yaşamdaki seçimlerimiz. Dikkat etmeden yaptığımız seçimlerimiz,Düşünmeden yaptığımız seçimlerimiz. mesala biri si çıkıpta Az param var yaff gidip şu borsaya girem diye Hanımın kolundaki parayı da kapıp yatırdı mı borsaya.Arkasından ay çıkyı ,oyy Düştü telaşesi başlar..Kaybetti mide Yandı gülüm keten helva.. Veya Çocuğumuzu Okul çağında iken gerekli ilgi yi göstermeyip,o kapı senin bu kapı benim misafirlik gezer iken. Oğlan büyüyüp üniversiteye bir türlü giremediğinde yada Ya da Çok güzel bir kız veya Erkek diye diretip,Daha iyi tanışmadan Evlendiğinizde,etrafınızızdaki dikkate almayaraktan...vs... Kavonoz dipli dünya dönüyo işte ,hayat akıp gidiyo.Her daim yeni seçimlerle karşılaşıyoruz. Mesala yaff işe arabamla gideyim uyuyayım bir saat...Uyku tatlı geliyo çekiyon yorganı başına sona bide bakıyon ki sat 10:00 olmuş geç kalmışsın işe..Patronu kızdırmışsın.. Dünya hali..İşlerini sağlam yapmayan dikkatli davranmayan katlanıyo sonucuna işte... Bazılarımızda mutluluk timsali gibiyiz '' yaff deriz şu adama bak maşallah yüzünden nur akıyor.Seni gördüm ya işlerim rast gider artık..'' O kişi yi görmekle bile morelimiz artıyor,sevince bürünüyoruz. Bir de ki sizle sevimli anılar bırakmışsa demeyin işte... Veya sevdiklerimizle olduğumuz anlar nasıl hatırladığımız anda tebessüm ettirir.Unutturur sıkıntıyı.. Mutlu olmayı öğrenmeliyiz..

İnsanı anlatmaya kelam yetmiyor dostum.Hep bir hareket hep bir heyacan içerisinde İnsan. Yılların getirdiği tecrübelerle pek çok yeniliğe imza atmış insan. Gökyüzündeki Ay dan tutun, Toprağın altındaki madenlere kadar ulaşabilmiş insan. Kemalatının da sonu yok. Hala araştırıyor, hala soruşturuyor. Yerince bir köpeği seviyor evinde dahi besliyor, Yerince belediye ekibi oluyor, köpeği zehirleyip azrail oluyor insan. Bazen şaşarım öyle,doyulmaz bu alemi seyretmeye. Mevlanın gösterdiği zevkler biter mi hiç? İnsan,bir ışıktır hayatta. Gittiği yeri aydınlatan. Bu kadar yapılan , edilen görülmeseydi zevk olurmuydu? Bu zevki yaşatacak insan... Kombi teçhizat için birçok boru,dirsek vs.. geldi bugün oturduğum Bina önüne. Bizde seyrettik işte olanları öyle. Bir çok boruyu kestiler,güzelce diş açtılar. Apartmanda, teçhizat için uygun delikler açtılar. Bu hummalı çalışmaya baktım. Bir insan nasıl işler seyrettim. İnsan Emek koyup işliyor. İşlediğinle hizmet ediyor. Hizmet ettiğiyle geçiniyor. Alkanagam döndü alemine. Baktı kendi kollarına ve eline.Hizmetinde idiler çünkü. Bir kahveyi veya çay fincanını taşırken hizmetindeydi. Tamir taklavat işinde hizmetindeydi. Sonra gözleri geldi aklına. Bunca şeyi gördü hizmet etti. Tek tek tüm uzuvlar geldi aklına. Pek çok hizmet edeni vardı. Bu Beden sarayında oturan padişahın,Hizmetkarı boldu... İnsan bunca hizmet edeni varken, güzel zevk etmeli Alemi. Zevk etmeyenin gözü görmüyor işte bu hizmetleri... Saygılar Efendim..

Gördüğüm hayaller üstünde Dünya... Ne hayal biter nede rüya... Söz içinde bir yoldur ki... Başlangıcı ve sonu bir nokta... Gönüller her dem yaşar ezelden... Sözler mana taşır evvel den... Ezel evvel sana göredir ey fani.. Alem bir nefestir Görünen... Alkanagam Anlatır kendince.. Sözler kayar öyle gökyüzünde.. Gök ve yer var sandığın hayaller.. Bu Dünya işte böyle Hayaller üzerinde...

Dünya öyle güzel bir gezegen ki,Her şey yerli yerinde. Bir gece,bir gündüzümüz var.Bir Güneşimiz,bir de Ay’ımız var.Bir Yazımız,bir de Kışımız var.Güzellikler oluşmuş bu alemde. Samanyolunda onca gezegen var. Bir türlü bulamadılar Dünyaya tıpa tıp benzerini.Daha arıyorlar. Öyle ki, Güneş ile Dünya arasındaki mesafe,Ay ile Dünya Arasındaki mesafede muazzam dengeli... Şu Ay,misalen olmayaydı;Yeryüzü nice fırtınalara gebe kalırdı.Nice göktaşları Dünyayı bulurdu.Geceleri kapkaranlık olurdu.Yaşam da bir o kadar farklılaşırdı... Güneş olmayaydı,Dünyada bildiğimiz türden canlılık kalmazdı.Gündüzlerimiz olmazdı. İnsan da dengede olacak bu alemde. Çünkü her şey bir denge üzerinde.Dünyadaki bu denge elbet olacak yeryüzünde.Bir Dünya günü 365 gün ,6 saat tir.Bir ay günü ise 354 .İkisinin Farkı ise 1 1 içerisinde iki bir var.demek ki bir denge var yine.Haa 6 saati sorarsanız şayet,Dünyada da aydada 6 yön bilene,ki bu yönler yukarı Aşağı,Sağa sola,Öne ve Arka ya dır. Dengesiz Zerrenin olmadığı bu Evrende.O halde her şey yerince. Denge de ise bu Alem,O denge senin ve seninle.Çünkü Alemin herbir parçası olan zerre, Sende de mevcut be Dostum. Her zerre var Sende... Saygılar Efendim...

Teşekkür Ederim Abi... Dikkat , çok kullanırız bu kelimeleri,Yaşantımızdaki Halleri DİK AT tığımızda.Bunu görüp,uyguladığımızda ,inandığımızda beliğ demişiz.İnandık çünkü. İnsan Hay ve Hu dur. Bir noktadan nice noktalara gidendir. Sözlerin özü, Mananın kendisidir. Ahadiyeti ve akıl ile kendisi bir üçlük olur insanda.Elif Lam ve Mim Bu Üçlük sadece toplanır bir noktada. Bu noktadır Seyyah olan tüm Alemlere.Tüm Alem ki bir noktadan Açılmış bir piramit gibi şu Cebarut Alemine. Geçen Hastahaneye,bir arkadaşa ziyarete gittim.Ameliyathane önünde bir kaç saat bekledim. Yüzlerde ki fatihaları seyrettim.O tasalı yüzlerin Ardındaki Sevgi yi gördüm. Tedavi eden ve edilen ,Doktor ve hastaları gördüm.Bir de bekleyenler vardı.Burada da bir üçlük oldu. Bu üçlük bir hastahane içinde cereyan ediyordu.Göz yaşlarına şahit oldum. Yüreklerin kabardığı,sözcüklerin parladığına şahit oldum.Zamanın hiç akmadığına şahit oldum O Ameliyathane önünde.İnsanların yakınlaşmasını gördüm.İnsan sosyal varlık.Hemen tevhid olup bir araya geliyor,bir dayanışma içinde.. Ey Zahit,bu zevklerin hepsini gördü bu fakir.Türlü haller içerisinde rububiyete döndü bu fakir.Yoksuldu,yoklukta varlığı gördü bu fakir. Sorma bu haller neredendir. Cevabı İnsanın kendi sırrın dandır... Saygılar Efendim...

Bu dünyada 1 tane din vardır alkanaga. Onun da adı dindir. Alıntı... DİN lemeden olmaz be Abi. İnsan Dinlemeyi bilecek ilk.. Dinlemeden ön yargı ile yaklaşan.Dar bir bakış ile kucaklaşır. İnsan iki kulaktan Duyar,bir DİN ler. Tabi ki Dinler ken ne giymişşin ne fark eder... Fark bakışındadır. Dinlediklerini AN LAM landırmadadır... Saygılar Efendim...