alkanaga

Tanrı,6 günde Dünyayı yaratmış 7. Günde DİN lenmiş... Bakın, DİNlenmek için yaratmış Dünyayı.Hepimiz Dinlemiyoz değil mi birşeyler... Gözümüzle görüp,Kulaktan Duyup,içimizde öğütmüyomuz mu türlü teraneler.Öğüten şahit oluyor işte kendi bahçesindeki güzelliklere... Bazıları Din lenme vaktinde yazar her ne gelirse içinden,Anıları olur,yaşamı olur. Bazılarımızda Din lediklerini ,gördüklerini ,Şahit olduklarını yazar kaleminden.Kaleminden yazdıkları Kendi olur,zat ı olur.Kim ne yazarsa yazsın Dinlemiş tir BİR İn den..

Eh be Alkanagam söylendi kendince...

Küçük Düşürme, büyük Düşürme... Bunların Hepsi senin görüşünde.. *** Her bakışındaki söz sensin aslında... Evladını ister Anaya benzet İster halaya... İnan sahipsin işte bu zanlara... Her yol Yina başlangıca varır... Devran böyle inan bak bir... İster seyret istersen dertlen Sen önce kendine bak bir... Bir başkasını suçladığını sanırsan... O suç sende çapağı kaldırırsan.. İster tadını çıkar istersende et yaygara.. Bulacağın bir hayal sadece Şu Dünya Pazarından...

Sizde Haklısınız... Kadınlar velinimettir.Lakin toprak ana da velinimettir.Erkeklerde bulutlar gibi dir.Rahmet olup yağdığında bereket verir.Toprakla yağmurun birleşmesi,hayatı canlandırır,şenlik verir...

Hangimiz Anne babamızda mineral değildik şu fani aleme gelene dek.Onların topraktan çıkan sebze ve meyvelerden aldıkları kuvvet oldu,vitamin oldu,er suyu oldu,bir toprağa döküldü,dokuz ay ürün beklendi... 9 Ay sonra bir bebek meydana geldi.Kimi babası gibi inatçı oldu,Kimi Annesi gibi sakin,kimi halası gibi konuşkan,kimi dayısı gibi güzel .Lakin gelindi işte şu Aleme. Gün olucak yine, anne babamızın vitamin aldığı toprağa gidicez,belki ardımızda, ismini koyduğumuz bir evlat bırakıcaz. Eee.. Neylersiniz,üç nefesmiş bu dünyaya gelişteki hikmetimiz.

Al Capon Abi,azıcık DİNleyelim seni de,var yada yok,birşey geçermi eline. Var olan zaten vardır.Yok olan ise yok.Sen bak sana faydası olana.Dön bak kendi halına.Sen ne Anlayon şu hayatta.İnsana kendinden gelir fayda.Kendi Hakikatını bilmeyen masalla uğraşsa ne fayda. Sevebiliyorsan hayatı,sevebiliyorsan insanları,Hoş ve mutluysan yatağında,ne güzel Dünyan var Unutma...

İnançsız; bu kelime hüzün veriyor ve bir masal dan öteye gidemiyor gibi.Hayatta herkes birşeye inanır.İnanmayorum ,inançsızım diyorsanız,kendinize Zulmediyorsunuz..Böyle kalmak içi boş bir harebe olmak gibidir.Sanki en ufak bir rüzgarda yıkılacak bir bina gibi. Hayatta hiçbirşeye inanmayan, hiçbirşeye güvenmeyen kişi huzursuz olur. Kişi en başta kendi hakikatına inanmalıdır.Kendine inanmayan,kendine güvenmeyen bir insanın Hayatta başarıyı yakalamasıda zordur. Birçoklarımız kızarız çocuklarına mesala; ''Senden bir baltaya sap olmaz,bir halta yarayamazsın.Duvara bir çivi bile çakamazsın. '' diyerekten.Anne ve Babaların Asıl görevi bence,Çocuklarına kendine inanmayı,kendine güvenmeyi öğretmek,güven aşılamaktır.Çekingen,korkak veya ürkek olan pek çok kişi kendine güvenip inanmadığından,zorluklarla,başarısızlıkla,hayal kırıklıklarıyla yaşıyor. İnanmayı,İnançlı olmayı,gözden geçirelim....

Ateist olsun,Brahman olsun,veya bilmem hangi Din'e mensup olsun.Herkesin kendince düşünceleri,duyduları,hayata bir bakış açısı var işte.Bazen hayatlar kesişir,ortak payda aranır.Herkes te her işte anlaşacak,herkes aynı fikirde olacak diye bir sebep te yoktur,nede akla mantığa uygundur.Çeşitlilik,çeşitli görüşler olacakki bir tekamül,bir gelişim,bir renk cümbüşü olsun.Düşünceler de bizler gibi yani.Birleşir,doğar,büyür ,ölür,yeni düşünceler oluşur. Mutlak doğru diye bir doğru kimseye dayatılamaz,dayatılmamalı.İnsanlar edep ve Adap ölçüsünde tartışmalı.Herkes haddini ,hukukunu bilip öyle davranmalı.Bir işte Adabını bilmez isen,elbet öğreten bulunuyor...

Nasrettin Hocayı birgün yemeğe çağırmışlar.Gündelik kıyafetler ile gitmiş,içeri bile almamışlar.Gitmiş eve bayramlık kürkünü Atmış sırtına,yemekte baş köşeye oturtup ikram eylenmişler.Hoca bu ,sokmuş kürk ün bir ucunu Çorbaya söylenmiş kendince ''Ye kürküm Ye,bak sana yapılan Hürmete''. Fuzili abim,bak o kadavranın içine.Şimdiye dek yapıp ettiklerine,içinde gezinen türlü hal ve düşüncelere topunun toplamı sen Oluyosun herhalde.Ne demiş bir Abi; Nice elbiseler gördüm içinde insan yok,nice İnsanlar gördüm üstünde elbise yok... Sn.Gündem Elbette Anne ve baba da bir şey i istedi, ikiden bir geldi.Şu dünya ya gelirken sen gelmek istiyormusun diye sorulmadı.Lakin herkes içinde buldu kendini bu fani hayatın. Alkanagam,hayatı seyretti, baktı,bir puzzle misali herşeyin gelişi bir şeye bağlı.Tesadüfsüzlüğü gözlemledi.Herkes yerinde ve yerince.Kimi kızdı bu faniye, canını yaktı.Alınacak türlü ders vardı.Kimi, geçip karşısına anlattı.Kimi,güldürdü saatlerce,kimi hüzün verdi,hasret verdi göz yaşı ile... Biliyormusun,bu fani hayata renk kattı.Nice arkadaşı oldu ayrı ayrı dünyalarda.Nice hale ortak oldu çevresindeki adamlarla.Nicelerine ortak oldu iş eyledi beraber.Niceleri ile umut paylaştı belki,acaba oldu . İşte dostum,Fani geldiğin bir hayat,paylaşmışlıklar üzerine kurulu.Pek çok olay yaşadım,pek çok hale girdim,hayatım yaşamlar,yaşantılarla dolu... Bazen hüzünlendim,hüznümü paylaştım dostlarımla,bazen sevinçlendim sevincimi paylaştım onlarla.Bazen hizmet ettim,bazen hizmet aldım.Hep birşeyler paylaştım insanlarla... Gün oldu Bir Havva sevdim,yarenlik ettim onunla,evlenip yuva kurdum,yeni can lar eklendi hayatıma.Çocuklarımda beka mı gördüm,benden parçalar almıştılar.Hayatın değerini sevince gördüm,üzülmüşüz boşu boşuna. Neyse efendim bir de hikaye anlatem; Adamın biri yöresel Halk kültürlerini araştırıyomuş,bir köye denk gelmiş.Eee.. Araştırmaya şu köyün Mezarlığından başlıyam demiş,nede olsa Mezarlıklar toplumun aynasıdır... Gitmiş köy Mezarlığına bakmış Mezar taşlarına. Mezar taşlarındaki rakamlar dikkatini çekmiş. Aynen yazanlar şöyleymiş; Ahmet Kalem 1159,Mehmet Silgi 1467,Ayşe GÜzel 3345... Sadece rakamlar ve Ad soyad varmı mezar taşlarında.Adam merak etmiş başlamış araştırmaya.İlk köy kahvesine gidip,bulup sormuş Muhtara.''Sizin köy mezarlığına gittim,mezar taşlarını inceledim.Neden Sadece Ad soyad ve bazı rakamlar yazar mezar taşlarınızda...'' Muhtar gülmüş şöyle bir ve cevap vermiş,''Beyim bizim buralarda bebeklikten itibaren bir kuşak bağlarlar,her mutlu yaşadığın An'a bir düğüm atarlar.Ne zaman ki hakka yürüdün.Gelip kuşaktaki düğümleri sayarlar.İnsanın yaşadığı diyebileceği an Ancak mutlu olduğu An dır bizim töremizce.İşte o mutlu An ları Mezar taşına Adıyla beraber kazırlar...'' İnsanlar, paylaştıkları güzellikler ile mutlu olur.Bir oğlumun,bir kızımın doğumunu hatırlıyorum da nasıl da sevinçliydim.Bu güzel an ları, nasıl da paylaştım sevdiklerimle.Hayata kattığımız güzellikler için varız dostum.Hayatına güzellik katamıyorsan,güzelliği paylaşamıyorsan zaten yaşamıyoruz biz dostum...

Gönlüne,Kalemine sağlık Efendim.. Şu hayatın Dumanlı yollarında,nice güller,nice dikenler var işte.Dikenlerin her batışında,hep zıplar ağlarız ve her acıtışında söylenmemiz hep kendimize işte. Ortaokula giderken Dersi kırıp Balığa kaçardım.Balık yakalamanın zevkini hiç birşeyden alamazdım.Akşam Üstüm başım kokuyo diye bir de Annemle tartışırdım.Bak işte bir Anı oldu hep.Benle yaşandı,ben le yaşanıyor.Üzerinden yıllar geçti.Şimdi üstüne titrediğim Anacığıma ettiklerim, çocukluk geliyor.Bakıyorum da kızdığım ,hırçınlık duyduğum herşey, hep benden bir parça.İsyan ettiğim,gülüp,ağlayıp sevindiğim hepsi ama hepsi benden bir parça. Geçen zaman geri gelmiyor.Pişmanlıklar ise keşkeler olup hep şu içerde izler bırakıyor.O izleri silmek için zaman varken,boşa kürek çekmemek gerekiyor... Huzuru bulmak,huzurlu bir yaşam sürdürebilmek doğru ve uygulayabildiğimiz bilgi ile mümkün. İsyan, bir haksızlığa karşı olur.Hak tan gayri değiliz ki HAK sız kalalım.O halde herşey yerince hak.Hak sız kaldığımızı düşünmek bizim kendi varlık zannımız.Hayatı perdeleyen,kendimize bir bal veya zehir eden yine kendimiziz..Olaki bunu bilmek belki merhem olur.

dünyaya gelmek istemekten yansıyan görüntüler dünyaya gelmedik, gelicez. çocuğun anne karnında yaşaması gibi... Alıntı Arayüz İki defa doğulmadan elbet. olmuyor da, bu ikinci doğum ne? Buyrun Cevaplayın... Sizce neden geldiniz sayın fuzili bakın kendinize,cevaplayın...

Pek cevap yazan yok her halde.. Şöyle foruma göz attık.OOOO neler var neler.Herkes bir şeyi gösterme,bir şeyi anlatma peşinde.Biri anlatıyor,Biri dinliyor işte.... Demekki Şu Dünyaya Bir şey katmaya geldik.....

Evden çarşıya çıktım bugün bir radyo Almaya.Bir Amacım vardı, radyo almak.Sonra eve geldik.Çarşıdayken,etrafa baktım, herkes bir şey peşinde koşturuyo.Kimi dinlenmek için bir kahveye oturmuş,kimi yemek yemeğe bir restorana,kimi alışverişte.Herkesin bir amacı bir bahanesi var işte.Acaba Bizim şu Aleme geliş amacımız ne? Buyrun paylaşın düşüncelerinizi..

Doğan Abim,gelişim paylaşım ile olur.Şayet yalnışsam Düzeltelim ama kırmayalım.Fkrimizi söyleyelim ama Dayatmayalım... Statik kalıp, sabit fikirli olmak,DAR lık verir.Dünyaya Dar bir penceren bakmak ise sıkıntı verir.. Ne gerek var,biz hoş sohbet edelim.Güzellikleri paylaşalım.

İlahiler güzel olur.Okuyan göz güzel olursa...

Nedir şu Dünyanın türlü hali.. İnan söze kalmaz mecali... Öyle,süslemiş ki kendini kerata.. Kandırıyor işte seni beni.. Şu alemdeki gölgeler.. Sen ben davası güttüler.. Eninde sonunda toprağa.. Bir omuzda gittiler... nice can lar hayal oldu... Toprağın karnı doldu.. Ama Aç hala şu Dünya... Nice güzelleri soldurdu.. Şu Dünyaya bir geldim.. şöyle görüp gideceğim.. seyrettiğim şu filmin İnan Ardından güleceğim...

Sen Ne bakıyon bana ya hu..,Kendi anladığına bak.Sen nasıl anlıyon... Bak bi hikaye yazem.Adamın biri Ayna karşısına geçmiş sabahleyin.Ama ne görsün Ule, karışık somurtgan bir yüz.Başlanmış söylenmeye.Eline Almış traş fırçasını, başlamış fırçalamaya suratını.Biraz köpük kaçırmış ağzına söylenmiş,uyku mağmurluğu üstünde ya.Almış jileti başlamış traş olmaya. Ya hu sakarlık ya, kesmiş heryerini.Her kestiğinde de küfürler savurmuş kendine,kendi sakar haline.Suratı pamuk tarlası olmuş. bakamamış Cemaline,.Derken, Eşi gelmiş Uzunca bir gülümsemiş .Demiş;'' Beyim geçmiş olsun.Al şu traş kremini de derin coşsun.''İçerde kahvaltı hazır bir de yemek ye.Adamın geçmiş siniri muhabbet eylemiş onunla Eşi.Sabah mahmurluğundan çıkarıvermiş kendini....

http://youtu.be/K-w62eOOC8Q Aynur Haşhaş - Meyhaneci Aynur Hashas

Kimseye kızmak,kimseye mutlak doğru şu demek Diye Dayatmak yok. O da olacak ,Öbürüde.Hepsi gerek bu Aleme.Hepsi yerinde güzel.İsteyen DİNler,İsteyen Dinlemez.Herkes kendi yolunda,herkes kendi terazisinde işte... Ya hu şu Alem bir Acaib olmuş.Tavşan kurttan,Kurt, çakaldan yakınır olmuş.Bakın Dalganıza be Abicim.Ne istiyonuz insanların zevklerinden....

Ne arıyon sevgiden başka.. Sevgiye muhtacız unutma.. Ule azıcık pöfpöflensen.. Yersin piyazı kaşıkla... Sevgili diye koşarsın... Gider Manita ararsın.. sanma sevginin Aslı bu.. Gölgesinde heyacanlanırsın. Sevginin güzeli gönlünde olan... Ne dil e ne satıra sığan.. Güzel olan gözünden... Gelip sana yansıyan....

El Cevap-Yine kendinde....

Ne gördün Allah tan,sen yine bil kuldan... Bak bakam günde kaç defa kız (l)ıyoz şu Alemi.Yeter Artık Havva ya bakmak bea... Adem ol da dön birazda kendine bak... Zira İnsan bir bakıştan ibarettir demiş bir Abi. ..Bakışın Hala kız (L) ıyorsa. İnanç bunun neresinde...

Ol- Öl. O'nun üstüne iki nokta saçıvermişler.Gözleri şaşı edivermişler. Ya hu ne kadar güzel şu kelimeler birbirinin aynası gibidirler.Ana rahminden ölen bu Alemde doğuvermiş,bu Alemden ölen ise bakalım ne güzelliklere doğacak.. Şu fani Alemde Büyüklerimizde kim neler konuştular. Kimbilir nice Ateşle ,nice soğukla oynadılar.Kime kaldı ki şu Dünya tahtı.Sonunda bak hepsi birer hayal oldular... Sıfatlar Aleminde ,Alem sıfatlanıyor işte.Kimi vehimde kalmış,kimi susmuş işte.Ne kadar yazarsak yazalım.Yazılan sır olmaz işte... Kimi,Seyredecek,Kimi İlla itiraz edecek,Varsın aransın işte, eninde sonunda sopa yiyecek.O da yerinde Hak olmuş.Dengede Alem herşey güzel işte...