Aries

Diyalektik Gazel "büyük bir şaşaadır ölüm ebruli nurlarla gelir öyle bir yanardağdır ki öfkesi mutantan destur'larla gelir karşıtıyla yüklüdür her şey mutlak çözümlerden vazgeç tartışılmaz mükemmellikler ne gizli kusurlarla gelir sen sen ol korkma karanlıktan dik ışık çekirdeklerini çünkü en berrak sular bile en yağlı çamurlarla gelir nasıl doğmakla başlarsa ölüm ölmekle başlar öyle hayat bil ki dünyayı sarsan sıçramalar birikmiş şuurlarla gelir" Attila İlhan

En az sözcükle yazmalı şiiri. Fazıl Hüsnü Dağlarca

İlk dize tanrıdandır. Valery

Bir şiir yalnız o şiire giren değil, bir de girmeyen sözcüklerden meydana gelir. Salâh Birsel

Şiir öylesine ayrı, öylesine apayrı bir dildir ki başka herhangi bir dile çevrilemez hatta yazılmış olduğu kendi diline bile... Jean Cocteau

İlimsiz şiir, harcı ve hesabı olmayan duvar gibidir. Fuzuli

“Şiir, büyük zekâların rüyalarıdır.” Lamartine

Franz Kafka'dan Seçme Aforizmalar Çevremizdeki acıları bizim de çekmemiz gerekmektedir. Hepimizin ortak bir vücudu yoktur, ama ortak bir büyümesi vardır: bu ise, şu ya da bu biçimde acılar içinden çekip götürür bizi. Nasıl ki çocuk belli bir gelişim sonucu yaşamın tüm evrelerinden geçer(her evrede, istek ve korku bakımından bir önceki için erişilmez görünür aslında), yaşlanır ve sonunda ölürse, biz de bunun gibi(insanlıkla aramızdaki bağ, kendimizle aramızdaki bağdan güçsüz değildir) yaşadığımız dünyanın tüm acılarından geçerek gelişiriz. Bu konuda adalete yer yoktur, acılardan ürkmeye ya da acıları üstünlük diye yorumlamaya yer yoktur. ---------------- Burnu Kaf dağında A'nın, İyi'nin peşinde epeyi yol aldığı zannında, neden denirse, çekiciliğinin her geçen an arttığına inandığından, her geçen an daha çok ayartıyla karşılaştığını duyumsuyor, üstelik bu ayartıların şu ana dek hiç bilmediği köşelerden saldırdığını sanıyor. Nedir, asıl neden, içine yerleşen büyük şeytan ve onun hizmetine koşuşturan sonsuz küçük şeytanların varlığıdır. ---------------- İlerlediğim yol dümdüz olsaydı, ilerlemek için tüm çabalarıma rağmen geriye doğru hareket etseydim, çaresizlik bu olurdu; ama sen, aşağıdan da ayırtına varabileceğin gibi, dik bir yokuşu çıktığına göre, adımlarının geri geri gitmesi, kayman, tırmandığın yerin dikliğinden kaynaklanabilir, eğer böyleyse umutsuzluğun zamanı değildir. ---------------- Sadece zamanı kavrayabilme yetimiz yüzünden Kıyamet Günü diyoruz o güne; aslında sıkıyönetim mahkemesidir o. ---------------- Araban, ona koştuğun at ile doğru orantılı olarak, daha hızlı gider, bütünün köklerinden koparılması demek değildir bu, bunu söylemek olanaksızdır; ne var, koşumların parçalanması, işte o gerçekten özgür ve şen bir yolculuk olasılığıdır.

Mavi Oktav Defterleri'nden... İki elim aralarında kavgaya giriştiler. Okuduğum kitabı kapayıp araya girmesin diye bir yana ittiler. Sonra beni selamlayıp kavgalarına hakem tayin ettiler. Hiç zaman yitirmeksizin parmaklarını birbirlerine dolayıp masanın kenarında bir koşuşturmaca tutturdular, bir biri, bir diğeri öne geçerek masa boyunca birkaç kez gidip geldiler. Gözlerimi onlardan ayıramadım. Onlar benim ellerim olduğuna göre taraf tutmamalıydım, yanlış bir kararla başıma kim bilir ne belalar sarardım. Yani, görevim hiç kolay değildi, avuçlarımın arasındaki karanlık bölgede gözlerimden kaçmaması gereken hilelere başvuruyorlardı. Ben de çenemi masaya dayamış, gözümden tek bir şeyin kaçmaması için dikkat kesilmiştim. O güne dek sol elime karşı kötü bir düşüncem olmamasına rağmen, hep sağ elimden yana olmuştum. Sol elim durumu yüzüme vurarak itiraz etseydi, bu kötüye kullanılabilir duruma derhal son verirdim. Fakat sol elimden en ufak bir sızıldanma dahi işitmedim. Örneğin sağ elim sokakta selam vermek için şapkamı kaldırırken sol elim kalçamda ürkekçe geziniyordu. Şu an sürmekte olan kavga için kötü bir hazırlık devresiydi bu. Sol elim, nasıl edeceksin de, sağ elimin yıllar içinde güçlenen baskısına dayanabileceksin? Gördüğüm şey bir kavga değil artık, bu düpedüz sol elimin idam fermanı. Şimdiden masanın sol köşesine sıkıştı sol elim. Sağ elim sürekli olarak üzerine binip duruyor. Eğer bu dehşet verici anda düşünme yeteneğimi yitirmiş olsam, o anda aklıma düşen fikri, bunların benim ellerim olduğunu, öyleyse onları bir çırpıda birbirlerinden uzaklaştırabileceğimi, acı dolu kavgalarına bir son verebileceğim fikrini uygulamaya koyulmazsam sol elim bileğimden kırılırdı, masadan aşağıya düşer kalırdı, yengisinden dolayı zafer sarhoşu olan sağ elim kendini tutamaz, beş başlı Kerbelos misali yüzüme saldırırdı.Ama şimdi birbirlerinin üzerinde , uysal yatıyorlar,sağ elim sol elimin sırtını sıvazlıyor;yansızlığını yitiren hakem, ben,bu davranışlarını başımı sallayarak onaylıyorum. Franz Kafka (Mavi Oktav Defterleri'nden..)

Mahkeme Önünde Mahkemenin önünde bir görevli durur. Bu görevliye, ülkeden bir adam gelir ve ona mahkeme önüne çıkıp çıkamayacağını sorar. Ama görevli, o anda kendisini kabul edemeyeceğini söyler. Adam bir an düşünür ve bunun daha sonradan kabul edilebileceği anlamına mı geldiğini sorar. “Olabilir,” der görevli, “ama şu anda değil”. Mahkemelere giden kapı , her zamanki gibi açık olduğundan ve görevli kenara çekildiğinden, adam kapıdan içeriye bakmak için eğilir. Görevli bunu gördüğünde güler ve şöyle der: “Eğer bu kadar çok istiyorsan, benim yasaklamama rağmen girmeye çalış. Ama dikkat et: Ben güçlüyüm. Ve ben, sadece en baştaki görevliyim. Bir holden diğerlerine geçişte, başka görevliler karşına çıkacak. Hepsi de bir öncekinden daha güçlü olacak. Üçüncünün sadece görünüşü bile, benim kaldırabileceğimden fazla.” Ülkeden gelen adam bu kadar zorlukla karşılaşmayı beklemiyordur. O, mahkemelerin herkese, her an açık olduğunu zannetmiştir; ama şimdi kalın paltosu içindeki görevliye, büyük , sivri burnuna, uzun, siyah sakalına daha yakından bakınca, giriş izni alana kadar beklemenin daha iyi olduğuna karar verir. Görevli ona bir tabure uzatır, ve kapının yanında oturmasına izin verir. Adam , orada günler ve yıllar boyunca oturur. İçeriye kabul edilmek için bir çok girişimde bulunur ve görevliyi yalvarışlarıyla yorar. Görevli, sıklıkla onu, küçük sorgulamalara tabi tutar, evi ve başka konular hakkında sorular sorar; ama bunlar hep, rütbe sahibi kişilerin sordukları gibi, kişisel olmayan sorulardır. Bu sorgulamalar, her seferinde görevlinin, içeriye henüz alınamayacağını belirtmesiyle sona erer.Yolculuğu için kendini iyi donatmış adam, sahip olduğu her şeyi, ne kadar değerli olursa olsun, görevliye rüşvet vermek için kullanır. Görevli, verilen her şeyi kabul eder ama bunu yaparken de, “Bunları sadece, denemediğin bir yol kaldığını düşünmeyesin diye kabul ediyorum” der. Uzun yıllar boyunca, adam görevliyi , neredeyse aralıksız biçimde gözlemler. Diğer görevlileri unutur ve bu ilk görevliyi, mahkemelere kabul edilmesini engelleyen tek mani olarak görmeye başlar. İlk yıllarda, talihsizliğine sertçe ve yüksek sesle lanet okur; daha sonra , yaşlandıkça sadece kendisi için şikayet etmeye başlar. Giderek çocuksulaşır ve görevliyi uzun uzun incelediği için, kalın kürk paltosundaki pireleri bile keşfedip, bu pirelere bile, görevlinin fikrini değiştirmesine yardım etmeleri için yalvarır. En sonunda gözleri zayıflamaya başlar . Etrafın gerçekten karardığına mı yoksa, gözlerinin artık kendisini yanılttığına mı karar veremez. Ama o hala, gerçekten de mahkeme kapısından, hiç sönmeyen bir ışığın sızdığını anlayabiliyordur. Şimdi artık fazla ömrü kalmamıştır. Ölümünden önce , uzun yılların bütün deneyimleri aklında toplanır ve o zamana kadar görevliye sormadığı bir soru oluşur kafasında. Artık katılaşmış vücudunu hareket ettiremediği için, görevliyi eliyle çağırır. Görevlinin artık eğilmesi gerekir, çünkü aralarındaki boy farkı, adamın aleyhine bir hayli açılmıştır. “Hala neyi bilmek istiyorsun?” diye sorar görevli, “sen doymak bilmiyorsun.” “Tabii ki herkes mahkemeye ulaşmayı arzular” der adam, “ama nasıl oldu da, bunca yıldır, benden başka kimse içeriye girmek istemedi?”. Görevli adamın artık son dakikalarını yaşadığını anlar ve zayıflamış kulaklarına sesini duyurmak için eğilip yüksek sesle konuşur: “Buraya senden başka hiç kimse kabul edilemezdi, çünkü bu giriş sadece senin için açılmıştı. Şimdi burayı kapatacağım”. Franz Kafka

Doğa Çeşnicisi Hiçbir ses yakalayamaz beni Nar ağaçlarının çıngıraklarından başka Duyuyorum burukluğumun tadını Kendimden uzaklığımın da Bir şarap çeşnicisi gibi Parmağını dünyaya Tedirgin bir Tanrı gibi uzatmış da. Değil ki her gün bir giysi eskitiyorum Yaşama dadanmış da iğreti suratıyla Hayır,sığ sularda kaybolmuşum ben Gösterip kıskaçlarımı nasılsa Üstümde çakıp duran bir kent boğuntusu Yüreğimde hırpalanmış bir arma Kaygılı bir yüz gibi boynunu uzatmış da. Hiçbir ses yakalayamaz beni Susuz bir gökyüzü çınlamasından başka Bir doğa çeşnicisiyim ben alışılmadık Belki böyle son defa Yudumlayaraktan öfkemi Avucunu yüreğine daldırmış da. Hiçbir ses yakalayamaz beni Dağlarda küskün, küçük Bir ot parçasının yankısından başka. Edip Cansever

Rüyada olduğunu bilmek,rüyanı yönlendirmek,rüya içinde rüya görebilmek...Olur mu dersiniz?? Ben çocukluğumda 1 hafta kendimi telkin ederek rüyamda "şu an rüyadayım"diyerek rüyamı yakaladım ama o an uyandım..Ve yakın zamanda az bir telkinle rüyalarımı yakalıyorum , ayrıca rüyamda "rüyamda gördüklerimi anlatayım"diyerek rüya içinde rüya yaşadım hem de birkaç kere...Filmde anlatılan sıradışılık neden olmasın diye de düşünüyorum. Size en ilginç olayı söyleyeyim... Sinemada yerimizi aldık,film başladı yaklaşık yarım saat sonra eşim uyuklamaya başladı ben dürttükçe hırmm hırmmm diyerek başını diğer tarafa yönlendirip uykusunu bölmedi..Filmin 4/3 ünü uyuyarak seyretti... Siz eşime bakmayın ve kesinlikle seyredin

Başlangıç - Inception 2010 Yapım: 2010-ABD , Fransa , Japonya , İngiltere Tür : Aksiyon , gerilim , dram , psikolojil , macera , bilim kurgu , suç , gizem Yönetmen : Christopher Nolan Oyuncular : Leonardo DiCaprio, Marion Cotillard, Ellen Page, Michael Caine, Joseph Gordon-levitt, Cillian Murphy, Ken Watanabe, Tom Hardy, Talulah Riley, Lukas Haas, Pete Postlethwaite, Dileep Rao, Claire Geare, Michael Gaston, Tom Berenger, Yuji Okumoto, Adam Cole, Alex Lombard, Alonzo F. Jones, Andrew Pleavin, Angela Nathenson, Benjamin Riley, Carl Gilliard, Daniel Girondeaud, Felix Scott, Jack Gilroy, Jack Murray, Jason Tendell, Jill Maddrell, John Ceallach, Kraig Thornber, Lisa Reynolds, Marc Raducci, Michael August, Mobin Khan, Natalie Nastulczykova, Natasha Beaumont, Nicole Pulliam, Norman Saleet, Peter Basham, Rosanna Pansino, Scott Pretty, Seong-hwan Jo, Shannon Welles, Shelley Lang, Tohoru Masamune Senaryo : Christopher Nolan Yapımcı : Christopher Nolan, Jordan Goldberg, Zakaria Alaoui, Emma Thomas Görüntü Yönetmeni : Wally Pfister Müzik : Hans Zimmer, David Julyan Süre : 2 saat 22 dakika Bir hırsız,bir casus,bir uzman... Ama ilginç olan bu hırsız para,mal hırsızı degil...rüya,fikir hırsızı... Cobb(Leonardo Di Caprio) çok yetenekli bir hırsız..Bilinçaltındaki derinliklerdeki çok gizli bilgi ve sırları çekip almakta uzman.Sevdiği herşey uğruna kaçak olmayı göze almış, casuslar tarafından aranan kişi olmuştur.Aradığı fırsata kavuşmak için sunulan imkansız başlangıcı başarmaktır. İki çocuğuna kavuşmak için profesyonel takım arkadaşları ile birlikte görevleri olan fikir soygunluğu değil fikri almaktır.Uluslararası aranan kaçak uzman hırsızımız tehlikeli düşmanlarınla karşılaşmaya hazır değildir. DiCaprio bu film ile kariyerini daha bir oturttu.Filmin baş ve son sahnelerindeki vermek istediği ifade bu kadar güzel yansıtılamazdı... Filmden mükemmel diyaloglar ; rüya onların gerçekliğine dönüştü sana birşey hatırlatmaya geldim,eskiden bildiğin birşey Son günlerde izlediğim en mükemmel sıradışı bir film.Filme katkısı bulunan herkesi kutluyorum.Her sahnesi tekrar tekrar düşünülmesi, birkaç kere izlenmesi gereken bir film.Hele ki rüyalara düşkün biri iseniz...

Nice Bayramlara...

“Hele toz duman bir dağılsın Ata mı bindin, eşeğe mi anlarsın!” Arap Atasözü

Allah'ın verdiği nimeti onun razı olduğu yerde harcamak şükür, razı olmadığı yerde harcamak nankörlüktür. İmam Gazeli

İki şeyi asla unutma: Allah'ı ve ölümü. İki şeyi de unut: Yaptığın iyiliği, gördüğün kötülüğü. Lokman Hekim

Osmanlıca hastalık isimleri ısrar-ı sabit: obsesive compulsive bozukluk manyak-ı cinneti inhitatiye:... manik depresif vaka-ı kuşku: paranoya bimar-ı bimar : hastalık hastası sümük-ü daim - grip kıprama-i daim: parkinson sark cibani- ciban-il sark - çıban volkan'ul buzuk-hemoroid,basur sabit-i daim- felç duhul-u naaş : nekrofili duhul-u veled: pedofili redd-i nimet: anoreksiya nevroza efkar-ı mütemadi: depresyon iktisab edilmiş muafiyet noksaniyeti alametleri: aids (acquired immune deficiency syndrome) mefta-ül uckur: aids kabz-ul meshane: prostat benek-i firfiri- kızamık tütün-ul fosur fosur - akciğer kanseri sirayet-i vesvese: aile paranoyası şirpençe:şarbon Gaka-ül daimi : ishal bimar-ı behcet : behcet hastalığı duhul-u hayvanat : zoofili tırsıye-i anakıb : orumcek korkusu avdet-i devr-i veled: alzheimer

Körfez Savaşı'ndan önceki yıllarda, Amerikalı bir bayan gazeteci, kadınlarla erkeklerin toplumdaki ye...ri hakkında bir yazı dizisi hazırlamak üzere Kuveyt'e gitmiş.. gözlemleri sırasında ilk dikkatini çeken, kadınların kocalarının 5 adım gerisinden yürüdükleriymiş. .. Yıllar sonra aynı gazeteci tekrar bir yazı dizisi için Kuveyt'e ...gittiğinde bu sefer bir de bakmış kadınlar önden gidiyor, kocaları 5 adım arkalarından geliyor... bu işe çok şaşırmış, hemen bir kadına yaklaşıp sormuş: "Bu gördüğüm inanılmaz bir gelişme... peki ama bu değişikliğin sebebi nedir??" Kuveytli kadın cevap vermiş: "Mayınlar..."

Size de iyi sahurlar,iyi çalışmalar Palaman bu gece son sahuru da gördük şükür devamı önümüzdeki yıla insallah.. iyi sahurlar

Sizlerin de mübarek olsun.. İyi sahurlar

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim? Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim... ...Nazım Hikmet Ran...

Teşekkür ederim.. aminn, nerde varsa rabbim kavuştursun..