Bu meseleye başında sağduyuyla,anlayışla,iyi niyetle bakmaya çalışıyordum, anlatsınlar dinleyeyim diyordum bütün olan bitene rağmen; fakat son olaylar bendeki sağduyuyu,anlayışı,demokrosiye olan güvenimi maalesef aldı götürdü.Dinlemek istediğim insanlar,kendini ifade etmesini istediğim, anlamaya çalıştığım insanlar kendilerini dinlemek isteyenleri,anlamak isteyenleri hiç önemsemiyorlarmış,kendileri anlayış beklerken, anlayışın ne demek olduğunu bilmiyorlarmış üzülerek gördüm.
Ben ne diyeyim şimdi bu tabloya?Zafer havası içinde karşılanan teröristler ve yüzlerinde yaptıklarından dolayı pişmanlık duyma duygusu adına hiçbir eser yok, yanlarında DTP ve onları çiçeklerle karşılayanlar.
Bu nasıl bir görüntüdür Yarabbi, ben bunların bu ülkeyi sevdiğine,bu insanların yüreklerinde barış taşıdığına,bunların demokrasiye inandığına,insana değer verdiğine nasıl inanacağım?Bu insanlara bu milletin evlatlarına Türk-Kürt demeden kurşun sıktıkları için mi güveneceğim,insanları hunharca katlettikleri için mi haklı olarak hak istiyorlar verelim diyeceğim?Bu neyin kutlamasıdır bu tablo neyin zaferidir?Binlerce şehite kurşun sıkmanın zaferini mi kutluyorlar nedir bu Allah aşkına?
Üzülerek söylüyorum ki gidişat çok da iyi bir yere değildir.PKK-DTP elele devletin ve milletin suskunluğunu bozmak,ortamı kaos meydanına çevirmek için elinden geleni yapmaktadır.Bu görüntü geri dönüşü olmayacak durumlara sebebiyet verir bunu nasıl görmeden,pervasızca,sorumsuzca hareket edebilmektedirler.İstenilen nedir, bu bir barışın görüntüsü olamaz.Bu görüntü Türkiye Cumhuriyeti Devleti'yle, milletiyle alay etmektir bunu bu devlete,millete yapmanın hakkı,hukuğu olmaz,bu demokrasi değildir.
Herkesin aklını başına alması gerekir, herkes ne yaptığının farkına zaman geçmeden varmalıdır, barış, demokrasi,huzur derken mevcut olan durumu da kaybetmek her aklı başında olanını tedirgin etmelidir.
MUHABBETLE...