Senyour

İyi ki doğdun Frozen

Gittin...Ben arkandan sadece baktim.Oysa soyleyecek o kadar cok seyim vardi ki... ``Gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitirecegim hepsini.Gidersen, sönecek içimdeki ates ve bir daha hiç kimse yakamayacak.Gidersen karanliga mahkum edeceksin günlerimi.O karanlikta yolumu kaybedecegim``diyecektim sana.Konusamadim... Gittin...Gidisini görmemek için gözlerimi kapattim.Öylesine acidi ki içim, tutup koparsalardi kolumu, bacagimi bu kadar aci duymazdim.Acim yas olup akmaliydi gözlerimden.Aglayamadim... Gittin...Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa.Tutkum seninle olmakti, tutkum teninde erimek, tutkum hayati seninle, sadece seninle paylasmakti.Anlatamadim... Gittin...Gidisini önlemek için tutmak vardi ellerinden.Ellerim degil miydi her dokunusumda seni ürperten? Ürperirdin yine biliyorum.Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini, gitmek için biriktirdigin bütün cesaretin kaybolurdu.Tutamadim... Gittin...Bir yikim gibiydi gidisin.Sen adim adim uzaklasirken benden, çöküp kaldi bedenim oldugu yere.Nice terkedilislere dayanan bu yürek bu kez yenilmisti.Bu kadar zayif degildim ben, kalkmaliydim.Kalkamadim... Gittin...Oysa geldigin gün gidecegini biliyordum.Hazirdim gidisine.Kaçak zamanlari yasiyorduk.Zaman bitecek ve sen gidecektin.Bense gidisinin ertesi günü hayatima kaldigim yerden yeniden baslayacaktim.Baslayamadim... Gittin...Bir sey söyledin mi giderken? `Kal`dememi istedin mi? Son bir kez`seni seviyorum`dedin mi? `Bekle beni döneceğim`diye umut verdin mi? Beynim öylesine ugulduyordu ki...Duyamadim... Gittin...Nereye gittigin önemli degildi.Binlerce kilometre uzakta da olsan, iki metre ötemde de farketmiyordu.Artik yoktun ve asil bu düsünce beni felç ediyordu.Kurtulmaliydim.Kurtulamadim... Gittin...Unutulanlarin arasina katilmaliydin.Anilari bir sandiga koyup hayati bir yerinden yakalamaliydim.Bu ask noktalanmaliydi, bu sevdadan vazgeçmeliydim.Yapamadim... Gittin...Bir okyanusun ortasinda tek küregi kaybolmus sandalda dev dalgalarla bogusan bir denizciyim simdi.Bil ki sevmekten vazgeçmedim seni, bil ki seninle birlikte sevdani da tasiyacagim yüregimde.Bil ki seni...Unutamadim... BoAQwTGcfT0

anlamsız.........

balık tutardım ona ac kalmasın arkdasım

Ayrılık-Haluk Levent....

Kendimi hic ii hissetmiyorum gözlerimde karabulutlar göremiyorum dusunemiyorum ne yaptıgımı bilmiyorum tanıyamıyorum kendimi amelyattan sonra sanki kalbimi umutlarımı yasantımı da aldılar icimden belkide sakat kalmaktan korktugumdan mı bilmiyorum hayır hayır o diil sevdigimle olamadıgımdan eminim bu butun olanlar... toparlanmalıyım.. hic olmaktan kurtulmak icin...

halka tatlısı

akraba evliliklerini

Aça iiki dogdun anca dondurmayı getirmeye calısıyom sana

bir derdim var- mor ve ötesi

bu sırtım icin dik durmam icin giydigim sey korseye benziyo ve cok igrenc duruyo

Sakat kalmaktan cok korktum...

sevgili güzelim cok zor gecti ama duzelmeye basladım simdi den daha iim umarım sende iisin bu sarkı senin icin tabi

Acı cekmek ögzürlükse özgürüm uleyn bende ... Allah kimseyi amelyat masasına yatırmasın allah dusmanıma bile yasatmasın... Sağlık sağlık sağlık .....

Did you see the lights As they fell all around you Did you hear the music Serenade from the stars Wake up, wake up Wake up and look around you We're lost in space And the time is our own The sun comes up And it shines all around you You're lost in space And the earth is your own .......

Tommy Vee Feat Serenade

Sen benim hiçbir şeyimsin Yazdıklarımdan çok daha az Hiç kimse misin bilmem ki nesin Lüzumundan fazla beyaz Sen benim hiçbir şeyimsin Varlığın yokluğun anlaşılmaz Galiba eski liman üzerindesin Nasıl karanlığıma bir yıldız olmak Dudaklarınla cama çizdiğin En fazla sonbahar otellerinde Üniversiteli bir kız uykusu bulmak Yalnızlığı öldüresiye çirkin Sabaha karşı öldüresiye korkak Kulağı çabucak telefon zillerinde Sen benim hiçbir şeyimsin Hiçbir sevişmek yaşamışlığım Henüz boş bir roman sahifesinde Hiç kimse misin bilmem ki nesin Ne çok çığlıkların silemediği Zaten yok bir tren penceresinde Sen benim hiçbir şeyimsin Yabancı bir şarkı gibi yarım Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak Hiç kimse misin bilmem ki nesin Uykumun arasında çağırdığım Çocukluk sesimle ağlayarak Sen benim hiçbir şeyimsin Atilla İlhan.... y-jxOOxKNqQ

sen bilmezsin düş prensi, rüyalardan çıkıp gelmeyen anka kuşunun kanadında sakladığı, hazine neydi? damarıma nasıl enjekte ediyorum zemherinin, ayaz gecelerinden yazgı, türkü dilli sevgiliyi? dudaklarım arasında tutunan sigara gibi tükensemde aklım başımda olduğu halde, ateşi aşkına yaktım kendimi. bilirim yar, vuslat bir masal bizden başkası inanmaz yanardağ gibi eritir, avuçlarımız arasında iz bırakanlar. günahsa günah deyip kanat çırptık aşkın ummanında kefareti ödenmiş vebalin daha yolun en başında. kalbime, çentik atıp kaçacakmısın, der gibi baktı gözlerim çizik çizikti, ödenmişti bedeli, vebali üzerine yüklü suallerin kudreti olmayan dil boyundan büyük konuşur, su yüzeyinde ömür akıp gider, izi kalmaz hatıraların, aklının en ücra köşesinde. SİBEL VAROL

bende ikinizin birbirnizi sevmesini seviyom bide tabi ben canım kardesimi ve dostum

aramakmış oysa sevmek özlemekmiş oysa sevmek bulup bulup yitirmekmiş düşsel bir oyuncağı yalanmış hepsi yalan yalanmış hepsi yalan

can dostlarını sevmesini hani canın yarısı bendim kardesim ayıp oluyo ama :D

kardeşliğini sonra uzun saçlarını ve abisi olmama sevindim

Gitmek Gerek Bazen… Bazen bitmek gerek yaşamdan, her yerden Bırakmak gerek bugünlerde, işi gücü, sevgileri aşkları, parayı pulu. Gözün görmeden, kulağın duymadan, yüzün gülmeden gitmek gerek buralardan. Nereye olduğunu bilemediğin yollara, neden olduğunu anlamadığın sebeplerle çıkmak gerek. Kimseyi yanına katmadan, kendini bile olduğun yerde bırakarak gitmek. Gitmek gerek bazen. Bazen buralardan Bazen bu zamandan Bazen bu yerlerden. Tanıdık tanımadık her yerden, her şeyden gitmek gerek. Neresi olduğunu bilmediğin yerlere, nereye çıkacağını bilmediğin yollara sapmak gerek. Kaybolunca sormamak gerek kimseye neresi diye. Durunca kalmak gerek oralarda. Ayakların seni götürene kadar kalmak. İçinden yeniden gitmek gelen kadar durmak gerek orada. Kim ne derse desin umursamadan, hatta herkese bir şey söyleyerek gitmek gerek. Kiminin gözünün yaşına bakmadan, kiminin gözünün içine baka baka gitmek gerek. Ne kimseden kaçarak, ne yaşama koşarak, sadece yola çıkmak gerek, adı gitmek olsun diye. Zaman mekan aramadan, yer, iz yol sormadan canını savurmak her istediğin yere. Gittim ben, gidiş o gidiş. Ağlamaktan, üzülmekten çare olmadığını görüp gittim, neresi olduğunu bilmediğim yerlere. Hayalini kurduğum sevgilerin aşkların yaşandığı, aradığım insanları bulduğum, kaybettiklerimi gördüğüm yerlere gittim. Benim olsun olmasın fark etmeyen, ben sevsin sevmesin önemsemediklerimin yanında aldım soluğu. Saçımın şekline, gözümün rengine aldırmayanların, görünüşüme değil, benim derdime bakanların olduğu diyarlara gittim. Para pulun hüküm sürmediği, ahbabın, eşin dostun önemli olmadığı, sadece sen olmanın kıymetli olduğu yerlere gittim. Gittiğimi sandım. Farklı insanların olduğu, kendim gibilerin yaşadığını sandığım yerlere gittim. Anladım ki hayat boş. Yaşam anlamsız. Her yer herkes aynı. İnsan olmak her türlü anlamsızlık için yeterli. Hayatı anlamsızlaştıran da, mekânları çirkinleştiren de, anları öldüren de insan, hep insan. Sen ve ben gibiler. Sonra biz, sonra onlar olanlar. Ama aslında yok bizden farkları. Her şeyi biz yapıyoruz, biz bozuyoruz. Biz kırıp döküyoruz, tamir etmeye çalışıyoruz. Yakışanı da yakışmayanı da, biz olanı da olmayanı da yapıyoruz.İnsan olmak sebepli sebepsiz yaşamak için yeterli. Hayatı zorlaştıran da, kendinden bıktıran da, yaşamı bıraktıran da hep insan. İnsan. Aslında insandan gitmek gerek. En önemlisi insanı bırakıp gitmek. İnsanı insandan çok yoran, bitiren, sindiren başkası var mı? Durduk yere, sebep aramadan insanı insanlığından eden var mı? Ben gittim. İnsanı bırakıp gittim. En azından gitmeye çalıştım, denedim. Sadece kendimi aldım yanıma, beni. Bazen onu da bıraktım yollarda. Baktım olmuyor bensiz olmak, geri döndüm yine aldım. Benin dışındaki her şeyi herkesi boş verdim , bıraktım. Yoruldum taşıdığım insan yüklerinden Yoruldum bana yük olan insan siluetindekilerden. Nereye gitsem peşimi bırakmayanlardan, Peşimde olmasa da izimi sürenlerden. Aslında gitmek hep gerekli bazen değil. Her yere ait olmak gerek, bir yere değil. Kendine hesap vermek gerek, etrafa değil. Kendinden sorumlu olmak gerek, herkesten değil. Yaşamak için gitmek gerek. Yaşamı anlamak için gitmek gerek. Anlaşılmak için gitmek gerek. İnsan olmak için gitmek gerek. Sormayın işte nedenini En çok Gitmek gerektiğinde gitmek gerek... alıntı...

cok degerli arkdaslarım bu saaten sonra aranızda olmicam sebebi karmasık uzun bir yolculuga cıkcam ...sizleri tanıdıgıma cok ama cok sevindim...vakit tamam sanırım