BrainSlapper

Sorun anlamamak değil... Anlıyorlar... Burada yazan herkes vicdan sahibi yani.. Fakat işin zor tarafı: Anladıkları duygular ile din uyuşmuyor. Bunu da görüyorlar. Bu durumda, aklına, vicdanına, ters gelse de "din orada yanlış dememek adına", akla vicdana mugayir şeyler savunmaya başlıyorlar, "rasyonelleştirme" çabasına giriyorlar, yada "vardır bir hikmeti" diyorlar, yada "evet ben de senin gibi düşünüyorum ama, en doğrusunu Allah bilir" deyip yine "dine yanlış diyen kişi", yani "kafir" olmaktan korkuyorlar. Saygılar.

Kardeşiniz çok ciddi bir suç işledi ve ömür boyu hapse mahkum edildi.... Geri kalan aileye de Milli Piyangodan en büyük ikramiye çıktı... Hayatımız devam eder elbet... Ama keşke o da yanımızda olsaydı deriz... Yemek yerken onu hatırlarız. Yatağımıza uzandığımızda, onun çukulatayı ağzına burnuna sürerek yediği bebeklik dönemini hatırlarız, gözlerimiz dolar... Oyuncağımızı ona vermediğimiz bir anı aklımıza gelir ağlarız. Annemiz, sokaktan neden geç geldin diye kardeşimi azarladığı günleri hatırlar, şimdi hiç sokağa çıkamadığını görürü, gözleri çeşme olur..Vur patlasın, çal oynasınlı bir eğlenceye de katılamayız. Ziyaretine gitmediğimiz gün kendimizden utanırız. Ziyarete gittiğimizde, başka bir adamın "geberin pislikler" diye bağırmazı yüreğimiz dağlar.Büyük ikramiye bize zehir zıkkım olur. Bir de orada gardiyanların türlü türlü işkenceler yaptığını duyarsak, kahroluruz. Kardeşimizin ciddi suçunun "ben bu hakimi sevmiyorum, bu hakim bir megolaman" demek olduğunu bilirsek, bundan dolayı cezalandırıldığını bilirsek, kahrımız daha da artar, ızdırabımızın ve isyanımızın haddi hesabı olmaz. Hakimi biz de sevmemeye başlarız. Saygılar.

Şunu ifade eder: Örneğin 7 kişiye: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, a, b, c, d diye say dediniz. 1. kişi: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, a, b, c, d 2. kişi: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, b, c, d, 10, a, 3. kişi: a, b, c, d, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 4. kişi: 1, 2, c, 3, d, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, a, b, 5. kişi: 1, 2, c, 3, d, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, a, b, 6. kişi: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, a, b, c, d, 9, 10, 7. kişi: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, a, b, c, d Şimdi burada dikkat çeken birşey var. Doğru sayan 2 kişi var. "iyi öğrenmişler" deriz. Diğerleri yanlış saymış. Olabilir deriz. Ama dikkat çeken birşey var: 4. ve 5. kişi aynı yanlışı yapmışlar. Yani herkesin hata yapması normal olabilir. Ancak aynı hatanın yapılması normal değildir. Bir kopyacılık vardır burda. Tarihleriş de bildiğimiz için, kimin kimden kopya çektiği ve yanlışı sürdürdüğü görünüyor. Örnek: Mısırlılar anlama, kavrama, düşünme,vicdan, korku ve cesaret kalptedir diyor. Türkler, vicdan ve cesaretin ciğerde olduğunu düşünüyor. Avrupa toplumları mesela cesaretin testislerde olduğunu düşünüyor. Kuran'ın ilahı da kavrama, düşünme,vicdan, korku ve cesaret kalptedir diyor. Bilim ise anlama, kavrama, düşünme, vicdan, korku ve cesaret beyinde gerçekleşir diyor. Aynı yanlışı yapan Mısırlılar ve Kuran'ın ilahı veya yazarı, Muhammed. Hak Din konusundaki itiraz noktam zaten görünürlük görünmezlik değil. Bilim'in ispat etmiş olduğu gerçeğin, Kuran'ın Allah'ı tarafından bilinmemesi. Dolayısı ile diyoruz ki, Kuran'da Allah adı verilen ilah, kralx'in inandığı Tasarımcı Tanrı değildir. Çünkü Tasarımcı, tasarladığı beyinin ne işe yaradığını, kalbin ne işe yaradığını bilir. Eğer bilmiyorsa, Allah adı verilen ilah, -varsa- gerçek Tanrı değildir, kendine Tanrı süsü veren bir puttur. Dolayısı ile bir puta atfedilen din de Hak Din değildir. Saygılar.

Uğraşmama gerek yok. Herşey açık. Çölden gelen hacılara su verenlerin mi (iyilik yapanların mı) yoksa Allah yolunda cihad edenlerin mi kurtuluşa erecekleri gayet açık bir şekilde yazıyor. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Ali ilmek size bir tavsiye: Burada inançlı insanlar var, samimiyetle inanan, boşig, kralx, sardunyam falan gibi. Onların din hakkında ya tereddütleri doğmaz, veya doğsa bile bu çoook uzun bir süreç alır. Bundan da kimseyi suçlu tutmazlar. Anladığım bu. Ama sizin yazılarınızdan anladığım, siz birkaç cevaplayamayacağınız soru ile karşılaşsanız hemen dinden, imandan kopacakmışsınız gibi bir tanlo çiziyorsunuz. Bu nedenle, dinle ilgili olarak sizde "şüphe" uyandıracak soruları soranlardan, bu soruları aklınıza getirenlerden hoşlanmıyorsunuz. Kağıttan bir kule yapmışsınız, en küçük bir harekette yıkılacak gibi duran bir kule. O nedenle, en küçük sarsıntı yaratabiklecek insanlara bile kızıyorsunuz. Size tavsiyem, samimi bir tavsiye: İmanını korumak istiyorsan, bu donanımla buraya takılma. Pişman olursun. Pişman olduğunda kendine kızacak bir tablo çizsen yine gam yemem. Ama başkalarını suçlayacakmış gibi bir tablo çiziyorsun. Sizle tartışmaktan zevk almıyorum, Çünkü hiçbirşey yazmıyorsunuz. Soru sorunca cevap vermiyorsunuz, "sözlüğe bak", "önceden sorsaydın", "uğraş bakalım" gibi kaçamak, tartışmaya, paylaşıma hiçbir katkıda bulunmayan sözler sarfediyorsunuz. Bundan sonra tarafımdan dikkate alınmayacaksın. You will be ignored. Sevgi ve saygılar. Kendine iyi bak.

Sevgili LUCAS, Keşke İslam'ın ve diğer semitik dinlerin önem verdiği şey de bu olsaydı. O zaman burada din tartışmaz, başka birşeyler tartışırdık. Yukarıdaki yazımda, Tevbe-19/20 ayetlerine bu nedenle dikkat çektim. Yıl 600'ler. Coğrafya çöl. Heryerde, bugünkü gibi soğuk su satılmıyor. Sıcak bir başbelası. Çölden gelen insanlara "su vermek" başlıbaşına iyilik, insani bir davranış. Yani bunda eleştirilecek, hor görülecek birşey yok. Sadece takdir edilir, teşekkür edilir bu faaliyeti yapanlara. Ama Muhammed öyle demiyor. "Allah katında üstünlük, iyilik etmek (susuzlara su vermek gibi) değil, Allah'a iman etmektir" diyor. "Allah katında kurtuluşa erenler, iyilik edenler (susuzlara su verenler) değil, iman edip, Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihad edenlerdir" diyor. Allah yolu ise, Allah'ın büyüklük egosunu tatmin edip, Muhammed'i onun biricik kulu kabullenmenin dışında nedir, bilen yok. Zira "iyilik etmenin" Allah yolu demek olmadığı yukarıdaki ayetten anlaşılıyor. Saygılar.

Bence de. Bakalım anlaşma yapıp barış teklif edenlere, ne gözle bakıyormuş, Muhammet. (Not: Ayet içlerindeki köşeli parantez içindeki kalın/Times Roman yazı karakterli kısımlar [bu örnekteki gibi]benim yorumum olup, ayetin orjinalinde yoktur.) Tevbe-1: Allah ve Resûlünden kendileriyle antlaşma yapmış olduğunuz müşriklere bir ihtar! Tevbe-2: (Ey müşrikler!) Yeryüzünde dört ay daha dolaşın. İyi bilin ki siz Allah'ı âciz bırakacak değilsiniz; Allah ise kâfirleri rezil (ve perişan) edecektir. Tevbe-4: Ancak kendileriyle antlaşma yaptığınız müşriklerden (antlaşma şartlarına uyan) hiçbir şeyi size eksik bırakmayan ve sizin aleyhinize herhangi bir kimseye arka çıkmayanlar (bu hükmün) dışındadır. Onların antlaşmalarını, süreleri bitinceye kadar tamamlayınız. Allah (haksızlıktan) sakınanları sever. Tevbe-5: Haram aylar çıkınca müşrikleri bulduğunuz yerde öldürün; onları yakalayın, onları hapsedin ve onları her gözetleme yerinde oturup bekleyin. Eğer tevbe eder, namazı dosdoğru kılar, zekâtı da verirlerse artık yollarını serbest bırakın. [Yani Müslüman olurlarsa mı kurtulabiliyorlar?] Allah yarlığayan, esirgeyendir. Tevbe-6:Ve eğer müşriklerden biri senden aman dilerse, Allah'ın kelâmını işitip dinleyinceye kadar ona aman ver, sonra (müslüman olmazsa) onu güven içinde bulunacağı bir yere ulaştır. [Ne demek bu? Sürgün mü yoksa iyilik mi? Hz. Ali, Medine yahudilerinin kafasını keserken, Muhammed'in öğlen sıcağından ve kesilecek kafanın çokluğundan dolayı yorgun düşmesinden dolayı "Ya Ali öğleden sonraya bırak istersen, biraz hurma verin yesinler, öğleden sonraya kadar beklesinler" demesi gibi bir iyilik (!) mi? ] İşte bu (müsamaha), onların, bilmeyen bir kavim olmalarından dolayıdır. Tevbe-7: Mescid-i Haram'ın yanında kendileriyle antlaşma yaptıklarınızın dışında müşriklerin Allah ve Resûlü yanında nasıl (muteber) bir ahdi olabilir? [Bak sen!! Onların ahdine de güvenmiyor] Onlar size karşı dürüst davrandıkları müddetçe siz de onlara dürüst davranın. Çünkü Allah (ahdi bozmaktan) sakınanları sever. Bakalım dürütlüğün ölçüsü neymiş? Tevbe-8: Nasıl olabilir ki! Onlar size galip gelselerdi, sizin hakkınızda ne ahit, ne de antlaşma gözetirlerdi. Onlar ağızlarıyla sizi razı ediyorlar, halbuki kalpleri (buna) karşı çıkıyor. Çünkü onların çoğu yoldan çıkmışlardır. Hmm.. A şahsı bana şiddet uygulamıyor, ama biliyorum ki sevmiyor. Şimdi dürüst değil diye "ahdi"mi bozacak mıyım onla? Tevbe-11:Fakat tevbe eder, namaz kılar ve zekât verirlerse, [Hmm. Kurtuluş yolu varmış: müslüman olmak.]artık onlar dinde kardeşlerinizdir. Biz, bilen bir kavme âyetlerimizi böyle açıklıyoruz. Tevbe-12: Eğer antlaşmalarından sonra yeminlerini bozarlar, ve dininize saldırırlarsa, küfrün önderlerine karşı savaşın. Çünkü onlar yeminleri olmayan adamlardır. (Onlara karşı savaşırsanız) umulur ki küfre son verirler. [Adamların yeminine bile güvenmiyorsun, senin için anlamsız, değeri yok. Yani kökten bozuk yemin sana göre yani, tepe tepe kullan, istediğin gibi yorumla!] İnsanlık açısından tam numunelik bir atyet şimdi de! Dinler iyiliği emreder, iyilik yapan "müşriklerle, inançsızlarla" İslam'ın bir sorunu yok diyenlerin dikkatine aşağıdaki ayet getirilir. Tevbe-19: (Ey müşrikler!) Siz hacılara su vermeyi ve Mescid-i Haram'ı onarmayı, Allah'a ve ahiret gününe iman edip de Allah yolunda cihad edenlerin imanı ile bir mi tutuyorsunuz? Halbuki onlar Allah katında eşit değillerdir. Allah zalimler topluluğunu hidayete erdirmez. Tevbe-20: İman edip de hicret edenler ve Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihad edenler, rütbe bakımından Allah katında daha üstündürler. Kurtuluşa erenler de işte onlardır. Hmm. Neymiş burda müşriklerin suçu? Hacılara su vermek. Mescid-i Haram'ı, yani Kabe'yi onarmak. Demekki Allah'ın tek istediği iyilik değilmiş. Müşriklerin çölden gelmiş insanlara su vermelerinin Allah katında değeri yokmuş. Allah için önemli olan Allah'a inanmakmış, ahirete inanmakmış, Allah yolunda cihad etmekmiş. Yoksa, ben kötülük yapmadım, açları, susuzları doyurdum, çamaşır makinesini icat ettim, telefonu icat ettim, araba ve uçak yaptım insanları kavulturdum demenin Allah katında hiçbir faydası yokmuş. Allah katında kimler makbulmüş? İman edenler, Allah yolunda cihad edenler, yani kısacası Allah'ın egosunu tatmin edenler!! Hakkaten bu İslamiyet iyillik ve güzellik dini (!) Devam ederiz yine. Yine büyük bir iddiada bulunuyorum: Müslüman kalmanın en iyi yolu Kuran okumamaktır. Saygılar.

Türkçe yaz, İngilizce yaz, Arapça yaz, hangi dilde daha fazla insana ulaşabileceğini düşünüyorsan o dilde yaz. Anlaşılır bir dille yaz, amacın yazının okunmasını sağlamak ise. Saygılar.

Birşey anlatmıyorsun ki anlatalım. Biz yanlış biliyorsak, sen doğrusunu anlat dedim, bana "Muhammedin bulduğu tanrısına tapmakla itham etmeden önce sorsa idiniz " diyerek kaçtınız. Dini kavramları Arapça söyleyince daha mı ulvi oluyor dide sordum "Bir sözlük alıp bakınız efendim" diyerek yine kaçtınız. Siz anlatmıyorsanız, anlatılmayan şeyden ne anlamam beklenir? Ben bilimi sahiplenmedim, bütün insanlara malettim, ancak sen itiraz edip "İnsanlar diye genellemeyiniz" dediniz. Bildiğin dini anlat da, senin dinini senden daha az mı biliyorum, daha çok mu biliyorum, bir bakalım. Saygılar.

Cennet hayatında olduğu gibi mi?

Kuran'da durmadan kötülenen Firavun da senin gibi düşünüyordu. Kırmız yerleri kırmızı yerle, mavi yeri de mavi yerle karşılaştır. Kalp nakli yaptıran adam, bu şekilde ruh nakli de mi yaptırmış oluyor? Ateist birinin kalbi, bir müslümana takılınca, müslüman bu yeni "anlama/kavrama/inanma" organı nedeniyle, ateist mi oluyor? Eğer bir Yaratıcı/Yaratıcılar varsa, o Yaratıcı/Yaratıcılar, yarattıkları insanın hangi organının hangi işlevi gördüğünü bilmiyorlarmıydı? Tek bir açıklama var: Allah ile varsa o Yaratıcının bir alakası yok. Yani Allah, sadece bir görünmez put. Görünmez bir puta atfen oluşturulan din de Hak Din olamaz.

Soruyu yeniden okuyun bence. Uyarma aşaması çoktaaan geçilmiş. Yani öte dünyadasınız. Bu senaryoya göre düşüncenizi alalım. Saygılar. Organ nakli yaptıranların durumuna da açıklık getirirseniz iyi olur. Nakledilen organ, asıl sahibinde mi diriltilecek, yoksa yeni sahibinde mi? Asıl sahibinde diriltilecekse, organ nakli yaptıran adamın eylemlerine kim şahitlik edecek? Eski organı edemez, çünkü şahit olmamış. *** Bir inancın yaşama etkileri. Ben organ bağışında bulunan hiç bir inançlıya rastlamadım. Organ bağışlayanlar nedense, ya dinsiz, ya ateist, ya da inançsız veya itikadı zayıf insanlar oluyor. Nedeni anlaşıldı. Nur Suresi imiş dayanakları. Saygılar.

Bizde her yöntem var. Bilim'i öcü sanan insanlara bilimle cevap vermeyiz, kafanı eskitme sen. Sana senin dininle de cevap veririz, hiç endişen olmasın. Bak bu başlıkta sadece dine dinle cevap veriliyor, güncel başlık olduğu için veriyorum. Saygılar.

Sevgili TARAFSIZ, Sen mutlu olmazsın da, cennet ehli denenler mutlu olmayı bırak, cehennemdekilerle sadistçe eğlenmeyi marifet sayıyorlar. Araf-44: Cennet ehli cehennem ehline: Biz Rabbimizin bize vadettiğini gerçek bulduk, siz de Rabbinizin size vadettiğini gerçek buldunuz mu? diye seslenir. "Evet!" derler. Ve aralarından bir çağrıcı, Allah'ın lâneti zalimlerin üzerine olsun! diye bağırır. Araf-50: Cehennem ehli, cennet ehline: Suyunuzdan veya Allah'ın size verdiği rızıktan biraz da bize verin! diye seslenirler. Onlar da: Allah bunları kâfirlere haram kılmıştır, derler. Yani diyelim ki, sevgili eşin, hayat arkadaşın, seninle birlikte üzülen, seninle birlikte ağlayan, zorluklara katlanan, hiçbir kötülüğünü görmediğin eşinin tek "kusuru" ateist/dinsiz olmasıydı, ve varsayalım ki semitik dinler doğru çıktı. Araf-44/50'deki sahneyi yaşıyorsunuz. Eşin Sana diyor ki: Suyundan ve Allah'ın sana verdiği rızıktan, biraz da bana ver. Sen'in cevabın da şu oluyor (kolunda, sağında, solunda, sayısız hurilerle birlikteyken): Allah bunları kafirlere haram kılmıştır. O sırada yanında duran "inançlı" cennetdaşın da slogan atıyor: Allah'ın laneti zalimlerin üstüne olsun!!! İnançlı arkadaşlara "mutluluklar" ve "sabırlar" dilerim cennette. Saygılar.

Biz yanlış biliyorsak sen doğru bildiğini yaz, biz de öğğrenelim. Bilimi de insanlar yapar, yine bilimin ürettiklerine de insanlar karşı çıkar. Senin farklı bir önerin mi var? Saygılar.

İslamiyetteki cennet tanımına bakılırsa öyle bir formatlanacaksın ki, sen sen olmaktan çıkacaksın. Dilin bile değişecek, dilin Arapça olacak (bu arada dinde milliyetçilik var mı diyenlerin dikkatine sunulur). Cehennemdeki sevdiklerine üzülen yanların ameliyala alınacak, duygusuzlaşacaksın. Canının her istediğine kavuçacaksın, bir elin yağda bir elin balda. Ama bu yediğin şeyleri boşaltabilecekmisin yoksa sadece tıkınmaya mı programlanacaksın bilemem. Gölgelikler içinde yan gelip yatmak sana göre değil de, saunada iliklerini ısıtmak istersen öyle birşey var mı bilemem. Gölgelik olduğuna göre, "yakıcı güneş" de var ki cennette, gölgelik düşünülmüş, yani cennetin de tercih edilmeyen yerleri var demekki. Mesela sen dağcılıktan hoşlanıyorsun, dağcılık yapabileceğin bir yer olacak mı bilemem. Dağcılık yaparken tadılan adrenalin coşkusunu, ölme, yaralanma riski olmadığı için tadabilecekmisin bilemem. Şurada 9999999999999999999 yıl dinleneyim, ne olsa sonsuza kadar buradayım, bu kadarcık sürenin sonsuzluk yanında lafı mı olur diyeceksin bilemem. neden dinlenme ihtiyacı duyacaksın onu da bilemem. Neden hurilere "ihtiyaç" duyacaksın onu da bilemem. Açlık bir ihtiyaçtır, ihtiyaç ise bir eksikliktir. Cennette ne kadar eksiklik var bilemem. Eksiklik olan yere cennet denebilir mi onu da bilemem. yani bu fantaziyi kuranlar bu soruları cevaplandırmamışlar veya sormamışlar. Benim sorunum değil, zira hepsi hurafe. Çelişkilerle dolu bir fantazi bu. Saygılar.

Sevgili TARAFSIZ zaten ben de o işin çıkmazını göstermek için o şekilde ************* yaptım. Formatlama olayının en sonunda yazdığım şeye dikkat et: Neden orada olduğunu bile hatırlamazsın. Yani bu durumda "bu dünya sınav" hikayesi anlamsızlaşır. Zira sınav, ancak hatırlandığı ve sonuşları idrak edildiği zaman sınav olur. Yani formatlama işi ile dinin temel varsayımlarından biri gider. Öte yandan, insan fmaddi varlığı, fikirleri, duyguları ve hatıraları ile bir bütündür. Formatlama ile bu vasıflardan arındırılırsa, cennete giden kişi, zaten bu dünyada yaşayan insan olmaktan çıkar. Yok format atılmayacaksa, insani duygular nedeniyle kardeş/ana/baba/eş/çocuk sevgisi nedeniyle, cennete gitsen dahai, sevdiklerin cehennemde olduğu için, cennette cehennemi yaşarsın. Yani sonuç şu: Semitik dinlerin kurduğu öte dünya fantazisi bile çıkmazlarla doludur. Ben bu çıkmazı göstermek için hem formatlama olasıılığını, hem de dünyadaki duyguların ve benliğin devamı olasılığını birlikte değerlendirdim. Her ikisi de çıkmaz yol. Saygılar.

Belki hafızalara format atılır, cillop gibi bir hafıza yani. Kardeşi hatırlamazsın, anayı, babayı hatırlamazsın, sevgiliyi, çocukları hatırlamazsın. Neden orada olduğunu bile hatırlamazsın. Yoksa, herşey "vur patsasın çal oynasın" durumundayken çıkar bir sivri "Komşusu/anası/babası/eşi/çocukları/vs. aç iken tok gezen bizden değildir" der, herkesin neşesine limon sıkar cennette Cennettekilerin hafızasına format atrarsan, bu durumda cehennemdekilerin hafızasına da format atmak gerekir. Yani Tanrı'nın adil dabvrandığınacağını varsayarsak. Onlar da neden orda olduklarını hatırlamazlar. Hafızaya format işi olmazsa, bu durumda cennet de cehenneme döner vallahi Ya da şöyle bir sahne. Siz de cennetliksiniz eşiniz de. Sen hurilerle işi pişiriyon, o nurilerle. Aynı şeyi dünyada yapmış olanlar da cayır cayır yanıyor öbür tarafta. Domuz eti yiyen eşinini kıskanmaz diye sallıyorsun bu dünyada, sanki cennetde ana menü domuz eti sanki de herkes istediği huri veya nuriyle Saygılar.

Aynı kavramlara "Arapça" isimler verince daha mı ulvi oluyor? Bilime yanıldığını kim söyleyecek, medyumlar mı? Cinler mi? Periler mi? Hayatletler mi? Senin kafan peyganber göndermek, inanmak, başkalarının sana doğruları dikte etmesi falan dışında bir "düşünme tarzını" almıyor mu?

Sevgili TARAFSIZ teleolojik iddianın çıkmazlarından biri budur. Bir taraftan evren/canlılar/insanlar o kadar mükemmel ki, bir tasarımcı'sı mutlaka var der. Ama, diğer taraftan, aynı mantığı işleterek, Tanrı o kadar mükemmel, o kadar harika ki onun da bir Tasarımcısı var diyemez nedense. Çünkü tasarım'ın mükemmelliğinden yola çıkarak, bir tasarımcı olduğunu iddia edersen, o tasarımcının da mükemmel olduğunu ve dolayısıyla onun da bir tasarımcısı olduğu iddiası ile karşılaşırsın ve ve sonuçta sonsuz sayıda tasarımcı çıkar karşına Saygıolar.

"Kendi yapar putunu, kendi tapar". Haklısın, Muhammed yapıyor, sen tapıyorsun... İsa yapıyor, birbaşkası tapıyor. Musa yapıyor, ona da birbaşkaları tapıyor. Tanrı'nın, ilahların insanlar açısından farkı, "dokunulmazlıklarıdır". Ateistler, agnostistler, dinsizler açısından dokunulmaz olan şeyi söyle bana. Bilim'i ilah kabul etseler, bilim "yanılmışsın" deme cüretini gösteremezler. Yani Bilim dinsizler için ilah değildir. Yukarıdada söyledim, yine tekrarlıyorum: ilahsız, putsuz, cinsiz, meleksiz, şeytansız düşünebilmenin de mümkün olabildiğini görmen dileğiyle... Saygılar.

Bu ne sorusu şimdi? Zaten biz diyoruz topraktan geldik, toprak olacağız, başka bişey değil diye. Bu soruyu neden bana soruyorsun anlamadım. Saygılar.

Sen "öyle istediğin" için mi var Hak Din? Neden Hak din olamayacağını, kralx ile yaptığımız bir tartışmada, gösterdim, sen de katılabilirsin o tartışmaya. Bir Tasarımcı/Tanrı varsa bile, bu tasarımcı'nın/Tanrı'nın tasarımı hakkında insanlara yanlış bilgi vermeyeceğini, veya Tasarımı hakkında yanlış bilgiye sahip olmayacağını kabul edersin herhalde. Bu soruların iki cevabı vardır: 1. Tasarımcı/Tasarımcılar/Tanrı/İlahlar vardır, ancak Muhammed'e yanlış bilgi vermiş/ler/dir, yani yalan söylemiş/ler/dir. 2. Tasarımcı/Tasarımcılar/Tanrı/İlahlar Muhammed'e bili vermemişlerdir, Muhammed, zamanında yaygın olan inançları/bilgileri kullanmıştır. Yani kendi inisiyatifi ile hareket etmiştir, vahy almamıştır. Yani Hak Dİn Yoktur. Hangisini diyorsun, Tanrı/İlahlar yalancı mı diyorsun, hak Din yoktur mu diyorsun? Saygılar.

Tasarım deyince, bir veya birçok "tasarımcı"nın varlığını kabullenme zorunluluğu doğar. Ancak evrende bir tasarım var demiyelim de bir "düzen" var. Bu düzen nasıl oluşmuştur, insan üstü bir düzenleyici veya düzenleyicişler mi vardır, yoksa Adam Smith'in "ekonomi" teorisinde söylediği gibi, bütün tarafların bilinçsiz eylemleri mi bir düzen oluşturuyor? İnsan onu anlamaya çalışıyor. Saygılar.

Tasarım iddiasını ilk öne sürenler Platon, Aristo, Cicero gibi panteistlerdir zaten, monoteistler (müslüman/hristiyan/musevi) değil. Monoteistler sahiplenmiştir o fikri bugün. Saygılar.

Bilim tanrısı diye bişey yok. Tanrı, melek, cin, şeytan mefhumları olmadan düşünebileceiğiniz günlerin gelmesini dileyin. Senin neye inannacağına, senin için neyin doğru, neyin yanlış olduğuna, senin yerine birileri karar vermiş zaten, o nedenle sen karar veremezsin, veremeyeceksin de