egzorsist

buda en azından br başlangıç

nazar değdi dünyama tadı yok hiç günlerimin adını aşk koydular içimdeki kederin....

batsın bu dünya

o zaman şu şarkıyı sölemek geliyor işte.. elimde yine kalemim yazıyorum seni sayfalara seneler seneler kitap olmuş anılarla gizlesem hiç fayda etmez söylesen de daha beter sorma neden,sorma neden en derinde en son arzum şu halimde sana yakın olsam yeter sorma neden neden geceler bu kadar sessiz neden rüyalar bu kadar uzak neden derler iyiler çok yaşamaz al bu canım senin al senin olsun acılarla yaşamak yacıları sevmemize ve yaşam şeklimizi şekillendirmemize sebep oluyor ?

evet sorunun özü bencede anlamak isteyip anlamak istememek bende kendimden bir örnek vereyim, kendimden derken hani hababam sınıfı müzikleri melih kibar' ın müzikleri, hani sen bana defterlerini örnek verince acaba sende sadece eski hatıralar olarakmı kalıyor yoksa hep aklındamı kalmasına sebep oluyor ? işte tamda burda melih kibar'ın müzikleri, hızlı çalındığında neşeli ve heyecan verici bir duyguya kapılmamızı sağlarken.. aynı müzik yavaş çalındığında ise içimizi buruk hüzünlü ve ağlamaklı bir hal alır.. hal böyle oluncada yine en başa dönüyor insan, kaçıyor yada en az seni mutsuz eden neyse onu görüyor olmalı...

çok politik bir cevap olmasına karşın yinede kabul bulunuyor insan olarak farklı düşüncelerde olmamız şart ama söz konusu olan kendimiz olunca! senin şuan fersah fersah deniz seviyesinin altında bulunman bence kimseye zarar vermez.. önemli olan senin bu durumu nasıl kabullendiğin yada bunun için göstermiş olduğun çaba.. dedim ya bazen acı çekmek olayın bütününü görmekten daha mutlu eder insanı

bazen anlamamak, anlamaktan daha iyi yoksa çoğu zaman işin içinden çıkılmıyor.

aslında canım çok sıkkın.

aslında ilkide aynı ikinciside, sonuçta kader denen şey varsa her halukarda hayatınız zaten elinizden alınmış ve çaresizsiniz demektir. soru şu insan böle durumlarda polyanna' cılıkmı oynamalı yoksa daha da dibemi vurmalı. yani acı çekmek bazen insana gerçeklerden daha fazla mutluluk verir sürümcemede kalmak, gerçeği görmek onu yaşamak istemezsin çünkü. ss' mi ss' mi ?

evet bu sonu belirleyen ve kendi hayatınız elinizden alınırken, hayalleriniz, umutlarınız, sevginiz vs.. bence en büyük unsurlardan biri insanın çaresiz kalması kendi hayatı kimliği üzerinde bazen yetersiz kalması...

gaddarlıkta göreceli, ben dediğiniz gibi kendinize olan gaddarlıktan bahsettim, başkası ile işim yok ne olursa kendime, öteki türlüde nasıl olsa duygusal bağlamda kendimize etmiyormuyuz amaaaannnn saygılar

birşey dinlemiyorum.

acı hayat.

file .

şu sağ altta yazan "yakında atarım kendimi, ama senden ne kadar uzağa düşerim onu bilemem" çok güzel bir söz, işte aynı ruh hali içerisinde olmamız bu yüzden olabilir kanımca ? ayrıca acizane fazla duygusallık insanı olduğundan daha fazla geriyor arada birazda gaddar olmak lazım, hiç istemesekte saygılarımla..

geceler ömrümden sevinçler derdimden yaşamak ölmekten hazin geliyor...

millet için yaşamamak lazım, hayata bir defa geliyorsun.. ama yinede hayat her zaman insana istediği şeyi vermiyor... bazen insanın tıkandığı nefes almakta güçlük çektiği anlarda oluyor. boğazında yumruk büyüklüğünde bir kütle varmışta seni nefessiz bırakıyormuş.. yada bir anda bütün iç organlarını aşağıya çekiyorlarmış gibi..böyle durumlarda en güzel kaçış yöntemi kendini alkole vermektir.iç içebildiğin kadar.. en azından sorun yada sorunlar neyse günün 24 saati yerine 22 saati düşünürsün ve daha az acı çekersin... itirafmı edecem bir itiraf etmem gerek değilmi, o zaman bende bi tane edeyim.. hayattan zevk almıyorum...

hımmmm...

kötü ruh.

en uzun sabahıydı hayatımın istemesemde..

sadece geziyorum boş ve amaçsız.. buraya geldim sana selam bırakmak istedim

beğenmez olurmuyum hiç sadece ziyaret etmiş olman bile yater sanada iyi yolculuklar zeynep lilac köpekleri çok severim ben bende de var bir tane hatta ama cins ve ırk bakımından bu kadar sevimli değil teşekkür ederim

tavsiye ederim dene bence