egzorsist

muhtemelen uyuyordur bütün masumiyetiyle

beni sende papatya ol o zaman ama kırmızı

müslüm' ü farketmiyor hangisi olduğu

dünya garip, şu garip alemde herşey garip, seven garip aşkım garip, ömrüm garip.....

Yaşamak içimden gelmiyor artık Öylesine dertli öyle üzgünüm Bu dünya hiçbir tat vermiyor artık Aldığım nefese cana küskünüm Herşey boş anlamsız şimdi gözümde Bin öfke bin nefret herbir sözümde Yılların çilesi belli yüzümde Aynada baktığım yüze küskünüm Yanlızlık yaradı bende sarılmaz Halimden derdimden kimse anlamaz Nerde sevdiklerim neden anlamaz En yakın dostuma küskünüm Müslüm GÜRSES...

Aldanma çocuksu masum yüzüne Mutlaka terk edip gidecek bir gün Kanma sever gibi göründügüne Seni sevmiyorum deyip gidecek bir gün Sevmek çok güzel aldanmak acı Ruhunu saracak bir büyük sancı O durmayan yolcu sen garip hancı Hesabı vermeden gidecek bir gün Seni sevmiyorum deyip gidecek bir gün Ugruna yılları harcayacaksın Aşkını ömrünle bir tutacaksın Ne yazık sonunda aglayacaksın Gururunu yere atıp gidecek bir gün Seni sevmiyorum deyip gidecek bir gün Müslüm GÜRSES...

Ne senle yasaniyor nede sensiz oluyor Su garip bombos dunyada Ne kahrin cekiliyor ne dertlerin bitiyor Gulmuyor su yuzum gulmuyor Ben senin kulunmuyum beni senmi yarattin Keske seni gormeseydim Seninle yasanmiyor sensizkende olmuyor Keske seni seveseydim Hem senin yokluguna hem kader oyununa Nasil katlanirim ben nasil? Ne umdun neler buldum Mecnundan beter oldum Oldurur beni bu sevda Keske hic gormeseydim ask nedir bilmedeydim Oldurur beni bu sevda Ne kahrin cekiliyor ne dertlerin bitiyor Gulmuyor su yuzum gulmuyor Müslüm GÜRSES...

Bir içten bakışına delice tutulmuşum Esrarlı gözlerine gönülden vurulmuşum Zaman geçmek bilmiyor seni görmediğim an Dünyam cennet oluyor benim olduğun zaman Sevgini yıllar boyunca saklayacağım inan Aşkını ömür boyunca yaşayacağım inan Aşkının hatırası istiyorum bitmesin Ömrümün o gecesi hayalimden gitmesin Sıcak bir bakışına neler vermezdim ki ben Mutluluğun önünde dize gelmedim mi ben Aşkı hemde nesşeyi tattırmıştın sen bana Mutsus bir insandım ben mutluluk verdin bana Müslüm GÜRSES...

Bak yine soldu güneş Yine akşam oluyor Ömrümün kadehine Sensiz bir doluyor Sen yoksun diye inan Dertliyim kederliyim Gelmezsen kahrolurum Yıkılırım sevgilim Tadın sinmiş suyuna Taşına toprağına Bu şehirde ne varsa Hepsi sana benziyor Seni unutmak için Ne yaptımsa olmuyor Tüm çabalar boşuna Elden birşey gelmiyor Müslüm GÜRSES...

Gözlerine damla damla yaş düşer Gülmek senin neyine ki arkadaş Ele neşe sana ancak dert düşer Sevmek senin neyine ki arkadaş Yıllar yılı kaderine ağlarsın Kim mutlu olmuş ki sende olasın Madem sevdin sen bir bahtı karasın Sevmek senin neyine ki arkadaş Çok sevdiğin bir vefasız çıkacak Benim gibi aşk senide yakacak Arzuların içerinde kalacak Sevmek senin neyine ki arkadaş Müslüm GÜRSES...

Adın düşmesede benim dilimde Seni unutmaya çalışacağım Kalbim titresede hep hasretinle Sensiz yaşamaya alışacağım Kolay olmayacak seni unutmak Belki gece gündüz ağlayacağım Ne olursa olsun artık sevgilim Sensiz yaşamaya alışacağım Nasıl olsa senle birleşemeyiz Ben bu ayrılığa katlanacağım Ayrılık derdine mahkum bu kalbim Sensiz yaşamaya alışacağım. Müslüm GÜRSES...

Bir gidişi yaz” dediler, “yazarım” dedim… gitmeleri öğrenmiştim. Susardı, susardım, susardık, suskularca….. Bilinir bilinmez bir şarkının içinde kaybolurduk. Biz en çok susmayı sevdik, sevmeyi sevemediğimiz kadar. Koptuk ve dağıldık her şeye. Giderken durduramadık birbirimizi. Durdurmaya elin, elim, ellerimiz yetmedi. Eğitemedim çocuk kalmış korkularını, yanılgılarını törpüleyemedim. Sana gerçekleri gösteremediğim gibi. Giderken durdurmalıydın beni, yapmalıydın, yapamadın. Durdurmaya gücün, gücüm, gücümüz yetmedi. Belki de yoktu, biz var sandık. İnsan isterse yolları aşıyor, sen kapının eşiğini aşıp gelemedin. Geldiğim gibi gidemedim, gittiğim gibi dönemedim yüzüne. Sen, bildiğim sen değilsin artık. Ben, bildiğin ben, değişemem. Değişmelere suskun dudaklarım. Şimdi acı, yolunu şaşırmış bir deniz kaplumbağası gibidir yüreğimde. Şaşkın ama inatçı. Şimdi sen, adı geçmişte saklı ince bir sızı. Şimdi biz, bir şarkıdan çalınmış iki nota gibiyiz. Eksiğiz ve yokuz. Dilsiz ama mutluyuz. Bir kapının eşiğinde kaldı her şey. Beni dışarıya göndermeyecektin, içerde tutacaktın, arkamdan gidişimi seyretmeyecektin, yollara yürümeyecektim, sesimi gidişlerde yitirmeyecektim. Sesimi geceye vermeyecektin. Şimdi, kaldır gözlerini ve geceye bak. Sesimi gör yukarıda, ortada bırakılmış tellerimi. Densiz ama dengeli satırlarımın anlamını kavra. Geceye bak, sesimi kaydırma. Kimsenin öğretmediği bir şeyi öğretmeni dilerdim, ayrılırken ama sen herkesin öğrettiğini yineledin.Şimdi aşk, inançlarını yitiren bir ayyaştır köprü altlarımda.. Biz ki geceleri paylaştık, yastığı, şarkıları. Biz ki sözleri paylaştık, kelimeleri. Biz ki yüreği paylaşamadık, paylaşamadım galiba. Nedendir bilmem, eksik kaldık korkulara. Nutku tutulan gecelerin isimsiz sabahlarında, yanlış ve yangın kaldık. Geride kalan kırık ezgiler ve yorgun ruhların dansı. Sokağımın serseri gülüşü, gençliğimin asi sevgisi, isyanımın suskun gezgini. Gitmeye meyilli değildim, olduğum gibiydim, dinletemedim, dinletemedin, dinletemedik belki de. Şimdi sen, aksak bir hüzün, nerede coşacağını bilmeyen. Şimdi ben, değişemeyen bir şehir, nasıl sevileceğini bilen. Şimdi biz, olmayan bir şeyiz. Bir kapının eşiğinde kaldı her şey. Konuşmak anlamsız, susmak kalabalık, ayrılık bulaşıcı. Sevda, kör topal yürüyen bir dilenci gibidir artık. Seni sevdim ama gönderdin. Gönderilince dönemiyorum. Ben bir çiçeğim asi yanım, solunca aynı elde açamıyorum. Susuyorum, susuyorsun, susuyorlar, suskularca…. Bir gidişi yaz, dediler, yazarım dedim. Gitmeyi öğrenmiştim, kalmayı öğretemediğim kadar. Bir gidişi yaz, dediler, yazarım, dedim. Gitmeyi giyinmiştim, yakıştırılmıştım veda sözlerine, merhabalara alıştırılamadığım kadar. Bir gidişi yaz, dediler, yazarım, dedim. Çok gitmiştim, söz gitmiştim, uzun gitmiştim, sesimi duyuramayacak kadar. Bir gidişi yaz, dediler, yazmaya giderken kendimden geçmişim. Arkama dönüp baktım, sende beni gördüm, el salladım. Artık çok geç, sendeki ben için çoktan bitmişim

Değişen ben değilim bakışlarındaki kış Çaresi çaresizliğinde gizli Vazgeçmeyi akıl edememiş vazgeçilmişliğimin Adının yarısı kadın iken kopmak zordu senden Gel sök gökkuşağının rengini kalbimden Aç musluğunu gözyaşlarımın Boya çığlıklarımı kırmızıya Aldat! Anlat hayallerime yalanlarını, Ağlat Sen ki merhabaların katili Ben ki bir baltayla sap arasında mekik dokumuş Berduş ve serseri Soyadımla birlikte söylenen resmi bir adım olmadı belki Ve kuru aşkımın yanına katığım Sevdim seni, sadece sevdim Ruhundaki sevda atığım Güneşe palto giydirip kış resmi çizdiğimiz İlkokul masumiyetiyle tutulmuştum sana Şimdi anlıyorum güneşin neden üşüdüğünü Gözlerindeki zifiri karanlıklara bakınca Hep kâğıtlara seni çiziyorum kış yerine Üşüyen ise yüreğim. Sımsıkı tutunup senden arta kalanlara Düşümün düşkünlüğüymüş, Düşüncesizce seni düşleyişim diye avunuyorum Cesareti kadar ürkek Korkaklığı kadar medenî Dün kadar kül Sevgi kadar gül Olmaya hazır bir tomurcuğu, gidişinin ayak sesleriyle ürpertip Kaktüs çiçeğine sevdalanmasıyla Susuzluğa karşı meydan okuduğu çaresizliğinde yitirdim Gidişin belki de Damarlarının cellât kırmızısı maviliğinden çıkıp Hüzzam kokulu yaraların kabuğunda filizlenmiş En zamansız zamanların vaktini çalmış Vakitsiz bir Azrailin mesaisidir Kim bilir belki de aşk Sevildiğin kişiye acı çektirmektir. Bu yüzden ne yapsan da vazgeçemiyor Ve beni unuttuğun yerinden öpüyorum. Bir kalem alırsın eline, şiir yazmak için Kramp girer yüreğine Veremezsin hissettiklerine biçim...

çözüm

mülk

uykusuz

bunu anladım...

herşey insanın elinde olmuyor bunu anladım...

kazanmayı isterdim kaybetmeyi değil ama olmadı yar kendini kayırıyor insan önce bu yüzden aşka kıyar...

ne güzel

kokunu bırakma çok sevdim kokunu, bilemezsin götür kokunu BEBEĞİM.....

çiçek vermek istedim işte..

nilüfer örer - sakın söz etme