egzorsist

bendekide nasıl bir ruh halidir bende anlamadım ama

müslüm gürses - hasret rüzgarları....

ama bu kaçınılmaz olan leyla

sende sayko kemal' deki "imam" ol

ilk kez hesaplaşıyorum kendimle tuaftır kalemi seni onca sevmeme rağmen ilk kez yazıyorum sana şimdi sen yoksun seni düşünmek var....

dünde olduğu gibi bugünde kendime kızıyorum sadece, susukunluğum bu yüzden kendime düşmanlığım..

ağır...

şeker kız candy

dışı

yok herşey ortada ben bunu ödül için yapmadım ve şunu anladım dünyadaki tek karşılıksız şey ? ana babanın evladına olan sevgisiymiş

bence sen kendini yorma

bunda anlaşılmayacak birşey yok bence lilac' ta deli çıktı

foseptik ol öğğ

gargamel ol sen bence

fala inanma falsızda kalma

havası istenildiğinde sönebilenden ama oldu bende yanlız kalmayayım bari sende böcek ol

o soruyu sor, sooorrrrr

o zaman sende o sahadaki top ol ve 90 dakika tekme ye

sen bence arkadaşım bey' nen kuş kadar hafif ol sen ve fazla düşünme

senden de Allah razı olsun cem yılmaz " o soruyu sor, sooooorrrrr"

helva dokundu galiba

sıkıcan iyidir çabuk çıkmaz

Bak yine başladım şiir yazmaya Uzun zaman olmuştu Ellerim kalem tutmayalı Suskun yüreğime eşlik ettim epeydir Ben sustum, kalemim sustu Yüreğim sustu Şiirler sustu Ne zaman sen geldin Bana merhaba dedin O bakmakla tükenir gözlerinle İşte o zaman geldi ilk satırlar Aklıma En ağır bombalara maruz kalmış topraklarda Bir lokma ekmeğe muhtaç çocuklar gibi Muhtaçmışım sana Ve onların hayatın yok oluşuna attığı çığlıklar kadar Çığlık çığlığa sarıldım kalemlere Kimseye anlatamadıklarım vardı artık Uzun zamandır unuttuğum şeyler Senin bile bilmediğin kadar saklı İçinde sen olan Ben olan İçinde şiir yazacak kadar Hasret olduğum duygular Hazır sen bilmiyorken Henüz sihiri kaybolmadan Attım kendimi Afrika’nın en aç en bakir toprakları kadar bembeyaz sayfalara Yazdıkça sen oldu Çevirdim tekrar yazdım sayfaları Birer birer doldurdum Sana haber bile vermeden Teskere almış askerler kadar şendim Oyun oynarken cam kıran çocuklar kadar ürkek olsam da Henüz kimse bilmiyorken Tren katarları gibi ardı sıra Yazdım şiirlerimi Varsın öğrensin daha sonra Dedim her kim olursa olsun Hatta sana bile söylemeyi düşünüyorum Belki uzak duracak Susacak Ve bir daha asla bu sihiri yaratmayacaksın bende Ondan acelem Ondan sayfalarca yazdım Bendeki bu duygu soğumadan Ve sen henüz çekip gitmeden yüreğimden Okyanuslara dalıp elmas çıkaran Kübalı bir genç adam kadar diriyim Carl Lewis le yan yana koşmaya bile cesaretim var Kalbimin en nefes almaz haliyle Ve en sesim çıkmaz halimle Seni sevdiğimi tüm dünyaya haykıracak kadar Aşk dolu sesim Sözlerim Kelimelerim Bu satırları okuduğunda Gözlerine bakmak isterdim O yaşanası nice hayat barındıran gözlerine En sıcak anne dokunuşuna bedel ellerine Bu kâğıtları tutuşturup Sonrada ardıma bile bakmadan çekip gitsem de Bilmeni isterdim seni her daim Bugünkü kadar içten seveceğim Ben dost olmayı pek beceremem Ya severim Ya da nefret ederim Ortası yok duygularımın Ben tüm sevecenliğiyle ya kadın doğum uzmanı olurdum İnsanlara hayat veren Ya da hastalarına ötenazi uygulayan Gaddar bir cerrah Şimdi kadın doğum modundayım Bırak da yeni bir hayata merhaba dedirteyim Bu duygularımla demek geliyor içimden Ama sana bunu dermiyim Onu bile bilmeyecek kadar cesaretten uzak Bir sayfadayım Son noktalarım yoktur benim Söyler, yazar geçer giderim Acısı da sevinci de kalır bende en mahrem şekliyle Ya hiç konuşmam, lafını etmem Ya da asla susmam İşte böyle.. Bilsende bilmesende Ben tekrar şiir yazmaya başladım İster oku anla İster göz at sus ve git İstersen bana bir daha merhaba bile deme Ama artık kayıt altındasın Bu satırlar sana dair Anlasanda anlamasanda Bana şiir yazdıran sensin Ben bu satırları senin bakmaya doyamadığım Gözlerine yazdım Tutmaya kıyamadığım ellerine Ve saçlarına Belki bir daha görmem seni Belki bir dahakinde o kadar anlamlı gelmezsin bana Ya da olabildiğince Benim olursun Saatlerce, günlerce, aylarca, senelerce İşte o zaman seyreyle sen beni Bak ne şiirler yazıyorum Bak nasıl bakıyorum o beni alıp Diyar diyar gezdiren gözlerine Bak hiç bırakıyor muyum ellerini En azılı suçluların mahkeme başkanının kararını beklediği Gibi bekleyeceğim seni O bal dökülesi Dudaklarından çıkacak fermanın Ya zehir edecek bana dünyayı Ya da yeniden başlayacağım hayata Şaka şaka O kadar abartmam ki Her ne olursa olsun Bilki seni şiir yazacak kadar çok sevdim Ben en son şiirimi seneler önce yazdım Senelerdir Bomboş bu satırlar Tıpkı şu masum kalbim gibi Hadi şimdi söyle bana çekip gidiyim sana çıkan tüm yollardan Yoksa yollarına çiçek serip Dizlerimin üzerine çöküp Tanrıya teşekkür mü edeyim Seni bana gönderdiği için. Benim çok yazmama bakma sen Sen tek bir satır yaz Tek bir kelime de olur Ya da hiçbir şey yazma Ben nasılsa anlarım Gelmeyen cevaplara hazırım merak etme Dilinden düşmeyecek kelimeler kırmaz beni Sen yine benim bildiğim sen Ben yine senin bildiğin ben Olur, çıkarız bu satır aralarından Ve hiç yaşanmamış Kimse duymamış Ve dünyaya haykırmamış Kadar bakir kalırsın bende O güzel yaşanası gözlerinle O sıcak öpülesi ellerinle Hiç karşılaşmamış Sayarım kendimi Bende bir tek şiirin kalır Onuda okutmam kimselere Daha nice şiirlerim var kimsenin okumadığı Senden önce Senden sonrada olacak Der geçer giderim Bu son satırım Son dem bu akşam Kendine iyi bak Hele o yaşanası gözlerine Onlara da çok iyi bak

Gidiyorum çaresizim yalvarırım ellerimi bırak Böyle bir anda sanma ki hissizim Gidiyorum içim burkularak Böyle bir anda sanmaki hissizim Gidiyorum içim burkularak Bırak bırak ellerimi bırak bırak ellerimi Arzularım çılgın gibi nasıl istiyorum bilsen seni öpmeyi Bırak bırak ellerimi bırak bırak ellerimi Arzularım çılgın gibi nasıl istiyorum bilsen seni öpmeyi Şarkı olurum bir gün seslenirim sana uzaklardan Yıldız olur görünürüm gökyüzünün karanlığında Ne olur ne olur ne olur ne olur bırak