Damien

insanın gerçekleri düşünür hale gelmesinin verdiği sıkıntı belki de gerçeklerin acı oluşu ve insan iradesinin bunları kabullenmeyişidir. gerçekler de bazen insanı ürkütüyor beni. nedeniyse gerçek olmasını istediklerimin ulaşamıyacağım kadar uzakta olmaları ve benim bu gerçeğe mahkum olduğum kanaatim. ya da belki gerçeklerin bu kadar ağırlığı beni karamsarlığa doğru itmekte.

kürtler ne yazık ki teröre devam ederse, yabancı uluslar da teröre destek vermeye devam ederse... kürtler sadece devletlerini kuzey ırak ile sınırlı tutmuyor, güneydoğu anadolu'yu da kendi sınırları içine katıyorlar. ve işte karşımıza çıkıyor kürdistan. kürtler teröre, öldürmeye devam ettikçe kendi başlarını da ağrıtmaya devam ederler.

kimliklere din hanesi koyup insanları etiketlemenin hiç gereği yok. kime ne benim dinimden? müslümanım ya da değilim ne işine yarıycak senin ya da onun? o yüzden bence de kaldırılsın hiç gereği yok, mantığı da.

ülke içten ve dıştan haraboluyo. içte hükümetinden tutun medyasına kadar, millet ayakta uyutuluyo. asalak programlarla, magazinle, tv dizileriyle insanların akıllarını başka şeylere yorması sağlanıyo. bir gün öyle bir şey olucak ki herkes ne olduğunun farkında olmayacak. dıştan da bakıyorsunuz ki, ülkemiz çok harika, memleketi kurtarıcak stratejik ilişkilerini geliştirmiştir. ve birileri de hala bıkmadan hükümete toz kondurmaktan vazgeçmiyorlar, sırf kendi ideolojileri uğruna. aferin herkese.

televizyonda ve gazetede gördüğüm duyduğum hiçbişeye inanmıyorum artık eskisi kadar. hele hele magazinleşme.... magazine kendini kaptırana kolay gelsin..

türkler de elbet biliyo ne olduğunu. ama bence doğru düzgün yapmasını beceremiyolar. demek istediğim, iletişimsel kısmını beceremiyolar. kadınlar hep kendilerini sexe soğuk olmalarından yakınırlar. yani erkeğin iletişim kurup kadını ısınıdıramaması sorunu var. bu da tabi doğal olarak çiftlerin performansından günlük yaşantılarına bir çok şeyi etkiliyo. bence...

kendime karşı dürüst olduğumu iddia edebilirim. kendime karşı dürüst olmak bana rahatlık veriyor. kendimle barışık olmamı sağlıyor. ama toplum olarak bence birbirimize pek güvenmiyoruz. güvensek belki bugünkünden çok daha farklı olurdu her şey.

bakalım daha ne dayatmalar görücez.

satanizm kimilerince bir din kabul edilir. dünyada en yaygın olarak kuzey avrupa'da görülür. bu ülkelerde hıristiyanlık karşıtı eylemlerde bulunulur.

ben AKP hükümetini destekliyecek bir şey göremiyorum. enflasyon indi, fiyatlar düştü, işsizlik aynı seviyede, yabancı sermaye giriyor, yatırımlarda bir kıpırdanma yok, memura maaşlara zam geldi, dış borçlar indi, borsa yükseldi... bunların hepsi hikaye. hükümet yorganı üstüme çekeyim derken başka tarafını açıyo. ekonomide gelişmeler var, iyi güzel. hükümet kendi eliyle yatırım yapıyo mu peki? yok. niye yapmadığı konusunda hikaye anlatmasın kimse. çok güvenilen beğenilen AKP hükümetini görücez bakalım 5 yıl içinde.

ben de tartışmaya yeni bir boyut katarak şunu demek isterim: Türkiye'de sol, çok zayıf durumda. nedeni, bana göre, siyasi partilerin kutuplaşmaları, sol partilerin (sosyal demokratları da katıyorum) Türkiye'ye faydalı olucak politikalar üretememesi. sol partiler de Türkiye'deki genel siyasetçiler gibi halktan kopuk bir görünüm sergiliyor. solun artık kaliteli bir muhalefet yapması lazım. dünya nasıl kadın veya erkeksiz olmuyosa siyaset de sosyal demokrasiden ve milliyetçilikten eksik olmasın.

sevgili nicomedias, bana sorarsan, bana güvenen de vardır elbet güvenmiyen de. ben kendimi güvenilir kılarım çünkü; kimseye yalan söylemem, gerçekleri hiçbir şeyden saklamıyorum. gün geliyo gerçeklerin su yüzüne çıktığını herkes görüyor. insanlar ihtiyaçları olan şeyi bana söylediğinde bile o an yapabileceğim her şeyi yaparım. insanlara yardım etmeyi severim. kimsenin arkasından dedikodu yapmam. insanlar arasında meydana gelen olaylarda taraf olmam. çevremdekiler de benim niyetim hakkında çok kolay enformasyon sahibi olurlar. elbette aralarında dedikoducular da çıkıyo.

Benim kimseyi beklediğim yok. niye bekliyeyim ki mantığı nedir beklemenin? onları bekleyene kadar ben niye kendimi geliştirmeyeyim? türkiyenin nüfusu 70 milyon. elbette içinde yetenekliler var. hepsinin de yurtdışına kaçtığı yok. Türkiye'nin dünyayla rekabet eden markaları yok mu? artık standartlarımızı geliştiriyoruz kimse endişelenmesin. din sömürüsü ise ciddi konu ve iktidar da ne yazık ki dini siyasete sokuyo, bu da toplumun huzurunu bozuyor şüphesiz. ama türkiye'nin geleneksel sistemini laikliği kimse değiştiremez buna da adım gibi eminim. iyimserliğim var, kötümserliğim de var elbette; ama gerçekleri göremiyecek kadar kör de değilim. iyiyi ve kötüyü ayırdediyorum sadece o kadar.

Yapmayın arkadaşlar, Atatürk'ü veya bir başkasını beklemeyin boşuna. yazık etmeyin kendinize. kimileri durmadan diyor ki "osmanlının çöküşü gibiyiz" o kadar da yapmayın arkadaşlar. Türkiye güçlü bir devlettir. geleneksel siyasi yapısı vardır (laiklik, cumhuriyet) ve bunlara kimse zarar veremez. 70 milyon insan var. dünyayla rekaber eden markalarımız var, ordumuz var, aklı başında zeki gençlerimiz var. artık kendi bilimadamımızı doktorumuzu mühendisimizi kendimiz yetiştiriyoruz. telaşa ne gerek var? vazgeçin artık şunu sormakta "nerde kaldı Atatürk?" Atatük bu cumhuriyeti, bugün dünyanın birçok yerinde olmayan cumhuriyeti laikliği kendi birikimi sayesinde kurdu. var mıydı ondan önce "cumhuriyeti ilan etmek lazım" diyen? Atatürk bu birikimi, dünya görüşünü gece gündüz çalışarak, Türkiye'ye dünyadan bakarak, okuyarak, öğrenerek sağladı. sizin bizim ne eksiğimiz var peki? biz niye bunları yapmayıp birisinin gelmesini bekliyoruz? niye biz elimizi taşın altına koymayalım? niye? yapmayın arkadaşlar...

artık yavaş yavaş hayata atılınca, okuyup bişeyler öğrenmenin gerekliliğini hissediyo insan. eskiden kitap okuyamazdım, alışık olmadığımdan. ama şimdilerde çok keyif veriyo bana kitap okumak. birşeyler öğrenmiş olmanın verdiği özgüvenle yaşamak bambaşka bir şey. ve insan gerçekten de öğrenince... bazen girerim kitapçıya, seçerim kafama göre 2-3 kitap, neyse parası veririm. hiç arkasından düşünmem kitaba verdiğim paranın.

boşverin arkadaşlar bunları. tek yapmanız gereken, sevginizi hislerinizi açık açık belli etmek. sonra da sevdiğinize karşılık bir takım şeylerden feda etmek.

matematik nasıl tekliğe götürmez? matematikte çözdüğün denklemin sonucu ne olur? o sonuçtan başka bir şey olabilirse o zaman o değer boş kümedir. yani tutarsızdır, yoktur. matematiğin en büyük özelliği tekliğe gitmesidir.

türkiye gibi ülkelerde televizyon gazete gibi basın araçlarını elinde tek bi kişi bulunduruyosa, o medyaya güvenmeyin sakın. türkiye'deki magazin olgusu 1980'lerden sonra basınımıza yerleştirilmişti. amaç, insanları uyutmak. bbg, televole felan düşününce de uyuyanların da azımsanmayacak kadar fazla olduğunu farkedebiliriz.

sevgili bozan, sana da merhaba. bence dünyanın en güzel coğrafyası, niye? 4 mevsimi bir arada yaşıyoruz, ne fazla ne az. her çeşit iklim yurdumuzun dört bir yanında mevcut. kuzeyi bambaşka, güneyi bambaşka. ne amerikadaki sellerle fırtınalarla kasırgalarla boğuşuyoruz, ne rusya'daki soğuklarla, ne de afrikadaki kuraklıkla. sıcak dersen inersin güneye, veya trakya'ya, serinlik istersen gidersin doğu karadenize. her çeşit iklime göre insanın yaşayabileceği bir yerde yurdumuz. ikincisi, bir gün yaşadığınla öteki gün yaşadığının farklı olduğu bu memlekette, sokaktaki adamın bile kolayca gaspa uğrayabildiği (allah'a şükür ki başıma bi olay gelmedi), her zaman aynı nakarat devam eden siyasilerimiz (hoş gerçi son hükümet biraz daha iyi diğerlerine göre ama), yüzünü göremediğin insanların bile neler yaptığını düşünürsek, bence bu ülkede güvenmek gerçekten cesaret istiyo. ben de bunu söylemek istedim aslında yazımda. yoksa bende kimseye güvenmeme gibi bi takıntı da yoktur. kendine duyulacak güveni burda belirtmişsin, bence de gayet yerinde. teşekkürler.

Dünyanın en güzel coğrafyasında yaşayan bu toplumda kime güveneyim? Kim var güvenebileceğim? Siyasetçiye mi?.. Halkın sorunlarına zerre kadar inmeyi aklından bile geçirmeyen.. Devletinin milletinin kaynaklarını sömüren, elaleme peşkeş çeken, yabancı dostlarımızla ittifak uğruna elden çıkaran... Milleti açlıktan, işsizlikten kıvrılırken koltuk hesaplaşması peşinde olan iktidara mı, muhalefete mi güveneyim? Kavşak, köprü, kaldırım maldırımdan başka bir açılışta bulunmayan, sanayi üretimini artırmayı aklının ucundan geçirmeyen, milli bilinci kavrayamamış hükümete mi? Polise mi güveneyim? Kendi kafasına göre adamı yoldan çevirip çorba parası peşinde koşan, suçlunun arkasından koşmaması için elleri kolları bağlanmış, canımızı emanet ettiğimiz polislere mi? Suçluları affetmekten başka bir işe yaramayan, masumları ise suçlu olacakları kadar mağdur bırakan yasaları koyanlara mı güvenelim? Hastaya yanlış iğne yapan, kolunu bacağını kestiren, böbreğini çalan, 2 günlük hastane yatağına milyarlarca lira fatura çıkaran doktorlara mı? Siyasetçilerin, bürokratların arkasından koşturup, tatlı diliyle iş bağlayan, yaptığı evin binanın malzemesinden çalan müteahhite mi güvensek? Sağlam yolları, kaldırımları yıkıp yerine aynısını yapan, kuşların böceklerin yaşam yeri ağaçların dallarını amacı belli olmayacak şekilde budayan ve "işte hizmet" diyen belediyelere mi güveneyim a dostlar? Magazinle doldurulmuş, insanları uyutmaktan başka bi amacı olmayan gazetelere televizyonlara mı güvensem? Üçüncü günden sonra "arka"daş bile olamayanlara mı? Bankalarının içini boşaltan, yükünü de millete taşıtan patronlara mı güvensek? Günü geçmiş yiyecekleri; tozlanmış, küflü duvarlarla kaplı, içinde böceklerin ve farelerin dolaştığı kir içindeki mutfaklarında pişiren lokantacıya, dönerciye mi güvensek? Güvenecek başka kim var a dostlar, sayamıyorum. Dünyanın en güzel coğrafyasında yaşayan, ama; eğitimden, sağlıktan, hukuktan, güvenlikten, bilinçten, spordan, sanattan, bilgiden yoksun bırakılmış bu toplumda... Kime güveneyim? Kime...

bence bu iktidar da muhalefet de başarısız. türkiye'yi yönetenlerin sayesinde dünyayı 50 yıl geriden takip ediyorduk. eskiden daha da kötüydü tabi durum. şimdiki iktidar ama bence eski iktidarlara göre daha başarılı, ama yetersiz. demokrasinin kuralıdır, halk eğer kendi kaderini belirliycek kişileri iktidara koyuyorsa, o zaman demektir ki toplumumuz bu halde yaşamaktan gayet memnun olmalı. eğer "seçicek başka adam mı var" bahanesine savunuluyorsa, o zaman kendileri ne güne dururlar. halk bunu kendisi istiyormuş.

güzelyaz, yazdıklarını okuyunca üzüldüm. bi kadın olarak haketmediğin şeyler başına gelmiş. eğer eşin bi kadın olarak sana bu kadar kötülük yapıyorsa, artık onu sevmenin bi anlamı yok bence. artık onu sevmekten vazgeçmelisin (zor olsa da). sana davanda başarılar.

ceketin kendi düğmelerine benzer oldukları ve göze hoş göründüğü için

Atatürkçülük büyük bir ideolojidir. temelleri sağlam ve mantıklıdır. hatta, türkiye'yi çağdaş seviyeye taşıyabilicek tek ideolojidir. ama Atatürkçülük gerektiği gibi mi öğretiliyor. ben her ne olursa olsun, hiçbir ideolojinin fanatizme çekilmesi taraftarı değilim. fanatizme çekilirse muhakkak muhalifleri çoğalacaktır. söylediklerimde ters algılanıcak bir şey yoktur. çünkü Atatürk, Türk milletinin ve devletinin sembolü olduğu kadar benim de sembolümdür.

matematik, sadece sayılardan ibaret deil. matematik hayatın heryerinde, her şeyde var. matematik doğrusaldır. yani bir başlangıç, gelişme ve sonuçtan meydana gelir. hayatta meydana gelen olaylar da matematiğin doğrusallık özelliğini barındırır. matematik tektir. matematik hep tekliğe gider, sonuç her zaman tektir. bi denklemde başka bi sonucun olması beklenemez. hayatta gelişen olaylar da hep bir sonuca varır. sonucu da matematikteki bilinmeyeleri bularak önceden görmek mümkündür.