Admin

Bugatti La Voiture Noire 12 Milyon Dolar La Voiture Noire (çeviri: The Black Car), bu yılki Cenevre Otomobil Fuarı'nda ziyaretçilere hayran kalan bir kerelik Bugatti. Bugatti’nin kurucusu Ettore Bugatti’nin oğlu Jean tarafından tasarlanan efsanevi 1936 Tip 57 SC Atlantic’ten esinlenilmiştir. Sadece dört kişi üretildi ve bunlardan biri II. Dünya Savaşı'ndan beri kayıp. (Bu bir ahır bulucağı olurdu.) Orijinaline saygı gösteren benzersiz dış elemanlarla, Chiron’un güç aktarma organlarını dolduruyor, arka tarafında altı egzoz borusu var. La Voiture Noire’ın isimsiz bir partiye 12.000.000 doların üzerinde satıldığı bildirildi ve bu, şimdiye kadar satılan en pahalı yeni araba olacaktı.

Bugatti Divo 5,8 Milyon Dolar Bugatti Divo’nun 40 bin adetlik planlı üretiminin tamamı ilk teklif gününde satıldı. Bugatti'nin ilk yarış arabası sürücüsü Albert Divo'nun ismi. Yukarıdaki modellerde olduğu gibi, Divo Chiron'u temel alır, ancak ağırlık bakımından daha hafiftir ve en iyi yol tutuş kabiliyeti için daha hafif bir süspansiyon ve geliştirilmiş aerodinamik ile birlikte gelir.

Bugatti Chiron Sport 110 Ans Bugatti 4 Milyon Dolar 2019'da piyasaya sürülmek üzere, Chiron Sport'un 110 Ans Bugatti çeşidi, markanın 110. yılını kutluyor. 20 ünite ile sınırlı üretim, tümü Çelik Mavisi ile boyanacak ve diğer özel dokunuşların yanı sıra dış ve kabinin içindeki Fransız bayrağının renklerine sahip olacak. Raporların fiyatı 4.000.000 doların üzerinde.

Bugatti Chiron Sport 3,4 Milyon Dolar 3.400.000 $ fiyatına sahip Chiron Sport, Chiron'u daha sağlam bir şasi, revize edilmiş süspansiyon ve arabadaki daha hafif bileşenlerin geniş kullanımıyla güçlendirdi; Modele özgü diğer dokunuşlar arasında arka tarafta dört borulu bir egzoz deflektörü bulunur.

Bugatti Chiron 2,9 Milyon Dolar Veyron’un halefi Bugatti Chiron şaşırtıcı bir şekilde 2,998,000 dolar kazanıyor ve bu vergi öncesi ve 7,700 dolarlık bir gaz kazanı vergisi. Özelleştirme için neredeyse sınırsız potansiyel bu etiket fiyatını stratosfere daha da uzaklaştırabilir. Chiron, markanın imza at nalı ızgarası ile örtülmüş ve yandan "C-bar" ları belirgin biçimde hareket ettiren, etkileyici bir şekilde üretilmiş, el yapımı bir köprü. Konforlu kabini, dış mekanın üst kısmındaki stilini taşıyor ve koltukları, gösterge panelini ve kapı panellerini kaplayan 16'ya kadar inekten oluşuyor. Çift panelli panoramik sunroof ile donatılabilir. Chiron ani bir 2,3 saniyede 60 mil hızla vurabilir ve 261 mil hıza ulaştı. 8.0 litrelik 16 silindirli bir motor (en az dört turboşarjlı), yedi vitesli bir çift kavramalı otomatik şanzıman ile dört tekerleğe görünüşte imkansız görünen 1.500 beygir gücü ve 1.180 kilometrelik bir tork sunar.

Bir Bugatti'nin Gerçek Maliyeti Ne Kadardır? Normalde, küçük bir trafik kazası mahalle gazetesinin sayfalarına taşınmazdı ancak komedyen Tracy Morgan’ın Bugatti Chiron'una bir Honda CRV çarptığında hemen baş sayfada yer aldı (Aynı zamanda Tracy arabayı daha yeni galeriden almıştı). Çünkü bir Bugatti dünyadaki en pahalı yolculuklardan biri. Zengin halkların standartlarına göre bile pahalıdır ve Ferraris ve Lamborghinis'in karşılaştırmalı olarak ucuz görünmesini sağlar. Sadece girişin sebebi ötesinde değil, yıllık bakım maliyetleri de oldukça yüksektir. Bir Bugatti'de yapılan bir yağ değişiminin 20.000 ila 25.000 $ arasında olduğu, bir lastik setinin 38.000 $ civarında bir maliyete mal olduğu söyleniyor. Ve bu konuda, birçok Bugatti sahibi aslında iki veya daha fazlasına sahip. Şimdi bu zengin. Otomotiv tarihinin en çok okunan isimlerinden biri olan Bugatti isim levhası, otomobil kullanım Altın Çağında dünyanın en büyük ve en şık spor otomobillerinden bazılarına yapıştırılmıştır. Asıl Fransız şirket, II. Dünya Savaşı'nın küllerinden asla yükselemedi, ancak isim daha sonra iki kez tekrar dirildi. Volkswagen, 1998 yılında Bugatti adı altında araç inşa etme haklarını satın aldı ve ilk üretim arabası olan Veyron 16.4'ü 2005 Tokyo Motor Show'da kullanmaya başladı. Musluğu üzerindeki 1,001 beygir gücü (746 kilovat) ile şimdiye kadar yapılmış en hızlı üretim araçlarından biriydi. Veyron, 450 model inşa edildikten ve her biri 1,3 milyon dolardan aşırı zengin kişilere satıldıktan sonra 2015 yılında emekli oldu. Şirket, ısmarlama versiyonların 3.3 milyon dolara kadar çıktığını söyledi. Görünüşe göre, Bugatti’nin şu anki dizisindeki modellerin emrettiği şeylerle kıyaslandığında, büyük bir değişim. Daha fazlasını öğrenmek için yukarıdaki galeriye tıklayın.

10-20 Yıl İçinde Geriye Fiziksel Bir Perakende Mağazası Kalacak mı? İnternet Etkisi! Bu hala 10 ila 20 yıl içinde olacak mı? Tamamen perakende mağazalarından tamamen uzaklaşıp tamamen çevrimiçi mi alışveriş yapacağız? Gelecekte fiziksel bir mağaza olacak mı, yoksa olmayacak mı? İşte iki senaryo: Senaryo Bir - Fiziksel Perakende Mağazaları Ortadan Kalkacak Teknoloji, perakendenin geleceğinde kuşkusuz önemli bir rol oynayacaktır. AI ve büyük veriler sayesinde, perakende satış çok daha büyüyebilir. Markalar tam ihtiyaçlarımızı, boyutlarımızı ve tercihlerimizi biliyor olabilir ve ihtiyaç duyduğumuz ürünleri otomatik olarak sağlayabilir. Bir kot pantolona veya yeni bir kanepeye ihtiyacımız olursa, algoritmalar tam olarak ihtiyacımız olanı bulabilir ve bize doğru ürünü sağlayabilir veya en azından birkaç seçeneğe daraltabilir. Fiziksel bir mağazada alışveriş yapmaya ihtiyaç duyulmayacak çünkü alışverişe çıkmadan önce tüm ihtiyaçlarımız öngörülecek. AR ve VR ayrıca evlerimizde ve bedenlerimizdeki eşyaları oturma odanızın rahatlığında görmeyi mümkün kılabilir. Bu demektir ki, en iyi ürün için giyim denemek ya da alışveriş yapmak için mağazaya gitmek yerine, ürünleri hemen hemen ön izleyebilir ve sonra evden satın alabiliriz. Bazı mağazalar, müşterilerin evlerinde nasıl görüneceğini göstermek için AR'yi kullanır veya müşteriyi neredeyse bir giyinme odasına taşımak için VR kulaklıklarını kullanır. Bu teknoloji büyümeye devam edecek ve neredeyse mutlu bir şekilde alışveriş yapmamızı sağlayabilir. Yeni teknoloji ve daha fazla e-ticaret seçenekleri de daha düşük fiyatlara açılan kapıları açıyor. Bir perakende satış mağazasına ve daha fazla çalışanı desteklemek zorunda kalmadan, birçok çevrimiçi mağaza orta adamı alabilir ve daha düşük fiyatlar sunabilir. Önümüzdeki 10 ila 20 yıl içinde, bu muhtemelen büyümeye devam edecek ve mağaza içi ve çevrimiçi fiyatlar arasında daha büyük bir boşluk yaratmaya devam edecektir. Daha ucuz ve daha uygun ürünler için alışveriş yapanların mağaza içi alışveriş deneyiminden tamamen uzaklaştığı noktaya gelebilir. İkinci Senaryo - Fiziksel Perakende Mağazaları Hayatta Kalacak Ancak, yeni teknolojilerde bile, perakende mağazalarının hayatta kalabilmesi çok olası. Ürün satın almadan önce fiziksel olarak öğelere dokunma ve bunları denemenin gerekliliği için söylenecek bir şey var. Ancak, büyük büyük kutu mağazalarının çevrimiçi olarak taşınması ve daha küçük niş mağazalarının fiziksel perakende alanına hakim olması çok olası. Hayatta kalan perakende mağazaları daha deneyimli bir yaklaşıma doğru ilerleyebilir. Sınırsız ürün koridoru yerine, bu mağazalar daha çok müşterilerin ürünleri dokunmasını ve hissetmesini ve daha sonra doğrudan depolarından evlerine teslim etmelerini sağlayan showroomlar gibidir. Bu mağazalar daha az envantere sahiptir ancak yine de müşterilerin ihtiyaçlarını karşılayabilir. Bu türden deneysel mağazaların açıldığını zaten görüyoruz. Vans, Ikea ve Apple gibi markalar yıllardır tecrübeli mağazalar inşa ediyorlar. Bu eğilim muhtemelen büyümeye devam edecek. Alışverişe almanın sosyal yönü de var. İnsanlar insan etkileşimini canlandırıyor ve dünya daha dijital hale geldikçe, bazen bu tepki mağazadaki bir satış ortağıyla konuşmaktan geliyor. Alışveriş sosyal bir tecrübedir ve hiçbir şey arkadaşlarla bir mağazada dolaşıp dolaşamaz. Hiçbir zaman teknoloji, insan dokunuşunun ve etkileşiminin yerini alamaz. Bir algoritma mükemmel elbiseyi seçebilir, ancak alışveriş yaptığı özel etkinlikle ilgili heyecanını paylaşan bir müşteriyi dinleyemez. Perakende mağazaları, diğer birçok sektörde bulunan döngüsel eğilimi de takip edebilir. Tuğla ve harç mağazaları şu anda düşüş göstermektedir. Bu devam ederse ve daha fazla vitrin boşsa, ticari emlak için felaket olabilir. Mağazalar çevrimiçi hareket ettikçe, e-ticaret dünyası giderek daha rekabetçi hale gelebilir ve bu da daha fazla mağazayı ucuz emlaktan yararlanmak için fiziksel alana geri götürür. Döngünün ortaya çıkması 10 ila 20 yıl sürebilir, ancak kesin bir olasılık. Belki de en muhtemel senaryo, bu iki fikrin bir karışımıdır - fiziksel perakende ve e-ticaret alanları arasında daha fazla entegrasyon. Teknoloji yeni bir rol oynayacak ve müşterilerin bir ürünü satın almadan önce görmelerini ve denemelerini sağlayacak. Temel ihtiyaçlar abonelik ve otomatik yeniden doldurma ile karşılanabilir ve eğlence amaçlı alışverişin geri kalanı güncellenmiş bir perakende mağazasında yapılabilir. Müşteri deneyimi kesinlikle perakendenin belirsiz geleceğinde değişecektir. Showroomlarda alışveriş yapsak ya da evden eşya seçersek, deneyim her zaman bir fark yaratacaktır.

VosVos Son Kaplumbağa Otomobil Üretimini Yapıyor Meksika'nın Puebla kentindeki Volkswagen Beetle fabrikasında üretim hattına bitişik bir konferans salonuna adım atıyorum. İçerideki hava, havalandırma menfezine perişanlığını sızdıran yakındaki bir banyo gibi görünen aroma ile doludur. "Nasıl çalışacaksınız" başlıklı sunum slaytı, odanın diğer ucundaki projeksiyon ekranındaki günün programını detaylandırıyor. Açıkçası, artık Amerika'da değilim. Bir avuç ABD ve Kanadalı medya meslektaşıyla birlikte bir masanın etrafına taşınıyorum. Sadece 15 dakika süren bir çalışma özetine ve güvenlik brifingine sahip olduktan sonra, bir ev yapımı Volkswagen Beetles grubu oluşturmaya yardımcı olmak için üretim alanına yöneliyoruz. Birkaç hafta içinde, VW'nin Böceği takılacak. Bu fabrika katındaki hızlı izleme, sadece iki ay önce Güney Carolina'da Volvo S60production çizgisi deneyimimin tam aksine duruyor. Volvo ile, hatta tek bir görevi nasıl yapacağımı öğrenmek için yarım günlük bir eğitimden geçtim. Bugün Beetle ile ön tampon ve radyatör kapaklarını takıp, sağ arka tekerleği takıp arka süspansiyona cıvata takıp ön amblemini yerleştireceğim. Elbette, böceğin daha fazla üretim sürecine katılma fırsatını umursamıyorum. Tarihin en tanınmış ve etkili makinelerinden biri hakkında konuşuyoruz. Beetle'nin 1938'deki kuruluşundan bu yana, 23 milyondan fazla böcek, dünyadaki VW fabrikalarından Almanya'dan Nijerya'ya, Endonezya'dan İrlanda'ya ve şu anda Meksika'dan sızdı. "Halk Arabası" nın son örneklerinden bazılarını inşa etme şansı elde etmek, torunlarımın muhtemelen söyleyeceğim hikayelerden biri. Sümüklü böcek İlk görevim, ön tampon kapağını, Çinli bir müşteriye yönlendirilen, Stonewashed Blue Beetle'a kurmak. Tampon montajı birden fazla arabada bir çatlak verilmiş olsaydı basit bir işlem olurdu. Bu kartlarda yok, bu yüzden Brooklyn Köprüsü'nün korkuluklarında dolaşan bir çocuk gibi görevlerimi yapıyorum. Neyse ki, etrafımda duran profesyonellerin gözetim güvenlik ağı var. Her gün hatta çalışan bu erkekler ve kadınlar için, uygun bileşen montajı bir kas hafızası meselesidir. Birkaç elektrik konnektörünü bir araya getirin, gövde panellerine çarparak tam olarak yerine oturmasını sağlayın (tıpkı Beetle ile "punch bug" gibi oynuyorsunuz) ve altı vida daha sonra küçük Beetle'nin sevimli yüzü tamamlandı. Ancak bu, bu istasyondaki işimin sonu değil. Radyatörün önündeki kaputun altına oturan siyah bir plastik panel takmam gerekiyor, bu sadece bileşeni sıraya koymak ve içine çarpmaktan ibaret bir mesele. Söylemesi kolay, yakında anladım. İnfantil çarpışmam boşuna kanıtlıyor, bu yüzden bir işçi, parçayı yeniden hizalayarak ve sonra en son nefesiniz kadar zahmetsizce yerine yerleştirerek bana yardımcı oluyor. Tamamlandıktan sonra, araba çizgiden aşağı doğru devam eder, bir daha asla görmemem için. Son üç montaj görevi diğer böceklerle daha yumuşak olduğunu kanıtladı. Üç yaşındaki kızaklığım, sağ arka tekerleği monte etmeyi bozacak kadar rahatsız edici değil. Ayrıca, her iki tarafa da dört cıvata torku konan ve bilgisayarın yeşil OK'ları aydınlatarak benim değerimi doğrulamasını sağlayan arka süspansiyonu monte etmiyor. Öndeki VW amblemini yüklemek aslında otomatik bir işlem, ancak yine de bir böcek burnuna bir tane koyacağım çünkü neden iyi bir fotoğrafın boşa harcanmasına izin verelim? Rakamlarla Şaşırtıcı bir şekilde robotlar, Beetle'ın montajının sadece% 48'ini gerçekleştiriyor. Diğer% 52 el iledir. ABD'deki VW'nin en popüler aracı haline gelmiş olan Bugünün Böceği, montaj hattını Amerika'nın en çok satan satıcısı olan Volkswagen: Tiguan kompakt çapraz SUV ile paylaşıyor. Bu popülerlik uçurum, gözlerimi üretim hattından aşağıya doğru çekerken belirgindir. Her 10 araçtan yaklaşık biri bir Beetle ve yerde zıplayan anlar var ama Tiguans dışında soketlerimi taşan hiçbir şey yok. 24 saatlik üretim günü içinde üç vardiya boyunca (pazartesiden cumaya ve bazen cumartesi günü iki vardiya halinde), 937 yeni araç, 170 ila 180'i böcek olan hattan çıktı. Buna ek olarak, her birim test sürüşü yapılır. Eğlenceli gerçek: Tesisin insan kaynakları departmanı tarafından dağıtılan anketlere göre, test sürücüleri fabrikanın en mutlu çalışanları. Hadi mutlu ol Üretim hattında oynamaya başladıktan sonra VW, bazı Böcekleri fabrika dışına sürerek test etmeme izin veriyor. (1998-2011) Yeni Beetle'nin direksiyonunun ne kadar ağır olduğuna ve karşılaştırmalı bir erteleme festivali olan mevcut (2012-2019) Beetle'den daha sportif hissetmesine şaşırdım. Hava soğutmalı orijinal böceklerin sonuncusu olan 2003 Beetle Ultima Edicion'u (Final Edition) kullanmaya çok heyecanlıyım. Ultima Edicion, daha önce yaşamış olduğum klasik Beetle'lerden çok daha sessiz. Modern oturma, onu kategorik olarak da rahatlatıyor, ancak oradan modernliği uçuruma doğru eğiliyor. Ultima Edicion'un hidrolik direksiyonu yok, ancak sorun değil, çünkü burnunun üstünde hafif bir ağırlık var. Bununla birlikte, otomobilin debriyajı, fren ve gaz pedalları ters yönde evrimi tasvir eder. Debriyaj, herhangi bir ekonomik otomobilin 2019'daki üçüncü pedalında olduğu kadar hafif. Fren pedalı debriyajın çağdaş kolaylığını koruyor, ancak ovma hızı dehşet vermiyor: Eski Beetles'in aksine, zamanda zorlukla durmadan önce yarıya kadar durmanız gerekmez. Yine de, pedalın modülasyonu hassaslığın uzak kuzenidir. Zamanda geriye doğru ilerledikçe, gaz, bir şekilde II. Dünya Savaşı'nın dışına çıktı, bir şekilde 1950'lerden, 60'lardan ve 70'lerden sürdüğüm Böceklerden daha ağır ve sakar. Ultima Edicion beklediğimden daha düşünceliydi, ancak üretimi ortalama insan ömründen daha uzun süren bir otomotiv ikonunun içten bir hatırlatması. Bu gerçekten elveda mı? Böceğin ölümü, dünyanın sersemlemekten ve pratiğe doğru nasıl ilerlediğinin kesinleşmiş bir sonucudur. Orijinal Beetle, 1960'lı yıllarda, pragmatik ama yaratıcı Amerikan tüketicisi için bir sürü kutuyu kontrol etti. Bugün, geçiş SUV'ları, en iyisi idealizm tarafından kilitlenen alıcılarla konuşuyor. Mevcut Beetle, bugünün tüketicisinin talep ettiği kargo alanı, iç hacmi ve sürüş yüksekliğinden yoksun. Sonuç olarak, Beetle şimdi sürdürülemez derecede durgun satış yapan bir yaşam tarzı oyunudur. VW, GoodCarBadCar'a göre geçen yıl ABD'de yaklaşık 14.000 Böcek teslim etti. Euronews’e göre, 1968’de 423.000’in ABD satışından bu çok uzak. Ve böylece Amerika ve dünyanın geri kalanı Beetle Mania'nın ötesine geçti, bu yüzden de Bug'ın Puebla'daki fabrikası olmalı. Böceğin sonlandırılması, VW'nin popüler Tiguan'ının daha fazlasını inşa etmek için alan açacaktır. Volkswagen’in şu anda Beetle’i Temmuz ortasındaki üretim bittikten sonra yeniden diriltme planları olmasa da, önümüzdeki on yıl içinde Bug’ın geri döneceği konusunda para yatırmaya hazırım. VW'nin yeni, inanılmaz derecede esnek olan elektrikli MEB platformu, ID Buzz Cargo ve ID Buggy kadar çeşitli araçlara sahip. Görünüşe göre, VW'nin bu esnek mimariden bir elektrik böceği üretmesi için bir iş durumundan ya da bir ton kalkınma parasından yararlanamayacağız. Sonuç olarak, son Böceklerden bazılarının montajı, son bir "elveda" ın aksine, "Sonra görüşürüz" gibi görünüyor. En azından umduğum gibi. Bu aslen Roadshow'da yayınlandı.

Amerikalı 'çılgın' girişimcinin 180 yaşına kadar yaşama deneyi Sağlıklı beslenme kitapları yazarı Amerikalı girişimci Dave Asprey, 180 yaşına kadar yaşama hedefiyle vücudu üzerinde sıra dışı deneyler yapıyor. Asprey altı ayda bir kök hücre elde edebilmek için vücudundan kemik iliği aldırıp sonra bunları tekrar kendine enjekte ediyor. Tereyağlı kahve üreticisi Bulletproof 360'ın kurucusu, sağlıklı beslenme kitapları yazarı Amerikalı girişimci Dave Asprey, 180 yaşına kadar yaşama hedefiyle vücudu üzerinde sıra dışı deneyler yapıyor. Kendisini "dünyanın ilk profesyonel biyo-hacker'ı" olarak tanımlayan 45 yaşındaki Asprey, altı ayda bir kök hücre elde edebilmek için vücudundan kemik iliği aldırıp sonra bunları tekrar kendine enjekte ediyor. BBC'nin sorularını yanıtlayan Asprey, "Bilimkurgudan bahsetmiyoruz. Birilerinin bunu yapması gerekiyor ve bu yolda ölmeye hazırım" dedi. Biyo-hacker, sağlıklı olmak için bilim ve teknolojinin yardımıyla biyolojisine müdahale eden ve bu amaçla birçok insanın çılgınlık olarak gördüğü şeyler yapan insanlar için kullanılan bir tabir. Kriyoterapi, kızılötesi ışın banyosu ve beyin elektrotları Ölümsüzlük peşindeki Asprey, kriyoterapi yapıyor, "kızılötesi ışın banyosuna" giriyor ve başına elektrotlar bağlıyor. Kriyoterapide likit hidrojenle soğutulan odada 2 ila 4 dakika arasında eksi 100 dereceyi aşan soğukta kalınıyor. Asprey, vücut ve beyin fonksiyonlarını geliştirmeyi amaçlayan bu tür yöntemler için şimdiye kadar bir milyon dolardan fazla para harcamış. Dave Asprey servetini yedi yıl önce satışa çıkardığı tereyağlı kahve markasına borçlu. ABD ve bazı ülkelerde satılan bu kahvede tereyağının yanı sıra saflaştırılmış hindistancevizi yağı da var. Asprey bu kahvenin fiziksel ve zihinsel sağlığı güçlendirdiğini öne sürüyor. Şimdiye kadar 160 milyon fincan satıldığı belirtilen kahveyi aralarında Amerikalı talk-show'cu Jimmy Fallon ve oyuncu Shaline Woodley'nin de bulunduğu bazı ünlüler de tüketiyor. Kahvenin başarısından sonra 68 milyon dolarlık yatırım alan Bulletfproof 360, beslenme kitaplarından protein atıştırmalıklarına kadar pek çok şey satan bir gıda ve yaşam tarzı markasına dönüşmüş durumda. Tıp eğitimi yok Asprey, tıp ya da beslenme eğitimi görmediği için sektör içinde birçok kişi tarafından eleştiriliyor. Bu kişiler, tereyağlı kahvenin sağlıklı olmadığını da söylüyor. Dave Asprey, Bulletproof kahve için 2004'te Tibet'e yaptığı bir geziden ilham almış. 1973'te New Mexico'da doğan ve Silikon Vadisi'nde başarılı bir IT yöneticisi olan Asprey yıllar içinde kilo almış ve bir araya 136 kiloya çıkmış. Sonra da sağlığı kötüleşmiş. Meditasyon öğrenmek için Tibet'e giden Asprey'e Himalayalar'daki bir yürüyüş sırasında Tibet sığırı tereyağı içeren bir kahve ikram edilmiş. Asprey, "Kahveyi içtikten sonra, o yükseklikte kötü hissetmem gerekirken aksine beynimin güçlendiğini hissettim" diyor. Asprey, California'ya dönüşünde uzun denemelerden sonra kahvenin kendi versiyonunu geliştirmiş. '4 bin yıllık çılgınlığın bir parçası olmaktan gocunmam' Asprey, kahvaltı yerine bu kahveyi içmeye başladıktan sonra hayatının değiştiğini ve 45 kilo verdiğini, 2009'da bu deneyimini bloglarında paylaştığını ve üç yıl sonra da kahvesini internet üzerinden satmaya başladığını söylüyor. İngiltere Diyetisyenler Birliği'nden Aisling Pigott, Bulletproof kahve için "Tavsiye edeceğim bir şey değil. Başka hiçbir besin değeri içermeyen bir yolla fazladan kalori ve yağ alıyorsunuz. Kahveye tereyağı katmanın hiçbir yararı yok. Normal bir kahvaltıdan alacağınız protein, vitamin ve minerallerden mahrum kalıyorsunuz" diyor. Asprey, bu tür eleştirilerin kendisini kaygılandırmadığını çünkü birçok uzmanın yüksek yağ ve düşük şeker içeren bir beslenme tarzının sağlık için iyi olduğunu söylediğini aktarıyor. Asprey şöyle devam ediyor: "Dizlerimde iltihaplı romatizma vardı. Kronik halsizliğim ve bilişsel fonksiyon bozukluğum vardı. İnme ve kalp krizi geçirme riskim vardı. Prediyabetiktim ve hep kötü hissediyordum. Şimdi bunların hepsini çözdüm. Modern diyetlerin aksine benim içeceğim eski bir Tibet geleneğine dayanıyor. Bu nedenle 4 bin yıllık bir çılgınlığın parçası olmaktan gocunmuyorum."