Admin

Dünyanın Yörüngesindeki Hurdalık Uzay Ekonomisini Tehdit Ediyor Roket ve uydu çöpleri özel uzay ticaretini tehlikeye atıyor. Kozmik enkaz izleme endüstrisine girin. Dünya'nın bu güzel NASA resimlerinde asla göremezsiniz, ancak soluk mavi noktasını çevreleyen alan kozmik bir hurdalıktır. Enkaz doludur, gülünç hızlarda hareket eder ve yörüngede iş yapan uydu operatörleri için bolca sorun çıkarır. Bu kirlilik, Elon Musk'ın SpaceX Corp. ve Jeff Bezos'un Blue Origin LLC'sinin büyük hedeflerinden, turizmden görüntülemeye ve ilaç sektörüne kadar bir dizi alan etkinliği için umut verici gelecekler gören diğer oyunculara kadar alanın daha fazla ticarileştirilmesi için varoluşsal bir risk oluşturmaktadır. Araştırma. Düşük dünya yörüngesinde, uzay enkazı saniyede 5 mil hıza (kabaca 18.000 mil / saat) yaklaşan hızlarda hareket eder, bu da en küçük parçalara bile çok büyük yıkıcı enerji verir. Düşük toprak yörüngesindeki 1 santimetre genişliğinde bir alüminyum küre, 60 mil / saat hızla hareket eden bir güvenliğin kinetik eşdeğerini paketler. Eğer uydunuza çarparsa, bu bütün gün mahvedebilir. Belirli alanlarda çok fazla birikinti toplayın ve düşük dünya yörüngesi ticari şirketler için giderek daha zor ve daha pahalı bir ortam haline gelir. Bugün, uydu operatörleri NASA'nın Uluslararası Uzay İstasyonunda yapması gerektiği gibi nesne saldırılarını önlemek için kuşlarını periyodik olarak manevra ediyorlar. Ancak anahtar, yolunuza çıkan şeyin ne olduğunu bilmektir. Aerospace Corp.'da uzay enkazını izleme konusunda uzmanlaşmış bir araştırmacı olan Bill Ailor, “İşlerin nerede olduğunu bilmek sorunun ilk kısmıdır” dedi. "Uzun vadede uydu operatörlerinin gereksiz yere hareket etmemesi için daha iyi [takip] verileri almamız gerekiyor." Bu amaçla, bazı girişimciler, onlarca yıl süren insansız ve insanlı uzay uçuşunun dezavantajı olan, orada olan her şeyi daha iyi kataloglamaya yardımcı olan kâr potansiyelini görüyorlar. Lansmandan operasyonlara ve bertarafa kadar uydu operatörleri yörünge yollarının izlenmesine ve nesnelerin bir çarpışma rotasına girme potansiyeline ihtiyaç duyuyor. Bu tür bir iş, Menlo Park, Kaliforniya'dan LeoLabs Inc.'dir. 2016 yılında SRI International'ın araştırma merkezinden çıkan şirket, ertesi yıl Airbus Ventures, San Jose, Kaliforniya merkezli bir grup yatırımcıdan 4 milyon dolar topladı. iki yıl önce Airbus Group SE tarafından kurulan risk sermayesi fonu. LeoLab’ın radar teknolojisi, tüm bu yüksek hızlı sorun parçalarına göz atmak için kullanılacak ve araştırmadan SRI'daki dünyanın iyonosferine dönüştü. Yine 2017'de LeoLabs, Teksas'ın Midland kentinde Alaska'nın merkezinde bir radar izleme tesisi açtığını söyledi. Sonuçta, şirket bu tür yarım düzine siteye sahip olmayı hedefliyor. LeoLabs, iki radar merkezinin ABD Savunma Bakanlığı'nın izlediği alçak dünya yörüngesindeki 13.000 büyük nesnenin yüzde 95'ini izleyebileceğini söyledi. Şirket, radar ağı genişledikçe yaklaşık 250.000 nesneyi izlemeyi planlıyor. LeoLabs CEO'su Dan Ceperley bir röportajda, “Düşük dünya yörüngesindeki ticari alan o kadar hızlı büyüyor ki, ayak uydurmak için gerçekten hızlı bir şekilde koşmalıyız” dedi. Oraya Gitmek Zorlaşıyor Alçak dünya yörüngesindeki dağınıklık son on yılda hızla büyüdü. Ocak 2007'de Çin hükümeti bir füze testinde yaşlı bir hava uydusunu yok etti ve 2.500 parça yeni enkaz olduğu tahmin edildi. Bunu Şubat 2009'da Sibirya'nın 490 mil yukarısında 1.200 kiloluk bir Iridium Communications Inc. uydusuna sahip, 1.900 kiloluk Rus Kozmos uydusunun çarpışması ve daha da yörüngesel atık üretmesi izledi. “Bu olayların her ikisi de Dünya'ya yakın uzay ortamındaki enkaz miktarını büyük ölçüde artırdı, böylece yörüngesel enkazın yarattığı tehdidi 15 yıldan fazla bir süre önce 'anlamlı olma eşiğinde' olarak tanımlananlara doğru daha da ileriye taşıyor” Ulusal Araştırma Konseyi 2011 raporunda yazdı. Bir başka potansiyel tehdit, Avrupa Uzay Ajansı'nın Nisan 2012'de yanıt vermeyi bırakan sekiz tonluk, 30 metrelik bir devi olan Envisat yeryüzü gözlem uydusundan kaynaklanıyor. Envisat, kaynak olabileceği bir yerde 480 mil yükseklikte yörüngede dönüyor önemli miktarda enkaz çarpması gerekir. Mevcut durumunda, uydu bozulmadan ve atmosfere düşmeden önce yaklaşık 150 yıl yörüngede dönecektir. Bununla birlikte, izlenecek çok miktarda önemsiz olsa da, ABD, komşularıyla uçarak ve nerede olduğu hakkında bilgi paylaşmak konusunda cömert davrandı. Tarihsel olarak ABD Savunma Bakanlığı, hem askeri hem de sivil uydular ve NASA misyonlarını tehdit edebilecek nesneleri izlemek için teknoloji dağıtımında en yetkili izleyici olmuştur. ABD ordusu artık radar aracılığıyla yaklaşık 20.000 yörünge nesnesini takip ediyor ve uydu operatörlerinin ve diğerlerinin danışabileceği bir kamu veri tabanı tutuyor. Hava Kuvvetleri aynı zamanda operatörleri potansiyel çarpışmalara karşı uyarır ve 200.000 kadar nesneyi takip edebilen 1 milyar dolarlık yeni nesil “Uzay Çiti” radar sistemi kurmak için Lockheed Martin Corp. ile sözleşme imzaladı. Yeni çit “alçak yer yörüngesinde yerfıstığı M&M kadar küçük nesneleri takip edebilecek” dedi. Projenin gelecek yıl geç saatlerde faaliyete geçmesi bekleniyor. LeoLabs CEO'su Ceperley, veri paylaşımı konusundaki kamuoyunun büyük bir kısmının ticari enkaz monitörleri için işe yaramayacağını söylüyor. Bunun nedeni, birçok operatörün daha zengin otomatikleştirilmiş veriler, daha fazla enkaz ayrıntısı ve çözünürlüğünün yanı sıra daha iyi trafik yönetimine olanak tanıyacak yörünge tahminleri için daha uzun teslim süreleri için istekli olmasıdır. Hizmet paketinin bir parçası olarak LeoLabs, verileri müşterinin özel ihtiyaçlarına göre özelleştirebilir. Düşük dünya yörüngesinin önümüzdeki yıllarda daha da fazla iş girişimi görmesi muhtemeldir. Bu ayın başlarında, Hint Uzay Araştırmaları Örgütü, yedi ulus için tek bir rokette 104 uydu başlattı, bunların çoğu San Francisco merkezli bir görüntüleme firması için küçük "CubeSats". Bu daha küçük uydular, geleneksel tasarımlardan çok daha küçük ve daha ucuzdur ve binlerce kişinin zamanla konuşlandırılması muhtemeldir. Ayrıca, Airbus ve Richard Branson’un Virgin Galactic de dahil olmak üzere bir dizi şirket, büyük, maliyetli roketler alanının ötesine geçen mini uyduları başlatmanın yeni yollarını da araştırıyor. Bu tür çalışmalardaki ilerlemeler, düşük dünya yörünge operatörleri için daha fazla nesnenin izlenmesine yol açacaktır. Basamaklı Çarpışmalar Uzay-önemsiz genişlemesi ayrıca, uçan önemsizliğin yeniden çarpıştığı ve tekrar tekrar önemsiz bir şekilde çarpıştığı ve sonunda düşük dünya yörüngesini ticari olarak şüpheli hale getiren yeni önemsizliğin çarpıştığı ve yeni önemsiz hale geldiği Kessler Sendromu adı verilen “çarpışma basamaklı” etkisinin durumu ve hızı hakkında sorular ortaya çıkarır. Etki, senaryoyu 1978 tarihli bir makalede tanımlayan emekli bir NASA astrofizikçisi Donald Kessler'den geliyor. Enkaz araştırmacıları arasında bunun başlamış olup olmadığı konusunda bir tartışma var, dedi Ailor. Bu kabus durumu, Hollywood Bulvarı ve George Clooney tarafından 2013'te Uzay Mekiği'nin Rusya'nın bir uyduyu patlatmasından sonra enkaz tarafından yok edilmesini tasvir eden Gravity filminde yanlış Hollywood tarzında da olsa dramatik bir şekilde gösterildi. 2007 röportajında, Kessler bile birçok insanın tahminlerinin en kötü sonuçlarını abarttığını söyledi. “Henüz orada değiliz ve durumun kontrolden çıktığı konusunda bu uyarıyı gündeme getirmek istemiyorum, çünkü öyle değil,” dedi Ceperley, Kessler senaryosunu “ufukta bir adam gibi. ” Sonuçta, hükümetlerin muhtemelen düşük dünya yörüngesinde çalışan oyuncular için “en iyi uygulamaları” daha yakından düzenlemeleri gerekecek, aracın imha edilmesini zorunlu kılan kurallar ve daha büyük nesnelerin nasıl kaldırılacağına dair araştırmalar için yeni fonlar dedi. "Bu biraz Vahşi Batı gibi," dedi Ceperley. "Gittikçe daha fazla uydunun uzaya gitmesiyle [enkaz] bir sorun haline gelebileceğine dair artan bir anlayış var.” Ayrıca, bir uydunun ömrünün sonunda güvenli bir şekilde imha edilmesine yönelik birkaç teknik veya kaput veya kullanılmış bir roket kullanmaktadır. Araştırmacılar, dev kafes ipliklerini ve uzay çöpünü “batıracak” ve atmosfere itecek 50 gramlık kağıt ince bir uzay aracı da dahil olmak üzere çeşitli yaklaşımları modellemeye başladılar, böylece yanabilirler. Ailor, “Bir şeyi yörüngeye sokmak çok kolay ve onu dışarı çıkarmak dickens” diyor. Zorluklara rağmen, ticari alan işinin sağlığı kısmen, son sınırın gökyüzüne 1.200 mil ulaşan gerginliğinin düzenliliği ile belirlenecektir. Ne kadar fazla alan önemsiz olursa, uyduların daha sık taşınması gerekecek ve uzay mermilerinin sık sık karşılaştığı lekelere karşı daha iyi korumalı olmaları gerekecek. Her ikisi de işletme giderlerini artırır. "Bu bir tür insani yol," dedi Ailor. “Okyanuslara, çevreye ya da herhangi bir şeye bakıyorsunuz ve bunun sonsuz bir kaynak olduğunu düşünüyorsunuz - değil.” Kaynak: Bloomberg

Deniz Ürünleri Sorumluluk Duyarak Nasıl Yenir: Şef Eric Ripert'in Önerileri Araştırmanızı yapın ve yemek pişirme becerilerinizi geliştirin. 1994'ten beri Eric Ripert, Fransız geleneğine dayanan New York'ta öncelikle deniz ürünleri odaklı bir restoran olan Le Bernardin'in şefi ve ortak sahibidir. Balık tutkusu gençken Fransa'da büyürken başladı. O zamanlar Ripert, zamanını ülkenin Akdeniz ve Atlantik tarafları arasında böldü, ahtapot ve loup de mer (çizgili basın daha rafine bir kuzeni) için hazineleri avlayarak ve ailesiyle birlikte göl alabalığı ve kurbağaları topladı. Bugün, restoran menüsü büyük ölçüde, bir seferde 40 türe kadar olan deniz yaratıklarına adanmıştır. “Günlerimi restoran için en iyi olanı düşünerek birçok balık çeşidiyle geçiriyorum. Bu, sadece lezzetleri ve bileşimlerine göre değerlendirmekten daha fazlası anlamına gelir. Bize nasıl sunulduklarını çevreleyen etik ve politikaları da içeriyor. ” Sorumlu kaynak balıklarına ek olarak Ripert, tazelik arayışının ve uygun tekniğin kullanılmasının ev mutfağındaki balıklarla başarıyı garanti etmeye yardımcı olacağını vurgulamaktadır. İşte deniz ürünleri yemeklerini ilginç, lezzetli ve sürdürülebilir tutmayı tavsiye etmenin birkaç yolu. Araştırmanıza Adanmış Olun Ripert, “Organik ürünler ve insanca yetiştirilen kara hayvanları tedarik etmek nispeten kolay olsa da, sürdürülebilir balıkları tanımlamak daha zor olabilir. Bazı türler bazı bölgelerde tehlike altında olabilir, ancak diğerlerinde sağlıklı popülasyonlara sahip olabilir ve mevsimler değiştikçe satın almanız gereken türlerin listeleri de değişir. Her şeyi takip etmek için gereken çalışmalara rağmen, Ripert, yaptığımız balıkların tehlikede olmadığından, doğal olarak beslendiğinden ve insanca tedavi edildiğinden emin olmak için araştırmanızı yapmaya değer olduğunu söylüyor. Ripert, “Monterey Bay Aquarium'un Deniz Ürünleri İzleme programı, Ulusal Kaynaklar Savunma Konseyi, Oceana, Cleanfish ve Cousteau Vakfı - deniz yaşamının sürdürülebilirliği hakkında bilgi veren birkaç kuruluş var” diyor Ripert, “ama her zaman biriyle aynı fikirde değiller bir diğeri. Bu yüzden nerede geçitler ve ortak endişeler olduğunu görmek için araştırmamda Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresini de kontrol ediyorum. ” Geleneksel Balıkçıları Destekleyin Gündüz botlarından gelen balıklar ile denizde günlerce süren teknelerden gelen balıklar arasında büyük fark vardır. Bugün, birçok kapıdan kapıya stil şirketi ve sorumlu balık pazarları ve açık artırmaları bu tür deniz ürünlerini daha kolay erişilebilir ve ayırt edilmesini kolaylaştırıyor. “Balık tutmanın zanaatkâr yoluna dikkat etmiyor ve desteklemiyorsak,” diyor Ripert, “kaybolacak ve bir grup fabrika teknesi ile sonuçlanacağız ve okyanuslarda sürdürülebilirlik ile geri dönüş. ” Bu şekilde balık tutmanın desteklenmesinin, bunun için doğru, bazen daha yüksek bedeli ödemeye istekli olmak anlamına geldiğini unutmayın. Kaliteli Deniz Ürünleri Bulun Evde balık pişirmenin ilk hedefi mümkün olan en taze ürünü bulmaktır. Ripert, “Deniz ürünleri ile ilgili zorluk, birçok ev aşçısının evde kokmuş bir balık, boğazda bir kemik veya tavada ayrılan balık gibi kötü bir deneyim yaşamasıdır” diyor. En kaliteli, taze balıkları aramak, daha iyi bir deneyim sağlamanın ilk adımıdır. Ripert, “Alışveriş yaparken, balığın balık gibi değil, okyanusta taze bir esinti gibi koktuğunu kontrol ettiğinizden emin olun. Her zaman kendin kokla ve bunu yapmaktan utanma. Yemek Pişirme Becerilerinizi Geliştirin Ripert, "Evde biri için önerebileceğim en kolay teknik, temel olarak balıkları kızartmak veya balıkları tamamen ya da fileto olarak pişirmektir." Diyor. Yeni başlayanlar için, balıklara kaliteli zeytinyağı veya eritilmiş tereyağı sürülmesini veya püskürtülmesini, daha sonra fırına aktarılmadan önce tuz ve karabiberle tatlandırılmasını önerir. "Genellikle restoranda balıkların etine yerleştirdiğimiz metal şişleri kullanarak doneşliği test ederiz. Çok hafif bir direnç hissetmeli ve şişi 10 saniye bekletmelisiniz. Bıyık alanınıza veya bileğinizin içinde sıcak hissetmeli "diyor. Basit tekniklerle bazı başarılarınız olduğunda, balıkları haşlamaya veya cildi gevrekleştirmek için sote etmeye başlayabilirsiniz. Kaynak: Pocket Worthy

Obama: Trump'ın Covid-19 pandemisini yönetme şeklini 'kaotik bir felaket' olarak isimlendirdi.

1918 Grip Salgını Milyonları Öldürdü. Öyleyse Hafızamız Neden Bu Kadar Zayıf? Geçtiğimiz yıl, “unutulmuş” 1918–19 grip salgını hakkında bir yıldönümü yazısı yazdım. ölümcül grip türü 50 milyon ila 100 milyon arasında insanın ölümüne neden oldu. Bu yıl, SARS-CoV-2 tüm dünyayı korkunç ve iç karartıcı bir alternatif gerçeğe zorladığı için, bu tarihsel fenomeni anlamakta zorlanıyor. Böyle akıllara durgunluk veren, toplumu canlandıran bir deneyim nasıl gözden kaçabilir? 2019 yılı sonunda tesadüfen zamanlanmış Viral Modernizm: Grip Salgını ve Savaşlar Arası Edebiyat kitabı biraz açıklayan edebiyat bilim adamı Elizabeth Outka'ya girin. Kitap, çalışmalarında pandemik kafa kafaya hitap eden küçük yazar grubuna bakıyor, aynı zamanda bazı büyüklerin - T.S. Eliot, Virginia Woolf, William Butler Yeats — gripten çok açık olmayan şekillerde derinden etkilendi. Edebi analiz ile grip tarihi ve grip mağdurları tarafından yazılanları birleştiren Outka, salgın hastalığın “unutulmadığını” - yeraltına gittiğini açıkça ortaya koyuyor. Son zamanlarda virüslerin anlatı imkansızlığı, grip mağdurlarının ruh sağlığı mücadeleleri ve Outka'nın “bulaşıcı suçluluk” olarak adlandırdığı bir şeyin yaygın varlığı hakkında konuştuk. Sohbetimiz düzenlenmiş ve açık olması için yoğunlaştırılmıştır. Rebecca Onion: 1918-1919 salgınının bir etkisi olmadığı fikri var - bu kadar çok insanı öldüren bu büyük şey bir şekilde kültürel bir şey değildi. Kitabınız farklı bir yaklaşım sergiliyor. Bazen William Maxwell veya Katherine Anne Porter gibi yazarlar söz konusu olduğunda pandeminin açık etkisinden bahsediyorsunuz ve bazen biraz daha belirsiz veya yeraltı olan bir şeyi tanımlıyorsunuz - pandeminin ünlü eser üzerindeki gölgeli etkisi modernist yazarlar. Gripin hafızasına bu şekilde yaklaşma fikrini nasıl buldunuz? Elizabeth Outka: Gerçekten gerek yok. Hastalıklar zihinlerimiz tarafından savaş gibi bir şeyden farklı kaydedilir. Doğası gereği, hastalıklar son derece bireyseldir. Bir pandemi durumunda bile, virüsle kendi iç savaşınızı sürdürüyorsunuz ve bu size özel. Bir pandemi durumunda olan birçok insan aynı savaşta savaşıyor olabilir, ancak garip bir şekilde hem bireysel hem de yaygın. Bir pandeminin muazzam etkisi, tarihin kaydedilmesini beklediğimiz şekillerde kaydedilen etki değildir. Ekonomik kaybı kaydedebilirsiniz; bedenleri sayabilirsin - ama bu da zor olabilir. Virüs bilimini inceleyebilirsiniz, ancak kaybın görünür hale getirilmesinde bir zorluk var. Tabii ki, savaşlarda ölen insanlara anıtsal yapmamızın sebeplerinden biri de bu - oldukça somut olmayan bir şeyi alıp insanların görebileceği bir şeye dönüştürmek. Yapılması zor olabilecek hastalıklarla düşünüyorum. Hastalıklar genellikle bedenleri tanımlaması zor şekillerde etkiler. Virüsler görünmezdir, bulaşma genellikle genel olarak izlenebilir, ancak spesifik olarak izlenemez. Bence bunların hepsi bunu besleyen şeyler. Bir salgını anmak zor, çünkü hastalık insanları çaresiz hissettiriyor ve bundan anlam çıkarmak için yapabileceğimiz çok az şey var. Savaşla, savaşa katılmıyorsanız bile, en azından ölümün buna değip değmeyeceğini tartışabilirsiniz. Bu fedakarlık bir askerin ailesini güvende tuttu mu? Bulaşıcı bir hastalıkta, ölürseniz, ailenizin ölme olasılığı daha yüksektir. Bu tür bir kayıp etrafında inşa edilecek hiçbir kurban yapısı yoktur. Bu sadece bir trajedi. Uzmanlığım edebiyattır ve edebiyat, temsil edilmesi zor olan bu hastalık unsurlarını yakalamada özellikle iyidir. Vücudumuzun dünya hakkındaki algısı, bedenin sağlığına ve bu bedenin deneyimlerine bağlıdır. Beden ve zihin arasında gerçekleşen bu tür görünmez, garip bir konuşma var. Edebiyat bunu yakalayabilir. Edebiyat ayrıca tüm bu çok küçük hareketlerde sevilen birinin kaybının yolunu yakalayabilir… dişlerinizi fırçalarken etrafta kimse yoktur - bu küçük, korkunç, ama büyük ölçüde görünmez kayıplar, bireysel. Grip salgını ve I. Dünya Savaşı'nın örtüşen doğası hakkında soru sormak istiyorum. Bence bu, grip salgınının neden “unutulduğu” sorusunun ortak cevaplarından biri: “Savaştaydık.” Ancak kitabınız insanların bu iki trajediyi iç içe geçmiş felaketler olarak yaşadıklarını gösteriyor. Tek bir anlayışı vardı, çok kötü bir şeylerin çok uzakta gerçekleştiğini ve savaşa yoğun bir şekilde odaklanılması, insanların korkunç bir şeyin olduğu gerçeğini işleme koymalarını zorlaştırdı. Bence insanlar gibi korkunç şeylerin tek başına gerçekleşmeyeceğine dair gerçek bir sürpriz duygusu olabilir. Keşke bazı yasalar olsaydı: “Bir yılda veya yüzyılda sadece bir büyük trajediye sahip olabilirsiniz!” Ama tabii ki böyle değil. Bu güvensizlik, bunalma ve adaletsizlik duygusu var. “Burada yeterince uğraşmıyor muyuz?” Savaş çok köklü bir hikayeydi. İnsanlar karakterleri, arsaları biliyorlardı. İnsanların evde ve ön cephelerde, her yerde ortaya çıkan bu korkunç toplu ölüm olayı olduğu fikrine alışması biraz zaman aldı. Kitapta tanıdık modernist sanatçılar ve yazarlar, T.S. gibi büyük isimler var. Eliot, Virginia Woolf ve W.B. Grip ile ilgili deneyimleri, daha sonra yaptıkları sanatın temelini oluşturan “tartışıyorsunuz” yeats. Bunun bu insanlar için nasıl çalıştığı hakkında biraz konuşabilir misiniz? Bu insanlar grip ve pandemi ile farklı şekillerde yakın bağlara sahiptiler. Hemen sonrasında ortaya çıkan çalışmalara yakından baktım ve duyusal ve duygusal atmosferinde ve ikliminde grip etkisinin olduğunu görmeye başladım. Gerçekten önemli, büyük bir edebiyat çalışması her zaman birçok şey hakkında olacaktır. “Çorak Toprak,” Bayan Dalloway, “İkinci Geliş”… Gizlice sadece “salgın hakkında” olduklarını iddia etmiyorum. Tüm harika işler gibi, o anın zeitgeistini kanalize ettiklerini söylüyorum. Pandemi unsurları - bedenin acil deneyimi; bundan sonra, vücudun nasıl tükendiğini - işler bununla konuşur. Yani, örneğin, Yeats şiiri “İkinci Geliyor” [bu başlayan şudur: “Genişleyen dönüşü çevirme ve döndürme / Şahin şahinleri duyamıyor”]. Bu kanonik bir şiir. 1919'da yazdı ve oldukça haklı olarak, dünya savaşının korkunç sonuçlarını ve o sırada devam eden tüm devrimleri, İrlanda'daki politik şiddeti, Kara- and-Tans… tüm bu şiddet. Ancak şiir yazmasından önceki haftalarda, hamile olan karısı George virüsü yakaladı ve ölüme çok yakındı. 1918–19 pandemisinin en yüksek ölüm oranları hamile kadınlar arasındaydı - bazı bölgelerde bu kadınlar için yüzde 70'e varan bir ölüm oranıydı. Gerçekten korkunç. Bunun gerçekleşmesini izliyordu ve karısı iyileşirken, oturur ve “İkinci Geliş” yazar. Pandemiğin merceğinden okuduğunuzda, bu diğer şiir ortaya çıkmaya başlar. Böyle bir şiirin bu salgını yaşayan insanlarla yankılanabileceğini görebilirsiniz. Bu atmosfer — işler dağılıyor; merkez tutamaz - “sadece anarşi, dünya üzerinde kaybedilmiş” bir atmosfer. Bu ilk stanzadaki tehdit tamamen pasif sesdedir, değil mi? “Kan karartmalı gelgit kaybedildi”; “Masumiyet töreni boğuldu.” * Bu amorf tehdit sonunda bu belirsiz tür canavarlarla birleşiyor. Bu bir pandemi için müthiş bir açıklama. Sonra bu kanın en sık görülen etkilerinden biri burun, ağız ve kulaklardan kanarken “kan karartma gelgiti” gibi spesifik görüntüler. Sadece kan akıyor. Ve sonra insanların yataklarında boğulma şekli, ciğerlerinden sıvı dolması… ve böyle boğulma sürecinde olan karısı ve doğmamış bebeği olduğunda “masumiyet boğulma töreni” hakkında bir çizgisi var. . Şimdi, Yeats şiiri yazarken aklının en üstünde bu var mıydı? Bilmiyoruz, ama kesinlikle bu dehşeti ve deliryumu yakalar. Sonra gençlerde birkaç kez grip geçiren Virginia Woolf ve 1918-1919 da dahil 20'li yıllarda — belki de bilmediğimiz halde pandemiye neden olan gerginlik vardı. Bayan Dalloway'ın (1925) yanında yazdığınız 1926 makalesi “Hasta Olmak”, hasta olmanın edebiyat için harika bir konu olacağını düşündüğünüz gibi büyük gözlemlere sahipti. neredeyse tarif edilemez. Evet - ve bilimi yapmadan bilemeyiz, ancak 1919'da yakalanan grip Woolf kalbine zarar vermiş gibi görünüyordu, bu yüzden eşleşirdi, çünkü bu o türün ortak yan etkilerinden biriydi. Kitabınızı okumadan önce düşünmedim, ama Bayan Dalloway, hayatta kalan bir hastadaki grip virüsünün etkilerini iyi bir şekilde araştırıyor. Bu, tarihin temsil etmesi için gerçekten zor bir şeydir - grip gribiyle karşılaşmak, insanları yıllarca fiziksel ve duygusal olarak mahvedebilir, ancak bu enkaz sosyal olarak ölçülmesi gerçekten zor bir şeydir. Bayan Dalloway'da Woolf, yıllar sonra Londra'da yürürken gripin Clarissa Dalloway'ı hala etkilediği tüm ince yolları gösteriyor. Onu romancının gözüyle görülebilen, ancak diğer insanlar tarafından görülmesi gerekmeyen şekillerde etkiler. Diğer insanlar onun durumunu görüyor, ama bence Woolf'un bu kadar iyi yakaladığı şey, sonrasındaki parçanın bir parçası olan tecrit duygusu. Hastalık sırasında geçirmiş olabileceğiniz tecritten korkuyorsunuz, aynı zamanda bu deneyim sizi “bir daha asla eskisi gibi” yapmıyor. Birçok kurtulan grip, bunu bir kişinin hayatında önce ve sonra yarattı. Perspektifiniz ve vücudunuz yakalanması zor yollarda değişti, ancak Virginia Woolf olursanız belki de o kadar zor değil! Grip deneyimine atfedilebilecek intiharların sayısı hakkında bazı istatistikler dahil edersiniz, ancak nörolojik ve zihinsel sağlık etkisini - böyle bir şeyden geçmenin travmatik etkisini saymak çok zordur. İnsanlar, grip mağdurlarının o zamanlar “melankolik” e eğilimli olduklarını kesinlikle fark ettiler, ancak kaç tanesini veya nasıl atfedileceğini nasıl bilebiliriz? COVID-19'un kötü bir maçında hayatta kalmanın olası zihinsel sağlık etkilerini duyduğumuzda bunu çok düşünüyorum. Evet, neye neyin sebep olduğunu bilmek gerçekten zor. Bir bakıma, pandemiden bir yıl sonra depresyona girmek oldukça uygun, değil mi? Her düzeyde maliyet göz önüne alındığında, insanların depresyona girmesi ve hatta intihar etmesi tamamen anlaşılabilir bir durumdu. Grip anneyi öldürdüğünde bir aileye ne olduğuna dair açık, gerçekçi, tamamen yürek parçalayan bir tasvir olan William Maxwell Yuttukları Gibi Kırlangıçlar (1937), “bulaşıcı suçluluk” olarak adlandırdığınız pandemik deneyimin başka bir yönünü ortaya çıkarmaktadır. ” Bu kitapta, hayatta kalan her aile üyesi annenin ölümü için kendisini bir şekilde suçluyor. Bu benim için, durumumuz ve onların hakkında çok sevecen bir şey - sevilen birini bilmeden öldürebileceğiniz fikri. Evet, iki seviyesi var. Birincisi, belki de sevilen birine ölümcül bir hastalık verdiğiniz bu tür akıldan çıkmayan duygular. Sonra, asla emin olamayacağınız gerçeği var. Bir virüsü görünür kılan bu harika küçük animasyon filmlerin farkındayım - elden omzuna ve omuzdan süvetere, sürahiden kaşığa kadar geçen küçük yeşil bulutu görebilirsiniz. Ve diyorsunuz ki, "Tamam, bu böyle oldu." Ama gerçek hayatta, bilmiyorsun. Bu yeteneğin olmaması, bu tür bir suçlulukla yüzleşmenin oldukça zor olduğu anlamına gelir. Bir savaşta birini öldürdüğünüzü hayal edin, bunu yapmak istediniz… yüzleşmek için bu korkunç bir şey, ama bu, emin olamayacağınız… nerede olmasını istemediğiniz ve asla tam olarak bilemeyeceksiniz eğer öyleyse ya da yapmadıysa… bu başa çıkmayı ya da hitap etmeyi çok zorlaştırır. Hepimiz şu anda beklenti içinde hissediyoruz: Ya büyük annemi görmeye gitsem ve ona bu virüsü anlamsız verirsem? Tamamen ihtiyacım olmayan, ama sahip olmak istediğim bir şeyi almak için markete gidersem ve bunu birine verirsem ne olur? Modernistler ünlü bir kaygı ve suçluluk duygusu ile perili. Maxwell kitabı iyi bir örnektir, ancak Katherine Anne Porter’ın Pale Horse, Pale Rider'da hayallerinde perili. Erkek arkadaşı onu influenza yoluyla hemşireler ve ölür ve rüyalarında, oklarla tekrar tekrar saldırıya uğradığını görür… Bu rüya, suçluluğun birisinin zihninde nasıl olabileceğine, açık, açık bir şekilde değil, korku, ama rüyalarda ve kabuslarda havalanan bir şey. Bu hikayenin sonuna kadar süren sessizlik duygusu, bu suçluluk duygusunu ve onu koyacak hiçbir yerin olmadığını fark eder. Kaynak: Slate

Sasaki ekmek yapımlarını yapmaya devam etmeyi planlıyor. "Ekmek bir sabah geleneği," dedi Sasaki.

"Piştiğinde çok güzel kokuyor, hemen yiyorum," dedi Sasaki yarattıklarımdan. “Ve başlamak için bir kahvaltı olarak yaptığım için, karıştırılacak bir şey yok” dedi.

Sasaki kahvaltı yaptıktan sonra tüm kahvaltıları yer. Sanat eseri olmasına rağmen, yenmek için tasarlandığını biliyor, bu yüzden işini ortadan kaldırmak konusunda kötü hissetmiyor.

Sasaki için, yemeğin sanat yaptıktan sonra yemek isteyeceğiniz bir şey gibi görünmesi önemlidir. Sasaki yapay renkler kullanmadığını söyledi. "Gerçekten iyi tadı olması ve onu gören insanların lezzetli olduğunu hissetmeleri önemlidir."

Sasaki kreasyonlarını yenilebilir malzemeler kullanarak sade ekmek üzerinde yapar. Daha sonra yiyecekleri pişirir, hem pişmiş hem de pişmemiş gibi görünmesini sağlar.

Kahvaltı yapmanın en zor kısmı yapay görünmeden detay eklemektir. Sasaki, "Ayrıntıları detaylandırma konusunda iyiyim, ama çok fazla yaparsam, yemek kadar güzel değil." Dedi. "Eğer aşırıya kaçarsanız, hijyenik görünmeyecek ve yemeğin rengi ve dokusu kaybolacaktır."

Sanat, Sasaki'nin bir fikir düşünmesi için geçen süre de dahil olmak üzere üç ila dört saat sürebilir. Japon kültürü ve diğer sanatçıların çalışmaları gibi tasarımları için ilgi alanlarından çekiyor. Tasarımlar güzel çiçeklerden portrelere kadar değişir.

Sasaki kreasyonlarını yapmak için sadece yiyecek, dikiş iğnesi ve tereyağı bıçağı kullanıyor. “Tüm malzemeleri en yakın süpermarkette satın alabilirim,” dedi Sasaki Insider'a. "Satın almak için fazla ileri gitmiyorum" diye ekledi, çünkü olabildiğince evde kalmaya çalışıyor.

Sasaki, "Ama bu durumda günün ritmine değer vermeyi öğrendim." Dedi. "Sabah erkenden kalkıp kahvaltıma sadık kaldım," diye ekledi. "Aklım bunu yapmak için zaman ayırmanın getirdiği zenginlikle hizalandı."

Sasiki tost dışında çarpıcı sanat eserleri yapıyor. Fikir, evde olduğu için geldiğini ve ne yediğine dair daha kasıtlı hale geldiğini söyledi. Sasaki, "Kilitlemeden önce, yoğun rutinim arasında kolayca yemek atlamıştım." Dedi. "Yemek zamanımı optimize ettiğim, rasyonelleştirdiğim ve en aza indirdiğimi varsayarak günlük olarak yoğun bir hayat yaşıyordum."

Manami Sasaki bir Japon sanatçı ve tasarımcı. Insider, 27 yaşındaki Sasaki, "İşim için para almaya başladığımda lisedeydim." Dedi. "Şu anda bir tasarım şirketinde çalışıyorum ve Tokyo'da sanatçı olarak sergiliyorum." Sasaki tipik olarak kavramsal sanat yapar, ancak evinde olduğundan beri yenilebilir çalışmaya döndü.

Bir kadın tost ekmeği üzerine çok güzel sanat eserleri yapıyor - Bir Japon sanatçı olan Manami Sasaki, evde daha fazla zaman geçirdiği için şerefsiz sanat yapıyor. - Sasaki'nin kreasyonları için ihtiyacı olan tek şey yemek, dikiş iğnesi ve tereyağı bıçağıdır. - Sasaki'nin çalışmaları çiçekler, ağaçlar ve hatta portreler içeriyor ve hepsi yenilebilir. - Insaki, Insider'a yaptığı açıklamada, "Gerçekten iyi tadı olması ve onu gören insanların lezzetli olduğunu hissetmeleri önemlidir."

Koronavirüsün 'Çin'de bir laboratuvarda üretildiği' iddiaları: Kim, ne dedi? Yeni tip koronavirüsün (SARS-COV-2) ilk nerede ortaya çıktığı ve nasıl yayıldığı tartışması, salgın sürecinde ABD ve Çin'i karşı karşıya getirdi. Ancak Dünya Sağlık Örgütü'nden (WHO) yapılan son açıklamada, koronavirüs salgınının insana bulaştığı yerin tam olarak tespit edilmesinin bir sene sürebileceği belirtildi.

Zion Ulusal Parkı, Utah Zion National Park çok sevildi, yetkililer aşırı kalabalıklığı önlemek için giriş ücretlerini artırmayı tartıştılar. İtirazı anlıyoruz: Büyük kumtaşı kayalıkları ve biyolojik çeşitliliği ile, bu parkta huşu içinde durmak için bir ya da iki turistle dirsekleri çarpma riskiyle karşı karşıya kalırız.

White Sands Ulusal Parkı, New Mexico New Mexico'daki White Sands Ulusal Parkı, Aralık 2019'da sadece resmi olarak tanınan 62 parkın en yenisidir. Yayılan alan dünyanın en büyük alçı kumul alanıdır (alçı, ışığı yansıtan, kumullara göz kamaştırıcı bir görünüm veren yaygın bir kaya malzemesidir) 10.000 yıl kadar önce kuruldu.

Yosemite Ulusal Parkı, Kaliforniya Ülkenin en popüler milli parklarından biri olan Yosemite, dağ çayırları, dünyanın en yüksek beş şelalesi, dev sekoya bahçeleri ve muhteşem, yarım mil derinliğindeki Yosemite Vadisi'ni içeriyor. Ve bütün bu güzellik bir gecede gerçekleşmedi - milyonlarca yıl boyunca buzul erozyonu bugün gördüğünüz muhteşem parkı doğurdu.

Skagit Vadisi, Washington Laleleri düşünüyorsun, Hollanda'yı düşünüyorsun değil mi? Ancak bu güzel bahar çiçekleri eve daha yakın bulunabilir: Washington'daki Skagit Vadisi, Amsterdam'dan yarım saat uzaklıkta, Lisse's Keukenhof (dünyanın en büyük ampul bahçesi) gibi yayılan lale tarlalarına sahiptir. Washington'da her Nisan ayında rehberli bisiklet turları ve fotoğraf yarışmaları sunan bir festival de düzenlenmektedir.

Shoshone Şelalesi, Idaho “Batı'nın Niagara Şelalesi” olarak adlandırılan Idaho’nun teraslı Shoshone Şelalesi, Yılan Nehri boyunca 212 metre düştü. Ziyaret etmeyi planlıyorsanız, su seviyelerinin tipik olarak en yüksek olduğu ilkbahar veya yaz için hedef alın.

Shenandoah Ulusal Parkı, Virginia 500 milden fazla yürüyüş parkuruyla Shenandoah Milli Parkı, Blue Ridge Dağları'ndaki D.C.'den sadece bir saat on beş dakika uzaklıkta büyük bir geri çekilme. Yürüyüşün yanı sıra, parkta hemen hemen her şeyi yapabilirsiniz; balık tutma, ata binme, kamp yapma ve kuş gözlemciliği akılda kalıcıdır.

Sequoia Ulusal Parkı, Kaliforniya Bu orta Kaliforniya parkı, ağaç dünyasının yumuşak devleri olan yaklaşık 8.000 devasa sekoya ağacına ev sahipliği yapıyor. İç Savaş generali olarak adlandırılan bir ağaç olan "General Sherman", bu değerli dönümün kahramanıdır: 275 feet boyunda ve 25 feet genişliğinde, onu gezegendeki bilinen en büyük tek kök ağaç haline getiriyor.