Gönderen: Radya
28.606 görüntü
Şubat' 20 de annemi kaybedeli tam bir yıl oldu.O gün teyzelerim, kuzenlerim babamın evinde toplandık dua okuyoruz.Hepimizin elinde dua kitapları.Benim elimde de annemin 40 yıllık dua kitabı var.Herkes hararetli okurken tam bir sayfayı çeviriyorum ve karşıma o çok bildik dua çıkıyor.Bir yanım kan ağlarken bir yandan da gülme tutuyor beni.Çünkü dua benim meşhur çevirgel duası.
20-21 yaşlarında filanım.Erkek arkadaşımla bir ayrılıp, bir barışıyoruz.Daha bu yıl öğrendim, yükselenim akrepmiş benim.Terkedilince hem çok üzülüyor, hem de çok pis hırs yapıyorum.Dünya'yı herkese dar edesim geliyor, hatta Dünya dursun filan istiyorum.Anneciğimin kucağına kapanıp kapanıp ağlıyorum.Tabi dayanamıyor ana yüreği.
Biz başlıyoruz çevirgel okumaya..Bir zaman geçiyor, giden dönmeyecek derken, bir de bakıyorum telefon çalıyor..Ben uçuyorum ama annem memnuniyetsiz söyleniyor:
-"Ah ahh yine arı kovanına çomak soktu bu oğlan"
-"Hayır" diyorum bi de koruyorum utanmadan..
"Çevirgel okuduk geldi, biz çağırdık onu"..
-"Ah" diyor annem; "bir kızın olsun, böyle senin gibi ağlasın karşında, gör bak neler okunuyor neler yapılıyor evlat uğruna!"
Şimdi kızım üzüldüğünde anlıyorum annemi.İnsan evladının mutluluğunu mutluluğu biliyor, acısını kendi acısı.Üzüldüğünde istediği şey, Güneş olsa uzanıp gökyüzünden koparmak ve avucunun içine koymak istiyorsun..
Hep benimlesin canım Annecim, kalbimdesin..
-
1
7 Yorum
Önerilen Yorumlar