Bilim İnsanları Antarktika'nın Altında Gizli Büyük Bir Nehir Keşfettiler

[™ Admin]

Bilim İnsanları Antarktika'nın Altında Gizli Büyük Bir Nehir Keşfettiler

Dünya ısınırken Antarktika'daki buz kaybını tahmin etmek söz konusu olduğunda bilim adamlarının her türlü değişkeni hesaba katması gerekiyor.

Şimdi araştırmacıların buzun altında yaklaşık 460 kilometre (286 mil) derinde akan devasa bir nehri hesaba katması gerekiyor; Birleşik Krallık'ta Londra'nın içinden geçen Thames nehrinden daha uzun bir mesafe.

Uzmanlar, yeni keşfedilen su yolunun ve yan dallarının, üzerindeki buzul buzun akma ve erime şeklini önemli ölçüde etkileme potansiyeline sahip olduğunu söylüyor.

Keşfin arkasındaki araştırmacılar, buzun içinden bakabilen havadan radar araştırmaları ve su akışı modellemesinin bir kombinasyonunu kullandılar. İncelenmekte olan geniş alan, Weddell Denizi'ne akan su ile Antarktika'daki hem doğu hem de batı buz tabakalarından gelen buzları içermektedir.

Birleşik Krallık'taki Imperial College London'dan buzulbilimci Martin Siegert, "Bu çalışmanın dayandığı bölge, deniz seviyesini küresel olarak 4,3 metre [14 fit] yükseltmeye yetecek kadar buz barındırıyor" diyor.

"Bu buzun ne kadarının ve ne kadar çabuk eridiği, buzun tabanının ne kadar kaygan olduğuna bağlı. Yeni keşfedilen nehir sistemi bu süreci güçlü bir şekilde etkileyebilir."

Bilim adamları uzun zamandır suyun buz tabakalarının altında aktığını biliyorlar. Bu iki şekilde gerçekleşir: jeotermal ısı ve sürtünme buzulun altındaki buz tabakalarını eritebilirken, moulin adı verilen derin yarıklar yüzeydeki erimiş suyu tabanına yönlendirebilir. İkincisi, buz kalınlığında daha fazla mevsimsel değişimin olduğu Kuzey Kutbu ve Grönland'da çok daha fazla olma eğilimindedir.

Yeni çalışmanın gösterdiği şey, Antarktika'da, buz tabakalarının tabanında nehirlerin oluşmasına yetecek kadar erime oluyor. Bu yüksek basınçlı tatlı su kanalları, buzulun denizle buluştuğu noktada tabanı daha az kararlı hale geldikçe buz eritme sürecini hızlandırabilir.

Kuzey ve Güney Kutuplarında ne kadar buzun eridiğini ölçmekte giderek daha iyi hale gelirken, bu erimeyi sağlayan süreçler karmaşıktır. Burada yapılana benzer keşifler, altta yatan süreçleri daha iyi anlamamızı sağlıyor, bu da gelecekteki buz kaybının daha doğru modellerinin üretilebileceği anlamına geliyor.

İngiltere'deki Newcastle Üniversitesi'nden buzulbilimci Neil Ross, "Önceki araştırmalar, erimenin nasıl bir şey olduğunu belirlemek için buz tabakalarının kenarları ile okyanus suyu arasındaki etkileşime baktı" diyor.

"Ancak, bu süreçlerden bazılarını sürdüren yüzlerce kilometre iç kesimlere ulaşan bir nehrin keşfi, tüm sistemi göz önünde bulundurmadan buz erimesini tam olarak anlayamadığımızı gösteriyor: buz tabakası, okyanus ve tatlı su."

Araştırmacılar, Antarktika'daki erime oranları artmaya devam ederse ve yazlar yüzey erimesi ve moulinler oluşturacak kadar sıcaksa, bunun zaten var olan gizli nehirler üzerinde önemli bir etkisi olabilir - potansiyel olarak buradaki buz tabakasını olduğu gibi daha mevsimsel hale getirebilir. Grönland ile durum.

Tüm bu faktörler, ek erimenin kendisinin daha da hızlı buz kaybı oranları yarattığı geri bildirim döngülerine yol açabilir. Bunun olmasının bir yolu, buzun kuru arazide daha hızlı hareket etmesine, daha fazla sürtünmeye ve hatta daha fazla erimeye neden olan derin su akışlarıdır.

Şimdi ekip, kıtanın diğer bölgelerinde konuşlandırılan teknikleri, bilim adamlarının bilmediği başka neler olduğunu görmek için kullanmak istiyor; buzun altında akan ana nehirlerin yaklaşık 100 kilometre (62 mil) her iki tarafında olası zincirleme etkiler var.

Siegert, "Birkaç on yıl önce Antarktika buzunun altındaki gölleri ilk keşfettiğimizde, bunların birbirlerinden izole olduklarını düşündük" diyor.

"Şimdi, aşağıda binlerce metre buz olmasaydı olabilecekleri gibi, geniş nehir ağlarıyla birbirine bağlı bütün sistemlerin olduğunu anlamaya başlıyoruz."

Kaynak: ScienceAlert