Antik Romalıların Her Şeye Koydukları Soyu Tükenmiş Ot - Bitki

[™ Admin]

Antik Romalıların Her Şeye Koydukları Soyu Tükenmiş Ot - Bitki 

Otlar ve baharatlar inanılmaz. Tarih boyunca kutsal kabul edilmiş, dini törenlerde ve tıbbi çalışmalarda kullanılmış; her derde deva ve zehir olarak. Örneğin, hindistan cevizi mideyi desteklemek ve gıdaları tatlandırmak için yüzyıllardır kullanılmaktadır (Ulusal Tıp Kütüphanesi aracılığıyla). Scientific American'a göre kekik ve tarçın gibi en sevdiğimiz bitki ve baharatlardan bazıları, konsantre dozlarda tüketildiğinde toksik olan ancak daha küçük dozlarda faydalı olduklarından şüphelenilen kimyasal bileşiklere sahiptir.

Roma İmparatorluğu özellikle şifalı otları ilaç ve gıda arttırıcı olarak kullanmakla ünlüydü (Romano Britanya aracılığıyla). Sarımsak her türlü hastalık için sevilen bir tedaviydi, ancak hiçbir bitki Silphium kadar değerli değildi. Akdeniz kıyılarına özgü ve sade görünümüyle Silphium, çok yönlü doğasını bilen her kültür tarafından kutlandı. Peki bu bitki hakkında bu kadar harika olan neydi? Ve neden bugün bunu duymuyoruz?

Gıda ve Tıpta Silphium

 

Silphium, Eski Mısır ve Roma'da her şey için kullanılan bir bitkiydi... ta ki öyle olmayana kadar. BBC, saplarının pişirildiğini, köklerinin çiğ olarak yendiğini, çalının üzerindeki küçük sarı çiçeklerin sıkılarak parfüm haline getirildiğini ve özsuyunun kurutulup her türlü yemeğin üzerine rendelendiğini iddia ediyor. Silphium, her derde deva bir bitki olarak tedavi edildi ve şimdiye kadar yaygın olarak kullanılan ilk etkili doğum kontrolü olduğundan şüpheleniliyor. Bir zamanlar hem Yunan hem de Roma imparatorluklarının bir parçası olan antik Cyrene kentinin, bitkinin görüntüsünü sikkelerine (Kraliyet Botanik Bahçeleri aracılığıyla) bastırdığı o kadar saygı duyuldu ki.

Bugün kayıtlara geçen en eski yemek kitaplarından biri, eski insanların Silphium rezenesinin özünü soslarda nasıl kullandığını ve zaten zengin bir Roma mutfağına (Britannica) maydanoz benzeri bir tat getirdiğini anlatan Romalı tüccar Marcus Gavius Apicius tarafından yazılmıştır. Bitki çok yönlüydü, kızarmış flamingo gibi ayrıntılı yemeklerde kullanılıyordu, aynı zamanda basit bir sirke ve Silphium sosu gerektiren bir Yunan lahana tarifi gibi günlük yiyeceklerde de kullanılıyordu. ingiliz müzesi.

Silphium'un Düşüşü

The Guardian'a göre, Roma öğrencisi ve ansiklopedik "Doğal Tarih" kitabının yazarı olan Yaşlı Pliny, bitkiyi biliyordu ve yılan ısırıklarından hemoroidlere kadar her şey için bir tedavi olduğunu iddia etti.

Bu kadar meşhur ve faydalı bir bitkinin neslinin tükenmesine o zamanın insanları nasıl izin verebilir? İnsanlar bir şeyi sevdiğinde, onu sömürmeye eğilimlidirler. NPR, bu konuyu gıda neslinin tükenmesi uzmanı ve "Lost Feast" kitabının yazarı Lenore Newman ile yaptığı bir röportajda araştırıyor. Newman kitabında Silphium'un ölesiye sevdiğimiz yiyeceklerden biri olduğunu iddia ediyor ve "Nasıl yediğimiz konusunda biraz daha düşünceli olmamız gerekiyor" diyor. Çünkü daha dikkatli olmazsak, en sevdiğimiz yiyeceklerden bazıları doğrama tahtasında olabilir.

Ancak New Hampshire Üniversitesi'nden Paul Pollaro ve Paul Robertson, aşırı hasata ek olarak, Silphium bitkisinin yok olmasına iklim değişikliğinin de yardımcı olduğuna inanıyor (The Guardian aracılığıyla). Araştırmaları, Roma'nın agresif kentsel büyümesinin ve ormansızlaşmanın Silphium'un doğal ortamına geri dönülemez bir şekilde zarar verdiğini ve insanlar pervasızca otları toplamasalar bile, iklim değişikliğinin onları zaten yok edeceğini gösteriyor.

Kaynak: Tasting Table