Φ AsiMeLek Gönderi tarihi: 4 Kasım , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Kasım , 2006 Bir gün içimden gittin, anladım. Nereye gittiğin değildi önemli olan... Kiminle gittiğin, hangi havayı soluduğun, hangi şehrin, hangi sokağında yürüdüğün önemli değildi. Sen içimden gitmiştin... İçimde ne varsa bana ait, seninle gitmişti. Renklerim, ruhumdaki yaz, güneşim gitmişti. “Bana kalan, Beni kalansız bölen bu şehir. Ah! bu şehir, yalan şehir” demek isterdim; ama yalan olan sendin. Benim yarattığım, inanmak için yıllarımı harcadığım kocaman bir yalandın sen. Gerçek olduğunu gördüm. Sen gittin... Aslında içimden giden sevgili değildi. Ben sadece, yalanıma inanmıştım. O, gerçekti... Aşk bitmişti. Düşünüyorum da acaba aşk, ruhumuzun derinliklerinde yaratılan koca bir yalan mı? Şiirde, müzikte ya da sözde, nerede aşk varsa orada bir de yalan yok mu? Aşk ve yalan, güzel ile çirkin, iyi ile kötü gibi birbirini besleyen, değiştiren ve dönüştüren; biri olmadan diğeri varolamayan ya da anlamsız kalan evrimin temel dinamiklerinden ikisi olabilir mi? Ya da aşk, yalana sesdeş mi? “Seni seviyorum” derken, aslında içimizde yarattığımız en güzel yalana övgüler mi düzüyor, kendimize olan hayranlığımızı mı dile getiriyoruz? “Bir gün içimden gittin, anladım.” Aşk, uydurduğumuz en güzel yalan! Ve aşk, yalan varsa aşktı. İnsanın doğasında var. Doğrular ne kadar da az cezbeder bizi. Yasaklı ya da yanlış ne varsa, yaptıklarımız hanesine yazmak isteriz. Durduralamaz bir dürtüdür bu. Yalanı bazen istem dışı kullanırız. Söyleyen biz değilizdir ama, söyleten ta kendimizdir. İçimizdeki yasaklı kimliktir O: Mülkiyet duygusu ve egosu olağanüstü gelişmiş; ihtiraslı, doyumsuz ve aşka her zaman hazır. Pembedir, mavidir ve daha çok kırmızı. Cıvıl cıvıldır, yerinde duramaz. Yaz gibidir: Islak ve sıcak. Zaafları vardır, yasak ve güzel olan herşeye. O cennetteki en güzel meyveyi tadan, ilk ihaneti gerçekleştirendir. Kısacası O, yaşayan tarafımızdır. En güzel anılarımız, en heyecanlı anlarımızdır... Bir gün içimden gittin, anladım. Nereye ve neden gittiğin değildi önemli olan... Kiminle gittiğin, hangi havayı soluduğun, hangi şehrin, hangi sokağında yürüdüğün önemli değildi. Sen içimden gitmiştin... İçimde ne varsa bana ait, seninle gitmişti. Renklerim, ruhumdaki yaz, güneşim gitmişti. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cesur civciv Gönderi tarihi: 11 Kasım , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 11 Kasım , 2006 bende gittim bi yerlere şimdi.... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ hayat_iksiri Gönderi tarihi: 12 Kasım , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 12 Kasım , 2006 gidebilmek çok önmlidir aslında basit gibi görünsede değildir Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 12 Kasım , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 12 Kasım , 2006 Renklerim, ruhumdaki yaz, güneşim gitmişti. işte kış geliyor...ve esiyor giden...titriyorum bende... keşke eserken nefret kokmasaydı... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ GeMiLeRi YaKTıM Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 bende gittim bi yerlere şimdi.... GİTTİĞİN YERDE YANLIZ DEĞİLSİN Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ politika Gönderi tarihi: 12 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 12 Nisan , 2007 Gittinse artik bittin,senin nerede oldugunuda bilmek istemiyorum.Sakin dönme artik,kal gittigin yerde,tercih ettiklerinle. Ben yalniz icmeyide ögrendim! Sarkilarda artik aramiyorum seni,sensizde teselli bulabiliyorum. Kadehdeki dudak izinide sildim Senide silecegimmerak etme, sanmaki yalvaracagim dön bana diye.. Hem dönsende ne yazar? Ben biraktigin yerde olmayacagim ki! Gözlerin yok artik gözlerimde cekip cikardim gözlerini gözlerimden, Kalbimdende söküp atacagim. Git sakin dönme Kal tercih ettiklerinle. Birak beni kadehimle Rakimla ve, Tuzlu leblebimle basbasa.. politika Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ frozen Gönderi tarihi: 13 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 13 Nisan , 2007 Gittinse artik bittin,senin nerede oldugunuda bilmek istemiyorum.Sakin dönme artik,kal gittigin yerde,tercih ettiklerinle. Ben yalniz icmeyide ögrendim! Sarkilarda artik aramiyorum seni,sensizde teselli bulabiliyorum. Kadehdeki dudak izinide sildim Senide silecegimmerak etme, sanmaki yalvaracagim dön bana diye.. Hem dönsende ne yazar? Ben biraktigin yerde olmayacagim ki! Gözlerin yok artik gözlerimde cekip cikardim gözlerini gözlerimden, Kalbimdende söküp atacagim. Git sakin dönme Kal tercih ettiklerinle. Birak beni kadehimle Rakimla ve, Tuzlu leblebimle basbasa.. politika güzel bir şiir sevgili politika ....şair yönünüde öğrenmiş olduk... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ politika Gönderi tarihi: 13 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 13 Nisan , 2007 güzel bir şiir sevgili politika ....şair yönünüde öğrenmiş olduk... Tesekkürler sayin Frozen,arada bi siir yazmaya da özeniyorum ama her zaman ilham gelmiyor gelsede tam gelmiyor iste bende gelenle idare etmeye calisiyorum. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir Süper Kız Çocuğu Özo Gönderi tarihi: 13 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 13 Nisan , 2007 Gitmek kolaydır Zor olan ; Kalıp Mücadele Etmektir Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir Süper Kız Çocuğu Özo Gönderi tarihi: 13 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 13 Nisan , 2007 GİTTİN Gittin... Ben, arkandan sadece baktım. Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki... "Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini. Gidersen sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak. Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi O karanlıkta yolumu kaybedeceğim" diyecektim sana. Konuşamadım... Gittin... Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu bacağımı bu kadar acı duymazdım. Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden. Ağlayamadım... Gittin... Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek, tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı. Anlatamadım... Gittin... Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten? Ürperdin yine biliyorum. Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu. Tutamadım. Gittin... Bir yıkım gibiydi gidişin Sen adım adım uzaklaşırken benden Çöküp kaldı bedenim olduğu yere Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım. Kalkamadım... Gittin... Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum Hazırdım gidişine, Kaçak zamanları yaşıyorduk Zaman bitecek ve sen gidecektin Bense, gidişinin ertesi günü Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım. Başlayamadım... Gittin... Bir şey söyledin mi giderken? "Kal" dememi istedin mi? Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi? "Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi? Beynim öylesine uğulduyorduki. Duyamadım... Gittin... Nereye gittiğin önemli değildi Binlerce kilometre uzakta da olsan, iki metre ötemde de farketmiyordu. Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu. Kurtulmalıydım senden, bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım. Kurtulamadım... Gittin... Unutulanların arasına katılmalıydım Anıları bir sandığa koyup hayatı bir yerinden yakalamalıydım. Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim. Yapamadım... Gittin... Bir okyanusun ortasında tek küreği kaybolmuş sandalda Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi. Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni, Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde, Bil ki; seni Unutamadım... Mehmet Coşkundeniz Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir redblack Gönderi tarihi: 14 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 14 Nisan , 2007 Gitmek kolaydır Zor olan ; Kalıp Mücadele Etmektir ortada mücadele edecek bir şey bıkalımadıysa, kalmanın ne anlamı vardır ki Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir RA_dya Gönderi tarihi: 14 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 14 Nisan , 2007 ortada mücadele edecek bir şey bıkalımadıysa,kalmanın ne anlamı vardır ki Haklısın canım Eğer içinde sevgi barındırıyorsan gidemezsin,GİDİLEMEZ. Eh gideni de bu yüzden zorla tutamazsın. Yanlız şu var;Aşk tıpkı hayat gibidir.İniş çıkışları vardır.Ortalık hep toz pembe olmaz sanıldığı gibi... Bazen kara kara mulutlar da çöker aşkın üstüne, işte o zaman;bulutların arkasında bir güneş olduğunu biliyorsan, kalıp mücadele edersin Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ sardunyam Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2007 Hayat hızla geçip gidiyor ellerimin arasından işte. Bense bir evin bir köşesinde yalnızlığımla baş başayım. Yaşanmamış zamanlarım, sonu olmayan öykülerim var şimdi. Kaybettiğim mevsimlere eklediğim sahipsiz gecelerimde, yorgun, umutsuz, hayalsiz zamanları tüketiyorum. Bana eşlik edense sadece duvardaki gölgelerle sözlerini bile duyamayacağım kadar uzaktan gelen hoş melodiler... İçimde gizli kalmış sevinçler, açığa çıkmayacak heyecanlar, belki de hiç bir zaman hayata geçiremeyeceğim mutluluk formüllerim var. Kimseler bilmiyor, bense kimselere anlatmıyorum artık. Her şeyde, her yerde, her an aradığım maviyse terk edeli çok oldu beni. Oysa aşkın, umudun, hayalin rengiydi mavi benim için. Tek kelimeyle anlat bana aşkı dediklerinde söylediğim renkti o... Çok sevdiğim şarkılarında sesi kısıldı. Dinlediğimde her söz canımı acıtıyor. "Batıyor ama acıtmıyor senin sevdan" diyor, ama ben o acıyı yüreğimin en derininde hissediyorum. Çok konuşan ben, konuşmak için çıldıran ben, uzun sessizliklerin insanı oldum. Ağzımdan çıkacak sözcüklerin neler olabileceğini bilmiyorum, belki de ondan suskunluğum. Bilemiyorum, belki en doğrusu bu... Hiç böyle olmadım ben. Yaşama böyle yılgın, böylesine soğuk, böylesine uzaktan bakmadım. En soğuk kışta bile hiç kimsenin görmediği güneşler ısıtırdı beni. Karda çiçekler açtırırdım. Çünkü sen vardın. Sen aşktın, sen Maviydin, sen güneştin, sen rengarenk çiçektin, sen yüreğimde isyan, sen ruhumdaki ateştin. Sen gülüşlerimin adı, sen göz yaşlarımın anlamıydın. Sen hayatımdın, sen hayattın. Ve bir gün gittin. Gitmek istiyordun, gittin. Bahanelerin vardı, ardına sığınacağın haklı nedenlerin vardı. Gidişine izin verip vermemem önemli değildi senin için.. Umursamadın da zaten.. Ve gittin ve ben yok oldum. Oysa ne çok sevmiştim seni. Senin verebileceğin hüzün demek ki böyle acı bir şeymiş, öğreniyorum. Acı veriyor, zor oluyor, canımı yakıyor ama öğreniyorum... Yüreğimdeki ateş söndü, yerinde buzdan bir kütle var artık. Baharlarsa öylesine uzak ki bana... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir FISILTI Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2007 Gittin, giderken neleri goturdun... Simdi; sadece, don ve sessizce etrafina bak, yiktigin hayallerin enkazini goruceksin... onlarin icinde de ben olmayan beni gulmeyen gozlerimi goruceksin iyi bak... Eserine, gidisine ve ardinda biraktiklarina... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2007 Sensizken ben.. Gülmedim..gülme kaslarımı calıştırdım yalnızca..Konusmadım..inliyordum adeta konuştuğumda,daha ilerisinde ağlıyordum.Ne kadar anlamsızdı konusmam,sen duymadıktan sonra. Neseli ortamlar darlandırdı hep,balkonda yaşamaya basladım,sardunya saksısıyla beraber,onun gibi.Şu köşeden burnunu çıkaran arabanın icindeki sen oluverirsin de, o anı,dünyaya bedel o anı kaçıririm diye.Iliklerime işleyen soguga karsi,o köşeden ayıramadim gözlerimi,parlayan farlarin ardindaki sen olursan diye..Imkansızın içinde minicik bir umuda tutundum.. Sarkıları boşuna dinlemisim,onca zaman birsey ifade etmemiş bana meger,asıl şimdi..şimdi birden anlamlanmisti hepsi..hepsi,benim icindi,anlattigi bendim,bizdik..O köşeye bakarken mırıldandim birini,yine duymadin sen ama,kendime söylüyordum bu kez..ateş gibi akan yaslarim,donmus yanagimi isitiyordu. Kar yağdığında,ellerimi ceplerime sokup amaçsızca yürüdüm,en basılmamiş yerlerine basarak..O koluna girerek yürüdüğümüz geceki gibi..kolumu kolunda hissettim her aninda,o paltonun elime degdigini..Üşümedim hiç..öyle yanıyordu ki yüreğim. Hic üşenmeden her seferinde bakkala ben gidiyordum,ya da manava..Giderken bu yoldan,dönerken öbür..Ne işin vardi orada ama,ola ki…hem de yürüyerek ,o uzun siyah paltonla..kaldirimda,karşımda bitiverirdin belki,rastlaşırdık..Göz göze gelirdik;yüreğimden gözüme aksetmis bütün acımla gözlerine bakar,ta derinlerine,kalbine..yine onlarla sorardım..”neden…?”Sen başını öne eğerdin..daha önce bir kerecik gördüğüm gözyaşların süzülüp,birden nerede olduğunu umursamadan beni çekip,sarılıverirdin…”ben de dayanamıyorum,yeter,bitsin,dön bana..”derdin… Ama siyah paltolulardan hic biri sen olmazdin ve ben kendimi evin kapısında,omuzumda sensizligim,yüreğimdeki bitiren aciyla buluverirdim.. O geceler..herkes uyurken,nasıl geçireceğimi bilemediğim..,uyku ilaci alsam,hep uyusam,uyusam da gunler,geceler hızlıca geçse..en sonundaki yeni güne senden ve bu ızdıraptan arınmış olarak uyansam..Filmlerdeki gibi..hafızamı kaybetmiş olmayı bu kadar isteyeceğim,mümkününü ciddi ciddi düşüneceğim,hic aklima gelmezdi.. Mecnun’u anlamistim..aşk birlikte degil,ayrıyken yasanıyordu..ama herkesin harcı degildi,hele benim hiç.. O hesaplar,kırgınlıklar..o bağrışma,anlaşmazlıklar..gece geç gelişin,beni oraya götürmeyişin,şu istedigimi almayışın,herseyi benden bekleyişin..yüzüme gülmeyişin,şunu ,bunu begenmeyişin..ve diğerleri..hepsi, hepsi bitmisti.. Kala kala acıtan güzel anılar kalmisti…Özlemle, kalbim dağlanarak hatırladığım her ayrıntısını..Mutlu geçmiş günler,tatlı anlar,anılar..bu kadar üzer miydi insanı,acıtır mıydı böyle.. Nasıl olmuştu o zaman bilmiyorum ama..anlamıstım..bedelı ne olursa,razıydım..sensız yaşayamayacak,gülemeyecek,göremeyecektim.Ya ikimiz,ya hiçbirimizdik.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ diloş Gönderi tarihi: 18 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 18 Nisan , 2007 Sensizken ben.. Gülmedim..gülme kaslarımı calıştırdım yalnızca..Konusmadım..inliyordum adeta konuştuğumda,daha ilerisinde ağlıyordum.Ne kadar anlamsızdı konusmam,sen duymadıktan sonra. Neseli ortamlar darlandırdı hep,balkonda yaşamaya basladım,sardunya saksısıyla beraber,onun gibi.Şu köşeden burnunu çıkaran arabanın icindeki sen oluverirsin de, o anı,dünyaya bedel o anı kaçıririm diye.Iliklerime işleyen soguga karsi,o köşeden ayıramadim gözlerimi,parlayan farlarin ardindaki sen olursan diye..Imkansızın içinde minicik bir umuda tutundum.. Sarkıları boşuna dinlemisim,onca zaman birsey ifade etmemiş bana meger,asıl şimdi..şimdi birden anlamlanmisti hepsi..hepsi,benim icindi,anlattigi bendim,bizdik..O köşeye bakarken mırıldandim birini,yine duymadin sen ama,kendime söylüyordum bu kez..ateş gibi akan yaslarim,donmus yanagimi isitiyordu. Kar yağdığında,ellerimi ceplerime sokup amaçsızca yürüdüm,en basılmamiş yerlerine basarak..O koluna girerek yürüdüğümüz geceki gibi..kolumu kolunda hissettim her aninda,o paltonun elime degdigini..Üşümedim hiç..öyle yanıyordu ki yüreğim. Hic üşenmeden her seferinde bakkala ben gidiyordum,ya da manava..Giderken bu yoldan,dönerken öbür..Ne işin vardi orada ama,ola ki…hem de yürüyerek ,o uzun siyah paltonla..kaldirimda,karşımda bitiverirdin belki,rastlaşırdık..Göz göze gelirdik;yüreğimden gözüme aksetmis bütün acımla gözlerine bakar,ta derinlerine,kalbine..yine onlarla sorardım..”neden…?”Sen başını öne eğerdin..daha önce bir kerecik gördüğüm gözyaşların süzülüp,birden nerede olduğunu umursamadan beni çekip,sarılıverirdin…”ben de dayanamıyorum,yeter,bitsin,dön bana..”derdin… Ama siyah paltolulardan hic biri sen olmazdin ve ben kendimi evin kapısında,omuzumda sensizligim,yüreğimdeki bitiren aciyla buluverirdim.. O geceler..herkes uyurken,nasıl geçireceğimi bilemediğim..,uyku ilaci alsam,hep uyusam,uyusam da gunler,geceler hızlıca geçse..en sonundaki yeni güne senden ve bu ızdıraptan arınmış olarak uyansam..Filmlerdeki gibi..hafızamı kaybetmiş olmayı bu kadar isteyeceğim,mümkününü ciddi ciddi düşüneceğim,hic aklima gelmezdi.. Mecnun’u anlamistim..aşk birlikte degil,ayrıyken yasanıyordu..ama herkesin harcı degildi,hele benim hiç.. O hesaplar,kırgınlıklar..o bağrışma,anlaşmazlıklar..gece geç gelişin,beni oraya götürmeyişin,şu istedigimi almayışın,herseyi benden bekleyişin..yüzüme gülmeyişin,şunu ,bunu begenmeyişin..ve diğerleri..hepsi, hepsi bitmisti.. Kala kala acıtan güzel anılar kalmisti…Özlemle, kalbim dağlanarak hatırladığım her ayrıntısını..Mutlu geçmiş günler,tatlı anlar,anılar..bu kadar üzer miydi insanı,acıtır mıydı böyle.. Nasıl olmuştu o zaman bilmiyorum ama..anlamıstım..bedelı ne olursa,razıydım..sensız yaşayamayacak,gülemeyecek,göremeyecektim.Ya ikimiz,ya hiçbirimizdik.. Leylam.. canım benim... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 18 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 18 Nisan , 2007 Dilosum.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ KesKiNkAleM Gönderi tarihi: 18 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 18 Nisan , 2007 Unutulmuyor, bitmiyor, geçip gitmiyor Her gece olduğundan biraz daha muhtacım sana Kırgınım aslında, kızgınım Hayır sana değil Seni kırıp üzen şu aptallığıma. Ne olursa olsun, Zamanım da mekanım da değişmiyor Hep, her zaman aynı yere çıkıyor yollar; Sana!.. Uzun zaman oldu içimdeki maviler donalı. Kendim seçtim sevdayı tek başıma yaşamayı. Yalnızlığımın sorumluluğunu taşıyacak kadar da yürekli olduğumu düşünür ve söylerdim herkese gururla. Geceler sancı olur işlerdi içime ama yüreğimde yaşattığım sevdamı düşündükçe, içime yayılan sıcaklık alıp götürürdü tüm sancılarımı... Ne kadar zamandır böyleyim, ne kadar zamandır en yakın dostum özlem, hatırlamıyorum. Sanki zaman durdu. Evet özlüyorum ve özlemeyi de seviyorum. Çünkü özlemin içinde aşkım, mutluluğum, umutlarım var. Gidenlerin ardından ağıt yakmamayı öğreneli çok uzun zaman oldu ama sen bambaşkaydın. Kimseyi senin kadar sevmemiştim ki. Seni birine anlatmaya kalksam sözcükler yetmiyor, kelimeler acizleşiyor. Neye benzetsem, hep bir yanın eksik kalıyor... Gülemiyorum artık? En iyi yapabildiğim şeyi kaybettim? Aslında önce seni ve senle birlikte herşeyimi kaybettim. Yanımda yoksun. Olsan sarılırdım sana sıkı sıkı. Bırakmazdım, sıkılır, bağırır çağırırdın ama ben biraz daha fazla sarılırdım sana. Biliyorum benden bağımsızdın, hiç sahip olamadım sana. Olmakta istemedim aslında, çünkü hep yanımda olacaktın... Ya da ben öyle sandım... Dinlediğim her şarkıda, her yağmurda ıslanışımda, dalgaların kayalara çarpışında, her nisanda ve her eylülde, sen yeniden gidiyorsun benden. Ben bu ayrılışların acısını yaşarken, birgün gidebileceklerini düşünerek, kimsenin gelmesine izin vermiyorum… Sana ilk satırlarımı yazdığımda, yine mum ışığı vardı odamda. Soğuk, beyaz bir defterin her şeyi hayale dönüştüren sayfalarında, ilk kez seni yaşamıştım. Şimdi uzun yağmurların ardından yine mum ışığıyla dolu odamda, yine ve hala sana yazıyorum. Çünkü ben her hayal kırıklığım, her duvara çarpışımdan sonra hala sana dönüyorum. Ortasından kopartıldığı için hiçbir zaman sonu gelmeyecek günlerimize dönüp, hala seni arıyorum... Çünkü seni hala .......... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 19 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 19 Nisan , 2007 şimdi sen yoksun.. en ücra köşesinde kalbimin, bıraktığın yaralarla ve bir başıma yanlız ve sessiz odamda yine seninleyim.. seni hayal ediyorum.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ AsiMeLek Gönderi tarihi: 6 Eylül , 2007 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 6 Eylül , 2007 herkese bu güzel yorumlar ... güzel yazı ve şiirlerden ötürü çok teşekkür ederim.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ all aloNe Gönderi tarihi: 6 Eylül , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 6 Eylül , 2007 - Ve biliyorum, bir daha hiçbir aşk kurtaramaz bu kenti... - Yazmayı özlediğimi anladım ben de. Birdenbire. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ kimyon Gönderi tarihi: 9 Eylül , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Eylül , 2007 GİTTİN.. "Artık özgürüm.Öyle yalnızımki.." Sayın Umay Umay'ında dediği gibi Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ ßusé..xXx.. Gönderi tarihi: 18 Ocak , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 18 Ocak , 2008 maskelerden sıkıldım maskelerden yoruldum senin masken yoq dedim sana sarıldım sana tutundum maskesiz gördüm seni dokundum ruhuna hissettim seni gördüm... sevgini gördüm sandım... inandım sana... inandım tanrıya inandığımdan daha cok inandım... peki neden böyle oldu söylermisin? tanrıyı bıraktım sana taptım tanrıya dua etmeyi bıraktım sana dua ettim sana ellerimi açtım... tanrıçamla görüştüm...elini tuttum... ellerimi açtığımda boş kalmadı ellerim tanrıçam sevior beni dedim... sonra o bir tanrıça die düşündüm benimle işi olmas ben sadece onun kuluyum die düşündüm ama tanrıçam sen benim en özel kulumsun dedi... yada ben öyle anladım... ona inandım... beni korur dedim... ona sığındım... tanrıçam.... kraliçem... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.