SARDUNYAM.... (Günlük... kendisini fark ettirebilen çok az şey vardır günlük yaşamımızda... )

[Φ aysum]

Sardunyacım depresyondaymışsın heralde yokluğumda şimdi geldim depresyondan çıkabilirsin

Gül bakim

[Φ frozen]

ne kadarda ilgilisin arkadaşınla depresyondayız dedik...ohoooo kimin umrunda yıkıldım yawww

[Φ frozen]

küçük prensten küçük bir bölüm..umarım sizde benim kadar çok seversiniz...

 

 

 

“Günaydın” dedi tilki.

 

“Günaydın” dedi küçük prens kibarca. Ama etrafına baktığında kimseyi göremedi.

 

“Buradayım! Elma ağacının altında.”

 

“Sen kimsin? Çok güzel görünüyorsun.”

 

“Ben bir tilkiyim.”

 

“Gel, birlikte oynayalım. Öyle mutsuzum ki” dedi küçük prens.

 

 

 

 

 

“Seninle oynayamam” dedi tilki, “ ben evcil bir hayvan değilim.”

 

“Buna çok üzüldüm” dedi küçük prens. Ama biraz düşündükten sonra: ”Evcil ne demek?” diye sordu.

 

“Anladığım kadarıyla burada yaşamıyorsun” dedi tilki, “kimi arıyorsun?”

 

“İnsanları arıyorum,” dedi küçük prens, “ peki ama ‘evcil’ ne demek?”

 

“İnsanlar,” dedi tilki, “tüfeklerle dolaşırlar ve avlanırlar. Tam bir baş belasıdırlar. Bir de tavuk yetiştirirler. Tüm işleri bundan ibarettir. Sen de mi tavuk arıyorsun?”

 

“Hayır, ben arkadaş arıyorum. Ama ‘evcil’ ne demek?”

 

“Bu pek sık unutulan bir şeydir. ‘Bağ kurmak’ anlamına gelir.”

 

“Bağ kurmak mı?”

 

 

 

“Evet. Örneğin, den benim için sadece küçük bir çocuksun. Diğer küçük çocuklardan hiçbir farkın yok benim için. Sana ihtiyacım da yok. Aynı şekilde, ben de senin için dünyadaki yüz binlerce tilkiden biriyim sadece. Bana ihtiyaç duymuyorsun. Ama beni evcilleştirirsen eğer, birbirimize ihtiyacımız olacak Sen benim için tek ve işsiz olacaksın, ben de senin için.”

 

“Anlamaya başlıyorum” dedi küçük prens. “Bir çiçek var. Sanırım o beni evcilleştirdi.”

 

“Olabilir. Dünyada her şey mümkündür.” dedi tilki.

 

“Ama bu çiçek dünyada değil.”

 

Tilki şaşırmıştı. “Başka bir gezegende mi?”

 

“Evet.”

 

“Peki orada avcılar da var mı?”

 

“Hayır, yok.”

 

“Bu çok ilginç. Peki ya tavuklar?”

 

“Hayır. Tavuklar da yok.”

 

“Eh, hiçbir yer mükemmel değildir” dedi tilki içini çekerek. Sonra kendini anlatmaya başladı:

 

“Yaşamım çok monotondur. Ben tavukları avlarım, avcılar da beni.

 

 

 

Bütün tavuklar birbirine benzer. Bütün insanlar da öyle. Bu yüzden biraz sıkılıyorum. Ama beni evcilleştirirsen eğer, yaşamıma bir güneş doğmuş olacak. Senin ayak seslerin benim için diğerlerinden farklı olacak. Ayak sesi duyduğum zaman hemen saklanırım. Ama seninkiler, bir müzik sesi gibi beni gizlendiğim yerden çıkaracaklar. Şu ekin tarlalarını görüyor musun? Ben ekmek yemem. Buğday benim hiçbir işime yaramaz. Bu yüzden de bu tarlalar bana hiçbir şey hatırlatmazlar. Buna üzülüyorum. Ama sen beni evcilleştirseydin, bu harika olurdu. Altın renkli saçların var senin. Ben de altın renkli başakları görünce seni hatırlardım. Ve rüzgarda çıkardıkları sesi severdim.

 

Sustu tilki ve uzun bir süre küçük prensi izledi.

 

“Senden rica ediyorum. Lütfen beni evcilleştir!” dedi.

 

“Elbette” dedi küçük prens. “Ama pek fazla vaktim yok. Yeni arkadaşlar edinmem ve birçok şeyi anlayabilmem gerekiyor.”

 

“Sadece evcilleştirdiğin kişiyi anlayabilirsin” dedi tilki. “İnsanlarınsa hiçbir şeyi anlayacak vakitleri yoktur. Her şeyi dükkandan hazır alırlar. Ve arkadaşlar dükkanlarda satılmadığı için de, hiç arkadaşları olmaz. Eğer bir arkadaşın olsun istiyorsan, evcilleştir beni!”

 

“Ne yapmam gerekiyor peki?” diye sordu küçük prens.

 

“Çok sabırlı olman gerekiyor. Önce çimenlerin üstüne, biraz uzağıma oturmalısın. Ben gözümün ucuyla seni izleyeceğim, sen hiçbir şey söylemeyeceksin. Sözcükler yanlış anlamalara neden olurlar. Ama her gün, biraz daha yakına gelebilirsin.”

 

Ertesi gün küçük prens yine geldi.

 

“Her gün aynı saatte gelmelisin” dedi tilki. “Örneğin öğleden sonra saat dörtte gelirsen, ben saat üçte kendimi mutlu hissetmeye başlarım. Zaman ilerledikçe de daha mutlu olurum. Saat dörtte endişelenmeye ve üzülmeye başlarım. Mutluluğun bedelini öğrenirim.

 

 

 

 

 

Ama günün herhangi bir vaktinde gelirsen, seni karşılamaya hazırlanacağım zamanı asla bilemem. İnsanın gelenekleri olmalıdır.

 

“Gelenek nedir?”

 

“Bu da çok sık unutulan bir şeydir” dedi tilki. “Bir günü diğer günlerden, bir saati diğer saatlerden ayıran şeydir. Örneğin, şu benim avcıların da gelenekleri vardır. Perşembeleri kızlarla dansa giderler. Bu yüzden de Perşembe benim için harika bir gündür. Üzüm bağlarına kadar yürüyebilirim. Ama avcılar dansa herhangi bir gün gitseydi, benim için hiçbir günün özelliği olmayacaktı ve asla tatil yapamayacaktım.”

 

Böylelikle küçük prens tilkiyi evcilleştirdi. Ve ayrılma vakti geldiğinde “Ah! Sanırım ağlayacağım” dedi tilki.

 

“Bu senin hatan” dedi küçük prens. “Ben sana zarar vermek istemedim. Seni evcilleştirmemi sen istedim.

 

“Doğru, haklısın” dedi tilki.

 

“Ama ağlayacağını söyledin!”

 

“Evet, öyle.”

 

“O halde bunun sana hiçbir yararı olmadı.”

 

“Hayır, oldu. Buğday tarlalarının rengini gördükçe seni hatırlayacağım. Şimdi git ve güllere bir kez daha bak. O zaman kendi gülünün evrende eşsiz ve tek olduğunu anlayacaksın. Sonra bana veda etmek için buraya geri döndüğünde, sana hediye olarak bir sır vereceğim.”

 

Küçük prens güllere bir kez daha bakmaya gitti.

 

“Hiçbiriniz benim gülüm gibi değilsiniz. Çünkü henüz hiçbiriniz evcilleşmediniz. Ve siz de hiç kimseyi evcilleştirmediniz” dedi onlara. “Siz tıpkı tilkinin benimle karşılaşmadan önceki hali gibisiniz. Dünyadaki binlerce tilkiden yalnızca biriydi o. Ama ben onunla dost oldum ve şimdi artık o özel bir tilki.”

 

Güller bu duyduklarına çok bozuldular.

 

“Evet, güzelsiniz. Ama boşsunuz. Sizin için kimse yaşamını feda etmez. Yoldan geçen herhangi biri, benim gülümün de size benzediğini söyleyebilir. Ama benim gülüm sizin her birinizden çok daha önemlidir. Çünkü ben onu suladım. Ve onu camdan bir korunakla korudum. Önüne bir perde gererek rüzgarın onu üşütmesini engelledim. Tırtılları onun için öldürdüm ( ama birkaç tanesini kelebek olmaları için bıraktım). Onun şikayetlerini ve övünmelerini dinledim. Ve bazen de suskunluklarına katlandım. Çünkü o benim gülüm.”

 

Bunları söyledikten sonra tilkinin yanına döndü.

 

“Elveda” dedi.

 

“Elveda” dedi tilki de. “Ve işte sırrım: Bu çok basit. İnsan gerçekleri sadece kalbiyle görebilir. En temel şeyi gözler göremez.”

 

“Temel olan şeyi gözler göremez” diye tekrarladı küçük prens. Öğrendiğinden emin olmak istiyordu.

 

“Senin gülünün diğerlerinden daha önemli olmasını sağlayan şey, ona ayırdığın vakittir” dedi küçük prens.

 

“İnsanlar bu en önemli gerçeği unuttular. Ama sen unutmamalısın. Evcilleştirdiğin şeye karşı her zaman sorumlusun. Gülüne karşı sorumlusun.

 

“Gülüme karşı sorumluyum” diye tekrarladı küçük prens, öğrendiğinden emin olmak için. Sonra yoluna devam etti.

[Φ sardunyam]

Sardunyacım depresyondaymışsın heralde yokluğumda şimdi geldim depresyondan çıkabilirsin

Gül bakim

 

oooooooo canımıniçi gelmiş kayıpşehirli nerelere kayboluyorsun sen öyle bakayım. tamam hemen çıkarıyorum depresyon elbisesini üzerimden zaten bir kaç beden büyük geliyordu. ohhh şimdi kuşlar gibiyim aaa o da ne benim kanatlarım varmış nasıl gizlenmişler öyle bunca zaman... allaalla baksen... uçmayı denesem uçabilirmiyim ki?

 

 

ne kadarda ilgilisin arkadaşınla depresyondayız dedik...ohoooo kimin umrunda yıkıldım yawww

nasıl umurumda olmaz yahu, sen depresyondasın diye depresyona girdim ben yoksa ne işim olur benim depresyonla hiç kıymet bilmiyormuşsun sende beaa, vefasız rapunzel... bak şimdi dön sağ yanağını az sonra görünmeyen bir öpücük konacak oraya... muckkkk

[Φ frozen]

hakkatten kondu öpücük yawww sahimi diyon depresyonamı girdin ah canem...napsakki ufaktan sıvışsak diyorum senin sağın solun belli olmaz yaw sende sol yanağını dön bakem az sonra oraya bir tokat inecek şşşrrraaakkkkkk öptüm sardunyam acımadı inşallah

[Φ sardunyam]

işte bak görüyonuzmu eyyy forum ahalisi ben öpcük konduruyom bu deli tokatı yapıştırıyor olmazki canım böyle. nasılll çıktı beş parmak

[Φ frozen]

öldüm gız gülmekten delüüüüü kıyamam ben sana canem benim dön sağ yanağınıda birazdan oraya öpcük konacak gısss

[Φ sardunyam]

dönmem artık sen tokatlıyon

şimdi bana en uygun şarkıyı söylüyorum gülenay kimin...

gelen vurdu vurdu vurdu

giden vurdu vurdu vurdu

[Φ frozen]

ne demişler sardunyam arkidişin vurduğu yerde gül biter

 

affet sardunyam

 

küçüğüm daha çok küçüğüm bu yüzden bütün tokatlarım

savunmam bu yüzden bu yüzden kendimi depresif hissetmem

ne kadar az vurmuşum ne kadar az hafiften hafiften

elimde kocaman rengarenk geçici şiddeti sızısı

 

küçüğüm daha çok küçüğümmmm

 

affettinmi uçan tekmem

[Φ sardunyam]

som altından tac olsan

aşkıma muhtac olsan

derdime ilac olsan

AFFETMEM ASLA SENİİİ

 

nasıl tokatlarsın beni

ben sana ne ettim di

yanağımı döndüm gibi

AFFETMEM ASLA SENİİİİ

[Φ frozen]

ay çatlıycam delüüüüü

 

dövdüm seni bir kere

başkasını dövemem

deli diyorlar bana

desinler değişemem desinle değişemem

 

ay canım ya ne güzel insansın sen ben sana kıyarmıyım.... beni güldürdün allahta seni güldürsün

[Φ sardunyam]

ay çatlıycam delüüüüü

 

dövdüm seni bir kere

başkasını dövemem

deli diyorlar bana

desinler değişemem desinle değişemem

 

ay canım ya ne güzel insansın sen ben sana kıyarmıyım.... beni güldürdün allahta seni güldürsün

zaten çatlaksın daha ne kadar çatlıycan ki?

bak şimdi sezen ne diyor... eee dolayısıyle bilemiyorum arka sokaklarda neler oluyor?

sensin güzel olan ben akıllıyım

[Φ frozen]

ne dedin sen şimcik ne dediiiinn sen kötü bir şeymi dedin yoksam sardunyam canıımmmmm dön canım sağ ve sol yanacıklarını sen akıllanmamışsın anlaşılan bekle canem şşşşşrrrrrrrrrraaaaaaakkkkkkkkkkkk geldinmi bakayım kendine şimcik akıllı uçan tekmem

[Φ sardunyam]

ama olmazki ya hep döfüyon hep döfüyon

bak içime kapanırım sonra çıkartamazsın

[Φ frozen]

mazeretim varrrrrrrrrr a-s-a-b-i-y-i-m beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeennnnnnnnnnn

 

affettünmü canem bi daha olmıycak söz

[Φ sardunyam]

ben kimleri affetmişim seni nasıl affetmem

canımın içisin sen çok sefiyom seni ben anlayışlı, akıllı, asil arkadaşım benim.

[Φ yumote]

oyyyy ben de bu sevgi yumağına girbilirmiyüm?

[Φ frozen]

hemen alalım canem dön bakeyim sol yanağını...bekle şşşşşrakkkkkkkkkkkkk acımadı inşallah kıyamam ben sana seni sefiyom yumotem affet beni

[Φ sardunyam]

oyyyy ben de bu sevgi yumağına girbilirmiyüm?

sen zaten bu yumağa dolanmış durumdasın güzelim istesende çözülemezsin kördüğüm olduk artık

 

hemen alalım canem dön bakeyim sol yanağını...bekle şşşşşrakkkkkkkkkkkkk acımadı inşallah kıyamam ben sana seni sefiyom yumotem affet beni

sen buna inanma yumotem bu insanı kandırıyor döfüyor sonra affettinmi diyor deli sanırsam maazallah ne yapacağı bellide olmaz

[Φ yumote]

amanın dövdü mü bu şimdi ben kaçtım ki

 

deli mi gı bu?

 

kördüğüm ha

[Φ Murti_San]

Yumotem valla bende bilmiyorum bize ne oldu Abd depresyon bombası mı attı üzerimize ne? (komplocuyum ya o bakımdan) Geçecek illaki canım demek ki böyle olması gerekiyormuş. Aslında bir akşam msn de toplanalım biraz geyik yapalım sanırım iyi gelecektir.

 

Murticim hemen deneyeceğim kocakarı ilacını geçmezse canına okurum ona göre. Artık kurtar kendini benden bilemem

 

şiir için teşekkürler arkadaşım evet şiirleri çok severim bin anlam yüklüdür onlar...

 

 

sen dene olmazsa ondan sonra bakarız bir çaresine . Olmazsa O zaman kaçarım

 

Yumoteciğim kurtar beni Sardunyacığım beni parçalayacak depresyondan kurtaralım onu çok tehlikeli böyle

 

Beni kurtarır yumoteciğim

[Φ sardunyam]

murti denedim bir işe yaramadı hatta şuan sinirden tırnaklarımı kemiriyorum... yani o derece psikoya bağladım.

[Φ Murti_San]

evet o olmadıysa sen dua et dua seni tüm kötülüklerden korur

 

insan hiç psikodan çıkamıyorki bir yerden kurtuluyon başka yerden çıkıyor psiko durumları yani

[Φ sardunyam]

evet ya bu psiko iyi bişey aslında işi deliliğe vurdurup kıvırıyosun

psikodan çıkmak bazı ikiyüzlü tiplemeleri görünce mümkün olmuyor

[Φ Murti_San]

bu senin dediğin bana bir hikayeyi hatırlattı .bu hikayeyi herkes biliyordur ama

 

kısaca anlatayım anımsarsın zaten

 

annesi oğluna olum sen adam olamazsın dermiş hep tabi oğlunun krekterini bildiğinden

 

gel zaman git zaman çocuk büyümüş yükselmiş

 

sonunda vezir olmuş

 

annem bana adam olamazsın diyordu işte vezir oldum demiş

 

ilk yaptığı iş askerlere emir verip annesini getirmelerini emretmiş

 

askerler gitmişler ve annesini apar topar getirmişler

 

annesini oğlunun karşısına dikmişler

 

anne demiş sen bana adam olamazsın demiştin ama ben vezir oldum demiş

 

annesi gülümseyerek

 

oğlum ben sana vezir olamazsın demedim ki !

 

adam olamazsın dedim . ama yinede adam olamamışın demiş

 

oğlu nasıl olur demiş !

 

sen adam olsaydın beni ayağına apar topar getirmez , kendin gelirdin benim yanıma demiş ...

 

kıssadan hisse ..........