İNSANIN KENDİNE AİT BİR ÖNSÖZÜ OLMALI... (Ör. Yazılan Kitaplarda olduğu gibi size ait bir "ÖNSÖZÜ"nde neler yazmalı... Kendinizi nasıl sunarsınız...)

[Φ DİPNOT]

.

Kendimize bir ön söz borçluyduk... Ben buna önsöz diyordum, sen kader, bir başkası zaman. İsmini koyamıyorduk ama üstüne çok şey ekliyorduk. Mesela yeni tanıştığımız birine niçin 'merhaba' dediğimizi artık biliyorduk. 'Merhaba' önsözüdür başlangıçların...

Yaz akşamlarının, ayağına vuran yosunun ve tuzun, yıldızların, şehrin, kalabalığın, katillerin, tatillerin, terkedişlerin, sevişlerin ve kederlerin önzözüdür... Herşeyi yaşamanın olası ve geri dönüşsüz satırlarında bir başlık, bir önsöz gerekliydi?...

 

Çıplak ayaklarımızla çivilere basıyorduk. Hayatımızın inşaat ustalığı gerektiren ve hiç bitmeyen yapım onarım çalışmalarında kırık döküktük. Yeni bir bina gibi örülüyordu dış cepheleri duygularımızın. Sıvası atılıyordu duvarlarımızın, çatısı takılıyordu terasımızın... Çıplak ayaklarla çivilerde yürüyorduk. Yazlık şarkıların inşaat işçiliğinde, betonlarını suluyorduk umursamazlıklarımızın. Kendimize bir önsöz borçluyduk, çünkü ancak acı çekerken büyüyorduk. Ve çiviler ve tuğlalar ve duvarlar ve çatılarla ruhumuzu örüyorduk.

 

Ev mi, yol mu, neyse artık...

neyse hasarlı...

bir aşk mı, bir kayboluş mu, bir gidiş mi ne?...

Toptan bir edebiyat çekiyorduk cilalı mı cilalı. Anlaşılmasın diye çok acıtan nesnenin kimliği, kelimeleri devirip yuvarlıyorduk çaktırmadan isimleri. Bazıları anlıyordu, bazıları kestiremiyordu süslü kelimelerin altındaki asıl fikri. Kimse anlamadı neyin ne içinini...

Zaten yaşananlar da birileri anlasın diye yaşanmadı . Önsözü şahsiydi her birimizin ve kimse kendine inananacak kadar kendini tanımadı.

 

Uzun bekleyişlere düştük. Faili belli bir çift bakışın şahidi olsa olsa ikinci kişiydi, fazla değil. Diğerleri; bir paket turun içinde turistik yolcular gibiydi. Şımarık bir merakla uğranıvermiş bir sergi salonuydu sanki kalbimiz, ne bilet kestik ne buyur ettik. Her biri plastik turist gülümseyişiyle gitti. Belki bir kaç fotoğraf kaldı yaşananlardan, ama onlar da zaten demirbaş değildi.

 

Uzun gitmelere düştük. Yok öyle kilometreler değil kasteddiğim. Uzun yolculuklarına daldık içimizin. Yağmurduk, buluttuk, denizdik. Bazen sütten liman, bazen depremdik. Tanıdık, aştık, yorulduk, yazdık, sorduk cevapladık.. Bitti gibi olduğu bir yerdi... tarihi kimbilir neydi? Hangi gün hangi mevsim..? İsmini bile hatırlamıyorduk bir zamanlar bizim için vazgeçilmez olduğunu sandığımız şeylerin... Biz ısrarla kendimize sığınıyorduk ve bir şeyler yapmaktan değil sırf bunu düşünmekten yoruluyorduk.

 

Kifayetsiz kaldı neyi yazsak adımızın yanına. Ne sığıştırabildik kocaman zaferleri, ne yakıştırabildik küçücük yenilgileri. Biraz mizahi, biraz melankoli, biraz karışıktı yani hayat... Neyin altına imzamızı attıysak derinden, yine onun korkusuna kaçtık kendimizden...

 

Oysa bir önsöz, bir isim gerekliydi yaşananlara...

Neyi nasıl yaşadığımız unutulup gitmeden...

 

SAHİ NEDİR SİZİN "ÖNSÖZÜNÜZ" VE HİÇ BİTMEYECEK ANLATIMLARA YELKEN...

BURADA BULANAN HERKEZ GİBİ BENDE SABIRLA BEKLİYORUM...

SEVGİYLE KALIN...

 

 

 

 

 

 

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

Sevgili S. Bengü'ye teşükürler...

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

[Φ nicomedias]

SAHİ NEDİR SİZİN "ÖNSÖZÜNÜZ" VE HİÇ BİTMEYECEK ANLATIMLARA YELKEN...

BURADA BULANAN HERKEZ GİBİ BENDE SABIRLA BEKLİYORUM...

SEVGİYLE KALIN...

------------------------------------

 

Kitap bitmeden yazılmaz önsöz

sonsöz söylenmeli ilk önce yazıcam ama söz...

 

[Φ DİPNOT]

SAHİ NEDİR SİZİN "ÖNSÖZÜNÜZ" VE HİÇ BİTMEYECEK ANLATIMLARA YELKEN...

BURADA BULANAN HERKEZ GİBİ BENDE SABIRLA BEKLİYORUM...

SEVGİYLE KALIN...

------------------------------------

 

Kitap bitmeden yazılmaz önsöz

sonsöz söylenmeli ilk önce yazıcam ama söz...

 

Ben anlattıma başladım...

Sizi bekliyoruz...

Lütfen birkaç cümle ile sizin 'ÖNSÖZÜNÜZ'...

Sevgiler...

[Φ sardunyam]

Sevgili Dipnot, hoş bir yazı olmuş, beni düşüncelere saldı...

 

Sahi nedir, bizim hayat kitabımızın "önsöz"ü, biz bir şairmiyiz, yazarmıyız ya da başkalarının kitaplarına önsözler yazan birimiyiz?

 

Sahnedeki konuk sanatçımıyız?

 

Her birimiz kendi kitabının baş kahramanı ve kendimize göre hayatımız çok özel.

 

Hayat kitabımızın konusunu zaman zaman kendimiz tayin ediyorken, zaman zaman kitap kendini yazıyoruz...

 

Benim kitabımın "önsöz"ü...

 

Bu yaşam bana boşuna verilmedi, o yaşamın hakkını vermeliyim, doğduğum topraklara karşı sorumluluklarım var, aileme karşı sorumluluklarım var, bana ihtiyaç duyan dostlarımın yanında olmak gibi sorumluluklarım var...

 

insan olarak bir düşüncem, bir fikrim, hayattan beklentilerim, ihtiyaçlarım, düşlerim, savaşlarım, barışlarım, kazançlarım, kayıplarım var... Yanlışlarım, doğrularım, dünlerim ve yarınlarım var... Korkularım, güvendiklerim, güvenmediklerim, kaçışlarım, yakınlaşmalarım, tanışmalarım ve pişmanlıklarım var. Hepimiz gibi...

 

Uğrunda mücadele edeceğim sevdalarım var... Vatan gibi, millet gibi, inanç gibi... Sadece insanların sahip olabildiği değerlerim var. O değerlere sahip çıkacak yüreğim var.

 

Sevgiler