Hiç ölümle burun buruna geldiniz mi? Ben birkaç gün önce geldim ve buna her zaman hazır olduğumu söylediğim halde hiç de hazır olmadığımı farkettim...Konuşamıyordum, gözlerim kararmıştı ve o anda duyduğum iki şey vardı.Birincisi kulağımdaki tiz çınlama, ikincisi ise içimden yükselen "hayır henüz değil" çığlığı!

 

Kendimi iyi hissettikten sonra, tekrar tekrar o anı düşündüm ve neden diye sordum kendime.Doğduğuma inanıyorsam öleceğime niye inanmıyordum yada buna neden hazır değildim.

 

Bu canı ben kendi emeğimle kazanmamıştım, bana sunulmuştu bu can.Peki geri iade de niçin bu kadar zorlanıyorum.Geri veremeyişimin sebebi sahiplendiklerim, benim dediğim herşey olabilir mi...Peki canım bile bana ait değil iken ben başka şeyleri nasıl sahipleniyordum...

 

Peki arkadaşlar siz gerçekten ölmeye hazır mısınız?

Bu gezegende.nefes alıp vermek,bir bardak demli çay ve sigara,bi duble rakı ve balık..vs..vs.. hazırmısınız ÖLMEYE..

 

Hazır olanda olmayanda ölecek..ve..her ikiside öldüğünü bilmeyecek..

dayı bu işte..

 

Soruyor sizlere..YAŞAMAYA hazırmısınız..

 

Ölüm gelecek elbet..şimdi yaşama zamanı..HAYATA hazır olduk,hayatı anladık,ta sıra geldi ölmeye..hazır olanlar ölsün,ben yaşamayı seviyorum ölümüde pek düşünmüyorum..ölümden bahsedenlerinde içlerindeki korkuyu okuyabiliyorum..kimse ölmekten korkmuyor aslında..ölümden sonrası karanlık..bilemiyoruz..ve bilemediğimiz o karanlıktan korkuyoruz..aynen bu gezegendeki karanlıkta kalınca duyduğumuz endişe gibi..

 

Korkunun ecele faydası yok..en güzeli korkularımızı yenerek,şüphelerimizden kurtularak bu gezegendeki zamanımızı en güzel şekilde değerlendirelim..alamadım veremedim..doluydu boştu..az verdin çok aldın..yattı kattı..arsaydı tarlaydı..bu gibi ihtiraslardan istek ve arzulardan kurtulmadanda olmaz..

 

Yaşamadığımız bir çok şeyi yaşamış gibi anlatıyoruz çoğunlukla..ÖLÜM gibi mesela..kimse ölüpte tekrar canlanmadı.. fakat ölümü anlatan o kadar çok kitap yazılmışki..

Yaşamak konusunda tıpkı sizin gibi düşünüyorum Dayı.Ölüme de sizin gibi bakıyordum, ama bedenim öyle buz gibi olup gözlerim kararınca niçin panikledim öyleyse?

Kan dolaşımın yavaşlamıştır..ondandır..

 

Ölüm söylediğimiz gibi,ÜRPERTİR.. korkutur..fiziksel bir tepkimeyi ortaya çıkaran,tanımlayan düşüncedir ÖLÜM..ölenleri gördük..deneyimliyiz bu konuda..toprağa gömülüyor ve belli bir süre sonra tümüyle toprak oluyor..bizlerde atalarımızın üzerine basıyoruz bu durumda..

 

Fiziksel tepkime yani CANLI kalabilme tepkisi,yaralanmalarda kazalarda organizmamıza verilmiş bir kozmik bilgi..bütün canlılarda gözlemlenebilen HAL.. bütün canlıların DİRENİŞİ..

Tek bir canlı türü biliyor ÖLÜM olduğunu..bu bilinç ile yaşayan tek canlı İNSAN..

Tek bir canlı türü biliyor ÖLÜM olduğunu..bu bilinç ile yaşayan tek canlı İNSAN..

Bu tabi hayvanların zihninin işleyişini bilmeyen insanlar tarafından üretilmiş bir aforizmadan ibaret.

 

İntihar etmek ölümün bilinçle seçilmesidir.

 

 

Örneğin çok zeki ve duygusal hayvanlar olan yunuslar stres altında intihar ederler. Bunun sayısız örneği vardır. Bunu da bazen kafalarını ölünceye kadar kayalara vurarak, bazen su dibinde bekleyip nefes almayıp boğularak, zaman zaman da kendilerini kıyıya atarak yaparlar. Son derece isteyerek ölümü tercih ederler. Bunu da gayet bilinçli, ölümün ne olduğunu bilerek yaparlar.

Şu an ölüme hazır olduğumu düşünmüyorum. Düşünmüyorum da, bu tabii ki benim elimde değil!

 

Neden hazır değilim, çünkü henüz kendi yuvalarını kurmamış, yaşam telaşının içine karışmamış iki evladım var. Hele bi onlar eşlerine ve çocuklarına dalsınlar... Kendi gündelik telaşları içinde beni düşünmeye çok fazla fırsat bulamasınlar...

Ölüm olgusunun din başlıklarıyla alakasını anlayamadım.

Evet diyen tek kişi ben çıktım

Ölüm olgusunun din başlıklarıyla alakasını anlayamadım.

 

mesele öldüğümüzde zebaniler ellerindeki kocaman çatalları gerimize mi batıracak yoksa cennette sayıları oldukça kalabalık hurilerle mi karşılanacağımız meselesidir. hazır olup olmama mezuu da buradan geliyor. bak omar'a; adam hazırlıklı onun kadar ibadet etsem hiç umursamadan E-5 karayolunda sabah kahvaltısı yapardım.

görüldüğü gibi ben hazır değilim yahu!

 

mesele öldüğümüzde zebaniler ellerindeki kocaman çatalları gerimize mi batıracak yoksa cennette sayıları oldukça kalabalık hurilerle mi karşılanacağımız meselesidir. hazır olup olmama mezuu da buradan geliyor. bak omar'a; adam hazırlıklı onun kadar ibadet etsem hiç umursamadan E-5 karayolunda sabah kahvaltısı yapardım.

 

İbadetle alakası yok tamamen psikolojik

 

Saat nasıl olsa 12'ye gelicek hacı hazır olsanda olmasanda tren kalkıcak

Saat nasıl olsa 12'ye gelicek hacı hazır olsanda olmasanda tren kalkıcak

 

korkutma beni 3+1/2 attım şu anda

Ölüm olgusunun din başlıklarıyla alakasını anlayamadım.

 

Neden din ile alakası olmasın.Tanrıya tamamen teslimiyet gösteren biri ile inanmayan, ibadet etmeyen bir insan ölüme aynı pencereden bakabilirler mi?

Kan dolaşımın yavaşlamıştır..ondandır..

 

Ölüm söylediğimiz gibi,ÜRPERTİR.. korkutur..fiziksel bir tepkimeyi ortaya çıkaran,tanımlayan düşüncedir ÖLÜM..ölenleri gördük..deneyimliyiz bu konuda..toprağa gömülüyor ve belli bir süre sonra tümüyle toprak oluyor..bizlerde atalarımızın üzerine basıyoruz bu durumda..

 

Fiziksel tepkime yani CANLI kalabilme tepkisi,yaralanmalarda kazalarda organizmamıza verilmiş bir kozmik bilgi..bütün canlılarda gözlemlenebilen HAL.. bütün canlıların DİRENİŞİ..

 

Tamam şimdi oldu, yani bunun yanlızca fiziksel bir tepkime olduğunu kabul edebilirim.Çünkü asıl hazır olmadığımı düşünmeyi kabul edememiştim.

 

Fakat ölüm konusunda hayvanların bilinçsiz olduğunu bende zannetmiyorum...

Neden din ile alakası olmasın.Tanrıya tamamen teslimiyet gösteren biri ile inanmayan, ibadet etmeyen bir insan ölüme aynı pencereden bakabilirler mi?

 

Ankete bilgi olacak ilk iletide ölüm olgusuna din kiç karıştırılmamış. Ayrıca, tercih edilecek anket seçeneklerinde din vurgusu hiç yok. Sadece hazır mısınız, değil misiniz sorusu oylamaya konulmuş.

 

Anketin bu görünümü dinle alakasının olmadığını yansıtıyor. Bana göre de dinle hiç bir alakası yok. Tabi hazır olup olmamak ayrı bir konu. Yaşamın güzelliklerini, yakınlarını bırakıp kim gitmek ister?

 

Hayvanların ölüm seçenekleri konusunda ise, bilimin netleştiremediği her hangi bir konuda fikir yürütmek, sadece ön yargıdan ibarettir. Bu konuda netleşmiş her hangi bir bilgi yok. Yunusların toplu ölüm nedenleri çözülemedi.

 

Yalnız bilim, hayvanların düşünecek kadar bilinçlerinin olmadığını, çok ilkel şekilde var olduğunu, seçeneklerini ise güdüleriyle yaptıklarını sürekli vurgulamaktadır.

Tamam şimdi oldu, yani bunun yanlızca fiziksel bir tepkime olduğunu kabul edebilirim.Çünkü asıl hazır olmadığımı düşünmeyi kabul edememiştim.

 

Fakat ölüm konusunda hayvanların bilinçsiz olduğunu bende zannetmiyorum...

 

Şu an aramaya çalıştım ama bulamadım.Dostum bir tane kedi cinsi vardı öleceğini anladığı zaman sahibinden uzaklaşıyormuş yani cesedini görsün istemiyormuş belgeselde görmüştüm

Hayvanların hangi konuda BİLİNCİ varda,ölüm konusunda bilinçli olsun..

 

Bir kedi düşünün..miyavlı*********** arkadaşına diyorki,hey tekir kardeş bu günde akşam oldu..ömürden yedik bir gün daha..tekirde cevap veriyor karşıdan..he be boncuk..ölümlü dünya işte..öleceğiz bir gün bizde..

Hayvanların hangi konuda BİLİNCİ varda,ölüm konusunda bilinçli olsun..

 

Bir kedi düşünün..miyavlı*********** arkadaşına diyorki,hey tekir kardeş bu günde akşam oldu..ömürden yedik bir gün daha..tekirde cevap veriyor karşıdan..he be boncuk..ölümlü dünya işte..öleceğiz bir gün bizde..

 

Ama Dayıcım şu kedilerin öleceğini hissedip gitme meselesini ben bizzat yaşadım...Şimdi ki kızımda geçen yıl pencereden düştükten sonra bir daha asla pencereye çıkmadı.Kucağımda birlikte balkona çıkıyoruz, patileriyle balkon demirlerini itip geri çekilmeye çalışıyor..

 

Bilinçleri olsa da sahiplendikleri birşey yok, ölüm kaygısı bu yüzden taşımıyorlardır belki...

Duygu durum bozukluğu her konuda olduğu gibi bu konuda da net bir düşünceye bağlı kalıp onu hissetmeme engel oluyor.Ziyadesiyle düşünce var aklımda ama hiçbiri birine baskın gelip hissettirmiyor kendini.Ölmek değil de ölüm sebebi, acı çekerek ölmek korkutuyor beni.Yaşamaktan zevk aldığım söylenemez, yaşama dair birçok duygum öldü zaten, nasıl oldu, neden oldu bilmiyorum, sorguluyorum, böyle olması mı gerekiyordu, hangi anlamı çıkarıp ne yapmalıyım konusunda da fazla bir fikrim yok.Yaşamak kimi zaman veya çoğu zaman kimine güzeldir, kimi zaman veya çoğu zaman kimine göre işkencedir,ölmek bu işkenceden azat olmak gibi gelir, hissediliş farkı işte...

Aslinda her gece basimizi yastiga koyup gözlerimizi kapatarak uykuya daldigimizda yasamdan kopuyoruz,Gercek anlamda yasamdan kopmanin uykuya dalmaktan tek farki bir daha uyanmamaktir.

 

saygilarla

Aslinda her gece basimizi yastiga koyup gözlerimizi kapatarak uykuya daldigimizda yasamdan kopuyoruz,Gercek anlamda yasamdan kopmanin uykuya dalmaktan tek farki bir daha uyanmamaktir.

 

saygilarla

 

% 1000000000 kez katılıyorum

“Hayat ne kadar yaşanmamışsa ölümden o kadar korkarız.”

 

Irvin D. Yalom

Aslinda her gece basimizi yastiga koyup gözlerimizi kapatarak uykuya daldigimizda yasamdan kopuyoruz,Gercek anlamda yasamdan kopmanin uykuya dalmaktan tek farki bir daha uyanmamaktir.

 

saygilarla

Çok doğru.Allah iki yerde insanın ruhunu bedeninden ayırır.Biri ölüm anında diğeri ise rüya anında(uyku sırasında).

 

Resul-i Ekrem Efendimiz (S.A.V) buyurmuşlardır ki:

 

‘Herhangi bir kul Allah kendisine ruhunu iade edince yani uykusundan uyanınca şu duayı okumalıdır:

 

La ilahe illlallahü vahdehü la şeriyke lehu lehül mülkü ve lehül hamdü ve hüve ala külli şey’in kadiyrun

 

 

 

Anlamı:Allah’tan başka ilah yoktur yanlız Allah vardır ortaığı da yoktur mülk onundur hamd ona mahsustur o her şeye gücü yetendir

okursa Cenab-ı Allah onun günahlarını deniz köpüğü kadar dahi çok olsa afveder.

 

 

Dikkat edin hadise Allah ruhunu kendisine iade edince diyor.Buda bunun bir kanıtıdır.