Φ LostsouL Gönderi tarihi: 1 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 1 Temmuz , 2008 .... orta kattaki adam eline kumandanın pillerini alıp kapıya doğru yöneldi.. merdiven bosluguna çıkıp tam aşağıya dogru inmek üzereyken, bir kilidin açılma sesi yankılandı boşlukta. tanıdık bir sesti bu..coğu zaman oturma odasındayken bile ince duvaları sayesinde bu sesi duyabiliyordu...üst kattaki kadın evine geldiginde yada evinden cıkarken..adam, kadın o binaya tasındıgı ilk gunden beri gizliden gizliye birseyler hissediyordu..ama bir turlu kadınla konusmanın bırak konusmayı sans eseride olsa karsılasmanın yolunu bulamamıstı..son zamanlarda bunu takıntı haline getiriyordu ve bu durumdan zevk almaya baslamıstı.. ne zaman bu kilit sesini duysa evindeki televizyonu cd caları kapatıp dikkat kesiliyordu... ve simdi yine aynı ses... bir kac saniye icinde dusunmeyi bırakıp parmaklarını ucuna basarak dairesine geri döndü..kapısında iceri girdi ve olabilecek en sessiz sekilde kapıyı iceriden kapatıp beklemeye basladı.. dısarıdaki ayak sesleri gittikce yaklasıyordu..merdivenlerden asagıya dogru ve kapısının tam önünde kesildi sesler... adam nefesini tutmus basını kapıya dayamıs bekliyordu..kapının diger yanında ise kadın biraz utangac bir sekilde elini kapıya dogru uzatmıs, çalıp çalmamak arasında kararsız...tam arkasını dönecekken kapı aniden acıldı...adamla gozgoze geldiler...adam uzerinde bermuda şortu beyaz t-şört ve elinde iki küçük pil, kadın tek parca siyah ve dar bir elbise icine bir elinde anahtarlıkları ve şaşkın bakısları... adam nazikce selamladı kadını.yardımcı olabilirmiyim diyecekken kadın özür diledi..ikisi aynı anda konusup aynı anda susmustu.. adam hayır önemli değil sorun neydi derken kadın boşverin iyi aksamlar dedi yine sesleri birbirne karısmıstı..seslerinden sonra gulumsemeleri birbrine karıstı...adam kadını iceri davet etmeyi aklından gecirirken aslında davet edecek yerin musait olmadıgını ve nasıl boyle bir hata yaptıgını dusunup karamsarlıga kapılmıstı..kadın adamın bakıslarından rahatsız olmus bu aradaki iletişimsizligi bir an once bitirp evine dönmeyi planlıyordu..derin bir nefes alıp- evimde var sanıyordum ama hiç kalmamıs...ve özel bir geceydi bu..eğer sizde varsa bir kac bardak şarap yada onun gibi ne blieyim alkollü birşeyleriniz varmı acaba?- adam sanki bir düşten uyanmıs gibi kadının söyleigi her kelimeyi kavrmaya calıstı. bir dakika icin izin istedi ve mutfagına yöneldi... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2008 varlıgının ruhum üzerindeki iyileştirici etkilerini hesaplıyorum kanamalı yaraların üzerine bastırılan bir el gibi... hüzünlü bakıslara bir sıgınak nasılda şefkatinle örtüyordun yalnızlıgımı doktorlar tarafından vadesi belirlenmiş ama bu vade bilgisi saklanmıs hastadan çaresizlik icinde dogru kelimeleri bulmak çabası doğru zaman dogru yer kavramanın havada kalması ne zamanıydı simdi nede yeri kalk artık hadi gidiyoruz'un... oysa biraz daha zamanımız olmalıydı... bir kac söz daha.. bir kac gulumsetme teşebbusu.. oysa ben varlıgının ruhum üzerindeki iyileştirici etkilerinden bahsedecektim yoklugunun yıkıcılıgı altında kalmayı hesaplamamıstım beklenmeyen etkiler goruldugunde kime danısılmalı artık? ne kadar zamanım kaldı? ne kadar... her bitti'nin ardından geriye ne kaldı... marşa basıp durma artık.. ateşlemiyor , ateşlenmiyor bu sevda... kabul et ve sus... çaresizligin belli olmasın bari... aklım fikrim yarım bırakılmış satırlarda... sanki türkce ifade edebilmişim gibi kürtce 'özledim' diyebilmek icin ugrasıyorum... sanki kendim anlamısım gibi sana anlatmaya calısıyorum varlıgının ruhum üzerindeki iyileştirici etkilerini... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2008 sana yazmamı bekliyorsun biliyorum.. gidip gelip sayfamı okurken satırlarımın arasındaki şifreleri cözme gayretini takdirle karsılıyorum.. benim tarafımdan özlendigini bilmek düşünüldüğünü ve sana tutuldugumu okumak ihtirasımı, şehvetimi icimde tutamayıp kontrolumu kaybedip sana tutulmamı.. nasıl da ürkeksin çalıların arasındaki seslerden ürkmüş dikkat kesilmiş karanlıga kim seni hor kullandı bu kadar öpsem diyorum guzel dudaklarından gözlerini kapıyorsun nasılda kacmak isterken tenin ruhunun başkaldırısı bu kacma istegine kollarımın arasındasın ve titriyorsun nasılda yanıyorken benim icin dudaklarını ısırıp susuyorsun.. hangi inkar ört bas edebilir bu gercekliği.. ben sevdanı kagıda dökerken sen bana uyuyorsun... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 5 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 5 Temmuz , 2008 aksamın bu saatinde kokunu bana tasıyan nedir? özlemek böyle birseymi hayaller gormeye baslamak.. yalnızlıgıma aşina duvarlar arasında oturup duruyorken odamın içine dolan ten kokusu.. vaatedilen cennet mukafatları gibi... fani dunyada içime cekiyorum kokunu... kaybetmemek icin baska nefes almıyorum Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 6 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 6 Temmuz , 2008 yavasca ceiliyor fiişi makinanın.. ekrandaki hareket düz bir cizgiye donuyor kapanıyor gozleri yorgun bir gencligin ve yeni bir çağ acılmıyor bu kapanısla üstü kalıyor tanrıya yasanılanların yasanmayanlar bir cekmecede kilitli saklanacak öptügüm her kadın aklımda öpüldügüm dudaklar baska dudaklara hazırlanıyor temizleniyor palyanconun yuzundeki makyajı cantasına doldurup malzemelerini otobus duragına cıkıyor saat icin gec son otobus icin erken ne bir baskası var yanında nede midye dolam satan satıcılar aklında yinelenip duran replikleri yarınki gosteriden önce ezberlemesi gereken ve yarın uyanmasını gerektiren bu alıskanlıkların tümü cok zeki olmakla ilgisi yok bunun bir aptal bile yaşabilir bu hayatı... aşkla bir ilgisi yok bunun sevgilisinin adı özlem olan her adam hasret cekebilir... avuclarım terliyor saatin ogleden sonra dort ve bir sarhos gibiyim simdi aklım fikrim yerinde durmuyor yine son rakkamdan kacıyor bu ikramiye baska bir cekiliş gunune sarkıyor umutlarım durup durup yazıldıgım senmisin varlıgına minnettarlık sözcukleri dilimin ucunda inkar edersem namerdim ne cok sevdim seni unutursam gozlerim acık giderim bir hayat cıkardım küllerimden.. tenimde gezinen ruzgar susmam gerek biliyorum bittigini anlayabilecek kadar buyudum ben şimdi buna inanmalıyım... sesim karısıyor sıradan bir aksam ustune daha bir icten sarılıyorum turkume sesim catallanmış alkolden bana acımana öyle ihtiyacım varki... alıp basımı koynuna bedenimden ayırmana.... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 6 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 6 Temmuz , 2008 seni beklemek yatırıp gozlerimi ekranın griligine gecmişte yazılanlar goz gezdirmek alınganlıkları yanlıs anlasılmaları okurken tebessumler ha geldin ha geliceksin derken oyunlar oynamak kendime sana tanıdıgım süre dolmak uzere br sarkı secmek listeden rastgele rastgele secilmiş sarkıya eşlik etmek ha geldin ha geliceksin diye biraz daha uzatmak hatta basa almak parcayı belkide sadece orda durmus bana bakıyorsundur bakıp gulumsuyor bense icimdeki kıpırtıları dinliyorum calıların arasından gelen seslere dikkat kesilmiş bir ceylan gibi gelirsin dimi ben dikkatimi kaybetmeden? ben yazdım, ben oynuyorum mu bunu? yoksa repliklerim asırılmısmı ucuncu sınıf bir edebiyat piyesinden kafiyem ölcüm yok bu kuraldısılıktan sıkıldım ama daha sıkıcı değilmi zaten ölçülü yasamak bu hayatı hadi simdi gel... öpülünce kurbaganın yüzü bozulmadı büyüsü anlatan sasırdı dinleyenin kafasının icinde bir merak yoksa bir prenses deilmiydi öpen? yada öpülen prens deilmiydi bir zamanlar? yanlış olanı neydi? neresinden dönülmüştü bu sevdanın u dönüşü yasak denilen kavşak hangisiydi kamralar kaydetmişmiydi bu kural tanımazlıgı bir gun karsına cıkarmıydı hataların? tiksindi prenses bir kurbagayı öpmüş olmaktan kurbaga ise bu tiksintinin farkına varamyacak kadar kurbagaydı işte bıraktı kendini bataklıgın sularına... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 8 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 8 Temmuz , 2008 kesmiyor bu yalnızlık beni daha afili cumleler kurmam lazım.. nasılda oynarken her kelimede alkış sesleri duyardım karanlıkların icinden gelen bir kız cocugunu kandırmak kadar eglenceliydi bu oyun ve bir o kadar azap verici artık melek değilim bütün arzularım insansı... korkularım sıradışı ve yalnızlıgım tanrının pratik yapması gibi melekten bozma bir insanda oynadıgı akıl oyunları... Alıntı
Φ xprensesx Gönderi tarihi: 9 Temmuz , 2008 Gönderi tarihi: 9 Temmuz , 2008 seni zekle okuyorum.. devamını bekliyorum.. Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 11 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 11 Temmuz , 2008 sabahları birlikte gidilip kahvaltı edilen yada öglen saatlerinde önunden gecilirken bes dakika oturup kahve icilen bir cafeydi aylar sonra karsılastıgımız mekan... benim yanmda baska bir kadın senin yanında baska bir adam... kadında adamda memnundu hayatından..biz ise gozgoze geldigmiz anda buz gibi kesilmiştik bu bazılarının memnun oldugu durumdan... tam karsımızdaki masaya siz oturdunuz...biz kelimesini paydasında ise bir yabancı kadın vardı artık... ve sen sessizce bir 'siz'e tasınmıstın... biz çay söylemiştik cam bardakta, benimki her zamanki gibi demli yanımdaki kadınınki açık ve 3 şekerli.. siz beyaz fincanlarda muhtemelen kahve iciyordunuz...senin ki sütlü ve sekersiz.. adamınkini bilmiyorum... kadın ve adam sırt sırta duruyorlardı.. ben sen ise karsılıklı gelmiştik.. kimi zaman gözgöze gelip susuyorduk karsımızdakilere.. bazen gözgöze gelmemek icin sen adama ben kadına saklanıyordum... ama ikimizde merakla süzüyorduk olan biteni.. gozgoze geldigimiz ilk anda selamlasmamıstık bile.. iki yabancı gibiydik birbirimize... sen durmadan saatine bakıp duruyorduk kalkmak istedikce karsındaki adam tutuyor gibiydi seni.. rahatsız oldugunu hissetmiştim.. karsımdaki kadının gözlerini icine bakarak daha eglenceli bir yere gidelim dedim fısıldayarak... kadın cantasını aldı.. ben ayaga kalkıp kadının sandalyesini hafifce cekip kalkmasına yardım ettim.. ayaga kalkarken ve kalktıgım anda, kadının sandalyeseini cekerken ve kadının elinden tutarken beni izledigni biliyordum...dar koridora dogru ilerlerken elimde olmadan, hayır bizzat isteyerek duraksadım kadının elini braktım ve hafifce geriye dönüp sana baktım... adam masanın uzerindeki elini tutmus sana birseyler anltıyordu...sen benim az once oturdugum boş sandalyeye dogru bakıyordun...belki gozlerini ordan alıp bana bakarsın diye bir kac saniye bekledim.. yanımdaki kadın sesi birseymi unuttugumu sordu... -hayır hayatım...diyebildim yutkunurken... oysaki ben bile inanmamıstım bu cevaba... birseyleri unutulı aylar olmustu ve belkide ancak o gun o saatte o mekanda anımsıyor gibiydim.. kadın belime sarıldı basını gogsume yasalayıp.. hadi çıkalım burdan dedi... -çıkalım sevgilim...dedim... ve son bir kez gözgöze gelemeden ayrılmıstık ordan... benim yanımda yabancı bir kadın senin yanında yabancı bir adam... biz kelimsesini kapsama alanı icinde sen yoktun artık... ve siz yolda yururken yanından gecilen ve farkedilmeyen cografya gibiydiniz.... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 11 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 11 Temmuz , 2008 bende ne goruyorsun? bende gorebilmek isterdim seni oldugun yerden bakınca bana ne goruyorsun nasıl bir adam var karsında ne zaman oynuyor ne zaman duruyor neresi uzerimde iyi durmamıs neresi işte tam buna gore diyorsun nerde yalan soyluyorum yoksa soyledigim her soz dgrumu buyumeye calısan bir cocukmuyum ordan bakınca yoksa coktan büyümüş ve bunu inkar eden bir yetişkinmi ne hissediyorsun öpünce dudaklarımdan dokunurken saclarıma ve sarılırken sımsıkı basını gogsume yaslarken cekip beyaz bayraklarını teslim olmayamı hazırlanıyorsun yoksa fethemi kendi halinde bir kaleyi gece tek basına girerken o yataga özluyormusun tenimi yoksa inkarmı ediyorsun ezbere aldıgım her kıvrımını gözlerim kapalı bulabilmemi... ordan bakınca ne gorulıyor ukala ve kendini begenmiş bir şairmi? yoksa acemisimi sevda sozlerinin kendi actıgı parantezlerde sıkısıp kalmıs bir turlu acıklayamamıs derdini dipnotlarla aklı fikri bir karamsarlık edasında sen ne zaman bakıp gülümsesen gozlerini icine bunu hayra yoramayan ne cok canı yanmıs kücük mutlulukları kabullenemeyen asi ve dikkafalı tüm kaybetmişligine ragmen ucuz eşya dukkanı sahibi gibi ne alırsan bi lira apla diyen promotör parcası gece olup alkole gömen icindekileri yumuşasın diye değil bir gun yeniden hatırlamak durumunda kalırsa bozulmasın diye biraz rutubetli ortamda saklanmıs ama dayanıklı gunes ısıgından uzakta tutulmus bembeyaz tenli... ne buluyorsunki bende billur bir avizenin kırılma sesi gibi tahrik edici ve susması hala anlam verilemeyen.... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 11 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 11 Temmuz , 2008 gülsün isminde bir kız cocugu girdi hayatıma... dört nokta üç şiddetinde sarsıntı gibiydi.. hazırdım sanki buna ve enkaza dönmeden önce cıkarabildim iceriden degerli anılarımı... simdi aynı içeriye geri tasınmak icin daha guclu bir sarsıntı bekliyorum... Alıntı
Φ Yayamaz Kayımca Gönderi tarihi: 12 Temmuz , 2008 Gönderi tarihi: 12 Temmuz , 2008 Saat 00:22 geliyor sevgili bilinmeyen...... Yağmur tüm gece hiç dinmedi ve hâlâ sokakların kirli yüzüne tükürüyor. Bu beni delirten bir kan kaybı. Pıhtılanmış duygular,hazlar,şehvetler... Durmasını istemiyorum… Gece tüm zebanilerinin zincirlerini koparmış aklımı cehennemliyor. **** yarı düş, yarı uyanık yankılar sonra. Tüm korkulara peşkeş uçuşan gölge ıslıkları. Sana yazmalımıyım sevgili bilinmeyen...... Sana yazmalımıyım.?? Bu boğuk, havasız tımarhaneden ancak ne şekilde kaçabilirim? ölüm olabilirmi??? yoksa sabahlara dek süren alkol yıgınagımı? yooo son nefese dek delice çılgınca sevişmekmi? yoksa görmemek,yazmamak,okumamakı? yoooo birdaha yazmamak,uzun bir ara vermek sana,bana,ona.. neden bize diyemedim?demeki biz yokmuş,hiç olmamış!ne sen ne ben bizi düşünmediki................... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 12 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 12 Temmuz , 2008 saat 23:13 bilinmeyene yenileri ekleniyor bu delilik bulasıcı olmalı nasılda izlerken engel olamamak hayatını sarsan bu gerceklige elini uzatsan dokunacaksın belki ama bunu dusnurken bile hersey icin gec oldugunu görmek ve tanık olmak en ön sıradan geceni tüm zebanileri beni arıyor sanki almak icin cehnnemlerine.. yarı düş yarı uyanık yankılar içimden geliyor en korktuklarım sıraya girmiş yavas yavas ırzına geciyor ruhumun ve ben kıpırdayamıyorum bile sadece tanıklık ediyorum hangi mahkemede gecerli olucaksa artık bu bu boguk havasız tımarhaneden kacmanın yollarını aramıyorum artık tadını cıkartıyorum sadece bu tecavüzün beynim kulaklarımdan akıyor yorgunum avuclarımın arasında tasımaktan bu sefillliği.. sıgındıgım alkol yıgınakları bile yetmiyor artık ölüm olabilirmi son liman onun bundan daha iyi oldugu nerden belli? benden baska kac bilinmeyeni vardı bu denklemin... ne olurdu sanki bilinmeyenlerin yerine koyacaklarını bana sorsaydın altını cizip kapatmadan once bu hesabın kanamalarını durdurmak icin benide kanatmanmı gerekliydi? madem canımı yaktın beni dizlerimin ustune düşer gordukten sonra gitmenmi gerekliydi? teninin özleminden yanarken üstelik nefes nefese delice sevişmenin eşiginden dönmüşken bilmem kac defa.. daha cok acı cekelim diye tanrının bize verdigğimiydi bu sonra dalga gecer gibi geri aldıgı hadi gel simdi görme bunları yazma ve söyleme hadi gel de simdi inkar et icindeki fırtınaları birsey olmamıs gibi al basını ve git beynim kulaklarımdan akıyor yoruldum ağır yaralı bırakılmaktan her savasta... yoruldum dizlerimin üstüne düşüp düşüp yeniden ayaga kalkmaktan hadi simdi gelde konus karsımda cevaplarını bana bırakma yoklugun bile canımı öyle yakıyor ki... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 13 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 13 Temmuz , 2008 Günler gecti.. farkına varmadıgım sürece sorun yok. kendimi kaptırıp yaşamak tutkusuna aksamları sabaha gunleri geceye baglıyorum. avucumda sıkı sıkıya tutmuyorum artık telefonumu... ve ararsında duyamam diye sesini sonuna kadar actıgım zil sesini yine sessize alıp odanın bir kösesine bıraktım. okursun diye yazdıgım sitelerede girmiyorum ne zamandır. yada okursun bir gun diye yazmıyorum sıradan tekrarlarımı saymazsak.. bana aldıgın pantalonu gömleği kıslıkların arasına kaldırdım. üzerinde yeşil beyaz inek resimlerini oldugu fincanıda gecen gun yanlıslıkla elimden kaydırıp düşürdüm... gonderdigin deniz kabukları ve el yazın kullanılmayan bir cekmecenin müdavimi oldular... sana ilk maasımla ne alacagımı sormustun ya... bende ne istersin dedigimde kızmıstın... önemli olan benim begenip birseyler almamdı.. sana aldıgım elbiseyi bir arkadasıma verdim..sevgilisine hediye etsin diye.... aslında adresini hatırlayıp sana gondermeyi planlıyordum... ama demiştim ya bittigini anlayabilecek kadar buyudum ben..tek yapmam gereken artık buna inanmak... artık işlerim yolunda gidiyor ve sanırım iyi kazanıyorum. oysaki nasılda umursamazım ve akısınıa bırakmıstım hayatımı... günler gecti ve ben her sensiz gecen gunde seninle yasadıklarımın üzerinden gectim bir bir.. sonuna geldim simdi. ruhumu arındırıyorum icimdeki bu acıdan. ve daha dikkatli yazıyorum artık. daha az devrik cumle daha az kafiye daha az imla hatası... sana anlatmak icin ezberledigim masalları kız cocuklarına bırakıyorum... tuhaf bir boslukta gibiyim... tarif etmeme yetecek kadar sözüm yok belkide gücüm... gecti artık deyip avutmaya calıstım bir süre baktım gecmiyormus.. tamam deyip dayanmayı ögrendim...haklıydın.. herkes kendi acısını yasıyormus icinde. ötelenmiyor yada ertelenmiyor... görmezden gelsen bile ilk zayıflıgından faydalanıp daha cok canını yakıyor... sana yakın bir yerlerde hayatıma devam etmek gibi ütopik dusuncelerdende kurtuluyorum artık yavas yavas... yasamak istedigim hayatla yasadıgım hayat arasındaki ucurumdan düşüyor gibiyim. ikisinede tutunamıyorum. hala yasadıgım yaptıgım söyledigim her söz dilimin ucunda... geçiyor yavas yavas ne kadar üzgün olsamda..ne kadar canım yansada.. ne kadar isyan etsemde geciyor ve yasıyorum... kanarken içimde butun kabuk tutmus yaralar... benzetmelerden sıkıldım... benzemiyor cunku yoklugun anlattıklarıma... içimdeki bu sıkıntı..nefes alamıyor olmak, karsılıksız cıkması gibi yaptıgın önemli bir iş karsılıgında aldıgın çeklerin... günler gecti ve ben hala hicbirsey olmamıs gibi bekliyorum...sanki en son bir hafta once değilde bir dakika önce konusmusuz gibi... zamanı durdurdum avuclarımı kanatsada sıkı sıkı tutuyorum... ihtiyarlamıyorum artık ve unutmuyorum.. içime kazıyorum adımızın bas harflerini..ölümümden sonra yapılacak otopside bulunacak belkide ölüm nedenim... oysa ben hala yaşama nedenimi arıyorum... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 14 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 14 Temmuz , 2008 belkide sluk ısıgımdır seni bu golgeler icinde bana yaklastıran... o golgelerin nedenimiyim ben yoksa? aydınlık bir sabah yasıyor olsaydın her dakikanda beni ne kadar farkedebilirdin... bana tutunuyorsun diye minnettarsın ya... hic dusundunmu belkide odana cöken gölgelerin nedeni bizzat benim Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 14 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 14 Temmuz , 2008 iyi olacagım gececek butun bunlar zamanın akıp gecmesi gibi derin izleri kalıcak ruhumda basarılı estetik operasyonlar gecirecegim belki. yuzume gulumseyen bir surat resmi amerikan filmlerinde en guzel aglayan kadınlar aslında gulumsuyordur kameralara..gozlerindeki yasları cıkarırsan... hicbiri gercekten aglamıyor.. ucuz bir yeşilcam filmi gibi hayatım elinde gozyası efekti kalmadıgı icin gercekten oturup zırıl zırıl aglayan bir aktörüm ve repliklerim hala tdkdan onaylı karanlıkta görmeye calısan bir körüm söylemesi gerekenleri unuttugu icin sürekli dogaclama yapma zorunda kalan.. Alıntı
Φ Yayamaz Kayımca Gönderi tarihi: 15 Temmuz , 2008 Gönderi tarihi: 15 Temmuz , 2008 BUNLAR YIKICI ADIMLAR Bunlar zekice adımlar Ağzından çıkanların literatürdeki sözlükte karşılığı yokken Lügat bozan Türkçeyle konuştun sen Ben, susma hakkımı kullandım Bunlar delice adımlar Kimyamı bozan Ve karbondioksit soluyan hava gibi Sendelenmeme ön ayak olan bakışlar Ben, susma hakkımı kullandım Bunlar kendince adımlar Haklılığının hadım edilmiş taraflarını törpülerken Farksızdın taşıma su ile değirmen döndüren değirmenciden Atmosferde kifayetsiz sözcükler asılı dururken Geliyordun üstüme üstüme, konuşmaların ahenginde dans ederek. Bense, susma hakkımı kullanıyordum. Duvar dibine sinmiş kara bir kedinin anatomisine gizlenerek. Black .. Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 15 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 15 Temmuz , 2008 aklım bir suredir cok uzagımda... agzımdan cıkanların bir karsılıgı yok turkcede belkide bu yuzden uzadıkca uzuyor cumlelerim anlatamadıkca ben sen karısıp susuyorsun... delilik kanımda var benim aklına girip damarlarında dolasan benim üzerinde imkansız ameliyatlar tahayyul ederken tedavinin ortasında ansızın ilaclarını değiştiren önce ellerinden tutup seni kaldırırken ansızın cekilip yanından sendelenmelerini izleyen düşmenden ölesiye korkarken ben sen sakinliğime karısıp susuyorsun... haklılıgımın adım edilmiş yanlarına merhametle bakarken yeldegirmenlerine saldıran ve vazgecemeyen bu didişmeden içimdeki kifayetsiz kelimerden zırh yaptım ruhuma karsısına dikilip meydan okudugum en guzel degirmendin sen beni içine alıp öğütüp kendine karıstırmayı hesaplarken zırhımı daha da parlatıp sözlerimle gözlerini kamastırıyordum sen duvar dibine sinmiş kara bir kedinin anatomisine gizlenirken benim şaşalı günlerim geciyordu son bir yenilgi icin boynumu eğerken onunde kendi şaşkınlığına karısıp susuyorsun... Alıntı
Φ Yayamaz Kayımca Gönderi tarihi: 15 Temmuz , 2008 Gönderi tarihi: 15 Temmuz , 2008 TIRNAKLI TÜMCELER DURAĞINDA -bana sözlerini verir misin?- O kapatır gözlerini, Ve retinasında siyahi bir düş belirir. Oysa ben üşürüm; /ceplerimde can buzum erir... Kovamam şairlik yanımı, şiirlerimin kalemi kırıktır. Oysa senden, bir mısraya ihanet beklemek, /en büyük alçaklıktır... Seninle hangi şiire başlasam, /okyanusları kabarırdı, gözlerimin. Ve ne hikmet bilinmez ki /imgeleri yitik, /ünlemleri eksikti bu şiirin. -bana sözlerini verir misin?- Sen kapatırsın ben açarım gözlerimi, Ve öznesiz bir güneş doğurur beni. Oysa hayal etmek; Ne kutsaldır bir şiirin baş ucunda. /ve virgül gibi kıvrılmak, /beyaz bir kağıdın, tam ortasında. Söylesene; Kutsal mıydı uyanmak bir ünlem boşluğunda? Ve dayamak sırtını büyük bir harf yokuşunda. Katıksız bir imge işçisiydin sen, /gözlerin dokuz bakar umuda. Ve sözlerin çatlamış bir dudak olur, /tırnaklı heceler durağında. Dedim ya; Sen kapatırsın ben açarım gözlerimi, Ve öznesiz bir güneş doğurur benliğimi. -bana imgesel güneşler verir misin?- Oysa; Kürşad’dan azat, bir kuş olmuştur seninle bahar, /konmuştur beyaz abasıyla şefkatin dudağına. Diyemedim “hoşgeldin” diye, bu şiir otağına. Öyle ya; Gözleriyle bir mısra yaz deseler, ağlardın, Boyun eğerdi yüreğin, bir ülkü sonsuzluğunda. /dil susardı, /kemiksiz bir senfoniydi havanın dudakta ses hali. Öznesiz bir kayısı dalıydın sen, Ve zamirlerinde bir dal asabiyeti. Oysa; /ne “can” bir sevdadır, nesirden bir beşiğin hulasası. Öksürürdün bilirim, Ölümcül bir şiirde ritim tutarken, öksüz bir çocuk azası. Adını sen koy ne olur, /varsın yüklemsiz, devrik kalsın mürekkebi sayfaların. Biliyorum; Bir yanı tutuklu kaldı, dal ucunda şahmeran zamanların. Oysa sarı bir tütün yaprağında kavgacı, /ve Ankara kadar dardı yüreğin ve bir o kadar acı. Oysa sen; Bir şiir üzerine, virgüllü dekorlar koyandın. Ve miskin halinde bir şairin başucu ilhamıydın. Nerden gelir aklına bilmem ki, Itri’nin hüzzam bir bestesinde, düğmelerden kan dökmek, Ve minik Ayşe’yi “Gül Tokmak” peşine düşürmek. Kavgasızda olmuyor değil mi? Hayat işte neylersin? Dediğin gibi, nasıl ekersen öyle biçersin... Kapatınca gözlerini, Sanırım ki duvağına tırnakları düşer “ağabeyin”, Öpülememiş eller kalır geride, Ve yarım kalır şiirleri bir çocuğun, Yarım kalır,dilinde. Oysa sana hediye tırnaklar biriktirmiştir avuçlarında, Ve dilimin ceplerinde “Türkçe” hitabeler, /nasıl gülsün bir çocuk, /gece gizli ağlarken ölüler... Ve Kandehar dağlarında namaza durur bir yiğit, /yönelir mısraları kabeye, /yönelir dudağında tevhid. Ne olur ağlama, /ağlama gözleri nur bağlı körebe. Dokunsan, uçarı bir “ah” düşer toprağa, Ve ağlarısın, her şehit haberinde. Bilirim ben seni, /sen ışık yılı zamanların kızısın, Ve rüzgara omuz vermiş bir yüreğin hızısın. Varsın senden sonra geride, yorgun sorular kalsın. Ya da bitirilmemiş mısraları bir şiirin. Gün olur umudun buğday tenli çocukları doğar, /kuşanır kalemin en keskin halini, Sana seni anlatan şiirler yazar. Ama bilemem ki hangisi seni benim kadar anlar... Söylesene; Bana düşlerini verir misin? Varsın dağılsın saçları düşümdeki gelinin, /tacına baharın üç gülü düşsün, Üç zamanı, hayat denen buhranın. Bana Eylül güneşlerini anlatma ne olur, Esandağ’ı durdurabilirler mi şehadette, /sahi kim der gökyüzü gurbette. Bana Eylül gülleri anlatma ne olur, Yazamam bir gülün hikayesini, /asamam bir gecenin nihayetini. Asanları bilirim ancak! Salyalı ağızlarında kan kusanları, /ve hükümsüz bir sabaha göz kırpanları... Bana yitik Eylül’leri anlatma ne olur, Moraran bilekleri, kanayan yürekleri anlatma! İşte bundandır sendeki küsüş taş duvarlara, /can alan sehpalara sitem bundandır. Bundandır kanaması nesirlerin, /öznelerin ölmesi bundandır. /ve sendeki bu suskun hal, Eylül’den kalandır... Bana dualarını verir misin? Bir seccadeye döktüğün gözyaşlarını ya da. Ya da bozulmamış çocuk gülüşlerini. Bana ölümleri anlatma ne olur, /sonsuz bilinmeyenli denklemler çözdürme, /alt tarafı aralanan yeni bir kapıdır ölüm. Ya da altın pelerinli bir can telaşıdır. Ya da işte...Edebiyete münhasır bir ruh kaçışıdır. Şimdi kapat gözlerini, Varsın usunda siyahi bir düş belirsin. Sen selam söyle hayata, /ceplerimde can buzum erisin. Alır şairlik yanımı giderim buralardan, Aldırmam ardımdan ağlamasına şiirlerimin. Ya da senden emanet bölüşülmemiş imgelerimin. Bir yanım dilde kalır, nafile. Bir yanım düşler denizinde. Sıkıştırıp şairlik yanımı dişime. Giderim... Giderim; Mevsimler sonbaharı vurur, aylardan Eylül’dür, Ve ayrılık; Beyaz bir kağıdı hançerlemek kadar kötüdür. Vakit tamam ey imgelerin gönül işçisi, Uzat ellerini öpeyim. Eğer öleceksem bir gün, /tırnaklı tümceler durağında, /şiir gibi öleyim. Alıntı.... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 16 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 16 Temmuz , 2008 aralıyorsun kapılarımı sımsıkı kapalıydı oysa uzerinde agır kilitler takılı parmaklarım uyusuyor bu sözler daha ocne kullanılmamısmıydı simdi bu sarjhoslukta neyin nesi sanki ilk defa bir kızcocugunun kolları arasında eriyip kalmısımda titriyorum bedenimdeki her uzuv bana isyankar inkarlarımın toplamı kadar gunahkarım tanrım bunun icin yakacaksan beni eger değer beni yaratırken goze almamısmıydın isyankarlıgımı simdi bir kız cocugunun kolları arasında nasılda ukala bir tavırla boynum dik alıcaksan eger canımı simdi tam sırası öperken guzel dudaklarını tırnaklarının izleri hala sırtımdayken gecmeden bu yaraların kanaması simdi almalısın yada sonsuza dek susmalısın sen gozyummadınmı bu gunaha girmeme aklım fikrim her zerrem bir kadının koynunda aralanan kapılarımın arasından özgur bıraktıgım ruhum uc ucabildigin kadar simdi özgür bir güvercin gibi öptügüm son kadının kolları arasına.... Alıntı
Φ Yayamaz Kayımca Gönderi tarihi: 17 Temmuz , 2008 Gönderi tarihi: 17 Temmuz , 2008 ZAFER SADECE İSİM DEĞİLDİR Ben taşıyamam. Hafif kalırım senin hayatının içsel yolculuğunda. Göründüğüm gibi de değilim üstelik. Akıl oyunlarını bilmediğim için zafer zafer büyür yenilgilerim. Şimdi uygun adımda sana yürüyüşlerim. Oysa yasal bir ...... sen. Hatta sevgili kisvesi altında kalbime girebilirsin. Ben zafer zafer yenilgileri dönüştürürken umutlara. Satranç tahtasındaki hamleler gibi yaklaşımlar. Farklı elbiseler giydirmeler sözcüklere. Anlamak yolun yarısında durup ardına bakmaktır. Ya da anlamamak en güzelidir mutlu ediyorsa insanı. Hangi cenahtan gözününbebeği. Hangi neşter keskinliğinde bir yanlış anlaşılmanın soğuk bedeni. Aşık olmak mermiyi havada yakalamak gibi birşey. Bir meyvesuyu satıcısında esir kalmak deliliğin en büyüğü. Barda iskemle olabilmek en cesurca istek. Bu aşk beni büyütür. Seni de yanına sürükler fırtınası. Tüm acemiliklerim bir sürgün. Kalemimden dökülenlerse bu sürgünün devamı. Yıllardır terkedemediğim bütün sevgililerim ve temiz kıyafetlerim. Ve takıntılarım olma yolunda kalemsiz kalemşörler. Sen bu başıbozuğa nasıl katlanabilirsin bilemiyorum. Ben nasıl karşılayabilirim sonu gelmez isteklerini küçülmüş avuçlarımda. Her kağıda büyük harflerle imza. Her köşebaşında arzuhalci olma yolunda adımlar. Nasıl bir intibaa bırakır senin gözünde. Susmak mı en akılcı hareket şimdilik. Yoksa dereceyi düşürmek mi lazım. black Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 18 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 18 Temmuz , 2008 gunahkarım bekide bu yuzden haketmiyorum seni.. pusulası bozuk bir gemi gibi kayboldum yoklugunda hangi yöne gitsem kayıbım senden sonra her yaşadıgım yarım... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 23 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 23 Temmuz , 2008 32. halkayı ekliyorken zayıf gövdeme ne kadar yorgun ne kadar bıkmış bezmiş olsamda daha sıcak gülümseyebilmeyi ogrendim usta bir ressamın elinden cıkmıs gibi yuzumdeki mimikler yıllara meydan okurken içimde birikenleri kagıttan gemilere yukleyip kaldırım taslarının yanından akan yagmur sularına bırakıyorum önce kadınları tahliye etmeliyim biliyorum ama gururlu olamıyacak kadar gucsuzum artık bencilliği de ögrendim bunca zaman sonra kendim için istemeyi ve inkar edebilmeyi gorduklerimi korkup kacmayıda ögrendim köseye sıkıstıgımda ağlar gibi yapıp yalvarmayıda kaybetmemek icin cok konusmanın susmaktan daha cok halta yaradıgnı gordum ne soyledigimi bilmesemde ve yazmayı ogrendim en söyleyemediklerimi ucabilmeyi ogrendim ve bunun icin kanatlara gerek olmadıgını ve konmak icin illaki elverişli pistlere ihtiyac olmadıgnı kaybetmenin şekillerini ogrendim kazandıkca alısmamayı gulmek icin mazeret aramamayı derken kaybettim aglamayı yaşamaktan vazgecerken hayata daha sıkı baglanmayı hicbirseyim yok artık derken bunu söyleyebilmeyi bile kaybedebilecegimi gördüm gucluyum simdi ayaktayım derken dizlerimin çözüldügünü bakarken görmeyi ogrendim gorduklerimi begenmedim içime kapanmayı ögrendim yetmedi kapılarım duvarlar ördüm bir cift söz icin o duvarları maviye boyamayı ogrendim ve sırf istedigim icin yarısında bir şiiri nasıl bıraktıysam hayatıda bırakabilecegimi ögrendim... Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 23 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 23 Temmuz , 2008 paylastıramadım icimdekini kimseye hep birazını eksik pay ettim yada fazlasını verdim yanlısı seçip aklımdan gecirdiklerim tutmadı belkide hep tutmayacakları hayal ettim sahte isimlerle yalan adreslerden mektuplar yazdım içimdeki en saf cocugun hisleriyle kendimi oynadım en iyi repliklerim reklam afişlerinden aşırma slogan cumleler buldum ve unuttum cogunu hangisine soyledigimi ne cok kadınım oldu ve ne dahada buyudu yalnızlıgım ne kadar cok paylastırdım kendimi en sonunda kendi boslugumda kayboldum Alıntı
Φ LostsouL Gönderi tarihi: 26 Temmuz , 2008 Yazar Gönderi tarihi: 26 Temmuz , 2008 baskalarını acılarıyla ugrasırken ben belkide kendi acımı gormezden gelmek icin vakit harcarken içimdeki yaralar buyumus nefes almak daha zor simdi vermek ondan da zor bir hayali ulkenin yoneticisi gibiyim aklım fikrim alıp basımı gitmekte zincirlerim bedenime sarılmıs ozgur kalmak icin ödeyecegim bedeller benden ötede ne gencim eskisi gibi cahil cesaretim var nede yüregim elimde umursamaz bir tavrım aklımın icinde dönüp duran dusuncelerden sıkıldım beni al içinde tut unutma sakın unuttugun yerde akşam olur hava kararınca gidecek bir yerim yok beni al yakınında sakla gunahlarım bini aştı hala isyankarlıgım yüzsüzlüğüm ogrenemeyen arsız bir cocugum ben cetveli kırsan ellerimde akıllanmam beni al ruyalarında sakla alkolik bir adamın sevdasıyla sevdim seni ayılsam unutucam diye yedi yirmi dort iciyorum azalıyor alacagım nefeslerin sayısı senden sonra aldıgım her nefes cigerlerimi yakıyor... içki şişelerinin carpma seslerinden fon müzigi yapıyorum hala iyi kafiyler buluyorum diye adam sanılıyorum sen gittikten sonra ben eski ezberleri yeni diye sahneye koyuyorum içimdeki keşkelerin bir bedeli yok hala borcluyum bu hayata kısada olsa icinde sen oldugun anların toplamı icin hala yazdıgım her satır benden cok senin... Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.