Gönderi tarihi: 27 Şubat , 2006 19 yıl Ve işte forumdan kıskandığım , imrendiğim tek adam.. Nedenini onun köşesisini okuduğunuzda anlayabilirsiniz.. Kendinsine bir oda yapmış odanın içine duygularını salmış tüm duvarları boyayıp duruyor.. Her bir derlemesinde buram buram hissiyat kokuyor.. Bunun bir anlamı olması gerek diyor.. Bende anlamlarının sana kazandırdıklarına ve bunları bizlerle paylaştığına çok teşekkür ediyor yüreğine sağlık diyorum.. Saygı duyulası kalem.
Gönderi tarihi: 23 Mart , 2006 19 yıl Selam Lostsoul, hemen hemen hergün sessizce gelisin oluyor, ve yazdigin "Bunun bir anlami olsa gerek" bölümünde, kimi zaman isyanin, kimi zaman sevincin yer aliyor... Tüm onca yazdiklarini bizlerle paylasdigin icin tesekkür etmek istedim Isyanlarin kadar mutlu.. sevinclerin kadar umutlu olman dilegi ile saygilarimla
Gönderi tarihi: 15 Mayıs , 2007 18 yıl forumda yazılarını hayranlıkla okudugum birisi...senin gibi duygularımı ustaca yazılara dökmek isterdim doğrusu...inşallah yüreğinden kalemine mürekkep olan o güzel duygular hiç bitmez...
Gönderi tarihi: 17 Ekim , 2007 17 yıl Üzgünüm... Benim için açılan bu sayfayı bu kadar geç farketmiş olmaktan... Açan ve yazan arkadaslarıma saygısızlık yapmıs olmaktan dolayı üzgünüm... Umarım bu hatamı bağışlarlar... Güzel sözlerinizden dolayı teşekkür ediyorum... Sanırım biraz fazla gömüldüm içimdeki dunyaya, zaman zaman dışarı cıkıp baktıgımda herşey icin gec olmus gibi geliyor... Ucundan tutup yakalamak, yetişmek istyorum sanırım artık bunu bile beceremiyorum... umarım yazdıklarımla paylasabildiklerim, bana iyi geldigi kadar sizede iyi geliyordur... Destek oldugunuz icin teşekkür ederim...
Gönderi tarihi: 18 Ekim , 2007 17 yıl Üzgünüm... olman gerekmez LostsouL bağışlarlar... bagislanacak birsey de yok Sanırım biraz fazla gömüldüm içimdeki dunyaya, zaman zaman dışarı cıkıp baktıgımda herşey icin gec olmus gibi geliyor... burada biraz haklisin LostsouL tek " hersey icin gec olmus gibi geliyor..." burada diyorum ki, zamanı gelmeden saten hicbirsey yasanılmıyor, görülmüyor... Gün Bugünmüş Görmüşsün, Yarınlarin Hep Umut Dolu Olsun
Gönderi tarihi: 18 Ekim , 2007 17 yıl Ve işte forumdan kıskandığım , imrendiğim tek adam.. Nedenini onun köşesisini okuduğunuzda anlayabilirsiniz.. Kendinsine bir oda yapmış odanın içine duygularını salmış tüm duvarları boyayıp duruyor.. Her bir derlemesinde buram buram hissiyat kokuyor.. Bunun bir anlamı olması gerek diyor.. Bende anlamlarının sana kazandırdıklarına ve bunları bizlerle paylaştığına çok teşekkür ediyor yüreğine sağlık diyorum.. Saygı duyulası kalem. Nasıl özlemişim Arman'cığımın yazılarını bu foruma ilk üye olduğumda özellikle yazılarının peşine takıldığım tek adamdın sen... Sonra bizi bırakıp gittin ama bende yerin her zaman ayrıdır güzel yürekli dostum... Özü sözü bir insanlardan biridir Arman... Bende sözlerine katılıyorum... Ama benim Lostsoul'u keşfetmem ne yazık ki uzun zaman aldı bazen gözünün önündekini göremiyor insan... Ama neyseki şimdi onu tanıdım ve yazılarının takipçisiyim... Sevgili Lostsoul Şiirlerin, düşünen kalemin, fikirlerin, üslubun, tarzın, gerçekten etkileyici... duygularıyla konuşan nadir insanlardan birisin... Ve duyguları ile konuşanlar genelde doğruları ifade ederler EQ'su yüksek arkadaşım... Forumlar insanlara çok şey katıyor bunu burada daha iyi anladım ama asıl önemli olan o forumlarda kimlerin yazdığı gerçekten bu forum adına sen bir değersin ustaca yazdığın ve duygularınla harmanladığın yazıların gibi hayatında anlamlı, duygu yüklü, samimi ve özgür olsun... Kendini zindanlara mahkum edenlerden değilde kendine dünya kuranlardan ol... Sevgiyle kal...
Gönderi tarihi: 31 Aralık , 2007 17 yıl 2007 yılı acılarımızla, sevinçlerimizle geride kalacak. 2008 daha fazla umut, daha fazla sevinç, daha fazla mutluluk getirsin. Yaşamında güzel yıllar, mutlu yarınlar, gerçek dostluklar hep seninle olsun. Yeni yılın sana ve tüm sevdiklerine sağlık, mutluluk, neşe, başarı, bolca para, sevgi ve huzur getirmesini dilerim. Mutlu Yıllar
Gönderi tarihi: 18 Nisan , 2008 17 yıl Aslında hep duygusal yönümü saklamaya üstüme yoktuy derim ama LOSTSOUL ün şiir bölümündeki açtıgı o sayfa bu foruma üye olmadan önce tıpkı DİPNOT un yazıları gibi takip ettim bir bölümdü!!!!İnsan bukaday yanlız,bukadar yogun,bukadayduygusal,sessizligi yaşıyan biri olur????demek ki olurmuş....Ben nerde olursam oluyum takip edebildigim müdetçe edicem...zevkle,hayranlıkla..Güsel yüreginle ve kaleminle kal......
Gönderi tarihi: 24 Temmuz , 2008 16 yıl Doğum günün kutlu olsun By Duygusal.................burada veya başka bir yerde olsamda yazılarını okumaya gayret edicem iyi oldugum müdetçe.....................................
Gönderi tarihi: 31 Temmuz , 2008 16 yıl Forumun duygusal adamı Biliyor musun ne ogrendim ben bu hayattan? Sevmek delilik gerektirir... Birini sevmek istiyorsan deli gibi sevmelisin, Deli gibi aşık olmalısın, Öyle ki "bu delirmiş yaaa" demeliler sana... Ama nereye kadar sevgili Lostsoul? İşte bak tam da şuraya kadar; Eğer delice sevdiğin sana akıllı ol diyorsa, Deli gibi degil akıllı gibi sev diyorsa, Delice sevdiğin seni akıllıca sevmeye kalkışıyor Ve Senin deliliğini eleştiriyorsa İşte o zaman düşünmelisin Lostsoul... Delirmemden mi korktu? Sevmemden mi korktu, diye... Sevdiğin seni gerçekten seviyorsa Ne delirmenden korkar ne de sevmenden ne de onu delice sevmenden...
Gönderi tarihi: 25 Kasım , 2008 16 yıl Karanlıkta Görmek Karanlık mağarandan bir ses şimdi kulaklarımda. Sarsıldım, irkildim, korktum!... Ama kaçmadım. Karanlığının en derininden bir sır verdin bana. Ve elimden bir şey gelebildi ancak. Yalnızca seni daha çok ...... .. Karanlıkta gezmeyi seversin sen. Öğle ışığıyla aydınlanmış şu manzaranın sığlığı batar sana. Parlak renkler başını döndürür, mideni bulandırır. Gölgeler uzadıkça rahatlarsın biraz.. Derinlik... Sonra yalnız siluetler... Ve görünmez olunca herşey... Gözlerinde gezen sonsuz karıncanın arasında kalır ya artıklar... Biliyorum sen asıl o zaman görürsün. İLOYD
Gönderi tarihi: 19 Aralık , 2008 16 yıl İyi bayramlar...bence arada sende bişeyler yaz....defterin dolmadan diyorum!!!
Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2009 15 yıl Forumun duygusal adamı Biliyor musun ne ogrendim ben bu hayattan? Sevmek delilik gerektirir... Birini sevmek istiyorsan deli gibi sevmelisin, Deli gibi aşık olmalısın, Öyle ki "bu delirmiş yaaa" demeliler sana... Ama nereye kadar sevgili Lostsoul? İşte bak tam da şuraya kadar; Eğer delice sevdiğin sana akıllı ol diyorsa, Deli gibi degil akıllı gibi sev diyorsa, Delice sevdiğin seni akıllıca sevmeye kalkışıyor Ve Senin deliliğini eleştiriyorsa İşte o zaman düşünmelisin Lostsoul... Delirmemden mi korktu? Sevmemden mi korktu, diye... Sevdiğin seni gerçekten seviyorsa Ne delirmenden korkar ne de sevmenden ne de onu delice sevmenden...
Gönderi tarihi: 2 Mart , 2015 10 yıl selam bu vatandaşın yazıları ifadeleri kaybolmuşlukları...belikide kendimi bulmakta oldugum yakaladıgım sözcükler..,yazılarını ararken ugradım baktım öylesine...
Gönderi tarihi: 30 Mart , 2015 10 yıl Sığınak !sığınacak bir yer yokortasında bir fırtınanınçaresizlikler üstüne gelirkenkorkunun faydası yokbu sahadan yenik ayrılmakbir rövanşı yokkabullenmek efendilikseisyankar bir kölelik daha iyi değil mi?çok ağlarsan çok bağırırsan eğergerimi verilecekçok istediklerin?birlikte yaşanabilecek güzel günlerin hayaline zaman çıkıp gidecek aklımdan?ne zaman eskisi gibi olupalışabileceğim sıradan günlerebir yolu yokmu bununhiç bilmeseydim meselayada unutabilseydimher gece alkolle uyuşturup aklımısarhoş olmadan uyuyabilseydimsığınacak bir yer yokölümcül bir hastalığın pençesindeötenazi hakkımı benden saklı tutuyorlaratları bile vurmuyorlarmı bir daha ayağa kalkamayacaksa eğerbu sürüngenlik bana göre değil...bitmedimi söyleyeceklerim?kimlerin sofrasına meze oluyorum okundukçakimlerin hislerini anlatıyorumkaç insan tatmin ediyor kendinipaylaştıkça sözlerimikatlanılır görüyor bu hayatısığınacak bir yer yokkaybolmuş ruhların tesellisi bunlarmutlu insanların aramızda yeri yoksevda ucuz amerikan filmlerinde kaldı artıktürkçe dublajlı yalanlara karnımız token sakinimiz umudunu hala koruyabilenumutsuzlarımızın dilinde küfürlerinkar kime, inkar neyi?en sorumsuzu dağ başında çoban,biz çoktan geçtikbile bile üstelikgeri dönüşü olmayan çizgileri...sığınacak bir yer yokbağımlılıklar uyduruyoruz kendimizehayatta kalabilmek içinyaşamak diyoruz adına bununyaşamakher sabah uyandığımızda biraz daha çirkin...çok güveniyor kendimize büyük oynuyoruzoynamak elde avuçta ne varsainanmadan kazanacağımzaumutsuzluk bulaştırıyoruz en yakınımıza sokulanakaranlık büyüyorfarkı kalmıyor gözlerini yummaklaacıtırcasına gözbebeklerini açmak arasındaçok üzgünüz belkideanlamasın diye başka hiçkimsegülümserken tanıdık yüzlereiyi oyuncular olup çıkıyoruz işin içindenbu sahnebu dekorbu figüranlar arasındagerektiği kadarını yaşayıpçekildiğimizde kendi içimizekendimize ağlıyoruzimlası bozuk bir türkçeyleitirafa soyunurken çılgınca bir suskunluğusoğuk bir yatakta uyumaya çalışmak gibiağustos sıcağındabir yanım alev alevdiğer yanım buz tutmuşdudaklarım titrerken öpmeye çalışmakalışmakçok mutluymuş gibi oturup bir nikah masasınahayatını takas etmeye çalışmakbir yabancıylaçok mutluymuş gibifotoğraflarda yer tutmak
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.