İbrahim'i nasıl bilirsiniz

[Φ Efendi Türkler]

İbrahim'i nasıl bilirsiniz

 

’İBRAHİM Tatlıses’i nasıl bilirsiniz?’Önceki gece,

 

Kuzey Kıbrıs’ta Artemis Oteli’nin Dubai’deki benzerlerini hatırlatan salonunda Tatlıses’i dinlerken bu soru aklıma geldi.

 

Bu soru her Türk’e tek tek sorulsa ne cevap alınır?

 

Eminim hepimizin onunla ilgili fikri var.

 

Hem de öyle böyle değil, bayağı bir fikri var.

 

Ama o fikri tek cümleye, yani "İbrahim Tatlıses’i nasıl bilirsiniz?" sorusuna indirgediğiniz zaman, şunu anlıyorsunuz.

 

Cevabını bulmak o kadar kolay değil.

 

* * *

 

İbrahim Tatlıses’le ilgili son yazım ağır bir eleştiriydi.

 

O günlerde Asena ile arasında kötü bir mesele vardı ve açıkçası kıza eziyet ediyordu.

 

O tartışmada, Asena’nın yanında yer almıştım.

 

Çok da ağır bir yazı yazmıştım.

 

Ama Allah için, her yerde her konuda konuşan İbrahim Tatlıses, çıkıp hakkımda tek kötü kelime söylememişti.

 

Önceki akşam, Artemis Oteli’nde 1600 kişiyle birlikte onu dinlerken, yeni bir yazı daha yazma ihtiyacı duydum.

 

Kızdığım yanını bütün samimiyetimle yazdığıma göre, onu 30 yıldır büyük yapan şeyi ve yılbaşı gecesi bize yaşattığı keyfi de aynı samimiyetle yazmalıydım.

 

Tatlıses gerçekten büyük bir sanatçı ve bu kadar uzun bir başarıyı bileğinin hakkı ile kazanmış bir insan.

 

* * *

 

Gece, İzmirli sanatçı Günce’nin tek kişilik olağanüstü performansı ile başladı.

 

Elinde bir gitarla, tek başına bir saate yakın çok güzel şarkılar söyledi.

 

Sonra İbrahim Tatlıses geldi.

 

Her zaman olduğu gibi, sahneye abartılmamış ama özenli seçilmiş bir kıyafetle çıktı.

 

Altın rengi bir ceket, altında üst düğmeleri açık, iyi seçilmiş bir gömlek ve kol düğmeleri.

 

Gece boyunca dikkat ettim.

 

Bol bol "Allah" dedi.

 

"Rojin" adlı şarkıyı istediler, söyledi.

 

Ama hançeresini çatlatırcasına ve samimiyetini bütün gücüyle hissettirerek, "Ne mutlu Türk’üm diyene" diye bağırdı ve herkesi de bu koroya dahil etti.

 

* * *

 

Salonda tek başörtülü kadın yoktu.

 

Ama Kayahan’ın o müthiş bestesini "Allah Allah" diye söylerken, bütün salon onunla birlikte "Allah Allah" diye haykırıyordu.

 

Yeni yıla girerken, bütün salona dua ettirdi.

 

Hiç adını telaffuz etmeden, ama neyi kastettiğini çok iyi hissettirerek Gazze’de ıstırap çeken insanlar için duaya çağırdı ve herkes ona katıldı.

 

Rojin’i söylerken, etrafıma dikkatle baktım.

 

Rahatsız olan kimse yoktu.

 

"Ne mutlu Türk’üm!" diye haykırdığı zaman da, herkes hep bir ağızdan aynı nakaratı tekrarlıyordu.

 

Türk’ü Kürt’ü, Allah’ı Peygamber’i aynı sahneye davet eden bu insan için ne diyeceğiz?

 

Bir sahne üçkáğıtçısı, bir eyyamcı mı?

 

Eminim böyle diyen de çıkacaktır.

 

Benim cevabım ise şu:

 

Bu Türkiye’dir, Türkiye’nin ta kendisi...

 

İbrahim Tatlıses de işte o Türkiye’nin sanatçısı.

 

İşte o yüzden ekonomik kriz birçok yerde salonları boşaltırken, o 1600 insanı bu devasa salona toplayabiliyordu.

 

İtiraf edeyim, geceye giderken aramızdan bazıları önyargılı bir sıkıntıya kendilerini hazırlamışlardı.

 

Gece ayrılırken herkes keyifliydi ve "İbrahim Tatlıses niye büyük sanatçı, anladık" diyordu.

 

* * *

 

Şimdi baştaki soruya dönüyorum.

 

"İbrahim Tatlıses’i nasıl bilirsiniz?"

 

Ben Türkiye gibi bilirim.

 

Müthiş yetenekleri ve insani zaafları ile...

 

Yani hepimiz gibi...

Ertuğrul ÖZKÖK - Hürriyet

[Φ suheda_]

"İbrahim Tatlıses’i nasıl bilirsiniz?"

 

 

sanırım yeterince açık oldu..