Forumda Ara-Bul

DNA araştırması Gösteriyor ki: Vikingler sandığımız kişiler olmayabilir - Tarih kitaplarının güncellenmesi gerekecek. Tarih kitapları tipik olarak Vikingleri, karaya ayak bastıkları her yerde yağmalamak için Kuzey Atlantik sahiline yelken açan mavi gözlü, sarı saçlı, iri yarı erkekler olarak tasvir eder. Bunların bir kısmı doğru olsa da, Viking DNA'sının yeni bir genetik çalışması, bu tarihin çoğunu tersine çeviriyor. Viking DNA'sının şimdiye kadarki en büyük genetik çalışmasında, bilim adamları Vikinglerin ve diasporalarının aslında genetik olarak düşündüğümüzden çok daha fazla çeşitlilik gösterdiğini ve hepsinin homojen bir arka planın parçası olması gerekmediğini keşfettiler. Antik mezarlardan 400'den fazla Viking erkek, kadın ve çocuğun genomlarını sıralayan araştırmacılar, Viking Çağı'ndan (MS 750-1050) öncesine kadar uzanan Viking DNA'sında Güney Avrupa ve Asya'dan genetik etkiye dair kanıtlar buldular. Yazarlar ayrıca, İskoçya ve İrlanda'nın yerli Pictish halkı gibi Vikinglerle genetik olarak ilgisi olmayan bireylerin bazen geleneksel Viking cenazeleri aldığını da belirtiyorlar - bu da Viking olmanın belirli aile kökleriyle ilgili olmadığını, bir iç kimlik duygusuyla ilgili olduğunu öne sürüyor. Nature dergisinde Çarşamba günü yayınlanan çalışmada, uluslararası bir araştırma ekibi, Bronz Çağı'ndan (MÖ 2400) Erken Modern döneme (MÖ 2400) kadar uzanan mezarlık alanlarından 442 insan kalıntısıyla ilgili altı yıllık çalışmalarının bulgularını rapor ediyor. MS 1600) Bu eski örneklerin genetik materyalini Birleşik Krallık, Danimarka ve İsveç gibi bölgelerden günümüzde yaşayan 3.855 bireyle ve 1.118 antik bireyin verilerini karşılaştırırken, genetik materyalin başlangıçta hayal ettiklerinden daha fazla karıştığını keşfettiler. Eske Willerslev, Kopenhag Üniversitesi'ndeki Lundbeck Vakfı GeoGenetics Merkezi'nin direktörü, yaptığı açıklamada. "Birbirleriyle iyi bağlantılı Vikingler imajına sahibiz, Avrupa genelinde Krallarla savaşmak için grupların ticaretini yapıyor ve baskın yapmaya devam ediyor çünkü bu televizyonda gördüğümüz ve kitaplarda okuduğumuz şey - ama genetik olarak bunu ilk kez gösterdik o türden bir dünya değildi "diye açıklıyor Willerslev. "Bu çalışma, bir Viking'in gerçekte kim olduğuna dair algıyı değiştiriyor - hiç kimse, Viking Çağı öncesinde ve sırasında Güney Avrupa ve Asya'dan İskandinavya'ya bu önemli gen akışlarını tahmin edemezdi." Willerslev, bu sonuçlara dayanarak, Vikinglerin sarışın ve mavi gözlü olduğu bilinen görüntülerin bile (Chris Hemsworth'un Thor tasviri gibi), özellikle Güney Avrupa kökenli Vikingler için tamamen doğru olmayabileceğini söylüyor. Yazarlar, analizlerinin, bu süre zarfında Vikinglerin hareketi hakkında uzun süredir devam eden bazı teorileri ve önsezileri de doğruladığını yazıyorlar. Ne buldular - Çalışmanın doğrulayabildiği ilk önsezilerden biri, günümüz İskandinavya'sından farklı Viking göçü konularının nihai varış noktasıydı. Eski Danimarkalı Vikinglerin DNA'sı İngiltere'de ortaya çıktı; Norveç Viking DNA'sı İrlanda, İzlanda ve Grönland'da bulundu. Beklenmedik bir şekilde, Avrupa'nın batı ucundaki günümüz İsveç popülasyonlarına benzer DNA kanıtları ve daha doğudaki modern Danimarka popülasyonlarına benzer DNA kanıtları buldular. Araştırmacılar, bu beklenmedik keşfin, bu zamanlarda karmaşık yerleşim, ticaret ve baskın ağların karışık soy topluluklarına yol açtığını gösterdiğini yazıyor. Dahası, çalışmanın analizi, Kopenhag Üniversitesi GeoGenetics Merkezi'nde doçent ve çalışmanın baş yazarı Martin Sikora, bu karışık soyun Viking Çağı'ndan önce de gerçekleştiğini gösteriyor. Sikora, "Güney Avrupa ve Asya'daki DNA'larında daha önce hiç düşünülmemiş olan genetik etkileri analiz ettiğimiz için Vikinglerin genetik atalarında sadece İskandinav olmadığını gördük," dedi. "Birçok Viking, hem İskandinavya içinde hem de dışında yüksek düzeyde İskandinav dışı soylara sahip ve bu da Avrupa çapında devam eden gen akışını gösteriyor." Ve bazı "Vikingler", İskoçya'nın Orkney kentindeki bir Viking mezar alanını analiz ederken keşfetti. Yazarlar, bu kalıntıların DNA'sını sıralarken geleneksel Viking tarzında (kılıçlar ve diğer Viking hatıraları dahil) dinlenmeye bırakılmalarına rağmen, bu siteye gömülen iki kişinin aslında Pictish (veya erken İrlandalı ve erken dönemlerde) olduğunu buldular. İskoç) terbiyeli. Araştırmacılar, bu keşfin, bir Viking olmanın, İskandinav köklerinizin ne kadar geriye gittiğiyle ilgili olmadığını, bunun yerine kişinin yaşadığı kimliğiyle daha çok ilgisi olduğunu öne sürdüğünü yazıyor. Willerev, "Sonuçlar bir Viking'in gerçekte kim olduğuna dair algıyı değiştiriyor" dedi. "Tarih kitaplarının güncellenmesi gerekecek." Tarihin bu dönüşümsel dönemine daha nüanslı bir bakış sağlamanın yanı sıra, bu yeni genetik anlayış, bilim insanlarının bağışıklık, pigmentasyon ve metabolizma gibi farklı özelliklerin genetik gruplar arasında nasıl seçildiğini daha iyi anlamalarına da yardımcı olabilir. Özet: Viking Çağı'nda (yaklaşık olarak MS 750–1050) İskandinav nüfusunun denizcilikteki genişlemesi, dünya tarihinde çok uzak bir dönüşümdü. Burada, bu genişlemenin küresel etkisini anlamak için Avrupa ve Grönland'daki arkeolojik alanlardan (yaklaşık 1 × ortalama derinliğe kadar) 442 insanın genomlarını sıraladık. Viking döneminin güneyden ve doğudan İskandinavya'ya gen akışını içerdiğini görüyoruz. İskandinavya'daki genetik yapı, güneydeki çeşitlilik noktaları ve İskandinavya'daki kısıtlı gen akışıyla birlikte gözlemliyoruz. Danimarka soyunun İngiltere'ye büyük bir akınına dair kanıt buluyoruz; Baltık'a İsveç akını; ve İrlanda, İzlanda ve Grönland'a Norveç akını. Ek olarak, Viking Çağı sırasında Avrupa'nın başka yerlerinden İskandinavya'ya giren önemli soyların olduğunu görüyoruz. Antik DNA analizimiz ayrıca bir Viking seferinin yakın aile üyelerini içerdiğini ortaya çıkardı. Modern popülasyonlarla karşılaştırarak, pigmentasyonla ilişkili lokusların son bin yılda güçlü popülasyon farklılaşmasına uğradığını bulduk ve pozitif olarak seçilmiş lokusları izledik - LCT'nin laktaz kalıcı aleli ve immün yanıt ile ilişkili ANKA alelleri dahil - detay. Viking diasporasının önemli ölçüde bölgeler arası etkileşim ile karakterize edildiği sonucuna vardık: farklı popülasyonlar, Avrupa'nın farklı bölgelerinin genomik yapısını etkiledi ve İskandinavya, kıtanın geri kalanıyla artan temas deneyimi yaşadı. Kaynak: INVERSE