O GÜN...
Dün gibi hatırlıyorum
Önemsiz, küçüldüğün
Bana sunduğun o hediyeyi,
Halen taşıyorum…
Dün gibi hatırlıyorum
Bilinmeyen, çıkmaz sokakları
Dolaşırken eşlik eden yağmurları,
Kendime verdiğim zararları
Ve unutamadığım o anı.
Sözüm var.! Geçen her bir güne,
Onlardı…
Güç veren, tutan bedenime,
Birikti, düşen takvimler elimde
Kaç cilt oldu, bekler yerinde
Asla kalmam altında
İlerde vereceğim
Sana hediye…
Törpülendi tırnaklarım
Yeşerdi yapraklarım
Küflenen anahtarım
Halen toprakta ayaklarım.
Canımın canı
Kanımın kanı
Bahardır yarınları
Bugünün zaman tünelinde
Bir kınalı kuzuya adalı…
Yolun bitiminde toprak
Şahlanır yuvasında başak
Ya vardır ya da varacak
Huzurum intikamımdır, ancak
O an/ı sende yaşayacak,
Yeniden doğuşum
İşte, o zaman olacak…
Janset
04.02.2010